ELSE MAUHS, groot actrice.
een koninklijk instrument
„Ik speelde als in
Cecil Bount Demilleeen der
eerste grote filmregisseurs
TRIUMPH
«■■BB
Groot vakman, groot kind, kleine poëet
Wel eens een amerginia gerookt?
Dienstplichtig sergeant laat op
beroeps-collega schieten
SER en Stichting
van de Arbeid
Vermeer sterkt kleine
boer
mmum
■WHIM
Mr. Luns zondag
naar Engeland
Twee lammetjes
voor de Paus
Krijgsraad gaat niet mee met geëiste
verlaging in rang
Egas hekelt de „Lucaspolitiek"
Ook Tweede Kamer
gaat begrotingen
behandelen
„Ach, doe niet zo flauw"
Internationale bidweek
1825 januari
Agrarisch congres P.v.d.A.
wp®]j,
wol
DONDERDAG 22 JANUARI 1959
PAGINA 3
K.L.M. en Singapore
Brits besluit „niet eerlijk",
aldus ambassadeur
Zuiver zakelijk
y\J cent
Kasregister gestolen
Brei
mooier
m met
W NEVEDA
1 'h klasse
0 apart!
sigaretten
Deze spanning bleef tijdens de hele
voorstelling. „Een kleinigheid kon
mij uit mijn evenwicht brengen. Weet
u, mijn vader hij was beeldhouwer
en stierf twee maanden voor mijn
geboorte was overtuigd katholiek.
Misschien door hem werd mij op mijn
zestiende jaar de behoefte ingegeven
in een klooster te gaan. Met heel veel
moeite ben ik er van teruggehouden.
Maar deze gedachte is mij er van
Else Mauhs in een van de
vele rollen, die zij tijdens
haar grote carrière ge
speeld heeft, met een in
tensiteit, die de zaal
boeide, maar haarzelf
geestelijk en lichamelijk
verteerde: „De onbekende
vrouw" in dit geval.
Else Mauhs is overleden. Na het prille hegin van de oorlog
is zij, op een Ideine uitzondering na, niet meer op de planhen
verschenen. Haar roem als Nederlands grootste tragedienne,
verworven in de dertiger jaren, is als een mooie legende blijven
voortbestaan- Verkade karakteriseerde haar eens als „een
koninklijk instrument Haar virtuoos en voornaam meesterschap,
dat het publiek soms koel aandeed, had altijd een diepe tragische
ondertoon, die in datzelfde publiek resoneerde. De naklank
daarvan lijkt nog voort te leven, nu zij gestorven is, hoe stil
^et de laatste jaren, met telkens weer opduikende geruchten
over een wederoptreden, ook om haar heen geworden was.
Teruggetrokken in herinneringen leefde zij na een grootse carrière,
in 1903 begonnen, in 1940, naar het leek voor een korte rust
pauze onderbroken, maar nooit meer hervat.
Toen Else Mauhs eindexamen deed
aan de Toneelschool was ook de Fran
se toneelhervormer Antoine aanwezig.
"13 bood haar een contract aan, waar-
zij niet is ingegaan. Later heeft
baar dit wel gespeten. Zjj was toen wei-
voldaan over de rollen, die men
haar wilde laten spelen. Dit haalde
haar het verwijt op de hals, dat zij te
kieskeurig was. Niettemin oogstte zij,
haet wat zij intussen wel speelde, bij
zonder veel succes. Roem verwierven
naar intelligentie en het speelse gemak
waarmede zij over de techniek heerste.
Dat was het resultaat van bijzonder
ernstige" aandacht voor elke rol, die zij
°P zich nam.
-Dit strekte zich tot haar leefwijze uit.
