Bus
op „onbewaakte" bij
Wezep gegrepen
Televisie grote concurrent der
Horeca-bedrijven
P. C. Hooft-prijs uitgereikt aan
Pierre Kemp
Reisje
Werd Jan van Eyck in
Arendonk geboren?
op Ndtrt Hp!
Oplichters hielpen pastoor
maar nog meer zichzelf
Dood van vier passagiers te wijten aan
onvoorzichtigheid van chauffeur?
100.000 mark
voor
Anne Frankhuis
De gevolgen van
duimzuigen
Eerste tandarts in
Utrecht gepromoveerd
HERWONNEN LEVENSKRACHT
Collectieve reclamecampagne ter
stimulering van cafébezoek
Sjah dankt
Koningin
Historicus doet sensationele
onthulling voor Vlaamse T.V.
Provinciehuis
10 milj, duurder
Strooptocht langs kloosters
L. C. Rietveld
Tweederde drieling wordt priester
WOENSDAG 27 MEI 1959
PAGINA 3
Rechtbank Zwolle behandelt ernstig ongeval
Gift van Duitse
regering en
Bondspresident
Dodelijk ongeval ver
oorzaakt
Onderzoek ter plaatse
gelast
(Advertentie)
De natuur biedt U:
door het wonderbaarlijk bijenpraeparaat APISERUM
Jonges, ik smeer
'm effe... ik mot
fóZnaar 't postkantoor,
om te sparen.
HET POSTKANTOOR
UW SPAARBANK
...U tmet en,
Een jaar voor de
„pastorieënspecialist
Sjah heeft onderhoud
met De Gaulle
Verplicht openbaar werk
In Zuid-Holland
Verdachten in
vrijheid gesteld
Secretaris-generaal
van Defensie
Consul en vrouw in
Frankrijk verongelukt
Gerard Lockef eer Jan Lockef eer
Voor de rechtbank te Zwolle heeft
dinsdag terecht gestaan een 29-jarige
buschauffeur uit Epe. De bus die hjj be
stuurde werd 1 oktober j.l. op een on
bewaakte overweg te Wezep bij Olde-
broek door een trein gegrepen. Dit on
geluk kostte vier inzittenden van de
bus het leven. Tegen hem werd 150
gulden boete geëist. Met een bus van
de Veluwsche Autodienst, waarin 46 pas
sagiers zaten, was deze chauffeur die
avond op weg naar Kampen. In de mid
dag van die dag was de spoorwegover
gang bij het station te Wezep wegens
werkzaamheden geheel versperd. Tus
sen Heerde en Wezep hoorde hjj van
een hem tegemoetkomende collega, dat
hij de normale route niet kon volgen.
Hij kreeg de raad, de spoorlijn over te
steken via de onbewaakte overweg in
de Puttensteinseveldweg, even ten wes
ten van het station. De collega zei hem
echter goed uit te kijken en de conduc
trice te laten uitstappen om op het
treinverkeer te letten, daar het uitzicht
ter plaatse zeer slecht is en de rails
bovendien tussen de overweg en het
station een bocht maken, waardoor
men een van die kant komende trein
niet kon zien aankomen.
Op de 2.60 meter brede overweg raak
te de bus, die 2.30 meter breed was,
naast het bielspad. De motor sloeg af
en de bus kwam tot stilstand. Op dat
ogenblik, het was ongeveer twee minu
ten over zes, naderde met een snelheid
van 110 km per uur de sneltrein Zwolle-
Amersfoort. Een passagier schreeuwde:
„Er komt een trein aan, spring eruit".
Tien passagiers zaten nog in de bus
toen het voertuig met een klap, die tot
ver in de omtrek hoorbaar was, werd
gegrepen. Drie van hen vonden in de
ravage de dood, en zeven, van wie er
één later overleed, werden gewond.
De burgemeester van Amsterdam, mr
G. van Hall, heeft dinsdagmiddag van
de Duitse consul-generaal in de hoofd
stad, dr. Carl von Holten, 100.000 mar
ken (ruim 90.000) ontvangen als bij
drage van de Bondsregering en de
Bondspresident in het herstel van het
Anne Frank-huis.
