Uraehüg Hie»»» eeM
PERUTZ
De huisvestingsmoeilijkheden
beperken de verhui,s-aninio
In Nieuw-Guinea was sprake
van onwettige censuur
Inzake kwestie-mr. Van Beek
zal spoed worden betracht
DE EILANDER
TWEEDE KAMER WIL ÉÉN
GEMEENTE EMMELOORD
Bekijk
L door
J
Na veertig jaar leraren
Oud-Hollandse trouwpartij
Knoop
dit in
Indeling Noordoostpolder
uw oor!
lenzen worden getest
De film, waarna
E Ihefoto
•n meesterschot
De binnenlandse migratie
Kruidenier verkocht
pocketbooks
Voor universiteiten
Personeelsui t gaven
drastisch verlaagd
Min. Korthals bij vertrek van dr. Platteel
Centrale Volksbank
in juli
98 ct
DONDERDAG 6 AUGUSTUS 1959
PAGINA 3
Ontslagen van rechts
vervolging
ROMAN VAN DE LOKKENDE ZEE
door
KLAAS TOXOPEUS
milium
VAN NELLE
„Afternoon"
theebuiltjes
K
V.
r York.
Said.
:a n.
ïo v.
am.
rmuda
ilea n.
ira.
>ren n.
jr n.
ïtevi-
Spain.
-Pauls
»almas.
n n.
Ie
n
bal.
-JohnS
;ao.
>ain n»
*eta n»
t Said
Ber-
•rdam.
ïille.
Noire,
ono
1.
uelva,
n n.
:w KP
deo.
Aruba
v.
igena
n.
AntW.
md-
n.
izerta
n.
di n.
5 St..
ilmas.
raw
it-
id n.
lez n.
int b.
lioui»
a.
tas al
m w
Th®
1*
1.
as-
jervf.
Hues-
Caps
i'erw.
n.
zw
carta
an.
n.
ipton
co
n.
,erw.
m w
I 9—
x 12
cent.
Zi-
350,
Crost
14. 45
I 28.
I 30,
ldens
meld.
.at)
c 371
heim
axau
c 247
[+3).
eulen
r 905
1 735
r 148
inv.lr
-14).
■geul.
sbor-
rssel-
evea*
ïster-
cop
Zut-
:brug
lllln-
ussen
B6.090
d.
Advertentie
.Met^jeuydvraagstuk is niet zo
heeft^een^gezagdrcigmdï^ sternen
doceren aan het jonge St.-Fran- Billik.
ciscuscollege. In 1935 promoveer- -pc r» I I „1
de hij aan de Rijksuniversiteit te UT, JD. J. J. UUIICKG'
Utrecht. De periode aan het
Franciscuscollege heeft tot 1948
geduurd. Bovendien had dr. Duncker sinds 1922 les gegeven aan het
Dordrechts gemeentelyceum. Dit alles moest echter terzijde worden ge
schoven, toen men hem vroeg de directie op zich te nemen van een in
Rotterdam-zuid te stichten R.K.H.B.S., voor het eerst in Rotterdam op
co-educatieve grondslag. In zuid bestond reeds geruime tijd een behoefte
aan een r-k. middelbare school. Het nieuwe St.-Montfortcollege zou aan
deze behoefte moeten gaan voldoen. De eerste ontwikkeling ging gepaard
met grote financiële zorgen. De leerlingen stroomden toe. Nu na elf jaar
is het schoolgebouw, dat aanvankelijk slechts gedeeltelijk werd gebruikt
te klein geworden. De zorg voor uitbreiding zal dr. Duncker echter niet
meer op directe wijze behoeven te dragen. Met ingang van 1 september
is hij benoemd tot rijksinspecteur van het gymnasiaal en middelbaar onder
wijs, vier jaren voordat hij volgens de geldende regels, van zijn pensioen
zou kunnen gaan genieten. Het doet deze rot in het onderwijsvak volgens
eigen zeggen wel pijn, het Montfortcollege te moeten verlaten. Het is een
deel van zijn leven gaan uitmaken; iets, dat hij mede heeft opgebouwd.
