Clochards en gouden schoentjes
Hausse op aandelenmarkt werd
later onderbroken
Lichte muziek op
zwarte schijven
Vakorganisaties
en politiek
J
i
1
TEGENSTELLINGEN IN PARIJS
I
Eert sierlijke zeemeermin voor
één seizoen
Uit de pers
De beurs van 9-14 februari
Christelijk sociaal beleid.
ZATERDAG 7 FEBRUARI 1959
PAGINA 8
De brede basis
Mantovani en Kunz
Militaire marsen
lnstrumentals
Crooners en zangers
Nederlandse liedjes
Apart plaatje
Mr. H. A. M. v. d. Kallef»
Diocesaan commissaris
verkenners in het
bisdom Rotterdam
J~\e Seine stroomt op het ogen-
J blik onder de mooie en ma-
j estueuze Parijse bruggen
met het echte temperament van
een bergstroom die driftig het
smeltwater van de verre bergen
wegvoert. Waar zijn de clochards
gebleven toen de lage kaden diep
onder het water stonden en hun bi
vak hadden overstroomd? De vo
rige week zondag had het boze wa
ter zich weer zo ver teruggetrok
ken, dat de beneden-kaden in de
buurt van de Notre Dame in de zon
die overdadig scheen, opdroog
den. Op de traptreden lag nog het
achtergebleven laagje leem te ver
harden, de vruchteloze vruchtbaar
heid van een rivier, die in de stad
buiten haar oevers treedt en slib
rondstrooit. En aan de rand van
het nat stonden alweer de vissers,
de gestalten van geduld, hun geluk
beproevend met hun starre hengel.
Ook de clochards doken overal
weer op en namen, kennelijk met
vreugde, hun leef grond opnieuw in
bezit. Van boven af, overbuigend
over de borstwering bij de boeken
stalletjes, hebben we de zondag
ochtend van een klein groepje
clochards meegeleefd. Zonder ech
ter inbreuk te maken op hun „pri
vacy", de teruggetrokkenheid van
het eigen bestaan, waar elk mens
recht op heeft, ook al heeft hij zich
uit nood in het openbaar moeten
vestigen. Ze konden ons niet zien.
Altijd en overal zijn de clochards,
met geen ander huisraad dan een
gammele kinderwagen, immens
triest en meelijwekkend. Maar hoe
komt het toch dat men ook altijd
nog geneigd is, ze enigszins roman
tisch te vinden? Op die koude, zon
nige ochtend langs de Seine was er
iets heel aandoenlijks in de wijze
waarop een der drie mannen zich
stond te scheren voor de zondag.
Naast het vlammend vuurtje dat.
zijn kameraad stookte van oude si
naasappelkratten. stond hij. ter
wijl hij met een hand een spiegel
scherf vasthield, met de andere
hand zorgvuldig zijn kin te bewer
ken. Zijn scheerwater was een
groenteblïk gevuld met Seinewater.
gewarmd op het vuur. Het enige
meubelstuk was het houten onder
stel men vergeve het ons maar
het stond er werkelijk van een
bidet, en daarnaast zat zijn maat
dik ingepakt in een voddige jas en
bouffanten, zijn krantje te lezen.
Zwervers van Onze Lieve Heer,
daklozen die Abbé Pierre mis
schien wel kennen, maar die niet
anders meer kunnen. In de schrij
nende tragiek van hun bestaan
zonder honk, kan men zich, goed
gevoed en gekleed en met de vari'
zelfsprekende veilige toevlueht van
een huis, echter nauwelijks hele
maal inleven.
En het is of de schreiende armoe
de en de volstrekte bezitloosheid
van die zwervers die bij het stads-
Hij stond zich heel ernstig te scheren voor de zondag.
beeld horen de overdadige luxe en
rijkdom van de wereldmodestad
Parijs nog accentueren. Geen kilo
meter verder liggen de meest ver
fijnde winkeltjes vol geraffineerde
en luxueuze zaken, waarmee vrou
wen zich mooi maken, met een
variatie en een overdaad en uitge
lezen keuze, die heus niet zal ver
dwijnen omdat iedereen nu de
mond vol heeft over versobering.
