Gemeenschap der Heiligen
£s,rr sas
Het Nederlandse volk is
niet anti-papistisch
Anderhalve ton voor het
binnenlands apostolaat
De dood: begin van eeuwig leven
Actie-„Onze Vader" gisteren in
Haarlem gestart
Andersdenkenden vormen zich een beeld van
de Kerk uit bezwaren en sympathieën
HERSTEL VAN
MENSELIJK GELUK
Filmvoorstellingen in open lucht
Gezinshygiëne
uitgangspunt
Volgende week Willibrord-zondag
Volgende week jaarlijkse collecte
Nieuwe fase in
drie jaar oude
moordzaak
BOND ZONDER NAAM
St.-Willibrordvereniging
VRIJDAG 31 'OKTOBER 193?»
PAGINA 5
dorste £oeue
Menselijk geluk
Levensgemeenschap
Zegt ons dit iets?
Meer loon voor de
gevangenen
Liturgische dag Warmond
Volksgezondheid
Ladislav Mraz gast
in Tosca
Ridder Oranje-Nassau
Pauskroning
Pontificale Avondmis
in Den Haag
Geen audiëntie
EldkOwl Wild restaurant
B35r Oe péersie'p'aats wear
™W Napo'eor reed* gast was
tV ar d h«TO<dweg Am.k-m - ApeWccrn
BEEKBERGEN Tè 4766 sbo
De totale wereldbevolking wordt
op ruim twee en een half mil
jard geschat. Door de moder-
derne communicatiemiddelen zijn
de mensen elkander zo dicht gena
derd, staan zij praktisch zozeer in
onmiddellijk onderling contact, dat
de daaruit voortvloeiende belangen
gemeenschap de eis van één samen
werkende, eensgezinde wereld met
de dag dringender maakt. Op alle
terreinen van het leven is het stre
ven van de huidige mensheid op be
wust beleefde eenheid en solidariteit
gericht. Voor de gelovige mens, naar
wiens overtuiging Gods leidende
Voorzienigheid in deze ontwikkelings
gang werkzaam is, krijgt daardoor
de aloude leer van de Kerk een nieu
we en hoogst actuele belichting. Vol
gens die leer immers is de mensheid
een organische eenheid van goddelij
ke structuur. De Kerk nu heeft tot
taak de mensen, die hun vroegere,
bovennatuurlijke eenheid hebben ver
loren, opnieuw die eenheid te open
baren, ze te herstellen en te voltooien.
Zij wordt juist „ecclesia", Kerk, ge
noemd, omdat zij allen tot zich roept
en hen verzam'elt voor het Godsrijk.
De bovennatuurlijke eenheid echter
veronderstelt de natuurlijke eenheid
als haar fundament. De katholieke
leer ziet de menselijke natuur in haar
oorsprong, leven en ontwikkeling als
één wezen. „Dit wezen valt in de
eerste zonde, wordt verdreven uit het
paradijs en wacht in harde balling
schap op zijn verlossing. Als Chris
tus tenslotte komt als de „éne bruide
gom" is „heel het menselijk geslacht"
zijn bruid". (De Lubac). Zo zou men
de grote lijn van Gods universele
heilseconomie kunnen weergeven.
Maar dat betekent dan tevens, dat
ook buiten de Kerk Gods heilswil
de leidende factor is in de groei
van het mensdom. De genade veron
derstelt de natuur. Hoe meer de na
tuur zich geschikt maakt voor het
ontvangen der genade ook daar
voor is altijd de onontbeerlijke gena
de beschikbaar hoe sneller en ef
fectiever deze haar doel bereikt.
