HANDEL IN GEBRUIKTE WAGENS PROOI VAN ONBEVOEGDEN
6
Vakantiegangers met weinig
geld willige slachtoffers
MAPRO
Spanning niet verdwenen
w
DE EILANDER
Moeder
tbabydermkï;
commentaar
m
IV H
oorkomen van
ongelukken
papt-..
GORDIJNSPIRAAL
De Regeringsnota
I KLAAS TOXOPEUS
ZATERDAG 27 JUNI 1959
PAGINA 9
En meneer, als u de prijs hoort, dan zegt u: inpakken en
meenemen. Er mankeert niets aan, ik zou geen enkele aanmerking
kunnen maken. Het olieverbruik is volkomen normaal, en de motor
is toevallig pas nog geheel nagezienVerder hangt alles af van
de adspirant-koper. De handelaar heeft zijn verhaaltje gedaan, mom
pelt nog iets over onderhandelingen die gaande zijn met een andere
kandidaat, en laat de auto diep door zijn knieën zakken, ten teken
dat ook de vering in prima staat verkeert. Wat zal de klant doen?
De verleiding is wel erg groot, zo'n prachtige wagen voor een luttel
bedrag. Maar hij vermoedt niets over de versleten lagers en de
doorgeroeste cardanas, de chaos van telkens herstelde bedrading
achter het fraai glimmende dashboard of de desolate toestand van
juist dat ene kwetsbare onderdeel. Misschien besluit hij tot de koop,
dingt nog vijftig gulden af en rijdt koninklijk weg in de gelukzalige
verwachting, dat hij voor de vakantie onderdak is. Ook dit jaar
hebben weer honderden mensen duizenden guldens verspeeld aan
onklare vehikels, waarmee ze hun vakantie dachten door te brengen.
De meesten wisten niet wat ze kochten, en de categorie handelaren
in gebruikte automobielen die het van deze argeloosheid hebben
moet, strijkt dik geld op zonder ook maar in het minst last te hebben
van enige gewetenswroeging.
Voor* hel lere
Baby-huidje
ROMAN VAN DE LOKKENDE ZEE
door
milium
Louis Armstrong
herstellende
Jaarlijks verwisselt kwart miljoen
automobielen van eigenaar
Veilingen van auto's trekken altijd grote belangstelling, vooral ook van handelaren, die hier
zowel trachten te kopen als te verkopen.
men de hele vestigingswet aan zijn
laars lappen.
Een groot deel van alle transacties
ioopt via goed bekend staande bedrij
ven, aangesloten bij de BOVAG, die
speciale erkenningen uitgeeft. Er zijn
thans 97 van dergelijke officiële goed
keuringen uitgereikt, die voor de koper
evenwel nog geen absolute garantie van
betrouwbaarheid inhouden. Wel heeft
de BOVAG een scheidsgerecht, waar
gedupeerd voelende kopers zich
kunnen beklagen. Dan bestaat er in ons
land een veilinginstituut, dat iedere
week in de drie grote steden van ons
land parade houdt van gebruikte wa
gens. Het is daar vaak een aangele
genheid van louter handelaren, terwijl
de termijn om eventuele verborgen ge
breken te ontdekken, veel te kort is.
De koper heeft tweemaal 24 uur de
tijd om de wagen terug te brengen, zo
deze niet aan het bijbehorende keurings.
rapport zou voldoen, en maar heel zel
den slaagt hij er in zijn auto binnen
dit tijdsbestek enigszins degelijk te la
ten controleren. De A.N.W.B., die vroe
ger de wagens voor deze veiling keur
de, heeft zijn medewerking opgezegd.
„Particulier"
Wij staan op het terrein van een van
Nederlands grootste sloperijen, in Ter-
bregge onder Rotterdam. Rondom ons
strekken zich de geplunderde karkas
sen uit van honderden automobielen,
sommige nog in redelijke conditie, an
dere in staat van volledige ontbinding.
