Prof. Oud: P.v.d.A.
sterke druk uit
oefent reeds lang
op de regering
Naast een zelfstandig Kabinet
een zelfstandige Kamer"
Victoria
De
Adres
Zaanstreek
prioriteit voor
Coentunnel
aan de minister van
vraagt
de
Burgemeester erkent minder
gelukkig gestelde brief
Verbitterd en verbeten
houden de dames Van M.
de voet strak
Verkeer en Waterstaat
Leerlingenstelsel fotografie
Heerlijk
bakken
met
appelen
HISTORISCHE KAMERZITTING
Eerste pers
commentaren
A
Hoofdcommissaris Staal trekt zijn
verzoek tot ontslag in
Ondanks akkoord dat met de
aartsbisschop werd bereikt
Thijs
de Tuinman
zegt
Kerstboom van 23 meter
VRIJDAG 12 DECEMBER 1958
PAGINA 7
rdlCVue temaken.
Scherp verweer van
prof. Romme
Sterke druk van de
P. v. d. A.
WÊSm
Zojuist bekroond met de
Eurostarde hoogste
onderscheiding op de
Internationale Verpakkings
tentoonstelling" te Parijs
vicrokant
Conflict te Rotterdam bijgelegd
Kerstnummer „Salvo"
Zaak Anneke Beekman sleept zich voort
In verband met kolencrisis
Mijnwerkers dringen
op vermindering van
werkuren aan
De Turkse financiële
verplichtingen aan
Nederland
Prijs voor sanitair-
keramiek
appel'
beignet
appelbollen
PANNEKOEKEN
Wat U bakt
met Neerlands
blozende
appeleji is
altijd lekker!
Smullen maar.
En 't is ook nog
reuze gezond!
(Vervolg van pagina 1)
stellen geschiedde onder grote spanning
en onder aanwezigheid van talloze be
langstellenden die de tribunes tot de
bok toe vulden. Een lange rij bezoekers
bloest op het Binnenhof blijven wach
ten. In de loges waren leden van ver
schillende ambassades, de voorzitter en
enige lede) van de Eerste Kamer en fa
milieleden van de minister van finan
ciën, die de historische vergadering
öiet wilden missen. De ministers wa
ren allen in het Kamergebouw aanwe
zig, maar bevonden zich in de minis-
terskamer, die van een aparte luidspre
ker is voorzien, zodat zij de debatten
daar konden volgen.
Het gehele debat werd tussen 1 en
6 uur uitgezonden. De televisie liet ver
stek gaan. Anders hadden de kijkers
merkwaardige tafereeltjes kunnen
zien De directeur van het kabinet der
Koningin, mevr. Teilegen, die in een
hoek weggedoken tijdens het urenlan
ge debat een bord soep zat te eten en
de griffier, mi'. Schepel, die te mid
den van de spanningen ineens een te
legram voor zich kreeg van Wage-
ningse studenten, die de Kamer kwa
men geruststellen: Wanneer de minis
ter van financiën ten val zou komen,
dan zouden zij hun penningmeester
afstaan ter aanvulling van het kabinet.
Tijdens een debat over de orde, dat
een uur lang in beslag nam én waarbij
reeds moeilijkheden rezen, die voorzit
ter Kortenhorst de ïanden vol gaven,
moest een compromis worden gevonden.
De motie-Romme zou bi' het amende
ment van dezelfde strekking worden be
handeld.
De socialistische fractievoorzitter
Prestigekwestie
De Tijd zegt, dat minister Hofstra
over de motie-Romme is gestruikeld,
omdat hij daarover w i 1 d e struikelen.
Hier was een prestigekwestie aan de
orde. Deze prestigekwestie was ge
schapen door het dictaat van de
P.v.d.A. op de Fakkeldragersdag. Hier
stond een minister, die van zijn partij
niet mócht wijken, zelfs niet voor een
aanvaardbaar compromis. De Kamer
meerderheid, die in het verleden meer
malen bereid was gebleken te wijken
voor het onaanvaardbaar uitgespro
ken door een minister, kon met opzij
gaan voor het „onaanvaardbaar", uit
gesproken door een partij. Zo werd de
Fakkeldragersdag het voorlopige einde
van de brede basis.
