JAN GRESHOFF zeventig jaar Van boeken en schrijvers I De pers over de crisis IV of M' Lichte muziek op zwarte schijven „Pijlen in verschillende richtingen van dezelfde schutter met dezelfde boog" Wintervakantie in Italië Noodwachtplichtigen dêr B.B. worden spoedig opgeroepen Midwinterblazen in Twente «fbPSfS». CoHtaS Nationaal Italiaans Verkeersbureau Huidgenezing ZATERDAG 13 DECEMBER 1958 PAGINA 13 niniiiiniiiiiiiiiiiiiiiiiiiimMiininiiiHiminrfriiiïïiiiiimimi) teiiiiiiNiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiuniiniinmmm Yerkeersexamen op kweekscholen Liturgische weekkalender Enquêteformulieren gaan vooraf door AGATHA CHRISTIE Culturele prijs Arnhem geweigerd HONGERSNOOD IN AFRIKA Amusementsmuziek Hoela-hoep-lied N atuurlijk moet de krant aan dacht schenken aan de zeven tigste verjaardag van Jan Gres hoff. Greshoff-zelf immers heeft een aanzienlijk deel van zijn leven als publicist in de krantensfeer doorge bracht: als medewerker, als redac teur aan een Haagse krant in zijn jonge jaren, als ik mij goed herin ner als hoofdredacteur zelfs van een Arnhemse courant. Uit de periode dat bij aan het Arnhemse blad verbon den was, een jaar of veertig geleden, moet wel dateren zijn kennismaking PP afstand met de burgerheren op net Velperplein, die hij in een min of bieer befaamd gedicht vereeuwigde, ''elf distancieerde hij zich toentertijd, bis ik het nog goed voor mij zie, van de burgerheren door een opval lende klederdracht en de ietwat op zettelijke, als men wil geaffecteerde wUze waarop hij zich voortbewoog. Dit alles hoort thuis in de sfeer van be romantiek. Van deze sfeer legt de titel van zijn eerste gedichtenbundel "Aan den verlaten vijver", die in 1909 verscheen, evenzeer getuigenis af. De romantische gedichten erin onderscheid- zich niet wezenlijk van die van zijn toenmalige tijdgenoten. Hoogstens brachten zij de gevoelens van eenzaam heid, verlangen en weemoed minder jachtig tot uitdrukking dan de grote "ichters van zijn generatie deden. In be inleidende studie, die voorafgaat aan de kort geleden verschenen bundel atorismen van Jan Greshoff („Nacht schade"), zoekt Adriaan van der Veen baar een verklaring van Greshoffs ro mantische vlucht. Hp vindt die in de •.terreur" die Greshoff in zijn kinder de jbhooltyd heeft doorstaan en die hem v?.eb opgroeien in het besef van een handigheid waartegen hy zich aan alle gilden te verweren had. Hij verweert ~'ch door te vluchten uit het alledaag- ?e en omringende, door anders, béter ïe zijn, door zich te verheffen boven het burgerlijke, middelmatige. Hjj distan tieert zich: in kleding, èn in afstand: mi vlucht naar het rijk waar hij Zieh en kan zpn, dat van de fantasie en be verbeelding. Wending Rond 1924 echter treedt een wijziging bp in Greshoffs verhouding tot de wer kelijkheid. De titel van de bundel •.Aardsch en Hemelsch" van enkele jaren later (1926) drukt deze wending, die tegen 1930 volledig haar beslag ge kregen heeft, duidelpk uit. Naast de ro mantische hang naar het hemelse dat wil in dit geval zeggen: het leven Sn het rijk der, vooral letterkundige, Verbeelding kent Greshoff nu ook, ja vooral, de aanvaarding van de een voudige menselijke zaken van deze aor<Je. In min of meer symbolische en synthetische vorm bracht hij de anti- Jllese tot uitdrukking in zijn zogenaamd 'eerdicht „Ikaros bekeerd" (1937). Hij Stemt in met Ikaros' verwerping van het schijnheilige, huichelachtige, bana le in het leven van „Jan en alleman", maar hii laat de hoogstrevende idealist, de hemel''-zuchtige absolutist neer storten op deze aarde om daar, temid den van het dagelijkse, gewone leven een bescheiden geluk te vinden. In deze Periode perfectioneert Greshoff de zui- verheid en klaarheid van uitdrukking, die 2yn oudere gedichten overigens Feeds kenmerkten. Hij komt ertoe vaak uiterst nuchtere, soms nonchalante Verteltrant te praten, waardoor men Jhet zelden denkt aan de romantische humoristen. Critische activiteit Stuiveling heeft erop gewezen hoe voor de vroegere Greshoff de kunst mf 7hrT'aKo(il,an. het leven, voor die van de kunst hofng" het leven meer dan uitstek geschikt0 on1Ume+maakte i*1®"1 Wj tor van de generatie va^ Forum'^Hii kon dit zijn door een do ,"Forunï. 