Per jaar rrriveren hier ongeveer 3000
slooprijpe wagens, die op zich be
schouwd hoogstens een paar honderd
gulden opleveren, maar in onderdelen
uitgedrukt nog zeer veel waarde ver
tegenwoordigen. Wanneer de cadavers
kaal zijn geplukt, worden ze op een
hoop gegooid en in brand gestoken, de
enige manier om er van af te komen.
De metalen restanten gaan naar de
schrotverwerkende bedrijven. Ergens
vooraan staat een op het oog nog in
redelijke staat verkerende Buick, een
grote zwarte glimmende carrosserie,
waarvoor ieder, geloven wij, toch een
heimelijk zwak heeft. Wij voor ons zien
ons althans al achter het stuur zitten
van deze machtige, gestroomlijnde
Amerikaan, al is het model wat uit
de tijd en al zal de motor wel onles
baar zijn. Maar de sloper had voor dit
exemplaar net meer dan 125,- over
gehad. Men kan er zeker van zijn, dat
een malafide handelaar voor deze zelfde
wagen zeker het vierdubbele bedrag ge
vraagd zou hebben, waarbij hij verzwe
gen had. dat de motor totaal uit zijn
voegen ligt.
Aaver tentie
MAPRO-spiraal is sterk en soepei
en overal in huis te gebruiken.
Voor Uw gordijnen, de was. Uw
garderobe enz.
Enorm practisch, eenvoudig te be
vestigen en te verwijderen.
méér mogelijkheden met
ned. octrooi 74341
Let op de gele bus I
Jaar in jaar uit wordt er in kranten
en tijdschriften over verkeersongeval
len geschreven: alarmerende artikelen
over de oorzaken en gevolgen van de
ongelukken en alle mogelijke bijdragen
tot het voorkómen daarvan. Het is de
verdienste van Dr. J. J. Wafelbakker
de sociaal-geneeskundige aspecten van
de wegverkeersongevallen wetenschap
pelijk te hebben bewerkt, waarbij hij
niet vergeten heeft al dat knipselma-
teriaal te ordenen en mee uit te wer
ken. Hoewel hij bescheidenlijk zijn boek
noemde „Enkele sociaal-geneeskundige
aspecten van de wegverkeersongeval
len", kan ik mij niet voorstellen dat
hij één aspect onvermeld heeft gelaten.
Deze constatering moge een even groot
compliment inhouden als dat de au
teur op dit veelbesproken gebied iets
nieuws zou hebben gezegd.
Het boek van Dr. Wafelbakker ligt
er, en is nog wel uitgegeven in de reeks
„Elementen voor de kennis der Volks
gezondheid" bij Van Gorcum te Assen.
Kwaadaardige tongen beweren, dat de
regering alleen maar ingaat op voor
stellen welke in en tot een boek ver
werkt zijn, terwijl pamfletten, brochu
res en losse artikelen hun doel nooit
bereiken. Welnu, laat Wafelbakkers
boek dan eindelijk die maatregelen er
door heen drijven welke ter preventie
van wegverkeersongevallen al eerder
door anderen waren voorgesteld en
metterdaad genomen moeten worden
J.J.C.M.
trachten te houden door steeds weer
bepaalde onderdelen zo voordelig mo
gelijk te vernieuwen. Verborgen man
kementen komen bij verkoop dan min
der snel aan het licht, maar de nieu
we eigenaar ontkomt evenmin aan
een bezoek bij de sloper, die voor de
afgedankte wagen doorgaans minder
betaalt dan men wel denkt.