De burgemeester gaf het geld op zjjn
beurt door aan mr. F. B. Bakels, voor
zitter van de Anne Frank-stichting,
eigenaresse van het „Achterhuis" aan
de Prinsengracht bij de Westermarkt.
Dit wordt ingericht in de staat, waar
in het verkeerde tijdens de bezettings
jaren, toen de families Frank en Van
Daan' daar waren ondergedoken. Boven
dien wordt het voorhuis herbouwd tot
internationaal jeugdcentrum en zal er
naast een studentenhuis verrijzen.
De consul-generaal merkte tijdens
de korte plechtigheid te zijnen huize op
dat „Het dagboek van Anne Frank"
ook weerklank heeft gevonden in de
Duitse Bondsrepubliek. Zijn regering
steunt het doel voor de stichting om
te komen tot een gedenkteken, niet al
leen als herinnering aan de onschuldige
slachtoffers van het nazidom, maar
ook als waarschuwing voor het behoud
van vrede en vrijheid. De Bonds-presi
dent, prof. Th. Heuss, heeft het bedrag
van de regering aangevuld.
Het geld ging vergezeld van een
brief, waarin prof. Heuss persoonlijk
aan de Anne Frankstichting getuigt van
zijn gevoelens voor het onschuldig lij
den van zovelen en waarin hij zijn sym
pathie uitspreekt van het streven om
het Anne Frankhuis te maken tot een
internationaal ontmoetingscentrum voor
jongeren.
Voortgezet duimzuigen heeft een mis
vormende invloed op het tand- en kaak-
stelsel, doch tevens op de goede lipslui-
haling dikwijls niet tot stand komt.
halingd ikwijls niet tot stand komt.
Tot deze conclusie komt de heer A. J.
van Hillegondsberg te Amsterdam in
het proefschrift waarop hij gisteren pro
moveerde tot doctor in de geneeskunde
aan de Rijksuniversiteit te Utrecht.
Dr. van Hillegondsberg verklaart zich
echter een tegenstander van het gebruik
van dwangmiddelen of andere psycho
logisch niet verantwoorde methoden
om het duimzuigen te onderdrukken.
De heer van Hilegondsberg heeft zich
bij zijn studie in de erstë plaats gericht
op de ontwikkeling van het temporaire
gebit bij kinderen van 4 tot 5% jaar.
In zijn proefschrift getiteld „De bete
kenis van enkele postnatale factoren
voor het ontstaan van dento-maxillaire
afwijkingen in het temporaire gebit"
wijdt hij verder aandacht aan het ver
band tussen afwijkingen, die de nor
male neusademhaling beletten en die
op hun beurt weer aanleiding geven
tot onjuiste relaties in het tandkaak-
stel.
Promotor was prof. dr. R. W. Broek
man. De heer van Hillegondsberg is
de eerste aan de medische faculteit te
Utrecht gepromoveerde tandarts.
Voor de rechtbank te Maastricht heeft
een 44-jarige bloemist terecht gestaan.
Twee personen, die rechts langs de weg
hepen, werden op slag gedood, toen hij
"P 30 maart j.l. nabij de grensdoorlaat-
SiÜ 01}der Roosteren, een aanrijding ver-
Verdachte verklaarde van de
■n,„lr?f. "iets te hebben gemerkt, hij
verkeerdllmA.door een tegenligger. Ook
sterke drankJ met °nder inVl°ed Va"
°"lCierverzocht, in verband met
vfirin ai 5 van verdachtes ver-
n^rl^t8n G! erz°ek ter plaatse onder
de annriidSt omstandigheden als bij
de aanrijding. De rechtbank willigde dit
Verdachte werd verweten, dat hjj
onvoorzichtig en ondeskundig de over
weg was opgereden en daardoor schul
dig moest worden geacht aan de dood
van vier passagiers en aan het zwaar
lichamelijk letsel, van andere passa
giers. Voorts had hij het spoorwegver
keer in gevaar gebracht, aldus de aan
klacht.
De verdachte zei desgevraagd er van
te voren niet aan te hebben gedacht
de passagiers te laten uitstappen. En
de conductrice had hij niet voor de bus
laten uitlopen, omdat hp vond dat een
„dame daar geen kijk op heeft". De
verdachte verklaarde, lat hij uit de
waarschuwing van zijn collega had be
grepen, dat hij alleen moest letten op
een eventuele trein en dat het er niet
om ging heel voorzichtig over de over
weg te rijden.