Uiteraard heeft de kenner van het Rotterdams onderwijs zelf in
hart en nieren Rotterdammer, ondanks het Amsterdamse verleden, dat maar
zes jaren duurde wel enige kernachtige uitspraken over het m.o. in de
Maasstad. „Wij zijn te laat hier begonnen, vooral met het katholiek middel
baar onderwijs. Vele steden waren ons voor. Deze schade, veroorzaakt
door een chronologische achterstand van ^misschien een tiental jaren, zal
slechts na geruime tijd teniet zijn gedaan."
Als directeur heeft hij met lede ogen vete leerkrachten uit Rotterdam
zien vertrekken. Dr. Duncker acht dit te wijten aan het woningprobleem.
Toch staat ook in Rotterdam het onderwijs op behoorlijk peil. De
vele gesprekken met buitenlandse onderwijsdeskundigen, die de jonge
school in zuid bezochten, hebben dr. Duncker in deze mening gesterkt.
„Er moet uiteraard wel iets veranderen," voegt hij er voorzichtig aan toe.
Dr. Duncker houdt van Rotterdam. Ook nu zou hij er niet weg willen
zelfs als dit zijn benoeming in de weg zou hebben gestaan. „Het is een
werkstad, het materialisme speelt er een grote rol hoewel niet zodanig,
dat er voor cultuur geen plaats is maar ik ben aan deze stad gehecht."
Een zienswijze overigens, die zijn echtgenote volkomen deelt.
We troffen dr. Duncker op de dag dat zijn benoeming officieel werd
bekendgemaakt, in Katwijk, genietend van zijn vakantie. „Neen, conclu
deer nu met direct dat ik een „strandman" ben." Nu hij eens terugblikt
op die veertig Rotterdamse jaren, komt hij tot de ontdekking dat het om
gaan met jonge mensen, met het levend materiaal hem toch wel het meest
heeft geboeid van alle aspecten van het leraarsvak.
Zijn hobbies, waar eigenlijk nooit tijd voor was: autorijden en lezen
ook natuurlijk vaklitteratuur. „Die gymnasiale afdeling van het Mont.fort
college zal er ook wel komen," zegt hij peinzend en het lijkt, alsof dat
gebouw in zuid hem maar niet wil loslaten. „We gaan in begin september
de boel daar eerst op poten zetten. Als alles dan weer loopt, aanvaarden we
het inspecteurschap. Dat zal wel rond vijftien september zijn." Een onder
wijsman in hart, en nieren. Dat is de ene dr. Duncker. Een wetenschapsmens
aan de andere kant. Een combinatie van beide heeft veertig jaar lana het
r.-k. middelbaar onderwijs in Rotterdam gediend en tot bloei gebracht
In het kader van de eeuwfeest
viering trad woensdag te Amers
foort het bruidspaar Willy van
Essen Nico Eibergen in het
huwelijk, waarbij beiden in histo
risch kostuum gekleed gingen. De
huwelijksinzegening geschiedde inde
r.-k. parochiekerk van St.-Francis-
cus Xaverius, waar honderden ge-
kostumeerden de plechtigheid bij
woonden. „Les Chanteurs du Roi"
uit Weurt bij Nijmegen fungeerden
als kerkkoor. De bovenste foto
toont debruidsstoet bij het ver
laten van de kerk. Op de foto
hiernaast ziet men pastoor G.
Veldhuis gezeten naast het bruids
paar, aan het feestmaal in de open
lucht dat duizenden kijkers trok.
Van zaterdag 8 tot en met zondag
30 augustus 1959 zal in de zalen der
maatschappij ,,Arti et Amicitiae" te
Amsterdam, Rokin, hoek Spui, de eer
ste groep der in drie gedeelten gesplitste
Najaarstentoonstelling worden gehouden
van w rken vervaardigd door leden der
Maatschappij.
Dezer dagen is een door het Cen
traal Bureau voor de Statistiek sa
mengestelde publikatie verschenen
over de binnenlandse migratie in ons
land in de jaren 1956 en 1957. Het
cijfermateriaal heeft betrekking op de
verhuizingen tussen de afzonderlijke
gemeenten. Gedurende 1956-1957 zijn
gemiddeld per jaar 477.000 personen
van woongemeente veranderd, d.w.z.
dat jaarlijks ruim 43 van elke 1.000
inwoners van ons land naar een ande
re gemeente zijn verhuisd. Van elke
100 migranten zijn gemiddeld per
jaar 46 gemigreerd in gezinsverband,
terwijl rond 26 mannen resp. 27 vrou
wen afzonderlijk, d.i. niet in gezins
verband zijn gemigreerd.