Naar Gods bestel horen de. natuurlij
ke en bovennatuurlijke eenheid bij
elkaar. De zonde in haar veelvul
dige verschijningsvorm echter is oor
zaak, dat in het natuurlijke vlak veel
te weinig gehoor wordt gegeven aan
de leiding der genade, met het ge
volg, dat de mensheid, God verwaar
lozend, haar heil verwacht van lou
ter menselijke motieven, die, uiter
aard aan verandrelijkheid en onbe
stendigheid onderhevig, nooit bij
machte zijn de uiteenlopende belan
gen van afzonderlijke personen en
Stoepen blijvend op één gemeen-,
®chappelijk doel te Achten. Deson-
ahks zal Gods heilswil zegevieren,
°mdat de Heer van al wat leeft, langs
^oor ons mensen onnaspeurlijke we-
zelfs het kwaad uiteindelijk ten
goede weet te keren.
Intussen blijft het de goddelijke op
dracht der Kerk alles i> het werk te
stellen om het herstel van de oor
spronkelijke eenheid te bespoedigen,
om zodoende °°k reeds hier op
aarde het door Gods gewilde men
selijke geluk dat immers wezenlijk
afhankelijk is van de door eensgezin
de samenwerking te scheppen orde
en harmonie, te verwerkelijken. Niet
op de laatste plaats door haar eigen
voorbeeld. Slechts wat in eeuwige
duurzaamheid hoog uitgaat boven de
met tijd en plaats wisselende be
weegredenen onzer daden is in staat
de menselijke inspanningen een vas
te gerichtheid ten goede te schenken.
Dit blijvende motief nu voor het
streven naar het cultiveren der na
tuurlijke en bovennatuurlijke een
heid is voor de Kerk het oneindig
troostrijke en diepe geloofspunt van
de Gemeenschap der Heiligen, dat
morgen feestelijk wordt herdacht.
Daardoor weten allen, die in Chris
tus' Mystieke Lichaam door het doop
sel zijn ingelijfd, die derhalve Gods
universele heilswil erkennen en reeds
in beginsel zijn verlost, dat zij zonder
enige beperking van plaats of tijd één
grote, bovennatuurlijke levensge
meenschap vormen en gezamenlijk
delen in het éne genade-leven, dat
uitstroomt van Christus, het Hoofd.
..Want door één Geest zijn wij allen
gedoopt om één lichaam te vormen,
of wij nu Joden zijn of Grieken, sla
ven of vrijen". In dit éne lichaam
beïnvloeden wij elkander zonder op
houden, ten goede zowel als ten kwa
de, door het delen in elkanders be
genadiging, het toenemen in heilig-
het verlies, het achterwe-
mmMT daarvan. „Wanneer één lid
wordt £n,-ai de ledematen mee;
blijden zich *i ^erheerüjkt, dan ver-
Deze levenwÓtL6 iedematen mede".
Lichaam van Christus, of beho
ren tot de zegepralende de lijdende
of de strijdende Kerk, is onze kracht
Deze genadegemeenschap, die alle
mensen kan en moet omvatten, werkt
in principe volledig onder de leden
van Christus' Kerk. Die genade is
het, die uit hoofd- van Gods verlos-
singswil de hele mensheid tot haar
uiteindelijke, eeuwig gelukkige be
stemming moet voeren. Hoe inniger
bh bewuster daarom .iet levende con
tact wordt tussen de leden van de
zegepralende Kerk enerzijds en die
van de lijdende en strijdende Kerk
anderzijds, des te krachtiger zal Gocis
genade werken in heel de wereld.