1 dichten, hij kon dit mede ziin^oo? zffn kritische activiteit. DeZe matste be" woog zich trouwens van de aanvang af over een breder terrein dan het sfrikt literaire. Aanvankelijk demonstreerde hij zich als tegenpool van Dirk Coster Diens humanisme vond een tegenwicht In Greshoffs pleidooien voor hetTova- Hsme van auteurs als Maurras en Léon Daudet, het „fascisme avant la lettre" De ontwikkeling in de jaren '30 bracht uiteindelijk echter ook Greshoff in het kamp der democraten en humanisten Variabiliteit van oordeel is overigens Greshoffs meest pikante eigenschap. Hu geeft zelfs het bestaan van een tot contradictie gaande variabiliteit vlot JAN GRESHOFF schutter met dezelfde boog", schryft hfj in Nachtschade. Hü heeft maar één zaak te verdedigen: de schutter-zelf; maar deze schutter heeft zich tegen heel wat te verdedigen. Van der Veen somt de voornaamste aspecten van de Greshoff bedreigende „verwarde wer kelijkheid" van het leven op: de na tuur, de instincten, de brute macht, de massa, het gezag dat in zijn onpersoon lijkheid de enkeling moet kleineren. Be halve het gezag zou men al deze aspec ten op één noemer kunnen terugbren gen: het ongevormde. Greshoffs uit- drukkeiyke voorkeur gaat uit naar het gevormde, met name zoals hij dat in de kunst der letteren vindt. Daar is hij op zijn eigen terrein, daar vindt hij zijn be schermd domein. Op dat terrein is hij zelf creatief werkzaam, houdt hy zich ook nadrukkeiyk bezig met het leven van individu en gemeenschap. Als schrijver van aforismen en niet al leen als zodanig! is hij overwegend moralist. Niet intussen met de bedoe ling mens en maatschappij werkelijk te beïnvloeden, veeleer als vrijbuiter, in zijn eigen gedachtengang franctireur. Volgens de documentatie is Greshoff geboren op 15 december 1888 in „Nieuw-Helvoet, Nederland". Op een of ander ministerie zal men wel weten waar Nieuw-Helvoet in Nederland ligt. De jaren na 1939 bracht Greshoff prak tisch door buiten Nederland. Zijn talrij ke, vaak met instemming te lezen, vaak tot tegenspraak en verzet lokken de, maar altijd boeiende publikaties maken Greshoff overigens tot een niet alleen in Nieuw-Helvoet, maar in héél Nederland gewaardeerd auteur. Over het buitenland spreken wij maar niet. G. K. Ter gelegenheid van Greshoffs zeven tigste verjaardag verschijnt t\j A. A. Advertentie M. Stols te Den Haag zijn nieuwe bun del „De laatste dingen", gedichten uit de jaren 1956-1958. Eraan vooraf gaat een „geschreven portret" door Pierre Dubois, die Greshoff karakteriseert als „een man van momenten, een man van contrasten, een eenheid van tegende len". De bundel bevat vier afdelingen gedichten: Voorstudies, Tussen eens en straks, De laatste dingen, Nu of nooit, en een kleine verzameling Monosticha, aphorismen als dit op het kind: „Gij zijt mij al te zeer gelijk, dan dat ik mij in u herkenne"; dit op „later": „Het gras zal heldergroen op mijn vergankelijk heid gedijen"; dit op „verbanning": „Ge kerkerd op het barre Duivelseiland, dat Jan Greshoff heet". Er zal gelegenheid zijn op deze bun del, juist van de pers, nader in te gaan. Mr. J. Brink, directeur van het rijks- instituut voor de opleiding van hoge re politie-ambtenaren in Nederland en voorzitter van de Vereniging Veilig Ver keer in Hilversum, heeft medegedeeld, dat de leerlingen van de kweekscholen j voor onderwijzers en onderwijzeressen voor de eerste maal een verkeersexa- men zullen moeten afleggen. Dit ge beurt 3 februari. Deze regeling is een uitvloeisel van de nieuwe bepalingen van de kweek- schoolwet, waarbp het verkeersonder- wjjs op deze onderwijsinstituten ver plicht is gesteld. Het Verbond voor Veilig Verkeer heeft hiervoor in de vorm van onderricht de medewerking verleend. Met ingang van 1 januari wordt het verkeersonderwps ook op de lagere scholen als een verplicht leer vak ingesteld. ZONDAG 14 dec. Derde zondag van de Advent; eigen mis; credo; pref. van de H. Drieëenheid; paars. MAANDAG: Mis van ferie; paars. DINSDAG: Mis0 va,P ferie; 2e geb. H. Eusebius; (Haarlem: 3 geb. voor bisschop, verjaardag van keuze); paars. WOENSDAG: Mis van ferie (qua tertemperwoensdag); paars. Ofwel: Votief- mis van O. L. Vr.; 2 geb. van ferie; pref. van O. L. Vr.; wit. DONDERDAG: Mis van ferie; paars. VRIJDAG: