Eeuwige Roemin de Sovjet-sector Berging van een Zweeds oorlogsschip uit 1628 Laos vraagt onderzoek van V.N. naar situatie van het land M-Brigadiers HET OUDE SLOT CHARLOTTENBURG IS GERESTAUREERD Passage Oost (I) Vermoedelijk een goudmijn voor historici en scheepsbouwers Communistische aanval op grote schaal in het noorden verwacht kunnen alle kanten uit! Russen werken aan „atoombliksem YA. Ztwcanxje^z YASHICA Kapitein hakt de knoop door In de haven van Stockholm GRATIS TOEGANG Duitsers smokkelen Nederlandse roomboter Dreigende staking in Amerikaanse vlees industrie Brandstichters aangehouden iiiiiii: VRIJDAG 21 AUGUSTUS 1959 PAGINA 7 Wie naar Berlijn vliegt, om verder „oostwaerts te riden" moet snel kiezen. West-Berlijn lijkt een dam van puur materie, opgeworpen tegen het verder oostwaarts gepreekte materialisme. De passant die er toefde op de dag dat Oberbürgermeister Ernst Reuter 70 jaar geworden zou zijn, kon, in de avondzoelte drinkend van een Berliner Weisse (ohne Schuss), le zen wat de huidige burgemeester, Willy Brandt, schreef om de „Vater Berlins" te herdenken. „Het is jammer genoeg nog steeds waar, schreef Brandt, wat Reuter als grootste bedenking tegen de toonaange vende figuren in het westen naar voren heeft gebracht. Hij heeft het hun openlijk kwalijk genomen, dat zij zich alleen maar toeleggen op geldverdienen en de bestuurders voorgehouden dat zij verzuimd hebben wat er onder het volk leeft en streeft naar vrijheid, geheel te richten op het herstel van de Duitse een heid". Het verband tussen die feiten lijkt de passant wat moeilijk na te gaan, zeker a bout portant. West beklaagt Oost van uur tot uur, maar lijkt niet bijster gebrand op overkomst en masse, i.v.m. de eigen ar beidsmarkt. Op één avond herhaalde zich tweemaal de waarschuwing: „Ga voor een stukje nooit alleen naar Oost. Wie dat doet, staat met één been in Sibe rië." Maar het geldverdienen in West is heel evident. West-Berlijn heeft alles. Man hat's geschafft. Men kan eten en drinken wat men wil. Mercedes en Kharman Gia spelen duurbetaalde rollen in het neurotisch ver keer op de Kurfürstendamm. Want de „Kudamm" is herbouwd als een welgedane boulevard, met als wach ter uit een ver verleden de toren der Gedachtniskirche, die, te zijner tijd en ter gedachtenis door een moderne kerk vervangen zal worden. Hilton Berlin (o Amster dam, let op die saeck met kamers van f 25f 2 50 per nacht) is nóg groter en luxer dan Berlin Hotel, waar men zonder Kravatte ook niet binnen hoeft te lopen. Het Hansakwartier, gecreëerd door een uitge lezen team van internationale architecten, is precies geworden wat men er van wilde maken: een riante woonwijk, model voor een moderne westerse metro pool. Architectonisch knap zijn zeker ook het Schil lertheater, efficiënt en strak, en de befaamde Con greshal, geschonken door Amerika en wellicht daar om zó vrij van vorm dat men er wat schoorvoetend omheen moet lopen, alvorens er het minimale begrip van te krijgen, dat voor een redelijke waardering ge wenst lijkt. En ook het verleden let wel, het gróte verleden! heeft zijn deel gekregen. Het oude slot Charlottenburg is hersteld tot een noest stuk prui- sische barok, in ijverige vergeefsheid hakend naar de charme van Versailles en van park meer overhellend naar woestijn, naargelang men het diep weggescholen mausoleum van koningin Louise dichter nadert. Maar amper