In 1960
tekort
VIERT
vermoedelijk een
van 9 miljoen
Ook na bezuinigingen geen
dekking mogelijk
uit reserves
Haarlem onder
curatele"
J
Karei Appel en zijn publiek
H. W. van Turnhout veertig
jaar ter griffie van de
Haarlemse Rechtbank
D
J. B. SCHUIL door Kees
Verwey geportretteerd
I
DOOR EEN ZATERDAGSE BRIL
^re/*
X
Haarlem in financiële nood
EXPOSITIE IN GALERIE ESPACE
Hij scheldt ons uit;1
wij schelden terug
Dr. W. v. d. Berge
benoemd
Bureelchef met zesendertig
meest sportievefuncties
SLEUTEL WEG?
ONZE LIEVE VROUW
VAN HAARLEM
WITTE
KRUIS
HELPT
ECHT!
ZATERDAG 30 MEI 1959
PAGINA 3
het feest van
ZONDAG 31 MEI
des ochtends 5.45 uur
STILLE BEDETOCHT
door de oude binnenstad
Verzamelen Jansstraat
des middags 12-6 uur
Onafgebroken Rozenkrans-
kransgebed in de kapel van
0. L. Vrouw van Haarlem.
Des avonds 7.00 uur
Completen en Pontifi
caal lof door Z.H. Exc.
Mgr. J. P. Huibers,
Bisschop van Haarlem
Predikatie door de Zeer
Eerw. Heer B. G. Stam-
meyer en processie met het
beeld van 0. L. Vrouw van
Haarlem.
De ideale zonwering
Fa. J. P. SENFT ZN.
Orgelbespeling Grote Kerk
Wm
Het televisie-toestel
van het Hoogoven-
personeel
Geschenk van alle bus-
reizigers
Staatssecretaris van
financiën
Netnummer
Rotterdam 010
Concert r.-k. Harmonie
„Sin-Michaël"
H.V.B.-PROGRAMMA
Jeugdtoernooi R.C.H.
DE SLEUTELSPECIALIST"
Onvergetelijke dag voor
zieken van Heemstede
Steeds in Haarlem
WITTE KRUIS
Advertentie
De aandacht wordt erop geves
tigd dat het pontificaal lof om
7 uur begint en niet om half
acht zoals elders abusievelijk
is vermeld.
Naar verwacht mag worden, zal het tekort op de ontwerp-begroting 1960
van de gemeente Haarlem ongeveer 9 miljoen beloopt. De ontwerp-begro
ting is nog niet geheel gereed, maar men vermoedt, dat het tekort toch
wel tot dat bedrag zal lopen. In feite betekent dit, dat de gemeente Haar
lem zoals verleden jaar reeds verwacht werd vanaf 1960 niet meer
in staat is zijn begrotingstekorten te dekken. Wellicht zal het mogelijk zijn
alsnog bepaalde bezuinigingen aan te brengen, maar toch nooit in die mate,
dat het tekort uit de reserves gedekt zal kunnen worden.
Advertentie
oioeroNtERo handelsmerk
(aluminium ialoezieën)
Dekoratief Duurzaam en Praktisch.
Nassaulaan 76 Tel. 10743 Haarlem
Binnen afzienbare tijd zal het wets
ontwerp tot herziening van de financiële
verhouding tussen rijk en gemeenten de
Sta ten-Generaal passeren. Wanneer het
wetsontwerp ongewijzigd wordt goed
gekeurd en er is geen reden om het
tegendeel te veronderstellen dan zal
met name de gemeente Haarlem uit dien
hoofde nooit een zodanige verhoging
krijgen van de uitkeringen uit het ge
meentefonds, dat hij in staat is daarmee
zijn begrotingstekort te dekken. Dat be
tekent een periode van steeds weer
terugkerende begrotingstekorten vooi
Haarlem, in feite dus een toestand van
armlastigheid.
