NEDERLANDSE STEDEBOUW: grote
lijn en fantasie ontbreken
kan heus
Neushoorn-vrijgezel gaat
eindelijk trouwen
HELP UW MAN
IN LEVEN BLIJVEN
Hij
langer
meemevrouw!
Litschieters zijn niet voldoende
.houtribo
Nieuw vogelhuis voor Artis met
open kooien en dagverlenging99
In 't Gelid
WITTE KRUIS
WITTE
KRUIS
HELPT
ECHT!
ZATERDAG 13 DECEMBER 1958
PAGINA 10
oe het zelf
0PB0UWST0KKEN
de pasklaar specialist
Hockeyprogramma
De Zuidpool
Geen Belgisch vlieg
tuig verongelukt
Nieuw Consistorie
in de Vasten
vv
en laat U eens de
vele mogelijkheden
demonstreren van
waarmee U in enkele
uren boekenplanken,
stellingen, Uw boeken
kast enz. op iedere
gewenste hoogte of
breedte maakt.
PRINS BERNHARDSTR. 45 a
TEl. 10630
fULIANAPARK 44 - TEL. 55530
Schouderpijn... maar ook
andere plagende pijnen raakt'
u prompt kwijt met WITTE
KRUIS.
tabletten, poeders
of cachets!
Advertentie
De nieuwbouw in Uithoorn, een poging tot verantwoorde stedebouw.
(Van onze speciale verslaggever)
Sinds de bevrijding zijn in ons land
tot op heden ruim 650.000 nieuwe
woningen gebouwd. Zij boden (en
bieden dus) woongelegenheid aan circa
2.5 miljoen mensen. Het „statistisch"
woningtekort bedroeg begin 1958 niette
min nog ongeveer 150.000 woningen. Bij
na 145.000 woningen was volgens een
schatting van 1954 zó slecht, dat het
slopen er van vóór 1960 zou moeten ge
beuren. De kwalitatieve achterstand
mag verder geïllustreerd worden met
de vermelding van het aantal woningen
dat naar een telling in 1956 gehouden
slechts één of twee vertrekken, inclu
sief keuken, omvatte, n.l. 115.000. Daar
is verder uiteraard de vermeerdering
van het aantal woningbehoevenden, die
geschat wordt op tenminste 47.000 per
jaar. En dat cijfer zou omstreeks 1970
wel eens opgelopen kunnen zijn tot
55.000 woningen per jaar. Daarnaast
vraagt sanering en stadsverbetering in
toenemende mate de aandacht, vooral
in die gemeenten en provincies waar
het statistisch woningtekort minder
groot is, maar waar een kwalitatieve
achterstand een rem vormt op de ont
wikkeling. Op het ogenblik kent men
een produktieniveau van 80.000 wonin
gen per jaar. Men zal dat dus minstens
moeten handhaven. Maar dat betekent
dus dat in de volgende 20 jaren nog eens
ruim 1.5 miljoen woningen zullen moe
ten worden gebouwd, wat neerkomt op
het scheppen van woongelegenheid voor
S i 6 miljoen mensen.
Dat er in Nederland gebouwd wordt
moge uit het vorengaande duidelijk
zijn. Hóe er gebouwd wordt is een
vraag, waarvan de beantwoording niet
zonder belang lijkt. Welnu, wij zijn oni-
ge dagen ter bezichtiging geroepen van
enige nieuwe woningcomplexen in res
pectievelijk Uithoorn, Amersfoort, Nij
megen en Rotterdam. En wij zijn van
die goedgunstig aangeboden „inspec-
tie"-reis met gemengde gevoelens te
ruggekeerd. Wij hebben tijdens onze
tocht nogal eens horen verkondigen dat
de Nederlandse stedebouwkundigen en
architecten bij het ontwerpen en reali
seren van enige stadsuitbreiding „de
mens centraal stellen" en dat stede-
bouw o.m. betekent: „De toekomst pro
jecteren in het heden". Maar het moet
ons van het hart dat wij de indruk heb
ben gekregen dat zij het in de praktijk,
door welke omstandigheden dan ook
gedwongen, meestal bij die goed klin
kende leuzen hebben moeten laten.
