Zeeuws tapijt uit 1603 zo
goed als nieuw
1
ABEL TASMAN gaat
Australië ontdekken
Twee Duitse meisjes wilden wat Nog witter...
meer van de wereld zien
Prof. Egeler en dr. De Booy
weer naar de Andes
DRAADLOOS
CONTACT
CONTOUR 1959 geopend
Nieuw succes voor Werkplaats tot
Herstel Antieke Textiel Haarlem
Brandweer niet
up to date
Met de Fokker Friendship
Plannen voor een expeditie naar de
Karakorum
Een beetje van
alles
Reeds voor 1500 gulden gekocht
Prof. Dehye heden
75 jaar
Advertising man of the year
NA JARENLANGE RESTAURATIE
T oneelmuziek
Twee opdrachten voor
Jur. Andriessen
Ook dit jaar steun aan
de vlasindustrie
Aldus mr. Struycken
Afstammeling van de
zeevaarder
PRISMA
Klaproos-collectanten
naar Engeland
Twaalf- en dertienjarige als blinde passagiers
van Osnabrück naar Harwich
EEN ECHT
KOFFIELEPELTJE!
Schilder Jeroen
Voskuyl overleden
Slechts twee midden
standsdeskundigen in
Tweede Kamer
Nu mr. Bachg niet
terugkeert
Wensen van de kath.
middenstand
stralend wit.
zó wast...
Bod op Willem
Barendsz van de baan
G. W. Numann
DINSDAG 24 MAART 1959
PAGINA 7
OPLOSSING RAADSEL*
Katholieke Illustratie
Jhr. mr. A. F. C. de Casembroot, commissaris van de koningin in Zee
land en de griffier van die provincie, mr. J. M. Pilaar waren hooglijk in
hun nopjes, toen zij maandag in de Werkplaats tot Herstel van Antieke
Textiel aan het Leidseplein te Haarlem voor het eerst na vier jaar het
tapijt „Prins Willem" gerestaureerd terugzagen. In een waarderend toe
spraakje tot de voorzitster van de Werkplaats, de Haarlemse wethouder
öievrouw mr. E. A. J. Scheltema-Conradi, de directeur ir. J. D. Berdenis
van Berlekom en het personeel bekende jhr. De Casembroot, dat hij op
Weg van Middelburg naar Haarlem hoge verwachtingen had gekoesterd
omtrent het tapijt, dat toen het naar Haarlem voor herstel werd ge
stuurd in bijzonder slechte toestand verkeerde. „Ik ben diep onder de
indruk van uw aller werk en ik hoop, dat u ook de andere Zeeuwse ta
pijten zult willen restaureren". Aan het gebaar dat mevrouw Scheltema-
Conradi daarop maakte, zal jhr. De Casembroot wel gemerkt hebben, dat
van de zijde van de Werkplaats op dat punt geen bezwaren te verwachten
zijn.
De componist Jurriaan Andriessen
heeft opdracht ontvangen voor het com
poneren van toneelmuziek bij „Troilus
en Cressida" van Shakespeare, dat on
der regie van Johan de Meester zal
worden uitgevoerd tijdens het Holland
Festival. Ook,- voor „Iphigeneia in Au-
lis" dat op 25 april door de toneelgroep
„Theater" onder regie van Richard
Flink in Arnhem in première zal gaan,
zal Andriessen muziek componeren.
De economische positie van de vlas
industrie, die sinds vorig jaar door middel
van een toeslag per hectare verwerkt vlas
wordt verstevigd, is niettemin nog steeds
moeilijk.
De regering heeft met het oog daarop
besloten ook voor de oogst 1959 een toeslag
aan de vlassers te verlenen, wederom van
160 gulden per hectare verwerkt vlas. Bij
de toeslagregeling van de vorige oogst was
bepaald, dat zij een aflopend karakter zou
hebben. Uit de omstandigheid, dat het sub
sidie is verleend, mag niet worden afge
leid, dat het aflopende karakter aan de
regeling is ontnomen. Integendeel, er zal,
naar het ministerie van landbouw, visserij
en voedselvoorziening tenslotte mededeelt,
ernstig rekening mee moeten worden ge
houden, dat de toeslag dit jaar voor het
laatst wordt gegeven.
