Minister Struycken in conflict
metK. VP doorzijn
gezinspolitiek
f 1000.- boete geëist tegen
Duitse foto- journalist
W
A
Het
spookpaard
Motie over plaatselijke kinder
toelagen te wachten
Stilstand
Op
TïlcTnMcmd
Ontwikkeling van N.-Guinea
kan slechts
gaan
Uitkijken
is de boodschap!
Na aanrijding
doorgereden
ARKA aarzelt bij toetreding
tot nieuwe vakcentrale
de bres voor de
middelbare
ambtenaren
Betere zoetstof ontdekt
Wegens smokkel van koffie
Afhankelijk van beperkte aan
passingsvermogen van de bevolking
ZSFSSSgPttJsSt
Hoofdbestuur mag wel deelnemen aan
voorbereiding vakcentrale BKI
Telefoon uit Australië
JONGEN redde
kindje uit de
Dommel
TERUG UIT IRAK GEARRESTEERD
Kamers van de K.L.M.
slechts licht beschadigd
Peanut butter
Minister Helders tot Tweede Kamer:
WACHTEN OP DE BISSCHOPPEN
Katholieken in het
A.S.C. eensgezind
met Thomas
Personeelsvraagstuk
bij de politie
DONDERDAG 6 NOVEMBER 1958
PAGINA 7
jm'er"ta is een nieuwe zoetstof
ontdekt, met zulk een zuivere smaak
at men in de hele wereld enthousiast
Na de brand op Meisbroek
Een kleine demonstratie van het feit dat 2 van
de 3 Nederlanders wél goed uitkijken als ze
een balpen kopen. Ze vragen een BIC en
krijgen 'm ook - BIC, de béste balpen!
Maar HIJ, nummer 3 - die kijkt niet, die
neemt maar wat. Erg onverstandig. Want
BIC, de échte BIC met schokbreker is de
soepelste balpen - voor een goed, persoonlijk
handschrift en... de voordeligste balpen
die u kunt kopen
let op: de naam BIC
staat op de schacht
Yraag altijd de échte BIC
en kijk liever twéé keer!
Twee maanden en één jaar
ontzegging geëist
Jhr. Van Lawick van Pabst
van Nijevelt overleden
Oorspronkelijk
detective-verhaal
MARTIN MONS
Propria Cures
Vulpen, vulpotlood en
reisje naar Amsterdam
als beloning
(Van onze parlementaire redacteur)
Minister Struycken zal niet kunnen ontkomen aan een motie van zijn
politieke geestverwanten in de K.V.P. over de kwestie van de kindertoe
lagen die door provincies en gemeenten aan hun ambtenaren worden ge
geven. De strijd over deze zaak is al maanden gaande. De minister heeft
feeds 104 gemeenten gesommeerd een eind te maken aan regelingen, die
ingaan tegen de algemene loonpolitiek, daar men naar eigen inzicht een
progressie naar het kindertal invoert. In 42 gevallen is zelfs een herzie
ning opgelegd. Overal moeten de toelagen gelijk worden aan het Rijks
niveau. De heer Van der Zanden heeft aangekondigd, dat de K.V.P.-fractie
dit niet in overeenstemming acht met een juiste gezinspolitiek en dat de
loonpolitiek niet zo centralistisch kan zijn, dat daar ieder onderdeel van de
arbeidsvoorwaarden onder zou moeten vallen. Destijds is alleen bepaald,
dat „aanmerkelijke, onvoldoend gemotiveerde verschillen in de geldende
regeling ontoelaatbaar zijn." Dat houdt nog voldoende eerbied en begrip
in voor de gemeentelijke zelfstandigheid, maar wat de minister nu doet is
volgens de K.V.P. „moeilijk verteerbaar."
ten
iiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiimiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiii
Toch, dames en heren,
houd ik vol, dat het alle
maal te vlug gaat in deze
wereld. En daar zijn geen
grenzen. Wij zien af en
toe met vertedering terug
op trekschuit en diligence.
Waar zal de mens van de
toekomst zijn terugblikken
de vertedering aan moe-
spenderen? Aan onze straalja
ger? Och heden. Goed, zal hij er be
hoefte aan hebben. Maar hij zal dan
niet vertederd moeten zijn in een
tijd, waarin het mogelijk is in let
terlijk een oogwenk van Amsterdam
naar New York te vliegen? En zal
hij dan nog tijd hebben voor ver
tedering? Ik betwijfel het. Tenzij
voor dat griezelig soort vertedering
dat blikt naar de toekomst.