Kwart miljoen
Het Nederlandse wagenpark bestaat
momenteel uit ongeveer 470.000 perso
nenauto' s en 140.000 vrachtwagens
met aanverwante voertuigen. Hoezeer
de handel in gebruikte automobielen
floreert, blijkt wel uit een onlangs op
gestelde berekening, dat per jaar on
geveer een kwart miljoen wagens van
eigenaar verwisselt; dat is dus maar
weinig minder dan de helft van het to
taal. Uiteraard willen velen van dit be
drijf een graantje meepikken en profi
teren van het feit, dat maar zo weini
gen méér van een auto weten dan de
bediening. En om een eigen handeltje
in tweede-hands goed te beginnen kan
„Van particulier aan particulier", een
vaak misbruikte term in de adverten
tiekolommen, is bedoeld om vertrou
wen te wekken en de kooplust aan te
wakkeren. Maar iedereen kan zich per
saldo particulier noemen, en dat de ko
per bij voorkeur geen handelaar mag
zijn, heeft een louter zakelijke verkla
ring. Een „particulier" zal immers be
reid zijn een groter bedrag uit te leg
gen dan iemand die de wagen zelf
weer van de hand wil doen. Tenslotte
is er dan de categorie der straat- en
markthandelaren, stuk voor stuk uit
geslapen lieden, bij wie desondanks een
groot deel van de kandidaat-automobi
listen aanklopt wegens de lage prijzen
die ze doorgaans berekenen Hun aan
biedingen zijn vaak afkomstig van dea
lers, die in deze ingerui'de wagens zelf
geen brood meer zagen en er dus de
handel een plezier mee deden.
Maar het plezier van de klant blijft
meestal beperkt tot de eerste vijftig
kilometer. Alle mogelijkheid tot ver
haal heeft hij zich, zodra de narig
heden beginnen, ontnomen door de
kwitantie „Zoals gezien en bereden"
te ondertekenen. De kopers dienen te
bedenken dat de meeste wagens die
worden ingeruild, aan reparatie toe
zijn, ofwel aan een algehele revisie.
Straathandelaren missen de outillage
om er zelf iets aan te doen en ver
kopen de wagens door in de staat
waarin zij ze binnenkrijgen.
Legio zijn de afschrikwekkende ver
halen van bedrogen kopers, maar hun
aantal zal altijd ontoereikend zijn om
te verhinderen dat de mensen zich
steeds opnieuw vol vertrouwen tot een
handige scharrelaar, wénden, die wa
gens voor enkele honderden guldens te
koop aanbiedt, en nog wel z.g.a.n.
Periodieke inspectie
Er kan tegen deze handel op straat
weinig gedaan worden. Men kan de
gegadigden die zich hiermee inlaten
meestal vakantiegangers met een smal
le beurs moeilijk tegenhouden, en
de handelaren zelf behoeven over ge
nerlei vergunning te beschikken om tot
transacties over te gaan. Zodra zij
evenwel binnenshuis handel drijven, bij
voorbeeld voor het schrijven van de re
kening, vallen zij onder de werking van
het vestigingsbesluit, maar men be
grijpt, dat ontduiking hiervan nauwe
lijks is na te gaan.
De verkeersveiligheid moet eigenlijk
een factor zijn om de handel in tweede
hands automobielen in goede banen te
leiden. Men stelt, rijdende in een auto
mobiel met motorische of mechanische
mankementen, immers eigen leven en
dat van anderen aan groot gevaar bloot.
Een periodieke controle lijkt dan
ook een dwingende eis, liefst natuur
lijk op basis van vrijwilligheid, maar
anders bij wettelijke verordening. In
Duitsland, Zwitserland en België' be
staan al dergelijke maatregelen, ter
wijl in Nederland de Commissie Vei
ligheid Wegverkeer een plan in voor
bereiding heeft. Maar er heersen ;bin-
nen deze commissie diverse menings
verschillen, o.a. over de vraag, door
welke instantie de inspectie verricht
zou moeten worden, en om de hoe
veel tijd. De A.N.W.B. is er niet
bepaald enthousiast voor, terwijl de
BOVAG weer een eigen plan heeft
ingediend. De gedachte van de
BOVAG komt hierop neer, dat over
schrijving van het kentekenbewijs al
leen zou mogen plaatsvinden bij over
legging van een keuringscertificaat.
Om u het lot te besparen van. de
man die een hele mooie auto kocht
maar met een bodem van bëtonj of
van de beklagenswaardige automobi
list, die voor een gebruikte wagen nog
driehonderd gulden meer had betaald
dan de nieuwprijs bedroeg, volgen hier
enkele welgemeende wensen.