De Tijd achtte het niet waarschijnlijk
dat de huidige situatie de Koningin on
middellijk de gedachte aan Kameront
binding ingeeft.
Het is sterk de vraag, of het staats
rechtelijk wel zo erg gewenst zou zijn
Om aan het dictaat van Fakkeldragers
dag, waaraan nu reeds voor enkele mi
nisters de consequentie verbonden is,
dat zij zich verplicht achten af te tre
den nu ook nog de consequentie te ver
binden dat ook de Kamer naar huis
moet Dat lijkt een minder geslaagd
precedent, dat de zeggingsmacht over
het bestuur van ons land geheel in han
den zou leggen van buitenparlementai
re instanties.
Het is dan ook misschien maar het
beste, dat gestreefd wordt naar een re
constructie van het oude kabinet zon
der socialistische ministers, bet
rompkabinet, dat na aftreden van de
niet-socialistische ministers overbleef,
als kern.
Nieuwe verkiezingen
De Volkskrant, commentaar leverend
oe kabinetscrisis, wijst er op, dat de
klaren S„v,?n de P.V.d.A. cnke1 te W-
de P v <La uit de spanningen die bij
nederlagen zijn lwte<; zwa^e verkiezings
noopten de S(?cia?io+ Dl,e sPa"™n!f n
om waar danook len er kennelijk toe
hebbest, dat er nu*ma^^^spïfedlg
Eerst daarn^kan j=
worden welke mogelijkheden er voor sa
menwerking zijn. Wij van onze Lnt
blijven in samenwerking met d J""1
nog steeds een belang zien. Of hiervoor
ook van socialistische kant nog weer be
reidheid kan worden opgebracht zal
zijner tijd moeten blijken.
Brede basis heeft afgedaan
De Telegraaf schrijft o.m. het volgende:
Mr. Burger heeft hoog spel gespeeld,
doch dit moest hij spelen in een poging
gelederen van zijn partij te sluiten.
Sinds de socialistische haan niet meer
kra^el onafgebroken victorie kan
nes Lil d,reigde de oude aanhang ook
de P v Helan te verliezen. Daarbij moet
'?.A, voor ogen hebben gestaan
vi nn?S tin ifen n»uw kabinet de eerste
h!klnnen sPelen, doch als dit
niet zou bjbken, zo nodig in de oppositie
te gaan. Dit betekent dus, dat de brede
basis, die ons naoorlogse politieke leven
zozeer heeft beheerst, heeft afgedaan.
Wij kunnen daar niet rouwig om zijn.
mr. Burger was bij dit ordedebat al roe
rig. Hij vergeleek do motie-Romme met
een guillotine en zag er weer een mo
tie van wantrouwen in tegen de regering
Prof. Romme ging daar fel tegen in. De
katholieke fractieleider wilde de con
versatie maar liever beëindigen dan op
di niveau verder gaan. Hij deed een
beroep op de regering om zijn motie te
zien als een reële tegemoetkoming.
Ook Frof._ Oud bleek verre van ver
zoeningsgezind tegenover de socialisten.
Toen de P.v.d.A. honend begon te
lachen, omdat de liberale fractieleider
de socialistische waarnemend Kamer
voorzitter Bommer verantwoordelijk stel
de voor de moeilijkheden over de orde,
wierp hij de P.v.d.A. voor de voeten:
„U kunt juichen en jouwen zoveel als u
wilt; dat is allemaal een bewijs van de
penarie waarin de heren zitten".
Toen de minister van financiën aan
het woord kwam, bleek dat hij bitter ge
stemd was en van geen enkele conces
sie meer wilde weten. Hij noemde her
haaldelijk dr. Lucas, de financiële
expert van de K.V.0. en een van zijn
meest geduchte tegenstanders. De mi
nister beklaagde zich erover, dat dr. Lu
cas had gezegd, dat er over verlaging
van Rijksuitgaven op heel veel mooie
woorden nooit daden waren gevolgd. Hij
concludeerde daaruit, dat de basis van
vertrouwen, die nodig is om regerings
verantwoordelijkheid te dragen, was ko
men te ontbreken en dat het land
„door interne tegenstellingen niet be
stuurbaar zou zijn. Hjj verweet de
Kamer „de meest zure verhalen" over
onvoldoende bezuinigingen. Men spreekt
maar steeds over een zwak kabinet en
steekt het geregeld een stok tussen de
benen, om dan later toch weer hoge uit
gaven te eisen.
