Subsidiëring
kerkenbouw
Werk voor de Marine
na zeven
Amersfoort
eeuwen
komt
uit de
plooi
Duizenden in historisch gewaad
Lands Kroniek-
Wim Kan host met pop van
De Quay over het toneel
Kassem over de
actie in Kirkoek
Stad uitbundig
versierd
Grivas breekt
met Makarios
Spaanse noodwet
goedgekeurd
PRISMA
Daden van barbarisme
Als staatsbedrijf
Brazilië heropent
Fokkerfabriek
Z'n kostje opgegraven
Nederlandse zakenman
in Chemnitz veroor
deeld
Vrijstelling mil. dienst
voor aantal onder
wijzers
Irak boycot bijeen
komst van Arabische
Liga
DONDERDAG 30 JULI 1959 PAGINA 3
II
Verblij fskosten vergoeding
voor leraren
„Het is prettig iets voor
gebruik gereed te hebben"
Draaiorgelconcours in Den Haag
Amsterdamse Cello winnaar Wethouder
^goed orgeldraaier
het goede anker-horloge
(let op het rodeV driehoekje)
Henricus Cornells Willem
Moorman, vice-admiraal b.d. en
oud-staatssecretaris van het de
partement van Marine wordt
vandaag 60 jaar.
Een rustig marine-officier, die
gedurende tien jaar niet alleen
de hoogste leiding heeft gehad
van onze marine, maar die in
die tien jaar vooral heeft mee
gewerkt aan de opbouw van
onze vloot. Van die vloot was
na de oorlog zo goed als niets
overgebleven en in de Navo-
samenwerking kreeg Nederland
de taak een nieuwe vloot op te
bouwen. Dat was afspraak en
aan die afspraak heeft vice-
admiraal Moorman zich gehou
den.
Begonnen na de oorlog met
verouderd materiaal is er nu
weer een vloot van 145 moderne
schepen. Een vlieg dekschip,
twee zware en nog andere krui
sers, zestig mijnenvegers en
onderzeeboten met bijbehorende
vliegtuigen en een prachtig
marinierscorps. Dat is het plan
geweest van de wederopbouw
en nooit is hij daarvan afgewe-
ken. De opdracht daarvoor lag ff f; YY7 IVIArvr-mor»
in de defensienota en die is 11. l_J. WlVlOOrmail
uitgevoerd.
De loopbaan van een marine
officier is bijna altijd veelbewogen. Als zij in Den Helder afgestudeerd
zijn gaan zij varen, meestal vele jaren lang. Met enige onderbrekingen
voor verlof verblijft Moorman niet minder dan zeventien jaar in Indië,
waar hij in 1922 bij de onderzeedienst komt om te gaan jagen op Chinese
zeerovers, die vrouwen roofden en opium smokkelden. De meest beruchte
zeerover, zo vertelt hij, was Foek Loen. De onderzeedienst onderzocht alle
prauwen en jonken om hem te vinden. Dat moest niet zo moeilijk zijn,
want hij had een groot litteken op de linkerwang. Op een gegeven ogen
blik had men echter tien Chinezen gevangen genomen. Alle tien met een
groot litteken. Foek Loen was er niet bij. Moorman heeft de muiterij van
de „Zeven Provinciën" meegemaakt en de dienstweigering bij de onder
zeedienst. Hij heeft tijdens de oorlog nog getracht in opdracht met
zeven schepen naar Australië te varen, maar zegt hij, onze schepen voeren
acht en een kwart mijl en de Japanners dertig, dus was het een verloren
zaak. Het einde was het concentratiekamp.
Vice-admiraal Moorman is nu geen staatssecretaris meer. Van die
taak heeft hij waarschijnlijk node afscheid genomen, maar de politiek is
nu eenmaal ongewis. Hij is nu via de zeven zeeën, via Indië en via de
wederopbouw van onze vloot in de Kamer terecht gekomen als marine-
deskundige voor de K.V.P. Ook daar zal hij opkomen voor onze vloot,
zoals hij als staatssecretaris heeft gedaan.