De mens staat, naar onze smaak,
nergens centraal, in de trieste woon
wijk, die wij in de peripherie van Nij
megen mochten aanschouwen en die
een spotter in ons gezelschap, niet he
lemaal ten onrechte, qualificeerde als
„passend in een saneringsplan" voor
1980. Hij doet dat ook niet in een wijk
als het Rotterdamse „Pendrecht", die
hoogstens een poging tot verantwoorde
stedebouwkundige vernieuwing is ge
worden. De terecht veel gesmade voor
oorlogse „uniformiteit" is bij deze
stadsuitbreiding, naar onze smaak, nog
steeds manifest, al wordt zij wel eens
ontkend. Een opzettelijk aangebrachte
„knik" in een straat, een enigszins af
wijkende gevelversiering of een ge
kleurd deurtje hier en een geverfd
raamkozijntje daar kan in dit verband
nauwelijks van bepalende betekenis
worden geacht. Men moet dit constate
ren en mag vervolgens overigens niet
vergeten vast te stellen, dat de Neder
landse stedebouwers bij de aanleg van
nieuwe woonwijken ernstig en doeltref
fend rekening houden met een goed-
geplande stadsontwikkeling. Het moet
hen worden nagegeven dat zij terdege
rekening huoden met zulke zaken als de
voorziening van woonbuurten met open
ruimten, vooral voor de recreatie en
met al die elementen die voor het „vol
ledige leven' noodzakelijk zijn, als daar
zijn de bouw van kerken, scholen en
winkelcomplexen. De stadsuitbreidin
gen, zo menen wij, worden wel degelijk
goed „georganiseerd", minder goed ge
realiseerd. Niemand minder dan ir. H.
M. Buslcens, directeur-generaal van de
volkshuisvesting en de bouwnijverheid,
hoorden wij dezer dagen zeggen:
„Slechts zelden getuigt de uitvoering
van een stedebouwkundig plan van de
zelfde vormwil en dezelfde gevoelig
heid, die uit het ontwerp blijkt. De be
stekken voor de openbare werken en
bestrating zullen niet vaak afgestemd
zijn op de harmonie van het gehele ont
werp".
De toekomst projecteren in het he
den. Daar moet althans van een toe
komst sprake kunnen zijn. Een ste
debouwer van naam en faam wees
dezer dagen op de ernstige discre
pantie tussen het verzorgingsniveau
van enerzijds onze openbare werken
en de installaties en leidingen van on
ze openbare nutsbedrijven die alle
aan zeer redelijke eisen voldoen en
anderzijds de woning zelf, die ge
woonlijk tot het laatste toe moet
worden „uitgekleed". En hij ge
waagde in dit verband zelfs van
„voortreffelijke straten met potentië
le krotten", tenslotte stellende dat
o.m. de armelijke afwerking en de
onvoldoende uitrusting van de wonin
gen de toekomstwaarde van onze wo
ningbouw in gevaar brengen en daar
mee de rendabiliteit van de daarin
geïnvesteerde bedragen." Duidelijke
taal dunkt ons.
Natuurlijk zijn er uitschieters. Wfj za
gen in Nijmegen zeer welgeschapen
huizen, in Amersfoort riante etagewo
ningen compleet met centrale verwar
ming, huistelefoon en vuilstortinrich-
ting; arbeiderswoningen met drie of
vier slaapkamers tegen een huur van
12,50 tot 15,50 plus een toeslag van
4,20 tot 5,70 voor de verwarming.
Maar de grote opgaande lijn in c! ste
debouw ontbreekt, dunkt ons, toch.
Men mag daarvoor overigens de Ne
derlandse stedebouwers niet eens al te
veel verwijten maken. Zij moeten maar
al te veel roeien met over het alge
meen nog al te gebrekkige riemen.