Op het punt waar het op aankwam
bleek de minister geheel onverzoenlijk:
goedkeuring voor twee jaar van de be
lastingvoorstellen. De Kamer bleef er
op staan, dat die goedkeuring slechts
voor een jaar zou worden gegeven, om
dan het volgend jaar verder te zien.
Prof. Romme viel de minister scherp
aan met de stekelige opmerking, of hij
dan voor 1959 niet precies in dezelfde
onzekerheid had verkeerd die hij nu
voor 1960 voorzag. „Heeft u dan in dat
jaar misschien geen financieel beleid
gevoerd?" Hij vond het buitengewoon
te betreuren, dat de minister met de
portefeuille had gerammeld en daar
door ieder zakelijk gesprek had afge
gapt. In antwoord op de vraag van de
minister wat „tijdige voorlichting van
de Kamer" zou moeten betekenen,
kwam prof. Romme niettemin met een
voorstel om dit te bepalen op „voor het
zomerreces". Dan zou ook het SER-ad-
vies bekend zijn en dit daarbij kunnen
worden bezien. Hij verweet de minister
dat hij, A er zo op staat zijn zaken al
voor twee jaar tevoren perfect in orde
te hebben, nu door zijn starheid oorzaak
wordt dat zijn zaken reeds op 1 januari
a.s. voor anderen blijven liggen.
Mr. Burger zag in de wijzigingen,
die de Kamer wilde aanbrengen, een
„zuigkracht van het onservatisme ten
nadele van de minder draagkrach-
tigen". Prof. Romme heeft hem trach
ten uit te leggen dat, wanneer na een
jaar de verhoogde omzetbelasting zou
blijven, dat toch m lilijk een voordeel
voor de minder draagkrachtigen kan
zijn. Tot zijn verbazing kwam mr. Bur
ger nog met een voorstel om de minis
ter te machtigen bij Algemene Maat
regel van Bestuur later eventueel een
correctie aan te brengen ter bescher
ming van de groepen die hii bedreigd
achtte. Minister Hofstra reageerde
daarop in gunstige in, hoewel hij, zo
als prof. Romme in herinnering
bracht, nog onlangs zich om principië
le redenen had verzet tegen delegatie
van bevoegdheden aan de uitvoerende
macht.
Met de A.R. kwam mr. Burger in
botsing, omdat l ij deze groep van
woordbreuk had beschuldigd wegens
afwiiking van het regeringsprogram.
Het kwam tot heftige woordenwisse
lingen, waarbij de heer Smallenbroek
de socialistische fractieleider, die
maar bleef ontkennen, zijn eigen par
tijblad op het spreekgestoelte onder
de neus wreef, waarin het letterlijk
stond weergegeven.
De heer Tilanus (C.H.) verweet mi
nister Hofstra, dat hij als goed demo
cratisch bewindsman zich had moeten
neerleggen bij een redelijk verlangen
van de Kamer. Het Nederlandse volk
zal er niets van begrijpen, dat een mi
nister zoveel moeilijkheden maakt, die
voor het gehele volk ernstige gevolgen
kunnen hebben, over een zaak die eigen
lijk zo weinig betekent. Of is het be
zwaar van de minister misschien elders
te zoeken? Zit het soms in een van de
zeven punten van de Utrechtse Fak-
keldragersdag? Daaraan mag echter
Seen minister zich ooit binden.
van'uL" J?u< (V.V.D.) betoogde, dat men
,ii lL. mer niet kan verwachten, dat
verkeerl JZOT een maatregel, die zij
ren teeen u.. Hii had ernstige bezwa-
de minister ^eit' dat de beslissing van
dQ_ i t duidelijke sporen draagt
van met in vrijheid te zijn ontstaan. Er
In de staatsbossen onder Beam is woensdagochtend een 23 meter hoge en drie
ton zware kerstboom gekapt, bestemd voor de kerstversiering van een zaak tn
Utrecht.
is volgens hem sprake van een sterke
druk, die de P.v.il.A. reeds lang op de
regering uitoefent. Dit is volgens prof.
