Spaanse censuur verbiedt blad van Katholieke Actie Groeiende tussen volk verwijdering regering en belicht f Bij stijging van sociale status meer last van de buren N OF M Radio TV Gaande en komende man op het Elysée „Signo" opnieuiv niet verschenen Moord op vrouw te Rekem WF Flinke straffen voor overvallers Isolatie is vorm van betaald moet woongerief die worden Minister Staf geen kandidaat Laatste maal T oerja-T ournee en De Ware Fijnproever vraagt MAANDAG 29 DECEMBER 1958 PAGINA 4 Congres van Spaanse lekenapostolaat verboden Speurtocht naar de verdachte voor uw gezondheid GENEVER in de nieuwe kneepfles f 8.25 per hele liter Haarlemse rechtbank Geluidhinder in etagewoningen B. v. Bavel overleden voor uw gezondheid Nieuwe coördinatie tabellen loonbelasting voor uw gezondheid Komende verkiezingen Niet beschikbaar voor nieuw kabinet Mgr. Beran viert 70ste verjaardag in gevangenis Intendante voor paleis Het Loo door AGATHA CHRISTIE w£1#£aKr'ir«wd, invrar- Vanavond Asterion Toon Hermans Repetitie bij Sonneveld (Van een correspondent in Spanje) Er zijn maar heel weinig bladen in Spanje, die de moed hebben er een van de officiële afwijkende, door de staat geïnspireerde mening op na te honden. En het is een opmerkelijk verschijnsel dat dit de laatste tijd bij her haling bladen zijn van zuiver katholiek-principiële oorsprong. Dit feit al leen duidt op een groeiend onbehagen in katholieke intellectuele kringen over de wijze vooral, waarop het huidige regiem zich meent te moeten hand haven. Over het algemeen heeft katholiek Spanje zijn vertrouwen in de per soon van generaal Franco niet verloren en is men nog steeds bereid hem alle steun te verlenen. Dit vertrouwen is echter niet meer onvoorwaardelijk, zoals het dat was in de eerste tien jaren na de burgeroorlog. Met name is men huiverig geworden voor de steeds weerkerende verbloeming en verzwij ging van de waarheid, die dikwijls dicht de leugen nadert en onvermijdelijk lijkt voor een regering die zichzelf het praedicaat van onfeilbaarheid blijft geven. In een poging de werkelijkheid omtrent de Spaanse verhoudingen te onthullen is het populaire blad van de katholieke actie, „Signo", dat zich speciaal tot de jongeren richt, in een jaar tijds tweemaal op de onwrikbare censuur gestoten. Op dit moment is het blad weer twee maanden lang uit de roulatie. Het vorige jaar heeft generaal Franco aan een Amerikaans katholiek persbu reau een interview toegestaan, waarin hij z(jn visie op de religieuze situatie ln Spanje heeft gegeven. Hij schetste hierin een beeld van het katholieke Spanje, dat door serieuze waarnemers sterk overdreven, te optimistisch en daardoor bezijden de trieste waarheid werd genoemd. De Caudillo moet zich in dat interview meer door zijn wensen en verlangens dan door de harde feiten hebben laten leiden, want hij riep een visioen op van een zeer bewust katholiek levende natie, hetgeen Spanje helaas de laatste jaren niet meer is. In feite hebben enkele waarnemers zich genoodzaakt gezien de stille ge loofsafval in Spanje groter te noemen dan in Frankrijk, dat lange jaren als de meest ontrouwe dochter van de Moederkerk is beschouwd. Het ver schijnsel in Spanje is des te triester, omdat afval hier betekent, verval tot een absoluut nihilisme, een volslagen indolentie, daar er onder de huidige omstandigheden niets tegenover kan staan, zelfs geen politieke doctrine die men tot godsdienst zou kunnen verhef fen, De Spaanse-katholiek verdrinkt ge woon in het moeras van onwetendheid, ongeloof en de voosheid, die tegen woordig als modernisme wordt aange duid. „Signo" heeft indertijd de moed op gebracht de woorden van de Caudillo in twijfel te trekken door de religieuze si tuatie in Spanje onrustbarend te noe men en te wijzen op de