Sunil wast stralend wit
In klassementsproef dalen
kansen van Gatsonides
Rode Triumph met lekke
banden over eindstreep
WYBERT
VOORJAARSMODE
in Italië en Engeland
N OF M
en spaart uw linnenkast
Straf puntloos in Monte Carlo maar:
Voetbalprogramma
voor zondag
Gap-Monte Carlo
WITTER DAN DE
WITSTE POES
ORANJE favoriet
in Italië
Hocke
DONDERDAG 22 JANUARI 1959
PAGINA 7
SEMI-PROFS
AMATEURS
:eypro gramma
ziïf-MES: Westen: GooiGroen Geel.
Hier is met Sunil gewassen,dat hemels
blauwe Sunil, waarin al het wasgoed
stralend wit wordt, werkelijk stralend
wit!
Bleken en blauwen kunt u zelfs ver
geten, met Sunil hebt u minder was-
werk, minder te wringen, dus... minder
slijtage.
Waar Sunil de was doet,blijft alles
veel langer nieuw, ook wasmachine
en wringer varen er wel bij!
Neem meteen
het voordelige
reuzenpak
4
Acht Nederlandse
equipes geklasseerd
Zomerbedevaart naar
Lourdes
Amateurs spelen gelijk
tegen jeugdelftal
door
AGATHA CHRISTIE
Spel. Enschede wint
„noppen"-protest
Tweede helft tegen M.V.V.
wordt overgespeeld
Versterkt HOKV is
Schotten de baas
Canadezen demonstre
ren op Haagse
kunstijsbaan
Olafsson en Larsen geven
simultaanséances
an de 168 equipes, die woensdag
avond zijn gestart voor de 43 km lange
lassementsproef in de bergen bij Monte
«-arlo, hebben 129 de finish bereikt.
F,r was wat lichte sneeuw gevallen,
waar op het traject zelf waren de we-
ïen in goede staat en enkele deelnemers
vertelden na de proef, dat zij nog de
weeste moeite hadden gehad met er
voor te zorgen dat zij zich niet te vroeg
®an de controles meldden.
Gpvallend was dat enkele equipes hun
oanden totaal aan flarden hadden gere-
"en-De Porsche van de Fransen Gacon
•W Buchot arriveerde met 3 lekke ban
nen en Maus Gatsonides en Marcel
jvecquaert zagen hun hoop op een zege
["rook vervliegen toen zij met twee
eske banden door de eindcontrole
"Wanten.
Hoewel het voor de Franse equipe
tvstager-Dujoncqoy het pechvolle einde
van hun rallye betekende, was het op
«chzelf een vermakelijk incident, toen
oeiden in eentaxi door de eindcon
trole kwamen. De DKW was 30 km voor
ae eindstreep blijven staan met een on
bestelbaar defect aan de ontsteking.
toen de laatste wagens binnenkwa
len lagen de eerst aangekomen equi-
Peurs al verzonken in de diepe slaap
aar rechtvaardigen. Zij hebben nage
noeg drie en een halve dag achtereen
net stuur gehanteerd.
Het parcours van vannacht was bij
zonder zwaar. Gatsonides zei dat het
rg moeilijk was de door de organisato
ren aangegeven „ideale snelheid" vast
je houden. „Ik ben niet gelukkig over
rnun verrichtingen", zei hij. De wegen
zaten zo vol bochten dat verschillende
rijders er duizelig en misselijk van
werden. De wind dié over het Alpen-
parcours waaide was verschrikkelijk.
De officials hebben de voorschriften
rnet harde hand toegepast. Deze om
standigheden en de toestand van verge
vorderde uitputting waarin de talrijke
deelnemers verkeerden, hebben het
laatste stuk tot een automobilisten
hallucinatie gemaakt.
>,Maar amper zeven kilometer
sneeuw". Marcel Becquart zuchtte hard-
Brondig cn hij vervolgde: „En dan te
bedenken dat onze informaties aanga-
en, dat het 430 km lange parcours
van de nachtelijke klassementsproef
overwegend met sneeuw zou zijn be
dekt. Wij hebben na die informaties
natuurlijk besloten ook de klassements
proef op de spijkerbanden, die zich zo
voortreffelijk hebben gehouden op de
beüsde wegen van de Franse Alpen, te
Eredivisie: Blauw WitDOS, Feijen-
oord—Rapid J.C., MVV—NAC, SHS—
ADO, VVV—DWS/A, Ajax—Sparta, Wil
lem IIFortuna.