Enerzijds staan zij voor de taak in zo
kort mogelijke tijd zoveel mogelijk wo
ningen te bouwen, anderzijds is er ge
brek aan geld en aan deugdelijk mate
riaal. Er is veelal ook nog gebrek aan
begrip voor hun plannen en ideeën, die
zonder twijfel getuigen van zowel durf
als deskundigheid. Wellicht ook is de
gang van zaken zoals die bij de bouw
van nieuwe woonwijken krachtens
de Woningwet van 1901 nu eenmaal
opgeld doet, niet helemaal bevorderlijk
voor de uitvoering van doeltreffende en
fantasierijke stedebouwkundige plan
nen. Zoals men weet ligt het zwaarte
punt van de verantwoordelijkheid aan
gaande de stadsuitbreiding bij de ge
meenten, zeker voor wat betreft de ste
debouwkundige aspecten. Dat zulks
moet leiden tot een versnippering van
aanwezige krachten hoeft, lijkt ons,
nauwelijks betoog, evenmin als het feit
dat een gebrek aan centraal geleide
stedebouw-aktiviteit belemmerend moet
werken op het „doordrukken" van een
goed en gedurfd plan, dat wel degelijk
Heren: Eerste klasse: BMHCBe Fair.
Overgangski.: AllianceLeiden, BMHC
2HDM. Promotiekl.: Kieviten 2HBS,
BMHC 3Rechtrop, PinokeStrawber
ries, BMHC 4Zandvoort. Tweede kl.:
Leiden 2Te Werve, HBS 2Kieviten
3, Strawberries 2Adelborsten, Schey-
beekAlliance 2, Eechtrop 2BMHC
5, SCHC 3—BMHC 6. Derde kl.: Zand
voort 2Ever Swift, Leiden 5Hermes,
Strawberries 3Hermes 2, HoornAl
liance 3, HBS 4Hurley 3. Vierde kl.:
Zandvoort 3—BMHC 7, VVV 2—BMHC
9, Strawberries 4Pinoké 4, Terriers
BMHC 8. Onderbond: Scheybeeck 2
Alkmaar 5, Eechtrop 4Terriers 2, Al
liance 4Rood Wit, Strawberries 5
Alliance 6, Eechtrop 6HBS 6, Schey
beeck 3Eechtrop 5, Ever Swift 2
HBS 7, HBS 8Saxenburgers, Alliance
7—BMHC 10, Rood Wit 3—Alliance 5.
Dames eerste kl.: AllianceGooi,
BDHCBe Fair. Promotiekl.: Straw
berriesRood Wit, HDMBDHC 2.
Tweede kl.: LeidenAlliance 2, HDM 2
BDHC 3, HBSKieviten 2, Schey
beeckEechtrop. Derde kl.: Siseo
Rood Wit 2, HDS—BDHC 4, HBS 2—
Kieviten 2, PinokéStrawberries 2,
Alliance 3Terriers, BDHC 5Zand
voort, AlkmaarEver Swift. Vierde kl.:
ZuidwijckEver Swift 2. BDHC 6
HHC, Kieviten 4—HBS 3, Fit 2—Straw
berries 3, Hermes 2Scheybeeck 2,
BDHC 7Eechtrop 2. Onderbond: Straw
berries 4—Terriers 2, Eechtrop 3Alk
maar 5, Zandvoort 2Eechtrop 4, Al
liance 4Rood Wit 3, HBS 4Eechtrop
5, HBS 5—Rood Wit 4, BDHC 8—Ever
Swift 4, SaxenburgersAlliance 5.
Schrik er maar niet van: dr. Jacobi
van Artis is een aartshuwelijkskoppe-
laar. Op het ogenblik zit hjj in grote
spanning over mijnheer en mejuffrouw
neushoorn. Mijnheer neushoorn is acht
jaar ouder dan mejuffrouw, heeft al
tijd in zijn eentje in Artis geleefd, maar
nu moet hij maar eens in het huwelijk
treden. Mljnheers verblijf was tot dus
verre van dat van mejuffrouw geschei
den door de olifanten en oompje neus
hoorn vond dat best. Heel listig is dr.