Hoewel de omvang van deze binnen
landse trek hoger is dan in vorige peri
oden, zoals blijkt uit de cijfers, blijft zij
nog aanzienlijk lager dan in de jaren
vóór de laatste wereldoorlog, toen ge
middeld per jaar 50 per 1000 inwoners
van woongemeente veranderden, het
geen ongetwijfeld samenhangt met de
nog steeds bestaande huisvestingsmoei
lijkheden.
Het verschijnsel, dat verreweg het
grootste deel der migratie zich afspeelt
tussen aangrenzende gemeenten resp.
gemeenten in dezelfde provincie, vindt
ook in de thans verschenen publikatie
weer bevestiging: De z.g. korte-af-
standsmigratie is voorts van groter om
vang onder de migrerende gezinnen en
afzonderlijk migrerende vrouwen dan
onder de afzonderlijk migrerende man
nen.
De frek naar hei westen
het grootst
Uit de cijfers per provincie blijkt,
dat de binnenlandse migratie ook ge
durende 1956-1957 weer een vertrek-
overschot heeft opgeleverd voor Gro
ningen, Friesland, Drente, Overijssel
en Zeeland, terwijl de andere provin
cies een vestigingsoverschot vertonen
dat voor de beide Hollanden en
Utrecht het grootst is.
De cijfers zijn voor het eerst ook ge
groepeerd volgens een onderscheiding
naar platteland-stad.
Over 1957 vertoont het platteland een
vertrekoverschot van rond 15.000 perso
nen en leverde de binnenlandse migra
tie ook voor de steden een vertrekover
schot op (van ruim 4.000). Daartegen
over boekte het verstedelijkte platteland
(de geïndustrialiseerde plattelandsge
meenten en de zgn. forensengemeenten)
een vestigingssaldo van ruim 19.000,
waarvan ruim 10.000 in de forensenge
meenten.
juli eiste de officier van justitie
m-, W. Stam tijdens de zitting van de
economische politierechter te Zutphen
een boete van 300 tegen een kruide
nier uit Deventer, die terechtstond om
dat hij in zijn winkel z.g. pocketbooks
had verkocht, zonder vergunning van
de SER. De economische politierech
ter, mr. Reindersma heeft thans be
schuldigde ontslagen van rechtsvervol
ging.
In het vonnis wordt o.m. overwogen
dat het grondrecht van vrijheid van
drukpers, als neergelegd in art 7 van de
grondwet, mede omvat de vrijheid tot
verspreiding der door deze bepaling als
voortbrengselen der drukpers be
schermde geestesuitingen en dat deze
vrijheid aan geen preventieve beperkin
gen kan worden onderworpen, tenzij ter
bescherming van een ander algemeen
belang. De opgelegde beperkingen mo
gen nochtans nimmer zo ver gaan dat
h t ^doelde grondrecht wordt ontno
men of in wezen wordt aangetast en
de mogelijkheid mag niet worden gege
ven dat deze beperkingen ooit op eni
gerlei discriminerende wijze kunnen
worden toegepast. De bescherming door
het grondrecht der drukpersvrijheid
moet in casu in de eerste plaats strek
ken tot een zoveel mogelijk onbelem
merde althans niet van voorafgaand
verlof afhankelijke mogelijkheid tot ver
koop aan het publiek op vaste verkoop
plaatsen. De vrijheid tot verspreiding
van deze pocketbooks, aldus het vonnis,
wordt aangetast door de vestigingsbe
schikking boekverkopersbedrijf 1958 die
de mogelijkheid tot bedrijfsmatige ver
koop aan gebruikers afhankelijk stelt
van een daartoe te verlenen ver
gunning, waarvan het verkrijgen ge
zien de zware eisen in de praktijk ge
heel buiten het bereik van lieden als
verdachte zal liggen, terwijl daarenbo
ven in de beschikking de mogelijkheid
is gegeven dat de verlening van be
doelde vergunningen op discrimineren
de wijze zal kunnen worden gehanteerd.