De eerste is deze: koop op dit ogen
blik géén auto. De markt is wat wer
kelijk goede wagens betreft uiterst
krap en wordt pas in het najaar weer
wat veelzijdiger. Alleen de betrouwba
re handelaren zorgen er voor constant
voldoende voorraad te hebben. De
tweede raad is: neem altijd een des
kundige mee bij een transactie, en laat
de wagen éérst keuren alvorens uw
handtekening onder de kwitantie te
zetten.
Maar we maken ons geen illusies.
Het kost enorme moeite om, oog in oog
met een mooie glanzende automobiel,
neen te zeggen en weer op de fiets
of tram te stappen. En dan met een
motor die pas is gerevideerd, en een j
nieuw gespoten carrosserie
In een lange rij staan de auto's te koop aangeboden op de openbare weg. In
lichtingen bij de caféhouder! In Rotterdam treedt de politie sinds kort op tegen
de straathandel door de wagens van de weg te laten verwijderen.
(Van een medewerker)
Het feit, dat de regeringsnota over
het te volgen sociaal economisch
beleid van de nabije toekomst
eerst op 14, 15 en 16 juli door de Kamer
in behandeling kan wórden genomen, is
op zich reeds door de vakbeweging met
de nodige reserves ontvangen. In het
S.E.R.-advies, waarop de nota zou zijn
gebaseerd, is door een groep welke een
meerderheid in de S.E.R. vormde, ge
adviseerd om met welvaartsverbeteren-
de maatregelen te beginnen op 1 juli
1959. Op dat moment zou de tien cent
toeslag op de kinderbijslag moeten wor
den omgezet in een algemene verho
ging, aangevuld met een extra-toeslag
van 3 cent vanaf het eerste kind. Dit
enkele voorbeeld toont al aan, dat de
regering cich in haar jongste nota
eigenlijk geheel heeft losgemaakt van
de onderscheiden adviezen, welke in
het S.E.R.-rapport tot uitdrukking
kwamen.
Nu hadden we vooraf al eens de op
merking gehoord, dat de regering eigen
lijk op rozen zat. Als immers de repre
sentanten van het bedrijfsleven, het
samen niet eens konden worden over
de te nemen maatregelen en de te vol
gen weg, wat bleef de regering dan
anders te doen over dan haar eigen
koers te bepalen! Zulk een redenering
klopt evenwel slechts in schijn. Nadruk
kelijk moge er aan worden herinnerd,
dat alle vertegenwoordigers van de
AdverievTif
Laalsle gang
Er komt een oud Fiatje het ter
rein op rijden, dat elk ogenblik de
laatste adem uit zou kunnen blazen.
Inderdaad was de rit naar de sloper
zijn laatste gang geweest, zo blijkt
weldra. De bestuurder had het ve
hikel juist diezelfde middag bij een
scharrelaar gekocht voor 450,-.
Maar hjj was nauwelijks in zijn nieuw
verworven eigendom weggereden,
of de politie hield hem aan en onder
wierp het wagentje aan een grondige
controle. De inspectie bleek niet ge
heel ongegrond. Er kwamen namelijk
zóveel nogal essentiële tekortkomin
gen aan het licht, dat de politie de
automobilist voor de keus stelde: of
wel de wagen onmiddellijk geheel la
ten nazien, ofwel te berusten in een
verbeurdverklaring. De man had het
eerste gekozen, maar was recht
streeks naar het sloopbedrijf gere
den, dat hem tenminste nog honderd
gulden voor het wrak betaalde. In
een uur had hij f 350 verspeeld door
zich ondeugdelijk materiaal aan te
laten praten.
