Nieuwe Haarlemsche Courant | 1959 | 25 juli 1959 | pagina 15

brRüd

Hoe te vragen?

Dappere

reuzin

H

I

H

E

K

GEVAREN VAN DOPING

Gooi die rommel weg en fiets eens

„VICTORY" Het beroemde

vlaggeschip van Nelson

DRAADLOOS

CONTACT

ram

Vermoeidheidsgevoelens worden
overdrevenniet de vermoeidheid

zelf

In het zwembad

500.000 T.V.-

kijkers

Uit de pers

EVEN AANDACHT VOOR

benoemingen

ZATERDAG 25 JULI 1959

PAGINA 15

In vacantietijd
ook van Uw
scheerzorgen bevrijd

Liturgische weekkalender

5?

WGliiwen

Vast gegeven

De post
zegels van
Liechten
stein, het
kleine vor
stendom
aan de
Zwitserse
oostgrens,

komen
voor het

grootste deel in ongebruikte staat te
recht in cVe verzamelingen van de fila
telisten. Met het vaststellen van de op
lage van elke nieuwe serie wordt daar
dan ook terdege rekening mee gehou
den.

Hoewel het aantal gedrukte exem
plaren in de regel niet gepubliceerd
wordt, is b.v. wel bekend dat vorig jaar
uit de opbrengst van postzegels 1% mil
joen Zwitserse franken in de staatskas
vloeiden, hetgeen een tiende gedeelte
van de inkomsten van dit vorstendom
betekent.

Het aantal emis-
sies, twee of drie
per jaar, is geluk
kig beperkt, ter
wijl aan de uitvoe
ring alle zorg wordt
besteed. Dit is ook
het geval met de
reeks welke don
derdag 1.1. verscheen. Op twee van de
vijf zegels (10 ct. en 50 ct.) komt het
kasteel Vaduz voor, de 20 ct. geeft de
Rijndam te zien, de 30 ct. het slot Gu
tenberg en de 60 ct. een gezicht van het
Bettlerjoch op de Naafkopf-keten.

België. Een serie met een toeslag ten
bate van de Koninklijke Bibliotheek
Van België werd begin van deze maand
uitgegeven. Aanleiding was de herden
king van de oprichting van de eerste
Koninklijke Bibliotheek te Brussel door
Filips II op 12 april 1559. De nieuwe
uitgifte omvat zes zegels, die elk een
bladzijde te zien geven van een der
mooiste wapenboeken van de Orde van
het Gulden Vlies, een werk dat naar
alle waarschijnlijkheid in 1537 werd
vervaardigd door de grootste Vlaamse
miniatuurschilder
van de 16e eeuw
Simon Bening.

Op de postzegels
komen de eerste
vijf grootmeesters
van de Orde voor:
Filips de Goede
(40 10 ct), Karei
de Stoute (1 fr. 50
ct.), Maximiliaan
van Oostenrijk (fr.
1.50 50 ct.), Filips
de Schone (fr. 2.50
fr. 1) en Karei
V (fr. 3 fr. 1.50).
Op de hoogste
waarde (fr. 5+ fr.
3) treft men het
blazoen van Filips
de Goede aan.

heidkundige vondsten, waaraan de
meeste afbeeldingen zijn ontleend, da
teren van 500 tot 300 jaar voor Christus.

Verenigde Staten.

Op 17 augustus a.s.r^ II Q A CV
is het honderd jaarffl
geleden dat John1*

Wise een eerste i—JÊBBBSBk
vlucht maakte mei Alll CO

een luchtballon, die ■mmMfflsS CJ1
post vervoerde. Hij bIHW f i-i
steeg op in Lafayet-IVHIVf
te (Indiana) en V*'IP
landde ongeveer 35 LU \\V IJL
mijl verder in Craw- >- w\\ /y
fordsville. De zen-^ MLU CD
ding post bestond
uit 123 brieven en ""S,

23 circulaires, die
naar New York

Van al deze stukken BairmailQ

is voor zover bekend momenteel nog
maar een brief intact. De 7 ct. luchtpost,
die ter herinnering aan deze vlucht zal
verschijnen, vindt men hierbij afgedrukt.

Advertentie

Vergeet in Uw vacantietijd hetzeep
en kwastgedoe. Of vervang Uw
oude droogscheerapparaat door
een nieuwe Braun.

Dan wordt Uw vacantia - en voort
aan Uw dagelijkse scheerbeurt -
een genoegen.

Overtuigender dan iedere bewe
ring: de vergelijkende scheer-
proei.

Type Combi
met tondeuse
In luxe plastic
étui f. 59.75.

Type Special in cartonnen doos f. 44.75.
Nieuw type Standard in cartonnen
doos f. 37.50

Imp. N.V. Hapé, Amsterdam-C. Telefoon
63957 (4 lijnen). Gevestigd 1913.