In 1952 werd over het herstel van het
tapijt de eerste correspondentie ge
voerd. Omdat de stichting toen nog niet
officieel in het leven was geroepen
werd aan Gedeputeerde Staten van Zee
land bericht, dat niet eerder met de
restauratie werd begonnen, zolang de
stichting er nog niet was. Wel zou men
in Haarlem voor een schildering van
het tapijt kunnen zorgen. De opdracht
daartoe werd eers in 1954 verleend, na
dat een jaar eerder de commissaris
van de koningin en het college van
Gedeputeerde Staten een bezoek aan
Haarlem hadden gebracht. In juni 1955
verleende het provinciale bestuur van
Zeeland de opdracht tot herstel van het
tapijt. Kort daarna moesten de werk
zaamheden worden gestaakt, omdat in
Zeeland de mogelijkheid werd overwo
gen of een ander, nieuw procédé niet
beter en goedkoper zou zijn. Twee
maanden na de officiële opdracht kon
den in Haarlem de werkzaamheden op
nieuw worden hervat. Bijna vier jaar
achtereen hebben vier mensen aan het
herstel van het tapijt gewerkt. Alle zijde
van ongeveer achttienhonderd kleuren
werd vernieuwd.
Het tapijt is het laatste van een serie
van acht, die bekend gebleven zijn als
,,De overwinningen van de Zeeuwen op
de Spanjaarden". Het eerste werd ge
maakt op het atelier van de beroemde
wever Francois Spierinck te Delft.
Maar Spierinck was te duur en zo be
sloten de Staten van Zeeland de overige
zeven te laten maken door Jan de
Maecht uit Brussel, die in Middelburg
leefde en werkte. Van de acht tapijten
hangen er thans vier in het Rijksmu
seum te Amsterdam, de andere in het
Zeeuws provinciehuis. Ook het tapijt
van Spierinck hangt daar. Het in Haar
lem herstelde tapijt is een zogenaamd
schoorsteenstuk, dat Zeelands glorie
symbolisch samenvat: het portret van
de Vader des Vaderlands prins Wil
lem I met veldheerstaf, gevat in
®en lauwerkrans boven een enorm wa
pen van Zeeland met de grafelijke
kroon en wapenspreuk. De boorden
^et festoenen van krijgstuig en vistuig
vertonen naar dr. G. T. van IJssel-
steyn in een bijdrage in het „Zeeuws
Tijdschrift" mededeelt de wapens
van de zes stemhebbende steden: Mid
delburg, Zierikzee, Goes, Tholen, Vlis-
singen en Veere. In de onderboord staat
een verklarende tekst in het Latijn.
Het ontwerp van het tapijt, dat in 1603
werd geweven, is van de hand van de
Haarlemmer Carel van Mander.
Vanaf Goede Vrijdag tot en met za
terdag na Pasen zal het tapijt met het
tapijtfragment „Hét vosje", dat in op
dracht van het gemeentebestuur van
Nijmegen werd gerestaureerd en in 1665
door de Delftse wever Van der Gucht
Werd gemaakt, in het Frans Halsmu
seum te Haarlem worden geëxposeerd.
(Van onze corrèspondent)
In wetenschappelijk opzicht kan de
brandweer hier en elders worden
gerekend tot de achtergebleven gebie
den. Men is bezig de schade in te
halen, maar de achterstand in verge
lijking met andere moderne technische
diensten is groot en het bijbenen van
deze snelle ontwikkeling en het geven
van de nodige bijdragen daaraan
vraagt bij de bevelvoerenden en onder
geschikten naast andere eigenschappen
veel kennis en inzicht. Met deze woor
den schetste de minister van binnen
landse zaken en P.B.O. mr. A. Struycken
maandagmiddag bij de officiële opening
Van de nieuwe brandweerkazerne in
Breda de noodzaak voor de gemeen
ten om zowel op het gebied van het
Personeel als het materiaal tegemoet
te komen aan de hogere eisen gesteld
bij het brandblussen en de brandpre
ventie. De minister deed een beroep
op alle gemeentebesturen om alles in
het werk te stellen bij te blijven. Voor
de kleine gemeenten betekent dit in
tercommunale samenwerking. Dank zij
de activiteit van de brandweerraad is
een regeling in de maak voor een een
voudige en niet kostbare specialistische
vooropleiding voor brandweerofficieren.