Want alle genade 's genade van
Christus, waarvan de Kerk de sa
cramentele behoedster en uitdeelster
Dit is de geloofswc-kelijkheid,
waarin wij leven: een zeer reële en
werkdadige levensgemeenschap tus
sen de overleden en levende leden
an de Kerk. Een geloofsmysterie,
"toegankelijk voor ons rationalis-
sch denken, zeker, maar een ge-
penbaarde, godsdienstige waarheid,
,„le de echte, want onvergankelijke,
Werkelijkheid weergeeft en ten nauw-
ste samenhangt met ons aller eeuwi
ge vn?>itmm!ng' De heiligen, die on-
ztelenT* w ers zijn God- en de
n m het vagevuur, voor wie on
ze gebeden en offers de tijd kunnen
bekorten, die hen nog scheidt van
de aanschouwing Gods, zijn mensen
zoals wij, die echter de grote grens
reeds overschreden hebben, welke ons
nog wacht. Tegenover hef mysterie
van de dood, die onverbiddelijk eens
aan ieder leven op aarde een einde
maakt, moet elke mens zijn houding
bepalen. Een werkelijk bevredigende
houding, die de dood het vreeswek
kende ontneemt en hem maakt tot
het begin van het eeuwige leven,
kan alleen opbloeien uit het geloof
aan Gods universele heilswil en Chris
tus' verlossing, die de dood hebben
overwonnen. De continuïteit van le
ven, die de Gemeenschap der Heili
gen uitstrekt tot over het graf, is
de grote troost en bemoediging voor
de levenden.
Juist daarom hecht de Kerk zo'n
grote waarde aan het feest van mor
gen. Met Kerstmis, 's Heren Hemel
vaart en O.L. Vr. Tenhemelopne
ming vormt Allerheiligen de enige
vier feestdagen, die als zondag wor
den gevierd. Naast de ontelbare ma
len, dat de Kerk in haar liturgisch
gebed onze bovennatuurlijke eenheid
onder woorden brengt, acht zij
het nodig ons gemeenschapsbesef te
verlevendigen door een aparte feest
dag aan deze bemoedigende en troost
rijke gedachte te wijden.
Zegt dit ons iets? Beseffen wij iets
van deze zeer werkelijke levensge
meenschap? Waarschijnlijk hebben
de meesten onzer bij de herdenking
van alle heiligen te uitsluitend aan
die geloofshelden gedacht, die door
hun uitzonderlijk leven „de eer der
altaren" waardig werden gekeurd en
door gewone stervelingen slechts van
verre te bewonderen zijn. Maar de
Openbaring van Sint Jan spreekt van
een „menigte, die niemand tellen kan
uit alle volkeren en talen", gewone
mensen als u en ik, onze buren en
kennissen, onze vrienden en verwan
ten, die door een eenvoudige, eer
lijke levenshouding, ondanks al hun
fouten en menselijke gebreken, ons
zijn voorgegaan naar Gods aanschou
wing. Met hen allen zijn wij één, tot
hen mogen wij bidden om steun en
voorspraak, zoals wij God mogen
smeken voor de zielen van hen, die
weliswaar reeds „aan de rechterhand
des Heren" staan, maar nog niet zo
volledig alle zondenstraf hebben vol
daan, dat zij toegelaten kunnen wor
den voor de allerheiligste God.
Zo staan wij op tastbare, menselij
ke bodem waar, naar Gods be
doeling, aan de nieuwe dimensie der
bovennatuurlijke levensgemeenschap
van alle verlosten een werkdadige
plaats toekomt. Wij danken dit voor
recht uitsluitend aan Christus' ver
lossing. Maar vergeten mogen wij
daarbij niet, dat deze bevoorrech
ting ons de grote verantwoordelijk
heid oplegt door ons levend voor
beeld alle medemensen eraan te
herinneren, dat wij gesteund door Gods
genade op weg zijn naar aller een
heid in Christus.
„Waarschijnlijk hebben de meesten
onzer bij de herdenking van alle
heiligen te uitsluitend aan die ge
loofshelden gedacht, die door hun
uitzonderlijk leven „de eer der al
taren" waardig werden gekeurd en
door gewone stervelingen slechts
van verre te bewonderen zijn. Maar
de Openbaring van Sint Jan spreekt
van een „menigte die niemand tel
len kan uit alle volkeren en talen",
gewone mensen als u en ik, onze
buren, vrienden en verwanten
(Foto: groep heiligenbeelden bij een
der ingangen van de kathedraal van
Chartres).