Italië. Een eeuw geleden woedde in
Italië de strijd om de onafhankelijkheid.
Dit feit werd o.m. ook door de uitgifte
van een vijftal postzegels herdacht. Vier
ervan 25, 35, 60 en 110 Lire geven
een beeld van de verschillende veld
slagen, die in de oorlogen voor de Ita
liaanse eenheid werden geleverd. Op de
15 L. ziet men de vier grondleggers
van de staat: koning Victor Emmanuel
II. Garibaldi, Benso en Mazzini.

Griekenland. De
Griekse emissies
van de laatste tijd
irunnen wat uitvoe-
f!ng betreft wed
ijveren met de
mooiste miniaturen,
die er op het gebied
van postzegels be
staan. De vorige
maand in omloop
gekomen zegels ter
ere van het klassie
ke Griekse toneel
doen daar niet voor
onder. De reeks be
staat uit acht waar
den: 20 1. met een „„♦„i
motief van een antieke vaas, voorstel
lend toeschouwers tijdens een voorstel
ling; 50 1. een kleimasker; 1 d. een fluit,
trom en lier; 2.50 d. een acteur; 3.50 a.
het amfitheater van Delphi; 4.50 d.
Andromeda en Perseus (ook een vaas
fragment) en 6 d., voorstellende de op
voering van een satirisch spel. De oud-

in.

n artikel (2) hoopte ik U duidelijk
te maken, dat het in sommige
spellen nodig is de kaartverdeling
te „omschrijven", teneinde daardoor
het juiste eindbod te bereiken. We
kunnen daarbij terugkeren tot het spel
uit artikel (1), hetwelk als een moei
lijk voorbeeld kan dienen:

WEST
H B 8 6 3
8 7 4
A

A 8 5 3

OOST

V 10 9 7 5 4

V 7 5 4 3
H 4

West opent 1 schoppen er zit 6
schoppen voor OW in, doch met het
normale azen-vragen is dat bod (al
thans verantwoord) onbereikbaar. Hoe
dan wel?

Oost zou kunnen beginnen met 2
ruiten te bieden een bod, dat in
alle moderne biedsystemen als dwin
gend voor een biedronde wordt be
schouwd. West moet dus nog een
keertje bieden en hij kan voorlopig
met veel anders doen dan 2 schoppen
zeggen.

ierna zou een redelijk bod van
oost zijn: 5 schoppen, waarmede
hij a.h.w. zegt „Partner, mijn
algemene kracht is wel voldoende voor
11 slagen, doch het hangt een beetje
af van jouw hoge kaarten, of er 6 te
maken is." Nu heeft west een bijzon
der belangrijke kaart: O Aas, en
reeds daarop zal hij tot 6 schoppen
moeten besluiten. Ja juist ruitenaas
is zo belangrijk, omdat oost ruiten
geboden heeft!

Oost zou het nog beter kunnen
doen: eerst 2 ruiten antwoorden en
(na 2 schoppen van west) met 3
klaveren opnieuw een dwangbod ge
ven. Een dwangbod, vraagt U zich af?
Ja lezers, inderdaad een 3-bod in
een nieuwe kleur door de partner van
de openingsbieder is wederom forcing
(dwingend) voor een biedronde. West
moet dus we] doorgaan en zegt nu
redelijke 4* steun aan, door het bod
„4 klaveren" (let U erop, dat dit dus
geen conventie is).

zeggen. Inderdaad, het is verre van
eenvoudig en behalve de slamconven.
tie moet U ook nog een behoorlijk
stukje andere biedtechniek beheersen
om goed terecht te komen. Bovendien
moet U een zekere „feeling" voor de
mogelijkheden hebben (zie oost's bie
den).

In Engelse biedstijl wordt slam
vaak geboden op b.v. de volgende ma
nier: west 1 schoppen oost 4 schop,
pen west 6 schoppen. De westspe
Ier zegt met zijn 6-bod: „als jij sterk
genoeg bent partner om ineens
schoppen te kunnen bieden, heb ik
méér dan voldoende overwaarde en
controles om 6 schoppen te kunnen
bieden". Men pleegt dit te noemen
„slambieden op algemene kracht" en
de voorbeelden daarvan liggen te over
in de praktijk.

omt oost vervolgens met het bod
„5 schoppen", dan heeft hij zijn
spel aardig omschreven. Name
lijk ruiten bieden, klaveren bieden
en schoppen steunen, één en ander ge
combineerd met een sprongbod (5
schoppen), geeft aan dat men in de
overblijvende kleur ten hoogste een
singleton (enkele kaart) heeft. West,
met de beide Azen van de door oost
geboden kleuren, moet de slaminvite
aannemen en 6 schoppen bieden.

Brrrwat is dat lastig, zult U

r zijn wéér andere soorten slam-
spellen, waarvan het slagen af
hangt of ge de juiste controles
in partners hand vindt. In rubriek (2)
daarvan al een klein voorbeeld, doch
wat zoudt U doen met het volgende
spel?

AHVB 8 7 5 A V 4 O
4» H V 3

U opent b.v. 2 schoppen en Uw
partner komt met het verblijdende
bod van 3 ruiten. Er zijn slechts twee
kaarten in Uw partners hand die U
interesseren: Heer en Aas. Hoe
daar achter te komen? Wederom zal
„vragen" als regel niet veel helpen
als Uw partner één Aas en één Heer
zou aangeven, weet U nog niets.