De collega-chauffeur werd door de
president verweten, dat hij verdachte
in de war had gebracht, want deze
had wel de normale weg kunnen nemen,
als hp gewild had.
De officier vond dat de chauffeur met
zijn kostbare last van 46 passagiers en
gezien de zwaarte van de volle bus
(12.000 kilo) zo de oversteek niet had
mogen wagen. Verdachte had moeten
bedenken dat per dag 110 treinen deze
overweg passeren. De officier zei, dat
in zekere zin mag worden gesproken
van een ongelukkige samenloop van
omstandigheden. Men moest bedenken,
dat het ongeluk nog betrekkelijk goed
is afgelopen. De strafmaat noemde hij
een probleem. Een autobuschauffeur
gaat het als een apotheker of een over
wegwachter: één fout in vele jaren is
meestal fataal. Hun aangeboren ver
antwoordelijkheidsgevoel dient voortdu
rend wakker te blijven. Laat allen die
zo'n grote verantwoordelijkheid dragen
eens scherper waakzaam zijn, aldus de
officier, mr. Stigter, die hierna tot zijn
eis van f 150 boete kwam.
De raadsman betoogde dat de oor
zaak van het vastraken ondanks een
nauwgezet onderzoek niet is komen
vast te staan. Ook kan dus niet worden
gezegd, welke fout verdachte misschien
heeft gemaakt. De raadsman achtte
grove schuld niet bewezen en conclu
deerde tot vrijspraak.
Uitspraak 9 juni.
zuur": een oerbron van kracht. Hij
bracht de bestanddelen samen in een
drinkbare ampul voor menselijk ge
bruik. Zijn „Apiserum" was een
complete sensatie.
Wie Apiserum gebruikt voelt zich
ais herboren. Ouderdoms- en vermoeid
heidsverschijnselen kunnen al na één
kuur verdwijnen. Met Apiserum wordt
de leeftijdsgrens als het ware verhoogd.
Apiserum doorstraalt het lichaam van
nieuwe, jonge energie, van nieuwe le
vensdrift en vitaliteit: een wondermid
del van zuiver natuurlijke samenstelling.
Apiserum is een nieuw, natuurlijk le
venselixer, dat door duizenden geluk
kige gebruikers - mannen zowel als
vrouwen - als een weldaad werd ont
vangen.
Wacht daarom niet langer:
Gun Uzelf herwonnen levenskracht door
APISERUM
Apiserum is geen geneesmiddel,
doch een natuurlijke drank die nieu
we vitaliteit en veerkracht, nieuwe
durf en dynamiek op iedere leeftijd
kan schenken.
APISERUM is verkrijgbaar bij de phar-
maceutische detailhandel in kuurver-
pakkingen van 24 drinkbare ampullen
a f 49.50. Imp. Bergerac N.V., Hofwijck-
plein 46-47, Den Haag.
TOEN DE FRANSE ONDERZOEKER,
DE BELVEFER er na jarenlang, moei
zaam researchwerk in slaagde de „Ko-
ninginnegelei" van de Bijenkoningin
dienstbaar te maken aan de mensheid,
behaalde hij de grootste overwinning
ooit op de natuur veroverd. Want deze
„Koninginnegelei" bevatte het geheim
van de superioriteit van de Bijenko
ningin over de andere bijen, het geheim
van haar kracht en haar stralend uiter
lijk, van haar uniek lang leven in de
bijenwereld, van haar verrassende po
tentie. De Belvéfer ontleedde de gelei;
hij vond: een superconcentratie van na
tuurlijke vitaminen, en „pantotheen-
(Van onze correspondent)
De televisie brengt onze bedrijven
schade toe en dat zal nog wel een poos
zo blijven, aldus de heer J. Wolters in
de jaarrede, waarmee hij het 68e Ho-
recacongres in Musis Sacrum te Arn
hem opende. Hij voegde daar echter
meteen het Amerikaanse voorbeeld als
troostrijk perspectief aan toe. In Ameri
ka, waar men de televisie veel langer
kent dan bij ons en waar op dat punt
veel meer geboden wordt, blijkt de kijk-
animo danig te tanen. Men zoekt in toe-
Advertentie
De sjah van Iran heeft koningin Ju
liana het volgende telegram gezonden:
Aan het eind van mijn onvergetelijk
bezoek aan uw land wil ik uwe ma
jesteit en Z.K.H. prins Bernhard mijn
oprechte dank betuigen voor de warme
en vriendelijke gastvrijheid die mij be
wezen werd. Mijn verblijf in Nederland
waarvan ik zo zeer genoten heb, heeft
mijn gevoelens van vriendschap en be
wondering, alsmede die van het Ira
nese volk, voor het Nederlandse volk
versterkt. Moge uwer majesteits wijs
en verlicht bestuur uw land geduren
de vele „aren blijven leiden naar meer
dere welvaart en voorspoed."