De economische politierechter acht de
vestigingsbeschikking strijdig met art 7
van de grondwet en diensvolgens on
verbindend, weshalve het bewezen ver
klaarde feit geen strafbaar feit ople
vert.
Om bij het vertrek van gouverneur dr. P. J. Platteel van Schiphol naar Nederlands
Nieuw-Guinea het gesprek op de brandende kwestie van de censuur te brengen
hadden de journalisten een zilveren briefopener gekocht en deze voor dr. Platteel
op tafel gelegd. Rechts van de heer Platteel de minister van Zaken Overzee a.i.
drs. H. A. Korthals.
(Van onze Haagse redactie)
De onderwijscommissie uit de Twee
de Kamer heeft haar verwondering uit
gesproken over het feit, dat minister
Cals bij suppletoire begroting de per
soneelsuitgaven voor de universiteiten
van Utrecht en Leiden voor 1958 resp.
met 1.8 en 1 miljoen wil verlagen. De
verlaging dient volgens het voorstel
van de minister ter compensatie van
hogere uitgaven voor de academische
ziekenhuizen in Utrecht en Groningen,
als gevolg van het achterwege blijven
van een verhoging van de verpleeg-
prijzen. De Kamer vraagt of de perso
neelsuitgaven voor Utrecht en Leiden
zo maar met een dergelijk groot bedrag
kunnen worden verlaagd en of het uit
blijven van een tariefsverhoging voor
de academische ziekenhuizen geen ge
volgen heeft voor het academisch zie
kenhuis te Leiden, waarvoor geen ver
hoging van de begrotingspost is voor
gesteld.
stichting en hij juichte dit initiatief op
particulier niveau ten zeerste toe. Hij
hoopte dat dit een nieuwe impuls zou
zijn om het verdere verloop van de ex
peditie tot een goed einde te brengen.
Woensdagavond is de gouverneur van
Nederlands Nieuw-Guinea. dr. P. J-
Platteel, met het KEM-toestel via de
poolroute en Tokio naar Biak vertrok-
t :n, uitgeleide gedaai. door de minister
van zaken overzee ad interim drs. H.
A. Korthals en de secretaris-generaal
voor zaken overzee, de heer B. Krijger.
Vóór het zover was hebben minister
Korthals, gouverneur Platteel zelf en
de heer Krijger in een informeel ge
sprek de pers te woord gestaan. Mi
nister Korthals begon met te verklaren,
dat HU aan de leden van de vaste com-
deBliSme?r^ak,eU "verzee uit de Twee-
over ce„ Cetal Se1 heeft gedaan
het verlof aarf mr Van Rppï j*™'
caat-generaal van het hof van justitie"
en de postcensuur. Deze kwesties heK
ben, aldus de minister, in Nieuw-GuL
nea en Nederland de gemoederen nogal
in beroering gebracht.
In de kwestie van Beek is advies ge
vraagd aan het hof van justitie en dit
advies is inmiddels uitgebracht. Op dit
ogenblik kunnen, noch mogen medede
lingen over dit advies worden verstrekt.
Het is slechts een deel van de schakel
en eerst als het onderzoek is afgesloten
zullen meer definitieve conclusies kun
nen worden getrokken.
Van postcensuur, aldus minister Kort
hals, is al eens meer sprake geweest
en daaromtrent hadden de regering in
een vroeger stadium berichten bereikt,
waarvan men destijds geen bevestiging
heeft kunnen krijgen. De kwestie is
thans actueel geworden nu er klachten
In juli is bij de Centrale Volksbank
te Utrecht ingelegd f2.584.300 en terug
betaald f 1.873.100, hetgeen resulteerde
spaaroverschot van f711.200. In
riitilf. ,droeg het spaaroverschot (defi
nitief) f983.800, in juli 1958 f17.200. Per
ttnawij 7059 bedroeg het totale uit
bande spaarsaldo f83.419.300.
Zijn schuitje scheen bjj hem de plaats van een
in te nemen. In de afgelopen winter hadi njj
gezin
[U er
6111 111 i— „c aigciwi/61, rViKri
een kleine dieselmotor in laten bouwen. De „yodii
43
Op een ochtenn roken de eilanders voor het eerst
dat he1 voorjaar in aantocht was. Zij merkten dat
aan tientallen kleine dingen. Het vee werd ongedurig
in de stallen en er kon soms een wind uit zee aan
waaien, die zwoel was als de adem van een dier.