Maar misschien is ons daarom dit
maal die adembenemende luxe in
schoenen, in accessoires, in bijoux,
in de meest verfijnde lingerie des
te meer opgevallen. Het is de zin
voor het hyperverzorgde détail, die
de Parijse winkels zoals ze zich in
de Faubourg Saint Honoré aaneen
rijen, dat aanzien van superverfij
ning geeft. Naar verhouding moe
ten de Fransen zeer rijk zijn, want
als dit alles niet door en voor ver
wende vrouwen werd gekocht dan
was het er ook niet. En het zijn
heus niet alleen de Amerikanen,
die hier overgeperfectioneerde
schoenmodellen en handtas en hon
dehalsband van hetzelfde kostbare
krokodillenleer komen zoeken! Of
allersierlijkste puntige lakschoen
tjes ingelegd met een smalle rand
van petit point en eenzelfde petit
point tas. Er is hoegenaamd geen
einde aan de verfijning.
rij zijn hier in Nederland al
heel tevreden met de ont
wikkeling in elegantere
richting die de sneeuwlaarsjes de
laatste jaren hebben ondergaan.
Maar als men in de Parijse etala
ges al die ranke fijne gekleurde
hoge schoentjes ziet, dan ervaart
men hoe betrekkelijk alles is. Er
zijn schoentjes bij, zo soepel van
bovenleer, dat ze met een elastiek
bijeengehaald om de enkel sluiten.
Lekker warm. Men ziet ze de meis
jes op kantoor dragen. In elke eta
lage aan de Champs Elysées en de
Faubourg Saint Honoré ziet men
ook laarsjes in glanzend goudleer.
Dat is wel echt voor Amerika!
Het feit, dat er winkeltjes zijn,
van die piepkleine ruimtetjes, zo
als Parijs er honderden heeft, waar
bijvoorbeeld louter zakdoeken met
initialen verkocht worden, bewijst
trouwens al zonder veel woorden
hoe veel waarde er hier wordt ge
hecht aan een détail. Maar is dat
niet juist die verzorging tot in de
„puntjes", de geacheveerdheid, die
het geheim is van de Franse
smaak? Mét de hartstochtelijke
liefde voor het handwerk. In de
Rue d'Anjou, dicht bij de Concor
de is een klein donker zaakje, waar,
als men er binnenkomt, ken oud
vrouwtje naar voren sloft, dat
franje en knoopjes en tierelantijn
tjes maakt met de hand van
elk materiaal, in elke kleur, dat
men haar geeft. Neen, in Parijs
hoef je echt nooit te klagen, dat je,
welk onderdeel ook, niet in de bij
passende kleur kunt krijgen.
Hoe lang zal het handwerk het
echter nog uithouden in de eeuw
van de griezelig toenemende tech
niek, waarin robots zelfs boeken
vertalen? Of zal de creativiteit blij
ven bestaan zolang er Fransen be
staan, die nu eenmaal geschapen
zijn met een onuitroeibare creati
viteit in hun vingers?
Bij de ontwerper Pierre Balmain
in de Rue Frangois I staat aan de
ingang van zijn modehuis een sier
lijke zeemeermin die een kleuren-
fontein van verse voorjaarsbloe
men laat ontspringen uit een schelp
die ze in de armen geklemd houdt.
Haar schone gestalte is opgebouwd
uit louter paarlemoeren schelpen en
schelpjes. Het is een meesterlijk
stuk handwerk. Voor de vluchtig
heid van één seizoen! Omdat deze
collectie is gewijd aan de schoon
heid van de zee!
En in deze stad vindt men het
dan ook niet vreemd, als men in
de schemering, in de weidse ruimte
van de Place de la Concorde lo
pend, waar de auto's als donkere
torren rondschuiven, een lantaarn
opsteker ziet, die met zijn lange
stok de gaslampjes aansteekt in de
vorige-eeuwse lantaarns, die de
bijoux zijn van dit magnifieke
plein. Want het zachte gaslicht is
veel mooier dan het moderne harde
neonlicht. Gaskousjes aansteken is
nog altijd handwerk!
ANNE B1EGEL
Onder invloed van buitenlandse vraag,
zowel van de zijde van New York als
van de Duitse beleggers, zette de hausse
op de aandelenmarkt zich nog verder
voort, waardoor nieuwe hoogterecords,
vooral bij de internationale aandelen,
werden bereikt.
Zoals ook in de vorige weken het ge
val was, stonden ook nu aandelen Phi
lips aan de spits. Nu voortdurend grote
bedragen 5% converteerbare Philips in
aandelen worden geconverteerd, mag
men aannemen, dat het tijdstip waarop
het restant der converteerbare aandelen
aflosbaar wordt gesteld, gestadig nader
komt en op datzelfde moment wordt
ook de agio-reserve zodanig versterkt,
dat een bonus-uitgifte tot de mogelijk
heden gaat behoren. Men dient daarbij
echter tevens in acht te nemen, dat ook
het verzadigingspunt van het opname
vermogen van de Philips-apparaten na
der komt, ook al schijnt de buitenland
se kooplust voor Philips nog niet haar
hoogtepunt te hebben bereikt. Dat blijkt
ook wel uit de omzet-opgaven. Ook deze
week bleven aand. Philips in dit op
zicht onbetwist aan de kop staan, want
de weekomzet in de gewone aandelen
bereikte met f2.118.000 aandelen nomi
naal een nieuw hoogterecord.