Het wetsontwerp op de financiële ver
houding tussen rijk en gemeenten voor
ziet in dergelijke gevallen in het toe
staan van subjectieve uitkeringen. De
betrokken gemeenten krijgen die echter
gedurende de eerste periode van drie
jaar ieder jaar opnieuw toegewezen,
terwijl de gemeentelijke financiën dan
tevens onder een intensieve rijkscontrole
komen te staan. Blijkt, dat de begro
tingstekorten na drie jaar ondanks
bezuinigingen en rijkscontrole met
BÜ het bezichtigen van gouaches
van Appel uit de jaren 1948-58
die geëxposeerd zjjn in Galerie
Espace te Haarlem heeft zich de vraag
aan ons opgedrongen, waarom onder
de schilders van heden juist Karei Ap
pel zozeer tot de verbeelding van het
publiek spreekt. Waarom hebben pu
blieke verguizing en internationale be
langstelling zich niet evenzeer gehecht
aan figuren als Rooskens, Boutshoorn
of Benner, Corneille of Wolvecamp om
enige voor het publiek niet minder mo
dernen uit de velen te noemen. Omdat
de pers hem aan de burger-ontbijttafel
heeft gebracht door het incident met
zjjn schildering in het Amsterdamse
stadhuis in '49 breed uit te meten?
Daarbij vragen we ons af, of de Am
sterdamse ambtenaren, die koffie heb
ben gesmeten tegen de beschilderde
muur van Appel, dan zoveel tempera
mentvoller zijn dan de parochianen
van het Franse Audincourt, die géén
slijk hebben gesmeten tegen het front
mozaïek dat Bazaine van hun zuurver
diende geld boven de ingang van hun
nieuwe kerk heeft gemaakt. Een an
dere vraag: heeft Ouborg na zijn „Va
der en zoon"-ineident zoveel (hoe dan
ook gerichte) belangstelling blijvend
ondervonden? Men weet nauwelijks dat
hü korte tijd later van desillusie is ge
storven. En de naam van de schilder
die vorig jaar heftige tegenacties op
riep toen zijn inzending voor de Jacob
Marisprijs werd bekroond is men be
slist al vergeten!
Daarentegen, het door weinigen
met eigen ogen gelezen zinnetje van
Appel „Ik rotzooi maar wat an", is
uit het verhaal gelicht en van mond
tot mond gegaan. Het ligt nu, na
jaren nog op de lippen.
In het tijdsverloop van '46 tot '54
reeds is het werk van Appel in meer
dan veertig tentoonstellingen over
geheel de wereld te zien geweest.
JJok dit is in kunstkringen uitzonder-
Uiterlijk schijnt het dat „men" zich
met Appel bemoeit, maar wij
zqn van mening dat Appel zich
rechtstreeks en indringend met de
mensen bemoeit, maar dan in zijn werk
„Kat", gouache van Karei Appel
op de tentoonstelling in Galerie
Espace.
en uitsluitend daar. Hieraan, menen
wij, dankt Appel zijn tweevoudige po
pulariteit: dat men toch wel voelt dat
hij heel essentiële zenuwstrengen
raakt; dat hij in staat is bloot te leg
gen wat in ons allen leeft maar wat
wij niet als tot ons behorend willen er
kennen. Vandaar die geïrriteerde hou
ding enerzijds en die erkenning ander
zijds. Net als die andere „populaire"
modernist, Picasso, houdt ook Appel
zich bezig met de mens en zijn ele
mentaire beweegredenen. Hij verklaart
niet, vertelt geen verhaal: hij consta
teert brutaalweg, als een enfant ter
rible.
Hij schildert .oestanden" en men
protesteert tegen de vorm waarin hij
deze aanbiedt. Hij haalt mens en dier
door elkaar en plaatst daarnaast het
dier in zijn zuivere eigenheid. Wij
willen niet met een dier vergeleken
worden, nog minder daarmee ver
ward worden, maar omdat „de
schoen past" protesteren wij.
In het gastenboek van willekeurig
welke tentoonstelling van Appel kan
men de protesten lezen: kreten die
nauwelijks verschillen van de kreten
die Appel schildert. Hij scheldt ons uit,
wij schelden terug. Hier verenigt zijn
publiek zich met de schilder in uit
drukkingswijze, in eenzijdigheid van
observatie. Wij schelden tegen het
beeld dat Appel ons voorzet maar het
is de infra-rode straal van het zinne
beeld dat ons tergt'.
Veel wrevel zal er tot 15 juni op
gewekt worden bij de bezoekers van
zijn Haarlemse tentoonstelling. Maar
velen ook zullen in hem de begena
digde zien, de schilder die dynamisch
schrijvend in geïnspireerde drift een
beeld schept, de versierder die met
kleur de vlakken bindt of scheidt,
tot een picturaal evenwicht is be
reikt.