De vermageringskuur, waaraan zij zich
onderwierp, ondernam zij minder om
wille van de heersende mode alswel
om het behoud van het ingénue-type,
uat haar de eerste jaren van haar car
rière tot bekoorlijk, fris Hollands meis-
3e maakte. Bovendien paste het bij de
distinctie, die haar altijd is blijven om
geven. Daaruit kwam ook de zorg voort,
Waarmede zij zich voor de voorstelling
kleedde en sierde. Dit niet omwille van
het fraaie uiterlijk, eerder bij wijze van
voor haar noodzakelijke voorwaarde
voor de zuivere expressie van haar rol
len.
Na de beginjaren speelde zij herhaal
delijk de gekwelde vrouw, die dreigt
vernietigd te worden door een psy
chische manco in haar zelf. Deze grote
jaren hebben geestelijk en lichamelijk
zeer veel van haar gevergd. Om de
diepste, heimelijke roerselen van de
vrouweziel in haar spel te kunnen bele
ven legde zij de moeizame weg af tot
het diepste innerlijke ik. Een "fel ver
terend vuur dreef haar voort. „Er is
niet veel meer van lichaam aan mij
Over", heeft Elsa Mauhs zelf nog niet
So lang geleden verklaard.
Deze intensiteit bij haar spel maak
te haar tot de grote tragedienne die
zij was. Men dacht bij haar niet meer
aan de techniek, die zij moeiteloos
leek te beheersen. Men herkende de
figuur die zij uitbeeldde in de geladen
heid, die achter haar tekst leefde en
daaruit magnetiserend oplichtte in
haar hele manier van zijn. Couperus'
taalvermogen, dat niet gering was,
schoot tekort toen hij haar wilde
complimenteren voor haar spel als
Eline Vere de rol die haar bijzonder
na aan het hart lag. Met Couperus
had zij zich in deze figuur verdiept
en haar gespeeld als een behaagziek
en vluchtig wezen, maar niettemin
een vrouw met een onherstelbaar ge
kwetst hart. Else Mauhs werd toen
op een lijn gesteld met Eleonora
Duse.
Verkade, die haar wellicht het best
heeft begrepen, en die huiverde om
wat haar vermocht te ontroeren, noem
de haar een harp, een koninklijk in
strument. Onder hem durfde ze naar
het klassieke repertoire rijken. Zjj was
een heel bijzondere Ophelia naast zijn
Hamlet.
Elke nieuwe voorstelling bracht haar
en haar omgeving tot intense span
ning. Zou zich in het broze lichaam
Weer de transformatie voltrekken? „Ik
Was een moeilijke vrouw en ik heb het
mijn regisseurs heel lastig gemaakt,"
verklaarde zij een paar jaar geleden
„Nooit durfde ik een rol aan. Een pre
mière vond ik erger dan de ergste
operatie."
bijgebleven, dat je je werk niet op
een ongelovig fond kunt bouwen.
Nijinsky danste in trance. Zo heb ik
altijd gespeeld. Soms merkte ik niet
eens, dat een stuk uit was."
In Ibsens Nora bereikte zij haar top
klasse. Maar alle rollen, die zij speel
de, waren even zovele gebeurtenissen.
Ze volbracht een tournee met Alexan
der Moissi. Ze vertolkte, om maar en
kele creaties te noemen, De blauwe vo
gel van Maurice Maeterlinck, de kleine
Bonaparte in het Adelaarsjong, de
vrouw in Mensen in het hotel, en, bij
zonder imponerend, Elisabeth, de vrouw
zonder man. Het repertoire was groot
genoeg om haar grote gevoelsscala te
belichten, maar de intense spanning,
waaronder zij speelde verdroeg geen
veelheid. Haar lichaam kon er vaak niet
tegen.
De overdracht van de Theo Mann-
Bouwmeesterring was het hoogtepunt
van het seizoen in 1934. Een hoog-be-
jaarde mevrouw Bouwmeester sprak
haar in de Stadsschouwburg van Am
sterdam toe en noemde haar „de waar
digste kunstzuster". Jan Musch las de
tekst van de oorkonde. Met trillende
handen schoof mevrouw Bouwmeester
haar opvolgster de ring aan de vinger.