Een sloperij is natuurlijk een nut
tig instituut als kerkhof voor onbruik
bare motorvoertuigen, anderzijds is
zij een onuitputtelijke bron voor lie
den, die een wagen met een gare
motor of andere gebreken op de been
4
«ÉÉÉt
werknemers unaniem van oordeel wa
ren (en beslist nog zijn) dat welvaarts-
verbeterende maatregelen, vooral voor
de minder draagkrachtigen, maar ook
voor de loontrekkenden in het algemeen
vóór dienden te gaan bij de verdeling
van consumptief aanwendbare natio-
naal-economische ruimte. Ook de con
fessionele werkgevers waren deze ge
dachten toegedaan. We hebben reeds een
aantal weken geleden gewaarschuwd
tegen een in Den Haag merkbare nei
ging om deze ruimte op de eerste plaats
aan te wenden voor huurverhoging en
consumenten-subsidie-verlaging. Wij
meenden en menen nog, dat dit een wel
zeer kwalijke honorering zou zijn van
de bereidheid, die de werknemers heb
ben betoond, om door het brengen van
een consumptie-offer 's lands verstoor
de economie weer in evenwicht te
brengen. Bij de discussies rond de re
geringsverklaring heeft prof. Romme
zijn uiterste best gedaan om van prof.
De Quay de verzekering te krijgen, dat
die welvaartsverbeterende maatregelen
voorrang zouden hebben boven de ook
naar onze mening zeer noodzakelijke
maatregelen als: huurverhoging en
melkprijsstijging.
ie de tekst van het antwoord van
de minister-president nog eens
herleest, kan de heer De
Quay zeker niet van woordbreuk be
schuldigen. Hij heeft immers gezegd,
dat de ene maatregel de andere niet zou
verdringen, maar men leze er de com
mentaren van de heer Romme nog eens
op na, om te weten dat het niet an
ders mogelijk is dan dat ook hij, en met
hem derhalve vrijwel de gehele katho
lieke Tweede Kamer-fractie, zich nu
toch wel teleurgesteld moet voelen. Op
verschillende punten immers wijkt de
regeringsnota af van het geadviseerde
in combinatie A. We hebben nog niets
gelezen over de mogelijkheden van ver
beteringen in het gemeentenklassenstel-
sel. De kinderbijslag gaat zoals ge
zegd later omhoog dan was gevraagd;
de huurverhoging komt drie maanden
eerder; de melkprijsstijging, waarvan
was aangeraden deze in etappes door
te voeren, heeft een nóg snellere weg
naar de invoering gevonden. Deze kant
van de optelsom is derhalve nog niet
Het autokerkhof is de plaats, waar alle wagens een roemloos einde vinden, en meestal veel te laat, want het grootste deel van ons Nederlandse wagenpark
blijft onverantwoord lang op de weg.
Het internationale smalfilmers-
verbond Unica, waarbij 24 landen zijn
aangesloten, zal van 24 tot 31 juli in
Helsinki zijn achttiende jaarcongres
houden.
Totaal versleten of verongelukte auto
mobielen leveren nog honderden onder
delen op die min of meer bruikbaar zijn
en aldus het leven weer rekken van
vehikels die eigenlijk ook al lang rijp
zijn voor de sloop.
Maar Hedwig hield aan. „En als ik nou 'ns met
paard en kar kom, Simonzou je dan nog „nee"
zeggen?
De oude jutter bleef staan. Hij scheen ha te den
ken over Hedwigs aanbod „Vooruit dan maar!", zei
hij na een korte poos. „Je zal je deel hehben. Schiet
op..., ik zal hic, op je wachten".
Hedw g draafde naar de boerderij, in enkele minu
ten hac hij net paard ingespannen. Binnen het kwar
tier was hij we„; bij Simon de Rijke, die in de luwte
van Je reddingbootschuur een pijp zat te roken.
Hjj stond op toen hij het zachte geluid van paar
denhoef en hoorde
„Dat is tenminste vlug werk", prees hij. „En ver
tel me nou eens waar die Zweed zo ongeveer zit."
Heawip schatte de afstand en wees een punt aan dat
iets ten westen van het kustvuur van het naburige
eiland lag. „In die hoek moei-ie zitten." zei hij.
Simon de Rijk» snoof als een hond die wild ruikt.