L.T.
weg te werken zijn, dan bestaat de kans
dat een dergelijke gemeente definitief
voor drie jaar een belangrijke subjec
tieve verhoging krijgt. Duidelijk zal zijn,
dat de gemeentelijke financiën zich dan
nog bewegen op de grens van het aller
noodzakelijkste.
Van de zijde van de gemeente
Haarlem zou men een dergelijke „cu
ratele" situatie niet zo heel erg vinden.
Men is ervan overtuigd dat Haarlem
het geld nooit over de balk heeft ge
gooid, maar dat het voor zijn nood
zakelijke uitgaven onmogelijk toe kan
met de huidige inkomsten. Men hoopt
dat een eventuele strenge rijkscontrole
de betreffende instanties in Den Haag
duidelijk zal maken, dat het niet
anders kan. Haarlem verkeert in een
moeilijke positie. Enerzijds heeft het
een uitgebreide taak als centrumge
meente voor zuid-Kennemerland, ter
wijl het anderzijds door allerlei toe
vallige omstandigheden onmogelijk
kan profiteren van de voordelen van
de financiële verhouding tussen rijk
en gemeenten, die vele andere gemeen
ten in zo overvloedige mate toestro-
In de Memorie van Toelichting op de
ontwerp-begroting 1959 deelden B. en
W. van Haarlem mee, dat het tekort op
die ontwerp-begroting ruim zes miljoen
zou bedragen. Men sprak toen het ver
moeden uit, dat na aftrek van dit tekort
de algemene reserve van de gemeente
nog slechts f333.103,42 zou bedragen,
een te verwaarlozen bedrag voor een ge
meente waarvan de ontwerp-begroting
verleden jaar al bijna tachtig miljoen
beliep.
Men vraagt zich overigens wel af hoe
het rjjk zich die intensieve controle van
de financiën denkt van gemeenten met
een niet te dekken begrotingstekort. Er
zijn vermoedelijk zeer veel gemeenten,
die in eenzelfde positie komen te ver
keren en het is nauwelijks denkbaar,
dat het rijk speciaal voor dat doel eèn
apart controle-apparaat in het leven
gaat roepen.
Var. de zijde van het Hoogovenperso-
neel maakt men ons erop attent, dat
hetgeen wij vrijdag schreven over het
aan mevrouw Schapendonk te Velsen-
noord aangeboden televisie-toestel, de
indruk wekt, als zou het alleen door de
Haarlemse busreizigers zijn aangeboden.
De gelden zijn evenwel bijeengebracht
door alle busreizigers onder het Hoog
oven-personeel, dus ook uit de Noord
en de andere gebieden. Ere wie ere toe
komt.
Op het programma van de orgelbe
speling door Klaas Bolt dinsdag 2 juni
des avonds van 8-9 uur in de Grote
Kerk te Haarlem staan werken van
Samuel scheidt, Dietrich Buxtehude,
Joh. Gottfr. Walther, Vivaldi-Bach en
Johann Seb. Bach.
De organist Albert de Klerk zal
donderdag 5 juni van 3-4 uur wer
ken uitvoeren van Dietrich Buxtehude,
Joh. Gottfr. Walther, Carl Ph. Em.
Bach, Han van Koert en Antoon
Maessen.
Naar het A.N.P. verneemt is tot
staatssecretaris van Financiën benoemd
dr. W. H. van den Berge (part'jloos),
die sinds 5 nov. 1956 de functie vervult
van regeringscommissaris voor de be
lastingen Van 1 februari 1953 tot 13
oktober 1956 was dr. Van den Berge
eveneens bekleed met het staatssecreta
riaat van Financiën.
Met ingang van zondag 31 mei wordt
het netnummer van Rotterdam met
inbegrip van onder andere Hillegers-
berg, Overschie, Pernis, Schiebroek, Ter-
bregge en IJsselmonde voor de tele
foonabonnees die ressorteren onder de
plaatselijke telefoondienst te 's-Graven-
hage en onder het telefoondistrict 's-Gra-
venhage gewijzigd van 01800 in 010. Tot
het telefoondistrict 's-Gravenhage be
horen alle abonnees die bereikbaar zijn
onder pen netnummer beginnend met
017.
e heer H. W.van Turnhout, bureel
chef ter griffie van de arrondis
sementsrechtbank te Haarlem, zal
maandag 15 juni weer gehuldigd worden
ditmaal omdat hij die dag veertig
jaar geleden aan de griffie verbonden
werd. Al eerder heeft hij zich huldi
gingen moeten laten welgevallen, het
geen begrijpelijk is bij iemand, die niet
minder dan zesendertig verschillende
functies in het verenigingsleven be
kleedt. De meeste van die functies
hebben betrekking op de o .tbalsport,
waarin de naam Van Turnhout er een
is, die alom in den lande gekend wordt.