Oud grondwette geheel onjuist. Naast
een zelfstandig kabinet moet een zelf
standige Kamer bestaa.i. Het feit, dat
de socialistische ministers zich onlangs
bij hun partij hebben laten ontbieden,
om te vernemen welke houding zij had
den aan te nemen, achtte prof. Oud vol
komen uit den boze. Het was hem duide
lijk, dat het onaanvaardbaar "van de
minister niet van hem maar van de frac
tie van de P.v.d.A. afkomstig was. An
ders had de heer Hofstra het dinsdag
wel reeds uitgesproken. Hij waarschuw
de voor toestanden zoals in Frankrijk
tijdens de Vierde Republiek, waar de in
vloed van het parlement tot een mini
mum was teruggebracht.
Voorts ontwikkelde prof. Oud de ge
dachte, dat thans uit de huidige crisis
het best e.;n rompkabinet zou kunnen
ontstaan. De overblijvende niet-socialis
tische ministers zouden dan vervroegde
verkiezingen kunnen voorstellen aan
het Staatshoofd en na deze verkiezingen
aftreden. Hij vroeg zich af of het land
met een nieuw te formeren kabinet wel
gebaat zou zijn. Dit zou slechts voor een
enkel jaar kunnen optreden. Dit zal dan
een jaar zijn vol verkiezingsrumoer en
volkomen ongeschikt om zaken te doen.
Dr. Drees heeft hierc geantwoord,
dat de gehele gang van zaken eerst nog
in het kabinet dient te worden bekeken.
De minister-president verzette zich
fel tegen een suggestie van prof. Oud,
dat ook hij het partijbelang boven het
landsbelang zou hebben laten gelden.
,U kent mij lang genoeg om beter te
weten". Prof. Oud had deze conclusie
getrokken uit wat dr. Drees onlangs
in de Eerste Kamer heeft gezegd:
dat hij niet een Nederlandse MacDonald
wilde worden. De minister-president
heeft nader uitgelegd, dat hij daarme
de bedoelde, dat hij van mening is zich
te moeten terugtrekken wanneer zijn
partij hem geen vertrouwen meer
geeft. MacDonald heeft dat destijds niet
g- laan. Hjj vertrouwde te veel op zijn
persoonlijke onmisbaarheid, aldus dr.
Drees.
Advertentie
L
60 et
per pak
Hartige biscuitjes toot hartige hapjes en om zo te eten.
Een overzicht van de Tweede Kamer; de heer Burger voert het woord.
Burgemeester mr. G. E. van Wal-
sum heeft gistermiddag in de zitting
van de gemeenteraad bevestigd, dat
het conflict tussen hem en de hoofd
commissaris van politie, de heer H.
M. C. A. Staal is bijgelegd na de tus
senkomst van de minister van binnen
landse zaken en de commissaris van
de Koningin in Zuid-Holland. Mr. van
Walsurn noemde ais oorzaak van het
geschil een door hem geschreven brief
aan {ie hoofdcommissaris, die in min
der gelukkige bewoordingen was ge
steld. Onmiddellijk na de verklaring
ging de vergadering over tot het be
handelen van de raadsagenda.
„Hoewel ik mij," aldus de burge
meester m zijn verklaring „altijd op
het standpunt heb gesteld, dat, zolang
dat naar mijn inzicht even mogelijk is,
de opvatting van de hoofdcommissaris
moet prevaleren, omdat deze nu een
maal met de dagelijkse verantwoor
delijkheid voor de leiding van het po
litiekorps is belast, komt het wel eens
voor, dat door mij van het advies van
de hoofdcommissaris wordt afgeweken
omdat het nu eenmaal vanzelfsprekend
is, dat wij niet over alle zaken een ge
lijk inzicht hebben. Het verschil van
inzicht tussen de hoofdcommissaris
van politie en mij over de vraag, of
aan een agente van politie, wier proef
tijd was verstreken, al dan niet een vas
te aanstelling diende te worden ver
leend, zou dan ook niet tot een con
flict hebben behoeven te leiden, wan
neer zich daarbij niet speciale omstan
digheden hadden voorgedaan.