In dit geval zou men er veel aan
hebben als men de z.g. askingbids
(vraagbiedingen) van Culbertson
speelde; daarbij kan men informeren
naar bepaalde controles in partners
hand. Over deze, door vele bridgers
gebruikte conventie een volgend maal
meer.

MIMIR

ZONDAG 26 juli: H. Anna, moeder van
O. L. Vr.; eigen mis; 2 geb. v. d. 10e zondag
na Pinksteren; credo; wit. MAANDAG: Mis
van de 10e zondag na Pinksteren; 2 geb.
H. Pantaleon; groen. Roermond: H. Jaco
bus, apostel; eigen mis; 2 geb. H. Panta
leon; credo; pref. v. d. apostelen; rood.
DINSDAG: H.H. Nazarius en gez., marte
laren; eigen mis; rood. WOENSDAG: H.
Martha, maagd; eigen mis; 2 geb. H.H. Fe
lix en gez.; wit. DONDERDAG; Mis van
zondag; 2 geb. H.H. Abdon en Sennen;
groen; VRIJDAG: H. Ignatius van Loyola,
belijder; eigen mis; wit. ZATERDAG: St.-
Petrus' Banden; eigen mis; 2 geb. H. Paulus;
3 geb. H.H. Machabeeën; pref. van de apos
telen; wit. ZONDAG 2 aug.: 11e zondag na
Pinksteren; eigen mis; 2 geb. H. Alfonsus;
credo; pref. van de H. Drieëenheid; groen.

Aan de eindstreep
hebben zich enkele
weinig hartverhef
fende tonelen afgespeeld,
schreef de sportredacteur
van ons lijfblad enke
le dagen geleden in een
verslag van een etap
pe van de roemruchte
Tour de France. Een
i ander als gevolg van
„pilletjes die u en wy
niet in de apotheek kunnen krygen".
Terecht schrijft de sportredacteur dat
een lergelyke „voorbereiding" niet
ongestraft kan blijven en zich zal wre
ken. Misschien herinnert u zich in het
nabije verleden de gevallen van wiel-

Er wordt roofbouw gepleegd op
het lichaam. Niet een optimale ge
zondheid en welbevinden is het doel
maar de topprestatie, het record,
de roem (voor de personen en niet
minder voor de natie!) en in een
deel van de gevallen het geld. De
sport vermaterialiseert en wordt
niet meer beoefend omwille van de
sport. Het staat een ieder vanzelf
sprekend vrij „sport" als beroep uit
te oefenen Wij moeten dan echter
scherp onderscheiden waar het om
begonnen is en niet de denkfout
koesteren dat zo'n beroep wel erg
<?ezond moet zijn.

Bovendien moeten de sportbonden

renners, hun namen zullen wij hier
thans laten rusten, die tijdens derge
lijke dopende ronden de waanzin na
bij volkomen uitgeput, soms halfdood
en helaas wel eens erger van hun
fiets vielen. Geen wonder zult u zeg
gen, 200 km of mee fietsen in een
hoog tempo in een verzengende hit
te, vaak tegen steile bergen, moet wel
zeer afmattend zijn. De ervaring leert
®venwel dat een gezonde, getrainde
Wielrenner bij - _n goede verzorging
onderweg niet gemakkelijk de grens
J'&n zijn normale vermoeidheid dusda
nig overschrijdt, dat zijn gezondheid
ogenblikkelijk ernstig wordt benadeeld.

echter een sportbeoefening waar-
herhaaldelijk het uiterste van
ernands lichamelijke en geestelijke
Pankracht wordt gevergd nog we)
g®tond is, is een andere vraag. Het
|~at niet meer om lichamelijke ont-
rfPaning en verbetering van lichame-
ont con"Iltie met als nevendoel een
jOtspanning van de geest: mens sana
- corpore ino, maar om het berei

ken

van prestaties waarbij deze doel-

of

?au °P de achtergrond raken

in het gedrang komen.
da streven naar topprestaties res-
in u eltjk ampioenschappen komt
"et algemeen le lichamelijke ge-
«ndheid zeker op de lange duur met
troede.

en zo nodig de overheid erop toezien
dat de gezondheid niet nodeloos in ge
vaar wordt gebracht, door regelmati
ge verplichte keuringen te eisen, ad
viezen inzake leefwijze (dieet!) en
training en vooral ooi door een streng
toezicht op het gebruik van ongeoor
loofde stimulerende middelen. Het ge
bruik hiervan is een hand over hand
toenemend euvel met name in de
wielrennerij. De goeden niet te na ge
sproken schijnt het een gewoonte te
gaan worden, dat dt verzorgers,
„soigneurs" zich gaan bezighouden
met het onbevoegd uitoefenen van de
geneeskunst door hel toedienen van
allerlei middelen, die het vermoeid
heidsgevoei onderdrukken, respeetie
/elijk het ithoudingsvermogen ver
groten. „doping". Vaan geschiedt dit
blijkbaar met zo weinig kennis van
zaken en met zo weinig scrupules dat
er vreemde dingen met de sportlie
den gaan gebeuren en er zelfs slacht
offers vallen. Daardoor gelukt het de
laatste jaren ook niet meer deze
dingen in de doofpot te doen verge
ten. Bovendien zijn er de gewetensvol
le sportjournalisten die deze wantoe
standen aan de kaak stellen.