Jacobi aan het koppelen geslagen. Hij
gunde mijnheer eerst voorzichtig een
blik op het mollige vrouwtje. Echt,
mijnheer was er danig van over zijn
toeren. Op zijn zware vrijersvoeten
daasde hij er een dag op en neer. Het
grote experiment moest toen maar ko
men. Voor de veiligheid, om al te hard
handige liefkozingen te voorkomen,
zaagde de oppasser van beide neus-
Etagegebouw in Rotterdam.
TlT7 aarom, zo vraagt de Amerikaanse
1/1/ mevrouw Hannah Lees zich af
in haar boek „Help your hus
band stay alive", sterven zoveel man
nen zo kennelijk vóór hun tijd? Aan
de hand van uiteraard Amerikaanse
statistieken heeft ze ten eerste de wer
kelijke getallen eens nagegaan, en zich
verder verdiept in de oorzaken van
die, menselijkerwijs gesproken, voortij
dige sterfgevallen. Haar bevindingen
heeft ze vervolgens te boek gesteld,
en haar conclusies zijn zo voor de hand.
liggend en bovendien zo origineel on
der woorden gebracht, dat het niemand
die het onderwerp ook maar enigszins
belang inboezemt (en dat moet toch
een zeer grote groep zijn) moeilijk zal
vallen, mevrouw Lees' ontboezemingen
te volgen en te overwegen. Want haar
zakelijke, heel nuchtere instelling ten
spijt, zou de schrijfster haar lezeressen
wel toe willen schreeuwen: mens, .Is
je van hem houdt, zorg dan alsjeblieft
een beetje beter voor hem!
Goed, eerst komen dus de statistie
ken Nu moeten we er wel rekening
mee houden, dat in dit boek de Ame
rikaanse cijfers worden vermeld. Jean
ne Roos, die het kwiek en genoeglijk
vertaalde en het de titel „Help uw man
in leven blijven!" meegaf, heeft waar
dat nodig 'as, ook de cijfers in het Ne
derlands vertaald. Ze mogen hier dan
niet zó alarmerend zijn, er blijft in
ieder geval genoeg stof tot nadenken
over. In Amerika sterven tussen de
veertig en vijftig jaar zeventien mannen
tegen tien vrouwen. Tussen de vijftig en
de zestig is het er nog ééntje meer,
tegen eenzelfde aantal vrouwen. Ver
taald in het Nederlands: 21 tegen 16 in
de eerste groep, 15 tegen 10 in de twee
de. Het aantal weduwen in de V.S.
neemt ieder jaar met honderdduizend
toe; de gemiddelde weduwe is daar
51 jaar, en zal dus nog twintig jaar
,.lang, waarschijnlijk niet gelukkig en in
ieder geval eenzaam" leven.
(In Nederland is in de laatste vijfen
twintig jaar het aantal weduwen ten
opzichte van de totale vrouwelijke be
volking toegenomen van 5,4 tot 6 pro
cent.)
Vrijwel alle ziekten vellen meer man
nen dan vrouwen, en op jongere leef
tijd. In Amerika is de mannelijke be
volking van ziekenhuizen en zenuwin
richtingen aanzienlijk groter dan de
vrouwelijke. Dat laatste is bij ons nog
niet het geval, maar wie zegt dat wij
er voor gespaard zullen blijven?
Voor Hannah Lees lijkt de naakte
waarheid heel gewoon: de Amerikaan
se man is bezig zichzelf dood te werken
om voor de Amerikaanse vrouw een
„betere wereld" op te bouwen, waarin
zij alléén verder moet leven. En mis
schien moedigt de vrouw zonder het
zelf te weten hem hiertoe nog wel
aan ook. En dat allemaal in de naam
van het Succes en de Vooruitgang! Wilt
u soms liever een man om over te pra
ten dan een om mee te praten? „Onze
mannen," aldus de schrijfster, die zelf
getrouwd is en kinderen heeft, „rijden
te hard in hun auto's en ze vragen te
veel van hun lichaam, allemaal om ons
en elkaar te bewijzen dat zij dapperder
en sterker zijn dan een ander. Ze wer
ken zich dood om hoge verzekerings
premies op te kunnen brengen, en ver
geten dat we ze liever misschien wat
minder safe, maar langer bij ons zou
den willen hebben. Al dat haasten en
jachten die innerlijke onrust en wezen,
lijke ontevredenheid doet het aantal
hartkwalen toenemen (en dat geldt be
slist ook voor ons land) en waarom
toch allemaal? Wordt er soms iemand
gelukkiger van? Nee, nee, nee! zegt
Hannah Lees, en we gaan er wat aan
doen ook!"