Niettemin ben ik niet tegen de
vooruitgang. Vooral dan op grond
van het feit dat ik vóór de stilstand
ben. De stilstand, die een mens de
gelegenheid verschaft zich over te
geven aan eenvoudige genoegens des
levens, als daar zijn het bekijken
van een boom en het eten van een
appel.
Ja, gelóven doe ik alleen in de
stilstand. In een stilstand, die een
eeuwigheid duurt.
iiiiiiiiiiiimiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiMiiiiiiiiiiimmiiiiiiiiiiHiiiiiiiii
Minister Struycken heeft de eigen
lijke moeilijkheid ontweken door recht
te zetten dat het er niet om gaat nu de
vier pet. voor het vierde kind onmo
gelijk te maken. Daarover was een
ogenblik twijfel ontstaan, omdat een
K.B. niet klopte met een circulaire
van het ministerie aan de gemeen
tebesturen. Het gaat in wezen om de
vrijheid van progressieve regelingen
en daar wil de minister niet aan. In
de motie zal de rechtsgrond voor zijn
besluiten worden ontkend.
Positie overheidspersoneel
De fractie van de K.V.P. had over de
positie van het overheidspersoneel nog
veel meer wensen. Een kernpunt in de
discussies over de begroting van binnen
landse zaken was de salariëring van de
middelbare ambtenaren. De minister
zei, dat de tegemoetkoming aan lagere
en hogere ambtenaren laatstelijk 1 april
1958 gedaan, het maximum bereikbare
was voor het gehele overheidspersoneel.
In het kader van de huidige loonpolitiek
kan over verbetering verder alleen nog
maar worden gedacht, indien sprake zou
zijn van „aperte achterstand in belo
ning". De argumentatie die in het ge
organiseerd overleg naar voren is ge
bracht om dit voor de middelbare amb
tenaren aan te tonen had de minister
aeenszins overtuigd. Hij wilde echter
ypor verder overleg de deur niet slui-
ren. Mocht men hem alsnog overtuigen,
dan zal de zaak verder doorgaan naar
net kabinet, waar de beslissing moet
worden genomen.
De heer v.d. Zanden sprak van ,,het
nijpende probleem der salariëring". Hij
was wel erkentelijk voor de verbeterin
gen maar vond dat de oplossing geens
fins was gevonden. Waarom moeten de
middelbare ambtenaren bmtendever-
hoaine bliiven? Ook over de ziektekos
tenregeling, de werkkiassificatie die
steeds nijpender wordt en de §®pp®
eerde spaarregeling voor ambtenaren
had de Kamer verlangens, waarvan mi
nister Struycken nauwelijks iets heen
kunnen inwilligen. Het bleef bjj medede
lingen. dat de zaak in bewerking was ot
dat de minister onmogelijk verder kon
gaan.
Van verschillende zijden is de finan
ciële nood der gemeenten aan de orde
gesteld. De minister heeft een tweetal
moties (van de A.R. en de P.v.d.A.),
waarin verhoging van uitkeringen werd
gevraagd, die een subjectief karakter
zouden dragen, ontraden. In de komen
de wet, die de financiële verhouding
tussen Rijk en gemeenten definitief re
gelt, wil de minister objectieve regelen
vastleggen. Ook gemeenten, die in een
bijzóndere positie verkeren zullen dan
volgens vaste regels worden geholpen,
bijv. gemeenten in ontwikkelingsgebie
den. In het algemeen kon hij als richt
lijn voor de huidige urgente financiële
moeilijkheden waarmede de gemeenten
tobben in verband met niet goedgekeur
de begrotingen en gewijzigde verhogin-
fen van subjectieve toelagen, geen an-
ere oplossing geven dan dat men veel
meer de tering haar de nering moet zet
ten. „Wij zijn aan het verhuizen naar
de nieuwe wet, die de financiële verhou
dingen gaat regelen en zolang we niet
onderdak zijn blijven we in de rommel
zitten," aldus de minister.