„Else Mauhs, het ga je goed," riep ze.
Else Mauhs snikte. In de zaal was men
hevig ontroerd. Een zeer langdurige
ovatie volgde op de plechtigheid.
Tijdens de oorlogsjaren speelde El-
se Mauhs niet en daarna is ze nog één
keer, heel kort, in een spectacle coupé
opgetreden. Men heeft gesmeekt om
haar terugkeer. Maar Else Mauhs ver
scheen niet meer. Haar nimmer aflaten
de twijfel over haar kunnen, weerhield
haar.
Dezelfde twijfel heeft haar wellicht
belet te beslissen, aan wie zij de be-
De minister van buitenlandse zaken
mr. Luns zal op uitnodiging van de En
gelse regering op 25 januari in Londen
besprekingen voeren met zijn Engelse
ambtgenoot Selwyn Lloyd, aldus heeft
het foreign office meegedeeld. Men ver
wacht dat behalve de kwestie der lan
dingsrechten van de K.L.M. in Singa
pore en de verkoop van vliegtuigen aan
Indonesië ook de vrijhandelszone en het
vraagstuk Duitsland zullen worden be
sproken.
De Nederlandse ambassadeur in Lon
den, A. W. C. baron Bentinck van
Schoonheten, heeft gisteren een onder
houd gehad met premier Macmillan en
minister Selwyn Lloyd. Hij heeft de te
leurstelling van de Nederlandse rege
ring uitgedrukt over het Engelse be
sluit, de landingsrechten van de K.L.M.
in Singapore tot één landing per week
te beperken.
In de Nederlandse publieke opinie
is deze zaak van een commerciële een
politieke kwestie geworden, aldus de
ambassadeur. Gezien de vriendschap
pelijke betrekkingen die tussen Neder
land en Engeland bestaan is het niet
eerlijk de landingsrechten van de
K.L.M., die vroeger vijf maal per
week Singapore aandeed, thans tot
een maal per week te beperken.
Bovendien is het argument van de
B.O.A.C. dat de concurrentie van de
K.L.M. schadelijk is bijzonder twijfel
achtig. Nu de toestellen van de Neder
landse maatschappij niet meer in Dja
karta mogen landen ligt het Indonesi
sche luchtruim als het ware open voor
de B.O.A.C. en de Australische lucht
vaartmaatschappij Qantas.
Paus Joannes XXIII heeft gistermor
gen in het Vatikaan 2 lammeren in ont
vangst genomen, zoals op het feest
van St.-Agnes gebruikelijk is, aldus
meldt het K.N.P. Deze twee lammeren
maken deel uit van de kudde schapen,
welker wol gebruikt wordt voor de ver
vaardiging van pallia, de onderschei
dingstekenen der aartsbisschoppen.
De lammeren zaten in twee mandjes,
bekleed met fluweel en versierd met
vlaggetjes en bloemen. Nadat de Paus
faamde ring over zou dragen. Wellicht de beestjes gezegend had zijn zij naar
ook heeft zij dit in haar testament vast- het klooster van St.-Caecilia gebracht,
gelegd.
R. waar de zusters ze verder grootbrengen.
ƒ71 Hollywood is gisteren op 77-jarige leeftijd
de filmregisseur Cecil B. Demille overleden
aan de gevolgen van een hartaanval. De
mille is een week ziek geweest. Een van zijn
dochters, haar man en een arts waren bij het
sterfbed aanwezig. In een andere kamer sliep de
echtgenote van de filmregisseur, met wie hij 57
jaar gehuwd is geweest. Mrs. Demille is reeds
geruime tijd ziek.