„Voldoening, aandacht, liefde en ge
luk zijn levensbehoeften en geen luxe."
Dat is zo ongeveer de gedachte, die aan
„Help uw man in leven blijven!" (een
uitgave van Scheltema en Holkerna)
ten grondslag ligt. De vraag wat het
aandeel van vrouwen in het vervullen
van die behoeften is, wordt in een aan
tal hoofdstukken onder de loep geno
men. Een paar van de opmerkingen
die de schrijfster maakt over dit onder
werp, dat haar zo verschrikkelijk dier
baar is, citeren we voor u.
In het hoofdstuk „Er sterven te
veel mannen aan verwaarlozing" (een
verwaarlozing die ze overigens zich
zelf vaak aandoen, hoor!) heet het.
„Er zijn, neem ik aan, mannen die
te ve en, drie pakjes sigaretten
per dag roken en nooit een dokter
nodig hebben. Ze gaan met 39,7 naai
kantoor en blijven maar leven tot
ze op hun vijfentachtigste door een
uit een circus weggelopen olifant
worden verpletterd'. Maar het zijn
uitzonderingen!"
De dood door ongevallen eist een zeer
groot aandeel van het totaalcijfer op.
De auto-ongelukken buiten beschou
wing gelaten, blijkt het dat jaarlijks
duizenden Amerikanen om het leven ko
men doordat ze in onzeewaardige boten
gaan zeilen, „lekker stoer" naar de
overkant van het meer willen zwem
men, of zo nodig zelf de dakpannen
moeten vernieuwen. In het hoofdstuk
„Hoe gevaarlijk moet hij leven?" zegt
de schrijfster zoveel als: „mevrouw,
laat uw man als hij toch al moe thuis
komt zich niet onmiddellijk storten ,op
de reparatie van het elektrische riet.
Misschien vergeet hij de knop van de
hoofdschakelaar om te draaien. En
waarom moet er juist op dat uur
sneeuwgeruimd worden. Een vermoeid
mens is immers veel vatbaarder voor
allerhande kwalen dan iemand die uit
gerust is? Laat die sneeuwruimerij aan
de buurjongen; die twee kwartjes haalt
u er heus wel weer uit! Duizend en één
vrouwen staan al of niet inwendig jui
chend langs de kant, bjj dergelijke nut
teloze demonstraties van stoerheid. U
mag en u moet zelfs, uw man van har
te bewonderen, mevrouw, maar niet bij
voorkeur als hij op het punt staat zijn
nek te breken!
Allerhande grote en kleine dingen, die
in het leven gebeuren, of er gewoon
maar zijn, krijgen een beurt. Tobben,
bijvoorbeeld. (Wat gezellig als blijkt
dat niet-tobben bijna even besmettelijk
is!); ziekzijn, (en na weet-ik-hoeveel
jaren weer eens rustig van elkaar kun
nen genieten)baan verliezen (en mis
schien de mogelijkheid winnen om ein
delijk werk naar ons hart te gaan doen).
Ze worden op een uiterst bemoedigen
de manier bekeken en beschreven, en
beoordeeld naar de positieve waarden,
die ze voor ons leven kunnen hebben.