Breda is met de nieuwe kazerne in
eens bij de tijd gekomen. Het is het
eerste goede uitrustingsstuk van de
nieuwe uitzet waaraan onze stad, nu
zij meer dan honderdduizend inwoners
telt, behoefte heeft, zo zei burgemees
ter mr. dr. C. Kortmann.
Het eerste van twaalf Fokker T 27
Friendship schroefturbine verkeers
vliegtuigen, dat 6 april aan Trans
Australia Airlines zal worden overge
dragen, draagt de naam Abel Tasman
op zijn romp. Dit was voor de directie
van deze Australische luchtvaartmaat
schappij en voor Fokker aanleiding
een afstammeling van het beroemde
zeevaardersgeslacht, drs. Abel Tas
man uit te nodigen om deze eerste af-
leveringsvlucht naar Australië mee te
maken om daar dezelfde streken van
het vijfde werelddeel te bezoeken, waar
ook in de 17e eeuw Abel Tasman voet
aan land heeft gezet
De heer Tasman zal met de Friend
ship als een soort ambassadeur ae
band versterken tussen Nederland en
Australië, waar meer dan honderddui
zend Nederlandse immigranten zich
hebben gevestigd, die ongetwijfeld de
geste van T.A.A. zullen weten te waar
deren.
De stamboom van de familie Tasman
bleek te gaan tot de 17e eeuw, ten tijde
van Abel Jansz Tasman, die in 1603
werd geboren. Dit is voor de T.A.A.
aanleiding geweest de jongste telg uit
dit geslacht, die ook de voornaam Abel
draagt, voor deze tocht uit te nodigen.
Drs. Abel Tasman, 29 jaar, zoon van
dr. Abel Tasman van het Rijksinstituut
voor de volksgezondheid te Utrecht, is
een van de jongste chemici verbonden
aan het laboratorium voor massaspec-
tografie te Amsterdam van de stichting
Fundamenteel Onderzoek der Mate-
terie.
De Fokker Friendship Abel Tas
man zal 6 april, na de overdracht in
de Fokkerfabriek op Schiphol, door de
echtgenote van de Australische ambas
sadeur Lady McCarthy worden gedoopt.
Trans Australia Airlines heeft al haar
vliegtuigen genoemd naar bekende ont
dekkers en pioniers, die het Australi
sche continent hebben opengelegd. De
eerste Friendships zullen naar de Hol
landse zeevaarders Abel Tasman en
Dirk Hartog worden genoemd, die bei
den als kapitein in dienst van de Oost-
indische Compagnie in de zeventiende
eeuw delen van Australië ontdekten.
Advertentie
het goede anker-horloge
(lel op het rode^Fdriehoekje)
Volgende week dinsdag zullen 22 van
de 13.250 collectanten, die in novem
ber 1958 aan de Klaprooscollecte heb
ben meegewerkt, uit Hoek van Holland
naar Harwich vertrekken. Zij zijn door
het lot aangewezen om op uitnodiging
van The British Legion, de Britse or
ganisatie van oud-strijders en nabestaan
den van oorlogsslachtoffers, een vijf
daagse vakantie in Engeland door te
brengen.
De Klaprooscollecte van het Neder
landse Oorlogsgravencomité, dient om
nabestaanden van geallieerde militairen
die tijdens de oorlog boven ons land
werden neergeschoten of sneuvelden in
de gevechten om onze bevrijding, in
staat te stellen het graf van man, va
der, zoon of broer te bezoeken.
Advertentie
Op het hoofdbureau van politie te
Rotterdam vertoefden maandagavond
twee Duitse meisjes uit Osnabrück,
Roswitha en Elke, respectievelijk 13
en 12 jaar oud, die de laatste dagen
nogal wat hebben beleefd, omdat zij
wel eens wat meer van de wereld
wilden zien. De oudste woont in een
kindertehuis, waar ze nog al eens ge
plaagd schijnt te worden door de an
dere kinderen.
Ze vertelde zaterdagmiddag haar
vriendinnetje Elke er genoeg van te
hebben. Elke op haar beurt was ook
niet in zo'n beste bui, want ze had een
vijf voor haar Engelse lesje gekregen
op school en vreesde thuis moeilijkhe
den. Ze besloten er vandoor te gaan en
het tweetal wandelde richting station.