Advertentie
Engeland Boven Londen en ver
scheidene zuidoost-Engelse graafschap
pen hebben zich gisteren zeer zware
onweersbuien ontlast, waar bij zoveel
water viel dat hier en daar laaggele
gen huizen onder water kwamen te
staan en het verkeer ernstig werd be
lemmerd. Verscheidene mensen zijn ge
wond bij verkeersongelukken ten ge
volge van slecht zicht.
Over twen of drie dagen zal de vlieg
tuigfabriek, die in Rio de Janeiro door
rakker-Nederland is gesloten na een
geschil met de Braziliaanse regering,
worden heropend onder een regerings
directie, aldus werd medegedeeld door
een zegsman van de Braziliaanse vice-
president. De maatschappij zal de Fa-
brica Nacional de Aviones worden ge
noemd.
Fokker, die nog machinerieën en
andere materialen in de fabriek heeft
stem, heeft voor de overneming van de
fabriek bij een Braziliaans gerechtshof
een schadevergoeding geëist van 46 mil
joen cruzeiros (ongeveer ƒ12,5 miljoen).
(Van onze correspondent)
Een timmerman uit Ermelo, die
zich woensdag voor de Zwolse rech
ter had te verantwoorden voor het
stelen van een fiets, deed daarbij
tevens een enthousiast verhaal, hoe
hij maandenlang zonder werken aan
de kost was gekomen. Hij trok ach
ter de militairen aan en wist precies
de plekjes te vinden, waar dezen
overtollige complete ingeblikte maal
tijden in de grond stopten. Hij be
hoefde niet anders te doen dan de
volle blikken, die de militairen niet
verder willen meedragen, op te gra
ven om er behoorlijk van te kunnen
eten. „Het is lekker, hoor, want er zijn
hutspot met klapstuk, witte bonen in
tomatensaus, kerrysoep, doperwtjes
met gehakt en aardappelen
Een Amsterdamse zakenman is door
het kantongerecht in Karl-Marx-stadt
(Chemnitz) in de Sovjet-zone van Duits
land tot een gevangenisstraf van acht
tien maanden veroordeeld wegens dood
door schuld en letsel door schuld, in
verband met een ernstig verkeersonge
luk dat 8 april dit jaar plaats greep
tussen Oederan en Freiberg. By het on
geluk is een Duits meisje omgekomen.
(Van onze Haagse redactie)
De ministers van den Bergh (Defen
sie) en Cals (O.K. en W.) hebben geant
woord op vragen van het Tweede Ka
merlid Kletjwegt (PvdA) naar aanlei
ding van het bericht dat in het komen
de jaar „slechts enkele tientallen on-
derwyzers voor uitstel van eerste mili
taire oefening in aanmerking zullen ko
men". De ministers zeggen dat in het
vorige jaar aan ruim tweehonderd on
derwijzers uitstel van de eerste oefe
ning is verleend. Deze onderwijzers
zouden eigenlijke in de laatste maan
den van dit jaar moeten opkomen. De
regering heeft echter om praktische re
denen besloten aan een zeer groot deel
Jan hen algehele vrijstelling van mili
taire dienst te geven. Tegen die achter
grond moet volgens de ministers de
Jnededeling over „uit-iel aan enkele
tientallen onderwijzers" worden gezien.
Engeland Zeven van de tien En-
Seise middenstanders zouden invoering
Van het tiendelige stelsel voor maten,
gewichten en munten toejuichen, zo
heeft de Britse kamer van koophandel
een opinieonderzoek vastgesteld.
Het is feest in Amersfoort, waar vrijwel iedereen in histori sch kostuum rondloopt. Een twintigste eeuwse braderie ver
hoogt de feestvreugde. Enkele burgers proe ven van de kaas die er wordt verkocht.