Jaarlijks verreist de heer Van Turnhout
bij /oorbeeld een dikke dertigduizend
kilometer voor het voethalorganisatie-
leven. Er zijn avonden, dat hij drie a
vier voetbalvergaderingen heeft. Om
nt maar te zwijgen van de voetballerij
op zater- en zondagen. De heer Van
Turnhout is al met al het proto-type
van de voetbal-official: een tevreden,
niet zonder gezag rondblikkend heer,
wat gedrongen van gestalte, gestoken in
een keurig lichtgrijs kostuum, dat zelfs
uitstekend past bij zijn gerechtelijke
ambt, bij zijn vroegere lidmaatschap
van de Haarlemse gemeenteraad (hü is
nog altijd min of meer „reserve") en in
mindere mate bij z«n zondagse functie
van collectant in de Haarlem-noordse
Sint-Lidwinakerk.
Het jubileum van 15 juni zal in het
teken van het recht staan. De ambte
naar Van Turnhout zal dan met recht
gehuldigd worden, al zullen er ook tal
lozen zijn, die hem wegens zijn ver
diensten als voetbal-official willen com
plimenteren. 's Morgens om elf uur
zal de rechtbank de jubilaris huldigen.
Daarna is er 's middags van half vier
tot vijf uur een receptie in de Kroon
zaal van café-restaurant Brinkmann
aan de Groote Markt.
Nog niet helemaal zeventien jaar oud
was de jonge Hendricus Wilhelmus van
Turnhout toen hü 15 juni 1919 met ge
paste schroom voor de eerste maal de
indrukwekkende trappen beklom van
het zogenaamde „Paleis" van Justitie
aan de Jansstraat. Hij was er aange
steld als jongste bediende op een „bu
reel" waar met hem vier mensen werk
ten. De hoge lessenaars waren toen
net afgeschaft. Maar schrüfmachines
waren er nog lang niet. Iedereen moest
keurig met de hand schrüven. Gaande
weg kwamen er meer ambtenaren in
het gerechtsgebouw, dat toen - omdat
het Kantongerecht er ook in gevestigd
was - te klein werd. Jarenlang heeft
de heer Van Turnhout op de gang moe
ten werken. Bü gaslicht, want de re
gering was toen zuinig. Electriciteit
zou maar verspilling zün.
Thans zwaait de heer Van Turnhout
met zwier de scepter over eenentwin
tig bureelbeambten. Hü doet dat tot al
ler tevredenheid, hetgeen zonder twüfel
ook tijdens de huldiging gezegd zal wor
den. In de loop der jaren heeft de
heer Van Turnhout achtereenvolgens
zeven rechtbank-presidenten en vijf grif-
De r.k. Harmonie „Sint Michael" uit
Heemstede zal zondagavond 8 uur op
het Raadhuisplein te Heemstede een
concert geven, waarbü de volgende
werken op het programma staan: Mars
„Lynwood"; ouverture Mignorette, ou
verture La poupée de Nürnberg, Suite
Dorpsdansen, Quick March Holy wood,
ouverture Pique Dame, Ronde in Blue
en Taptoe.
IB: TYBB 2—EDO 4. 4L: BSM 5—
EHS r Promotie comp. derde klas: TZB
—Van Nispen, EHS 2—BSM 3, IEV 2—
THB 2.
RCH organiseert vandaag en morgen
a.s. de jaarlijkse jeugdtoernooien. Zater
dag strijden de volgende adspiranten-
ploegen: De Spartaan, Bloemend. EDO,
TYBB, ZSGO. Aalsmeer, Stormvogels,
Haarlem, RCH a en b.