Koningin Juliana heeft de sjah ge
antwoord
„Mijn man en ik stellen de warme en
persoonlijke boodschap van uwe keizer
lijke majesteit op hoge prijs. Ik wil nog
eens herhalen hoe verheugd ons volk
en wij beiden waren u hier te hebben
als onze gast en dat u iedereen hier
grote en oprechte bewondering afdwong.
Wij zijn overtuigd van het voortduren
en van de groei van onze persoonlijke
vriendschap en van die tussen onzer
beider landen en volken. Ik wens hier
aan toe ie voegen onze allerbeste wen
sen voor de persoon van uwe keizerlij
ke majesteit en voor uw grote taak."
Pierre Kemp derde van links) na
de uitreiking van de P. C. Hooftprijs
in gesprek met dr. F. Houben (links)
en dr. Wesselings (midden). Rechts
de echtgenote van de dichter.
De secretaris-generaal van het minis
terie van Onderwijs, Kunsten en We
tenschappen, dr. J. H. Wesselings, heeft
gisteren de P. C. Hooftprijs 1958, de
staatsprijs voor letterkunde, uitgereikt
aan de in Maastricht wonende dichter
Pierre Kemp. De uitreiking geschied
de te zijnen huize in tegenwoordig
heid van de commissaris dei Koningin
in de provincie Limburg, dr. F. Houben,
de voorzitter van de jury voor de
P. C. Hooftprijs, prof. dr. Garmt Stui
veling, dr. J. Hulsker, chef van de af
deling kunsten van het ministerie van
O.K. en W., en van het jurylid, de
heer Adriaan Morriën. Zij werden na
de uitreiking van de prijs door het col
lege van B. en W. van Maastricht in
de Prinsenkamer van het stadhuis ont
vangen. Na afloop van deze ontvangst
heeft het gezelschap als gast van het
gemeentebestuur aangezeten aan een
lunch. Bij de plechtigheid ten huize van
de dichter waren nog aanwezig mr. W.
baron Michiels van Kessenich, burge
meester van Maastricht, G. Gijbeis,
wethouder van onderwijs a.i. van Maas
tricht en naaste familieleden van de
dichter.
nemende mate café's op, waar geen
t.v.-apparaat aanwezig is. Het is reëel
daaruit te concluderen, dat dit in de toe
komst ook hier ten lande het geval zal
zijn.
In de nabije toekomst zijn echter nog
klappen te verwachten. Om deze zoveel
mogelijk te pareren, wil men een col
lectieve reclamecampagne op touw
gaan zetten om het cafébezoek te sti
muleren.
Niet minder dan 80 pet van het Ne
derlandse volk bezoekt geen café's. In
België, Duitsland en Frankrijk slechts
20 pet. In de collectieve campagne wil
men het motief: „Ga met uw vrouw
eens een avondje uit" gaan bespelen.
De bedrijven die aan deze campagne
meedoen, verdienen er al aan, als zij
leidt tot een omzetvermeerdering van
vijf flesjes limonade.
Een enquete heeft uitgewezen, dat
slechts 29 pet van de werknemers zich
heeft uitgesproken voor afschaffing van
het bedieningsgeld. De heer Wolters
leidde hieruit af, dat de vakbeweging
in haar eisen verder gaat dan de be
langhebbenden zelf wensen.