De Iraakse premier, brigade-gene
raal i.assem, heeft woensdag te Bag
dad op een persconferentie verklaard
dat degenen, die verantwoordelijk zjjn
voor de „moordpartijen", tijdens de re-
cente door de communisten geïnspi-
reerde opstand in de noord-Iraak-
se oliestad Kirkoek, door een krijgsraad
zullen worden berecht. „In het vervolg
zal ik elke aanval iet een tegenaanval
beantwoorden", aldus Kassem. Hij ver
klaarde verder dat het onderzoek naar
hetgeen in Kirkoek is .oorgevallen bij
na voltooid is en dat de resultaten er
van bekend zullen worden gemaakt.
De premier toonde de journalisten
een zeventigtal foto's van vermink
te lpken van slachtoffers. Er waren
ook opnamen van personen die ande
ren sloegen en doodden. Kassem
sprak over de „daden van barbaris
me", die in Kirkoek in de eerste drie
dagen van de viering van het eenja
rig bestaan der Iraakse republiek zyn
bedreven.
„Feestvierders werden op straat
aangevallen en gedood, waarna hun lij
ken door de straten van Kirkoek werden
gesleept. Er zijn zelfs mensen levend
begraven", aldus Kassem.
De premier toonde de journalisten
kaarten, die te Bagdad in de gebouwen
van het studentenverbond zyn aange
troffen. Op deze kaarten, waarop alle
wijken van Bagdad voorkwamen, waren
bepaalde huizen met een speciaal teken
aangegeven. Dergelijke kaarten zijn ook
aangetroffen in Nasirija, in Zuid-Irak,
in Samawa en in drie Bagdadse dis
tricten. „Uit alles blijkt dat in deze
plaatsen overeenkomstige moordpartij
en moesten worden aangericht als de
slachtpartij in Kirkoek", aldus de Iraak
se premier.
(Van onze Haagse redactie)
Minister Cals heeft op vragen van het
Tweede Kamerlid Tans (PvdA) toege
zegd, dat zo spoedig mogelijk richtlijnen
zullen worden vastgesteld voor de ver
goeding van verblijfkosten voor lera
ren, die werkzaam zijn aan scholen in
verschillende gemeenten. De minister
zegt „het van belang te achten" dat aan
de leraren de hun toekomende vergoe
ding zo spoedig mogelijk wordt uitbe
taald.
Aan het slot van ons artikel van
gisteren hebben wij de vraag
gesteld of de moeilijkheden,
verbonden aan subsidiëring van
kerkbouw door de overheid, van de
baan zouden zijn als men maar tij
dig en handig de aangeduide onder
scheidingen wist aan te brengen. Wij
antwoordden daarop reeds: geens
zins. Dit antwoord behoeft uitwer
king. Welnu, om te beginnen doet
zich de vraag voor of de in ons land
geldende scheiding van Kerk en
staat niet aan overheidssubsidiëring
in de weg staat. Ons lijkt het rede
lijkst de door het rapport der Wiardi
Beekman-stichting aangehaalde me
ning van prof. I. A. Diepenhorst, na
melijk dat het beginsel van de schei
ding van Kerk en staat de erkenning
inhoudt door de staat van de bijzon
dere positie van de Kerk in het al
gemeen, onder gelijkstelling van alle
Kerken: wij hebben noch een staats
kerk noch een bevoorrechte Kerk.
Binnen die opvatting is er geen
staatsrechtelijk bezwaar tegen over
heidssubsidie. Maar van de kant van
de Kerk gezien lijkt het verstandig
niet te licht te denken over het ge
vaar van enige afhankelijkheid van
de subsidiërende overheid. Het is
niet minder dan een pikant feit, dat
de burgemeester van Rotterdam,
voorzitter van de commissie der
Wiardi Beekman-stichting, in een
nota aan zijn gemeenteraad in 19571
heeft gesteld: „Het behoort tot het
wezen van de Kerk, dat zij zich ge
roepen kan achten de overheid op
grond van de Boodschap die haar is
toevertrouwd, tot de orde te roepen
of zelfs zich tegen haar te keren en
dan is het gevaarlijk tot op zekere
hoogte financieel afhankelijk van
haar te zijn." Men vindt deze ver
standige taal ruiterlijk en letterlijk
weergegeven in het socialistisch rap
port.