Het koersverloop sloot zich daarbij
aan. Na 499 werd een hoogste koers be
reikt met een notering van 535, maar
toen later, mede door de wat lusteloze
houding van de Amerikaanse fondsen-
markten, de vraag van de overzijde van
de oceaan terugliep, terwijl van Neder
landse zijde het aanbod verdere voort
gang vond, liepen de koersen bij in
krimpende handel wat terug. Het slot
kwam op 519%, hetgeen wel 15% Punt
onder de hoogste koers lag, maar toch
altijd nog 20% punt boven de slotkoers
van de vorige week.
Opmerkelijk was daarbij dat in de
teruglopende tendens der laatste hasen
ook de dagomzetten inkrompen. Werd
maandag j.l. nog een omzet van f 869.0UU
geregistreerd, donderdag was dit cljiei
tot f 461 000 teruggelopen, hoewel ook
dit nog een respectabele omvang van
reëel bijna f2,4 miljoen vertegenwoor
digde.
Hoewel ook cert. Unilever in de
gunst bleven staan, waren hier zowel
3%% Stall. '47
3% Inv. crt. N.
3% Ned. 1962-6.
8% Won bw '57
A'dam Rubb.
H.V.A.
A.K.U.
Ver Dell Mljer
Van Gelder Z
Hoogovens
Müller Co.
Ned Kaheii
Philips
Unllevei
Wilt f'uenrd
Kon Petr
KX.M.
Hol] Am Lijn
K.NS.M
Van Ommeren
N Scheepv u
koers
koers
91%
92%
96(J
97%
96%
96%
111'/.
112%
90%
98
148%
153
289
302%
150 50
154
223
224%
349
354
309
313
335
340
508
538%
473
483%
208
212%
175.80
181
113.90
120
165
168
158%
163
242%
247%
143%
145%
30 jan
92'i
112ft - ft
97% 8Vi
150% 2%
296% +12%
152.80 0.25
223 2%
349 5
309 1
335 3
519% +20?i
474% 9%
208 4%
176.20 6.50
1X6 7
165% 2%
161% 2%
242% 5%
143% 'I.
Omzetten (nominaal)
Vorige week (det.) Aandelen 22.645.213.
Obligaties I 23.836.457.
Deze week (voorl.) Aandelen 22.567.523.
Obligaties 26.975.114.
de omzetten als de koersfluctuaties be
langrijk kleiner, ook al doordat de
Amerikaanse beleggers zich meer tot
Philips aangetrokken gevoelen dan tot
Unilevers, terwijl daartegenover de
Duitse markten juist Unilever meer
hebben gefavoriseerd. De weekomzet in
cert. Unilever bereikte een cijfer van
f977.000. In de eerste 4 dagen liep de
notering op van 465 !4 tot 483, maar
men eindigde hier op 474%, dus met
een saldo koerswinst van 9 punten.
Daarbij vergeleken deden zelfs aand.
A.K.U. het nog beter. Daar liep de no
tering van 283% tot 303 op, maar het
uitblijven van verdere vraag bracht de
koers weer tot 295% terug.
De buitenlandse vraag bleef hier ook
overheersen en voor het eerst sinds
geruime tijd liep de weekomzet op tot
boven f 1 miljoen nominaal met
f 1.108.000.
Zoals ook de vorige week het geval
was, moest men ook nu aandelen Kon.
Petroleum als de zwakste broeder op
de markt der internationale aandelen
aanmerken, want gestadig aan terug
lopend werd een koersverlies van f 6,50
geleden op de slotkoers van f 176,20.
Hoezeer de gang er hier uit was, blijkt
wel uit het omzetcijfer voor de afge-
Tijd fin. 2
lopen week, dat met f 185.000 nominaal
wel zeer ver onder de overige inter
nationale waarden bleef. Aand. K.L.M.
ondervonden hier slechts zijdelings ge
durende de laatste weken de betere in
dicaties van New York, maar nu in
Amerika de kooplust verflauwde, volg
de men hier het verloop op de voet,
zodat met een verlies van ruim Ï9 op
ongeveer f 113,50 de week werd beëin
digd.
Bij de locale industrie-aandelen is
voor de meeste soorten wel grotendeels
aan de herbeleggingsvraag voldaan, al
konden over het algemeen de koersen
zich nog vrij goed handhaven. Men ziet
ook hier echter de handel wat trager
gaan en verschillende soorten gaven
zelfs kleine nadelige koersverschillen
te zien.