Het conflict is namelijk ontstaan
doordat ik op eer brief van de hoofd
commissaris, waarin op mijn verzoek
nadere inlichtingen over het onderha
vige geval werden verstrekt, heb ge
reageerd met een brief mijnerzijds, die
in zodanige bewoording was gesteld,
dat de hoofdcommissaris heeft ge
meend daarop te moeten antwoorden
met een verzoek om zijn ontslag te be
vorderen. De minister van binnenland
se zaken heeft zich echter op het stand
punt gesteld, dat er geen termen wa-
zoek" eervol ontslag te verlenen. Ik
wil thans gaarne verklaren, dat ik het,
achteraf gezien, betreur, dat de inhoud
van mijn brief minder gelukkig is ge
weest. De hoofdcommissaris is er ech
ter van overtuigd, dat bij mij niet de
opzet heeft voorgezeten hem te kwet
sen en heeft hierin mede aanleiding
gevonden het verzoek om bevordering
van zijn ontslag in te trekken."
De burgemeester deelde verder nog
Het katholieke weekblad voor de Ne
derlandse Strijdkrachten „Salvo" is ook
dit jaar met een uitgebreid kerstnum
mer verschenen, dat door Nationaal Ka
tholiek Thuisfront in 50.000 exemplaren
gratis wordt verspreid onder de katho
lieke dienstplichtigen. Het bevat veler
lei beschouwingen, verhalen en artike
len, die er op zijn gericht de dienst
plichtigen via hun directe belangstel
lingssfeer te treffen.
(Van een verslaggever)
Na de rechtzittingen in Amsterdam in verband met het verdwijnen van
Anneke Beekman, zijn in de loop van 1957 tussen de familieleden van het
Joodse meisje en de aartsbisschop van Utrecht besprekingen gevoerd, die
geleid hebben tot een overeenkomst, welke de instemming had van beide
partijen. Deze overeenkomst is voorgelegd aan de dames van M., die niet
bereid waren dit voorstel te aanvaarden. Dit verklaarde donderdagmiddag
de raadsman van de familieleden van Anneke Beekman mr. I. E. Hes op
een persconferentie in Den Haag, welke was bijeengeroepen in verband met
de vragen, die het K.V.P.-KamerIid de heer Roolvink aan de minister van
justitie heeft gesteld.
Nadat de wettige toeziende voogdes
mej. S. B. v. d. Sluis zich 4 septem
ber 1956 in een schrijven tot de aarts
bisschop had gericht, waarin zij steun
vroeg voor haar pogingen om Anneke
Beekman op te sporen, had te Utrecht
een onderhoud plaats, dat na een aan
tal besprekingen leidde tot een oplos
sing, die de instemming had van aile
betrokkenen: de aartsbisschop en zijn
vicaris-generaal, de familieleden van
Anneke Beekman, de voogdes en de
Joodse Voogdijverenigmg „Le-Ezrad
Ha-Jeled".
Mr. Hes deelde mee, dat deze oplos
sing was vastgelegd in vier punten.
1. De Joodse Voogdijvereniging ver
bond zich om Anneke Beekman te
plaatsen in het gezin van een der fa
milieleden (een liberaal Joods milieu).
2. Het meisje zou ten aanzien van
haar persoonlijke godsdienstige overtui
ging volkomen vrij gelaten worden.
3. De dames van M. zouden in over
leg met deze familie een regelmatig
en normaal contact met Anneke Beek
man kunnen onderhouden.
4. Een verzoek tot gratie voor de
dames van M. zou door de familieleden
worden ondersteund.
Dit regelingsvoorstel werd van ka
tholieke zijde aan de dames v. M.
bekend gegeven. In juni 1957 lieten
deze weten, dat zü het voorstel niet
aanvaardbaar achtten. De vicaris-ge
neraal heeft daarop de familieleden
van Anneke Beekman doen weten,
dat dit bericht de aartsbisschop en
hem had teleurgesteld. Tevens deelde
hij, aldus mr. Hes, mee, dat vol
gens zijn persoonlijke indruk het bij
de betrokkenen niet meer om motie
ven van godsdienstige aard ging,
maar dat zij zich bewust of onbewust
lieten inspireren door verbittering en
verbetenheid.
De onderhandelingen werden in de
loop van 1957 voortgezet. Nadat mevr.