is men weer weggedwaald van deze met angst vallige zuinigheid tot het leven teruggeroepen feoda liteit, of men ziet ook de arbeiderswijken, zindelijk en redelijk op rij gezet en weer domineert van alle kan ten de al iets buiten haar oevers neigende City, waar bedrijfspanden streven naar hoogterecords, met een nieuwe Osram building (24 verdiepingen) als voor bije titelhouder in de steigers. Politie voert charge uit Sovjet-luchtverdediging met een glas e-x-t-r-a nóg meer mans Westberli)ners verdienen goed geld De Zuidafrikaanse politie heeft giste ren in het dorp Estcourt in Oost-Natal een groep van ongeveer honderd nege rinnen met behulp van gummiknuppels uiteengejaagd, toen zij weigerden zich te verspreiden, aldus bericht Reuter. Het was de derde achtereenvolgende dag dat zich in dit dorp incidenten voor deden. De politie werd gesteund door een pantserwagen. Het nieuwe Hilton-hotel in West-Berlijn. Het oude Berlijnse raadhuis, dat zich nu in de Sovjet-sector bevindt. Eigenlijk is er in dat geldverdienende West, met bruinverbrande bouwers nog alom aan de slag, maar één gebouw, dat een schaduw vooruitwerpt, Niet om dat het niet „tüchtig" zou zijn, integen deel, het is pompeus van flinkheid, maar het is meer: het is bars en kenbaar uit heems. Het dateert uit 1945 en verkleint de twee tanks die ervoor staan tot ge- ^°eglijke dinky toys. Toch moeten het eerste tanks zijn geweest, die de be- tiding van Berlijn zijn aangevangen en z°als overal elders, hebben de Russen P.°k hier, nog voor de beslissende verde dig van' de stad. in allerijl een eremo- lument voor zichzelf opgericht. Zo is het nu een enklave in West-Berlijn, met Russische wachtposten in natura op de stoep, gekleurde schertsmannetjes ove rigens tegen de wachters in beeld op de Plompe zuilen: kolossen met helmen en de bajonet op het geweer, in de ver trouwde stijl: van veel brons giet men tunke beelden. Onwillekeurig wekt zo'n en overtrokken monument nieuws- fe?righeid. Wat bezielt iemand om zo- waaiï? ?oen? Is het alleen maar eigen- vlag-iè s het wat jongens doen met bjk be^Pelen; het haastig en nadrukke- waar van het verste punt, n gekomen is? Er bliikt snelle metbr.^0 eniSe bezinning, een naar Oost to om de Srens v£® West slechts de fT°yerschrijden. Men neme s us u bahn. Een kaart in het eêrste beste station leert dat de alou de Potsdamerplatz al Oost is. Waar zal men het dorstige hart beter met Berliner Kindl kunnen gerieven, dan op dat befaamde plein? Voor 35 Pfen nig hoeft men niet lang te wachten. Het zijn slechts enkele stations van de métro. Als men uitstapt, merkt men, nog onder de grond, een verschil. Het is de reclame. Sex ontbreekt. Er wordt uniform geadverteerd met sportfestijnen voor het volk en een ex positie van kunst uit Vietnam. Er valt echter pas een klap als men het hoofd boven het ondergrondse station uit steekt. Daar staat men op het gras tus sen de stenen. Rondom staan uitgebran de gebouwen: verkoolde reuzenbalkeri dragen nog steeds doorgeknikte étages, waarin het leven nu al 15 jaar geen le ven meer is. In de film begint het op zulke momenten meestal te regenen. Hier ook. Alles is nu compleet en afge lopen. Het plein is geen plein meer. De zonengrenzen zijn bewaakt van twee kanten. Jongens in blauw van West, jongens in groen van Oost. Zij kijken wat achterdochtig uit het wachthuisje als iemand belangstelling toont voor een