Eerste divisie A: BWZFC, Eindho
venLeeuwarden, AGOVVVolendam,
Alkmaar DFC, SVV Wageningen,
HaarlemFortuna (VI.). B: Sittardia
«CH, GVAVHermes DVS, Helmondia
Stormyogels. KFC—Rigtersbleek, RBC
—-Excelsior, Roda SportVolewijckers.
Tweede divisie A: De Valk—EDO,
XerxesDOSKO, 't GooiLonga, Baro-
hieDHC. ZeistWilhelmina, Velox
«NA. B: Go AheadNEC, Heerenveen
PEC, TubantiaRheden, Zwolse Boys
Oldenzaal.
Eerste klasse A: LaakkwartierDe
Spartaan, Emma—CVV, Gouda—Quick,
UVV—Unitas, VCSDCG. B: Alcides—
Sneek, Quick '20—Quick (N.), WW—
ESCA, ZACHengelo, BorneZwaag-
tvesteinde. Be Quick (Z.)—WVC. C:
MOCAlliance, HoensbroekSpel. Ire
ne, De SpechtenHeer, BoxtelBra-
hantia.
Tweede klasse A: Zandvoortmeeu-
Jven-Baarn, De Kennemers-JSV, West
Prisia-HBC, VVA-Holland, VVB-Hollan-
dia, Zeeburgia-Watergraafsmeer, B:
«MS-TOG, HRC-HFC, AFC-Hercules,
Schoten-Purmersteijn, DEM-Aalsmeer,
OVVO-WFC.
Derde klasse A: QSC-Alcmaria Vic-
'Hx, Always Forward-AssencTelft, Vel-
sen-Beverwijk, De Meteoor-ZAP, IVV-
CSV, Wijk aan Zee-KVV, B: ADO-HSV,
Vitesse-Zilvermeeuwen, EVC-ZVV,
^aandijk-WSV, RKEDO-Alkmaarse Boys,
Egmondia-Rood Wit A, C: SDO-Swift,
ASGO-Rapiditas, NFC-AUen Weerbaar,
Maarssen-JOS, SDW-DEC, Donar-NAS,
D: Stichtse Boys-SEC, Nautilus-Celeri-
Jhdo, Ultrajectum-DWSV, ADE-RKAVIC,
LDN-KBV, IIA: Voorburg-Vreden-
burch, RVC-Lugdunum, Celeritas-TYBB,
,b?Perda-Wilheimus, Olympia-Alphen,
VVSB-VVP.
Vierde klasse A: Schagen-VIOS (W.)
"KC-Limmen, Texel-Meervogels, VZV-
de Zouaven, LSVV-Helder, B: USVU-
£t. George, de Rijp-RKAFC, DWB-Grass-
hoppers, Succes-Monnikendam, Hollan
ds T-VVW, C: DRC-TWM, Ambon-AGS,
Aaanlandia-APGS, RCZ-Y-Boys, GVO-
vVZ, D: DIO-Fokke, ASV/Arsenal-Kirt-
neim, St. Pancratius-VDO, Rivalen-de
Aland, ASVA-RODA, ETO-Terrasvogels,
h: Waterloo-Onze Gezellen, WMS-WHO,
Hnergia-EHS, Bloemendaal-DVAV, Ani-
{d°-TABA, F: Sloterdijk-Hoofddorpse
«oys, WV/HEDW-SDZ, St. Martinus-
JK, BFC-Madjoe, de Germaan-Uit-
f d°r.n' Muicferberg-Meerboys, G: Amers-
°ortse Boys-Quick (A), Nijenrodes-de
fjoras, FAK-VVOG, VVY-Victoria, Pa-
Kvva Victory, H: DEV-Fortitudo,
r,„ j "Amsvorde, Zwaluwen Vooruit-
Jr°des' EMM-SVF, KDS-Bilthoven,
^aestum-Midlandia, IIA: Concordia-ASC,
gangen-Geel Wit, THB-Warmunda,
Noorden: HVAMeppel.