L.-v. M. zich in november 1957 bij de
officier van justitie te Amsterdam had
gemeld, werd zij van verschillende zij
den zonder resultaat benaderd. Daarop,
zo vervolgde mr. Hes, is van katho
lieke zijde contact gezocht met Anneke
Beekman en heeft een onderhoud plaats
gehad. Het resultaat was een briefje,
waarin, naar mag worden veronder
steld, Anneke Beekman mededeelde be
zwaar te hebben terug te komen „zo
lang de Joden de voogdij over mü heb
ben". Een verzoek van de familie om
een- vertrouwelijk onderhoud met het
verdwene. meisje bleef onbeantwoord.
Gezien deze onderhandelingen, die
tnet opzet geheel geheim zijn gehou
den, doen ons, zei mr. Hes, de vra
gen van de heer Roolvink bijzonder
vreemd aan. Indien er toch van in
breuk op de rechten van de mens
sprake is, dan geschiedt dit sinds
jaren door de schuldigen en de mede
plichtigen aan de onttrekking van
Anneke Beekman aan het wettig ge
zag.
De familieleden, aldus mr. Hes, zijn
tot het uiterste gegaan om een oplos
sing voor Anneke Beekman en de dames
van M. te zoeken. Zij zien dan ook
geen enkele aanleiding om af te wijken
van de met de aartsbisschop bereikte
oplossing. Zij houden zich overtuigd,
dat ook in het bijzonder van de zijde
van de katholieke kerkelijke autoritei
ten het stellen der vragen wordt be
treurd. Mr. Hes deelde nog mee, dat
de 'aartsbisschop geen bezwaar lad
gemaakt tegen het bekendgeven van
de inhoud van de gevoerde correspon
dentie. Hij wenste niet nader in te gaan
op de vraag wie het contact van ka
tholieke zijde met de dames van M.
en Anneke Beekman had onderhouden.
Als standpunt van de Joodse Voogdij
vereniging gaf de vice-voorzitter mr. G.
Polak te kennen, dat naar de mening
van de vereniging het Anneke Beekman
nooit mogelijk is geweest in geloofs-
aangelegenheden een keuze te doen en
een beslissing te nemen. Indien het
meisje onder het wettelijk over haar
gestelde gezag zou terugkeren, za haar
in de uitoefening van haar godsdiensti
ge plichten elke vrijheid worden gege
ven Als Joodse organisatie en als
voogd hebben wi), aldus mr. Polak,
echter de plicht en het recht haar ook
met de Joodse waarden bekend te
maken.
mee, dat de betrokken agente heeft ge
solliciteerd naar een ander politie
korps, en dat aan haar aanstelling al
daar thans niets meer in de weg staat.
Hij zegde toe, dat hij de suggestie van
de minister om een meer regelmatig
persoonlijk contact tussen hem en de
hoofdcommissaris tot stand te bren
gen, graag in overweging wilde nemen.
Tenslotte verzekerde mr. van Walsum,
dat men achter de kwestie niet méér
behoefde te zoeken. Zou dit wel het ge
val zijn, dan zou herstel van de samen
werking tussen de heer Staal en hem
zelf onmogelijk zijn geweest.
Vakverenigingsleiders van 1,7 miljoen
mijnwerkers uit elf landen hebben in
Londen met algemene stemmen beslo
ten aan te dringen op een onmiddel
lijke vermindering van het aantal werk
uren in verband met de inzinking,
y-elke in de gehele wereld in de kolen-
ïndustrie bestaat. Dit werd meegedeeld
na afloop van een tweedaagse bijeen
komst van de Internationale Mijnwer
kers Federatie, welke was georgani
seerd om de middelen te bespreken,
waardoor de toenemende kolencrisis
overwonnen zou kunnen worden. De
bijeenkomst werd bijgewoond door 80
vertegenwoordigers uit elf landen,
waarbij oök Nederland.