De moeilijkheden met de conglomera
ties van de IJmond en de satellietsteden
van Den Haag en Rotterdam bespre
kende, zei de minister dat het niet de
bedoeling is, dat nu de IJmond bijv. een
precedent zou worden van alles wat er
verder op dit gebied in Nederland gaat
Komen. De conglomeratie van Den Haag
,Sn Keheel ander karakter dra
die 'het\,y(Irdeeldheid in de commissie
tiids in ^1<?Jltwerp TJmond-raad des-
bleek uit wn+.amer, heeft voorbereid,
de IedereenJ,e, minister erover vertel
er' nu <*aat daar wat anders. Wat
no? verre van af,VJ6n- is na Ait debat
beperkte zich ertob uïüng^e ge™n°aan
het verlangen, dat hij tol een concreet
gesprek wil komen met deze commissie
van voorbereiding. «-ummissie
Over de conglomeratie Den Haa? zal
een discussie in de Kamer mogelijk ziin
Wanneer het kabinet de nota van dé
ministers van volkshuisvesting en bin
nenlandse zaken heeft behandeld.
Over de vraag in hoeverre het Rijk
zal moeten bijdragen in de subsidie voor
de bouw van kerken heeft het kabinet
n°g geen beslissing genomen.
Advertentie
Goed nieuws voor hen die geen
suiker mogen gebruiken (diabetici,
slanf<e lijn) I
•s. Aanvankelijk was t"t nieuwe middel
Vrij kostbaarmaar door Chefaro wordt
tij nu onder de naam Sucrose voor
*en billijke prijs beschikbaar gesteld.
De Duitse foto-journalist, die 26 juli
bij zijn terugkomst uit Irak op Schip
hol werd gearresteerd omdat hij nog
een vonnis van vier weken gevangenis
straf had te ondergaan, hem door de
economische politierechter van Maas
tricht opgelegd wegens smokkel van
koffie, heeft thans voor het gerechts
hof te 's-Hertogenbosch in hoger be
roep terechtgestaan.
De dagvaarding vermeldde, dat hij
De kamers van de K.L.M. in het
nieuwe gebouw op het vliegveld Meis
broek nabü Brussel hebben door de
brand die dinsdagavond uitbrak,
slechts weinig geleden, aldus bericht
het A.ll.P. De schade is licht, enkele
ruiten zijn gebroken; er kan normaal
worden doorgewerkt. De dienstregeling
van de K.L.M. op en van Brussel wordt
volgens schema uitgevoerd.
Naar het A.N.P. voorts van de zijde
van de vestiging Nederland van de Sa
bena verneemt, zullen alle diensten van
deze maatschappij, zowel van het
Europese als van het helikopternet en
van de lange-afstandslijnen van van
daag af weer normaal worden uitge
voerd. Het vertrek en de aankomst van
vliegtuigen zullen plaats hebben op de
luchthaven Brussel-Nationaal. De af
handeling van passagiers en van vracht
zal zowel bij aankomst als bij vertrek,
geschieden langs de normale wegen.
in augustus 1953 drie kilogram koffie
en over twee maanden verdeeld in to
taal zestig kilogram koffie bij Kerkra-
de naar Duitsland had gesmokkeld.
Hij erkende dit volkomen en ook het
feit, dat hij aan die smokkel ongeveer
400 Mark had verdiend.
De procureur-generaal mr. Moons
merkte op dat zijn optreden bü zijn ar
restatie niet bijzonder fraai was ge
weest. Op grond /an de lange tijd, die
sinds het delict verlopen is, wilde hij
van een vrijheidsstraf afzien en eiste
1000,- boete subs, vijftig dagen hech
tenis. De verdediger, R. P. Kokosky
uit Amsterdam, vond deze boete onbil
lijk hoog. Hij wees op de grote ellende
die zijn cliënt door deze affaire heeft
moeten doormaken, toen hij van de re
volutie uit Irak terugkwam en zo snel
mogelijk naar Parijs wilde om daar de
resultaten van zijn werk af te leveren.
Men was zelfs begonnen terstond de
opgelegde straf ten uitvoer te leggen.
Ook betoogde de verdediger, dat de
Duitser, die 24 jaar in Nederland heeft
gewoond, en wiens ouders in Kerkrade
wonen, door machinaties van machtige
lieden als ongewenste vreemdeling
het land is uitgezet, waardoor zijn betrek
king verloor en toen, om in zijn levens
onderhoud te voorzien, is gaan smokke
len.
Het hof zal op 19 november arrest
wijzen.