verregaande ontkerstening tengevolge van de bijna algehele onverschilligheid tegenover het geloof onder de arbeidende en boe renbevolking. Op grond hiervan greep de Spaanse censuur onmiddellijk in en liet het betreffende nummer van „Signo" uit de roulatie nemen. Maar men had niet gerekend op de ongekende krach ten die in Spanje de laatste jaren de kop op steken en die niet geneigd zijn tot een slaafse gehoorzaamheid aan de onderdrukking van de vrijheid van me ningsuiting. De bisschop van Malaga, de bejaarde monseigneur Angel Herre- ra, inspirator van het gewraakte arti kel, wijdde aan hetzelfde onderwerp in vrijwel dezelfde bewoordingen een her derlijke brief, die in alle kerken van zijn diocees werd voorgelezen. En als pamflet bereikte het artikel allen die erin geïnteresseerd waren. Onder de niet aflatende druk vTn de katholieke actie herkreeg „Signo" het verschij- ningsrecht, maar thans bijna een jaar later, is het weer uit de roulatie geno men. De twee laatste nummers van het blad zijn in beslag genomen op het mo ment dat zij de drukkerij verlieten. De reden voor deze hernieuwde ingreep van de censuur is niet moeilijk te raden. Het blad heeft een aantal beschouwin gen gewijd aan de verwijdering die groeit tussen de Spaanse bevolking en de regering. Er is hier sprake van een bijna open lijke strijd tussen de Katholieke Actie en de regering. En deze zal vele bui tenlanders verbazen. Nog te veel wordt immers aangenomen dat op grond van het feit dat de katholieke Kerk staats kerk is, de Spaanse clergé en de rege ring twee handen op een buik zijn. Dit is de laatste jaren geenszins het geval, sinds de Spaanse kerkprovincie zich zijn sociale piicht bewust is gaan wor den en vele geestelijken zich achter de sociale werker van het eerste uur in Spanje, mgr. Angel Herrera hebben geschaard. Met alle respect wordt de ze grijze bisschop van Malaga wel eens de „tegenvoeter" genoemd van de vo rig jaar overleden mgr. Segura, van wie men wel zegt dat hij de enige mid deleeuwer is die het tot de twintigste eeuw heeft uitgehouden. In Madrid heet mgr. Angel Herrera het „Enfant terrible van de Spaanse clergé". Maar hoe men hem ook noemt, hij is de gang maker van het katholiek sociaal reveil in Spanje en de inspirator van de Ka tholieke Actie, die onder zijn leiding steeds toeneemt in kracht en belang rijkheid. Vele geestelijken zoeken de laatste jaren in Spanje naar mogelijk heden en feiten om de buitenwereld te tonen dat Kerk en staat in Spanje geen soort Siamese tweeling zijn, maar op enkele terreinen felle opponenten. Als voorbereiding op een voorgeno men congres van het Spaanse leken apostolaat. hebben enkele katholieke leiders een rapport doen samenstellen over de religieuze situatie in Spanje, in het bijzonder over de positie, waarin de staatskerk zich bevindt. De oprechtheid van de samenstellers van dit rapport staat boven elke verdenking, maar des alniettemin heeft de staat zich genood zaakt gezien dit congres met het oog op de behandeling van dit rapport te verbieden. Na het jongste verschij ningsverbod van „Signo", hebben de samenstellers, wegens het uitvallen van hun spreekbuis, dit rapport toegezon den aan een aantal buitenlandse cor respondenten, juristen en andere geïn teresseerden. Hoewel er geruime tijd verstreken is tussen de opstelling ervan blijkt dit rapport niets aan actualiteit te heb ben ingeboet. De omvangrijke studie ls in mineur gesteld en getuigt van een diepe teleurstelling over de ont wikkeling in Spanje sedert de burger oorlog. Die teleurstelling krijgt een verbeten karakter aan het slot waar de ondertekenaars stellen: „Wij be vestigen hiermede onze onwankelbare beslissing om ons te handhaven, om te leven en te sterven buiten dit Spaanse katholicisme, waarvan, naar