Met een verhoging van het minimum
loon voor gevangenen van 15 tot 25 cent
is een bedrag gemoeid van naar schat
ting 30.000 gulden. Minister Samkalden
heeft de benodigde gelden daarvoor
aangevraagd in een wijziging op zijn
begroting. De minister noemt de loons
verhoging noodzakelijk i.v.m. de geste
gen kosten van de consumpties.
In verband met de Pauskroning is de
liturgische dag te Warmond verplaatst
van 4 naar 18 november.
Op drie punten in de stad is gister
avond te Haarlem de Bond Zonder
Naam gestart met zijn destijds aange
kondigde actie „Het Onze Vader". Een
volledig geoutilleerde filmwagen stond
op elk der drie punten opgesteld en
voor wie maar wilde k.jken werd een
openluchtfilmvoorstelling
waarbij de aandacht gevraagd werd
voor het Onze Vader als het gemeen,
schappelijke gebed van miljoenen men-
sen.
Tijdens een persconferentie heeft pa
ter W. Loop een korte, zakelijke, maar
toch indringende toelichting gegeven
op de nieuwe actie van de Bond, waar
in hij attendeerde op het grote streven
naar eenheid in de wereld op velerlei
terrein. Politiek, economisch en steeds
meer ook religieus, zo zei hij, probeert
men tot een gezonde eenheid te komen.
Het is echter opvallend, dat er nog
weinig aandacht wordt geschonken aan
de geestelijke eenheid, die er reeds is
door de godserkenning. Een eenheid
namelijk, die reëel is, maar die men
zich maar weinig bewust is. Een symp
toom daarvan achtte pater Loop het
„Onze Vader", een klein gebed, dat
miljoenen mensen bidden of althans
bereid zijn te bidden. Dit gebed, dat
Christus zelf gegeven heeft en ge
maakt, is langzamerhand in een grote
sleur terecht gekomen, terwijl het in
een paar regels alles zegt.
Dat de eenheid van al degenen, die
het bidden, daarmede zichzelf als het
ware illustreert, wordt ieder verstaan
der aldus pater Loop duidelijk,
wanneer hij zich bewust wordt van het
geen hij bidt. De inzet reeds, „Onze
Vader", duidt op een gemeenschap,
het recht van ieder mens, overigens
zonder mathematische verdeling, om
te genieten van de rijkdommen der
wereld spreekt uit de woorden „geef
ons heden ons dagelijks brood" en ten
slotte geeft de bede „vergeef ons onze
schulden" onze bekentenis van eigen
fouten en de erkenning van eikaars
fouten.
Via zijn lichtbakens heeft pater Loop
reeds zijn luisteraars op de betekenis
van het „Onze Vader" gewezen en hen
°e actie voorbereid. In protestantse
Katholieke gebedscentra (kloosters)
i„„„„ Prppaganda voor gemaakt, maar
hop hii whieeft h« moeten piekeren,
bereiken vi36^ het grote Publiek kon
tenslotte' Z»n de vele ideeën zijn er
aliseerd °Vergebleven- die Sere"
dnnn dl rS" worden. Er werden
door de Y?nd wandkaarten beschik-
baar gesteld met de tekst van het Onze
Vader, zowel in het Hollknds en het
Vlaams als volgens de zegging bii ka-
tholieken en protestanten. In totaal
werden tot op heden niet minder dan
30.000 kaarten aangevraagd. Het twee
de plan, dat thans werkelijkheid is ge
worden, is de vertoning van een open
luchtfilm, waartoe pater Loop de me
dewerking heeft verkregen van Poly
goon-Prof ilti. Hijzelf schreef het scena
rio, een tekst, die naar zijn gedach
ten het in beeld brengen van het Onze
Vader moest illustreren. Daaruit is ten
slotte een nieuw script geboren, dank
zij de medewerking van Wim Povel,
en aan de hand van actuele, dus niet
in scène gezette, archiefopnamen van
Polygoon kon een film samengesteld
worden, die het Onze Vader in beeld
brengt in documentaire stijl. Het re
sultaat is verrassend en soms aangrij
pend geworden. Jan Jansen, die de
montage en Cor Koenders, die het ge
luid verzorgde, hebben samen met Po-
vel een acceptabel produkt afgeleverd,
dat zonder twijfel aan zijn doel zal
beantwoorden. Gisteravond zijn, zoals
geschreven, de eerste filmvoorstellin
gen gehouden. Volgende week begint
men in andere plaatsen, waartoe een
tournee voor honderd steden en dor
pen reeds is opgesteld.