Het Engelse werkwoord dope kan
betekenen bedwelmen maar ook (fi
guurlijk) voor de mal houden. Doping

Is meer dan dat, het ls gevaarlijk be
drog. Het betreft meest zogenaamde
wekmiddelen die slaap en vermoeid
heidsgevoelens verdrijven; let wel, zij
heffen de vermoeidheid zelf niet op,
die een gevolg is van een ophoping
van afvalstoffen in het bloed en de
spieren. Deze kunnen alleen verwij
derd worden door de tijd, dat wil zeg
gen als de bloedsomloop en uitschei
dingsorganen alles verwerkt hebben.

Slaap en vermoeidheidsgevoel zijn na
tuurlijke aarschuwingen dat lichaam
en geest rust behoeven. Nu kan men
de grens waarbij de hinderlijke ver
moeidheidsgevoelens belemmerend
gaan werken door training wel ver
schuiven maar dat gaat slechts in be-
perkte mate. En als er^ dan middelen
aan de markt komen die in staat zijn
de mens in een roes te brengen, waar.
door hij zijn vermoeidheid minder
voelt, is het heel verleidelijk om het
natuurlijke prestatievermogen op deze
wijze te vergroten teneinde de wed
strijd te winnen en de daaraan ver
bonden lauweren te oogsten. De over
winning is dan nie* te danken aan
eigen capaciteiten, zelfbeheersing en
doorzettingsvermogen om zover te ko
men. Ik heb eens een uitspraak van
een bekend Nederlands wielrenner ge
lezen. die mij is bijgebleven: „Gooi
die rommel weg en fiets eens". Het
effect van deze middelen is veelzijdig
en ingrijpend. Behalve de genoemde
stimulerende werking, werken ze ook
prikkelend op het hart en andere spie
ren, verhogen de bloeddruk en rem
men .e eetlust. Dit laatste effect heeft
tot gevolg dat stmmige als geenszins
ongevaarlijke vermageringsmiddelen
in ie handel zijn gebracht. Gebruik
nooit vermageringsmiddelen zonder
uw dokter te hebben geraadpleegd.

Voorts verooi aken deze middelen
een onnatuurlijk gevoel van opgewekt
heid, een roes zoals bij meer vergif
tigingen voorkomt in het eerste sta
dium: alcohol, morfine. Dit houdt een
ander groot gevaa in: de verslaving.

Viet voor niets is de invoer van
verschillende dezer middelen in een
aantal landen, met name in Frankrijk
verboden.

Sommige mensen reageren ook bij
'agere doses ai ongunstig, zoals vrij
wel iedereen bij langdurig gebruik
Hoofdpijn, neerslachtigheid. snelle
vermoeidheid prikkelbaarheid, sla
peloosheid, bevingen en zelfs opwin
dingstoestanden zijn veelvuldig voor
komende bijverschijnselen.

et allerkleinste meisje van de eer
ste klas was Saartje. Ze was zo
klein, dat ze op school altijd op
een kussentje moest gaan zitten, an
ders kwam ze niet met haar neusje bo
ven haar lessenaartje uit. Als ze voor
het bord moest komen, moest ze altijd
boven op een trapje gaan staan. En op
de gang moest een ander meisje haar
manteltje weghangen, want bij de kap
stok kon ze nog lang niet. Dat was niet
leuk voor Saartje. Maar het was nog
minder leuk, dat de andere kinderen
niet met Saartje wilden spelen. Ze
mocht nooit mee tikkertje doen of ver
stoppertje. En als ze moedertje speel
den, mocht Saartje alleen maar mee
doen als ze kind wilde zijn. En daarin
had Saartje natuurlijk ook niet altijd
zin. Arme kleine Saartje was dus
meestal maar zo'n beetje alleen.

Maar er was nog iemand die alleen
was. Dat was reus Rudolf, die op de
berg woonde. Hij wist dat de mensen
bang voor hem waren, omdat hij zo
verschrikkelijk groot was. Daarom zat
hij altijd ook zo alleen boven op de berg.
Dan keek hij uit over de mensenstad
en hij dacht: die hebben het toch maar
gezellig met elkaar. Samen praten, sa
men lachen, samen spelen. Neenee, het
is niet alles om zo groot te zijn.

Hoe meer de reus daarover nadacht,
hoe treuriger hij werd. En op 'n dag
ging hij langzaamaan de berg af, ter
wijl hij riep: mensen, mensen, daar
kom ik aan! Pas op, pas op, pas op!