Cert. Calvé Delft, dochtermaatschappij
der Unilever, blonk evenwel uit door
een a vans te boeken van 25 punt op
476. Het feit, dat men niet nauwkeurig
weet hoeveel aandelen Unilever in het
bezit der Calvé Delft zijn, maakt een
meer concrete beoordeling van dit fonds
uiterst moeilijk, maar de vraag bleef
hier voornamelijk overheersen door de
overweging, dat het aandelenbezit aan
cert. Unilever door de bonusuitgifte met
25% is verhoogd.
Aandelen Lucas Bols onderscheidden
zich door een verdere koersverbetering
van 12 punten tot 425, aand. Heemaf
stegen 13% punt tot 293% en aand.
Zwanenberg Organon 5 punten tot 385.
Daartegenover verloor een tamelijk
groot aantal aandelen 2 3 punten,
terwijl aand. De Bijenkorf 11% punt
terugliepen tot 304%.
Scheepvaartaandelen tamelijk sterk
verdeeld; tegenover een koerswinst van
4% punt tot 138% voor Paketvaart nu
opnieuw een aantal harer werkeloze
schepen vanuit Singapore naar Indone
sië worden verkocht, stonden koersver
liezen van vrijwel even grote certifi
caten van Nievelt Goudriaan van 3%
punt op 132% en van aand. Holland
Amerika Lijn van 2% punt op 165%.
Cert. van Ommeren verloren een vijftal
punten op 242% voor de oude en op
Opneming in deze rubriek ta niet
noodzakelijk een bewijs van in
stemming
Uit een interview van Elseviers
Weekblad met prof. Romme lichten wij
de volgende passages:
Onlangs hebt u zich in een radio
toespraak wederom voor een brede-
basiskabinet uitgesproken. Waarom acht
u een dergelijke brede basis nu de
politieke tegenstellingen scherper zijn
geworden nog gewenst?
,,Ik vind de brede basis nog altijd
nuttig. Een dergelijke samenwerking
heeft natuurlijk haar grenzen. Op een
onredelijke manier wil ik niet betalen
voor een brede basis. Na de verkiezin
gen van 12 maart stel ik mij op pre
cies hetzelfde standpunt als op de 11e
december, toen de crisis uitbrak.
De voornaamste reden waarom ik
voor de brede-basispolitiek ben is, dat
ik het in het landsbelang acht, dat in
de maatschappelijke verhoudingen
over een aantal scheidslijnen wordt
heengestapt. In het bijzonder in het so
ciaal-economische vlak. De overbrug
ging van die scheidingen wordt bevor
derd als het volk vertrouwen heeft in
een regering, die uit zoveel mogelijk
constructieve partijen is opgebouwd.
Ik ben van mening, dat de maatrege
len, die nodig waren voor de beste
dingsbeperking, zonder brede-basispoli-
tiek niet op een dergelijke manier tot
stand hadden kunnen komen. Dan had
de overheid nooit zoveel medewerking
van de maatschappelijke groeperingen
gekregen, als nu het geval is geweest.
Een tweede belangrijke reden waar
om ik de brede basis prefereer, heeft
betrekking op de defensie. De defensie
politiek moet door een zo groot moge
lijk gedeelte van het volk gedragen
worden. Ik geloof dat men de tot nog
toe gevoerde politiek op den duur in
gevaar brengt, wanneer de brede ba
sis niet meer kan worden verwezen
lijkt.
De Pacifistisch Socialistische Partij
moet primair gezien worden als een
reactie op de P.v.d.A.-houding inzake
ons defensiebeleid. Ik ben bang, dat
als de P.v.d.A. na de verkiezingen niet
aan een regering zal deelnemen, de
P.S.P. een sterke zuigkracht op de
P.v.d.A. zal gaan uitoefenen. Ik meen
dat dit voor het landsbelang niet gun
stig zou zijn.
Een voorbeeld van dergelijke geva
ren kan men vinden in W.-Duitsland.
Het verzwakt de positie van dit land,
dat de socialisten daar niet met de de
fensiepolitiek van dr. Adenauer
instemmen.
De twee redenen die ik ten gunste
van een brede basis noemde, wegen
echter niet op tegen het bezwaar dat
ik moet maken, als er een brede basis
is, waai; geen gelijkgerechtigdheid be
staat en waar de principes van de
deelnemende partijen geweld wordt
aangedaan. Als dit het geval is, heb
ik liever geen brede basis."
230 voor de nieuwe certificaten.