M^-f-C.-beker: Be FairAmsterdam,
Eindhoven, Venlo—HHIJC, MOP
II, ]>tse Studenten, HilversumBMHC
ZwrmamP°ngEechtrop, Asvion—Push,
°Ue—Hilversum II.
»taen: HMHC—Venlo Girls, 's-Herto-
nin5?sch—Breda. Oosten: Quick—Wage-
Gunr?' Noorden: HVAMeppel, LHC
p s. GroningenHMC.
Devemassi^-prijs: Laren—DKS, BDHC—
Toeê KievitenUnion, Forward
hidae '^enSeloSCHC, Voordaan—Leo-
ZwolleHilversum.
Als enige Nederlander is Maus Gatso
nides zonder strafpunten Monte Carlo
binnengereden. Daar wachtte hem en
zijn co-équipier Marcel Becquart een
geestdriftige ontvangst. Woensdagavond
om half tien vertrok hun rode Triumph
voor de laatste en beslissende etappe,
de regelmatigheidsproef. Becquart zat
weer aan het stuur, vertrouwend op de
aanwijzingen van Gatsonides, ook in de
28ste sterrit de man var de klokjes
chronometers en gemiddelden.
rijden. Natuurlijk ging dat niet op die
sneeuwvrije wegen. Het kostte ons hal
verwege de proef een lekke band. Oh,
wat is het toch zonde. We draaiden
net zo goed. Natuurlijk hebben we
door die lekke band niet op alle delen
van het traject ons gemiddelde kun
nen halen. Dat leverde ons strafpunten
op. Hopelijk zijn wij niet de enigen,
die verkeerd hebben gegokt. Hadden
wij de wegen toch maar laten verken
nen gistermiddag, dan was dat stellig
niet gebeurd. Maar wie doet dat nu,
als hp denkt dat hij alles al weet?"
De strijd is dus gestreden. In het
Pare Fermé staan de 158 wagens die
de regelmatigheidsproef hebben uitge
reden te wachten op de tweede en
laatste technische controle. De reken
kamer van de sterrit-organisatie draait
thans op volle toeren, doch het is vrij
wel zeker dat de voorlopige einduit
slag niet voor vrijdag bekend kan
worden gemaakt. „Misschien weten we
donderdag al wie de winnaar is", zei
organisator Jacques Taffe ons. „Maar
op meer behoeft u vandaag toch niet
te rekenen."
Zaterdag wordt het wedstrijd-
programma afgesloten met de laatste
scherpe beproevingen remmen, stu
ren, schakelen op vierkante centime
ters.
De rit van Gap naar Monte Carlo
was anders ook beslist geen sinecure.
Daarvan getuigen een groot aantal rood-
omrande ogen en de stoppelbaardjes.
Niet zo bij de Noor Carsten Johans
son die samen met Walter Loffler uit
Stockholm was gekomen in een Re
nault, voor Vikings wel wat klein. Jo
hansson stapte uit zijn wagentje, keurig
in donker costuum, smetteloos wit over
hemd en met een slappe hoed op. Be
wonderaars wilden wel eens weten, hoe
hij dat had klaar gespeeld. „Gewoon
in Stockholm ingestapt en naar hier ge
reden", antwoordde Johansson beschei
den, „maar ik moet toegeven dat ik
een schoon overhemd heb aangetrokken
voor we Monte Carlo binnen reden".
Over de toestand van de wegen, ver
klaarde hij: „Ik geloof niet, dat die zo
slecht waren. In Noorwegen zqn we
het beroerder gewend."
Advertentie
Voorkom
heesheid door
regelmatig gebruik
van
Maar misschien heeft Johansson ge
luk gehad. Naarmate de middag vor
derde, groeide het aantal rapporten over
wagens die op de laatste étappe, van
Chambery naar Monaco, waren uitge
vallen. En een aantal heeft Chambery
niet eens bereikt.
Tot de pechvogels mogen we de No
ren Arve Andersen en Walter Schol-
berg rekenen, die opgewekt knikten,
toen twéé politiemannen van Monte Car
lo op het laatste kilometertje het ge
baar maakten dat de weg voor hen vrij
was. Dat was een misrekening. In volle
vaart smakte een tegenligger tegen de
Volvo van dè Noren, wier voertuig fron
taal onherkenbaar werd. Niemand raak
te gewond, maar de twee Noren moes
ten hun wrak de laatste paar honderd
meter duwen.