Hier aangekomen kochten ze een
perronkaartje. Langs een der perrons
stond de Scandinavië-express klaar om
naar Hoek van Holland te vertrekken.
Deze trein geeft aansluiting op de
boot naar Harwich.
De meisjes stapten in de trein en za
gen kans iedere controle te ontlopen.
Zaterdagavond laat arriveerde de
trein in Hoek van Holland. Met de an
dere passagiers, die de meisjes inmid
dels al kenden, kwamen ze zonder moei
te de controle door en vervolgens stap
ten ze mee de Harwich-boot op.
Weer ging alles goed, maar zondag
ochtend in Harwich aangekomen, lie
pen ze bij het douane-onderzoek tegen
Prof. dr. C. G. Egeler, hoogleraar
in de algemene geologie aan de gemeen
telijke universiteit van Amsterdam, en
dr. T. de Booy, conservator aan het
geologisch instituut aldaar, zullen dit
jaar met steun van de Nederlandse or
ganisatie voor zuiver wetenschappelijk
onderzoek een nieuwe expeditie maken
naar Zuid-Oost Peru. Zij zullen half au
gustus vertrekken en eind oktober, be
gin november weer in de hoofdstad te
rug zijn. Zoals men zich zal herinne
ren, hebben beide geologen reeds in
1952 en in 1956 dergelijke expedities
naar Peru ondernomen.
Tijdens deze expedities beoefenden
beiden ook het alpinisme. Zo beklom
men zij in 1952 de 6395 meter hoge
Huantsan, die op dat ogenblik gold als
de hoogste nog nimmer bestegen top
van de gehele tropische Andes. In 1956
„veroverden" zij de Veronica en de
Pico Soray, bergen van ongeveer 5750
meter hoogte, welke tot die dagen ook
nog nooit beklommen waren. Bij de ko
mende expeditie zal het alpinisme niet
op het programma staan, en zullen zij
alle tijd aan het wetenschappelijk on
derzoek geven.
In een onderhoud met het A.N.P. ver
telde prof. Egeler, dat dr. de Booy en
hij aanvankelijk de mening hadden
gehad, dat de in 1956 gedane waarne
mingen behoudens de onvermijdelij
ke lacunes wel voldoende waren om
tot een synthese te komen aangaande
de geologische structuur van dit ge
deelte der wereld. Later toonden de
laboratoriumwaarnemingen en vooral
de microscopische onderzoekingen van
de meegebrachte gesteènte-monsters
echter aan, dat bedoelde lacunes te
groot waren om zonder een aanvullend
onderzoek de diverse discrepanties te
kunnen overbruggen. Bij de expeditie
van dit jaar zullen prof. Egeler en dr.
de Booy speciaal aandacht schenken
aan de stratigrafie en in nauw ver
band daarmee aan de structuur van
dit terrein. Wat beide geleerden daarbij
in het bijzonder interesseert, is de ou
derdom van de granietmassa's, waar
uit de ruggegraat van dit gedeelte
van de Andes bestaat. Het is niet hun
A dvertentie
Nieuw In heel de wereld:
X
K
X
X
X
X
X
X
X
X
X
X
XxxxXXX XXX X XX*XXXXX
(Oplossing: zie de grote
Sterovita advertentie oppag.
y%
x
x
x
X
X
X
X
X
X
X
X
X
K
Be N.C.R.V. moest het gisteravond
Weer van de praterij hebben. In „At
tentie" werden onder leiding van Peter
tyn Campen weer „feiten en gebeurte
nissen" ai of (maar vooral) niet cri-
tisch bekeken. Men zag o.a. een repor
tage van de fabricage van auto's in
«•een fabriek in het zuiden des lands".
(Jver het DAF-je werd echter in het
Seheel niet gerept, want reclame is im
kers taboe bij de TVVervolgens
werd men geconfronteerd met „Halen
?n brengen", een instructief filmpje van
Leen Valkenier over het vrachtvervoer.