Hij riep voorts op tot strijd tegen
dorpshuizen, verenigingsgebouwen en
parochiehuizen met verlof B, die zalen
verhuren ten koste van de plaatselijke
horecabedrijven.
De rechtbank te Maastricht heeft gis
teren een 30-jarige mijnwerker, wonen
de te Antwerpen, veroordeeld tot twaalf
maanden gevangenisstraf met aftrek
van voorarrest. Geëist was anderhalf
jaar. D man had ter tgestaan wegens
een tweetal pogingen tot diefstal met
braak, meermalen gepleegd.
Deze man, aie bekend staat als „de
pastorieënspecialist", omdat hij bij voor
keur in pastorieën en sacristieën in
breekt, had in Wylre en in Valkenburg-
Broekhem inbraken gepleegd, maar was
niet in de gelegenheid om iets van zijn
gading mee te nemen, c"-dd hij telken
male gestoord werd bij zijn daad.
Dé Sjah van Perzië heeft gisteren
met president De Gaulle van Frankrijk
besprekingen gevoerd over de buiten
landse politiek van de 'Sovjet-Unie, al
dus meldt U.P.I. Na afloop van het
onderhoud gebruikten beide staatslie
den gezamenlijk de lunch, onder meer
in gezelschap van premier Debré, de
minister van defensie, Pierre Guillau-
mat, en de minister van staat, André
Malraux.
55
Toen ik mijn zoon de
trein had binnen gehesen
geviel het zó, dat wij in de
coupé kwamen te zitten
tegenover een dame van
zelden voorkomende schoon
heid. Mijn mannelijke lot
genoten, weten wel wat dat
zeggen wil: men zit geïm
poneerd te zwijgen en men probeert
krampachtig naar buiten te kijken,
alhoewel daar niet anders dan lelijke
schoorstenen te zien zijn. De vrouwe
lijke tegenliggers want zo zijn ze
wel hebben het door en zitten
royaal te genieten van deze innerlijke
strijd.
Mijn zoon echter neemt in deze aan
gelegenheid nog een aanzienlijk onbe-
vangener houding aan. Toen hij dus
was uitgekeken op de koetjesboe, begon
hij dus onderzoekende blikken op zijn
medepassagiers te werpen. En natuur
lijk zoveel man is hij al richtte
hij zich daarna tot bovengenoemde
dame.
„Mooi weer, hè," zei hij. Chesterton
had gelijk toen hij schreef, dat ieder
behoorlijk gesprek met een praatje
over het weer begint.
De dame glimlachte minzaam en
zoet.
Daarop wees mijn zoon fier op mij
en riep haar met helder stemmetje toe:
„Papa lief, hè."
De trein gnóóf.
De centrale administrateur voor oor
logszaken in Djakarta heeft bevolen,
dat alle burgers van de Indonesische
hoofdstad minstens eenmaal in de
maand deel zullen moeten nemen aan
„vrijwillig" openbaar werk, aldus
meldt U.P.I. De militaire woordvoer
der voor de administrateur voegde
daaraan toe, dat het stadscommando
toezicht zal houden op die arbeid, die
(Van onze Brusselse correspondent)
BRUSSEL, hedenmorgen
De schilder van het Lam Gods, Jan
van Eyck, is niet te Maaseik geboren,
maar wel in Arendonk in de Antwerpse
Kempen. Zijn vrouw was Margriet van
Wuflet, afkomstig uit Wuflet, een ge
hucht in de buurt van Maaseik. De schil
de- is drie jaar later gestorven dan men
tot dusver geloofde en de thesis dat
Hubert van Eyck nooit bestaan heeft,
zou thans kunnen bevestigd worden. Dit
is de historische sensatie, welke de Aren-
donkse historicus Jan Goris maandag
avond voor de Vlaamse televisie heeft
gebracht.
Hoe is Goris tot deze conclusie geraakt?