Er waren ook kleine ongemakken. De
Duitsers Klinck en Tausendpfund klaag
den dat zij, met slechts een handvol
strafpunten op hun staat van dienst
geen hotelkamer hadden gekregen en
de nacht misschien in hun auto zouden
moeten doorbrengen.
Onvrijwillige salto's
Twee Zwitsers, Meyrat en Meyer, ar
riveerden in iets wat voor de start mis
schien een mooie DKW geweest is. Ztf
legden uit, dat zij op een bergweg een
serie onvrijwillige salto's hadden ge
maakt, alvorens tegen een boom tot
rust te komen. Gelukkig, vertelde Mey
rat, waren hij en zijn makker ongedeerd
en konden zij de auto overeind zetten
en zelfs weer op gang krijgen.
Carl Syberg en Harry Petersen, twee
Denen in een Volvo, zeiden dat zij zich
op de rallye verkeken hadden door geen
sneeuwbanden mee te neipen. „Even
voorbij Chambery raakten we op een
helling in de sneeuw vast en konden
niet voor of achteruit. Nou ja, we zijn
er toch wel gekomen, maar niet zonder
strafpunten".
De ook in Stockholm gestarte Neder
landers Jan Bootz en John Swaab wa
ren slimmer geweest. Zjj hadden hun
DKW uitgerust met een aluminium
sneeuwploeg en vertelden dat zij daar
van veel plezier hadden gehad tussen
Chambery en Monte Carlo.
De Nederlandse favoriet, Maus Gat
sonides, glunderde, Becquart was meer
dan tevreden. „Hoe het ging? Fantas
tisch man, in een woord fantastisch.
Wat heeft Becquart eraan getrokken.
Niet te geloven", Gatsonides kon er
haast geen woorden voor vinden. „Het
stuk van Gap over Chambery naar Mon
te Carlo was bijzonder zwaar door de
gladde en verijsde wegen. Er was maar
een manier om het te redden, zo hard
mogelijk er over heen en dat heeft Bec
quart voortreffelijk gedaan." En Maus
had alle reden om te glunderen, want
ook op dat moeilijke laatste traject naar
Monte Carlo was de rode Triumph al
le controleposten precies op tijd gepas
seerd. Aan de vooravond van de laat
ste Rallyedag werd Gatsonides daar
door de enige Nederlander zonder straf
punten, want zowel Borgerhoff Mulder-
Den Hollander, als Tak-de Boer, Bootz-
Swaab ên Blansjaar-Meyer zijn er niet
in geslaagd op deze voorlaatste rallye
dag hun strafpuntlijsten schoon te hou
den.
Maus kreeg het moeilijk, toen de
Triumph de finish was gepasseerd. Tien
tallen verslaggevers en fotografen be
stormden de kleine wagen. Zelfs de
Monogask Louis Chiron, die toch echt
bijzonder populair is in zijn eigen streek,
mocht zien niet in zo'n grote belangstel
ling verheugen. En amper hadden de
fotografen hun werk gedaan of de ra
dio- en televisiecommentatoren van vele
Westeuropese landen legden beslag op
Becquart en Gatsonides. Pas na een
twintigtal minuten kon de man uit
Bentveld zich tenslotte afmelden bij de
eindcontrole. Een uur lang mocht hq
zijn wagen nog houden, daarna moest
deze tot de klassementsproef van woens
dagavond in het Pare Fermé. De wa
gen werd snel naar een garage gere
den waar een groep monteurs in hoog
tempo enkele kleine, doch noodzakelijke
reparaties uitvoerden. De remmen wer
den bijgesteld, de bandenspanning ge
controleerd, de olie ververst en getankt.
Toen ging het weer in volle vaart door
Monte Carlo naar de haven, waar de
Triumph enkele minuten voor het uur
verstreken was werd ingeleverd bij het
Pare Fermé.