Morgen komen de adspiranten-
en juniorenploegen van de vol
gende clubs in actie: DWV, Haarlem,
Hermes-DVS, Stormvogels, DHC, NFC,
De Spartaan, UVS en RCH.
n opdracht van het gemeentebestuur
van Haarlem heeft Kees Verwey
het hiernaast afgebeelde portret ge
schilderd van de thans 84-jarige heer
J. B. Schuil. De heer Schuil is, hoewel
in Franeker geboren, reeds een halve
eeuw Haarlemmer en heeft voor het
Nederlandse toneelleven grote ver
diensten als schrijver en criticus: in
zün stad van inwoning heeft hü de to
neelkunst op actieve wqze gepropa
geerd. Nog regelmatig kan men hem
op zijn vaste plaats in de Haarlemse
Advertentie
LANGE VEERSTRAAT 10 - TEL. 11493
Wij gaan hopelijk een rustige
tijd tegemoet. De zomer moet
volgens de kalender over en
kele weken beginnen en in menig
gezin worden de vakantie-plannen
uitgestippeld. Enkele toneelvereni
gingen staan nog te popelen om de
laatste voorstelling te brengen, en
dan valt het doek voor een paar
maanden dicht. Het ijzeren gordijn
wordt neergelaten als een reëel
symbool van de scheiding tussen
slavernij en vrijheid.
Want slaven zijn wij het voorbije
seizoen toch geweest. De een van
zijn werk, de ander van z'n vrije
tijdsbesteding, met dien verstande,
dat eerste de kans had een gelukkig
mens te zijn, de tweede de kans
liep een ongelukkig mens te wor
den. De laatste, de potentieel-onge-
lukkige dus, kan weer vrij ademen.
Hij is meestal de man, die leeft in
een vergaderingsroesdie avond
aan avond op pad is; een vergade
raar van professie, die het ook niet
helpen kan, dat er juist op hem al
tijd een beroep wordt gedaan.
De televisie ten spijt is er weer
lustig vergaderd en heeft menige
voorzitter ernstig oude cliché's op
gepoetst. En trouw heeft de ver
slaggever zijn lezers gemeld, dat
de heer die en die zijn visie ten
beste heeft gegeven over „de op
voeding in de moderne tijd", „het
wezen van de kruisbessen in de na
oorlogse jaren", en „de taak van de
leek als collectant of koorzanger".
Of wij er allemaal veel wijzer van
zijn geworden, weet ik niet. Het is
geloof ik, ook niet zo belangrijk. De
mensen maar hun getal wordt
steeds kleiner hebben hun ver-
gaderlijke lusten uitgeleefd. Zij zijn
nu moe en hebben de problemen,
die zij wel besproken maar niet op
gelost hebben, en zelfs met een
veelvoud vermeerderd hebben, in
grote mappen opgeborgen. De di-
plomatentassen, die zij bij hun ju
bileum ten geschenke hebben ge
kregen, puilen problematisch uit,
en nu zijn zij hun vrijheid tegemoet
getreden. Hun vrijheid is mijn vrij
heid. Zij hebben de voorzittersha
mr-met-inscriptie veilig weggebor
gen en zij zijn huiswaarts gekeerd.
Het verhaal gaat, dat kinderen
van een immer vergaderende vader
op een goede of kwade dag naar hun
moeder riepen dat er een vreemde
man in huis was. En dat toen de
moeder met een glimlach zeide:
„Kinderen, dat is nou jullie vader,
over wie ik zo dikwijls vertel."
Haarlem is zich inmiddels gaan
voorbereiden op de bedevaar
ten, die vakantieachtige trek
tochten, waarop het materiële en
het spirituele elkaar bij privilege
niet behoeven uit te sluiten. Ik
denk bijvoorbeeld aan Den Briel en
aan Kevelaer, twee oorden, die een
bijzondere klank hebben in het Haar
lemse en daaromtrent. Hoe verder
zo'n devotie-oord weg is, hoe meer
het tot de verbeelding spx-eekt. Het
geen omgekeerd wil zeggen; hoe
dichter bij huis, hoe minder de ver
beelding kans van slagen heeft.
Daarom is het toch weer bijzonder
dat ieder jaar juist de deelname
aan de bid- en boetetocht ter ere
van Onze Lieve Vrouw van Haarlem
groter wordt. De realiteit der stil
te trekt kennelijk meer dan de pom
perijen van het gerucht. Morgen
ochtend wordt die tocht weer ge
houden, vroeg in de dag, als de
stad zelfs nog ligt te genieten van
de jongste zondagsrust.