Hp peilde de stroom en de wind en berekende hun
verloop. „Ik ku'er langs de waterlijn om de oost",
zei hij na enige tijd. „Ga jij met die brik van je
binnendoor. We treffen mekaar bij paal veertien".
Hedwig liet het paard draaien en voerde het langs
een schelpenpad dat achter de duinenrij liep, naar
de aangegeven plaats. De maan was geheel achter
het wolkendek verdwenen toen Hedwig het punt be
reikte. Hij probeerde in het duister iets te onder
scheiden... Wachi...! Daar danste een lichtje langs
de vloeaujn'
Het bleek Simon te z(jn, die gewapend met een
enorme staaflantaarn de vloedlijn langs liep. Hedwig
liet paaid en wagen in de „tweede duinen" staan. Hij
begreep aat hy en Simon het gevonden goed daar
heen zouden slepen, om het pas aan het slot van de
operatie op de wagen te laden. Zolang de buit in de
tweede duinen lag zou niemand eraan komen. Dat
is zo dp ongeschreven jutterswet, die eerbiediger
word nageleefd dan welke „Haagse" wet ook.
Even ratei dansten r twee dwaallichten langs het
strand. De oude en de jonge jutter spraken geen
woord. Het verhoogde de sensatie, vond Hedwig.
Opeens bleef Simon staan. „Hebbes" riep hij zacht.
Het was het ee'ste woord dat Hedwig op het strand
var hem hoorde Kris kras verspreid lag er een par
tij nieuw hout voor hun voeten. Iets verder onder
scheidde Hedwig de lege olievaten, die zij bijna op
hun hoofd hadden gekregen tijdens de tocht met de
reddingboot.
Zwijgend begonnen zij de restanten van de dek
last die de „Lux" had vervoerd naar de tweede duinen
te slepen Na een hall uur zwoegen zei Simon: „Dat
is genoeg voorlopig!" Bij de platte wagen van Chris
Hed and lag een stape> hout van ruim honderd stuks.
Krakend retu oc wagen even later over de strand-
■veg in de richting van Simons huis. Pas bij het af-
'aden spi ak de oude jutter tot zjjn helper.
„Laat twintig balken op de wagen liggen, zeun!",
zei hij „Die breng jij morgenvroeg netjes naar de
strandvondei En denk erom: met twee woorden
tegen hem spreken. En als ie vraagt of er soms nog
méér i dan zeg je nee. Begrepen?"
„Watte?" vroeg Hedwig, die zijn oren niet goed
geloofd'
„Doe wat ik zeg en klets niet zoveel. Simon wéét
wat-ie doet en je zal je deel krijgen. Geen cent te
min. Reken daar op!"
HOOFDSTUK III
Het liep al tegen tienen toen Hedwig eindelijk bij
Harm en Boukje binnenstapte. Menke was er al an
derhalf uur. Zij had lange tijd thuis zitten wachten,
doch toen Hedwig niet was komen opdagen, had
ze besloten dan maar op eigen gelegenheid naar de
bruiloft te gaan. Dat men haar de deur zou zwijgen
behoefde Menke niet te vrezen. De oudere eilandse
families zijn praktisch allemaal wel ergens aan el
kaar verwant - en dit verklaarde ook de aanwezig-
neid van de ruim zeventig gasten. Zij zaten in de
grote keuken, in de kamer en op de deel, waar lange
tafels waren neergezel. Het vee was zolang onderge
bracht oü een buurman.
