van
Uitstelling
Mantel te
de Heilige
Trier
Unieke gebeurtenis in oud stadje
aan de Moezel
Galatoneel in Utrecht
De P.B.O. en de Euromarkt
Katholieke en liberale visie
sterk uiteen
lopen
Prof. v. d. Grinten roept een
oud-liberaal spook op"
PER ROLTRAP NAAR DE ROMANTIEK
Ruim 15.000 gulden voor
Witte Huuske"
't
DAGPUZZLE
„Vliegende
naar zijn
W
Pater" Verheven
basis" vertrokken
Koningin Juliana
aanwezig
-Lustrum-coiffure
Revisie Index
op komst?
VAN 19 JULI TOT 20 SEPTEMBER
Voor de tweede keer
in deze eeuw
„De wonderbaarlijke schoenlappersvrouw99
Mej. M. Kwant
Verdiend succes voor spoormannen
Stap van H. Officie
Onthulling Marini's
Ruiter te paard
Gebakken stembiljet
DONDERDAG 23 APRIL 1959
PAGINA 9
Met zorg bereid!
WeséAFi
normaal -coffeïnevrij - espresso
Pater Curillus Karolevskij
overleden
De bisschop van het zeer oude
Duitse stadje Trier, dr. Mat
thias Wehr, heeft in 1957 het be
langrijke besluit genomen de naad
loos geweven mantel die Jezus
Christus op Zijn Kruisweg heeft ge
dragen en die in de Domkerk van
Trier wordt bewaard, dit jaar van
19 juli tot en met 20 september in
het openbaar uit te stellen. De Tu
nica Domini, deze heilige schat en
kostbare relikwie, wordt niet vaak
in het openbaar getoond. In de vo
rige eeuw slechts drie maal, name
lijk in de jaren 1810, 1844 en 1891;
in onze eeuw voor het eerst in 1933.
Het besluit dat de Duitse bisschop
oudejaarsavond 1957 bekend maak
te is derhalve nogal belangwekkend.
Uit de beste koffiebonen!
normaal - coffeïnevrij - espresso
De toerist eindelijk beland waar hij al
lang thuishoort: op de lopende band
«-
Advertentie
Pater Cyrillus Karolevsky, een van
de grootse hedendaagse oriëntalisten,
is zondag na een langdurige ziekte te
Rome overleden. Pater Karolevsky, die
in 1878 te Caen in Frankrijk werd ge
boren, was adviseur van de Congrega
tie voor de Oosterse Kerken en assistent
van de Vaticaanse bibliotheek. Verder
werkte hij aan de redactie van het
Oosterse Canonieke recht.
(iiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiMiiiiniiiiiiiiiiiiii
niiitiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiinmiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiii
Volgens Trierse overlevering zou
keizerin Helena, de moeder van Con
stanten de Grote, de heilige mantel te
zamen met andere relikwieën aan de
toenmalige bisschop van Trier, Agriti-
us, ten geschenke hebben gegeven. Kei
zer Constantijn, die in het Romeinse
rijk de weg voor het Christendom heeft
gebaand, resideerde, alvorens naar By
zantium, het latere naar hem genoem
de Constantinopel, te gaan, enige tijd
in Trier. Zijn moeder ,de keizerin He
lena, verbleef eveneens aan het hof
te Trier, bij de grote zoon, die haar
ln bijzondere mate vereerde. De keize
rin is in 312 tot het christelijke geloof
bekeerd. Toen zij op de leeftijd van
bijna tachtig jaar, in 326, de wens te
kennen gaf het Heilige Land te bezoe
ken, vervulde haar trouwe zoon alle
voorwaarden van deze, vooral in die
voor-middeleeuwse tijden, moeilijke
reis. Helena bereikte, rijkelijk van
geldmiddelen voorzien, het land waar
Jezus Christus heeft geleefd. Zij tracht
te er alles te verzamelen dat op een
of andere wijze betrekking had gehad
op het leven van de Verlosser op aar
de. Aan deze taak, die de keizerin
moeder zich had gesteld, schrijft de
kerkelijke overlevering de herkomst
van de heiligdommen te Trier toe.