„Hij heeft u niet getrouwd om be
moederd te worden," heet hoofdstuk
twaalf. (Als hij een goede moeder heeft
gehad kan niemand haar plaats inne
men, en als zijn moeder helemaal niet
zo enig was, zal geen verstandige vrouw
haar plaats willen innemen.) En ais
we de raad hebben gekregen „niet zo
tegen hem aan te douwen", en wanneer
ons op de vrouw af gevraagd is: Krijgt
hij het benauwd bij u?", dan weidt me
vrouw Lees in een bevrijdend hoofdstuk
uit oVer het feit dat uw man natuurlijk
anders is dan u, ondanks dat de afschu
welijke testlijsten in de weekbladen u in
dat geval alle kwalen der hel zullen
voorspellen. Het is werkelijk een uiter
mate bemoedigend boek, dat ons ons
malle, veel te opgejaagde leven weer
eens bewust doet worden. En dat dit
boek uit het nog veel overspannener
Amerika komt, is misschien het be-
moedigendst van al.
Tot slot een klein verhaaltje over
de man, die een kijkje mocht nemen
in de hel. Van alle narigheid die hij
daar zag trof hem nog het meest, dat
de mensen er verstijfde armen hadden,
zodat ze geen hap in hun mond kon
den steken. Toen kreeg die man, ge
lukkig, ook nog een kijkje in de he
mel. Hè, dat was een ander gezicht.
Men was er tevreden en gelukkig en
iedereen lachte. Maar wat was dat?
Hadden de mensen in de hemel werke
lijk net zulke stijve armen als die in
de hel? Er viel voor de verbijsterde
toeschouwer gelukkig een klein, maar
allesomvattend verschil te constateren.
Want in de hemel gaven de mensen
elkaar te eten, en ze waren daar bij
zonder gelukkig mee!
Hlg.
hoorns de punten van de neus. Met heel
het Artis-personeel op de loer werden
de twee bij elkaar gelaten. Het werd
een bokspartijtje, maar heel speels.
Hoewel kneuzingen en schaafwondjes
nu niet direct bij een kalverliefde ho
ren, waren de twee neushoorns niet
zonder gebleven. Ze waren na twee uur
tjes neuzengewrijf hondsmoe en heb
ben, elk in hun eigen kooi, daarna een
gat in de dag geslapen. Maar nu zijn
mijnheer en mejuffrouw verloofd. Ze
komen geregeld bij elkaar op bezoek.
Mijnheer heeft nu grote heibel met de
olifanten, die hij, zo vlak bij, bemoeials
vindt. Dr. Jacobi gelooft dat het wel tot
een bruiloft komt met zijn twee neus
hoorns.
Men is tevreden in Artis, niet alleen
over de neushoorns maar ook over de
verdere gang van zaken. De grote vo
lière is opgeknapt, de nijlpaarden heb
ben een, ja-zeker, een badkamer ver
warming, zodat ze zich 's winters nu
ook wel eens kunnen wassen, er is ge
verfd, gebroken in het kantoorgebouw,
de paden zijn overal verhard, zodat
men geen natte voeten meer hoeft te
krjjgen, de riolering vernieuwd, enfin
het gaat maar door. v
Volgende maand gaat het grote vo
gelhuis tegen de grond. Er zal een nieu
we zaal gebouwd worden. Er komen
prachtig beplante kooien voor kolibri's
en honingvogeltjes. die men tot dusver-
re in Artis niet goed kon houden. An
dere kooien worden open, zodat vogels
in en uit kunnen vliegen. Men krijgt er
een automatische „dagverlenging",
lampen die tot een bepaalde tijd bran
den. Ook 's winters zullen de vogels
dan langer opblijven, wat belangrijk is,
want dan eten ze meer. Enkele tonnen
worden eraan besteed om het vogelhuis
tot een pronkstuk te maken.
Achter in de tuin gaat men breken
om een gedeelte een wat heuvelachti
ger en idyliischer aanzien te geveri.
Tja, en dan is Artis weer verrijkt
met de nodige levende attracties. Ma
jaguar heeft een drieling het leven
geschonken. Pa woont in Rotterdam,
waar ma enige tijd gelogeerd heeft.