Het was wel vriendelijk van de reus,
om ze zo te waarschuwen. De mensen
konden vlug in hun huizen vluchten en
niemand werd er door de reus platge
trapt of ondersteboven gelopen. Toen
de reus midden in de stille stad stond,
riep hij: mensen, ik heb jullie laten zien,
dat ik het goed met jullie meen. Ik
heb gezorgd, dat ik geen ongelukken
maakte. En nu moeten jullie dus ook
niet meer bang voor me zijn. Wie van
jullie wil er nu 'ns 'n poosje met me
spelen? Die moet maar eens gauw bo
ven op de berg komen! Dan maken we
er een gezellige middag van. Doen jul
lie het? En breng dan een spelletje
mee, want spelletjes heb ik daarboven
niet. Dag mensen. Nu ga ik weer. Maar
denk eraan, dat een reus ook wel 'ns
van gezelligheid houdt.

Héhé, zuchtten alle mensen, toen de
reus eindelijk weer veilig op de berg
zat. Dat hebben we gelukkig weer ge
had.

Maar gaat er dan niemand met de
reus spelen? vroeg kleine Saartje. Dat
vind ik ook niet leuk van jullie.

„We kijken wel uit, zeiden de mensen.
Jij doet net of het 'niks is, spelen met
'n reus! Laat hij maar iemand zoeken
die even groot is als hij.

Maar die is er niet, zei Saartje. En ik
vind het reuze flauw van jullie.

Ga dan zelf naar de reus, zeiden ze
lachend.

Maar Saartje zei: goed, let maar
eens op! Ik word nog 'ns dikke vriend
jes met de reus.

Natuurlijk vonden de vader en moe
der van Saartje het maar zo-zo, dat hun
kleine meisje naar de reus toe wou.
Maar Saartje zei: ik heb immers ook
niemand, die met me spelen wil. Wij
kunnen beter elkaar gezelschap hou
den.

Toen mocht Saartje van vader en
moeder met haar spaarpot naar de
knutselwinkel gaan. Daar liet ze een
mooi groot ganzenbord maken en nog
een groot mens-erger-je-niet-spel erbij.
En toen het woensdagmiddag was,
bracht vader Saartje met haar twee
spelletjes de berg op.

Zul je voorzichtig zijn voor de reus,
zei de vader van Saartje.

Maar Saartje was helemaal niet bang
en ze huppelde vrolijk naar reus Ru-
dolf toe. Dag reus, riep ze, zullen sa
men gezellig gaan spelen?

De reus moest eerst heel goed kijken,

de mensen aan Saartje. Maar Saartje
zei: natuurlijk wel. Stel je voor, dat
zou eventjes lelijk van me zijn. En elke
woensdag en zaterdagmiddag klom ze
de berg op en speelde ze met de reus.
En ze at reuzen-pap, reuzen-puree en
reuzen-rabarber dat het een lust was. En
Saartje werd groter en groter en toen
dat zo'n paar jaartjes geduurd had, was
ze het grootste meisje van de hele
school geworden.

Nu zou ik maar ophouden met dat
reuzen-eten, zeiden haar vader en moe
der.

Maar daar dacht Saartje niet aan. Ze
bleef dapper dooreten met de reus, net
zolang tot ze op 'n goeie dag zelf een
reuzin geworden was. Ze was nog wel
niet zo groot als reus Rudolf, maar dat
wilde ze ook niet, omdat ze dan nooit
meer bij vader en moeder op bezoek
zou kunnen gaan.

Natuurlijk ging dappere Saartje met
reus Rudolf trouwen en toen bleef ze
by hem op de berg wonen. Eens in de
week ging ze nog by vader en moeder
op bezoek. Dat deed ze trouw, al was
het dan ook 'n beetje ongemakkelijk,
want ze moest zich helemaal dubbel
vouwen om binnen te komen.

Reus Rudolf hoefde nooit meer ver
drietig te zijn, nu hij zo'n aardig reuzin
netje tot vrouw gekregen had. Ze had
voor hij Saartje zag. 't Viel hem eigen- S d!ftr S
iyk wei 'n beetje tegen, dat alleen Sez?hig, als de mensen beneden m de

maar zo'n heel piep-klein meisje bjj
hem had durven komen. Maar hy
dacht: het is beter dan niets. En samen
speelden ze die hele middag ganzen
bord en reus-erger-je-niet. Na afloop
aten ze samen een bordje reuzen-pap.
Saartje natuuriyk niet meer dan een
theelepeltje en de reus een bord vol.
Maar gezellig was het even goed.

Tot zaterdagmiddag, zei Saartje en
de reus wuifde haar na tot ze beneden
was.