Keizerin Helena zou de relikwieën die
®ij vergaarde, verdeeld hebben over de
toentertijd belangrijkste kerken. Rome
verkreeg het grootste gedeelte van het
Heilig Kruis. Uiteraard werd Constan
tinopel eveneens rijkelijk bedacht,
maar ook Trier, als de hoofdstad van
Gallië, Brittannië en Spanje. Behalve
het gewaad van Christus nam Agritius
ook een der heilige nagels, een stuk
van het kruis en andere relikwieën van
Keizerin Helena in ontvangst.
De heilige mantel ls eeuwen na de
dood van bisschop Agritius niet aan
de gelovigen getoond. Oorlogsgeweld,
pestilenties, plunderingen in de vijfde
eeuw ten tijde van de volksverhuizing,
en de inval van de Noormannen in de
negende eeuw hadden het Domkapitel
telkens genoodzaakt de heiligdommen
op verborgen plaatsen in te metselen.
In de tiende eeuw wist de kerkelijke
overheid van Trier tenslotte niet meer
waar de heilige schatten waren verbor
gen. Haar in 1196, toen aartsbisschop
Johannes I, nieuwe altaren in de ka
thedraal van Trier liet bouwen en oude
deed verbouwen, werden de relikwieën
weer gevonden.
Tijdens een Rijksdag in 1512 ver
zocht keizer Maximiliaan aan de aarts
bisschop Von Greiffenklau het hoogal
taar van de kathedraal te openen en
hem de heilige mantel te tonen. De
schrijn waarin de mantel ligt bevond
zich geheel onder in het altaar. Op
aandringen van de keizer heeft de
aartsbisschop toen drieëntwintig dagen
het gewaad in het openbaar uitgesteld.
Meer dan honderdduizend pelgrims
kwamen ervoor naar Trier. Na de be
devaart van 1512 zijn de schatten in
de volgende drie eeuwen slechts onge
veer acht maal in het openbaar uitge
steld.
De bedevaartstijd van 19 juli tot 20
september in Trier zal een feest van
het geloof en van de liefde tot de Heer
worden. Bisschop Wehr heeft het woord
van zijn voorgangers overgenomen toen
hij de doelstelling van de bedevaart
van dit jaar toelichtte met de zin:
„Moge deze uitstelling, evenals de
voorafgaande, ons sterken in het ge
loof, en in onze liefde tot Christus, en
het christelijk leven ontplooien".
De bisschop van Trier,
dr. Matthias Wehr.
Echt passend bij de vreugde om
het twaalfde lustrum had de Utrecht
se Vrouwelijke Studenten Vereniging
voor haar galavoorstelling gister
avond in de Stadsschouwburg, die
werd bijgewoond door H.M. de Konin
gin, De wonderbaarlijke schoenlap
persvrouw van Garcia Lorca geko
zen, een probleemloos stuk dat veel
op een sprookje lijkt.
En toch handelt het om een zielscon
flict, van een schoenlappersvrouwtje,
jong en schoon, dat zich verveelt bij
haar veel oudere man. Het wordt ech-
Op de landdag van economen, welke
gisteren in Den Haag gehouden werd,
is van een schijnbaar diepgaand ver
schil van opvatting gebleken tussen
de inleider, prof. dr. W. C. L. van der
Grinten en prof. dr. H. J. Witteveen,
over de toekomst welke onze PBO
wacht als de Euromarkt eenmaal op
gang is gekomen. Prof. van der Grin
ten betoogde in zijn inleiding, dat de
totstandkoming van de Euromarkt
geen motief kan vormen om de pu
bliekrechtelijke bedrijfsorganisatie in
Nederland op te doeken. De motieven
welke in Nederland tot de oprichting
van deze bedryfsorganisatie geleid
hebben blijven ook in de Euromarkt
van kracht en wellicht kan zelfs wor
den gesteld, dat bepaalde motieven
aan waarde hebben gewonnen. Juist bij
de geleideiyke totstandkoming van de
Euromarkt kan de bedrijfsorganisatie
haar waarde bewijzen.