Bij niet alle ploegen klopte het team
work zo goed als bij de Nederlands-
Franse combinatie. Louis Chiron bij
voorbeeld, de coureur uit Monte Carlo,
kwam door een vergissing bijna een uur
te vroeg binnen en het gemiddelde van
de ploeg lag dan ook veel te hoog. On
getwijfeld zal dat Chiron bij de regel
matigheidscontroles onderweg strafpun
ten hebben gekost. Dezelfde fout heeft
ook de oud-renner Luigi Villoresi ge
maakt.
De spanning was groot bij de Neder
landers, die te Monte Carlo de deelne
mers opwachtten, ledereen was ervan
overtuigd, dat Hans Tak met zijn Mer
cedes 220 s stellig op tjjd in Monaco
zou arriveren, maar Tak kwam niet.
Althans niet op tijd. Pas 39 minuten
na zijn ideale passeertijd meldde hij zich
bij de eindcontrole. Hans bleek op de
Col du Granier bij Chambery in moei
lijkheden te zijn gekomen. Zonder
sneeuwkettingen waren de wagens aan
de beklimming begonnen. Spoedig bleek
al dat de sneeuwkettingen wel degelijk
Advertentie
noodzakelijk waren. Enkele wagens ver
sperden de weg en het duurde bijna
drie kwartier voordat voor de Merce
des van Tak de weg naar de Col du
Granier weer vrij was.
De laatste loodjes
De unanieme mening van de sterrit-
rijdefs, die in Monte Carlo arriveerden,
was wel, dat zij het op dit laatste stuk
toch echt niet cadeau gekregen heb
ben. Het zou dan ook volkomen onjuist
zijn deze sterrit te vergelijken met de
Rallye van een vijftal jaren geleden
toen meer dan 250 equipes zonder straf
punten Monte Carlo binnen reden. Want
voordat de zware klassementsproef over
430 km gaat beginnen, is het aantal
uitgevallen teams al gestegen tot onge
veer 140, zodat er nog zo'n 180 équipes
in de strijd zijn. Al deze 180 combina
ties hebben het recht woensdagavond
aan de regelmatigheidsproef in de Al-
pej Maritimes deel te nemen. Tussen 7
en 8 uur in de avond startte de eerste
équipe en daarna volgden, met onder
linge verschillen van 1 minuut, de ove
rige teams.
De proefrit begon woensdagavond om
19.00 uur. Verschillende rijders hadden
nauwelijks tjjd voor een bad en een
maal, voor zij opnieuw achter het stuur
moesten.
In totaal hebben acht Nederlandse
equipes waarbij ook de Nederlands-
Franse combinatie Gatsonides-Becquart
de sterrit reglementair uitgereden.
Op het gemeenschappelijke traject van
Chambery naar Monte Carlo, dat woens
dag werd gereden, hebben Van Zuijll-
Van Litsenburg, in Athene met een Opel
Kapitein gestart, Blansjaar-Meyer, uit
Stockholm vertrokken met een Citroen,
en de in Den Haag gestarte equipe Bor-
gerhoff-Ulder-Den Hollander het gemid
delde niet kunnen draaien. Alle drie
teams kwamen woensdag Iaat met grote
achterstand op hun tijdschema's binnen.
Zij waren meer dan een uur te laat en
werden dus gediskwalificeerd.
De heer J. H. van Haaren, sportcom-
missaris van de K.N.A.C., heeft woens
dagavond nog een pleidooi moeten voe
ren voor het behoud van de B.M.W.
501 van Muderls-Gorris-Wiedouw. De
Rallye-officials waren namelijk van me
ning dat deze wagen niet door de F.I.A
was gehomologeerd. Nadat de heer Van
Haaren de officials duidelijk had ge
maakt, dat het hier slechts ging om een
verkeerde typeaanduiding waarvan de
fabriek bovendien zelf nog de oorzaak
was, en dat de B.M.W. altijd bij de Tul-
penrallye's werd toegelaten zagen ook
de organisatoren in dat het hier slechts
ging om een formaliteit.
Tengevolge van het enorme vakantie-
vervoer in de eerste week van augus
tus, heeft de Ver. voor Ned. Bedevaar
ten op verzoek van de Franse Spoorwe
gen de data van haar augustus-bede-
vaart moeten wijzigen. Zij is nu gesteld
in de week van 28 juli tot 5 augustus.