Op die manier en zo matineus zich
vergaderen in de oude stad, is een
vroom feest op zichzelf. Want er
wordt niet gespro
ken. De stilte
spreekt.
iCXi. Vr uilt Cl
Stadsschouwburg aantreffen in de ka
rakteristieke houding waarin Verwey
hem portretteerde, met het program
ma precies zo in zün hand.
Wie aan zijn ontmoetingen met de ge
portretteerde diens monochrome grijs-
okeren gelaatshuid vóóraan in de her
innering meedraagt, zal bü de eerste
aanblik van het portret verrast zün door
de enigermate sanguinische kleurindruk
die Verwey daarin naar voren heeft ge
haald. Toch maakt dit portret de aan
wezigheid van de geportretteerde zeer
voelbaar en de wqze waarop dat is be
reikt, is intrigerend. De lichamelük
ontspannen houding van het poseren,
gesteld tegen een rustig ingedeelde ach
tergrond, heeft een pikante tegenbewe
ging gekregen in de gespannen activiteit
van het luisteren en observeren. Dit is
het wat het portret zo vibrerend maakt
en de figuur van Schuil zo sterk ty
peert.
Het schilderü is zeer impressionistisch
j gedaan en deze werkwüze heeft zeker
deel aan de levendigheid der typering.
Maandag 1 juni om 5 uur 's middags
zal bü gelegenheid van het congres van
schouwburgdirecteuren in aansluiting
op de jaarlijkse uitreiking der Bouw
meester-medailles de onthulling en ver
volgens de aanvaarding door de burge
meester van Haarlem geschieden in de
Haarlemse Stadsschouwburg alwaar
het portret zün blüvende plaats zal in
nemen.
In de parochiekerk van O.L. Vr. He
melvaart aan het Valkenburgerplein te
Heemstede werd donderdag de jaarlijkse
Zonnebloem-ziekendag voor de zieken
van beide Heemsteedse parochies ge
houden. Het schip van de kerk, waaruit
voor deze gelegenheid de banken wa
ren verwüderd, vulde zich in de och
tenduren met ruim 120 zieken. Te half
tien werd tot intentie van alle zieken
die aan deze dag deelnamen door pas
toor H. A. J. Drost een plechtige H. Mis
opgedragen, waaronder de zieken de
H. Communie ontvingen. Na afloop was
er voor alle zieken tezamen een fees-
telük ontbüt in de kerk. Om half één
volgde de handoplegging door vele
geestelüken, waaronder rector H. A, J.
R. Roosen, moderator van het zieken-
apostolaat. De bisschop-coadjutor, mgr.
dr. J. A. E. van Dodewaard, was om
twee uur 's middags agens bü het pon
tificale lof tot sluiting van deze zieken
dag. Hij werd daarbij geassisteerd
door de pastoors der beide parochies,
C. Pouw en H. A. J. Drost, alsmede
door de accolieten van het Seminarie
Hageveld. De gezangen werden afwis
selend uitgevoerd door het zangkoor van
de zusters van Mariënheuvel en een
groot aantal bruidjes. In zün rondgang
door de kerk heeft de bisschop-coadju
tor vervolgens alle zieken afzonderlijk
met het Allerheiligste gezegend. De
bruidjes deelden na afloop bloemen uit.
Voor de vele zieken zal deze dag als
een onvergeteiüke in de herinnering blü-
ven. Aan de zieken die niet aan deze
ziekendag konden deelnemen hebben de
pastoors thuis of in het ziekenhuis een
brief en een bloemenhulde gebracht.
H. W. van Turnhout, veertig jaar
bij de Haarlemse rechtbank.
fiers meegemaakt, Hü doorliep op de
griffie de verschillende rangen, tot hü
op 1 september 1943 in zün tegenwoordi
ge functie benoemd werd. Hij volgde
toen de heer Kerkhoff op, die in Haar
lem eok een zeer bekende en gewaar
deerde persoonlükheid was in het mu
ziekleven.
Het was dus midden in de oorlog,
dat de heer Van Turnhout bureelchef
werd. Ook voor de rechtbank-griffie
was dat een zorglijke tijd. De Duit
sers bedilden van alles en nog wat.