Als men mèt het college van ad
vies der A.R.-partij de overheidssub
sidiëring principieel afwijst, zijn veel
moeilijkheden van de baan. In zover
re is het een aantrekkelijk standpunt.
Men ontgaat de moeilijkheid, dat on
derscheidenlijk protestanten, huma
nisten en katholieken hun met dwang
geïnde belastinggelden zien gaan
naar instellingen welke zij niet wil
len en in geweten menen zelfs niet
te mogen steunen. En aan de eis dat
de individuen vrijwillig en zelfstan
dig zorgen voor de dingen van de ere
dienst wordt volledig voldaan.
Praktisch is daartegen slechts in
te brengen een reëel onvermogen om
in de huidige omstandigheden de
noodzakelijke voorzieningen, met na
me de kerkbouw, te financieren. En
principieel is er, als gezegd, de ont
snappingsmogelijkheid van het aan
het algemeen belang verwante facet
dat aan een bloeiend kerkelijk leven
inherent is. Of de gelovigen inder
daad de uiterste offers brengen om
de kerkbouw te steunen het A.R.-
rapport twijfelde hier hevig aan is
een kwestie van feitelijke waarde-
sm-1" Ï5et is moeilijk daarover een uit
dienen »te doen- In verband hiermee
dienen te worden vermeld de noein-
gen die worden aangewend om bre
kend met met meer in deze tijd nas
sende vooropstellingen, te komen tot
eenvoudige en kleinere kerkgebou
wen, meer op gebruiksdoelmatigheid
dan op architectonische monumenta
liteit ingesteld. De zielzorgelijke
wenselijkheid van de kleine parochie
werkt dit streven m de hand.
Het zou te ver voeren de Yersc^11"
len in de praktische voorstellen van
het rapport-Sassen enerzijds e"het
rapport der Wiardi-Beckman-stichting
anderzijds uitvoerig te bespreken.
Een verstandige verfijning m
genoemd rapport lijkt ons de eis aat
een kerkgenootschap of geestelijke
organisatie, wil zij voor een rijkssub
sidie in aanmerking komen, een ze
ker aantal jaren in de betrokken
burgerlijke gemeente werkzaam
moet zijn geweest. Minder wenselijk
lijkt ons het voorstel van de verho
gingen van de maximale subsidie van
een vierde tot een derde van de
„wettelijke stichtingskosten". Men
beperke de overheidsbijdragen in
derdaad tot het meest noodzakelijke
en blijve wat dat betreft aan de vei
lige kant.
Maar het wordt nu werkelijk tijd
dat, zo men een algemene rijksrege
ling wil, deze er ook inderdaad komt.
De discussies zijn nu buiten het par
lement voldoende intensief gevoerd
om het onderwerp voor parlementai
re behandeling rijp te maken. Haast
is te meer geboden als men bedenkt,
dat de commissie-Sassen terugwer
kende kracht van een algemene
rijksregeling voorstelde tot 1 januari
1956. Te betreuren valt het, dat er
van r.-k. zijde geen theologisch en
staatsrechtelijk gefundeerde studie
over dit onderwerp is verschenen. Of
verkiest men lijdelijk te wachten op
een wet, die men onbekommerd als
zegenrijk zal begroeten, mits een re
delijk subsidiepercentage uit de bus
komt?