zwartgeblakerd opschrift op een ronde massieve gevel, die geen geheim meer kan maken van 15 uur brand en 15 jaar regen. „Museum voor Volkeren- kunde" zegt de gevel en het lijkt weer een ironisch grapje uit een film noir. De camera draait nu een zijstraat in, voor een flash-back. Het is. zeggen wij, 1910: het moet een straat zijn van deftige allure Geacheveerde Lebemanner ver laten met bijna Franse tred de zorgvul- dis gewassen treden van hun op uitste- kende beleggingen gefundeerde patri ciërshuizen. Een close up van een witte handschoen op een koperen deurknop lijkt wel passend. Nu groeit het gras er tot kleine rijpe aartjes. Er wordt slecht gewied en nooit gelopen. De SS heeft hier tot het laatst gevochten, zegt een jongeman, die bij de tram werkt. Hij spreekt slecht Engels en steekt dat niet onder stoelen of banken. „Damals," zegt hü, „was I in the army. I had a good time." Wij gaan met zijn tram te rug naar West. Wij zijn onvoldaan en nu eerst recht geïntrigeerd. Een nieuwe dag biedt nieuwe per spectieven. Er is een gids. En men begint ordentelijk bi) das Bran denburger Tor. Daar staan andermaal wachtposten en binnen zit een dame, die alles weet. Zij vertelt temidden van duizenden brochures, die men gratis mee mag nemen, hoe das Tor hersteld is door Oostberlijnse metselaars en waarom uit de in West Berlijn uit nieuw koper gedreven Quadriga de Duitse adelaar verwijderd is. En zie, als zij met helle stem haar verhaal heeft voltooid, ontstaat een graaiend rondgaan der gasten. Men neemt het nieuwe 5 jaren plan der Deutsche Demokratische Republik in het Engels „We know what tomorrow will bring" en een aantrekkelijke schend- brochure over Nazi diplomaten in dienst van de Bondsrepubliek met 69 namen voluit en werkanalyses van tijdens de oorlog en nu. En er is meer. Er zijn krantjes met nieuws, onopvallend ge rangschikt rond pin-up girls en stariets en het is een beetje beschamend te moe ten ervaren, dat die wat zielige bloterik- jes een aanpassing zijn bij sommige pu blicatiemethoden van West, een mis schien wel goede greep naar een wapen waar men zelden over naar huis schrijft. Gelukkig is er ook een mijnheer die aan de duizenden brochures niet ge noeg heeft. Hij vraagt naar boeken en hfj krijgt ze van onder de toonbank met een beleefde glimlach van de juffrouw. Hier vlakbij moet Hitier verbrand zijn. Wie «aar buiten loopt en rechts af slaat, ziet een vierkant stuk cement tot een immense driehoek gekanteld de lucht in steken. Het is een stuk van de bunker waarin Herr Schikkelgrueber op dracht gaf met Eva Braun verbrand te worden. Er tegenover staat nog steeds een groot leugenbureau van Herr Goeb- bels overeind, evenals een eind verder mirabile visu de volledige gebou wen der voormalige Luftwaffe. Maar wij moeten terug. De gids wacht „Unter den Linden". Ze staan er echt weer: nieuwe lindebomen, waarvan de bloe sem al verwaait. En van de Franse ambassade rest nog steeds alleen een balcon: sierlijk en als symbool voldoen de. Twee gebouwen „Unter den Linden" zijn méér dan voldoende. Zij wekken de eerste reminiscentie aan het enklave- monument. Zij zijn gewoon te groot. Het eerste is het gebouw der Freie Deutsche Jugend, behangen met vlaggen en drukbezocht, wellicht door Weense Festivalgangers, die. voor de passant, evenals de Soldaatjes in West, tot bescheiden insecten geredu ceerd lijken. Het tweede monsterpaleis