Indonesische waarden bleven goed op
prijs. Aand. H.V.A. stonden daarbij aan
de spits met af en toe grote omzetten,
die op sommige dagen de f 250.000 be
naderden. De publicatie van het divi
dend van 8% tegen 6% over 1957 bleef
daarbij stimuleren, al werden op on
geveer 150% na 147 zeer grote winst
nemingen uitgevoerd. Aand. Senembah
1% punt beter op 129%.
(Vervolg van pagina 1)
ment dit op kan brengen. Menen on
dernemers, dat er belastingverlaging
moet komen, omdat zij hun bedrijfs
winsten nodig hebben voor uitbreiding
van de onderneming, dan moet bezien
worden, of dat met het oog op 's rijks
begroting wel kan.
Het is duidelijk, alles hangt steeds sa
men, heeft een onderling verband. Voor
zover er uit deze verlangens, deze
eisen, of hoe men het verder ook wil
noemen, maatregelen nodig zijn, die
slechts bij wet kunnen worden vastge
steld, lopen al deze wenselijkheden uit
in de politieke sector. De Staten-Gene-
raal spreekt het laatste woord. Dat is
het autonome „wettenmakende" li
chaam.
N" u spreekt het vanzelf, dat er dus
ergens een verbinding moet be
staan tussen de politieke en de
sociale organisaties. Deze verbinding
kan een zeer straffe zijn, zoals b.v.
tussen het N.V.V. en de Partij van de
Arbeid. Men ziet in de praktijk een an
dere, zowel mentale als praktische in
stelling, bij de ene groep zowel als bij de
andere, wanneer in één van die beide
sectoren ,,iets aan de hand is." Heel
merkbaar is het geweest, met de kwes
tie van de arbeidstijdverkorting, die,
zoals een spreker in de Tweede Kamer
van de week zei, plotseling meer poli
tiek dan sociaal-actueel is geworden
door de protestbrief van het N.V.V.
aan minister Beel. Zijn we jmst geo
riënteerd, dan lag het aanvankelijk ne-
lemaal niet in het voornemen van de
drie vakcentralen iets publiek te on
dernemen. Maar het kwam in de kraam
van de Partij van de Arbeid te pas dat
het N.V.V. wel iets zou doen en dus ge
beurde het.
Dit is een verbinding tussen politieke
en sociale activiteit, die ons veel te ver
gaat. Het is namelijk een vermenging.
En dientengevolge is het noch de een
noch de ander mogelijk, zich vrij tegen
over elkaar te kunnen opstellen. Het is
nu eenmaal zo, dat niet elke sociale
wens politiek bereikbaar is. Voor eik
wetsvoorstel, voor elke wettelijke maat
regel moet een meerderheid worden ge
vonden. En men kan als politieke par
tij er nog' zo van overtuigd zijn, dat een
of andere wens gerealiseerd moet wor
den, als andere politieke partijen weige
ren mee te werken, kan er in een de
mocratie niets van terecht komen.
Onze katholieke sociale organisaties
zijn zelfstandige lichamen, die hun so
ciale wensen zelfstandig bepalen. Na
tuurlijk zijn ze niet zo dom, om in het
wilde weg met eisen en wensen te gaan
strooien en onmogelijke dingen op hun
verlanglijst te plaatsen. Maar zowel on
ze werkgevers als onze boeren, de ar
beiders als de middenstanders trekken
zich in principe niets aan van
de politieke situatie. Zij stellen objectief
vast, wat zjj menen dat moet gebeuren.
Zelfstandig neemt dan de politieke par
tij kennis van de gestelde eisen, voegt
daaraan eigen inzichten toe en probeert
dan in de politiek te realiseren, wat
maar enigszins mogelijk is. Zo hebben
we de twee manifesten te zien, die de
laatste veertien dagen zijn verschenen:
een urgentieprogram van de K.A.B.
met een twaalftal hoogst actuele pro
blemen, het verkiezingsprogram van
de K.V.P., hetwelk natuurlijk naast de
sociale problemen nog tal van andere
Twee sprankelende ouvertures, die
van „Die Fledermaus" en die van
„Der Zigeunerbaron", en twee
feestelijke walsen, namelijk Künstler-
leben en Frühlingsstimmen vormen de
verrukkelijk charmante en verkwikkend
muzikale inhoud van de 33 toeren
langspeelplaat ACL 24 van Decca,
welke onder de titel „A night in
Vienna", een avondje in Wenen, weer
eens de klankenweelde van Johann
Strauss' composities tentoonspreidt en
de luisteraar doet wegmijmeren naar
het Wenen van die
dagen, waar het le
ven op muziek en
zang gedragen werd.