X.n tenslotte was er weer Pi Scheffer
met „Pas geperst". Hetgeen dus in
hield dat een groot aantal artisten-in-
het-lichte-genre liedjes kwamen zingen,
die zij zojuist op de grammofoonplaat
hadden vastgelegd. Wp voor ons waren
bepaald verrukt van een drietal heren,
die ons luidkeels kond kwamen doen
van hun bevinding dat er in Milaan
„geen molens, duinen en dijken zijn"
en dat „je er niet naar boerekool met
worst moet vragen". Wij kennen nog
enkele steden van deze soort. Ons aller
Teddy Scholten was er zij het op
een filmpje ook even, om niet te
zeggen een beetje. En zp zong een Hol
landse versie van „Oui, oui, oui," het
liedje dat in Cannes de derde prijs ver
wierf. Het origineel is aardiger, dunkt
ons.
Het was dus gisteravond weer een
beetje van alles, maar tezamen niet
zoveel.
Omtrent de waarden van de huidige
kunstuitingen kan men 7.0 sterk van me
ning verschillen als men maar wil, op
de Contour 1959 wordt de bezoeker
bij al de controversen die de 230 geëxpo
seerde werken oproepen —geconfron
teerd met het onloochenbare feit, dat
de revolutie in de vormentaal zowel in
de schilder- als in de beeldhouwkunst
zich onherroepelijk voortzet als een niet
te keren tijdsverschijnsel. En onwille
keurig begint de serieuze beschouwer
zicli af te vragen of het verwarrende
en bewogen tijdsbeeld van onze gene
ratie er toch niet op de een of andere
wijze volkomener in wordt uitgedrukt,
dan wij, die er middenin zitten, ons kun
nen realiseren.
„Waarheen de wordende kunst groeien
zal is zelfs bij het overzien van acht
Contourtentoonstellingen nog met bij
benadering te bepalen, al valt dan ook
een zekere ontwikkeling waar te ne
men" zo merkte de heer H Herwig,
voorzitter van de organiserende kunste
naarsvereniging De Kring, op bp zpn
inleidend woord.
Burgemeester D. de Loor van Delft,
die de achtste Contour in Het Prinsen
hof opende, zag de zaken anders. In een
persoonlijk op het hart afgestemd woord
betoogde hp, dat door alle eeuwen
heen evenals thans de ware kunstenaars
gezocht en gezwoegd hebben om het
Absolute de loutere gedachten te
verbeelden.
De moderne kunstenaar verlangt dat
evenzeer en door weglaten van vele
bijkomstigheden tracht hp het Absolute
directer, puurder te benaderen. Iedere
groei is om haarzelfs wil interessant yis in j,uis", ijzerplastiek van Aart van
en de Contour is een nationale kunst- f{en ussei op <je tentoonstelling „Con-
manifestatie geworden, waarop de
groei onzer beeldende kunsten zich de
monstreert. Dat aan de zgn. gebonden
en decoratieve kunst een ruime plaats
werd ingeruimd is een daad van een
voudige rechtvaardigheid. Zp werd ge
steld om de kunstenaar binnen het da
gelijks leven te betrekken en omge
keerd om dit leven met zijn vormgevin
gen meer zin te geven en voller te ma
ken.
De vele genodigden bij de opening
maakten een rondgang over de met
veel raffinement ingerichte expositie.
De aandacht ging daarbij o.m. uit naar
enkele sterke sober in kleur gehou
den portretten van O. H. Fiedler, de
dichterlijke figuurstukken van D. Lam-
mers, de helkleurige verfreliëfs van
Benner, Romeyn en Boutshoorn en in
getogener gouaches van J. Nanninga,
Helen Sieger, en F. Haanstra.
tour" in Delft.
Dick Elffers, Elenbaas en D. Dikken-
boer tonen een aantal fraaie kleuren
litho's. Plastieken en beeldhouwwerken
zijn er van Frans Verhaak, Aart van
de IJsel, Nic. Tummers, S. Tajiri, Jan
Pieters, Hein Koreman, Toon Kelder
Nic Jonk en er zijn een vijftal sugges
tieve terra cotta's van ChaHotte van der
Gaag.
De opening was een veelbelovend be
gin, want er werd reeds voor plm.
1.500,- verkocht o.m. werk van <J. Nan
ninga, Hans van der Lek en D. Lam-
mers. In 1958 werd op de Contour in
totaal 14.000 aangekocht.