is de Sovjetambassade, een décorbuil ding, waar men aardig wat vrije volks genoten in kan laten schuilen als het regent. En her en der verspreid tussen puin en eindeloze zwarte uitstalkasten van wat eens huizen waren en nu weer huizen hadden kunnen zijn, staan hi storische monumenten, ontluisterd, maar duldzaam door de eeuwen. De oudste kerk is bij ons weten de Niko lai ZÜ blijkt gesloten. De Rijksdag goud, als waren het geboden, alle (nog) van J. Stalin, rechts in het Duits, links in het Russisch. En men begint de regïe te kennen dat loopt uit op een climax: een immense heuvel met gras begroeid, waaronder de zwaarst gedeco reerde strijders mogen rusten en waar op een bouwwerkje staat want kapel mogen wij niet zeggen benevens een monstrueus stuk brons, voorstellende een soldaat die een kind draagt. Het beeld is zo groot, dat het op de lach spieren werkt. Ér is voorbijgestreefd aan de menselijke dimensie en dat doet men niet ongestraft als men alleen maar mens wil blijven. Zo is het ook in het koepeltje, na het bestijgen der vele treden. Er is een lelijke wandschilde ring en bovenin een rozet, voorstellende het Kreml met het Russische woord voor overwinning eronder. Het is een mutatiekapel en de soldaat is de toren. Er is geen enkel kruis. Als wjj terug gaan loopt een klas langs de Russische Staties. De meester heeft een sikje a la Lenin en kent Russisch. Hij vertelt van de oorlog in het Duits. Jongens en meis jes van een jaar of 14 kijken verveeld toe. Twee meisjes in groene fietsbroek- jes hebben een hoela hoep. Zij staan ter zyde van het ronde massagraf der luchtmacht en draaien plichtmatig Wij raken het filmrijm niet meer kwijt van daag. En alles is nu duidelijk. De eeuwi ge roem is nooit begonnen. En leven en dood zijn gelijk hier. In steen en beton, m brons en plastic. 7000 moeders heb ben vergeefs gebaard voor Treptow. Maar nooit voor zichzelf en het leven. Want eeuwige roem is van koper. Maar eeuwig licht een mysterie. CAREL SWINKELS. Laos heeft de secretaris-generaal van de Verenigde Naties, Hammarskjöld, gisteren verzocht een onderzoek in te stellen naar de situatie in het noorden van het land, waar de communisten, volgens de laatste berichten, op het punt staan een groot offensief te ont ketenen voor de herovering van de twee provincies Sam Neua en Phong- saly. Het verzoek was vervat in een brief die de speciale afgezant van Laos, Ngon Sanahi- kone, persoonlijk aan de secretaris-ge neraal overhandigde. Hij deelde aan journalisten mee, dat zijn regering in de brief geen speciale voorstellen deed, maar slechts verzocht om een onder zoek. De bijeenkomst van Ngon en Hammarskjöld in New Vork duurde 25 minuten. Ngon vertelde dat Hammar skjöld uiterst formeel optrad. „Hij las de brief niet eens, terwijl ik bij hem was". Hammerskjold heeft op 13 augus tus gezegd, dat de Verenigde Naties zich niet zullen mengen in de gevech ten in Laos, behalve wanneer het na om hulp zou vragen. In het communiqué van de generale staf van Laos dat gisteren door radio Vientiane werd uitgezonden, werd ge zegd, dat de gevechten „naar het schijnt" in verscheidene gebieden van het land hervat zijn nadat er twee we ken lang nagenoeg rust geheerst heeft. „Het is te verwachten", aldus het com muniqué, „dat de vijand overgaat tot een aanval op grote schaal". Advertentie Let op, M-Brigadiers! Hier volgt weer'n com plete opgave