Arendonk was in de middeleeuwen een
voornaam Zuidnederlands centrum, waar
men valken africhtte en bij de jacht
gebruikte. Philips de Goede bezat te
Turnhout zijn kasteel en kwam te Aren
donk jagen. De heer Goris, die over de
Vlaamse valkeniers een studie maakt,
ontdekte een lijst van Arendonkse val
keniers, die hij grotendeels kon iden
tificeren. Zijn aandacht viel hierbij op
een van de voorname valkeniersfamilies
uit de streek, de familie Van der Moe-
Ie een molenaarsfamilie. Hein van der
Moeien nu trad in 1417 in dienst van de
prins-bisschop van Luik, Jan van Beie
ren. In 1425, toen Jan stierf, nam Hein
„van die aard zal moeten zjjn, dat hijdienst by hertog Philips de Goede. Deze
het volk ten goede komt.
Advertentie
Chief Whip
De bouw van het provinciehuis van
Zuid-Holland zal meer gaan kosten dan
aanvankelijk was geschat. De totale
kosten werden destijds begroot op onge
veer ƒ23,5 miljoen. Hiertegenover wer
den ontvangsten van f4,2 miljoen ver
wacht. Er zijn enkele wijzigingen in het
ontwerp aangebracht.
Met inachtneming van alle kostenfac
toren worden de totale kosten van het
gehele complex nu begroot op rond 34
miljoen. De verwachte ontvangsten be
lopen volgens -recente berekeningen
rond f 5,4 miljoen.
IJsland heeft bij Engeland geprotes
teerd tegen de pogingen van de Engel
se torpedobootjager „Chaplet", het IJs
landse patrouillevaartuig „Odin" te
rammen. Het incident had plaats op
22 mei. Het IJslandse vaartuig werd
licht beschadigd. (U.P.I.)
Een 39-jarige antiquair uit Amster
dam en een 50-jarige colporteur uit
Bussum, die worden verdacht van op
lichting van moeder-oversten van
kloosters in de omgeving van Nijme
gen, hebben zich dinsdag voor de
rechtbank in Arnhem moeten verant
woorden. De officier van justitie eiste
acht maanden gevangenisstraf met af
trek, waarvan vier maanden voorwaar
delijk, tegen elk van de verdachten. Hij
verzette zich niet tegen het verzoek
van de raadslieden om onmiddellijke
invrijheidstelling. De rechtbank willig
de dit verzoek in, volgens de president
niet, omdat de rechtbank de feiten niet
als ernstig beschouwde, maar omdat
achteraf gezien verdachten geen van
beiden veel beter zijn geworden van
deze vrü gecompliceerde oplichtings
affaire.
Het was volgens de verdachten de
bedoeling, door middel van een aanbe
velingsbrief van een pastoor van een
nieuwe parochie te Amsterdam, een in
troductie te verkrijgen tot anders zeer
ontoegankelijke kloosters. Voor de pas
toor hadden beiden in kloosters voor
werpen als ongebruikte wierookvaatjes,
kandelaars, kronen, kruisbeelden, enz.
willen vergaren. Dat lokte de pastoor
wel en hij gaf een, overigens in vage
termen gestelde, introductiebrief mee.
De beide verdachten overschreden ech
ter de grens van het toelaatbare. Wel
ontving de pastoor een aantal voorwer
pen uit kloosters, maar de antiquair
verkocht er ook een aantal voor eigen
rekening. De pastoor ontving vijftien
procent van de opbrengst, hetgeen ook
was afgesproken voor zaken die hij
niet nodig had. Maar de Amsterdamse
priester wist niet, dat men een en ander
voor zijn kerk ten geschenke had ge
geven. De officier verweet verdachten
het misbruik maken van de goedheid
en het vertrouwen van kloosterlingen.
Zij maakten er een handeltje van
voor zichzelf, waarbij oyerigens de be
langen van de parochie niet geheel
werden veronachtzaamd. Het werd ten
slotte een uitgebreide oplïchtingszaak,
want verdachten opereerden al vrij
spoedig over het gehele land.
Uitspraak 9 juni.
(Van onze Haagse redactie)
Bij K.B. van 25 mei 1959 is, te rekenen
van 19 mei 1959 af, benoemd tot Secre
taris-Generaal van het Ministerie van
Defensie L. C. Rietveld, voordien secre
taris-generaal van het voormalige Mi
nisterie van Oorlog. Het K.B. is gepu
bliceerd in de Staatscourant van gis
teren. De benoeming van een Secreta
ris-Generaal van Defensie is noodzake
lijk geworden door de samenvoeging
van de vroegere Ministeries van Oorlog
en Marine. De Secretaris-Generaal van
dit laatste Departement, de heer J. J.
van Houten, blijft, tot over de organi
satie van het Ministerie van Defensie
een beslissing is genomen, zijn werk
zaamheden op het Departement uit
oefenen als tevoren.