Zo had die kleine dappere Saartje
eindelijk iemand gevonden, die met
haar spelen wou. En weet je wat het
leukste was? Omdat ze elke keer een
beetje opat van het reuzen-eten, begon
Saartje ook flink te groeien. Al gauw
had ze geen kussentje meer nodig in
de bank en geen trapje voor het school
bord. Ze kon zelf haar jasje aan de
kapstok hangen en ze mocht ook mee
spelen met de andere kinderen. Nu ga je
zeker niet meer naar de reus? vroegen

mm

Men schrijft het jaar 1800. Op de
scheepswerven van de Koninklijke
Marine aan de Medway in het graaf
schap Kent (Goot Brittannië) lag een
40 jaar oud oorlogsschip weg te rotten.
Men had dit schip onbruikbaar ver
klaard voor verdere diensten. Het was

llllllllllllilllllllllllllllllllliiilllllilliiiiiiliiliiiiiiiiiiiiiilliiiliililiiliilliiiililliiiiiiiiiilllllllllilllllllllllllllliliililllllllllllilllllllll

Zo worden kamelons wel eens ge
noemd. Zy vormen een zeer gespeciali
seerde familie in de grote groep van
de hagedissen. Afrika en het eiland
Madagascar herbergen de meeste soor
ten; ook in zuid-Europa komt er een
voor. Kameleons zyn echte klimmers.
Ondanks het feit, dat ze leven van in-
sekten, spinnen, enz., bewegen ze zich
langzaam, haast katachtig, door het
struikgewas voort. De handen en voeten,
plus de beweeglijke grypstaart, zorgen
altijd voor een stevig houvast. Ook op
een vlakke ondergrond kunnen ze zich
heel goed voortbewegen, meestal met
de staart omhoog, terwijl de poten op
getild worden alsof ze door hoog gras
open. Een andere onmiddellijk opval
lende eigenaardigheid vormen de ogen,
lezen wij in een artikel van A. C. van
Bruggen in No. 5 van Blijdorpgeluiden.
De ogen van kameleons staan op kleine
kegeltjes, die in alle richtingen onaf
hankelijk van elkaar bewogen kunnen
worden Zo kan een kameleon je met
het linkeroog aankijken, terwijl hij met
het andere oog een sprinkhaantje be
schouwt. Als een prooi beslopen en ge
vangen wordt, turen beide ogen naar
het slachtoffer. In de slaap zijn de oog.

van zijn tuigage ontdaan en werd al
leen gebruikt als gevangenis.

Terwijl het schip in deze staat lag,
werd het opgemerkt door een belangrijk
bezoeker aan de scheepswerven, name
lijk door niemand minder dan Lord
Nelson. Nelson zag hier voor de eerste
maal kijn „Victory". Hij bekeek, met
de blik van een zeeman, haar eens zo
mooie, gracieuze lijnen en trotse vorm
en gaf het bevel om haar als zijn vlag
geschip op te tuigen.

Zo begon het tweede leven van een
van de beroemdste schepen uit de
Britse geschiedenis.

Voor het begin van het verhaal moe
ten w|j precies 200 jaar terug gaan,
naar 1759. Toen werd de kiel van de
Victory gelegd. Zij werd gebouwd van
zwaar Engels eikenhout; de zware hou
ten balken werden door middel van
hardhouten pennen en koperen bouten
van 60 cm. lengte vastgenageld.

Zes jaar later werd zij te water ge
laten en zij werd een van de mooiste
schepen uit die tijd. Zij bezat 106 ka
nonnen.

De Victory gebruikte haar kanonnen
bij elke schermutseling en ieder ge
vecht in verscheidene delen van de we
reld gedurende de daarop volgende
dertig jaar.

Nadat Nelson het wrak de Victory
tot zijn vlaggeschip had benoemd, bleef
bij bjj haar tot hy op de brug werd
neergeschoten door een Franse
scherpschutter tijdens de slag bij Tra-
falgar in 1805. Ondanks de dood van
Nelson bleef de Victory nog tot 1812
in actieve dienst, toen werd zij in de

stad.

De mensen zijn de geschiedenis van
dappere Saartje nooit vergeten. En als
er in de eerste klas nog eens 'n jongen
of 'n meisje is, dat wat kleiner dan de
anderen is uitgevallen, doen ze daar
nooit meer zo onaardig tegen. Ze we
ten nu, dat je best heel klein en toch
dapper kunt zyn!

LEA SMULDERS
iiiiiiiiiiniiiiifiniiifiHmiiHiiimiiiiiifiHniiiiniiiiiiiiiiiiiiiifii

PIM EN POM

Er waren eens twee jongens. De ene
jongen heette Pim en de andere heette
Pom. Ze gingen heel graag naar het zwem
bad. Het was weer zo'n hete dag. Die
jmgens gin "en ook zwemmen. Van hun
vader kregen zij een dubbeltje en van
hun moeder een banaan. Toen ze in het
zwembad waren gaf Pim zijn kleren af,
Pom smeet ze zomaar in het gras. Ze
sprongen gelijk in het water. Ze sprongen
en ze doken. Maar na een tijdje moesten
ze er weer uit. Pim had zijn kleren al.
De kleren van Pom konden zij niet
vinden. Ze zochten en ze zochten. Pim
ging naar huis. De vader en moeder van
Pom waren erg ongerust. Pom moest
heel lang in het water blijven. Hij werd
erg verkouden. Hij moest in zijn zwem
broek naar huis. Zijn vader en moeder
waren erg boos. Pom moest zonder eten
naar bed. Hij heeft heel lang gehuild.
Hij had nog meer straf. Hij kon een
maand niet naar het zwembad. En Pom
is na die tijd wc" wijzer geworden.

Chrispeter van Lonkeren, 8 jaar.