Mis van ferie (quatertempervrijdag); paars. ZATERDAG: Mis van ferie (quatertemperzaterdag); paars. ZONDAG 21 dec.: vierde zondag van de Advent; eigen mis; credo; pref. van de H. Drieëenheid; paars. Alle soorten wintersport in beroemde, volledig geoutilleerde, zonnige winter sportcentra in een prettige en gastvrije sfeer. Van alle comfort voorzien. Culturele en artistieke evenementen Sportmanifestaties. Mondain vermaak en gezonde ontspanning. Gereduceerde treinbiljetten. Benzinebonnen. Inlichtingen: (E.N.I.T.) Amsterdam-C. Alle Reisbureaus. Rokin 52 Advertentie I Huidzuiverheid - Huidgezondheid Houdt de winter uit handen en voeten. n het noord-oostelijk deel van Twente weerklinken in deze dagen voor Kerstmis °verai de sonore klanken van de Midwinterhoornseen van de typische gebrui- ï?7 deze aan folkloristische gebruiken zo rijke landstreek. Men ziet hier een blazer op de erve Holtkampte Saasveld, in de omgeving van Ootmarsum. Onwaarachtige vertoning Het was, zo schrijft De Maasbode, in deze omstandigheden onaanvaardbaar te wijken voor de onredelijke pressie van de P.v.d.A., of voor de demagogie van de heer Burger, die misschien een onderontwikkeld publiek vermag te suggereren, dat hier vooral de belangen van „de kleine man" gediend werden, maar die op de vraag in hoeverre door het amendement van de Kamercom missie voor Financiën of de motie- Romme die belangen in feite werden getroffen, het antwoord schuldig zal moeten blijven. De onwaarachtigheid van deze ver toning is reeds weinig verheffend, maar wat nog meer verontrust is de hard nekkige poging van de P.v.d.A. om Kamer èn regering eenzijdig haar eisen op te leggen en haar opvattingen in zake de verhouding tussen kabinet en fracties en inzake de bewegingsvrijheid va- „haar" ministers op te dringen. Door Burger weggestuurd Drees en zijn vrienden zijn door Bur ger c.s. weggestuurd, aldus schrijft Trouw. Fractiedictatuur over ministers. Een voor Nederlandse constitutionele verhoudingen ongehoorde zaak. Het is het einde van een periode, naar wij ge loven. En het is goed, dat dit einde ge komen is. Want met een P.v.d.A., die druk oefent op de wijze, als zij dit de laatste tijd gedaan heeft, is samenwer king niet wel mogelijk. De druppel en de emmer Het Vrije Volk constateert niet zeer origineel dat de bom is ge barsten. De Tweede Kamer heeft minis ter Hofstra gedwongen zijn portefeuille neer te leggen. De andere socialistische ministers hebben zijn voorbeeld ge volgd. Daarmee is, zoals de minister president zei, de basis aan het kabinet ontvallen. De crisis is een feit. Aanlei ding tot de crisis is het verzet van de confessioneel-liberale meerderheid te gen het voorstel van de regering om enkele belastingverhogingen, die in het kader van de bestedingsbeperking tijde lijk waren opgelegd, met twee jaar te verlengen. De oorzaak ligt, zoals wij reeds hebben geschreven, dieper. Het wantrouwend volgen van de regering, het beknibbelen op wat in het bijzon der de socialistische ministers wilden, het voortdurend dwarsdrijven is ten slotte op een breuk uitgelopen. De breuk is bij dit onderwerp gekomen, omdat het de eerste botsing was na de verklaring die mr. Burger namens de socialistische fractie te Utrecht had af gelegd. Dit conflict was de druppel die de emmer deed overlopen. Vergeet de volle emmer niet Ook Het Parool voert de druppel en de emmer ten tonele. Het conflict van de laatste dagen, aldus dit blad, was enkel de druppel, die de emmer deed over lopen. Het getuigt dan ook van een ver regaande onnozelheid alle aandacht op die druppel te vestigen en de volle em mer te vergeten. Alleen dan kan men zich verbaasd tonen of men het wer kelijk ook is, laten wy dan maar in het midden dat de socialisten „zulk een ten slotte zo ondergeschikt punt" zó hoog hebben opgenomen, dat daarmee aan een samenwerking van vele jaren een eind werd gemaakt. Wie nuchter en billijk oordeelt zal im mers moeten toegeven, dat het menings verschil van de laatste dagen boven alles een symptoom was van hoe langer hoe duidelijker aan de dag tredende spanningen. Minister Hofstra heeft in dit verband behartigenswaardige opmer kingen gemaakt over de onverdraag lijkheid van een voortdurende kibbel partij tussen regering en volksvertegen woordiging, omdat daardoor de basis van vertrouwen wordt ondermynd. En wie kan ontkennen, uat alle jaren door op zijn minst een soort guerrilla-activi teit is gevoerd tegen de opeenvolgende socialistische ministers van financiën? Vervroegde verkiezingen Het Algemeen Handelsblad: Zo ge schiedde het onnodig stellen van de portefeuille-kwestie kennelijk onder de druk van de P.v.d.A.