De afgevaardigden b,-sloten nationale
en internationale campagnes te gaan
voeren om te komen tot een verminde
ring van het aantal werkuren, krach
tige actie te voeren tot bevordering van
de kolenverkopen, er bij de grote ver
bruikers, als spoorwegen en staalindus-
In de actie van Amsterdam met betrekking tot de IJ-tunnel zien alle
Zaanse burgemeesters een schending van het gentleman-agreement, dat de
hoofdstad met de Zaanstreek had gesloten en waarbij tevens werd bepaald,
dat men geen pogingen zou ondernemen om „voorrangskwesties" te
creëren. Nu Amsterdam eenzijdig deze afspraak ongedaan heeft gemaakt,
zijn de Zaanse burgemeesters in spoedzitting bijeengekomen en werd het
besluit genomen om de handschoen in de prioriteitsaangelegenheid maar
op te nemen. Het gevolg is geweest, dat een lijvig adres is samengesteld,
ondertekend door alle colleges van B. en W. van de Zaanstreek, alsmede
door de besturen van de Zaanlandse Kamer van Koophandel en het Indus
trieschap Zaanstreek.
trieën op aan te dringen de aanwezige
ren de hoofdcommissaris „niet op ver- voorraden te vergroten en meer ge
bruik van kolen te maken bij de pro-
duktie van secondaire energie.
De Turkse regering heeft een reeks
betrokken landen, waaronder Neder
land, meegedeeld niet in staat te zijn te
voldoen aan haar verplichtingen tot ge
leidelijke aflossing van achterstallige
schulden, zoals neergelegd in terzake
gesloten overeenkomsten, aldus hebben
de ministers Luns, Hofstra en Zijlstra
geantwoord op vragen van het Eerste-
Kamerlid Lichtenauer over de aflos
singen die thans volgens hem gestaakt
of gestremd zijn. Er zijn stappen onder
nomen om in de situatie verbetering
te brengen. De ministers beamen, dat
het de bedoeling is dat de particuliere
crediteuren over een nieuwe regeling
worden geraadpleegd.
In dit adres aan de minister van
Verkeer en Waterstaat stellen de onder
tekenaars, dat „zij tot hun leedwezen
hebben leren begrijpen, dat om ver
schillende redenen een gelijktijdige
bouw van beide tunnels niet te v^--
wachten is. De minister staat dus voor.
de beslissing aan één der tunnels pri
oriteit te verlenen".
„Het is ons bekend," aldus het
adres, „dat bij het bepalen van de prio
riteit de vermoedelijke rentabiliteit der
tunnels een belangrijke rol zal spelen."
„De Coentunnel is het sluitstuk van
de ringweg rond Amsterdam. In Am
sterdam komen een aantal belangrijke
wegen samen. De hoofdstad trekt van
zelfsprekend een zeer druk verkeer
aan, dat nu reeds in de binnenstad met
moeite kan worden verwerkt. Met de
enorme toename van het verkeer moet
dat tot nog niet te voorziene gevolgen
leiden. De Coentunnel, deel uitmakend
van de ringweg, voert het uit het
Noorden komende en voor Amsterdam
bestemde verkeer zó aan, dat geleide
lijke splitsing naar de verschillende
stadsdelen mogelijk is, zonder dat ver-
keers-congesties in de binnenstad wor
den veroorzaakt. Hetzelfde geldt voor
het uit Amsterdam komende en naar
het noorden gaande verkeer.
Wanneer het uit het noorden komen
de, respectievelijk naar het noorden
gaande verkeer zijn weg door de IJ-tun
nel moet zoeken, ontstaan verkeerscon-
centraties in de Amsterdamse binnen
stad, die bü de huidige verkeersinten
siteit reeds niet of nauwelijks te ver
werken zullen zijn. Zou Amsterdam
aan de moeilijkheden het hoofd willen
bieden, dan zouden doorbraken tot
stand dienen te komen, die èn zeer
kostbaar zouden worden èn het beeld
van de fraaie binnenstad zouden aan
tasten.
Het niet op Amsterdam gerichte uit
het noorden komende of naar het noor
den gaande verkeer kan bij bouw van
de Coentunnel langs de ringweg worden
afgevoerd zonder dat het de binnenstad
raakt; bij bouw van de IJ-tunnel moet
het via de reeds overbelaste binnen
stad zijn weg zoeken langs grachten en
straten welke niet op dit transitover-
keer z(jn ingesteld.
Het verkeer uit oostelijke öf westelij
ke richting kan öf via de brug bij
Schellingwoude öf via de Coentunnel
op de meest harmonieuze wijze in het
Amsterdamse stadscentrum worden
gevoerd, dan wel buiten dit centrum
om worden afgevoerd."