van alle thans geldige Paspoort- nummervakjes en de plaatsen, waar deze nummers elke M-Bri- gadier recht geven op Met het lichten en bergen van de „Wasa", een_ Zweeds oorlogsschip dat in 1628 op zijn eerste reis gezonken is in de haven van Stockholm, is gisteren een begin gemaakt. De werkzaamhe den worden volgens U.P.I., door de ma rine en een particuliere onderneming gezamenlijk uitgevoerd. Na zes uur ar- eld was het wrak anderhalve meter vastgemaakt. Vervolgens werd het wa ter uit de pontons gepompt. Na twee uur begon metaangas uit de modderige bodem op te borrelen, een teken dat het wrak begon los te komen uit de mod der. Een uur later toonden aan het schip vastgemaakte vlaggen dat het achterstuk begon omhoog te komen en kort daarna kwam de voorplecht ook ni/x uuui iic* iw vv "lil uc vuui yicuil uun uit de modder. Enkele uren later begon een sleepboot de pontons te verhalen. karwei waar misschien twee weken mee gemoeid is. Door gebrek aan geld en ruimte gedwongen, wil men het wrak dan aan de grond zetten op een diepte van vijftien meter nabij het ei landje Kastelholmen, waar het geduren de de winter zal blijven. Doch inmid dels zullen kikvorsmannen en duikers proberen het wrak leeg te halen. Ver wacht wordt dat het oude schip een goudmijn zal worden voor historici en scheepsbouwers. De „Wasa" zonk in juli 1628, vrij wel onmiddellijk na het vertrek voor de eerste reis. Het schip was gebouwd om de Zweedse vloot te versterken in de Dertigjarige oorlog. Al in d' 17-de eeuw werden tal van pogingen gedaan het wrak te bergen, doch men slaagde niet en de „Wasa" werd vergeten tot het wrak in 1956 door de amateur-his toricus Anders Franzen gelokaliseerd werd. Gisteren werden zes vuistdikke staal draden onder het schip doorgetrokken en aan twee met water gevulde pontons De Duitse grensstreekbewoners die in Nederland op Butterfahrt komenpro beren op de meest vernuftige manieren aan de beperkingen die deze kleine in voer zijn opgelegd te ontkomen. Niet al- leen wordt de Nederlandse roomboter 'wie denkt niet even aan Marinus in dikke plakken op broodjes gelegd de .1.1nnl o/»Vlf Vl OvLoi 1 tt rel n.tnnnnkunnkf am l i zal echt herbouwd heeft de tijd. Wij moeten oostwaarts 'weet het al uit de is een pendant ge- h»t .gerestaureerde slot Charlottenburg in West-Berlijn. Op de standbeeld van Frederik-Willem de Eerste, keurvorst van Brandenburg, beeld werd vervaardigd door Andreas Schlütt. voorgrond Het van der Lubbe. worden. Maar dat moeten voort. Wij rijden. Want ge verhalen. Daar bouwd van de Kurfüstendamm, vijf honderd meter korter nog maar niettemin een allee, de Stalinallee, want kameraad Dzjoegasjwili staat hier nog overeind. En ja: daar komen reeds grijze kazerneflats, ontworpen door een Russisch architect, een bocht naar links en ge zit op een bre de weg. aan weerszijden bebouwd met al eendere en eendere geel betegelde flats, met duizenden en duizenden al eendere raampjes en onderin winkels, keurig op rij als Volks Eigene Betne- ben, die hun plaats weten. Er is zo waar een café met een terras, het eerste en wellicht het laatste. Wq zouden daar zo graag eens breed gaan zitten, want de huren zijn hier laag hebben wij gehoord en wij willen ook wel eens met een bewoner van ge dachten wisselen, bij voorkeur een communist, maar wij kunnen er geen vinden: Das ist nicht jedermann's Einsicht, hier, verstehen Sie? Maar er