-fractie. Het is dus in wezen de Partij van de Arbeid, die politiek Nederland in een impasse heeft gebracht. De doeltreffende oplossing uit deze impasse zal het houden van ver kiezingen zijn. Dit achten wij onont beerlijk. Een minderheidskabinet zou immers al te spoedig het ministeriële leven laten. Onder dreiging van deze calamiteit zou het iedere regeerkracht missen. Vervroegde verkiezingen nu zijn, juist indien tenslotte het gehele Kabinet mocht heengaan, absoluut nood zakelijk om een eindeloze kabinetscrisis te verhinderen. Vóór het optreden van het -ninisterie-Drees heeft men meer dan vier maanden verbruikt om als noodsprong tot een „nood"-kabinet te geraken. Thans, nu de politieke tegenstellingen zijn verscherpt, zou het nog veel erger zijn. En men zou zich lustig kunnen voorbereiden op een cri sis, die niet vier maar vierhonderd maanden duren zou. Vervroegde ver kiezingen tenslotte achten wij dringend gewenst om de politieke hemel te doen opklaren. Al te zeer toont het staat kundig leven in Nederlapd duidelijke symptomen van verstarring. Voor het doorbreken van die verstar-ing zal een beroep op de kiezers de juiste remedie zijn. Niet zwichten voor machtswoord De Nieuwe Rotterdamse Courant komt het wenselijk voor dat bij een totale vernieuwing van het kabinet en van de staten-generaal, ook gestreefd wordt naar een vernieuwing van de methode van formatie. Anders hebben we kans tot dezelfde narigheid van 1956 terug te vallen, waaraan we ons nu kunnen ontworstelen. Er zal moed nodig zijn om tot iets nieuws over te gaan. De Tweede Kamer heeft gisteren gelukkig de moed getoond, niet te zwichten voor het machtswoord „on aanvaardbaar". Moge Nederlands poli tieke leven de moed tonen verder te gaan met vernieuwing. Het blad houdt voorts om praktische redenen een plei dooi voor vervroegde verkiezingen. De ongeveer 6000 Amsterdamse, met I tien andere grote gemeenten en A-krin- groot verlof zijnde dienstplichtige mili- gen (groepen gemeenten) gaan derge- tairen die de komende drie weken een Iijke formulieren de deur uit. De plaat enquêteformulier van de Bescherming sen waarin noodwachtplichtigen worden Bevolkingen de bus zuilen krijgen, zijn niet de enigen die een kans maken bin nenkort als noodwachtplichtigen voor de B.B. te worden opgeroepen. In veer- 18 Hy herhaalde de woorden: „Vaderlandsliefde al- Tommy zei: „Beslist niet. Ze had me dit an ders nooit verteld. Weet je, ik eh ik voel me min of meer een schoft." Tuppence, die dit heel goed begreep, knikte. „Ja, dat kan ik me voorstellen. Het is ook mm °f meer een vuil karweitje." „Maar heel noodzakeiyk." „O, ja, natuurlijk." Uichtelijk blozend merkte Tommy op: „Ik vind rfen al even erg als jij uPPence viel hem in de rede: „Ik heb niet het te To bezwaar tegen liegen. Om je de waarheid ieufp|een puur ik heel wat artistiek genot uit m'n ken rit me a"een hindert zijn die ogenblik- maar i vergeet te liegen waarin je alleen r-oiwt bent en waarin je resultaten be- i iHjnittttiuc uc wuuiuuii. „vauenaiiubuvi. *harte'zfln maar er maS Seen haa 1 bereiken "*e op geen andere manier had kunnen rtJ'9'" geslagen stond ze even stil. Toen diaa'" eveA en vervolgde toen: „Dat is jou schari 210 om en was 1 volgend ogenblik in d gi d met het meisje overkomen. Zij gaf ge- schaduw van de tuin verdwenen. over!" kerkelijke zelf; daarom ben je er boos tic'Jkwiet ^s' Tuppence, het zou allemaal prach- „Ik geloof, dat je geiyk hebt. Tuppence." j ut tr t t j J vnaan ie m', 0,mdat mij hetzelfde met die Duit- luppence knikte bedachtzaam. Het strand rondom se knaap is overkomen ben was verlaten. Tommy zat op een strandhoofd „Wat denk je van hem?" vroee Tommv boven haar en zij zelf leunde er tegen. Van deze Tuppence zei vlug: „Als je 't°mii vraagt <*eloof post uit kon hij iedereen langs de esplanade zien aan- ik niet dat hij er iets mee te maken heeft komen. Dat wilde niet zeggen, dat hü verwachtte „Grant denkt het wel." maKen lemend te zien, want hp had zich zo nauwkeurig „Die Mr. Giant van jou!" Tuppence's stemming mogelijk er van vergewist, waar iedereen die mor- veranderde. gen zou zyn. In ieder geval had dit rendez-vous Ze grinnikte. „Wat had ik graag ?