het ons voorkomt, de antieke en overleefde tradities ten dode zijn opgeschreven" „Vele Spaanse christenen zijn tegen ons en beschuldigen ons aanhangers van het communisme te zijn," zo zegt het rapport, „maar wij kunnen niet anders dan voortgaan met het vra gen om een legale derde macht om te zamen met de staat en de bourgeoisie de sociale verantwoordelijkheid te dragen en die vooruitgang te bewerk stelligen, waartoe de protagonisten van onze huidige dagen niet in staat zijn geweest." De meest bedroefde toon uiten de sa menstellers van dit rapport als zij spre ken over de ontwikkeling na de burger oorlog. Zij schrijven dat zij gedurende deze strijd in de verdediging van het christendom en de menselijke waardig heid de kracht hebben gevonden voor de grootst mogelijke opofferingen. Zij noemen het echter een enorme kinder achtigheid te menen dat in het vuur van het enthousiasme de kleinburgerlijkheid in Spanje zou zijn verteerd tot as. Voor de burgeroorlog vormde de Spaanse bourgeoisie een bescheiden en in zekere mate zelfs beschaamde groep. Maar die groep is uit de oorlog te voorschijn geko men als een sterke, onbeschaamde en zelfs kapitalistische bourgeoisie, die vol hardt in een egoïstische mentaliteit. En in feite is die bourgeoisie het grootste obstakel tot een sociale hervorming van Spanje. Dit is het trieste gevolg van een strijd die aan éen zijde althans met groot idealisme gestreden is. Met droefheid stelt men dat de versterking van een op eigenbelang ingestelde bour geoisie zo schijnt het thans het sociale succes van de burgeroorlog is geweest. Tot de ondertekenaars van dit mani fest behoren zeven vooraanstaande geestelijken, twee advocaten en twee mi litante werkers van de katholieke actie. Om te voorkomen dat de in dit rapport vervatte mededelingen in het openbaar besproken zouden worden, heeft de re gering het zekere voor het onzekere ge nomen en het congres van het leken apostolaat verboden. Een opmerkelijk feit is intussen dat, ongeveer gelijktijdig met het verbieden van „Signo", generaal Franco monseig neur Angel Herrera in een particuliere audiëntie heeft ontvangen. Wat er bij die gelegenheid is besproken, is niet be kend geworden. Men kan er slechts naar gissen! De gaande en komende man op het Elysée: president Coty en generaal De Gaulle, gefotografeerd voor een korte ont vangst, die de president ter ere van zijn opvolger in het paleis gaf. Op de achtergrond in het midden: mevrouw De Gaulle. Advertentie De Maastrichtse recherche tracht de verblijfplaats op te sporen van een man uit Rekem in Belgisch Limburg die ver dacht wordt van het plegen van de moord op de 49-jarige ongehuwde vrouw uit Rekem, die vorige week woensdag in de keuken van haar woning dood (waarschijnlijk gewurgd) werd aange troffen. Er zijn aanwijzingen dat de be wuste man naar of via Nederlands-Lim burg is uitgeweken. Verdachte was als arbeider werk zaam bij een verfstoffenfabriek te Maastricht. Zaterdag 20 december heeft hij de laatste dag bij deze fabriek gewerkt. Hij vroeg toen zijn loon te mogen ontvangen onder het voorwend sel dat hij nog enkele weken moest „zit ten". Aangezien uitbetaling echter niet direct mogelijk bleek, verzocht hij het geld te willen meegeven aan een me de-arbeider uit Rekem. Daags voor Kerstmis werd het geld aan de arbeider uitgekeerd. Op die dag bleek de man reeds voortvluchtig te zijn en werd het stoffelijk overschot van de vrouw ont dekt. Zowel de Belgische als de Nederland se politie zetten het onderzoek en de op sporing voort. Advertentie -extra- gebeid, dus extra zacht, maar toch robuust van karakter. Doe als de Ware Fijnproever. Spreek „klare" taal en vraag Uw slijter, ober of barman om WF Wynand Fockink Anno 1679 Ter zake van poging tot diefstal met