Amstelveen.

iiiiiiiiiiiiiiiiniiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiimiiiiiimiiiiiiiiiiiiiiiiD

geschilderde, vergane romp in een trots
geweldig schip.

Sinds 1928 is de Victory het natio
nale gedenkteken voor Lord Nelson en
voor de Koninkiyke Marine van zyn
tijd.

In de afgelopen 31 jaar zyn meer
dan 6 millioen bezoekers uit alle de
len van de wereld haar smalle gang
boord opgelopen en hebben over haar
dek gelopen, haar kanonnen en tuigage
bekeken.

De Victory is nog steeds in dienst.
Tegenwoordig wordt ze gebruikt als
het hoofdkwartier van de Marinestaf
voor het gebied van Portsmouth. Als
zodanig maakt zij nog deel uit van
de Britse zeemacht hetgeen altijd de
wens is geweest van Nelson.

kleuringen; een vaak voorkomend pa
troon is byvoorbeeld een geelachtige on
dergrond met straalsgewijs naar het oog
toelopende donkere strepen.

Natuurlijk heb je wel eens wat ge
hoord over de wonderlijke verkleurin
gen, die by kameleons kunnen optreden; in actieve dienst, toen "werd* ztj "in~"dë
de weinig gebruikte Nederlandse naam haven van Portsmouth voor anker ge-
„verkleurmannetje" duidt hier ook op. legd en werd gebruikt als opleidings
schip voor de Marine.

Helaas zyn over het verkleuren meer
fabels dan ware verhalen in omloop.
De in de Diergaarde Blydorp tentoon
gestelde soort beschikt over zwart,
grijs, bruin, groen, geel en wit en daar
tussen liggende kleuren. Soms kunnen
enkele blauwe streepjes optreden. Het
effekt van het aanpassen van de kleur
aan de omgeving is werkeiyk verras
send. Deze dieren beschikken over vlek
ken, enkele strepen en effen kleuren en
de veranderingen gaan meestal vrij
snel in hun werk (enkele sekonden).
Als ze boos zyn, worden ze donker van
kleur en blazen de keelzak op; die is
dan wit met oranje lengtestrepen. Daar
bij openen ze de bek en blazen soms
met een duidelijk hoorbaar gesis. Als

Dat het schip zeer solide gebouwd
was, spreekt wel uit het feit dat zy de
daarop volgende 110 jaar nog dryven-
de bleef in deze haven. Maar toen be
gonnen toch het water en het eer hun
uitwerking te tonen op de eikenbalken
ei. men was een ogenblik zeer bezorgd
over zijn veiligheid.

De zaak werd zeer precair in 1911,
toen de losgeslagen „Neptune", die
naar de sloper werd gebracht, het
schip ramde en een groot gat in de
wand boorde. Een ogenblik leek het
alsof het oude vlaggeschip gedoemd
was om zelf ook in slopershanden te
vallen. Maar het Britse volk sloeg toen
de handen ineen, er werd een nationaal

ODenineen horizontaal gesloten. Een an- ls dan lichter terwyi de lage kam over
dere merkwaardigheid is, dat de oog- de rug de scherpe scheiding aangeeft,
kegeltjes ook deelnemen aan de ver- (Slot volgt)

ze slapen, zyn ze effen bleekgeel. Meest- fonds opgericht ter bestrijding van de

P I IC Ho bant Hia naan /Ir. rjn« nnlxnnn/l ro i 1

kosten van haar onderhoud.

Uiteindeiyk werd zij aan wal gebracht
en in beton gezet in de haven van
Portsmouth. Zes jaar later was het
schip omgetoverd van een zwart en wit

al is de kant, die naar de zon gekeerd
is, donker van kleur, de andere zyde

De „Victory"

het beroemde schip van
Nelson.

Mer W Bekkers, bisschop-coadjutor
van Den Bosch zal maandag in de rec
torale kerk van de patersi Capuchnen
te Udenhout de volgende H.H. Wydin-

gH Subdiaconaat aan de eerw. fraters
Tilburg; Alexander, Hel
mond; Bernardus. Geldrop; Leobertus,
Monster en Savio. Haarlem, van de or
deder Capucönen; aan de eerw frater
Bonifatius Palmen van de abdij Ma-

riënkroon te Ni®uwk"y „prw fraters
H Priesterschap aan de eerw. fraters
Fiistachius Zevenaar; Theophorus,
Leiden- Arno, Uden; Edmundus Ny-
megen' Prostasius, 's-Hertogenbosch;
en Wüfridus, Amsterdam, van de orde

dM^aPBekkkers zal zondag 2 augustus
in di Abdykerk van de Norbertijnen te
Hppswiik het H Diaconaal toedienen
aan de eerw frater Theophanus Than-
nickunnel en het H. Priesterschap aan
de eerw. fraters Joannes Maria God
schalk Livinus Nabuurs, David van der
Lans Reginaldus Maas en Petrus
Schoónen allen Norbertynen van de
abdy van Berne.