De tentoonstelling duurt tot en met
10 mei a.s.
bedoeling om het in 1956 verkende ter
rein, dat duizend vierkante kilometer
beslaat, weer in zijn geheel te onder
zoeken. Zp zullen zich nu tot ongeveer
de helft daarvan beperken. Het eigen
lijke werkterrein ligt tussen de 3.000 en
5.000 meter hoogte en is zeer sterk ge
accidenteerd.
Prof. Egeler vertelde nog dat dr. de
Booy en hp in de toekomst een expe
ditie hopen te ondernemen naar de Ka
rakorum, waarbij geologisch onderzoek
en alpinisme worden gecombineerd. De
Franse berggids Lionel Terray, die hen
in 1952 en in 1956 naar Peru vergezelde,
doch dit jaar niet van de partij zal zijn,
zal waarschijnlijk meegaan naar de Ka
rakorum.
De uit Maastricht geboortige Neder
landse nobel prijs-winnaar Voor che
mie, prof. P. J. W. Debye viert vandaag
zijn 75ste verjaardag te Ithaca in de
Ver. Staten.
Sedert hij in 1952 zijn volledige leer
stoel aan de universiteit van Cornell
opgaf, is Debye doorgegaan met het
uitvoeren van opdrachten voor de
Amerikaanse regering en de industrie.
Ook verstrekt hij nog adviezen aan
vijf grote concerns. Prof. Debye ver
wierf in 1936 de Nobelprijs voor zijn on
derzoekingen op het gebied van de elek
trische lading van de moleculen. De
laatste jaren heeft hij de macro-mole
culen bestudeerd, waaruit de rubber,
plastiek en proteïnen bestaan. Zijn jong
ste werk heeft een methode opgeleverd
voor het meten van deze noieculen.
Voordat hij in 1940 naar de Ver. Sta
ten ging, doceerde prof. Jebye aan de
universiteit van Zürich, waar hij de op
volger van Einstein was als professor
in de theoretische natuurkunde en aan
de universiteiten van Utrecht, Goettin-
gen, Leipzig en Berlijn.
Te Amsterdam is overleden de schil
der Jeroen Voskuyl. De schilder werd
geboren op 15 mei 1914. Hij kreeg zijn
eerste lessen van Wynman, bezocht
daarna de kunstnijverheidsschool te
Arnhem en voltooide zijn opleiding on
der Campendonck aan de academie
voor beeldende kunsten te Amsterdam.
Jeroen Voskuyl maakte verschillende
studiereizen onder meer naar Engeland
en Italië. Hij won de zilveren medaille
van de wereldtentoonstelling te Parijs
(1937). In 1935 won hij de eerste prijs
van bet „Vrouwe Vigelius Fonds". De
gemeente Amsterdam kocht een stuk
van hem en gaf hem voorts opdracht
een wandschildering in een school te
vervaardigen Jeroen Voskuyl vervaar
digde ook scrafito's voor de Land
bouwhogeschool te Wageningen. Hij
noemde zijn werk „mathetisch neo-
classisisme".
Het nummer van de Goede Week
bevat opnieuw een bijdrage van A. den
Doolaard, dit maal over de Paasvie
ring op het Griekse eiland Hydra; de
tekst is weer geïllustreerd door foto's
van Cas Oorthuys en er is ook een
mooie kleurfoto bij. Naar aanleiding
van het verschijnen van een boek van
de Franse schrijver Jean Gimpel,
schrijft Rogier van Aerde over de
Franse kathedralenbouwers van de
middeleeuwen en de geestelijke motie
ven welke achter de bouw van die reus
achtige tempels werkten. In sommige
opzichten wordt op deze materie een
nieuwe kijk gegeven, terwijl sommige
traditionele meningen als onjuist wor
den afgedaan. Een artikel over het
Paasfeest en de grote schilders wordt
mede verlucht door een reproductie
in kleuren van een werk van Diere
Bouts. R. Kalkhoven wijdt een beschou
wing aan Anton Sweers en zijn zeef
grote verdiensten voor het katholieke
dilettantentoneel. Aan actuele reporta
ges z\jn er een paar pagina's van de
bisschopswijding van mgr. Moors en
veraer een impressie door S. Kapteijn
van de verkiezingsdag in Amsterdam,
met een serie foto's, vooral uit Kras-
napolsky. Verder een amusante cause
rie over de Britse hertog van Bedford
en zijn statig kasteel, dat voor bezoe
kers tegen betaling van entree te zien
is en waar in de tuinen ook gelegenheid
tot verversing en zelfs tot amusement
bestaat, ook voor kinderen! Alleen zo
kan deze edelman zijn staat nog enigs
zins ophouden. Er zijn kleurenfoto's bij
van enige van de luisterrijke salons.