De inleider verdedigde zijn stelling
onder meer met de opmerking, dat de
Euromarkt niet bedoelt de nationa
le economieën op te lossen in één
groot geheel. De Euromarkt laat deze
nationale economieën bestaan, zij laat
de nationale overheden verantwoorde-
delijk voor het nationaal economisch
welzijn. Doordat de economieën echter
meer door elkander beïnvloed worden
zullen er problemen ontstaan, welke
juist door overleg en samenspraak in
de bedrijfsorganen beter tot een oplos
sing kunnen worden gebracht. Zelfs
wordt de regelende bevoegdheid van de
bedrijfslichamen door de regels van het
EEG-verdrag niet aangetast.
De inleider besteedde in dit ver
band aandacht aan artikel 85 van
het EEG-verdrag: het kartelver
bod. Hij achtte dit artikel geenszins
een belemmering voor de regelende
bevoegdheden van onze bedrijfsorga
nen op het gebied van de mededin
ging. Tot nu toe is, zo zei hjj, de be
voegdheid van de bedrijfslichamen op
het terrein van de mededinging uiterst
bescheiden. Bij het stellen van regels
beperkt men zich voornamelijk tot de
verkoopvoorwaarden, terwijl men
verder aan de prijsvorming als zoda
nig niet raakt. Afgezien van deze
overweging geldt overigens, dat arti
kel 85 gericht is op privaatrechtelijke
bindingen, terwijl bedrijfsschapsveror-
deningen gezien moeten worden als
publiekrechtelijke bindingen. Zou men
deze overeenkomsten dus willen aan
tasten, dan kan dat alleen gebeuren
op grond van artikel 101 van het ver
drag, dat waakt tegen de vervalsing
van de mededinging door wettelijke
of bestuursrechtelijke bepalingen der
lid-staten. Maar ook hier zijn de mo
gelijkheden van de Europese autori
teiten om in te grijpen nogal beperkt.
Een bedrijfsschap krijgt van de over
heid geen toestemming om de concur
rentie in de gemeenschap te vervalsen.
Het stellen van minimumprijzen zal
over het algemeen niet worden toege-
Advertentie
(Van onze correspondent
in Bonn)
Per roltrap naar de roman
tiek! Dat is het aller
nieuwste wat de vin
dingrijke Westduitse vreem-
delingen-„industrie" haar mil
joenen klanten te bieden
heeft. De roltrap moet 240
meter lang worden en zal
worden gebouwd in een van
de mooiste streken van West-
Puitsland, nl. bij Heidelberg.
Hij zal in de toekomst de
toerist in 1958 kwamen er
280.000 naar Heidelberg
in de gelegenheid stellen om
per roltrap de Kör.igstuhl te
bestijgen. De roltrap zal 1,2
miljoen mark kosten.
De Königstuhl is, behalve
te voet wat een hele klim
is te bereiken per auto
en per tandradbaan. Na het
ongeluk dat vorig jaar
september nabij Königswin-
ter heeft plaats gehad met
de tandradbaan naar de
„Drachenfels" de zaak
komt dezer dagen voor een
rechtbank in Bonn zijn
deze berg-spoorbanen een
beetje in ongenade geraakt.