Mede door de aanschaf van drie
filmwagens, die volledig moesten
worden geoutilleerd, heeft de Bond
Zonder Naam voor deze actie gro
te investeringen moeten doen. Een
belangrijk bedrag heeft men reeds
kunnen reserveren door de verkoop
van honderdduizend cellofaan zakjes,
gevuld met twaalf crocusbolletjes.
Ook bij deze actie is de steun van
het corps van veertienduizend promo
toren en promotnees onmisbaar ge
bleken. Pater Loop getuigde daar
om van zijn grote dank en waarde
ring voor hetgeen deze mensen ge
daan hebben en nog zullen doen.
Groot was gisteravond reeds de
belangstelling voor de eerste open
luchtvoorstelling van de film het
„Onze Vader", welke onder auspi
ciën van de Bond Zonder Naam
op de Haarlemse Botermarkt werd
gehouden.
(Van onze correspondent)
Bjj de opening van de eerste natio
nale gezinshygiënedag, die donderdag
in hotel Groot Berg en Dal bij Nijme
gen werd gehouden, heeft prof. dr.
P. Muntendam directeur-generaal van
de Volksgezondheid, nog eens met
klem benadrukt dat het uitgangspunt
van iedere voorlichting op het gebied
van de gezondheidszorg moet zijn het
inprenten van de overtuiging dat de
bevolking op de eerste plaats zelf de
verantwoordelijkheid voor de eigen
gezondheid moet dragen. De overheid
moet pas optreden wanneer de bevol
king het zelf niet meer afkan. Om deze
overtuiging veld te doen winnen is het
noodzakelijk, dat van alle krachten die
in het maatschappelijk bestel aanwezig
zijn gebruik wordt gemaakt.
Wanneer men de ontwikkeling van
de laatste decennia overziet, dan is er
een belangrijke wijziging te constate
ren omtrent het gebruik van het begrip
hygiëne. Niet langer gaat het primair
om het bestrijden van ziekten, maar
centraal wordt nu gesteld het behoud en
het bevorderen van de eigen gezond
heid. Het maatschappelijk en geestelijk
welzijn van een volk hangen af van de
opvattingen omtrent hygiëne in het ge
zin. Daar ligt het uitgangspunt en geen
enkele maatschappelijke gezondheids
zorg kan effect sorteren wanneer niet
de gezinshygiëne het uitgangspunt
vormt.
Wie hgt gezin niet heeft, zal het volk
met krijgen, aldus prof. Muntendam.
Als eerste inleider op deze nationa
le gezinshygiënedag trai op dr. C.
Banning, geneeskundig hoofdinspec
teur van de volksgezondheid. Hij be
handelde de hygiëne in huis en gezin
en benadrukte daarbij vooral het nut
van een goede en intensieve voor
lichting, met name aan huisvrouwen.
Na de middag behandelde de direc
teur van het Utrechts Tandheelkundig
Instituut prof. dr. H. Scheffer de
mond- en tandhygiëne.
Prof. dr. J. Slooff uit Nijmegen 'sprak
tenslotte over de verschillende facetten
op het gebied van de kinderhygiëne.
De Tsjechische zanger Ladislav
Mraz, eerste bas-bariton van het Natio
nal Theater te Praag, vertolkt op dins
dag 4 november in de Stadsschouwburg
te Amsterdam de rol van Scarpia in
„Tosca" naast Gre van Swol-Brouwen-
stijn in de titelrol en Johan van der
Zalm als Cavaradossi.