Aan de haven was meer activiteit te zien. Er werden
sloepen, die de hele winter omgekeerd tegen het
dijktalud hadden gelegen, geteerd en een enkele
vrouw uit het dorp was zelfs al aan de schoonmaak
Begonnen. Er waren ook prachtige zonsondergangen,
waarbij de wolken als door neonlicht beschenen
weratn De kleuren van de huizen werden frisser
en helderder. Het geluid van de scheepsfluit van de
melkfabriek klonk minder ver dan in de winter hel
geval was. Zo langzamerhand \yaren de meeste ei
landers aan het zware gebrom van de fluit gewend
geraakt. Zij waren zelfs een weinig trots op hun aan
winst. Dat was tenminste iets, dat je op geen ander
eiland vond!
Alleen de Peperkorrel had zich niet met de nieuwe
toestand kunnen verzoenen. De fluit van de melkfa
briek maakte hem als rondsnellende onheilsbode
overbodig. De Peperkorrel had het altijd als een per
soonlijke verdienste beschouwd dat hij de eerste was
die over het gehele eiland de bevolking waarschuwen
mocht bii strandingen. Wat hèm betrof kon die fluit
van de melkfabriek een keelaandoening krijgen!
Simon de Rijke was precies dezelfde gebleven:
zwijgzaam, doch op zijn tijd luimiger dan men van
hem zou verwachten. Hij trok zich van de mensen
niet veel aan.
was er aanmerkelijk sneller op geworden. Het enige
dat Simon hinderde was, dat er praktisch geen we
van betekenis aan het strand voor hem
Tegen Ruurd Bol van de vuurtoren had nu u
gezegd: „Kun ie die pit van jullie niet eens J
doven, Ruurd? We hebben hier weer eens
stranding nodig. Dat is goed voor het Unieraden om
bezoek'" Ruurd had Simon lachend aa"|®
een koe het strand op te sturen, met eein
ussen dp horens, zoals ze dat heel vroeger p
monnikoog deden, om de schepen te nusieia
Op een avond schenen Simons geheimste wensen
door de zee te worden verhoord. or
Het was volkomen windstil op zee. Niets was er,
dat op naderend onheil kon wijzen.
Vanuit zijn observatiepost, die in de J5chem
gehuld, keek Ruurd Bol uit over de diepblauwe zee.
Hij had de beide vensters van zpn mtkykp t u
open gezet, zodat de frisse lucht hem wakker kon
houden. Hij genoot van de stilte. Het gr h t a
zwaaide regelmatig zijn stralenbundel over
teroppervlak. In de verte zag Ruurd de lichtjes van
de passerende schepen. Het was vanavond netdru
op deze route. De gewoonte getrouw ging hti acnter
de zeekijker staan, die op een uzeren dnepo(H was
gemonteerd, om de kim te verkennen. Hij onder
scheidde nu. behalve de toplichten, ook de boord-
vuren van de voorbijvarende schepen.
Ruurd Bol geeuwde. Het zou moeite kosten de
ogen open te houden vanavond. Hij verliet de om
loop van de vuurtoren en zocht uit de zakken van zijn
jasje dat hij over een stoelleuning had gehangen,
pijp en tabak. Rustig vulde hij de pijp. zorgvuldig
elk uitstekend krulletje met een lucifer weer m de
pijpekop stoppend.
Toen sprong hij plotseling overeind. Hij legde de
ojjp en de tabak neer en snelde naar buiten. Vlug
nam hij achter de grote kijker plaats en spiedde over
het water.
Ruurd had duidelijk en helder een lichtflits om de
oost gezien!. Hij kon de plaats, waar het even helder
was opgeflikkerd, zo ongeveer gissen doch door de
kijker zag hjj niets. Was het gezichtsbedrog geweest?
Of had inderdaad een schip een vuurpijl afgescho
ten?