Zo voerden ze bü'voorbeeld een bewa
kingsvoorschrift in. Een jaar lang
heeft de heer Van Turnhout ook ge
slapen in zijn griffie, met andere
ambtenaren, die daar moesten blü-
ven en waakzaam zün. Dat waren ze
ook. Op zolder bü de Engelse zen
der.... De Haarlemse rechtbank-grif
fie heeft zich in de oorlog verdien-
telük gemaakt voor de Joden, waar
dat maar kon. Bijvoorbeeld bij het
in orde maken van „scheidingen"
van de „gemengde huwelüken". Een
week lang heeft de griffie daar dag
en nacht aan gewerkt.
KUNSTKRING De Heemsteedse
Kunstkring houdt 10 juni 's avonds om
kwart over acht in de foyer van het
Minerva-theater de jaarüjkse ledenver
gadering. De heer H. D. Vooren treedt
af als bestuurslid. In zün plaats wordt
kandidaat gesteld de heer L. Nelissen.
De heer Th. J. H. Verhoeven stelt rich
herkiesbaar.
De heer Van Turnhout is zün leven
lang Haarlemmer gebleven. Andere
ambtenaren worden wel overgeplaatst,
maar het spü't de jubilaris niets, dat
hü Haarlem steeds trouw is gebleven.
Dat hü 31 juli 1902 in Heemstede ge
boren is, doet aan zijn Haarlemmer-
schap geen afbreuk, omdat zijn geboorte
huis (aan de Leidsevaart bü de remise)
sinds jaren onder de gemeente Haar
lem valt. De jonge van Turnhout ging
op school in het aloude katholieke
schooLcomplex aan de Gedempte Oude
Gracht, aan het hoofd waarvan des-
tü'ds de bekende heer Vintges stond.
Op school voetbalde de jubilaris van nu
uiteraard met alle toewüding. Hij
bracht het zelfs tot het katholiek Haar
lems schoolelftal. Nadat de heer van
Turnhout zijn MULO-diploma behaald
had, was hü eerst enkele jaren werk
zaam bij Van Gend Loos, tot hij uit
een aantal sollicitanten uitverkoren
werd voor de rechtbank-griffie
Omstreeks die tüd was het, 1 septem
ber 1919, dat de heer van Turnhout met
enkele andere voetbal-enthousiasten een
eigen katholieke club oprichtte:
TYBB, hetgeen The Yellow Black Boys
betekent. Aanvankelük heette die club
gewoon op zün Hollands „Geel zwart".
In 1923 werd hp districtsbestuurder van
de afdeling Haarlem van de toen nog
bestaande Diocesaan Haarlemse Voet
bal Bond. Vele jaren was hij van die
katholieke organisatie secretaris, la
ter voorzitter tot in 1940 de fusie tus
sen de voetbalbonden haar beslag kreeg.
Sindsdien is de heer van Turnhout vi-
ce-voorzitter van de H.V.B. (Haarlemse
voetbalbond), de Haarlemse afdeling
van de Koninklijke Nederlandse Voet
bal Bond.
Veel vrije tfjd heeft de heer van
Turnhout al sinds jaren niet meer. Tot
1935 heeft hij actief gevoetbald. Daar
na kon dat niet meer als gevolg van
een „knietje", waaraan men in die tijd
nog niet zoveel als nu kon doen. Maar
de voetballerij bleef de hobby en d®
vrpe-tpdsbesteding van de heer van
Turnhout, die daaraan al zp beschik
bare tpd en energie geeft. Van zijn
zesendertig functies vermelden we
slechts nog die van vice-voorzitter van
de Nederlandse Katholieke Sportbond
voorzitter van de landelijke afdeling
voetbal van de N.K.S., voorzitter van het
district Haarlem van de N.K.S.. voor
zitter van de Commissie Katho
liek Voetbal van de H.V.B.vice-voor-
zitter van de diocesane N.K.S., voor
zitter van de Jeugdkampen-commissie
van de N.K.S.
Van Turnhout werd in 1948 Pau-
selpk onderscheiden met het gouden
erekruis Pro Ecclesia et Pontifice
als blpk van waardering voor zijn
vele verdiensten voor de katholieke
sport. In 1949 werd hü Bondsridder
van de K.N.V.B. Voorts is hü drager
van het gouden ere-insigne van de
H.V.B.
Advertentie
Schouderpijn... maar ook
andere plagende pijnen raakt'
u prompt kwijt met WITTE
KRUIS.
tabletten, poeders
of cachets!