(De „Drachenfels"-baan heeft
met Pasen haar bedrijf ook
heropend, doch is intussen
geheel geëlektricifeerd). Dat
is echter niet de reden waar
om de stad Heidelberg een
240 meter lange roltrap met
een helling van 79 meter wil
bouwen: het tandradbaantje
kan de toeristenstroom niet
meer verwerken. De toeris-
ten-„industrie" moet worden
gerationaliseerd, teneinde er
nog meer geld uit te kunnen
slaan. Nog veel meer toeris
ten zouden het wereldbe
roemde en veel-bezongen
„Heidelberger Schlosz" op de
Königstuhl kunnen bezich
tigen, als men ze er maar
sneller en efficiënter heen
zou kunnen brengen. Dan zal
het ook maar een paar jaren
kosten om de bouw van de
roltrap te amortiseren en er
daarna zoete toeristen-winst-
les van te trekken. Het ge-
vaar bestaat dan overigens,
n'ft het „Heidelberger
Schlosz maar de roltrap de
grootste bezienswaardigheid
van de oude universiteitsstad er denigrerend over en gaat
zal worden, die in de tweede liever per auto de berg op,
wereldoorlog gelukkig vrij- wat weinig zin heeft, omdat
wel werd gespaard. er nabij het „Heidelberger
De tandradbaan werd 69 Schlosz" toch onvoldoende
jaren geleden aangelegd en parkeerruimte is en men
was toen een wonder van d' autorit veel meer
van techniek. Nu praat men ergernis dan genoegen be-
Op de voorgrond een deel van Heidelberg met daarachter
het Heidelberger slot op de Königstuhl. In het Neckar-dal
heeft de zomer zijn intrede al gedaan.
leeft. De weg-helling be
draagt hier en daar 43 pro
cent, wat voor het zuchtende
tandradbaantje betrekkelijk
een peuleschilletje, voor de
moderne weg-gigant evenwel
een moord-karwei is.
De bouw van de roltrap
is vooral een concessie aan
de Amerikanen, die onder
de toeristen in Heidelberg
verreweg op de eerste plaats
staan. Geen wonder: Heidel-
berg de Amerikanen heb
ben in de buurt een „Sied-
lung" aangelegd, die zij
„Idyllburg" noemden is
het hoofdkwartier der Ame
rikaanse troepen in West-
Duitsland.
De Amerikanen hebben
altijd een grote virtuositeit
gehad in het uitkiezen van
nun hoofdkwartieren. Wies-
baden, Kaiserslautern en
München zijn allemaal ste
den met een prachtige om
geving. Een Amerikaan is
niet écht in West-Duitsland
geweest hetzij als mili
tair dan wel als burger
als hij niet een bezoek heeft
gebracht aan Heidelberg en
de Königstuhl heeft beklom
men om van het „Heidelber
ger Schlosz" naar beneden
in het Neckardal te kijken
of om op de wijnvaten te
kloppen en er dan zijn spijt
over uit te drukken, dat er
geen whiskey in zit.
Met al zijn voorliefde
voor oud-Duitse romantiek
is een tandrad-baan hem te
„aftands". Het treintje kan
hoogstens 300 tot 350 toeris
ten per uur naar boven en
naar beneden tremmen. Dat
duurt de Amerikanen,
„doing Germany", allemaal
veel te lang. En het zou ons
niet verbazen, wanneer de
suggestie tot aanleg van een
roltrap van een Amerikaan
afkomstig is. Via de roltrap
kunnen nl. per uur 5 tot
6.000 toeristen de berg be
stijgen. Nu belandt de toe
rist dus eindelijk waar hij
eigenlijk al lang thuishoort:
op de lopende band, op de
gemotoriseerde ladder naar
de zevende hemel der oud-
Duitse romantiek.
staan dan in gevallen van desastreuze
concurrentie, waarbij dit ook volgens
het verdrag moet worden goedgekeurd.
Het is dus niet goed denkbaar, dat de
verordening van een bedrijfslichaam
door deze bepaling getroffen zou wor
den.
Zoals gezegd was prof. Witteveen
van een geheel andere mening. Hij
stelde, dat er op het terrein van de
regelende bevoegheden op econo
misch gebied wel degeiyk sprake is
van strijdigheid met de concepties
van het EEG-verdrag. De Euromarkt
mag dan de nationale overheden
los van elkaar laten bestaan, de na
tionale economieën Iaat zij echter niet
onberoerd. Er moet een Europese
economie ontstaan en hoe zou zo iets
nu mogelijk zijn zonder het ordenend
beginsel van de concurrentie?