Ruurd aarzelde niet. Hij greep de telefoon en bel
de het hoofdstation van de Kustwacht op. „Geen
radiosignalen gehoord", antwoordden zij daar op het
verzoek van de vuurtorenwachter. ,,We zullen de
schepen in de buurt eens aanhoren. Waarschuw in
tussen de reddingsbootbemanning, dat ze zich gereed
houdt om op het eerste sein uit te varen. Je kunt
nooit weten! En bedankt voor de melding!"
Ruurd was met één slag volmaakt wakker. Hij
keek zó scherp in de richting waarin hij de lichtflits
had waargenomen, dat hij op een gegeven moment
meende, werkelijk een schip met volle verlichting te
zien Suggestie natuurlijk, dacht hij.
Een kwartier nadat hij het eerste verdachte teken
had gezien, ging er heel duidelijk een rode vuurpijl
ae lucht in. Snél stelde Ruurd de kijker in. Niets
te zien. Het was te donker. Weer nam Ruurd de tele
foon. Hij gaf de juiste positie van hét in nood verke
rende schip - want dat het dit was, daaraan twijfel
de hb niet langer aan Scheveningen-radio door.
Het eiland raakte in rep en roer. De daverende sig
nalen van de melkfabriek hadden de reddingsboot-
bemanmng in z'n rust opgeschrikt. Scheveningen-
radio verzocht de in de buurt varende schepen
raüarpeilingen te doen en verder goed uit te zien.
De vermoedeliike positie, door Ruurd Bol opgege
ven. werd doorgeseind naar alle schepen op de route.
Reeds kwamen de eerste meldingen uit zee binnen.
Vanat diverse schepen was de Vuurpijl gezien. Een
overvliegend vlii gtuig van de KLM meldde, dat het
ook de eerste lichtflits had waargenomen. Daardoor
ontstond de veronderstelling, dat een onbekend schip
een ontploffing aan boord had gehad, waarbij de radio
dan waarschijnlijk was vernield, zodat er geen „May
day" kon worden gegeven.
Overal op het eiland werden de radio's aangezet.
Ook bij de Hedlands was dat het geval. Clara en
Chris luisterden naar net drukke gepraat in het radio-
noodverkeer. Ze werden niet gewaar wat er precies
aan de hand was. De meldingen spraken elkaar te
gen. Chris had zijn korte jekker aangeschoten, ge
reed om bij het eerste sein naar de reddingsboot-
schuur te draven De paarden stonden al opgetuigd
bij het hek. Het kón niets wezen, deze keer, doch
daarover kreeg men gewoonlijk pas zekerheid na een
paar uren van angstig afwachten.
(Wordt vervolgd).
De minderheid die voor het rege
ringsvoorstel is meent, dat de verschil
lende kernen wel degelijk een eigen le
ven gaan leiden, waarvan het karak
ter steeds meer gaat afwijken van dat
van Emmeloord, dat de functie van een
hoofdplaats in een klein gewest ver
vult.
De beoordeling van de gemeentelijke
indeling in de polder laat de positie
van de gemeente Urk ongemoeid. Wel
vraagt de commissie een deel van het
onbewoonde gebied rond het oude eiland
aan de gemeente toe te voegen om
ruimte te maken voor de noodzake
lijke sanering.
Het wetsontwerp is voor de Kamer
aanleiding om te vragen naar een
spoedige beslissing over de provinciale
indeling. Vrijwel algemeen meent
men dat de polder aan de provincie
Overijssel moet worden toegevoegd.
Enkele leden zeggen bij hun onderzoek
te hebben geconstateerd dat de voor
standers van het „vier-gemeentenplan"
onder de bevolking ook vrijwel allen
de voorkeur geven aan de vorming van
een twaalfde provincie.
Advertentie
Met 1 Van Nelle .Afternoon"
theebuiltje (groot formaat) zet a
minstens 5 koppen krachtige, geu
rige thee. 'n Hele pot vol voor nog
geen 5 centDat is dus minder
dan 1 cent per kop!
Thee zetten met .Afternoon" thee
builtjes is ideaalSnel, gemak
kelijk èn.... proper! Doe 'took!
Bestel ze direct:
(groot formaat)
doos van 20 stuks
zijn binnengekomen over onwettig be
dreven censuur. De gouverneur van
Nieuw-Guinea heeft met instemming
van de regering een voorlopig onder
zoek ingesteld.