Cecil Bount Demille is op 12 augustus 1881
in Ashfield (Massachusetts) geboren, als afstam
meling van een Nederlander, die in 1658 naar
de Nieuwe W^ereld overstak. Demille, die reeds
zeer vroeg in de „showbusiness terecht kwam,
heeft zeventig films op zijn naam staan. Hij had
twee dochters en twee zoons, en kreeg verschil
lende onderscheidingen. Hij was onder meer
officier in de orde van Oranje-Nassau.
Cecil Bount Demille behoort met ve
teranen als Ernst Lubitsch en Alfred
Hitchcock tot de eerste grote regisseurs,
dat wil zeggen: tot de eersten die op
dracht kregen tot het vervaardigen van
speelfilms voor de industrie. Met deze
twee meesters heeft hij een grote bijna
ongebreidelde produktie gemeen, maar
van beiden onderscheidde hij zich in de
kwaliteit .der films. En deze stelling is
ook van toepassing op de films afzon
derlijk.
Stee Mauhs op haar zeventigste
verjaardag.
Korte films, zelfs werken van norma
le lengte heeft Demille nooit gemaakt;
zjjn film ten afscheid, „De Tien Gebo
den", duurt maar liefst drie uur, het
geen zeker meer de showbusiness dan
de filmkunst ten goede is gekomen.
Om het paradoxaal te zeggen: Demil-
le's grote tekortkoming was zijn enor
me, men mag wel zeggen irriterende
overdaad. Het kon niet op. Zowel in zijn
eerste grote Bijbelfilm „De Tien Gebo
den" (die zo nodig en zo pathetisch na
vijfentwintig jaar moest overgemaakt
worden) als zijn „King of Kings" waar
in het leven van Christus op nogal
onsmakelijke wijze werd verbeeld, heeft
Demille een roekeloosheid gedemon
streerd, die haar weerga in de filmge
schiedenis zoeken moet. Het toppunt
van smakeloosheid was echter „Het Te
ken des Kruises",fdie een zo zieke ver
menging van religiositeit en erotiek ge
stalte gaf, dat de film in ons land voor
al in katholieke streken tot relletjes
aanleiding heeft gegeven. In de Kruis
tochten scheen een zekere beheersing
waarneembaar te zijn, althans wat die
vermenging betreft, maar de technische
behandeling van de stof was wederom
zo abondant, dat men door de bomen
het bos niet meer kon zien.
Toen de mode der langgerekte films
aanbrak (dat was na de tweede wereld
oorlog), was Demille van de partij met
zijn circusfilm „The greatest show on
earth", die men in de filmgeschiedenis
wel de biggest zou kunnen noemen,
overtroffen echter door de tweede „Tiert
Geboden", die op dit ogenblik in ons
land aan de orde is.
Als katholiek had Demille de behoef
te om op een of andere manier te stich
ten. Hij bewerkte Bijbelse stof omdat
hij getuigen wilde. In zijn voorrede tot
zijn tweede „Tien Geboden" komt hjj
daar eerlijk voor uit, en men mag stel
lig aannemen dat hij de eerlijkste be
doelingen had. Wellicht hebben die be
doelingen, zo nadrukkelijk gemanifes
teerd, invloed gehad op zijn vormge
ving, in die zin, dat hij zijn betogen af
stemde op een zo groot mogelijk publiek
waarvan de belangstelling dan ook ve-
CECIL DEMILLE
Ie miljoenen dollars moest opbrengen.
Dat heeft het publiek blijkbaar gedaan,
gezien het feit, dat Demille telkens op
nieuw toestemming kreeg tot het ver
vaardigen van films, die vele miljoe
nen dollars hebben gekost en evenveel
miljoenen winst moesten opleveren.
Niemand meer dan hij heeft aan die
verwachtingen beantwoord. Dat kon al
leen gebeuren omdat Demille een groot
vakman, een groot kind en een kleine
poëet is geweest.
Dbg.