Amersfoort viert het zevenhonderd-
jarig bestaan als stad uitbundiger
dan wie ook heeft durven ver
wachten. 12 juni is het feest begonnen
en het duurt voort tot en met zaterdag
15 augustus, als het wordt besloten met
een groots bloemencorso en vuurwerk.
De stad is uitbundig versierd; tal van
plaatsen kregen ee.. accent op hun his
torische waarde en de bewoners gaan
thans bü duizenden gekleed in fraaie
historische kostuums. Tot en met vrij
dag duurt de braderie, waaraan een
140-tal zaken deelnemen met leuke en
artistieke uitstallingen op de stoep voor
de winkels. Tot laat in de avond is
Amersfoorts binnenstad overvuld van
poorters en poorteressen, maar niet
minder van vakantiegangers, die door
de straten flaneren, waar geen mecha
nische muziek maar populaire straat
orkesten vrolijke klanken tegen de oude
gevels blazen. Oude postkoetsen banen
zich een weg door de drukte en voor
het eerst is het mogelijk rondvaarten
te maken door de grachten. De eeuw
feestexpositie en andere tentoonstellin
gen trekken vele bezoekers.
De massale kostumering van de
Amersfoorters in historische dracht
maakt een bekoorlijke indruk. Men
heeft zich geen al te grote zorgen
gemaakt over het historisch verant
woorde van de gewaden. Niemand
ergert zich verder aan de grote
stadspoorten, die op vele plaatsen,
kunstig uitgevoerd in board, zijn op
gesteld. Over Amersfoort, dat nog al
tijd de naam heeft van een stijf pro
vinciestadje, is een wonderlijke geest
gevaren: de „verkleedpartij" brengt
een carnavalsfeer teweeg, die voor de
laatste twee weken van de stadsfees
ten veel goeds belooft.
Een hoogtepunt wordt ongetwijfeld
de „historische wandeling" van onge
veer drieduizend gekostumeerde Amers
foorters. die vrijdagavond wordt gehou
den en'daarna op 8 en 14 augustus
wordt herhaald. De stoet begint om 7
uur te trekken door de oude binnen
stad Tussen de duizenden oud en
ione' - trekken zes wagens mee met
kleurige taferelen: het kappersgilde,
stichting De Poth, PestKar. brouwersg.l-
de, heks va nde Metgensbleek en Ba
kermat.
Vooraan in de stoet gaat als een fiere
ruiter Hendrik van Vianden, de Utrecht
se bisschop, die in 1259 Amersfoort
stadsrechten schonk. Ook Maarten van
Rossum en Willem II zullen zich te
paard in de stoet begeven. Behalve
een diligence met de zes oudste inwo-
Een historisch tafereel op de binnenplaats van het St.-Elisabethziekenhuis in
Amersfoort, waar de eeuwfeestviering 700 jaar stad in volle gang is. Jacoba
van Beieren neemt de hulde der poorters jong en oud in ontvangst.
ners van de stad rijden Philips II en
Frederik Hendrik in een koets mee.
De stoet krijgt een afsluiting met een
groep van tweehonderd keitrekkers,
die een Amersfoortse kei in omvang
en gewicht geiyk aan de „echte"
op een slee zullen meevoeren. De
Amersfoortse politie heeft de gehele
binnenstad voor gemotoriseerd vervoer
gesloten verklaard met het oog op de
te verwachten drukte.
Het staat thans wel vast dat de vroe
gere EOKA-leider op Cyprus, generaal
George Grivas, met aartsbisschop Ma
karios heeft gebroken. Hij heeft woens
dag te Athene verklaard zich te distan-
ciëren van de Zürichse en Londense ak
koorden ter oplossing van het Cyprische
vraagstuk. Hü verklaarde dat deze in-
dertyd zonder dat men zyn stem ge
hoord had getekend waren. Met alle
kracht zou hy trachten pogingen om de
Cyprioten tot slaaf te maken te very'de-
len, zo verklaarde hy.