Juist om die concurrentie te regelen
is artikel 85 van het verdrag ont
staan. De concurrentie moet zich in
de economieën der lid-staten voel
baar maken. Er zullen verschuivin
gen in de produktie ontstaan doordat
men eikaars prijzen onderbiedt. Hoe
zou men daarbij de vaststelling van
minimumpryzen zoals de PBO die
toestaat kunnen gebruiken? Daarmee
zouden wy ons onttrekken aan het
verdrag en onze onderhandelaars
zouden uiteindelijk nog veel slimmer
gebleken zijn dan de Fransen, die we
zoveel verwijten gemaakt hebben.
Mogelijk, zo zei de spreker, heeft
prof. van der Grinten het juridisch ge
lijk aan zjjn zjjrte en valt een PBO-ver-
ordening inderdaad niet onder de bepa
ling van art. 85. Maar dan vallen we
toch in ieder geval wel onder het alge
menere artikel 5, dat zegt dat de sta
ten zich moeten onthouden van alle
maatregelen, welke de verwezenlijking
van de doelstellingen van het verdrag in
gevaar kunnen brengen. De conclusie
van prof. Witteveen was dan ook, dat
de Euromarkt wel degelijk conse
quenties heeft voor de verordeningen
van de bedrjjfsschappen op economisch
terrein. Het is, zei hij, wel bekend, dat
ik daar niet om zal treuren, aangezien
ik de PBO ook zonder Euromarkt al
gevaarlijk genoeg vind.
Prof. van der Grinten repliceerde,
dat we ook binnen de Euromarkt in
ieder geval de kans moeten houden
om ons te verzetten tegen een ont
bindende concurrentie. We hoeven
niet iedere concurrentie binnen onze
grenzen te tolereren. Schynbaar,
sneerde hp, was het volgens prof.
Witteveen de grootste wijsheid om
weer terug te gaan naar de concur
rentieverhoudingen van de 19e eeuw
mét haar oud-liberale opvattingen.
Prof. Witteveen verweet hem echter
dat hij met het oproepen van dit oud-
liberale spook bezig was om een wer
kelijke discussie te vermijden. Een
dergelijke oud-liberale concurrentie
moet er in de Euromarkt niet komen.
Waar het om gaat is, dat de Europe
se autoriteiten in staat moeten zijn
om maatregelen, die te zeer in een
redelijke concurrentie ingrijpen kun
nen uitsluiten, of dat nu privaatrech
telijke of publiekrechtelijke maatrege
len zijn.
Door tijdnood bleef de discussie in dit
weinig bevredigende stadium steken.
ter zo luchtig en speels ontleed met zo
een verrukkkelijke oplossing dat wq
ons daarover kwalijk zorgen kunnen
maken. De Spaanse auteur heeft het
toneel tot een feest willen maken wat
waarlijk tegenwoordig niet te veel voor
komt. Zjjn schoenlappersvrouwtje bruist
van levenslust maar vindt voor haar
temperament geen weerklank, bij haar
man, die zich door zijn klanten laat
bedotten. Als een furie kan zy tekeer
gaan wanneer beider levensritme kort
sluiting veroorzaakt en zeer explosief
is zjj als het geroddel van de buur
vrouwen haar ter ore komt. Wat regis
seur Johan Greter aardig heeft gety
peerd met enkele kreten en dansen.
De dorpelingen spotten met het duifje
dat de mannen zo begeren. Als de
schoenlapper zijn mooie vrouw verlaat,
komen de aanbidders nog driester op
zetten, maar eerst nu ontdekt zij hoe
zij fel wezen van hem houdt. Eerlijk
naïef is de ontknoping van het kluch-
tipe drama als de schoenlapper 'tot
zijn leest terugkeert en die van zijn
vrouwtje omknelt, na als kunstenma
ker tot haar te zijn doorgedrongen met
een schone doorzichtige ballade. J. C.