is meer. Wie vraagt zal Im mer krijgen. En wie het té grote niet begrijpt zal tot monsters geraken. Wij rijden oostwaarts naar buiten. Wij rij den naar Treptow. Het oude Treptow- park, dat wisten wij reeds, is thans een kerkhof waar 7000 russische soldaten begraven liggen. Wij lopen tussen hoge beukenhagen en kijken links aan het eind daarvan. De aanleg is voorbeeldig. Russische populieren en treurberken, gladde gazons. Een geweldige entrée van roodkoperen, gestreken vlaggen. Daarop de profetie van „Eeuwige Roem" voor de dappere Sovjetsoldaten, die een einde maakten aan het fascis me. En dan het uitzicht op een nieuw park met 5 metalen ringen boven even- zovele massagraven. Rechts en links terzijde in 10 grote, slecht uit witte steen gehouwen tafrelen het verloop van de oorlog, voorzien van 10 citaten in I grens overgebracht en maakt men druk gebruik van de z.g. „Kleinmengenkar- te" waarop men twee keer per maand een kilo roomboter mag invoeren, maar ook worden er ta van andere trucs be dacht om de Nederlandse roomboter thuis te brengen. Behalve room boter mogen de Duitsers ook mar garine in Nederland inkopen. Aan de Venlose grensovergang bij Kaldenkir- chen heeft de Duitse douane nu don derdag enkele landgenoten aangehou den, die een nieuwe truc probeerden Zij hadden hun roombote* in de marga rinewikkels verpakt, maar de scherp kijkende douane bemerkte bij de con trole dat deze boter wel erg slecht was verpakt. Toen was de truc gauw door zien Tijdens de voorbereidingen heeft de marine het wrak gebruikt om duikers te trainen. In de afgelopen twee jaar zijn al vele waardevolle vondsten in en nabij het schip gedaan. Toen het wrak was losgekomen, werd een telegram aan de koninklijke familie gezonden, welke grote belangstelling voor het pro ject heeft getoond. Een Amerikaanse deskundige van de laboratoria van „Bendix Aviation" dr. Donald Ritchie, schrijft in het blad „Missiles and rockets magazine" dat de Sovjet-natuurkundige George Babat, het hoofd van het instituut voor ener- Sie, kunstmatige bliksemstralen wil ge- ruiken ter verdediging van steden die door vliegtuigen of raketten worden be dreigd. Dr. Rabat zou een vuurbol willen ma ken door middel van twee geweldige parabolische antennes waartussen een intens elektro-magnetisch veld zou wor den geschapen. In de vuurbol zou een kernfusie ontstaan en de bol zou van de grond af met behulp van de twee an tennes tegen vliegtuigen of raketten kunnen worden gebruikt. Dr. Ritchie is van mening dat dit Sovjet-wapen voor lopig nog geen werkelijkheid zal zijn, maar hij voegt eraan toe dat de Sov jet-wetenschap op dit terrein veel werk verricht en reeds zeker is van de mo gelijkheid van praktische toepassing, De regering der Sovjet-Unie heeft gisteren de Westelijke ambassades in Moskou meegedeeld, dat vijf Russische steden, die tot dusver verboden gebied zijn geweest, voortaan voor vreemdelin gen toegankelijk zullen zijn, aldus meldt A.F.P. Aan de andere kant zijn vijf ste den die tot dusver toegankelijk waren nu voor vreemdelingen verboden. Ver der mogen in Moskou verblijvende vreemdelingen thans met hun auto's naar de grens rijden in plaats van, zo als tot dusver, eerst per trein naar Wiasma, tweehonderd kilometer van Moskou gelegen, te reizen en vervol gens verder per auto. Advertentie Kapitein Paul Fischer is de bezitter van een schuit op de Elbe. De Oost- duitse