Menke keek lang niet vriendelijk, toen ze Hedwig
zag verschijnen Waar had hij gezeten? Blijkbaar
voelde hij zelf ook wel, dat hij zich niet bepaald
behoor Hik had gedragen. Gelukkig voor hem, dat de
andere bruiloftsgasten een klein hoera'tje lieten horen
bij zijn binnentreden. „Daar is de redder!" riepen
ze gekscherend en iemand kneep Menke in de arm,
zeggend: „Pas maar op met zó'n vrijer, Menke. Die
laat je al in de steek voor ie zijn eerste zoentje te
pakken hebt'
Er was een heel gerommel met banken en stoelen,
■er Hedwig een plaatsje naast Menke had gevonden,
aan één van de lange tafels die rijkelijk met bloemen
versiert waren Het zilveren bruidspaar was nergens
Ie bekennen Da' ging schuil achter een blauwe mist
bank van sigaren en sigarettenrook. Menke keurde
Hedwig nauwelijks een blik waardig. Zij zat demon
stratief te praten met de buffetbediende van de veer
boot. een jongen met geplakte haren, die haar met
onders'"eping van veel weidse gebaren vertelde hoe
benauwd de overtocht was geweest, gisteravond. „Bij
't havenhoofd" vertelde hij, „voelde ik de schuit
compleet o\ er de stenen schuren. En we werden ge
woon naar binnen gesméten. Tjonge, wat 'n stroom er
stond D'r was geen sturen meer tegen! Ik mag ster
ven als ik 't lieg
Hedwig, die het hoorde, meesmuilde: „Moeten wij
geloven, dat jij ie tijd hebt verdaan met het maken
van acrobatische toeren...?"
„Wees jij maar stil!" zei Menke boos. „Zorg jij
liever dat je op tijd bent als je een meisje uitnodigt
voor een bruiloft'"
Hedwic keek haar verontschuldigend aan. „D'r was
van alles op 't strand, Menke" zei hij zacht. „Ik
móést er even heen! Je bent er toch niet kwaad om?"
(Wordt vervolgd).
bepaald in staat om ons gerust te stel
len en dus zeker niet om ons tot enthou
siasme te verleiden over dit regerings
stuk. Zeker, er is daarnaast ook een op
telsom te maken van de concrete ver
beteringen, welke voor bepaalde bevol
kingsgroepen nu op korte termijn zijn
te verwachten. In het bijzonder ver
heugt ons de maatregel ten behoeve
van de invaliditeitsrentetrekkers. Hun
basisuitkering (dus zonder de 90 pet.
toeslag) wordt verdubbeld en de gehuw
den krijgen er bovendien nog 5 gulden
gezinstoeslag bij. Ieder komt dus min
stens op 290 pet. van het oorspronke
lijk wettelijk vastgestelde bedrag en de
gezinshoofden gaan daar nog 5.- bo
ven uit. Ook de verlaging van de vrij
gezellenbelasting is een positief goede
noot. Eveneens stemt tot optimisme de
realiteitszin van de regering, dat on
middellijk is gesteld, dat de salarissen
van de overheidsdienaren de lonen in
het vrije bedrijf moeten volgen. Hope
lijk voorkomt deze constatering het lang
zamerhand zo berucht geworden lang
zame overleg over de positie van deze
toch betekenisvolle bevolkingsgroep.
Zowel de Katholieke Volkspartij als
de A.R. en de C.H.U., dus de drie
eigenlijke volkspartijen van de rechter
zijde, komen op 14, 15 en 16 juli voor
een bijna beangstigend verantwoorde
lijke taak te staan. Mogen zij het aan
vaarden, dat van de welvaartsverbete
ring, welke zij vooral bij de verkiezings
campagne zo vol overtuiging hebben
verdedigd, niet dat terecht komt wat
zjj zich hadden voorgenomen? En als
langs de weg va amendering niet de ver
beteringen kunnen worden aangebracht
die zij er zeker zullen trachten in te
brengen, moeten zij dan deze regering
naar huis zenden? Wij kunnen ons voor
stellen. dat menig Kamerlid de komen
de weken met zichzelf in een ernstige
conflictssituatie zal geraken.
Advertentie
Louis Armstrong, die wegens long
ontsteking in het ziekenhuis van Spo-
leto is opgenomen, is aan de beterende
hand.
Dr. Alexander Schiff, zijn huisdokter,
vertelde dat Armstrong bjjna de ge
hele dag had geslapen. In de middag
mochten fotografen foto's nemen, waar
bij de patiënt allerlei grimassen
maakte