Clemens Krauss, die
gerekend wordt tot
de meest befaamde
Straussvertolkers, di
rigeert het Weens
Hhilharmonisch Or
kest en inspireert
het tot een brillante
uitvoering, zwierig, romantisch en zon
nig licht weshalve deze LP alleszins
begerenswaard is. Hetzelfde mag gezegd
worden van de twee MMS-publikaties
die wij voor u beluisteren, namelijk
nr. 167 (33 toeren) met een concertuit
voering van de operette „Eine Nacht
in Venedig" van Joh. Strauss en nr.
134-D, ook een 33 toerenplaat, met een
soortgelijke uitvoering van Lehar's „Das
Land des Lachelns", twee platen boorde
vol vriendelijke, bruisen
de en poëtische instru
mentale en vocale operet
teklanken, waarbij zowel
de orkesten als de zangers
en zangeressen zich met
zorg en met de nodige
bezieling van hun taak
hebben gekweten. De
rechtgeaarde operette
liefhebber kan er zijn hart aan op
halen; de anderen zullen er evenzeer
door bekoord worden.
Mantovani presenteert intussen, via
de LP 4253 Decca een selectie
van „parade"-melodieën van ver
scheidene componisten, die in de sector
van de populaire muziek op enig niveau
hun sporen hebben verdiend. Melodieën
met titels als: AU the things you are,
True love, I could have danced all
night, A woman in love, Summertime,
An affair to remember en Hey there,
stuk voor stuk muziekjes, die vaak al
jaar en dag plezierig in het gehoor
liggen, maar door de aparte arrange
menten van Mantovani weer als nieuw
klinken. Natuurlijk is het weer de be
faamde violensectie van Mantovani, die
een overwegende rol speelt.
Charlie Kunz is niet meer, maar dank
zij de grammofoonplaat leven zijn in
nemend en technisch knap en soepel en
helder pianospel en zijn exclusieve re
pertoires van met zorg gekozen melo
dieën voort. Bij
Decca is het 45
toerenplaatje DFE
6490 herdrukt. Het
bevat „Old Time
Music Hall songs"
zoals: Let the great
big world keep tur
ning. Daddy would
't buy me a bow
wow, The galloping
major, Darling Mabel, Hold your hand
out naughty boy en I was a good girl
till I met you. Eén kwartiertje elegante
pianomuziek, uitermate beschaafd maar
intussen even blijgeestig geserveerd.
En dan zijn we weer beland bij de
typische amusementsmuziek in
haar veelsoortige genre, ter in
luiding waarvan twee marsplaatjes voor
een opgewekte stemming kunnen zor
gen. Het zijn het 45 toeren Deccaplaatje
nr. 264219 FM met de marsen „Semper
Fidelis" en „Anchors aweigh", die door
de Johan Willem Friso Kapel
uit Assen met muzikale elan en
militaire pit ten gehore
worden gebracht - en het 45
toerenplaatje 266024 van Fon-
tana, dat respectievelijk laat
horen de mars „Them Basses"
in een uitvoering van de 33ste
Army Band uit de States en
aan de andere kant van het
schijfje de mars „Imperial
Echoes", die voor rekening komt van
The Princess Patricias Canadian Light
Infantry Band. Het geluid van deze
militaire kapellen is, men zou kunnen
zeggen, voller en ook donkerder van
tint dan dat van de Friso-kapel maar
er bepaald niet minder fraai om. In
tegendeel; qua uitvoering klinken deze
marsen meer „volwassen" en doortraind
ofschoon daarnaast minder pittig en
strak als die uit Assen.
dans-
Amusementsmuziek dus nu. Edmundo
Ros opent de rij van orkesten en
vokalisten met kittigwarme Latijns-
a.„ei'ikaanse klanken op twee plaatjes,
namelijk „Love is a many splendored
thing" en „The Harry Lime Thema",
beide in een Cha-Cha-uitvoering op
Decca 45 toeren FM 235112 en dé werkjes
„Bahia Bamboree" en het gearrangeerde
„The Pansy" op Decca 45 toeren FM
235092. Van de twee nummers op beide
plaatjes is er steeds een beter en sterker
dan de ander. „The
Harry Lime Thema"
doet het als cha-cha
uitstekend - de instru
mentatie is pakkend -
terwijl „The Pansy"
bekoort om de gezel
lige zang van Edmun-
do-himself en zijn
vriendelijke melodie.
Apart is ook de
klankkleur van het
orkest van Billy
Vaughn, welke vooral bepaald wordt
door een mooi getinte saxofoonsectie.