Jan Cottaar schrijft met veel waarde
ring over het schoolvoetbaitoernooi en
de leiders daarvan.
de lamp en bleek, dat ze als blinde pas
sagiers de reis van Osnabrück hadden
meegemaakt. Ze moesten aan boord
blijven en gingen mee terug naar Hoek
van Holland, waar de Rotterdamse po
litie zich maandag over het tweetal
ontfermde. Haar familieleden in Duits
land zijn inmiddels gewaarschuwd en
vandaag zou het laatste traject van de
thuisreis aanvangen.
De Nederlandse Katholieke Midden
standsbond is van mening dat het niet
terugkeren van mr. Bachg in de Twee
de Kamer afbreuk doet aan de samen
stelling van de fractie van de K.V.P.
De K.V.P.-fractie telt nu- nog slechts
twee afgevaardigden die speciaal voor
de middenstandsbelangen opkomen.
Dat de katholieke middenstanders mr.
Bachg in de Kamer moeten missen is
een gevolg van het geval-Van Rijcke-
vorsel. De middenstandsbond heeft de
K.V.P. doen weten, dat hij weliswaar
verheugd is over de terugkeer van
mr. Van Rijckevorsel in de Kamer,
maar hij verzoekt echter de K.V.P.
met de sociale organisaties een beraad
te beleggen over de oorzaken welke
tot het geval-Van Rijckevorsel hebben
geleid.
Zoals men weet werd de positie van
de heer Van Rijckevorsel bedreigd toen
bij de groslijststemmingen een agra
rische kandidaat door zijn aanhang van
een niet verkiesbare op een verkies
bare plaats werd gebracht. Na een suc
cesvolle actie voor mr. Van Rijckevor
sel werd zijn plaats in de Tweede Ka
mer door voorkeurstemmen veilig ge
steld. De kwalijke gevolgen waren toen
voor de heer Bachg.
(Van onze Haagse redactie)
Naar wij vernemen heeft de Katho
lieke Middenstandsbond vorige week
aan de fractieleider van de KVP in de
Tweede Kamer een aantal wensen ken
baar gemaakt in verband met de po
gingen tot het samenstellen van een ka
binet. Als eerste punt vermeldt het
schrijven de spoedige invoering van de
Algemene Kinderbijslagwet. Verder
wordt gepleit voor de invoering van
vrijere loonvorming, voor fiscale maat
regelen in het kader van de bezitsvor
ming speciaal ten behoeve van de kapi
taalvorming in de middenstand, een in
terimregeling voor het middenstands-
onderwijs, een interimregeling voor de
rechtspositie van de huurders van be
drijfspanden in geval van onteigening
en voor een vertegenwoordiging van de
middenstand in het sociaal en econo
misch comité van de EEG.
li
De voorzitter van de Noorse Walvis
vaart Associatie heeft in Oslo bekend
gemaakt dat Noorwegen afziet van het
bod op het Nederlandse Walvisvaart fa-
brieksschip, de Willem Barendsz, nu de
Nederlandsche Maatschappij van de
Walvisvaart te kennen heeft gegeven
niets voor de verkoop van het schip te
voelen. Hij voegde eraan toe dat de on.
derhandelingen om te komen tot rege
ling van de vangstquota voortgezet
zuilen worden. Aldus meldt Comtel uit
Oslo.
x x x De actrice Henny Orri heeft de
directie van Rotterdams Toneel mede
gedeeld. dat zij haar verbintenis met
het gezelschap niet wil verlengen voor
het seizoen 1959-1960.