geweld en inklimming heeft de Haar lemse rechtbank vanmorgen een 22-ja rige machinist uit Delfzijl veroordeeld tot een gevangenisstraf van twee jaar en zes maanden en een 31-jarige ho telbediende uit Amsterdam tot een ge vangenisstraf van twee jaar. Zij hadden in de nacht van 22 september van dit jaar een overval gepleegd op de 58-ja- rige landbouwer M. Breure uit Haarlem mermeer onder de Lynden. Het slachtoffer kon nog juist op een bel drukken en daarmee een op het erf wonend echtpaar waarschuwen. De overval mislukte en de daders moesten overhaast de vlucht nemen. De twee mannen hadden in de hal van het Am sterdamse Centraal Station het plan uitgebroed om op een nacht in het huis van de landbouwer binnen te dringen en zich van diens geld meester te ma ken. De officier van justitie eiste tien dagen geleden tegen beide verdachten een gevangenisstraf van drie jaar. (Van onze Haagse redacteur) Het instituut voor gezondheidstech niek T.N.O. heeft een onderzoek inge steld naar de sociaal-psychologische aspecten van de geluidhinder. Reeds eerder heeft het instituut een studie laten verschijnen over de samenhang tussen de geluidisolatiemetingen en de opvattingen van de bewoners van 1200 etagewoningen in Den Haag en Rotterdam omtrent ondervonden ge luidhinder. In een nieuw rapport wordt nu nader ingegaan op de fac toren van sociaal-psychologische aard, die mede de mate, waarin men zich gehinderd voelt, bepalen. Geluidhinder is een van de belang rijkste problemen, die zich bij de hui dige meergezinsbouw de flat- en éta gecomplexen voordoen. De ontwikke ling van de medische wetenschap heeft weliswaar geleid tot een betere licha melijke gezondheidstoestand, maar wie zijn oor te luisteren legt in medische kringen, verneemt, dat het aantal moeilijkheden van geestelijke aard sterk is toegenomen. De mens van on ze tijd wordt tengevolge van het huidi ge levenstempo geestelijk aanmerkelijk zwaarder belast dan enige decennia ge leden. In onze jachtige maatschappij moet de woning een plaats zijn, waar men tot rust kan komen en het dient niet zo te zijn, dat men in zijn huis noodgedwongen moet meebeleven wat zich bij vier, vijf of meer buren af speelt. De woning moet een zodanige beschutting geven, dat men zich daar met z'n gezin vrij van anderen kan gevoelen. Uit het gehele onderzoek naar ge luidhinder in étagewoningen is ten dui delijkste gebleken de behoefte aan een betere geluidisolatie: in vier van de vijf gezinnen wordt hinder ondervon den van geluiden van de buren. Men heeft in tweede instantie meer in het bijzonder gelet op de demografische ge gevens, de sociale status van de gezin nen, de activiteiten van de gezinsleden, het culturele niveau van de gezinnen, voor zover zulks blijkt uit bij voorkeur beluisterde radioprogramma's, de ge riefelijkheid van de woning en de wo ningbezetting. Bij elk dezer aspecten is door middel van uitvoerige bereke ningen de correlatie met de „hinderin- dex" nagegaan. De conclusies van dit onderzoek zijn niet opzienbarend, maar ze hebben het nut, dat men hierin het pro bleem duidelijk afgetekend ziet. De be vindingen van het instituut voor gezond heidstechniek luiden: 1. de leeftijdsgroep van 31 tot 60 jaar ondervindt in het algemeen iets meer geluidhinder dan de jongeren en de ouderen. 2. mannen en vrouwen hebben in het algemeen evenveel last van geluiden van buiten. 3. men constateert een zekere afname van de geluidhinder bij, toenemende gezinsgrootte en een zekere toename naarmate de kinderen ouder worden. 4. bij stijging in de beroepenhiërar- chie blijkt de geluidhinder toe te ne- geluidhinder dan handarbeiders. 5. wat de opleiding betreft: de mees- men; hoofdarbeiders ondervinden meer te geluidhinderd wordt geconstateerd in de hoogste opleidingsgroep. 