Geen schreeuwende geluiden, waartoe
veel saxofoonspelers zo vaak geneigd
zijn, maar fraaie ronde sonore klanken,
die een- en meerstemmig de melodieën
reliëf geven en dan worden omlijst
door de gevarieerde geluiden van de
andere instrumenten. Via London 45
toeren nr. RE-D 7042 presenteert Billy
Vaughn vier „standaardwerkjes" nl.:
Sweet Georgia Brown, Sentimental
journey, I'm getting sentimental over
you, en Sleepy time gal, de buitenste
twee in een vlug, de andere in een wat
stelt, eenvoudig omdat het werkterrein
van een politieke partij veel universe
ler is dan van een belangengroepering
als een sociale organisatie.
Wel moge hier worden opgemerkt,
dat het sociale program van de K/y.P.
vrijwel parallel ligt aan de twaalf
K.A.B.-eisen. En dat is het verheugen
de in deze zaak. De K.V.P. toont hier
mee, dat zij, evenzeer als onze sociale
organisaties, zich heeft laten inspireren
door de katholiek-sociale leer. Er valt
uit dit merkwaardig samengaan de les
te trekken, dat iedereen, arbeider of
niet, zijn belangen rustig kan toever
trouwen aan een staatkundige organi
satie, die direct als vertrekpunt neemt
de katholieke sociologie, maar direct
ook de toepassing ervan plaatst in het
kader van het volkse geheel. Zo'n groe
pering kennen we uitsluitend in de
K.V.P.
langzamer tempo. Luister en
plaatje van betere kwaliteit.
Artone laat „at the casino" een Ita
liaans ensemble horen, dat onder de
naam „Righi Saitto" achtereen
volgens speelt: La Paloma - de bekende
tango, maar dan nu in een gematigde
rock and rollversie - L'autumno non e
triste, een soort ballade, welke bij een
monotoon hamerend ritme wat senti-
menteel-melodieus klinkt; vervolgens
het frisse Italiaanse liedje
„Maliziusella" en het met
smaak gezongen en ge
speelde werkje „Domenica";
de twee laatstgenoemde
nummers komen het best
uit de verf. Het vijftal muzi
kanten toont zich intussen
uitstekende instrumentalis
ten. Dit Artoneplaatje draagt
het bestelnummer EPD
6700.
Nog meer cha-cha-dansen, gezongen
en gespeeld dit keer door twee door
gewinterde Mexicaanse orkesten, name
lijk die van Pepe Luis en van, doodge
woon, Frankie. De muziek is levendig,
gevarieerd van instrumentatie; de melo
dieën zijn gezellig, liggen precies-pas
in het gehoor, terwijl het ritme de:
dansgrage benen zonder veel moeite
zal aanzetten. Het repertoire: Las
seeretarias, El muneco de la ciudad,
El bodeguero en Une chica con impacto.
De zang klinkt ronduit mannelijk en
royaal en levert vaak stemmige con
trasten op bij hooggetinte fluitpas-
sages, (Fontana 45 toeren 462060).
De zangers zijn ook dit keer weer
te verdelen in twee groepen, de
lieden namelijk, die het moeten
hebben van allerhande croon-maniertjes
en de anderen, die met een goed en
beter natuurlijk stemgeluid en een on-
of minder gekunstelde manier van voor
dragen evengoed - wellicht beter - en
in ieder geval op langere termijn aan
hun trekken komen. De lawaaischoppers
doen het een paar plaatjes goed, maar
zijn dan doorgaans wel uitgecrooned.
Ze teren meestentijds op de grillen van
de teenagers, de paardenstaarten en de
spijkerbroeken, die om de haverklap iets
anders willen.
Rock and roll"erige en ritme-en-
bluesachtige muziekjes komen intussen
nog steeds aan de lopende band van de
persen. Via London
45 toeren RE S 7040
naar de smachtende
en hikkende en puf
fende Jerry Lee
Lewis, die er ter ac
centuering van zijn
duidelijk op commer
cialiteit gerichte
stemgeluid een „pum
ping piano" bij gesleept heeft. Het kla
vier heeft het hard te verduren, evenals
de oren het zullen hebben van eenieder,
die muziek zou willen horen. Repertoire:
Breathless, Mean woman blues Break
up, en I'll make it all up for you, welk
laatste nummer, in een slow tempo,
beter te verdragen is dan de andere.
The Ellis Brothers (op Artone 45
toeren 22043) willen nog „schorrer" zijn
dan Louis Armstrong, waarbij Belford
Hendricks er met zijn orkest, waarvan
de saxofonist door het dolle heen is,
nog een schepje aan opzwepende klan
ken en ritmen bovenop doet. Ons portie
maar aan fikkie. De teksten van de
songs, die „Sneaky Alligator" en „Wow
baby" tot titel dragen, zijn al even
allerbelabberdst.
Op zijn beurt zingt op London 45
toeren RE M 7043 Chuck Berry minder
emotioneel ofschoon nog pittig genoeg.