De heer S. W. Nu
mann duikt in
hemdsmouwen op
uit de azalea's die
in de weelderige
kas achter zijn
werkkamer de bo
ventoon voeren. „Je
bent in dit klimaat
anders zo afhanke
lijk van het seizoen;
nu kijk ik van mijn
bureau tenminste
altijd op bloemen,"
zegt hij ter verkla
ring. Het seizoen is
intussen weer gun
stig: door de tuin
deuren zien we een
weelde van bloei
ende crocussen en
een mals gazon. Er
staat allerlei ge
boomte. „Deze se-
qusia komt uit Chi
na; ze hebben een
tijd gedacht dat het
een uitgestorven
soort was." legt hij
uit, terwijl we over
zijn buiten wande
len. Planten kwe
ken is een van zijn
hobbies en hij heeft
er aan de Molen
straat in Boxtel de
ruimte voor. „Er
stond hier niets toen
ik in 1943 het oude
molenaarshuis en
deze strook grond
kocht; geleidelijk heb ik heel de tuin aangelegd.'' Het zijn met alleen de
planten die er opvallen: in een beschut hoekje liggen aan een goudvissen-
vijver twee grote klassieke beelden, Neptunus en een of andere godin,
afkomstig van een Nederlands kasteel. Even verder, waar het gazon
afloopt naar het riviertje de Dommel, staat een kolonnade van pilaartjet
die hij in Zwitserland op de kop heeft getikt en in een lege Philipswagon
naar Nederland heeft laten vervoeren.
Het huis biedt nog veel meer verrassingen: brokken gesteente. Etrus-
kische grafbeeldjes, een oude kerklantaarn uit Venetië, lucifers uit
allerlei landen, een beeldje gemaakt door een inheemse Australiër, kortom-
een bizarre verzameling curiositeiten, kostbare en ook wel minder kost
bare, heel oude en hypermoderne, uit alle eeuwen en werelddelen.
De „advertising man of the year" S. W. Numann, general advertising
director van Philips jaarlijks budget 150 miljoen presenteert een
vuurtje uit een zilveren maatlat. „Goeie stunt", keurt hij het Amerikaanse
voorwerp. Waarom de „International Advertising Association" hem tot
man van het jaar heeft uitgeroepen? „Het kan zijn dat we langzamerhand
wat gaan betekenen in de wereld: 150 miljoen is zelfs in Amerika a lot
of money."
In de reclamesector van Philips werken 1000 mensen, over heel de
wereld verspreid. Het hoofdkwartier in Eindhoven leidt hun activiteiten
Het zorgt ook voor de produktie van reclamefilms en documentaires
„Vorig jaar hebben anderhalf miljoen Nederlanders een documentaire van
Philips gezien." Als de heer Numann over zijn vak vertelt soreekt hi
meer Engels dan Nederlands; 85% van de reclame gaat in het Engels de
deur uit. Van een vak mag men haast niet meer spreken- het is een
volwaardige wetenschap geworden, die vooral in Amerika is ontwikkeld
Daar heeft de heer Numann er al heel vroeg kennis mee gemaakt Geboren
in Winschoten is hij va zijn H.B.S.-opleiding op 18-jarige leeftijd met ziin
ouders naar de V.S. gegaan, waar hij vier jaar in de export- en advertentie
sector van General Motors zat, toen hij dank zij een advertentie (en een
foto waarop hij wat ouder was gemaakt) bij Philips kwam Ze begonnen
toen net met radio en die overgang was een chaos Na vier maanden
wilde ik weer terug, maar de heer Loupart overreedde me om non een
half jaar te blijven en hij heeft de zaak zo goed verkocht dat ik er nu, na
01 jaar, nog zit.
Dat zitten is overigens erg betrekkelijk: zes van de twaalf maanden
zwerft de heer Numann door alle werelddelen. ..Alleen Japan en Zuid-
Afnka heb ik nog niet gezien." „Dit is ook leuk" -eot hii dan ineens
terwyl hv) een levensgrote bar uit de muur klapt. „s. W Numann, proprié-
taire, staat er. De achterwand is behangen met trofeeën. Chevalier de
l ordre de manneke Pis is er een van. „What will you have?" lezen we
plotseling van een nogal uitdagend schortje, dat onze gastheer zich in een
oogwenk heeft aangegord. Dat sturen mijn vrienden uit Amerika, sinds
ze weten dat ik zon bar heb." De bar is een rariteitenkabinet op zich:
allerlei merkwaardig glas- en fleswerk, ook al weer uit alle hoeken van
de aarde De advertising man of the year tikt wat as weg achter de
wiebelende benen van een op een asbak gemonteerde dame en steekt ons
dan een grove, vunzige hand toe, het is er een van rubber. „Vieze dingen",
griezelt zijn vrouw.