Het Spaanse parlement heeft een wet
goedgekeurd die de regering machtigt
de noodtoestand af te kondigen, eventu-
ee' gevolgd door de staat van beleg, in
geval van een „ernstige wijziging van
de openbare orde". Slechts zeven afge
vaardigden stemden tegen. Generaal
Camilo Alonso Vega, minister van bin
nenlandse zaken, verklaarde dat de
wet niet direct nodig was. Doch het is
„prettig een instrument voor gebruik
gereed te hebben" als het nodig zou
zijn zei hij volgens Reuter. De bevoegd
heden volgens de nieuwe wet omvatten
o.a. censuur op de pers, en instelling
van speciale rechtbanken voor overtre
dingen van de bepalingen van de nood
toestand.
De Iraakse premier, brigade-gene
raal Kassem, heeft op een persconfe
rentie te Bagdad medegedeeld dat Irak
niet vertegenwoordigd zal zyn op een
byeenkomst van ministers van buiten
landse zaken van leden der Arabische
Liga, die in de Marokkaanse hoofdstad
Casablanca zal worden gehouden.
altijd maar draaien..,.
Het draaiorgelconcours begon goed.
Een man die thuishoorde in het vak
van de zitplaatsen, zakte door zyn hou
ten stoel. Er was niet veel meer aan
heel De mensen, die achter hem een
staanplaats hadden gevonden, had
den de eerste waar voor hun geld ge
kregen. zy waren woensdagavond met
honderden tegeiyk naar het fraaie
Westbroekpark te Den Haag gekomen
om draaiorgels te zien en vooral ook
te horen. Ook wat dit betreft kwamen
zü volledig aan hun trek. Want dertien
Taaiorgels werden voor dit co.icours
ingezet, uit Amsterdam, Den Haag.
Rijswijk, Delft, Rotterdam, Gorkum
en Apeldoorn.
De jury, bestaande uit de musicus
Dirk Balfoort, de Haagse stadsbeiaar-
dier Henk Herzog en de phonogram-
draaiorgelspecialist Jos Ditmars, had
een veelomvattende taak. De orgels
trokken een voor een voorby en speel
den elk twee nummers. De „Arkel"
uit Gorkum, een Belgisch mortieror
gel, „Ome Piet" uit Rijswijk, getrok
ken door een schimmel, „Winnetou",
getrokken door twee Haagse ponies,
de „Kleine Beer", de „Première" met
dansmuziek, de „Prinsenstad" uit
Delft de „Blauwe Trom" uit Den
Haag, de yzersterke „Buffel" uit Am
sterdam, de „Puntkap" uit Apeldoorn,
een van de vele orgels die door Carl
Frei werden gebouwd, de „Cello" uit
Amsterdam, en „IJzeren Hein", even
als de „Buffel" yzersterk, uit Den
Haag.
De Cello won het concours met vrij
wel ieders instemming. Behalve de
Cello kregen ook de Puntkap en de
Kleine Beer een eerste prqs. Ome Piet
en de Buffel eindigden met een tweede
prijs en da vijf andere orgel' kregen
een derde prüs.
Een mooi, onaangekondigd program
mapunt was de draaiwedstryd tussen
Romke de Waard, wethouder van Lis-
sa Nessel, brandweercommandant van
Oostveen, comité-voorzitter Verseveld
en hoofdinspecteur van politie Buyze.
De heren waren niet van te voren in
gelicht over deze stryd. Zy lieten zich
echter niet kennen. Drie orgeldraaiers
beoordeelden de prestaties. Romke de
Waard en wethouder Van Lissa Nessel
eindigden geiyk. Een beslissingsnum
mer was dus nodig en hierin toonde
Romke de Waard zich de meerdere
De winnaar kreeg twee palingen, d<
wethouder een.