Zijn rock and rollerige liedjes hebben
hier en daar wat prairie-geluidjes en
hellen een andere keer over naar het
ritme-en-bluesgenre. De muzikale be
geleiding heeft niet veel om het lijf,
al moet dan eerlijkheids
halve wel worden gezegd,
dat Chuck zijn gitaar wel
weet te hanteren. Berry
zingt en speelt achtereen
volgens de liedjes: Sweet
little sixteen, Around and
around, Beautiful Delilah,
en Carol.
Wij prefereren de zang
stijl van Benno Kusche,
beschaafd, nochtans opgewekt, geba
seerd op een goede, warme en ronde
stem, die geen maniertjes behoeft om
te boeien. Mogelijk interesseert het soort
liedjes dat Benno op Heliodor 45 toeren
450187 zingt, het jongvolk niet zo zeer,
maar dat is tenslotte een andere kwestie.
Er zullen intussen genoeg liefhebbers
te vinden zijn voor „Küssen ist keine
Stind" en „Auch ich war einst ein junger
Mann", twee operetteliedjes, die door
Kusche bij een vrolijk muziekje door
het orkest van Franz Marszalek, met
smaak worden voorgedragen.
De twee Nederlandse plaatjes komen
er in vergelijking met de meeste
hierboven genoemde publikaties
dan wel bijzonder goed af. Decca 45
toeren nr. v 63039 laat een selectie
horen van succesliedjes van „De Spel
brekers", zoals Waarom kijk je toch
zo kwaad Marianne, Zie de gij me gêre,
Kwikzilver, Annemarie, Je ziet er
leuker uit met een hoed, De spotvogel,
Rijen in een jeep en zo verder, allemaal
pretentieloze liedjes met pretentieloze
tekstjes, maar toch wel aardige ge
valletjes, beschaafd, zorgeloos
en vrolijk. En „De Spelbrekers"
zingen ze met zorg en met vaart
en met plezierige stemmen, ter
wijl de Poptiemisten o.l.v. Frans
Poptie voor een uitstekende il
lustratieve begeleiding zorg
dragen.
„Zing met ons mee", luidt de
titel van het andere 45 toeren
- plaatje van vaderlandse huize.
Het is een Artone-publikatie,
welke terecht op de markt verschijnt nu
Carnaval voor de deur staat. Het re
pertoire is van het „allemaal-insteken"-
genre en bevat o.m. de liedjes: Koren
bloemen blauw, Peerd van ome Loeks
is dood, Geen geld en toch geen zorgen,
Aurora, en Zeven zeven zeven.
Een plaatje, dat in de Jazz-sfeer ligt,
tot slot. Met daarbij de mededeling,
dat ovèr veertien dagen een reekt
platen aan de beurt komt, die de Jazz
liefhebber zal interesseren.
Bedoeld plaatje is het 45 toeren-
schijfje, dat „Palette" tot merk draagt
en als bestelnummer PZ 5005. Het laat
in een uitvoering door het
n orkest van Reg Owen een
orkestrale Spiritual, de
„Manhattan spiritual" en
een blue, de „Ritual blues"
y horen, twee vertolkingen
die boeien om de aparte
klankkleuren, de spanning
daarin en de flitsende con
trastwerking daarvan, zoals
deze mede wordt bewerkstelligd door
de keuze der instrumenten en de vaak
zeer suggestieve intonaties. In de spi
ritual ligt een gevoelvol accent van
wijding, terwijl in de „Ritual blues" iets
mysterieus in de klanktinten is ver
weven, dat de aandacht geboeid houdt.
Eert mooi-primitieve trompetpartij valt
daadbij op. Een niet alledaagse publi-
katie.
FRÉDÉRIC
(NADRUK VERBODEN)
Tot diocesaan commissaris van
Verkenners in het bisdom Rotterdam
is benoemd de heer mr, H. A. NL
v. d. Kallen uit Den Haag.
De heer v, d. Kallen is momenteel
tevens districtscommissaris K.J.B.
het district Den Haag maar zal dez
functie 1 maart neerleggen. Hij tra
in 1930 toe tot de toenmalige Kathol)
ke Verkenners en vervulde voor
oorlog verschillende leidersfuncties, un
der andere was hij van 1935 tot ljj*
hoofdredacteur van het „Leidersbiao
Mr. v. d. Kallen is hoofd van de ju""'
dische afdeling van het ministerie va
economische zaken. 7 maart zal
hoofdcommissaris van de Verkenne
in Nederland mr. F. B. I. M. Jan.ssL,«
de heer v. d. Kallen in zijn nieu
functie installeren.