Voorts zal Ladislav Mraz bij de Ne-
derlandsche Opera optreden als Filippo
II in Don Carlos en Mephistofeles in
Faust.
Bij K.B. is benoemd tot ridder in de
orde van Oranje-Nassau de heer I. A.
H. G. Koens, te Velp (gemeente Rheden),
oud-voorzitter en bestuurslid van orga
nisaties op het gebied van de pluim-
veehandel.
Het diepste bezwaar tegen het katholicisme is, dat
f
de Kerk fungeert als een moeder die niet heeft
geleerd, dat het kind eenmaal moet worden los
gelaten." Dit is een citaat uit de brief van een niet-
katholiek aan pater dr. N. G. M. van Doornik M.S.C.
(Una Sancta), die een onderzoek heeft ingest'eld naar
de algemene opinie, hoe de niet-katholieke Nederlander
de katholieke Kerk ziet. Hij deed dit aan de hand van
duizenden reacties op de brochurenreeks van de Una
Sancta en analyseerde speciaal 350 antwoorden op
twee vragen: wat zijn uw eigenlijke, uw diepste bezwa
ren tegen het katholicisme en wat in het katholicisme
heeft uw sympathie? Het resultaat van dit onderzoek
heeft pater Van Doornik openbaar gemaakt ter gele
genheid van Willibrord-zondag 1958, die zondag 9 no
vember a.s. gevierd zal worden, op welke dag in alle
kerken gecollecteerd zal worden voor de St.-Willibrord-
vereniging (binnenlands apostolaat). Zondag a.s. zal
van de preekstoel een herderlijk schrijven over het bin
nenlandse apostolaat worden voorgelezen, voor elk dio
cees door de eigen bisschop geschreven en afgestemd
op de eigen diocesane problematiek.
Uit de antwoorden heeft pater van
Doornik zjj het met enige voorzich
tigheid de conclusie kunnen trekken,
dat het Nederlandse volk in brede lagen
niet anti-papistisch is; de minderheid,
die het wel is, maakt veel meer lawaai
dan waarop zij naar verhouding recht
heeft. Bij de meeste niet-katholieken is
de houding tegenover het katholicisme
een gecompliceerd geheel met positieve
en negatieve elementen, met bezwaren
en sympathie.
Wat de bezwaren betreft, blijken de
niet-katholieken in de Kerk een mach
tige totalitaire organisatie te zien,
met een groot overwicht van hiërar
chie op gelovigen en dictatoriale prak
tijken, ook bjj de pastoor, die zich wdl
mengen in de meest intieme zaken
van zijn parochianen. Men verwijt de
Kerk, dat zij de gewone man geen
vrijheid laat tot onderzoek in geloofs
zaken en naarstig aan een eigen zuil
bouwt. De pretentie van de Kerk, zich
de enige ware te noemen, ontmoet op
vallend veel weerstand. De niet-ka
tholieken zien er onverdraagzaam
heid en absolutistische neigingen in
en denken daarbij o.a. aan de pro
testantenvervolging in Spanje en Co
lumbia.
Als sociaal wezen vindt men de ka
tholiek over het algemeen niet onsym
pathiek, maar men heeft er bezwaar te
gen, dat hij zjjn geloof niet kent, zich
niet kan verdedigen, tot sleur en for
malisme vervalt, zich door de clerus
laat bevoogden. Opvallend is, dat be
zwaren als het samengaan van Kerk en
kapitaal en uitbuiting van de arbeider
minder gehoord worden dan vroeger.
Er wordt echter wel bezwaar gemaakt
tegen het standsverschil in de Kerk
(klassen, plaatsengeld e.d.), tegen de
„rijke Paus" en tegen de tegenstelling
tussen de „rijke Kerk" en de sociale
ellende in zuidelijke landen.