„Soms denk ik by mezelf: als we
nou eens geen regering meer hadden,
wat zou er dan gebeuren? Zouden we
huilend door de wildernis dwalen, om
dat we zoveel misten?" Dat schryft
Wim Kan in een inleidinkje op zyn
nieuwe ABC-cabaret „Laat je niets wys
maken". Na het beleven van de pre
mière in het Haagse Diligentia heb
ben wy bedacht, dat het leven by de
genoemde eventualiteit tenminste één
genoegen minder zou tellen, nameUjk
het optreden van Wim Kan zelf. Als de
regering werkeiyk verdwynt, mag Wim
Kan ztjn achternaam in de verleden tyd
gaan schreven, aangezien de wildernis
niet met zich laat spotten, hetgeen de
regering wel doet, althans door Wim
Kan en hoe! Op een hoogtepunt van
zjjn solo-optreden na de pauze host Wim
Kan, onder het zingen van het succes
lied „Het kan nog hoger, Jan" met een
levensgrote pop van minister-president
De Quay op de schouders over het to
neel. Hy klopt de pop - gemaakt door
Beel - gemoedelijk op de schouder, laat
hem buigingen maken en spreekt hem
in amicale termen toe. En dat alles
zonder ook maar een moment naar het
banale over te hellen, hoe ongeloof
waardig dat ook mag klinken.
Wy hebben aan „Laat je niets wys
maken" over het algemeen wel ple
zier beleefd. Kan zelf zette by zyn en
tree een kostelyke brandweerman op
het toneel, of liever gezegd in de zaal,
een van zyn bekende, eigenwys
zeurende types, die er in dit program
eigeniyk wel meer hadden mogen zijn.
De liedjes, gecomponeerd door de pia
nist Ru van Veen, vielen deze keer wat
tegen, behalve dan het al genoemde
over minister De Quay. Er was onder
Advertentie
andere een liedje over een stierenvech
ter, dat wy niet meer dan „niet onaar
dig" zouden willen geven, en een lied
je over een foto-album, waarby Kan al
le mogeiyke soorten hoedjes opzet, het
geen inderdaad wel een leuke, maar in
de loop van de jaren nogal vaak uitge
werkte vondst is. Het hoogtepunt van
de conference, die door kenneiyke pre
mièrekoorts hier en daar wat inzakte,
lag zoals gezegd wel in de politieke
spotternyen, waarin Kan zich onover
troffen mag achten. Hy teerde welis
waar nogal wat na op vader Drees,
maar de komende tyd zal kans genoeg
geven om wat meer op het nieuwe ka
binet ingeschoten te raken.
In het programma voor de pauze do
mineerde op bijzonder prettige wijze
de goochelaar Fred Kaps, van wie men
zich moet afvragen, wat hem het
meeste succes hrengt: zyn styivolle en
geestige manier van optreden of zün
werkeiyk verbluffende techniek. In de
rest van het programma waren uiter
aard aan Corry Vonk ruime kansen ge
boden, welke zü in sommige gevallen
ook ten volle benutte, met name als
„zetfoutenduiveltje", en met name niet
in het liedje „Kamerlinde", dat, qua
tekst al wat aan de gewone kant, door
Corry Vonks voordracht bepaald niet
verheffender werd. Het meest konden
wy haar waarderen in het Groningse
liedje „De beide dames Bennema", dat
zij samen met Maya Bouma bracht. De
laatste was ook in haar verdere optre
den, zeer geslaagd behalve dan in het
liedje „Striptease", waarover wy haar
echter het tegendeel van een verwyt
zouden willen maken, daar het lied nog
minder om het ïyf had dan de uitvoe
rende kunstenaressen, welke het poog
den te parodiëren. Vyf jonge, beginnen
de artiesten vulden de rest van het pro
gramma met scènes en liedjes, die wel
aardig en charmant, maar over het ge
heel genomen wel wat aan de lievige
kant waren. De mis-en-seène was van
Albert Mol. Een van de jonge artiesten
zouden wy met name willen noemen:
Philippine Aeckerlin.