Advertentie
(Pindakaas) is rijk aan vitamine
en een bron van kracht en gezond
heid. De fijnste pindakaas komt
Advertentie
4» nieuw. - in Amerika ontdekte - loetstol,
«Miever men in d. hal* wereld enthousiast isl
(Van onze Haagse redactie)
Minister Helders heeft de indruk dat
bij het bezoek, dat een parlementaire
missie in 1957 aan Nleuw-Guinea heeft
gebracht, de wel zeer speciale en ver
warrende omstandigheden waaronder
in dit gebiedsdeel moet worden ge
werkt, niet voldoende tot uiting zijn ge
komen. Zelfs al zou daar met onbe
perkte personele technische en finan
ciële hulpmiddelen kunnen worden ge
werkt dan nog zal het tempo van de
ontwikkeling steeds afhankelijk moeten
zijn van het (beperkte) aanpassingsver
mogen van de bevolking. Een juiste
ontwikkeling vraagt een verantwoord
en dit betekent in casu geleidelijk
tempo. De minister zegt dit in zijn me
morie van antwoord aan de Tweede
Kamer naar aanleiding van de begro
tingen 1957 en 1958 voor Nieuw-Guinea.
In de memorie wordt uitvoerig aan
dacht geschonken aan het verslag, dat
de parlementaire missie van haar be
zoek heeft opgemaakt.
Elders erkent de minister dat er nog
geen uitgewerkt algemeen ontwikkelings
plan voor Nieuw-Guinea bestaat. Een
nnS p'an kah z-i- °ok niet worden
Pgesteld zolang de mogelijkheden van
zoehtg8ï niet voldoende zijn onder-
uitéph„.5ploratie e" onderzoek in dit
bied zuiïon enu moeilijk begaanbare ge
wed zullen echter nog enige jaren vlr-
dif oVontJrikkef- van..alle activiteiten,
schermenvanJLg ^«gericht, is het
van waar verder kan wol-de^gew^kt'
geoutilleerd gouvemementsapparaat
het verbeteren van de verbindingen ter
land en ter zee en van het luchtver
keer en de opbouw van centra van sa
menleving waar beschikt kan worden
over ziekenhuizen, scholen e.d.
Uit het Euromarktfonds zal. zo wordt
verder meegedeeld, voor 1958 een be
drag van 3,5 miljoen dollar beschikbaar
worden gesteld. Dit bedrag wordt in
1959 verhoogd tot 4,3 miljoen dollar.
Het is onjuist, aldus de minister, dat
het kantoor voor voorlichting en radio-
omroep in Nieuw-Guinea voor de pu-
blikatie van het Nederlandse en buiten
landse nieuws dagelijks de toestemming
van de gouvernementssecretaris in Hol-
landia behoeft of dat daarbij van eni
gerlei vorm van censuur sprake zou
zijn. Wel wordt met de secretaris over
leg gepleegd over de wijze van publi
ceren van het zuiver politieke nieuws.
Een dertig-jarige kruidenier uit Delft
heeft woensdag in beroep terechtge
staan voor het gerechtshof te 's-Gra-
vanhage omdat hjj op de avond van
16 november van het vorige jaar toen
hij met enige vrienden per auto van
een kanarietentoonstelling kwam, de
Laan van Meerdervoort een voor-
rangsweg in Den Haag had overge
stoken, zonder voorrang te verlenen aan
een scooterrijder, de 31-jarige J. Gras,
die destijds luitenant ter zee was. Deze
rijder kwam na de botsing te vallen en
raakte ernstig gewond. De kruidenier
reed zonder vaart te verminderen door.
Een koopman en een schilder zetten
per auto de achtervolging in en reden
de kruidenier klem.
De kruidenier zei, dat hij die avond
moe en slaperig was. Om de slaperig
heid te bestrijden hadden hij en zijn
vrienden luidkeels gezongen. Hij had
daarom de klap van de botsing niet
gehoord.
Maar een politieman als getuige zei
dat het spatbord van de auto zo ver!
frommeld was door de botsing, dat dit
onwaarschtjnlpk is. Voorts verklaarde
een getuige die op de hoek van de
straat waar het ongeluk gebeurde woont
dat hy en zun medebewoners, onder
wie een hardhorende, allen een harde
klap hadden gehoord.
De procureur-generaal vorderde twee
maanden gevangenisstraf en één jaar
ontzegging van de rijbevoegdheid. De
rechtbank had de kruidenier eenzelfde
gevangenisstraf opgelegd, maar hem de
rijbevoegdheid voor twee jaar ontno
men. Het hof zal 19 november arrest
wijzen.