(Van onze parlementaire redacteur)
Met de Eerste gaat ook de Tweede
Kamer de begrotingsbehandeling, die in
de politieke crisis is blijven steken,
weer opnemen. De eerste dinsdag in
februari zal de Kamer worden voorge
steld nog dezelfde dag de begroting
van Zaken Overzee aan de orde te stel
len en daarbij tegelijkertijd de begrotin
gen voor de jaren 1956 tot en met 1958
voor Nieuw-Guinea te behandelen. Na-
deze overzeese zaken komen dan nog
de departementen van sociale zaken,
oorlog en marine en enkele kleine
hoofdstukken aan de orde.
Er zullen geen avondvergaderingen
worden gehouden. De behandeling zal
volgens afspraak met de regering een
strikt zakelijk karakter dragen. Poli
tieke kwesties worden niet aangeroerd.
De commissie-Koersen is intussen ook
in januari met grote voortvarendheid
bezig geweest te trachten het rapport
over de gedragingen van de Dienst Ma
terieel Landmacht te beindigen.
Advertentie
voor 20
extra zachte
Of: wel eens een virgikaan genoten? Zo zou de
sigaret kunnen heten die het midden houdt tus
sen Virginia en amerikaanDie bestaat nu!
De nieuwe Triumph! Niet te scherp, niet te
zachtalle goede eigenschappen van Virginia en
amerikaan verenigd in één moderne, milde sigaret.
De nieuwe Triumph - die alle rokers tevreden
stelt. In het nieuwe pakje, het pakje dat U nü
gaat kopen. Triumph!
HET MILDE MIDDEN TUSSEN AMERIKAAN EN VIRGINIA
De krijgsraad te velde west heeft gis
termorgen een dpi. sergeant uit Am
sterdam veroordeeld tot een voor
waardelijke straf van drie weken mi
litaire detentie en een geldboete van
40 gulden. De sergeant werd ervan be
schuldigd op 29 augustus van vorig
jaar te Bergen op Zoom tijdens een
oefening een soldaat opdracht te heb
ben gegeven een beroepssergeant, die
weigerde zich krijgsgevangen te laten
maken, met een losse patroon in het
been te schieten.
De oefening werd des nachts gehou
den en de dienstplichtige sergeant
stond bij een groepje „krijgsgevange
nen", die door zijn manschappen wa
ren verzameld. Een eind verder stond
een oudere beroepssergeant die even
eens tot de tegenpartij behoorde en vol
gens de gedagvaarde sergeant ook als
krijgsgevangene beschouwd diende te
worden. „Ach, doe niet zo flauw", had
de beroepssergeant opgemerkt, die het
kennelijk onaangenaam had gevonden
door een jongere dienstplichtige ser
geant gevangen te worden genomen.
Toen de beroepssergeant verschillende
keren geweigerd had zich over te ge
ven had de dpi. sergeant een soldaat
opdracht gegeven hem een losse pa>
troon in het been te schieten. De be
treffende soldaat had eerst geaarzeld
het bevel uit te voeren doch toen ver
dachte had verklaard dat het een
dienstbevel betrof had hij op de schoen
van de beroepssergeant gevuurd. Deze
liep hierbij echter geen enkel letsel op
De auditeur-militair achtte het zeer
ernstig dat beklaagde een dergelijk
bevel had gegeven, vooral ook omdat
bij de aanvang van de oefening met
nadruk was gezegd dat er hoogstens
in de lucht geschoten mocht worden.
De dienstplichtige sergeant is inmid
dels reeds krijgstuchtelijk gestraft
met vier dagen streng arrest. De au
diteur-militair verklaarde van oor
deel te zijn dat verdachte niet in zijn
rang gehandhaafd kon blijven en
vroeg verlaging tot de stand van sol
daat. In verband met de goede con
duitestaat wilde hij slechts een straf
Scène uit J3e Tien Geboden" van Cecil B. Demille.
eisen van drie weken voorwaardelijk
en een boete van 60 gulden.