>n gezicht willen met Tuppence alle schjjn van een toevallige ontmoe- zien toen je hem dat over mij vertelde ting, aangenaam voor de dame en lichtelijk ver- „In ieder geval Heeft hij amende honorable ge- „1_4. UI hPTTT. nil ClPTVn f+i 4i Warrend voor hem. Tuppence zei: „Mrs. Perenna?" „Ja, M, niet N. Ze voldoet aan de eisen." Tuppence knikte nadenkend. „Ja, ze is Ierse, als zodanig door Mrs. O'Rourke herkend en wil dat feit niet toegeven. Is vaak heen maakt en jij bent nu definitief ingeschakeld.' Tuppence knikte, maar haar gedachten waren ver weg. Ze zei: „Herinner je je nog hoe we, na de vori ge oorlog, jacht op Mr. Brown hebben gemaakt? En weet je nog wel, hpeveel plezier we hebben en weer naar Europa geweest, heeft haar naam gehad? Wat een opwindende tijd wa„, dat!" m Perenna veranderd, is hier gekomen en dit pen- Tommy beaamde dit en zijn gezicht klaarde op. sion begonnen. Een prachtige camouflage. Het huis „Nou, en óf!" jol vervelende mensenHaar man als verrader Tommy, waarom is het dan nu ook met zo?" doodgeschoten; ze heeft geen enkele aansporing Hij dacht over haar vraag na en er kwam een baeer nodig om een Vpfde Colonne-affaire in dit ernstige trek op zijn lelijk gezicht. Toen zei hij: „Ik jhnd op te zetten. Ja, het klopt. Denk je dat Sheila geloof heus, dat het een kwestie van eh °°k in het complot is?" - leeftyd is.' „Je vindt toch niet, dat we te oud zyn?" vroeg Tuppence op scherpe toon. „Neen, dat zijn we zeker niet. 't Zal alleen, dit maal niét plezierig zijn. Ook niet in andere op zichten. We maken nu de tweede oorlog mee en we staan er nu toch wel heel anders tegenover." „Dat is zo. We zien nu de ellende en de ver nietiging er van en de verschrikking! Destyds wa ren we te jong om aan dit alles te denken." „Juist. In de vorige oorlog heb ik meer dan eens in angst gezeten, be ik een paar maal op het nip pertje de dans ontsprongen; ik heb toen wel enkele verschrikkeiyke dingen meegemaakt, maar toch wa ren er aan die tijd ook wel goede kanten." Tuppence zei: „Zou Derek dat nu ook zo voelen?" „Je moest maar liever niet over hem piekeren, meisje," raadde Tommy haar aan. „Je hebt geiyk." Tuppence zette haar tanden op elkaar. „Het werk wacht ons. We zullen het klaar spelen. Laten we aan de slag gaan! Hebben we wat Mrs. Perenna betreft al ontdekt wat we zochten?" „We kunnen althans zeggen, dat er enkele sterke aanwüzingen tegen haar zyn. Heb je misschien te gen iemand anders nog verdenkingen, Tuppence?" Tuppence dacht een ogenblik na. „Vanzelfsprekend heb ik ze allemaal direct na m'n aankomst aller eerst getaxeerd, ze, als het ware, naar hun mo gelijkheden geschat; voor mij schijnt van enkelen de onmogeiykheid vast te staan." „Zoals?" „Nou, neem Miss Minton by voorbeeld; zij is hét type van een Engelse oude vrijster; en Mrs. Sprot met haar Betty, en de leeghoofdige Mrs. Cayley." „Ja, maar onbenulligheid kan je simuleren." „Dat weet ik well maar de kwebbelende oude vrij ster en de in haar kinderen opgaande jonge moeder zijn rollen, die je gevaarlijk gauw overdrijft. En deze mensen doen heel natuurlijk. Dan hebben we, wat Mrs. Sprot betreft, het kind nog." „Ik zou denken," zei Tommy, „dat zelfs een ge heim agent een kind kan hebben." „Maar niet in het werk," zei Tuppence. „Hier zou je nooit een kind bij betrekken, Tommy, dat weet ik héél zeker! Je zou een kind er buiten laten." „Ik trek me terug," zei Tommy. „Ik geef je ge lijk, voor zover het Mrs. Sprot en Miss Minton betreft, maar van Mrs. Cayley ben ik nog niet zo zeker." (Wordt vervolgd) opgeroepen zijn: Den Haag (met inbe grip van Voorburg en Rijswijk), Dor drecht (met Zwijndrecht, Papendrecht en Dubbeldam) Rotterdam (met Schie dam en Vlaardingen) Vlissingen, Til burg, Arnhem, Utrecht, Amersfoort, Groningen, Eindhoven (tevens Gel- dr"p) en Maastricht (met inbegrip van Ambij en Heer) Velzen en Beverwijk. Tevens staan een