Tegenover deze bezwaren door pa
ter van Doornik zeer globaal samenge
vat staan ook veel betuigingen van
sympathie, die tussen de bezwaren ge
weven moeten worden om een totaal
beeld zij het in ruwe lijnen te krij
gen van de Kerk, zoals niet-katholieken
haar zien. Men heeft bewondering voor
de eenheid, organisatie en effectieve
kracht van de Kerk. Men heeft waar
dering voor de liturgie van de eredienst
en vooral voor de sfeer in de kerkge
bouwen, die ook buiten de diensten
openstaan om de voorbijganger enige
ogenblikken rust, bezinning en gebed
te bieden.
Het katholieke volksdeel valt in de
ogen van hun andersdenkende landge
noten niet speciaal op door eerlijkheid,
kuisheid of eerbied voor de goddelijke
majesteit, echter wel door de caritas:
missionarissen, liefdezusters en -broe
ders, ziekenhuizen, weeshuizen, abbé
Pierre. Ook de Kerk wordt, ondanks al
le kritiek, gezien als een instituut met
de beoefening der liefde als grondwet;
de moraal is vaak mild en houdt reke
ning met de zwakke zondaar. Van de
sacramenten trekt vooral de biecht de
aandacht, minder wegens de zonden-
vergeving, dan om het benijdenswaar
dig contact tussen gelovige en priester,
al komt ook het psychologisch element
van de gewetensvraag aan de orde.
Van de katholiek als persoon weet de
niet-katholiek nog wel iets meer te
waarderen dan dat hjj gemoedelijk in
de omgang is. Velen erkennen, onder
de katholieken een rijk geloofsleven
aangetroffen te hebben en een bijzon
der aantrekkelijke sfeer in het katho
lieke gezin.
Pater van Doornik vindt niet, dat het
beeld vai. de Kerk, zoals niet-katholie
ken haar zien. opvalt door frappante
gelijkenis, al zijn sommige trekken niet
te miskennen. Wie echter de katholieke
geloofsovertuiging mist, kan onmogelijk
de Kerk zien in haar verbondenheid
met de diepte en rijkdom van Christus'
heilswerk. Dit neemt niet weg, dat het
binnenlands apostolaat, aldus pater van
Doornik, kan leren van dit beeld. Het
wijst op de taak van alle katholieken
om door prediking en beleving zo te ge
tuigen, dat niet-katholieken de Kerk en
haar gelovigen anders en beter gaan
zien. De katholieken zullen daarbij te
vens nederig moeten erkennen, dat de
buitenwereld vaak heeft waargenomen
als Kerk wat niets anders was dan de
afwijking hiervan.
llllHllllllllllllltlllllllllllllllllllllllillllllllllllllllHllllillllHllllltllllllllllllllilllllllllllllllllillllllllIlllllllllllllllllllllllliltlHIlHH
Elk jaar op Willibrord-zondag (de zon
dag na 7 november, sterfdag van de Ne
derlandse apostel) wordt in alle kerken
voor de St.-Willibrordvereniging gecol
lecteerd, veelal na een aanbeveling
via de kansel en een uiteenzetting over
doel en betekenis van het binnenlands
apostolaat. Dit werk leent er zich in het
algemeen niet voor, uitvoerig gepubli
ceerd' te worden. Niet alleen omdat de
resultaten niet steeds in concreta zijn
uit te drukken, maa~ ook omdat publi
catie meestal niet opportuun is. Het na
deel hiervan is echter, dat de gelovigen
jaarlijks om een bijdrage wordt ge
vraagd bovendien uiteraard ook om
gebed zonder dat zij weten wat er
met het geld gebeurt en waarvoor het
gebruikt wordt. Het bestuur van de St.-
Willibrordvereniging heeft daarom be
sloten een globale rekening en verant
woording af te leggen.
De collecte bracht verleden jaar
107.000 gulden op. Van het Willibrord
Apostolaat bleef, na aftrek van propa-
gandakosten en de uitgaven voor het
eigen tijdschrift, 35.000 gulden over. De
rest bestond uit persoonlijke giften, by
elkaar gebedeld om de tekorten te dek
ken.