Runderen, herten en twee kamelen
hebben in Artis het levenslicht aan
schouwd en ook een koedoe, die nog
steeds met de fles in leven wordt ge
houden. Liefst 35 lelijke, giftige ratel
slangen kwamen de bevolking ver
sterken. De jonkies waren zo aalglad
en dun dat ze in het begin door de
tralies kropen. Opschudding natuur
lijk. Een beet van een ratelslang is
geen pretje. Gekocht heeft Artis ook:
een jonge jaguar, chimpansees en an
dere apen en een zeldzaam soort
„paardezel", om het maar eens on
deskundig te zeggen.
Een zgn przewalski-paard heeft men
ook kunnen verwerven.. In het wild
leeft dit soort paarden met meer. In de
hele wereld zijn er op z«n hoogst veer
tig dierentuinen waar men er nog zo'n
paard op na houdt. Eerlijk gezegd,
voor het publiek is er niets bijzonders
aan te beleven. Het is om te zien een
gewoon paard, maar nukkigen
driftigbrrr.
Een zeeleeuw is overleden Het ar
me beest had eert maag vol stenen.
Het had de rare gewoonte om de
stenen te eten die het publiek wel
eens in het water gooit.
Dit was dan in grote trekken het
relaas van Artis. In '958 heeft Artis
562.000 bezoekers getrokken (de rest van
deze maand is geschat). Vorig jaar had
men er 30.000 minder. Het aquarium
telt er voor dit jaar 280.000, hetgeen
10.000 meer is dan vorig jaar. De op
lage van het kostelijke tijdschrift Artis
is in een jaar gestegen van 12.000 tot
15.000.
Het hoofdkwartier te Brussel van de
Belgische Zuidpoolexpeditie heeft heden
ochtend meegedeeld, dat het een bood
schap van de expeditie heeft ontvangen,
volgens hetwelk er "•een sprake is van
een vliegtuigongeval. Aldus een bericht
van Be!ga. Het Russische lersLureau
TASS had tevoren gemeld, dat een Bel
gisch toestel was verongelukt.
Volgens de boodschap, die in Brussel
is ontvangen, is wel een „colonne" van
twee vliegtuigen en twee landvoertuigen,
een ,„sno-cat" en een tractor, geïmmobi
liseerd. De oorzaak hiervan is waar
schijnlijk de hevige storm.
Naar AFP „uit geloofwaardige bron"
verneemt, zai tijdens de komende Vas
ten weer een consistorie worden gehou
den voor de creëring van nieuwe kar
dinalen. Zoals bekend heeft het aan
gekondigde consistorie voor de creatie
van de 23 nieuwe kardinalen, wier na
men reeds bekend gemaakt zijn, vol
gende week plaats.
Op Schiphol zal op vrijdag 19 december
a.s. een nieuwe, moderne motorenwerk
plaats van de K.L.M. worden geopend.
SEMI-PROFS.
HAARLEM: Snijders, Oepkes,
Boom, Sibrandi, Schilpzand, Dek*^
Vreeken, Groeneveld, Degenaar.
rendregt. (Helmond, uit).
R.C.H.: v. d. Voort, SchoonenberS'
viel, Krist, v. d. Brink, Hooge'iaoorn,
Brouwer, Kruyer, Nanai, Riesbrouck,
Henke. (Helmondia, thuis).
8 v*ÏS!K0nEI^: De Graaf. j. Janssen,
Frenks, C. Groot, snoeRs, Lunoans
v. d. Meer, De Boer, Janssen/Groot'
Brom. (Volewijckers, thuis).
V.S.V.: Geerlofs, Schoon, Pieterse, Mer-
tens, Spaans, Uniken, Den Dolder, Ven
del, Bredeveld, Pelser, v. d. Heijde.
(B.V.V., uit).
E.D.O.: Amama, N.N., Berends, B'elfroid,
v. Dijk, Leonhardt, N.N-, Spiers, Dui
venvoorden, Klein, v. Vark. (Gooi,
thuis).
AMATEURS.