aantal plaatsen in Limburg, die onder de A-kring, „de oude mijnstreek" vallen, op de lijst. Het zijn Heerlen, Schinveld, Brunssum, Hoensbroek, Ubach over Worms, Nieu- wenhagen, Schaesberg, Eygelsho- ven en Kerkrade. Zoals reeds eerder gemeld zullen al leen de militairen geboren tussen 1925 en 1933, die hun eerste oefening ach ter de rug hebben, maar nog zonder mobilisatiebestemming zijn voor de op leiding worden aangewezen. Zy krijgen een training voor de over heidsdiensten van de gemeentelij ke noodwacht omvattende de brand weer, reddingsdienst, geneeskundige dienst, verbindings- en verkennings- dienst, uitkykposten, abc-dienst en identificatie en berging. Tevens kunnen zij worden ingeschakeld ter assistentie van de vrijwillige B.B.-ers, die in de wijk- en blokdiensten optreden. De culturele prijs van de gemeente Arnhem is dezer dagen door de jury toegekend aan de architect jhr. ir. A. P. Wesselman van Helmond, te Nijmegen, Deze heeft evenwel bericht gezonden dat hij meent de hem toege kend prijs niet te kunnen aanvaarden. De jury heeft doen weten dat zij de overwegingen van de architect, die hier toe geleid hebben, ten volle kan res pecteren. Het voornemen om de prijs op 19 de cember a.s. uit te reiken zal derhalve niet uitgevoerd worden. Deze week zijn dan vooreerst de jazzliefhebbers weer eens aan de beurt. En het zijn met name de enthousiastelingen voor de oude jazz, die hun hart kunnen ophalen. Ver scheidene van de jongste publikaties immers hebben de New Orleans en Dixielandj'azz tot onderwerp, ze dragen er althans de typische kenmerken van, waarmee we maar weer eens bedoelen te zeggen, dat het een hachelijke onder neming blijft een bepaald jazzstuk naar school of stijl te etiketteren. Al die scholen en stijlen zijn in de praktijk vaak even elastisch als de jazz zelf is. We houden het dus maar bij de jazz „in oude stijl", collectief gespeelde jazz, uit gevoerd op het desbetreffend instrumen tarium, met de „beat" van New Orleans of Dixieland en met in min of meer sterke mate een op de voorgrond treden van afzonderlijke musici. Op Decca 45 toeren nr. FM 235036 voeren „The Clyde Valley Stom pers" de „classics"; Bill Baley won't you please come home en Milenberg Joys uit, waarbij in het laatstgenoemde werkje de intonatie c.q- het gebruik van glijtonen een opvallend effekt oplevert. Het samenspel klinkt spontaan en plezierig. De vokaliste, Mary McGowan, is minder sterk. Haar stem en voordracht hadden meer geac centueerd kunnen zijn. Onze eigen Dutch Swing College-band mag zich weer verheugen in het ver schijnen van een nieuwe groot-model langspeler (Philips 33 toeren P 08023 L), die over het algemeen genomen van een uitstekende kwaliteit is. Gaaf gespeelde werkjes, waarin vaak eminente solisti sche improvisaties voorkomen worden afgewisseld door wat zwakkere uitvoe ringen Jazz spelen is tenslotte een menselijke aangelegenheid doch niet aflatend is de ganse plaat door het „hoorbare" musiceerplezier, dat naar onze smaak even essentieel is aan een stuk jazz als de beantwoording aan de eisen c.q. de mogelijkheden in muziek- technische zin. De persoonlijke beleving bepaalt in de jazz zeer sterk de sfeer. Welnu, de nieuwe DSC-plaat met de opnamen van de jongste uitvoering van de band in het Amsterdams Concertge bouw mag een levend bewijs heten van een gezonde, opgewekte en beschaafde jazzsfeer. Vokaliste is weer Neva Raphaello, die speciaal bij de vertolking van de blues zich een geïnspireerde zangeres toont. Wij noemen uit het repertoire: Way down yonder in New Orleans, South Rampert Street Parade, Sixtynine blues, Creole love call, It's all-right with me en niet te vergeten de DSC-jubileumblues. Louis Armstrong kan men beluisteren in verschillende perioden van zijn car rière. Fontane 45 toeren 462063 TE heeft vier opnamen her-uitgegeven uit de jaren 19291930, mooi don- ker getinte, wat primitief, f-f&L maar intussen regelrecht yjr v van binnenuit klinkende werkjes (Mahogany Hall blues stomp, Dallas blues, You're driving me crazy en After you've gone) waaraan naast Louis, die o.m. een knap staaltje levert van lange-adem-techniek, een hele reeks jazzmusici van het eerste uur te pas zijn gekomen, o.a. Albert Nicholas, Charlie