Frankrijk Maurice Kardinaal Fel-
tin, aartsbisschop van Parijs, en Mare
Boegner, president van de federatie
van protestantse kerken in Frankrijk,
hebben een beroep gedaan op het
Franse volk om de Mohammedanen
die noodgedwongen in kampen in Al
gerije verblijven, geldelijk te steunen.
(Reuter)
Hein volgde Jan van Beieren naar Den
Haag als jagermeester Hij was toen ver
gezeld van Jan, „schilder en kamer
knecht". In 1425 aan het Bourgondische
hof was Hein valkeniersknecht en zijn
gezel Jan werd in de archieven opnieuw
aangeduid als schilder en kamerknecht
Deze Jan was niemand anders dan Jan
van Eyck. Hoe verklaart men nu de
verschillende namen Van der Moeien
en Van Eyck? De heer Goris antwoordt
daarop, dat Van der Moeien een bijnaam
is, ontleend aan het beroep van de mo
lenaars. Veelvuldig in archieven ver
melde personen vindt men nu eens aan
geduid met die bijnaam, dan weer met
hun familienaam. De Van der Moelens
worden sedert 1340 op de cijnsrollen ver
meld als. exploitanten van molens te
Arendonk.
Uit het gemeentearchief heeft de heer
Goris o.m. een akte opgedolven, waarbij
de Van der Moelens in 1474 hun molens
verkochten. En omdat de koper ook een
„molder" is, wordt de verkoper niet lan
ger aangeduid met zijn bijnaam, maar
met zijn echte naam. Die naam is Rut-
ger van Eyck. Zo komt Goris tot het
besluit, dat Hein van der Moeien ook
Hein van Eyck heet. In dat geval is Jan
van Eyck ook Jan van der Moeien. Om
te bewijzen dat zij broers waren, haalt
Goris een document voor de dag, een
schepenbrief van 22 februari 1432, waar
in twee personen worden genoemd als
de gebroeders Hein en Jan van der Moe
ien. De Arendonkse historicus heeft ver
der uitgemaakt, dat de vader van Jan,
de genaamde Everaert van der Moeien
is en dat zijn moeder Kathelijn Eisen
heette.
Jan van Eyck, geboren te Arendonk,
zou met zijn broer Hein, die valkenier
was, in dienst zijn getreden van de prins
bisschop van Luik. In 1423 kwam hij
met zijn broer aan het Bourgondische
hof en in 1431 vestigde hij zich te Brug
ge. Nu komt de kwestie van de over
lijdensdatum. Er bestaat in Sint Salva
dor te Brugge een document, waaruit
blijkt dat een genaamde Lambert, broer
van Jan van Eyck, de toelating kreeg
om een ander graf voor zijn broer te
bouwen. Daarop steunden de kunsthis
torici om de overlijdensdatum van
de schilder op 21 maart 1442 te bepalen.
Maar, zo beweert de heer Goris, volgens
de Arendonkse schepenakten had Jan
geen broer die Lambert heette. Er moet
dus wel een andere persoon bedoeld zijn
in het Brugse document. De heer Goris
meent verder uit een schepenakte van
13 november 1460 in verband met Jans
zoon, die ook Jan heette, te mogen op
maken dat de schilder vermoedelijk in
1445 overleden is, drie jaar later dus dan
men vermoedde. De heer Gors heeft ook
de familienaam van Jan van Eyck's
vrouw ontdekt. Men kende deze vrouw
tot op heden alleen als Margriet. Nu
was de echtgenote van Jan van der
Moeien de zogenaamde Margriet van
Wuflet, en Wuflet was een gehucht
n de buurt van Maaseik. Dat zou de
voornaamste weg zijn, die naar de Lim
burgse stad leidt, waaruit later zoveel
vergissingen werden afgeleid.