AALSMEER: Vreeken, Kniep, Combee,
v. Mourik, Lagerweij, Dijkstra, v. Bil-
jouw, Doets, De Vries, Alberdingh, V.
d. Voort. (T.O.G., uit).
H.B.C.: Warmerdam, Henk Kors, Joh.
Duindam, Drayer, Kors, De Reus, De
Groot, v. Bruggen, Neeskens, Span,
Duindam. (Zand voortmeeuwen J
ZANDVOORTMEEUWEN: Van Konings-
bruggen, Stokman, Zwemmer, Stobbe
laar, Keur, Water, Castien, Koning,
Visser, Keesman, Halderman. (H.B.C.,
thuis).
H.F.C.: v. d. Lee, Dekker, Hein Winter,
Molenaar, Molijn, Wijkhuizen, Winter,
Bouwman, Jansen, De Nijs, Moolenaar.
(Purmersteijn, thuis).
KENNEMERS: Meijer, Lejeune, Huis
man, Brethouwer, Horeman, Tervoort,
De Bie, v. d. Outenaar, Mosk, v. d.
Sluis, Koppen. (Watergraafsmeer,
thuis).
SCHOTEN: Kessens, v. Veen, Hogendijk,
Dinkelberg, Geurts, Koppen, Brussee,
Otte, Kollaart, Zandberg, Warmerdam.
(D.E.M., thuis).
V.V.B.: Jonkman, Hogendijk, Luntz,
Luitjes, De Wolf, Kersberge, Stein-
voort, André, Kooymans, Verzwijve-
ren, Stet. (V.V.A., uit).
T.Y.B.B.: v. Neste, Kunis, Weijers, v. d.
Vlugt, Veldhuizen, Pebesma, Boeree,
Blom, v. Zon, Kroonsberg, v. Dijk.
(Voorburg, uitj.
V.V.S.B.: P. Peeters, Peeters, De Groot,
v. Duin, v. Paridon, Nulkes, Warmer
dam, Groot, v. d. Togt, Koomen, Ne-
derstigt. (Celeritas, uit).
VITESfiE: Stuijfbergen, Lute, Beentjes,
Groot, H. Jonker, Res, Liefting, M.
Res, Th, Groot, Zonneveld, N. Jonker.
(Rood Wit, thuisi.
VELSEN: T. Kaasenbrood, J. v. Bugnum,
L. Boon, G. Spanjaard, T. Hijnen, W.
Schoorl, P. Wittebrood, A. Dekker,
J. Hoogzaad, C. Graman, A. Koelemeij,
(Meteoor, thuis).
N.A.S.: A, Blommestijn, L. de Lange, A.
Fijen, W. Hofmijster, W. Bürmann, H.
v. Rooijen, J. Zegers, H. Bottelier, J.
Schouten, R. Smulders, J. Limburg.
(Z.S.G.O., uit).
leeft in de hoofden en harten van onze
Nederlandse stedebouwkundigen. Of
zoals de reeds geciteerde stedebouwer
zei: „De volheid van het leven ie wel
tot uitdrukking gebracht in onze plan
nen, helaas nog niet helemaal in onze
werken."
Wellicht steekt onze Nederlandse ste
debouw niet eens zo ongunstig af bij
die van het buitenland. -Degenen, die
het weten kunnen hebben het ons ver
zekerd en wjj geloven het wel. Maar
dan nóg blijft de vraag naar meer lijn,
meer doeltreffendheid en vooral meer
fantasie. Uitschieters alleen zijn nu
eenmaal niet voldoende. Vooralsnog lij
ken deze woorden, zoals wij ze opteken
den uit de mond van ir. Buskens, voor
alsnog kenschetsend voor de gang van
zaken in ons land: „Een ontwerper, die
niet de glans van de idee zoekt, die niet
de juiste karakteristiek van de stad en
haar uitbreiding aanvoelt, die niet de
eigen en waardige expressie vindt van
het leven, dat hjj in het te scheppen
stadsdeel moet huisvesten vervalt in de
dorheid van de loutere doelmatig
heid."
Advertentie
Advertentie