6. evenals bij opleiding en beroep wordt een stijging van de geluidhinder geconstateerd bij een stijging van het inkomen (er bestaat natuurlijk verband tussen beroep, opleiding en inkomen, zodat er geen oorzakelijk verband be hoeft te bestaan tussen inkomen en ge luidhinderd). 7. er is een aanwijzing, dat de hoog ste twee welstandsklassen gevoeliger zijn voor geluidhinder dan de laagste twee. 8. een hogere sociale status gaat in het algemeen samen met het onder vinden van meer geluidhinder. 9. in de gezinnen, waar kinderen in de avonduren studeren, wordt meer ge luidhinder ondervinden dan in de gezin nen, waarin dit niet het geval is. 10. gezinnen, waarin het gezinshoofd thuiswerkzaamheden verricht in ver band met zelfontwikkeling en-of studie voor een beroep, ondervinden meer ge luidhinder dan gezinnen, waarin het ge zinshoofd geen thuiswerkzaamheden verricht. 11. de aanvankelijk verkregen indruk als zou een grotere heterogeniteit van een woningblokbevolking meer geluid hinder meebrengen heeft men met de verzamelde gegevens niet bevestigd gekregen. De directeur van het instituut voor gezondheidstechniek, ir. D. van Zuilen, stelt in zijn inleiding op het rapport, dat een goede geluidisolatie technisch te realiseren is, doch dat dit financiële consequenties meebrengt. Gelet op de kosten moet enerzijds de wenselijke ma te van isolatie zo goed mogelijk ge fundeerd zijn en moet anderzijds de be woner er van overtuigd raken, dat een goede isolatie een vorm van woongerief is, waarvoor men financieel wat over dient te hebben. Het rapport „Sociaal-psychologische aspecten van de geluidhinder" is sa mengesteld door drs. C. Bitter en Cary Horch. In Den Bosch is op 66-jarige leeftijd overleden de heer B. van Bavel, De heer Van Bavel heeft zich grote ver diensten verworven op het terrein van de katholieke jeugdraad. Landelijk ook is hij werkzaam geweest voor het Bos sche diocesane jeugdwerk. De heer Van Bavel was verder secretaris-penning- meester van de Bossche afdeling van oud-politiek gevangenen Gekerkerd j Verzet. Zelf heeft hij als gijzelaar in St.-Michielsgestel gevangen gezeten. Jaarlijks leidde hij de reünies en de herdenkingen van oud-politieke gevan genen. Wegens zijn verdiensten op ker kelijk gebied was hij onderscheiden met het erekruis Pro Ecclesia et Pontifice Advertentie Blijkens een in de Staatscourant van 29 december 1958 gepubliceerde be schikking van de minister van financiën worden met ingang van 1959 de tabellen voor de inhouding van premie A.O.W. en loonbelasting door nieuwe tabellen vervangen. Deze vernieuwing houdt verband met de verhoging van het maximumbedrag waarover premie A.O.W. verschuldigd is. Gelijk bekend, is in de belastingbe dragen van de z.g. coördinatietabellen onder meer de over de kinderbijslag verschuldigde belasting verwerkt. Aan gezien de kinderbijslag per 1 juli 1957 is verhoogd, is bij de vaststelling van de nieuwe belastingbedragen met deze verhoging rekening gehouden. Bij de vaststelling van de nieuwe premie- en belastingbedragen is voorts ook, voor zoveel nodig, rekening ge houden met de in de laatste jaren tot stand gekomen wijzigingen van de daar in verwerkte premies ingevolge de so ciale verzekeringswetten. Amerika De bevolking van de Ver enigde Staten is dit jaar tot boven de 175,5 miljoen gestegen. Sinds de vorige telling, die in 1950 werd gehouden, is de bevolking met 24,5 miljoen zielen toegenomen. Advertentie De minister van oorlog en marine, Ir. C. Staf, zal zich bij de komende ver kiezingen in maart geen kandidaat la ten stellen voor zijn partij, de Christe lijk Historische Unie. Bovendien zal Ir. Staf niet meer terugkeren als minister in het kabinet, dat dit voorjaar zal moeten worden samengesteld. Houdt ir. Staf reeds rekening