Woensdag is in Apeldoorn op 56-ja-
rige leeftijd overleden kol. tit. b.d. jhr.
D. J. A. A. van Lawick van Pabst van
Nijevelt, intendant van het koninklijk
paleis en domein 't Loo en adjudant
i.b.d. van H.M. de Koningin.
(Van onze speciale verslaggever)
Het hoofdbestuur van de Algemene
R.K. Ambtenarenvereniging heeft van
het congres, dat woensdag in Amster-
da. zijn tweedaagse vergadering be
sloot, machtiging gekregen deel te
nemen aan de voorbereidingen van een
katholieke vakcentrale van intellectue
le werkers, waarmee de Beroeps
centrale Katholieke Intellectuelen (B.
K.I.) reeds is begonnen. Aanvankelijk
vroeg het hoofdbestuur machtiging tot
eventuele aansluiting bij de op te rich
ten vakcentrale, maar de afgevaardig
den vonden dit prematuur. Toen de
algemeen voorzitter, mr. G. A. A. M.
Boot, bleef aandringen, werd de mach
tiging om deel te nemen aan de voor
bereidingen unaniem verleend, zii het
op voorwaarde, dat op een later te
houden kaderbijee.ikomst besloten zal
worden of de Arka inderdaad tot de
vakcentrale van de B.K.I. zal toetre
den.
Afgevaardigden uit Zwolle, Den
Haag en Amsterdam achtten een be
slissing over eventuele aansluiting nog
niet opportuun; z(j wilden eerst een
uitspraak van het Episcopaat af
wachten over de toekomstige structuur
van de katholieke sociale organisaties.
Ook de afgevaardigden van Eindhoven
en Breda wilden het voorstel van het
hoofdbestuur aanvrnkelijk aanhouden.
Alleen de afdeling Leiden stelde zich
zonder enige bedenking achter het
hoofdbestuur.
De vrijwel algemene aarzeling van
de afgevaardigden kwam niet voort uit
concrete bezwaren tegen een vakcen
trale voor katholieke intellectuele wer
kers, die een schakel zou kunnen vor
men in een op te richten Katholiek
Verbond van de Arbeid (van welke
naam de voorzitter overigens reeds in
zjjn openingsrede enige afstand had ge
nomen), doch uit onbekendheid met de
hieruit voortvloeiende consequenties.
Verscheidene afgevaardigden meenden,
dat zij hierover niet voldoende waren
voorgelicht. Een afgevaardigde uit
Eindhoven waarschuwde het hoofdbe
stuur, op zijn hoede te ztjn, gezien de
ervaringen van de Arka met een
vakcentrale (K.A.B.). Namens de af
deling Amsterdam werd opgemerkt,
dat de Arka na de moeilijkheden met
de K.A.B. behoefte heeft aan rust, die
thans niet verstoord moet worden door
nieuwe stappen. Ook uit Den Haag
kwam een opmerking in dezelfde
geest: eerst moet de troebele sfeer op
geklaard zijn. Verscheidene sprekers
wilden de meningsvorming binnen de
Arka over deze kwestie aan een beslis
sing laten voorafgaan.
Mr. Boot erkende, dat de opmerkin
gen voor de hand liggen. Hp consta
teerde echter te weinig begrip voor het
feit, dat de Arka ook een taak heeft
bjj de ontwikkeling van nieuwe ver
houdingen in het sociale organisatiele
ven. Dóór het voorstel aan te houden
tot een volgend congres, zou de Arka
wel eens achteraan kunnen komen. De
voorzitter zegde voorlichting aan de
afdelingen toe, al verwacht hij niet, dat
de kwestie hierdoor spoedig een le
vend probleem voor de leden zou wor
den.
Nadat het voorstel van het hoofdbe
stuur zodanig gewijzigd was, dat de
gevraagde machtiging alleen op deel
name aan de voorbereidingen sloeg, en
een bijzondere kadervergadering was
toegezegd om over definitieve toetre
ding tot de nieuwe vakcentrale te
beslissen, gaven de afgevaardigden hun
Woensdagochtend heerste er ten huize van de familie Wagenveld te Rotterdam een
nerveuze spanning. De familie verwachtte n.l. een telefoontje van haar dochter
mevrouw Zevenbergen, de honderdduizendste immigrante in Australië. Dit tele
foontje werd mevrouw Wagenveld als geschenk aangeboden door de Australische
regering. V.l.n.r.: vader, moeder en broertje Dick bij de telefoon nadat het gesprek
eindelijk was „doorgekomen".