De heer C. Rosberger, Nederlands
consul in Rosario (Argentinië), die vrij
dag gewond was geraakt bij een ver
keersongeluk in de buurt van Roque
fort in zuid-west-Frankrijk, is dinsdag
in het ziekenhuis van Mont-de-Marsan
overleden. Zijn echtgenote was reeds
kort na aankomst in het ziekenhuis aan
haar verwondingen bezweken.
V
In de Bredase kathedraal heeft mgr. J. Baeten zaterdag de priesterwijding
toegediend aan 17 wijdelingen, het grootste aantal dat het groot-seminarie
Hoeven sinds lang heeft afgeleverd. Tot dit rekord is een belangrijke bij
drage geleverd door het Zeeuws-Vlaamse kerkdorp St. Jansteen, dat bin
nenkort twee gebroeders Lockefeer aan het altaar zal zien: twee broers,
die deel uitmaken van de jongensdrieling, die in 1931 al zoveel vreugde
heeft gebracht in het dorp, maar vooral in het gezin van de levensmidde
lengrossier Lambert Lockefeer, dat tot dan toe uit man, vrouw en vijf
dochters bestond. Hoe blij vader en moeder met dit vijftal ook waren, hun
vurigste wens was: een zoon. Om die gunst van de hemel af te bidden
maakten de ouders o.a. een bedevaart naar Lourdes. „Ze hebben er één
gevraagd en ze kregen er drie," zo luidt het verhaal dat iedere inwoner
van het dorpje kent. Helaas mocht mevrouw Lockefeer haar jongens maar
negen jaar zien opgroeien. Gerard en Jan voelden zich geroepen tot het
priesterschap en gingen naar het seminarie, waar ze een onafscheidelijk
en populair duo zijn geweest. De gebroeders lijken op elkaar als de be
kende waterdruppels; na zes jaar kon de president van het grootsemina
rie hen nog alleen onderscheiden aan hun haardracht. Jan was nl. zo
vriendelijk, een scheiding in zijn haar te kammen. Dat was, sinds ze de
toog droegen, de enige manier om onderscheid te maken
De twee gebroeders stonden in Hoeven bekend als levenslustige kerels
met een Vlaamse inslag. Uit hun geboortestreek hadden ze o.a. liefhebberij
voor toneelspelen meegebracht. Samen voerden ze eens een stukje op.
„Wie ben ik eigenlijk?", waarin ze de draalstaken met hun frappante
gelijkenis. Hun declamatie-talent staat er borg voor, dat het goede predi
kanten zullen zijnHoewel ze altijd erg op elkaar gesteld zijn geweest,
sloten ze zich niet af voor hun klasgenoten, die hen als prettige vrienden
waardeerden. Hun ondernemingslust blijkt o.a. uit het feit, dat ze zich in
hun vakantie aanmeldden om als vrijwilligers in de internationale bouw
orde te werken.
Ook in hun geboortedorp genieten ze algemene sympathie. Het dorp,
waar de heer Lockefeer sr. een bekende figuur is in het sociale leven,
naakt zich dan ook op om de eerste plechtige H. Mis van de beide broers
:p 31 mei, groots te vieren. Het wordt een uitzonderlijke plechtigheid: een
van beiden „de oudste," zei de pastoor zal de plechtige H. Mis cele
breren aan het hoofdaltaar, de andere leest gelijktijdig de H. Mis aan het
zij-altaar. Hun eerste benoeming vermoedelijk in augustus zal de
broers voor het eerst na vele jaren scheiden; beiden popelen echter nu al
om te kunnen beginnen
De derde drielingbroer, Emile, die thuis in de zaak werkt, lijkt in geen
enkel opzicht op de andere twee, maar hij is niettemin sterk aan zijn broers
gehecht, evenals de andere gezinsleden. De hechte gezinsband blijkt o.a
uit de inscriptie op de kelken van de nieuwe priesters. „Van thuis", staat
er op; „voor Gé" en „voor Jan". Twee priesterzonen uit het kleine St. Jan
steen, dat trots is zijn drieling, maar nog trotser op zijn neomisten.
N.B. De redaktie hoopt oprecht, dat zij er in geslaagd is de juiste naam
onder de juiste foto te zetten.