Holmes, Louis Russel, Pops Foster, Zut- ty Singleton en Eddie Condon. De opnamen op Brunswick 45 toeren 10151 EPB dateren van een zes tot acht jaar later. „Satch as Satch can" heet het plaatje, dat de West End blues en de Dippermouth Blues laat horen, in pak kende zwaarmoedige toontinten, en voorts nog de nummers „Save it pretty mama" en de „Mahogany Hall Stomp", die wat luchtiger van karakter zijn. Ook bij deze opnamen wordt Armstrong muzikaal geëscorteerd door instrumen talisten van klasse, waarvan er ver- scheidenen intussen zijn overleden. Men zou de stijl van de jazz op deze Bruns- wick-publikatie die van New Orleans kunnen noemen, maar dan uit de perio de dat zij de overgang beleeft naar de swing, een overgang, die men onder de knie heeft bij de uitvoering van het repertoire, dat is vastgelegd op RCA LPM 1443 C, een langspeler, welke is gewqd aan het optreden van Armstrong en zijn orkest in Town Hall in de jaren 1946 en 1947. Terwijl bij de nummers op deze ook qua weer gave voortreffelijke LP met name in de „classics" het geluid van de oude jazz doorklinkt, zijn nu toch ook, swingend en wel, moderne klanken aan de orde, de toon tinten van de „bob" en de „cool" en de ritmiek van de nieuwe jazz. Aan de achter zijde van de hoes wordt de inhoud van de plaat uitvoerig becommentariseerd. Het program vermeldt o.a. de volgende werkjes: Ain't misbehavin', Long long journey, Pennies from heaven en St. James Infirmary. „Bourbon Street" luidt de titel van een 45 toeren Verve-Jazzplaatje (nr. EPV 5060) dat het orkest presenteert van Bob Scobey in een viertal nummers in „hernieuwde" oude stijl, waarbij de hernieuwing moet worden gezocht in solistisch optreden vanuit het collec tieve spel. Bob zelf, een vaardige trom pettist, die overigens sterk Armstrong imiteert, gaat daarbij voor. Lizzie Miles levert enige vokale bijdragen, die nogal geëxalteerd van allure zijn. De werkjes De Missievriendenkring St.-Petrus Cla- ver te Maastricht heeft van missiona rissen in Afrika verontrustende berich ten ontvangen over de misoogst in dit wt elddeel waardoor er in diverse ge bieden hongersnood heerst. Vooral in de missie van Negade schijnt de toe stand, mede als gevolg van politieke troebelen, hoogst zorgwekkend te zijn. Behalve naar de kinderen gaat de zorg vooral uit naar de melaatsen die niet de bossen kunnen intrekken om voed sel te zoeken. De medische verzorging van deze ongeneeslijke zieken loopt groot gevaar. Spoedige hulp is dringend gewenst. Vandaar dat de missievrien denkring een beroep doet op katholiek Nederland hier hulp te bieden. Het adres is: Missiezusters van St.-Petrus Claver, Maastricht, gironummer 230536 (met vermelding V.H.) op dit plaatje heten: On revival dav, Baby won't you please come home, Aint misbehavin' en When you're smiling. Tenslotte voert via Lon don 45 toeren RE 7024 Wil bur de Paris vier nummers uit in de New Orleans stijL Het zijn: Cielito Lindo, Ya- ma yama, Juba dance en Hot lips, waarvan de uit voering van Juba Dance bekoort door een aparte in strumentencombinatie en suggestieve klanktinten. In andere num mers klinkt de muziek soms wat vlak en onbewogen, ofschoon toch verschei dene partijen met vakmanschap en ge voel worden geblazen, b.v. die van d« eminente comettist Sidney de Paris. In de sector instrumentale amuse mentsmuziek zijn verscheidene uit stekende publikaties te signaleren. Accordeonmuziek bij ritmische begelei ding in repertoires van populaire melo dieën van de laatste tijd, getoonzet in verscheidene tempi, kan men beluiste ren via het 45 toerenplaatje van Heliodor (nr. 450251): Die Akkordeon Melodiker met een achttal vlugge en langzame foxtrots en de Artone schijfjes DR 2501 en EPD 6010, welke plaatjes zijn gewijd aan het vlotte en vaardige Orsini trio in respectievelijk een Neder lands en buitenlands program. De vin gers dansen soepel over de toetsen en de drummers zorgen voor een fris en pittig rit me. Nog een andere Heliodor-publikatie van Die Akkordeon Meló- diker is het plaatje 460061, dat tot titel heeft „Das ist Tip- Top" en het opgewek te ensemble laat horen in o.m. Lollipop, I love you baby, Mit- ternachts blues en Sail along silvery moon. Een charmante pianoplaat is de MMS- uitgave (te bestellen