C. Rupp heeft deze transformatie wer
kelijk voortreffeiyk gespeeld, en Trudi
Vliegenthart toverde ons een alleraar
digste schoenlappersvrouw voor, in het
begin wat hard van toon, maar van
lieverlede met meer poëtische aan
drift. Een afzonderlijke vermelding ver
dient nog de creatie door Niek van Wijk
van de minzieke burgemeester. Een
sfeervolle vertoning zeker ook door de
decors berekend op simultaan toneel
met naast het huisje van de schoen
lapper later een kroeg een sim
pele suggestie van heel het dorp. Jam
mer dat de dictie in het algemeen te
wensen overliet. Na afloop waren er de
gebruikeiyke huldigingen.
I. A.
In een winkel aan de Nobel-
straat te Utrecht, waar vroeger
muziekinstrumenten blonken,
schitteren nu kappen, waaron
der lieve gezichten van dames
studenten en ook wel reünisten
schuil gaan.
Het is het tijdelijke domein
van de schoonheidsspecialiste
en kapster Mary Kwant, die,
toen zij hoorde over de lustrum
viering van de Utrechtse Vrou
welijke Studentenvereniging,
onmiddellijk het bestuur haar
diensten aanbood.
Wetend, dat de toeloop van de
dames, die voor de verschillende
festiviteiten graag een zo mooi
mogelijke coiffure willen hebben
en liefst op het laatste ogenblik
daarvoor Figaro bezoeken, groot
zou zijn, verklaarde zij zich be
reid in het clubgebouw te gaan
zetelen. Eenmaal het haar „ge
watergolfd" wilde zij op de vier
achtereenvolgende dagen het
kapsel nog wel even opkammen
en bovendien de make-up ver
zorgen.
„Och", vertelde Mary, terwijl
zij even de tijd voor een praat
je nam „ik wilde het met de
meisjes-studenten, die niet over
zo'n grote geldbuidel beschik
ken, plooien." „Een reuze idee",
oordeelde mej. König, de praeses van de lustrum-commissie „maar we
hebben in ons huis op de Drift geen vierkante meter over." Vlak in de
buurt was echter een pand leeg, waarvan de eigenares, die er een
muziekhandel dreef, bereid was het voor enkele dagen te verhuren. Toen
zij inmiddels het perceel aan de gemeente had verkocht, mocht mej. Kwant
er toch blijven zitten.
Haar collega's in Utrecht vonden het initiatief van mej. Kwant alles
behalve „een reuze idee" en de eerste de beste morgen, dat zij in het pand
aan de Nobelstraat haar bedrijf uitoefende, maakte de politie op verzoek
van de secretaris van de afd. Utrecht van de Ned. Kappersbond proces
verbaal op, omdat Mary niet in het bezit is van de vereiste vestigings
vergunning. Zij heeft zo'n vergunning voor haar zaak in Zuilen, waar zij
een vervangster en enige noodhulpen heeft geplaatst om met haar eigen
staf de dames-studenten te bedienen, maar in de Nobelstraat is zij in
overtreding. Terwille van de studenten, wier feestvreugde zij niet wilde
verstoren, te meer, omdat vele dames al bij Mary „besproken" hadden,
ging zij niet tot sluiting over.
„Iedere dag, dat ik open ben, zal ik waarschijnlijk meer boete betalen,"
vertelde Mary. „Ik denk er echter niet over de meisjes-studenten in de
steek te laten. Vanmiddag kwam een van de dames me vijf gulden brengen
als tegemoetkoming in de proceskosten en ze hebben me al een advocaat
beloofd om straks bij de kantonrechter voor me te pleiten."
Een dame die zelf acht jaar het kappersvak heeft uitgeoefend, en die
in de krant las dat Mary Kwant verbaliseerd was, kwam spontaan haar
hulp aanbieden. „Maak meteen even de make-up. Er moet een masker op,"
zo beveelt de schoonheidsspecialiste intussen aan een van haar assistenten.
Een studente komt betalen en overhandigt een bankbiljet. „Wat hebben
jullie allemaal groot geld,," verzucht Mary. „Dat komt, omdat het feest
nog goed moet beginnen," is het antwoord van de cliënte. Het lustrum is nog
„jong". Daar houdt ook Mary het bij. Het lustrum is een feest van jong
zijn en daar hoort een fraai kapsel en een charmante make-up bij. Daar
zal zelfs de kantonrechter het wel mee eens zijn!