De raadsman van beklaagde, een
kapitein, meende dat de beroeps-onder
officier door niet te hebben willen mee
spelen zich kinderachtig heeft gedra
gen. Verdachte was bij een vroegere
oefening soepeler geweest tegenover de
tegenpartij, maar men was hem toen
op de rug gesprongen en had hem zelf
krijgsgevangen gemaakt. Daarom was
hjj wantrouwend geworden. Beklaagde
toonde zich bij oefeningen altijd zeer
geestdriftig. Raadsman, die zich wel
kon verenigen me det geëiste straf, ver
zocht geen verlaging tot de stand van
soldaat op te leggen. Beklaagde be
hoort tot het slag dat wij nodig heb
ben, zo merkte hij op.
Na raadkamer veroordeelde de
krijgsraad de sergeant tot genoemde
straf. Hij werd niet in rang verlaagd.
Naarmate de Sociaal-Economische
Raad erin zou slagen om zijn nut als
toporgaan van het Nederlandse be
drijfsleven te bewijzen was de Stich
ting van den Arbeid gedoemd om
naar het tweede plan te verdwijnen.
Na het unanieme rapport van de SER
over de bestedingsbeperking heeft
men dit dan ook zien gebeuren. Reeds
had het hart van de Stichting, de
Looncommissie, zich metterwoon in
het gebouw van de SER gevestigd.
Per 1 april zal de Stichting haar res
terende personeel verliezen en ge
heel onderdak vinden op de Bezui-
denhoutseweg.
Formeel is hiermee eigenlijk nog
niets essentieels gebeurd- De inge
krompen Stichting is de gast gewor
den van de SER, maar zij blijft wat
zij vroeger was: het toporgaan van de
privaatrechtelijke organisaties van
werkgevers en werknemers en het
adviserende orgaan van het College
van Rijksbemiddelaa"s, zoals het Be
sluit Buitengewone Arbeidsverhou
dingen dat sinds de oorlog wil. De
stap is echter wel van groot belang
voor wat zich verder in de toekomst
moet voltrekken. De Stichting zal ge
heel moeten verdwijnen voor het pu
bliekrechtelijk toporgaan van het be
drijfsleven, de SER, zoals sinds de
Wet op de Bedrijfsorganisatie de op
zet geweest is. Als straks de lang ver
wachte Loonwet wordt ingediend zal
de taak van de Stichting op het ter
rein van de loonpolitiek vermoedelijk
worden overgenomen door een in te
stellen Loonraad van de SER.
Deze ontwikkeling is een natuur
lijke en een gewilde. Er is dus geen
reden om te treuren, integendeel. De
SER heeft bewezen het nut te heb
ben, dat men er van verwachtte, het
is niet meer dan natuurlijk, dat hij
nu ook de taken krijgt toebedeeld
welke bij die status behoren. Zonder
risico's zal deze overdracht van ta
ken natuurlijk niet zijn. Met name is
het de vraag of de samenwerking in
de SER reeds een zodanige volmaakt
heid heeft bereikt, dat zij zich altijd in
alle kalmte binnen de perken, door de
wet gesteld, zal blijven afspelen. Wa
ren de vroegere breuken in de Stich
ting van den Arbeid reeds van grote
betekenis, een breuk in de loonraad
van de SER zou niet alleen een cri
sis in het overleg, maar ook een cri
sis in de PBO betekenen. Misschien
zou het daarom overweging verdienen
de Stichting als privaatrechtelijke
instantie van overleg nog enige tijd
te laten voortbestaan, als een soort
veiligheidsklep waardoor stoom valt
af te blazen. Méér dan een soepel or
gaan van samenspraak zonder be
voegdheden zou o-i. deze Stichting
echter uiteindelijk niet kunnen wor
den. Het is daarom zelfs nog de vraag
of men dit orgaan zou moeten sie
ren met de naam Stichting van den
Arbeid, waaraan immers geheel an
dere associaties kleven.
iiiiiiiiiiiiiiiiiiuiiiiimmiimmiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiniiim
Intentie voor vrijdag: „Mogen
de Joden Jezus als de Messias er
kennen."