te Amsterdam, Paulus Potterstraat 12) POP 903 met een hele reeks bekende en minder bekende melodieën uit het internationaal reper toire, die door de pianist van de betere entertaining-klasse Herman Heierman kleurrijk en in een sfeer van intimiteit worden verklankt. Een beschaafde plaat voor de kleine uurtjes, die overigens ook in grote uren ter verschaffing van een aangenaam achtergrondmuziekje uitstekende diensten kan bewijzen. Hetzelfde mag worden gezegd van de 33 toeren Gallotone-publikatie GLP 109, waarin maar liefst 24 Zuid-Afrikaanse melodietjes zijn gegroefd in een uitvoe ring door de pianist Benny Bekker, wiens stijl, licht en luchtig, men zou kunnen vergelijken met die van Charlie Kunz. Dansplaat tevens. Voor orchestrale klanken zorgen de orkesten van Ray Martin, Billy Vaughn en Bill Ador. Ray Martin en zijn mannenbroeders nemen op Poly- dor 33 toeren nr. 46093 LP HM twee nanden vol melo dieën d'amour voor hun rekening, waar bij het accent op sfeerwerking is ge legd, de sfeer van de geliefden, ietwat dro merig, maar vooral romantisch. Verschei dene arrangementen zijn breed uitgewerkt en geven het orkest alle gelegenheid om zwierige klanken te creëren. Men kan bij deze muziek overigens tevens een stemmig dansje wagen. Enkele titels: Melodie d'amour, Many times, My one and only love, Plaisir d'amour, Ca e'est l'amour en zo verder: het is love en amour wat de klok slaat. Ook Billy Vaughn ambieert tintenrijke muziek. Zijn arrangementen zitten knap in elkaar. Men kan zich daarvan over tuigen bij het luisteren naar zijn jongste uitvoeringen: Mexicali Rose en Estrellita (op London 45 toeren FL 179»), twee al wel bekende nummers, die in tussen van Billy een nieuw, spannend geluid krijgen. Bill Ador laat op Artone 45 toeren TY 24005 horen, dat er van Cha-Cha-dansjes heel wat te maken is, liever gezegd, dat men van „Tea for two" en „Perdido** temperamentvolle Cha-Cha's kan maken. Frisse koperpartijen worden door sonore saxofoonklanken afgewisseld, terwijl in andere ogenblikken stoere trombones de boventoon aangeven. Decca heeft intussen twee oude be kenden uit het matrijzenarchief opgedo ken, namelijk het befaamde „Harry Lime"-motief en de Café Mozart Wals, op de citer gespeeld door Anton Karas. Zoals wel bekend betreft het hier op namen, die zijn overgenomen van de geluidsband van de film „The third man". Een „herdruk" is ook het tweetal uitvoeringen door de Amerikaanse kaarslicht-pianist Liberace van de „Fantasia" van Rachmaninoff en die van Chopin; ze zijn althans ge- licht uit de 33 toe- enpiaat, die destijds van deze showpia- nist is verschenen. Hij geeft van de klassieken een al te filmische interpre tatie (Philips 45 toeren 429399 BE). Lest best mag gezegd worden van de 33 toe ren Polydorpublikatie 45184 LPH, die „Zum Tanzen und Erinnern" tot titel draagt en een vijftal quadrilles en polo naises bevat t.w. de quadrille a la cour van Faust, de Polonaise opus 40 van Chopin, de „Tanz-Polonaise" van Lü- decke en de quadrilles uit Fledermaus en Zigeunerbaron van Joh. Strauss, werken, die zich bijzonder lenen tot een feestelijke zwierige orkestuitvoe- ring, ook al is men voorshands geneigd in dit verband t.a.v. de polonaise van Chopin de wenkbrauwen te fronsen. Het zijn intussen eminente Duitse orkesten, o.a. het Württembergs Staatsorkest en het grote concertorkest van Wilhelm Stephan, die de verklanking van dit repertoire voor hun rekening hebben ge nomen. Met grote zorg, fijnzinnige smaak en genuanceerde muzikaliteit. Wat met ere vermeld mag worden is de glas heldere weergave van deze LP. Tenslotte in ant woord op vele vra gen: het hoela-hoep lied in een Neder landse versie is zo juist verschenen op Artone 45 toeren nr. DR 25024. Het wordt fris en vrolijk gezon gen door de „Amsterdamse Zwaantjes" onder leiding van Kees van het Maal- pad. De begeleiding voor een niet nader genoemd orkest is modem gehouden, een beetje Latijns-Amerikaans, opgesierd met rock en roll„motiefjes". Aan de andere zijde van dit plaatje bezingen de „Zwaantjes" hun bezoek aan Artis in een fleurig marsliedje, waarin een pikant fluitpartijtje is verwerkt. FRÉDÉRIC.

Krantenviewer Noord-Hollands Archief

Nieuwe Haarlemsche Courant | 1958 | | pagina 13