autoriteiten hebben langzamerhand de meeste van die schuiten ge nationaliseerd en ae winstendie door de eigenaars gemaakt wordensterk beknibbeld. Om aie reden heeft kapitein Fischer zo gemanoeuvreerd, dat zijn schuit „Luise met vrouw en verwanten aan boord een zijarm van de Elbe invoer, waar men zich in West-Duitsland bevond. Dit gebeurde op ongeveer 100 k.m. ten zuidoosten van Hamburg. De grens tussen West- Duitsland en Oost-Duitsland kruist hier telkens de Elbe, met het gevolg, dat Fischer zijn schuit niet naar de Westauitse wateren kan brengen, zon der weer Oost-Duitsland bi', nea te varen. De kapitein, die niet voor een kleintje vervaard is, heeft daar evenwel iets op gevonden. Hij heeft zijn vaartuig rnet snijbranders in tweeën laten snijden. De twee delen van zijn „Luise" zullen over land naar een Westduitse haven aan de Elbe worden vervoerd, waar zij weer aan elkaar gelast zullen worden. De familie Fischer hoopt binnen niet te lange tijd weer te kunnen varen. Nr. Nr. Nr. Nr. Nr. Nr. Nr. Nr. Nr. CJtr.) I: Onwehands Dierenpark (Rbenen, 2: De Efteling (Kaatsheuvel, N.B.) 3: Bad Boekelo (Boekelo, Ov.) 4: Madurodam (Den Haag) 5: Instituut v. d. Tropen (Amsterdam) Luchthaven Schiphol (Amsterdam) 7: Miniatuur-Walcheren (Middelburg) 8: Fries .Scheepvaartmuseum (Sneek) 9: St. Pietersberg-Grotten (Maastricht) Nr. 10: Rondvaart Bergmaan (Amsterdam) Nr. II: Spoorwegmusea» (Utrecht) n.b. Op maandag gesloten. Nr. 12: Xnstlt.v.Nij verheid en Teehniek (Amsterdam) Nr. 13: Zuiderzeemuseum (Enkhuizen) Bij alle Voorrechten voor M-Brigadiers gelden deze voorwaarden: je moet je mouw-embleem zichtbaar dragen, onder geleide van een volwassene zijn en je Brigade-Paspoort tonen! Elk Voorrecht kan 1 x in 1959 genoten worden; Voor rechten gelden uiet bij groepsbezoek. Deze M-Cadeaus werden gekozen door de flinkste 50 M-Brigadiers in de 14e ronde: 14 fototoestellen, 1 verrekijker, 1 paar ijshockeyschaatsen, 2 autobussen, 3 paar basketbalschoenen met trainingspakken, 2 autopeds, 1 3-wieIige fiets, 8 lego bouwdozen, 16 radio's, 2 boekenbonnen. Melk ideaal totaal: 3A kan per dag - eventueel verdeeld over melk, pap, yoghurt, karnemelk of pudding Publikatie van bet Nederlands Zubetbureau, Rflwijk (Z-H.) Wie in de loop van dit jaar M-Brigadier is geworden, blijft dit vanzelf sprekend ook in I960 en hoeft dus geen Voorrangslogboek aan te vragen. In de V.S., waar reeds stakingen in de staalindustrie en de kopermijnen gaande zijn, dreigt nu een staking in de vleesverwerkende industrie, die 200 000 arbeiders betreft. Enige bonden hebben al toestemming gegeven, tegen 1 september het werk neer te leggen. De betrokkenen, die nu gemiddeld 2.50 dollar per uur verdie nen, willen hogere lonen. Wegens brandstichting zjjn twee inwo ners van het gehucht Schuinesloot in de gemeente Hardenberg aangehouden. Een van hen werd dezer dagen van zjjn bed gelicht nadat in een schuur met ba len hooi brand gesticht bleek te zijn. De man bekende samen met zijn vriend deze brand te hebben aangestoken. Thans heeft hjj ook andere brandstich tingen bekend. Beide mannen zullen voor de officier van justitie te Almelo worden geleid. Vandaag viert prinses Margareth van Engeland haar 29e verjaardag, ter gelegen heid waarvan te Royal Lodge, Windsor, dit foto-portret gemaakt werd.

Krantenviewer Noord-Hollands Archief

Nieuwe Haarlemsche Courant | 1959 | | pagina 7