Te Soesterberg is een voetbalwed
strijd gespeeld tussen een Nederlandse
ploeg van spelers tussen 16 en 18 jaar
en het Nederlands amateurelftal. De
ontmoeting eindigde in een gelijk spel:
11. Deze stand was reeds bij de rust
bereikt. Voor het Nederlands amateur-
tèam scoorde Cornelissen van NEC en
het tegenpunt werd gemaakt door
Klundert van Heerenveen.
In Santiago heeft Chili in de ïinale-
poule om het wereldkampioenschap
basketball na een spannende strijd met
8685 van nationalistisch China ge
wonnen.
Londense mode-ontwerpers en de
Britse vrouwen zeggen er ge
noeg van te hebben zich door
Parijs de mode te laten dicteren. De
wisselingen gaan te snel naar hun zin.
Derhalve zal dit voorjaar in Enge
land de „Britse look" hoogtij vieren.
Dat is: zacht geronde schouders, geen
al te strenge taillering, grote hoeden
maar niet tè groot en rokken die
minstens twee en een halve centime
ter over de knie reikenDe kleuren
zijn citroengeel, oranje en pruimen-
paars. Ook marine met wit, dat alle
vrouwen goed staat.
Oranje is ook in Italië favoriet. Alle
vruchtenkleuren doen het trouwens
dit voorjaar. Over het geel van rijpe
en het groen van onrijpe citroenen
heeft men ook in Parijs de mond vól
En ook van marine en grijs.
De Italiaanse ontwerpster Antonelti
kwam deze week in-Florence tijdens
de voorjaars-shows in het Pitti Paleis
met oranje boleroachtige jasjes van
konijnenbont. Daar werd hard voor
geapplaudisseerd. Zij heeft haar col
lectie gezet in de „romantische look",
met wespentaille en ronde heupen. Zij
laat de rokken over de knie reiken of
verlengt de rok met een strook door
zichtige organza.' Dat maakt de lengte
dubieus en doet de mode nog even op
twee gedachten hinken.
Spectaculaire nieuwtjes uit de col
lecties die momenteel in Forence voor
het voetlicht komen zijn avondtoilet
ten die van kort tot lang kunnen wor
den veranderd, cocktailmantels die
aan twee zijden te dragen zijn, bij
voorbeeld oranje en oranje met paar
se bloemen aan de omkeerbare bin
nenzijde en hoela-hoepelrokken met
ingeweven strooien banden. Er is
voorts een voorliefde om kunstbloe
men rond te strooien op kragen en
rokzomen-
Dat laatste ziet men ook op deze ja
pon van het Londense huis Melbray.
Op de rok in klokvorm, van achteren
iets meer uitstaand, is voor op de
zoom een reuze roos gezet.
49
De andere mogelijkheid was niet zo aangenaam.
Die viel in twee beelden uiteen: in dat van Mrs. Pe-
renna, die buiten adem en met verwarde haren te
rugkwam, en in het andere, dat niet mocht worden
voorbijgezien: in het beeld n.l. van Mrs. O'Rourke,
die glimlachend in de deuropening stond en een zwa
re hamer in de hand hield.
Die hamer opende erschrikkelijke mogelijkheden.
Want met welk doel zou er een han.er buiten lig
gen?
En het was zeer moeilijk uit te maken, wie hem
gehanteerd had. Veel hing van de juiste tijd af, waar
op Mrs. Perenna weer was thuisgekomen, 't Moest be
slist ergens in de buurt van half elf liggen, maar
toevallig had geen van de bridgespelers de juiste
tijd opgemerkt. Mrs. Perenna had heftig ontkend,
dat ze om een andere reden naar buiten was ge
gaan, dan alleen om te zien wat voor weer het was.
Maar je bent toch niet buiten adem alleen door
te kijken wat voor weer het is.
Het was duidelijk, dat het haar ergerde, dat Mrs.
Sprot haar gezien had.
Met een klein beetje geluk kon gezegd worden,
dat de vier dames aan 't bridgen waren.
Wat was de juiste tijd geweest?
Tuppence vond, dat iedereen hier buitengewoon
vaag over was.
Als de tijd klopte, bestond er geen twqfel of Mrs.
Perenna was degeen, die het eerst als verdachte
in aanmerking kwam.