Met dit geld heeft de St.-Willibrord
vereniging 57 instituten, die zich bezig
houden met het binnenlands apostolaat,
ondersteund. Door deze instituten wor
den lessen gegeven, voordrachten, con
ferenties en bijeenkomsten gehouden, in
dividuele contacten gelegd enz. Voor dit
werk zijn 143 reguliere en seculiere
priesters, religieuzen en leken ingescha
keld, veelal na een speciale opleiding.
In totaal werd voor dit werk ruim
1 OH.00.' gulden beschikbaar gesteld.
De St.-Willibrordvereniging subsideert
bovendien nog vele andere projecten ge
heel of gedeeltelijk, o.a. het tijdschrift
„De vragende Mens", dat gratis aan
40000 buitenkerkelijken wordt toegezon
den en bovendien 2000 betalende (ka-
Ter gelegenheid van de Pauskroning
zal dinsdagavond 4 november mgr.
Paolo Giobbe de Pauselijk internuntius
in Nederland, om 8 uur 's avonds
I een pontificale H. Mis opdragen in de
J St.-Jacobuskerk aan de Parkstraat in
Den Haag. Na de H. Mis zal het Te
i Deum worden gezongen.
Mgr. J. P. Huibers, bisschop van
Haarlem, zal dinsdag 4 november geen
audiëntie verlenen.
Mgr. M. A. Jansen, bisschop van
Rotterdam, zal woensdag geen audiëntie
verlenen.
tholieke) abonné's telt. Verleden jaar
steunde de St.-Willibrordvereniging
het blad met 7500 gulden. Voorts wer
den een schriftelijke cursus, conferen
ties voor niet-katholieken, de Documen-
tatio Protestantica, internationale bij
eenkomsten en theologische disputen
gesubsidieerd, samen voor bijna 50.000
gulden.
De uitgaven stijgen nog steeds, snel
ler dan de inkomsten, terwijl nog veel
werk achterwege moet blijven omdat er
geen geld voor is. De St.-WiUibrordver-
emging hoopt dan ook - zo werd op een
persconferentie door het bestuur te ver
staan gegeven - dat de katholieken op
zondag 9 november de Willibrordcol-
lecte tot een sncces zullen maken.
In het hart van Utrecht, het hart van
Nederland, troont St.-Willibrord, patroon
der Lage Landen, op zijn paard. Het
ruiterstandbeeld van Albert Termote op
het Janskerkhof symboliseert de dank
baarheid van christelijk Nederland je
gens de eerste bisschop van Utrecht.
Advertentie
De officier van justitie, hoofd van het
parket van het arrondissement Breda,
mr. R. H. F. H. M. Grasso, is thans be
zig met een verhoor van de 37-jarige
inwoner van Essen (België), die in het
begin van de zomer op de Kalmthoutse
heide de 22-jarige Marie van Steensel
vermoordde. Er zijn aanwijzingen, dat
deze man ook de dader zou kunnen zijn
van de moord, die 23 maart 1955 is ge
pleegd op mejuffrouw Corry Theeuwes,
een verpleegster uit Rijen. Haar stoffe
lijk overschot werd die dag gevonden
langs de Lovense kanaaldijk bij Tilburg,
maar het onderzoek naar de dader heeft
tot nu toe niet tot resultaat geleid.
Aanleiding om de Belg te verhoren zou
zijn de omstandigheid, dat bij het stof
felijk overschot van mejuffrouw T. des
tijds sporen van bromfietsbanden wer
den gevonden die passen bij het profiel
van de banden van de bromfiets, die in
het bezit van de Belg was. De Belg
werkte destijds ook in Tilburg en heeft
deze stad verlaten kort nadat de moord
op mejuffrouw T. werd ontdekt. Het
verhoor wordt afgenomen in een leger
tent op de Nederlands-Belgische grens.