Mgr W Mutsaerts, bisschop van
s-Hertogenbosch, heeft op verzoek van
de pater provinciaal dei Capucynen
met ingang van 24 juli 1959 benoemd
tot kapelaan te Nymegen; O. L. Vrouw
i Fatima, pater H. A. van Doom

De N.T.S. heeft gisteravond uiter
aard ruime aandacht besteed aan het
feit dat inmiddels de 500.000ste t.v.-ky-
kor in Nederland is geregistreerd. Dat
bleek dan by nader inzien de heer
Oomen uit de Taaistraat in Vught te
wezen. De camera's waarden dus ove
rig rond in zyn woning waar zich in korte
tijd heel wat feesteiykheid ontlaadde.
Vier omroepsters, respectieveiyk Han-
nie Lips, Karin Kraaykamp, Verti Dix
on en Tanja Koen kwamen de huiska
mer binnenstappen en verrasten de fa
milie Oomen vader, moeder en twee
kinderen met mooie cadeaux, onder
welke één jaar gratis kijken. Men en
dan vooral reporter Dick v. Bommel
huldigde ook de 499.999ste t.v.-kijker,
omdat die het zo „sneu" ..ad getroffen
en w;j vermoeden zo dat de 500.001ste

O.F.M. Cap (pater Rombout).

Verder heeft mgr. W. Mutsaerts be
noemd tot rector van de zusters Car-
melitessen te Haaren drs. J. Somers,
professor van het groot-seminarie on
der geiyktijdig eervol ontslag aan drs.
A. Marks.

Het generaal bestuur der Missiona
rissen van de H. Familie heeft herbe
noemd ot provinciaal van de Ned. pro
vincie: pater J. P. Vis; benoemd tot
eerste assistent pater J. G. Meyer van
Putten en herbenoemd tot tweede as
sistent pater F. van de Wiel.

nu wel helemaal op zyn neus zit te ko
ken. Maar gezellig was het gisteravond
wel in de Taaistraat; dat was ook op
het t.v.-scherm heel duideiyk te mer
ken. Algemene vertedering ontstond
toen het echtpaar ineens zichzelf op het
gloednieuwe toestel zag verschenen.
De heer A. B. Roosjen, voorzitter van
de N.T.S.was er ook. Hy constateer
de in zon speechje tot tweemaal toe,
„dat het natuurlijk geen verdienst is
de 500.000ste te zon". Wat men gerede
lijk kan toegeven, ook al houdt men in
het oog dat de Oomens hem per slot
van rekening niet hadden uitgenodigd
naar Vught te komen. Maar de heer
Roosjen had dan in ieder geval wel een
heel mooi cadeau meegebracht: geld
voor een reis voor twee personen naar
een van de Eurovisie-landen. En daar
was het echtpaar zichtbaar en terecht
biy mee. Heel Vught deelde trouwens
in de vreugde. Ook dat zag men duide-
lyk op het scherm. Na afloop van deze
blijde reportage zag men dan helemaal
uit Aix la Provence een uitzending van
Mozarts „Cosi fan tutte" o.l.v. Alberto
Erede. Men kon dus genieten van bijzon
der fraaie zang en muziek en verder
ontdekken dat Nan Merriman behalve
een goed zangeres ook een vaardig to
neelspeelster is. Dat wisten wy hier in
Nederland nog niet. Overigens kwamen
de beelden niet al te best door en ook
bleken de Franse camera-mensen de
zaak niet zó goed voorbereid te hebben
als wel wenseiyk was. Zij richtten hun
apparaten nogal eens op personen die
niet „aan de beurt" waren. Dat doen
ze „by ons" bp voorkomende gelegen
heden een stuk beter.

H. Hn.

Opneming In deze rubriek ig niet
noodzakelijk een bewijs van in-
stemming.

wy lezen in het dagblad Trouw:

De regering heeft per 1 april 1960 een
huurverhoging van 20 procent aange
kondigd. Is deze datum een vast ge
geven?

De minister-president heeft in de
Tweede Kamer, toen hy de wyzigingen
op de regeringsnota bekendmaakte, uit
drukkelijk gesteld, dat aan die datum
niet meer valt te tornen.

Ja maar, zo hebben verschillende bla
den geschreven, de heer Andriessen
heeft namens de K.V.P.-fractie toch een
voorbehoud gemaakt. De heer Andries
sen heeft dat voorbehoud niet gemaakt.
Bij de replieken heeft hy n.l. gesteld:
„Ten gevolge van de datumverschuiving
meen ik ook, dat de vryere loonvorming
ten volle de voorrang heeft, en duidelijk
is, dat het overleg in het kader van de
vryere loonvorming een bepaalde da
tum, waarop algemene maatregelen
worden genomen, nodig heeft, omdat
anders in het kader van de vryere loon
vorming naar het criterium van de pro-
duktiviteit geen overleg is te voeren,
zodat de fractie ook onderschrijft, het
geen de minister-president zoeven hier
over heeft gezegd: dat voor het bedrijfs
leven de datum van 1 april is te be
schouwen als een vast gegeven.

Dat is duidelyke taal, die voor geen
andere uitleg vatbaar is. De heer An
driessen legde deze verklaring af na
mens de grootst mogeiyke meerderheid
van zijn fractie.