Maar er waren nog meer mogelijkheden.
Van de gasten van Sans Souci waren er drie ten
tijde van Tommy's terugkeer weg geweest. Majoor
Bletchley was naar de bioscoop geweest, maar alleen
en de manier waarop hij er op gestaan had de hele
film tot in details te vertellen, zou kunnen wijzen
op een opzettelijk vaststellen van een alibi.
Dan was die ziekelijke Mr. Cayley er ook nog; die
had een wandeling door de hele tuin gemaakt.
Maar behalve dan door het voorval, waarbij Mrs.
Cayley zich zo bezorgd had gemaakt over haar ge
maal, zou niemand ooit iets over die wandeling
hebben gehoord en zou men zich hebben kunnen
voorstellen, dat Mr. Cayley veilig en wel, als een
mummie in reisdekens in 'zijn stoel gepakt, op het
terras was blijven zitten.
(Het was eigenlijk helemaal niets voor hem om
zi zo lang bloot te stellen aan de kwade invloed
van de avondlucht).
En dan was Mrs. O'Rourke er zelf ook nog, die
lachend met de hamer stond te zwaaien.
„Wat is er aan de hand, Deb? Je ziet er bezorgd
uit, lief."
Deborah Beresford schrok op en begon toen te
lachen. Ze keek recht in Tony Marsdon's prettige,
bruine ogen. Ze mocht Tony graag. Hij had een goed
verstand, was een voortreffelijke beginneling in de
code-afdeling en men dacht wel, dat hij het ver zou
brengen.
Deborah had plezier in haar werk, hoewel ze vond,
dat 't nogal zware eisen stelde aan haar concentratie
vermogen. Het was vermoeiend, maar wel de moei
te waard en 't gaf haar een prettig gevoel van be
langrijkheid. Dit was echt werk: niet maar zo'n beetje
rondhangen in een hospitaal en wachten tot je ook
eens wat mocht gaan verplegen.
Ze zei: „O, niets. Alleen maar wat zorgen over
mijn familie, zie je!"
„Families kunnen lastig zijn. Wat voert de jouwe
eigenlijk uit?"
't Betreft mijn moeder. Om je de waarheid te
zeggen, maak ik me wat ongerust over haar."
„Waarom? Wat is er gebeurd?"
„Nou, weet je, ze is naar Cornwall gegaan, naar
een verschrikkelijk vermoeiende oude tante van me.
Acht en zeventig en volkomen suf."
„Dat klinkt somber," gaf de jonge man sympathiek
te kennen.
„Ja, 't was werkelijk een heel edel gebaar van
moeder. Maar ze voelde zich niettemin in haar wiek
geschoten, omdat niemand haar tegenwoordig nodig
scheen te hebben. In de vorige oorlog deed ze natuur
lijk wel het gewone verpleegsterswerk en zo
maar alles is nu zo heel anders: ze kunnen men
sen van middelbare leeftijd niet meer gebruiken. Ze
hebben jonge en efficiënte mensen nodig. En, zoals
ik al zei, moeder voelde zich over dit alles een beet
je in haar wiek geschoten en is dus in Cornwall bij
tante Gracie gaan logeVen, waar ze zo'n beetje in
de tuin klungelt, wat extra aardappelen verbouwt en
wat dies meer zij."
„Heel verstandig," meende Tommy.
„Ja, het was verreweg 't beste, wat ze kon doen.
Weet je, ze is nog zo erg actief," zei Deborah vrien
delijk.
„Nou, dat is dan prettig om te horen."
„O ja, maar dat is het 'm ook niet. Ik was heel
erg blij voor haaren heb twee dagen geleden
nog een heel opgewekte brief van haar gekregen."
„Waar zit dan de moeilijkheid eigenlijk?"
„Dè moeilijkheid is, dat ik Charles heb gevraagd
haai- op te zoeken, omdat hij toch naar familie ging
in die uithoek van de wereld. Dat heeft hij ge
daanmaar ze was er niet."
„Was er niet!?"
„Neen, en ze was er niet geweest! Helemaal
niet, blijkbaar!"
Tonny was er wat verlegen mee.
„Nogal vreemd," mompelde hij. „Waar iseh...
ik wou zeggenwaar zit je vader?"