met een kabinet, waarin de socialisten geen zitting meer zullen hebben? In 1956 heeft hij bij de kabinetsformatie, toen er op een rechtse coalitie werd aange stuurd, deze wending totaal onmogelijk gemaakt door op het meest ongelegen ogenblik te verklaren, dat hij geen mi nister wilde worden in een kabinet waaraan geen socialisten zouden deel nemen. Thans komt ir. Staf reeds voor dat er iets omtrent de samenstelling van een nieuw kabinet bekend is, defi nitief zijn deelneming afzeggen. In dit verband verdient een uitla ting van de voorzitter van de C.H.U., mr. J. Beernink, onlangs in Rotterdam gedaan, de aandacht. Deze opvolger van de heer Tilanus als voorzitter der partij stelde op een bijeenkomst van de C.H.U. vast, dat er voor een kabinet van bréde samenstelling thans geen mogelijkheden meer zijn. Het is waarschijnlijk dat tussen de voorzit ter van de C.H.U. en de C.H. minister te dien aanzien een diep gaand verschil van mening bestaat. Vandaag wordt mgr. Beran, aartsbis schop van Praag, 70 «jaar. Hij viert zijn verjaardag in een of andere communis tische gevangenis, waar precies is niet bekend. Mgr. Beran werd op 19 juni 1949 ge arresteerd nadat hij de Hoogmis had op. gedragen, vlak voor de grote Sacra mentsprocessie in Praag kon uittrek ken. De aartsbisschop verbleef in zijn residentie tot 8 maart 1951. In een zit ting van het kapittel, dat inmiddels zo goed als geheel uit progressieve pries ters was samengesteld, liet de staat me dedelen, dat mgr. Beran zich buiten zijn diocees bevond en niet meer in staat was zijn ambt uit te oefenen. Het kapit tel koos toen Anton Stehlik als vicaris, die nog altijd beweert in plaats van de aartsbisschop te regeren, aldus meldt het K.N.P. Naar verluidt is binnenkort de be noeming te verwachten van douairière D. J. A. A. van Lawick van Pahst van Nijevelt tot intendante van net konink- lijk paleis en domein Het Loo, die in deze functie haar echtgenoot zal opvol gen, die 5 november is overleden. 29 „Wat doen we nu?" „We dienen op een goede dag Mrs. Perenna's kamer te doorzoeken. Er zou daar wel iets kunnen zijn, dat ons een aanwijzing geeft. We moeten haar schaduwen; we moeten zien, waar ze heengaat en wie ze ontmoet. Tommy, laten we Albert hier la ten komen." Tommy dacht hierover na. Jaren geleden had Albert, die toen piccolo in een hotel was, zich bij de jonge Beresfords aangeslo ten en aan hun avonturen deelgenomen. Nadien was hij bij hen in dienst gekomen en de enige huishou delijke hulp in de flat geweest. Ongeveer zes jaar geleden was hij getrouwd en thans was hij de trotse eigenaar van het café „De Eend en de Hond" in Zuid- Londen. Tuppence ging vlug voort; „Het zal voor Albert een sensatie zijn. Hij kan logeren in het café bij het station en hij kan de Perenna's voor ons scha duwenof iemand anders." „En Mrs. Albert?" „Die zou verleden week Maandag met de kinde ren naar haar moeder in Wales gaan. Vanwege de bomaanvallen. Het komt allemaal prachtig uit." „Ja dat is een goed idee. Tuppence. Als één van óns de vrouw volgt, zou het nogal verdacht zijn. Al- bert zou prachtig zijn. Nu nog Iets anders: ik ge loof dat we op die zogenaamde Tsjechische vrouw moeten letten, die met Carl in gesprek was en die hier in de buurt rondzwerft. Het komt me voor, dat zij misschien ee vertegenwoordigster is van de andere kant en dat is nu juist wat we zo graag willen weten." „Ja, ik ben 't met je eens. Ze is hier om opdrachten in ontvangst te nemen, of om berichten té halen. Als we haar weer zien, meat één van ons haar volgen om meer over haar aan de weet te komen." „Wat zou je er van denken, als we eens een kijkje namen in Mrs. Perenna's kamer en eh vind je niet, dat we Carl's kamer ook een beurt moeten ge ven?" „Ik geloof niet, dat we daar