door
66)
O, ze wou dat ze slapen kon. Slapen en niet meer
denken. Je werd zo moe van al dat denken, zo
moe. Ze zou toch maar bellen en vragen die dok
ter Bitter te telefoneren. Hp had haar twee maal
al een injectie gegeven, waarom zou hij het nu niet
weer kunnen doen? Slapen, heerlijk slapen, wegzin
ken in een zachte, veilige duisternis. Een donker
beschuttend hol waar niets of niemand je kon be
reiken. Maar als dokter Bitter nu eens niet thuis
is? En zelfs als hij thuis mocht zijn, duurt het toch
zeker nog wel een kwartier eer hij op Ter Weem is.
En Gerrie zou vast en zeker boos zijn. Dat kwar
tier, dat ze vóór de verlossende injectie weerloos
zou zijn overgeleverd aan Gerrie's woede, lijkt haar
opeens een onoverkomelijke hinderpaal. Neen, ze
zal toch maar niet bellen. Die akelige nacht zal toch
wel eens voorbij gaan, ook al slaapt ze niet.
Leontine Hangst loopt doelloos haar kamer rond.
Ze heeft een eigenaardig dof gevoel in het hoofd,
een gevoel van onwezenlijkheid, als in een nachtmer
rie. De haar anders zo vertrouwde kamer lijkt ver
wrongen, uit haar verband gerukt, een kamer uit
een boze droom. Alles wat zich er in bevindt heeft
een dubbele gedaante, de gewone, bekende van elke
dag en een andere, sinister, boosaardig; die het
haar nooit gelukt te betrappen, hoezeer ze zich ook
van het bestaan ervan bewust is. Hoe snel ze ook
de °gen wendt, ze is altijd weer te laat, de boze
dubbelganger js nog snener en glipt juist weer weg
achter de bekende, vertrouwde verschijningsvorm
van alle dag.
Leontine Hangst drukt haar voorhoofd tegen het
koude vensterglas en kijkt naar buiten in de afge
goten tuin, waar ze flauw het kleine paard onder-
S u it dat 20 sierlijk op de fontein danst. Maar
ook dit gracieuze, speelse paardje deelt in de ver
wrongen dubbelzinnigheid van alles wat haar om
ringt. Achter die luchtige schoonheid gluurt het lu
gubere spookpaard. Het spookpaard! Die vriend van
Joost Alland had gezegd, dat het truque was. Was
Hubert dan soms niet dood? Het spookpaard! Iedere
Hangst wist, dat er een ogenblik in zijn leven zou
komen waarop hij met het spookpaard werd gecon
fronteerd. En het was dat onherroepelijke, dat on
ontkoombare, dat het ontdeed van alle vreeswek
kendheid. Je zag het en je wist, dat je uur geko
men was. Dat uur kwam eenmaal voor ieder mens
met of zonder waarschuwing. Daar paste alleen be
rusting. Maar dit, deze verwrongenheid, deze arglis
tige dubbelzinnigheid, die Claire de waarschuwende
verschijning had gezonden, maar Huberts leven ge
nomen had
Waarom had Claire dan de verschijning gezien?
En wat wist Claire? Wist zij hoezeer haar schoon
zuster haar dood gewenst had? Claire, die haar in
het bijzijn van al die mensen haar beschuldiging in
het gezicht had geslingerd? Wist Claire dan?
Leontine Hangst kreunt zachtjes. Om haar staat
het oude huis vreemd stil. Een levenloze stilte als
of het wist, dat het geslacht, dat het bouwde, dat
het eeuwenlang verdedigde en beschermde, nu ten
einde is.
Monsieur de Moneville zit rechtop in zijn kussens
en probeert te lezen. Maar hij kan zijn gedachten niet
bij zijn lectuur houden. Die arme Hangst, zo'n bra
ve kerel. Een ellendig zaakje was dit. Die Perquin
was een scherp baasje. Maar met die hysterische
mevrouw Hangst zou hij nog last krijgen. Hij kende
de soort. Perquin scheen nog al belang te stellen
in haar alibi. Ze zou natuurlijk een c. ander rendez
vous gehad hebben. Dat type had altijd een vriend
je. Het is en blijft intussen een raadsélachtige ge
schiedenis. Wie ter wereld zou het nu in zijn hoofd
krijgen, die goede Hangst te vermoorden? Is het
misschien een geval van persoonsverwisseling?