„Peenhaar? O, die hangt ergens in Schotland uit.
Die zit op een van die akelige departementen, waar
ze de hele dag paperassen-in-drievoud opleggen."
„Je moeder is hem toch niet gezelschap gaan
houden?"
„Dat kan ze niet. Hij zit in een van die zones, waar
vrouwen niet mogen komen."
„Oehnu ja, dat denk ik, dat ze er zo
maar tussenuit geknepen is."
Tony was er nu beslist verlegen meevooral
ook omdat Deborah's grote ogen, waarin bezorgd
heid stond te lezen, hem bedroefd bleven aanzien.
„Ja, maar waarom? 't Is allemaal zo vreemd. Al
haar brievenover tante Gracie en de tuinén
allés."
(Wordt vervolgd)
Deze charmante jurk van een materiaal
dat is bedrukt met een bloemmotief in
rookgrijs en zwart, is uit de collectie
van het Londense huis Melbray.
Sportclub Enschede heeft succes ge
had met het zgn. ,,noppen"-protest, dat
op zondag 7 december j.l. na afloop van
de uitwedstrijd tegen M.V.V. werd inge
diend. De protestcommissie bepaalde
namelijk dat de gehele tweede helft
moet worden overgespeeld, beginnende
met een voorsprong van 1-0 voor M.V.V.
De wedstrijd was geëindigd met een
zegen van 3-0 voor de Maastrichtena
ren.
Tijdens de rust van deze ontmoeting
attendeerde de aanvoerder van de
Twentse club scheidsrechter Lacroix op
de afwijkende „noppen" onder de schoe
nen van de M.V.V.-spelers, die naar zijn
mening niet de reglementaire afmetin
gen hadden. De arbiter keurde het
schoeisel goed, hetgeen voor de sport
club aanleiding werd om te protesteren.
Op de eerste dag van de vierde test
match tussen Indië en West-Indië, in
Madras, hebben de West-Indiërs 283
runs gescoord voor het verlies van 5
wickets. Kanhai kwam zeer dicht bij
een century. Hij scoorde 99 runs.
De op de Haagse overdekte kunstijs
baan gespeelde wedstrijd tussen het
team van de HOKIJ en een Schots se
lectieteam is door HOKIJ gewonnen
met 107. De tussenstanden waren:
34, 32 en 41. Voor deze wedstrijd
was de ploeg van de HOKIJ versterkt
mdt drie Canadezen van de Engelse
profclub de Brighton Tigers. Deze stenn
hebben de Hagenaars tegen de sterke
Schotten zeker niet kunnen missen.
De grote man van de wedstrijd is on
getwijfeld de Canadees Anning geweest.
Hij beschikt niet alleen over een uit
stekende sticktechniek maar is tevens
in staat om een enorme snelheid te ont
wikkelen zonder de indruk te wekken,
dat hem dit moeite kost. Herhaaldelijk
heeft hij de Schotse achterhoede tot
wanhoop gedreven. Aan zijn spel en dat
van zijn collega Favero heeft het team
van de HOKIJ de overwinning te dan
ken. Maar ook de Hagenaars hebben
zich goed geweerd en zij kwamen
geïnspireerd door de Canadeze verster
king tot uitstekende prestaties. Voor
het team van de HOKIJ scoorden An
ning (3x), Favero (3x). Snoek, Van
Rhede, Óverakker, en Nepomucky.
Spence, Drybrik (2), Watt (2x), Pear
son en Wylie maakten de Schotse doel
punten.
De schaakgrootmeesters Larsen uit
Denemarken en Olafsson uit IJsland heb
ben woensdag in Amsterdam 2 simul
taanseances gegeven. De uitslagen
luidden: le seance: Larsen 35 borden,
2 partijen remise, 1 verloren tegen B.
Sauer, totaal 94 procent. Olafsson: 35
partijen, 1 remise, 3 verloren (van C.
Goes, J. Kamper en H. Steffers). 2e
seance: Larsen 36 partijen, 4 remise,
2 verloren (G. Timmermans en F.
Trautwein), totaal 89 procent. Olafsson:
35 partijen, 1 remise (na 77 zetten te
gen W. Sieverding), totaal 98,75 procent.