iets zullen vinden. Hij is per slot van rekening een Duitser; van de po litie kan hij dus huiszoeking verwachten. Hij zal er thuis wel voor oppassen iets verdachts in zijn ka mer te hebben. Het zal, wat de kamer van Mrs. Perenna betreft, niet gemakkelijk zijn. Wanneer zij niet thuis is, is Sheila er vaak en dan hebben we Bet ty en Mrs. Sprot nog; die lopen voortdurend op het portaal en in de gangen en bovendien is Mrs. O'Rour- ke veel in haar slaapkamer." Ze zweeg een ogenblik. „De beste tijd is onder de lunch." „De tijü van mijnheer Carl, bedoel je." „Juist, ik zou hoofdpijn kunnen hebben en naar mijn kamer kunnen gaanneen, dat gaat ook niet; dan loop ik de kans, dat de een of ander me achterna wil lopen met medicijnen c~ zo. Ik weet het al. Ik kom gewoon, onopvallend, vóór de lunch binnen en ga, zonder iemand iets te zeggen, naar mijn kamer. Dan kan ik, na de lunch, altijd nog zeg gen. dat ik hoofdpijn had." „Zou ik het maar niet liever doen? Ik kan mor gen weer hooikoorts hebben." „Neen, ik geloof, dat ik het maar moet doen. Als ze mij betrappen, kan ik zeggen, dat ik naar aspirine of zoieto zoek. Eén van de mannelijke gasten in Mrs. Perenna's kamer zou veel meer stof tot den ken geven." Tommy grinnikte. „Van min of meer schandaleu ze aard." Zijn glimlach verdween; hij keek ernstig en be zorgd. „We moeten het zo gauw mogelijk doen, meisje. De berichten zijn slecht vandaag. We moeten heel gauw tot een of ander resultaat komen." Tommy vervolgde zijn wandeling en ging even la ter het postkantoor binnen, waar hij een interlocaal gesprek had met Mr. Grant, aan wie hij berichtte, dat de laatste operatie goed was geslaagd en dat vriend C. er definitief bij betrokken was. Daarna schreef hij een brief en ging die Postf?' De brief was geadresseerd aan Mr. Albert Batt, ,,cj Eend en de Hond", Glamorganstraat, Kensmgto Hij kocht een weekblad, dat beweerde het Eng volk in te lichten over wat er werkelijk ging Se ren en slenterde met een onschuldig gezicnt Sans Souci terug. „nee wek te Even later werd hij geroepen door de opg stem van overste Haydock, die over het p zijn twoseater leunde en hem toeriep: „Ha WTÓmmTracdcepleerde de lift dankbaar stepte im „Dus U leest dat vod ook al?'' vroeg Haydock een blik werpend op de rode omslag van het „Ware ring ten toon van alle lezers teld kwes tie wanneer deze vraag werd ges „Verschrikkelijk vod," gaf t°e', "Mfar. weet U, soms schijnen ze werkelqk te weten, wat er al zo achter de schermen zich atspeeiu „En soms zijn ze er volkomen naast. „Ach ja, natuurlijk.' „Het is nu eenmaal zo, zei overste Haydock, ter wijl hij zijn wagen nogal onvast om een vluchtheu vel heen stuurde en ternauwernood een botsing met een grote vrachtauto voorkwam, „wanneer die kerels gelijk hebben, dan herinner je je dat later, maar wanneer ze het mis hebben, dan ben je het glad vergeten. Ze hadden me verteld, dat U een poosje on der de wol gekropen was." „O, dat was een lichte aanval van hooikoorts; dat krijg ik altijd omstreeks deze tijd van het jaar." „Ja, natuurlqk. Ik zelf heb er nooit last van ge had; een vriend van mij wel. Die was er geregeld in juni mooi mee. Voelt U zich al fit genoeg voor een partijtje golf?" Tommy zei, dat hij 't heel prettig zou vmden. „Prachtig. Wat denkt U van morgen? Ik zal U eens wat zeggen; ik moet morgen naar een verga dering van de luchtafweer om een corps plaatselijke vrijwilligers op te richten; verduiveld goed idee, als je het mij vraagt. Het wordt tijd, dat we allemaal de handen eens uit de mouwen gaan steken. Laten we dus zeggen, morgen ongeveer om zes uur." „Dank U zeer, heel graag." (Wordt vervolgd De K.R.O.