Monsieur de Moneville komt tot de conclusie, dat
dit wel eens een van een die affaires kon wezen, die
gedoemd zijn onopgelost te blijven. Met die gedach
te legt hij geeuwend zijn boek weg en knipt het
bedlampje uit.
In de kamer naast hem wentelt Joost Alland zich on
rustig op zijn bed heen en weer en stelt zich de
zelfde vragen. En een paar kamers verder stellen
Tom Vermuren en zijn vrouw ze zichzelf en elkan
der dezelfde vragen. Maar voor Eva Blaeke bestaan
deze vragen niet. „Kom, je gelooft toch niet, dat
Claire gezegd zou hebben wat ze zei, als ze daar geen
reden toe had?" Blaeke schudt het hoofd en zegt een
beetje pedant: „Ik vrees werkelijk, dat je je te veel
laat leiden door je sym- en antipathieën, beste kind.
Je moet niet vergeten, dat die beste Claire, ze
mag dan ook nog zo charmant zijn, toch zeker
niet iemand is, die haar woorden op een goudschaal
tje weegt. Ze is een flapuit, echt wat je een flap
uit noemt."
„Och jij," zegt zijn vrouw en haalt minachtend
de schouders op.
In heel die grote steenklomp van Huis Ter Weem
met zijn vele kamers zijn er maar twee mensen,
wier nachtrust niet wordt gestoord door de vraag
hoe het mogelijk is, dat een man zonder vijanden,
een man, die om zo te zeggen nog nooit ook maar
een vlieg kwaad heeft gedaan, werd vermoord.
En wie ter wereld hem vermoord heeft.
Hoofdinspecteur Pieter Auguste Perquin slaapt een
rustige, droomloze slaap, omdat hij zo moe is als
een hond en zeker weet, dat hij toch niets begin
nen kan, zelfs geen verdere theorie of hypothese
opstellen, alvorens hem bekend is, wat de uitslag is
van die sectie.
En Gerard Slothouwer slaapt al even gerust, om
dat volgens zijn theorie wat eenmaal gebeurd is,
in de bodemloze put van het voorbije is gevallen
en zo opgehouden heeft te behoren tot het gebied
van het nog bestaande. Het enige gebied waarmee
een zinnig mens rekening heeft te houden. Hubert
Hangst is nu eenmaal dood. En doden blijven do
den, die worden niet meer levend.
(Wordt vervolgd).
fiat. Mr. Boot verduidelijkte, dat even
tuele aansluiting van de Arka bij de
vakcentrale van de B.K.I. alleen be
trekking zou hebben op de Arkaleden,
die tot de intellectuelen kunnen worden
gerekend. Getracht zal worden, het be
grip .intellectueel" zo duidelijk moge
lijk te omschrijven; een der afgevaar
digden stelde voor, het woord te
vervangen door „leidinggevende". De
voorzitter zegde desgevraagd toe,
dat ook de eventuele mogelijkheden
voor oprichting van een katholieke
vakcentrale voor mediale werkers zul
len worden bestudeerd; hij suggereer
de echter, het initiatief in deze van an
der» zijde te verwachten.
Naast de reactie van de katholieke
studentenvereniging Sanctus Thomas
kunnen wij thans melding maken van
een reactie van de zeventig katholieken,
georganiseerd in het Amsterdams Stu
denten Corps, welke reactie voor het
eerst in de P. C.-geschiedenis parallel
loopt aan die van Thomas. De open
brief aan de voorzitter van de
ASVA-ledenraad is ondertekend door
studenten, die krachtens hun activiteit
in de studentenwereld moeilijk van ghet-
tomentaliteit kunnen worden beschul
digd.
De tekst van de open brief aan de voor
zitter van de ASV A-ledenraad luidt als
volgt:
overwegende, dat de inhoud van Pro
pria Cures reeds gedurende enige jaren
blijk heeft gegeven van een volstrekt
negatieve instelling met een zodanige
eenzijdige gerichtheid, dat enerzijds aan
de goede naam van de universiteit van
Amsterdam, anderzijds aan de aanvan
kelijke goede naam van P.C. als onaf
hankelijk studentenblad, ten zeerste af
breuk wordt gedaan;
overwegende dat de sinds lang onge
motiveerd vijandige houding van P.C.