Na gewezen te hebben op het feit,
dat Amsterdam de neiging heeft zijn ha
vengebied naar het Westen uit te brei
den, stelt het adres dat een belangrijk
deel van de interlocale verkeersstroom
op het centrum van Amsterdam gericht
is. Dit verkeer bereikt de binnenstad
op even snelle wijze via de Coentunnel
als door de IJ-tunnel. Bovendien breidt
Amsterdam zich zeer snel in het wes
ten uit en als men via de IJ-tunnel op
dit stadsdeel is aangewezen is men
verplicht een eng stratennet te door
kruisen.
De tunnels worden niet gebouwd al
leen voor de behoeften van dit ogen
blik. Het streven van de regering is er
op gericht de industriële ontwikkeling
van de noordelijke IJ-mond, de vesti
ging van bedrijven in de z.g. probleem
gebieden van de kop van Noord-Hol
land te stimuleren. Al het toenemende
wegverkeer zal het meest gebaat zijn
bij de totstandkoming van een Coentun
nel. De bouw van de Coentunnel vergt
ternauwernood amotie van bestaande
gebouwen of inrichtingen; bij de bouw
van de IJ-tunnel is het tegendeel het
geval.
Vervolgens bespreekt het adres het
kostenvraagstuk. „De bouw van de
Coentunnel vergt een veel lagere in
vestering dan de IJ-tunnel. Dit brengt
mede, dat en dat is vooral in deze
tijd belangrijk de Coentunnel ook de
kleinste jaarlijkse investeringen eist."
In dit verband wordt opgemerkt, dat,
al zou de aanleg van de op de zuidelij
ke oever van het Noordzeekanaal ge
legen aanvoerwegen tot een latere da
tum worden uitgesteld, de Coentunnel
toch zijn functie reeds hoewel op
minder perfecte wijze zou kunnen
uitoefenen; bij de IJ-tunnel is dit mu
tatis mutandis niet het geval.
De Europese federatie van fabrikan
ten van sanitair-keramiek (F.E.C.S.)
heeft een internationale sanitair-kera-
miek-prijs ingesteld ter waarde van
vijfduizend Zwitserse franken. Deze
prijs zal voor de eerste maal worden
uitgereikt aan de schrijver of schrijf
ster van een door een jury te bekronen
artikel, waarin vanuit technisch, so
ciaal en functioneel standpunt het pro
bleem van hygiëne en sanitaire uitrus
ting wordt behandeld en de mogelijkhe
den worden aangegeven tot verdere ont
wikkeling voor beschaving en comfort
van een volk. De artikelen moeten tus
sen 1 november 1958 en 1 juli 1959 ge
publiceerd zijn in een Europees dag
blad of tijdschrift en vóór 15 juli 1959
zijn toegezonden aan het secretariaat
van de „Prix-F.E.C.S.", Via F. Corrido-
ni 3 te Milaan (Italië).
Advertentie
Te Amsterdam is door het georgani
seerde fotografisch bedrijfsleven opge
richt de vereniging tot bevordering van
de vakopleiding in de fotografie. De
vereniging stelt zich ten doel de bevor
dering van de vakopleiding voor jeug
dige werknemers in het fotografisch be
drijf. Zy tracht dit doel te bereiken
door leerovereenkomsten krachtens de
nijverheidsonderwijswet voor de tijd
van vier jaar af te sluiten met jeugdige
werknemers tot 17 jaar, die in fotogra
fische ateliers en andere fotografische
ondernemingen werkzaam zijn. Te dien
einde stimuleert en adviseert de ver
eniging de vakopleiding zowel in de on
dernemingen als door het organiseren
van cursussen. Het opleidingsprogram
ma dat goedgekeurd is door het minis
terie van onderwijs, kunsten en weten
schappen, omvat vele soorten van foto
grafische werkzaamheden, zoals het
maken van opnamen, retoucheren en
laborant-werkzaamheden. Na het be
ëindigen van de vierjarige opleiding
wordt aan de leerling een examen afge
nomen en bij slagen een diploma uitge
reikt.
Er kan tot afsluiting -an een leerover
eenkomst worden overgegaan nadat de
werkgever een aanvrage daartoe heeft
ingediend.
Het secretariaat der vereniging is ge
vestigd: Koninginneweg 20, Amsterdam
zuid.
ApP£L-
wZ