-quiz Toer ja-Tournee kwam zaterdagavond voor het laatst op het scherm. Men zet de uitzending er van niet helemaal ten onrechte stop. Im mers dit vraag- en antwoordspel heeft altijd geleden aan een teveel en te na drukkelijk gepresenteerde stunts, die het karakter van een quiz al te zeer in het gedrang brachten en die bovendien aan het geheel iets rommeligs gaven. Dat was zaterdagavond ook weer het geval, al waren de stunts op zich da" wel weer aardig. En zo werden de ar uitverkorenen, die door de bijzo" vlotte Jan Blaaser op de korrel w genomen weer niet "Vf^iingsartisten confronteerd met hun "ev®egfven hun maar het was hun ooK„JLtp +e eeven artistieke prestaties ten b mgt hen lnEeenn Êfr™n aderliefst Surinaams onderwiizeresje was het dus gegeven SSrWÊE voeten te bewegen te midden van leden van het Nederlandse Opera-ballet. Voqrts zag en hoorde men dP wereldpremière" van een door een Amsterdamse advocaat geschreven „opera", waarin hijzelf een S]an®Jn- vervulde en waarin hij trachtte de z geres Annie Delory „van de ka zingen. Van Blaazer hadden wtf gens graag gezien, dat™" tegemoet waarmee hij de echte "r"s trad ook in acht had genomen ten aan zien van degenen, die het voor een avond waren. thuis" Rliif er niet voor muis is nog steeds ee" raadselachtig geval en het ontwikkelt ^or jafli5 „T® in de richting va." n en alleman ge zongen met summiere verbinden de tekst. Soms valt zo n liedje goed uit, soms, niet. Maar inmiddels weten wij nog immer niet of wij voortaan voor het geval nu echt moeten thuis blijven, of niet. van de Deense zange- „pt i .Wilke dééd het wel. Mede ook aank zij een zeer zorgvuldige pre sentatie, voor welke Ben Mettrop lof verdient. H. Hn. Na het T.V.-journaal houdt dr. L. de Jong vanavond voor de V.A.R.A. een causerie over de voornaamste ontwik kelingen in de internationale politiek van dit jaar. Ook zal men weer kunnen zien „Anders dan anderen", T.V.-bio- grafie van een Nederlander, die gepre senteerd wordt door Bert Garthoff. De Deense zangeres Birthe Wilke voor de TV-camera. Op de achtergrond ziet men een spiegel die naast de camera was geplaatst om de zangeres, die met de rup naar het orkest stond, de gelegen heid te geven de dirigent te zien. Op donderdag 1 januari verzorgt de A.V.R.O. van 14.00 tot 15.20 uur de eer ste uitzending in Europa van de radio fonische opera „Asterion welke Henk Badings in opdracht van de Suid-Afn- kaanse Uitsaai Korporasie heeft ge schreven. De tekst voor deze opera is van de hand van de Zuid-Afrikaanse dich ter P. N. van Wijk Louw, die het idea hiertoe opdeed na het horen van Ba dings radio-opera Orestes". De Zuid- Afrikaanse omroep zette de beide kun stenaars aan het werk en uit deze sa menwerking ontstond in 1957 „Aste rion". De eerste uitvoering vond in 1958 plaats met uitsluitend Zuid-Afri kaanse medewerkers onder toezicht van de componist. Deze Zuid-Afrikaan, se versie, onder directie van Anton Hartman, wordt thans in samen werking met de Suid-Afrikaanse Uitsaai Korporasie voor het eerst buiten Zuid- Afrika uitgezonden. Op zaterdag 3 januari wordt door de televisie-sectie van de A.V.R.O., na de quiz „Van je familie moet je 't heb ben", om 21.15 uur een herhaling ge geven op telerecording van het tweede gedeelte van de door de A.V.R.O. op 12 april 1958 in het West-End theater in Den Haag uitgezonden „One-man- show" van Toon Hermans. Bij de laatste repetities, 's middags op maandag 5 januari, van Wim Son- nevelds nieuwe cabaretprogramma Rim-Ram, dat op 6 januari zijn pre mière zal beleven, zal de televisiesec tie van de V.A.R.A. met de camera's aanwezig zijn. Op telerecording legt zij de laatste voorbereidende werkzaamhe den voor dit programma vast. In de uitzending van de V.A.R.A. op maan dagavond 5 januari zullen de kijkers er kennis van kunnen nemen.

Krantenviewer Noord-Hollands Archief

Nieuwe Haarlemsche Courant | 1958 | | pagina 4