jegens het katholicisme de laatste jaren
van het peil van discussie en argumen
tatie afgezakt is tot een opzettelijk trei
teren en beledigen;
overwegende dat voor de katholiek
iedere steun aan dit blad in zjjn huidige
vorm en strekking principieel en in ge
weten niet meer mogelijk is; hetgeen in
genoemde vergadering, waar de meer
derheid van de zeventig katholieke
korpsleden aanwezig was, unaniem naar
voren kwam;
overwegende tevens dat P.C. vanwege
zijn vroegere banden met het A.S.C.
steeds de bijzondere sympathie van de
korpsleden heeft genoten.
constateren dat de huidige verhou
ding tussen de Algemene Studenten
vereniging Amsterdam en P.C. nog
steeds een praktische steun van de A.S.-
V.A. aan dit blad inhoudt, hetgeen voor
de katholieke A.S.V.A.-leden gezien het
hoven vermelde onaanvaardbaar is.
Hoewel zij derhalve hun instemming
betuigen met de reactie die aangaande
de opheffing van het collectief abonne
ment van de A.S.V.A. reeds uit de katho
lieke studentenwereld is opgekomen, ho
pen zij dat de A.S.VA. als de meest aan
gewezen instantie garanties zal weten
te vinden, waarooor deze principiële on
aanvaardbaarheid van steun aan P.C.
opgeheven wordt en een waarlijk onaf
hankelijk studentenblad in Amsterdam
gehandhaafd zal kunnen blijven.
De brief is getekend door A. M. M. Ca-
vadino, E. C. M. Jurgens, D. H. M. Meu-
wissen, F. M. Smulders en A. R. H. M.
Verhagen.
Woensdagmiddag heeft te Eindhoven
burgemeester mr. dr. Ch. J. M. A. van
Rooy namens het. bestuur van het
Carnegie Heldenfo'nds ten huize van
de familie v. d. Steen aan de Blanken
burgstraat aan het veertien-jarige
zoontje Johnny een vulpen en vulpot
lood met inscriptie voor moedig gedrag
ter hand gesteld. Voorts stelde de bur
gemeester hem een bezoek aan het
Rijksmuseum te Amsterdam in het
vooruitzicht. Op 8 juni van dit jaar
viel het vijf-jarige zoontje van de
hoofdagent van politie v. d. Wiel in de
Dommel bij de neergelaten sluis van de
verdeelinrichting in de samenvloeiing
van Dommel en Afwateringskanaal.
Johnny v. d. Steen, die met een vriend
je op het looppad van de sluis stond,
zag het kind onder gaan. Enige om-
staanders riepen, dat een kind in het
water was gevallen maar niemand
maakte aanstalten reddingspogingen te
ondernemen. Johnny, die in badpak
was gekleed, liep naar de oever,
sprong in het water en zwom naar het
kind. dat ongeveer in het midden van
de daar snelstromende rivier lag en
niet kon zwemmen. De Dommel is ter
plaatse ongeveer vijftien meter breed.
Het reddingswerk werd nog bemoei
lijkt doordat het jongetje de armen om
de hals van Johnnv sloeg. Deze slaag
de er niettemin in de drenkeling aan
de kamt te brengen. Ongeveer twee jaar
geleden is daar een goed zwemmer bö
een reddingspoging verdronken.
(Van onze parlementaire redaktie)
De heren Boekhoven (PvdA) en
Beernink (CHU) hebben dinsdagavond
in de Tweede Kamer gesproken over
het personeelsvraagstuk bij de politie.
De CHU-afgevaardigde vreesde dat het
tekort, met name in de grot steden nog
groter is dan de cijfers van de minis
ter doen vermoeden. De organieke be
zetting is jaren- geleden vastgesteld,
maar Groningen en Eindhoven zijn ge
noodzaakt geweest hun korpsen tot
boven die sterkte uit te breiden. De
heer Boekhoven vreesde dat 't tekort bij
de politie permanent zal worden als
niet een behoorlijke compensatie wordt
gegeven voor de zware dienst. Het
aantal sollicitanten neemt steeds af
en daardoor wordt het bestaande korps
nog meer belast.De heer Boekhoven
vroeg of het waar is dat de reserve-
poli tie hier en daar bij wijze van „oefe
ning" in het normale werk wordt in
geschakeld. Hij stelde voor de opne
mingsleeftijd te verlagen tof negen
tien jaar met een opleiding van twee
jaar en zo mogelijk vrijstelling van
dienstplicht.