Tijdens zijn verblijf in Nederland heeft
dr. Platteel medegedeeld, dat hij tot
de conclusie is gekomen dat zich on
wettige censuur heeft voorgedaan. Per
soonlijk, zo zei minister Korthals, acht
ik dit een ernstige zaak en ook het ka
binet denkt er zo over. Met een voor
lopig onderzoek kan niet worden vol
staan. De gouverneur is physiek niet
in staat om dat verdere onderzoek al
leen uit te voeren. Met volledige in
stemming van de gouverneur heeft de
regering besloten het onderzoek in han-
to n ÏT leSgen van deskundigen, die bui-
stoa £arnenleving van Nieuw-Guinea
corn ril 's de reden, waarom een
gen ta hér iVan Nederlandse deskundi-
missie kan lioh '1. geroepen. De com-
haar taak v dc uitvoering van
steun van de waten van de
van alle nodige eB
Over de inhoud van
het hof van justitie inzake de kwestie
mr. Van Beek zei ministoi tz, TaIi
nog daaromtrent geen medldeltegen te
kunnen doen. „Ik ben verbaasd dat het
advies in de dagbladen js verschenen,
immers het verslag van de Dresident
van het hof van Nieuw-Guinea is onder
verzegelde enveloppe neergelegd op het
bureau van de gouverneur. Verder moet
men het advies slechts zien als een
schakel in het geheel van deze kwes
ties Zonder twijfel zal de commissie
van' onderzoek de zaak Van Beek wel
nn ziin weg tegenkomen. Omtrent de
opdracht, aan de commissie te geven,
kan ik in dit stadium geen mededeling
verstrekken. Maar de commissie dient
op zeer korte termijn haar bevindingen
te rapporteren en zal met haaiarb<e d
de grootst mogelijke spoed dienen te
betrachten. De resultaten, neergelegd
in een rapport van de commissie, zul
len aan de Kamer ter kennis worden
gebracht", aldus minister Korthals.
T Platteel wees er nog op, dit om
misverstand te vermijden, dat er inzake
de postcensuur klachten en beschuldi
gingen waren binnen gekomen over on
wettig openen van brievenpost. dus
buiten de wettelijke machtiging om.
Op een vraag inzake de financiële
garantie van de heer Verolme voor de
expeditie naar het Sterrengebergte ant
woordde de minister, dat de overheid
reeds belangrijke bijdragen in geld en
natura heeft verstrekt. Hij was zeer
erkentelijk voor de garantie welke de
heer Verolme wenst te geven aan de
(Van onze Haagse redactie)
Een „niet onbeduidende" meerder
heid in de Tweede Kamer is tegen het
voorstel (nog door het kabinet-Drees
ingediend) om de Noord-Oostpolder te
verdelen in vier gemeenten. In het voor
lopige verslag wordt gezegd dat er in
de polder eigenlijk maar één kern is
die voor de bevolking iets betekent, en
dat is Emmeloord. De verbindingen
van de verschillende dorpen naar dit
centrum zijn uitstekend, tussen de dor
pen onderling zijn zü slecht. Het ziet
er verder niet naar uit, dat de dorpen
ooit voldoende inwoners zullen tellen
om daar een levende gemeenschap te
vormen. Voor een voldoende beharti
ging van gemeentelijke taken zoals in
dustrievestiging, zorg voor het onder
wijs e.d. kan alle i ei krachtige ge
meente zorgen. De Kamercommissie
heeft verder bij een onderzoek in de pol-
d-- geconstateerd, dat het merendeel van
de bewoners een duidelijke voorkeur
heeft voor de vorming van één gemeen
te. Slechts onde- de aanhang van de
KVP treft men veel voorstanders aan
voor de instelling van vier genieenten.
Sluit de voorgestelde indeling aan bij
een kerkelijke (parochiële) indeling, zo
wordt elders in het verslag gevraagd.
Bijkomende overwegingen, die voor
de vorming van één gemeente pleiten,
zijn volgens de commissie: minder riva
liteit dan wanneer twee kleine dorpen
dan in een gemeente worden verenigd,
de extra uitgaven, die aan de vorming
van een groter aantal gemeenten zijn
verbonden en het feit dat de bevol
king al gewend is aan Emmeloord, als
hoofdplaats van de polder en als ze-
tel van het bestuur.