Koningin Juliana bij de galavoorstelling van „De wonderbaarlijke Schoenlappers
vrouw". V.l.n.r.: J. Rupp (de schoenlapper), mej. T. Vliegenthart (de vrouw),
mej. S. Konig (praeses lustrumcommissie).
De door enkele Nijmeegse spoorweg
ambtenaren ontketende actie ten bate
van ,,'t Witte Huuske" is een groot suc
ces geworden. Hoewel de giften nog uit
alle delen van het land biyven binnen
komen tot zelfs uit Australië en Ca
nada toe is al een bedrag van ruim
vijftienduizend gulden bijeengebracht.
Ruimschoots voldoende voor de bouw
van een zonnehuisje voor de beide ge
brekkige kinderen Rothuis in Opheus-
den, die plotseling zulke dikke maatjes
zijn geworden met het treinpersoneel,
dat dageiyks aan hun woning voorbq-
suist.
Het zonnehuis is op papier reeds ge
reed. Het grootste gedeelte bestaat uit
glas. zodat de kinderen vrijelijk naar
alle kanten kunnen uitkijken. Aan de af
werking binnen en buiten zal de grootste
aandacht worden besteed en een sierlij
ke beplanting en een ruim terras ge
ven het geheel een prettig en vroiyk
aanzicht.
Men hoopt in de eerste week van
mei met de bouw te kunnen begin
nen, zodat het huisje nog juist voor
de verjaardag van het jongste meis
je, op 27 juni, kan worden overge
dragen. De totale bouwkosten plus de
inrichtingskosten bedragen, dank zij
de medewerking van vele leveran
ciers, ongeveer zesduizend gulden.
Het overige geld zal worden besteed
voor de verpleging van beide kinde
ren en voor het onderhoud van hun
pas verworven bezit.
Het hartverwarmend medeleven met
de beide kinderen uit alle delen van het
land duurt nog steeds voort. Vorige
week nog kwam dat tot uitdrukking,
toen de postbode uit Opheusden op de
verjaardag van het oudste meisje maar
liefst 483 brieven en briefkaarten be
zorgde.
De Romeinse uitgeverij der Paters
Paulisten zal dezer dagen een boek uit
geven, dat formeel nog op de Index
staat: Les Misérables van Victor Hugo.
De uitgeverij heeft daartoe de toestem
ming van het H. Officie gekregen. Dit
is de eerste maal dat zulk een toestem
ming expressis verbis asm een katho
lieke uitgeverij gegeven wordt. Te Rome
wordt verwacht, dat binnenkort begon
nen wordt met een herziening van de
Index en met het schrappen van een
aantal publicaties, die in vroeger eeuwen
verboden waren.
HONINGRAAT
Rond de getallen woorden van zes
letters invullen, welke in de richting
van de wijzers van de klok draaien.
Waar zij beginnen is niet gegeven.
1. smakelijk: 2. insect; 3. vogel; 4. af
gescheurde lap: 5. deel van het alfabet;
6. oord.
Oplossing 22 april:
1. tarra; 2. radio; 3. overal; 4. alcalde;
5. Deventer- 6. terra.
,,'t Witte Huuske" op papier al gereed.
Zaterdag 2 mei a.s. te elf uur 's mor
gens zal op het terrein tussen de Hen
gelolaan en de Winkelstede in de nieuwe
Haagse wijk Bouwlust het vijf meter
hoge bronzen beeldhouwwerk „Ruiter
te paard" van de Italiaanse beeldhou
wer Marino Marini worden geplaatst.
Hierbij zullen aanwezig zijn vertegen
woordigers van de gemeente 's-Graven-
hage en de heer Marini en zijn echt
genote. De beeldhouwer heeft, nadat
hy de kunstopdracht van de gemeente
Den Haag had gekregen, in samenwer
king met Haagse stedebouwkundigen
zelf de plaats van het nieuwe beeld
uitgezocht. Op het paard is in gebogen
houding een ruiter gezeten.