A.s. zaterdag zal het Nationale Jeugd
orkest onder leiding van Nico Hermans
een concert geven in de Robert Schu-
mann-zaal te Düsseldorf. De zes Ada
gio's van Willem Pijper staan als Ne
derlands werk op het programma.
Advertentie
(Van onze Haagse redactie)
De kleine boer vormde gisteren de
grote moot in de rede waarmee de heer
E. Vermeer het Agrarisch Congres van
de P.v.d.A. in Gouda opende. De socia
listen zullen opkomen voor de belangen
van de kleine boer. Wie schrijft, dat zij
de kleine boeren liever kwijt zijn be
drijft valse propaganda, aldus Vermeer.
Het socialistische tweede kamerlid Egas
schilderde in zijn toespraak de globale
resultaten, die door de landbouw sinds
de oorlog onder socialistische leiding
bereikt zijn. Deze resultaten zijn volgens
hem imposant. Alleen de verdeling van
het agrarisch inkomen laat nog te wen
sen over. Daarom moet het inkomens-
garantiebeleid herzien en de pachtprijs-
politiek verbeterd worden.
De heer Egas zei, dat de „Lucas-poli-
tiek" in de jaren 1951/52 heeft gezorgd
voor een ongepaste belastingverlaging.
Deze verlaging heeft de schatkist ge
plunderd en ons tot een bestedingsbe
perking gedwongen als gevolg waarvan
er geen voldoende middelen meer wa
ren om de agrariërs voor extra risico te
vrijwaren. Tegen een dergelijk Lucas-
siaans incidenteel en benepen financieel
beleid heeft Hofstra zijn onaanvaard
baar uitgesproken.
Het thema van de rest van het betoog
was. dat een goed garantiebeleid voor
de boeren niet verantwoord is zonder
actief structuurbeleid in nationaal eco
nomische zin. Voor een dergelijk struc
tuurbeleid heeft de P.v.d.A. sinds 1945
geijverd. Zij zal dat blijven doen, zich
scharend achter het rapport dat onlangs
is uitgebracht over een meerjarenplan
voor de structuurverbetering. Dat plan
zal tot en met 1960 van de belastingbe
taler ongeveer 5 miljard gulden vra
gen. Dat schept de verplichting om de
agrarische produktie zo doeltreffend
mogelijk te doen plaatsvinden. De struc
tuurverbeteringen mogen niet weer on
gecontroleerd verknoeid worden.
De rechtse meerderheid wil echter
geen actief structuurbeleid. Zij wil de
prijs van de voedingsmiddelen verho
gen en de arbeiders en kleine luiden
de lasten van de landbouw laten be
talen, zoals arbeiders en kleine luiden
ook de huizenbezitters aan meer in
komen zouden moeten helpen. De be
lastingen voor de welgestelden moe
ten naar beneden, de prijzen en huren
voor de kleine man moeten omhoog.
Herstel van de vroegere rechten der
beter gesitueerden, dat is het parool
van de forse rechtervleugels der con
fessionele partijen. Tegen een derge
lijke opmars gaan wij links uit de
flank, aldus de heer Egas.
In de nacht van dinsdag op woensdag
hebben onbevoegden zich toegang ver
schaft tot de woning van slager A.
Alons aan de Marktstraat te Mussel-
kanaal. Zij hebben het kasregister, dat
in de winkel stond, via een kelderraam
naar buiten gewerkt. Daartoe moesten
zjj, uit de winkel komend, een kamer
en vervolgens een kelder door. Er
wordt een aanzienlijk bedrag aan con
tanten vermist (circa 1700.).
Advertentie
t Voor 2 wikkels
krijgt u 6 leuke borduurkaartjes
Neveda, Rokin Amsterdoa