De heer H. Hoen heeft woens
dagavond in de Maastrichtse
gemeenteraad onder hilari
teit onthuld, dat bij de onlangs ge
houden Tweede-Kamerverkiezin
gen in een der Maastrichtse stem
bureaus in een stembus een portie
patates frites met een hoeveelheid
kwalijk riekende piccalüly was
aangetroffen. Deze ongewone
stembusinhoud achtte de spreker
echter geen aanduiding (met pro
pagandistische strekking) voor een
politieke partij. Een en ander moet
in de bus zijn gestopt voordat deze
bij het stembureau was afgeleverd.
oensdagavond is met
een KLM-vliegtuig
de 28-jarige pater
Agnellus Verheyen OFM
naar de missie op Neder
lands Nieuw-Guinea ver
trokken. Tien dagen gele
den is de vliegende pa
ter", na een verblijf van
veertien maanden in de
Verenigde Staten voor een
vliegeropleiding in Ne
derland teruggekeerd.
Thans gaat hij zich voe
gen bij de 29-jarige pa-
ter-piloot Edmar Vergou
wen O.F.M. die voor zijn
vliegeropleiding geruime
tijd in Australië (Too-
woomba) heeft vertoefd
Bijna drie jaar geleden
startte Pater Verheyen
met zijn opleiding voor
het brevet in Hilversum.
het Lewis College, de
missie-verkeersmiddelen-
actie in Nederland
(MIVA) en de heer Cos-
tello, een Amerikaans za-
leden, volgens een rap
port van pater Vergou
wen, een spoedbericht in
Hollandia was gekomen
uit een kleine kampong
eerste Cessna 180 reeds
in Nieuw Guinea wordt
gevlogen door pater-pi-
loot Vergouwen. Hij hoop
te, dat nog in de loop van
dit jaar de tweede Cess
na in Nieuw-Guinea zou
aankomen ter versterking
van de „vloot", een uit
breiding, welke dringend
Een jaar later behaalde noodzakelijk wordt ge-
kenman uit Chicago, die dichtbij (Jbrub, waar een
zijn Cessna 180 ter be- Papoea-jongetje van drie
schikking stelde, is pater jaar in een varkenskuil
Verheyen, die uit Rotter- was gevallen. Dit is een
dam afkomstig is, voor soort vangkuil, die door
de brevetten geslaagd. de papoea's in de loop-
paden van wilde varkens
[J ater Verheyen vertel- wordt gegraven. Zij zet-
de voor zijn vertrek ten er vlijmscherpe speer-
op Schiphol, dat de punten in en bedekken
hij zijn theoretisch B 3
brevet verkeersvliegen,
waarna hij in februari
vorig jaar naar de Ver
enigde Staten reisde om
op het Lewis College te
Lockport (Illinois) het
theoretisch en praktisch
acht in verband met het
vele werk var. de missie
en de uitgestrektheid van
het land. Pater Vergou
wen en hij zullen onmid
dellijk met het vliegende
missiewerk beginnen.
Reeds zijn zes landings
examen van het Ameri- strips gereed gekomen
kaanse B 3 brevet te doen o.a. die te Waris, Ubrub
alsmede het diploma voor en Arso
mecanicien te behalen. Pater Veraeyen vertel-
Dank zü de steun van de, dat enkele dagen ge-
de kuil met takken en
bladeren. Het jongetje
was er vrij ernstig aan
toe. Een speerpunt was
dwars door zijn kuit ge
gaan en een andere door
zijn kaak. Zo gauw het
weer goed genoeg was is
pater Vergouwen met de
Cessna opgestegen. Bij
aankomst op de strip van
Ubrub bleek, dat in de
kaak van het jongetje
nog steeds een afgebroken
stuk hout zat en zijn kuit
vertoonde grote open
wonden, alles ontstoken
en geïnfecteerd. Pater
Vergouwen vloog de jon
gen naar het ziekenhuis
van Hollandin-binnen. De
toestand van de jeugdige
papoea is thans uitste
kend.
