V. V V-Haarlems Bloei: de vlag,
VAN KIOSK TOT RIANT BUREAU
Tekenend voor de plaats, die
het tourisme inneemt
Paardenboxen bij Kennemer-
gaarde moeten worden gesloopt
Meesterserie in
Haarlem
Rein Dool citeert Rembrandt
DOOR EEN ZATERDAGSE BRIL
LIEVER DE ZOETE INVAL DAN
AMBTELIJK APPARAAT
Vergroting haven
te IJmuiden
Geduld van gemeentebestuur van
Veisen uitgeput
Expositie „In 't Goede Uur"
Het is allemaal zo eenvoudi
begonnen: gezond provinciaals
en burgerlijk"
MMm
GESTABILDttkM
ig
Ir. S. Ringma hoofd
bureau havenmond
Stefan Askenase,
Johanna Martzy en
Cor de Groot
Radio Moors
ZATERDAG 19 SEPTEMBER 1959
PAGINA 3
Haarlemse primeur
Na de oorlog
Leed geleden
Bezinningsavond voor
katholieke bloed-donors
Van zes meter hoogte
gevallen
Vespers in Bloemendaal
Een stevige tik met de klopper op het stadhuis
poortje in de Zijlstraat. Dat was onze eerste
kennismaking met de V.V.V.-Haarlems Bloei. Een
smalle gang. Nog een deur. En wij stonden in een
ruimte van een paar vierkante meter. Dat was het
officiële bureau van de Stichting. Wij hoorden, dat
men ons goedendag zei. Anders hadden wij niet direct
geweten, dat er mensen aanwezig waren. De massa
paperassen, die de drie dicht bij elkaar geschoven
bureaus tot een vesting hadden gemaakt, onttrokken
de twee administratieve juffrouwen aan het gezicht
van de invaller. De ontvangst was hartelijk. Natuur
lijk. En de directeur C. van Gink, die zich zo juist een
weg had gebaand naar de telefoon, sloofde z-cr. ui
Het is allemaal zo eenvoudig begon
nen. Gezond provinciaals en burgerlijk.
Groningen had in deze de primeur,
maar Haarlem volgde spoedig. Op 12
januari 1891 kwamen enkele notabelen
uit Haarlem en omgeving bijeen. /-X)
hadden niet zoveel voorbereidende De-
sprekingen nodig gehad om te kom
tot oprichting van een vereniging- i
Nieuwe Haarlemsche Courant va
dagen staat te lezen: Behalve de
verfraaiing en bevordering
vreemdelingenverkeer zal d<e vS ng
zich ook toeleggen op het steunen en
houden van tentoonstellingen zo moge-
liik on het eebied van de kunst, maar
steeds? het oog gericht op het vreemde
lingenverkeer' e doelstelling
lag trouwens in de naam verankerd:
Vereniging .tot verfraaiing van Haar
lem en omliggende gemeenten en tot
Bevordering van het Vreemdelingenver
keer". Een langademige titel, die ove
rigens aan duidelijkheid niets te wen
sen overliet. De heren, onder voorzitter
schap van J. Kol Kz„ maakten er ook
werk van. De oude jaarverslagen ge
tuigen daarvan. Men vond het bü vele
rnuren maar een kale boel. Voor de bur
gers werd een lijst beschikbaar gesteld
met planten, die uitstekend ter begroei-
om een stoel voor ons vrij te maken.
Zo was het bij Haarlems Bloei nog maar zeven jaar
geleden. Een primitief geval voor een stad als Haar
lem. En daarom is het tekenend, dat nu aan het Sta
tionsplein een riant V.V.V.-bureau is verrezen. Een
bureau, dat in alle opzichten representatief is. Het is
niet alleen tekenend voor de plaats, welke het tou
risme in zijn velerlei vormen in het maatschappelijk
leven heeft ingenomen, maar ook voor het begrip, dat
de overheid daar tegenover heeft getoond. De opening
van het nieuwe bureau, woensdag 23 september, kan
men dus zien als een formele plechtigheid. Veeleer is
zij de officiële erkenning van het belang van het tou
risme voor Haarlem en heel Zuid-Kennemerland.
■ng konden dienen. De vereniging zette
een actie op om de balcons wat fleuri
ger te maken, en aan de heren van het
bestuur is het te danken, dat er banken
geplaatst werden in de Haarlemmer
Hout en het Bloemendaalse Bos. Gevoel
voor romantiek hadden zjj dus wel.
Trouwens, zij verstonden de kunst om
fraaie illuminatieve feesten te organi
seren in en rond het vroegere Bronge
bouw, waar nu het Sportfondsenbad ge
vestigd is.
Maar hun naam hebben de heren ge
vestigd door Haarlem de Nederlandse
primeur te bezorgen van een informa-
tie-„kantoor". Aan de oostzijde van het
station stond toen de nu aan de west
zijde staande en tot verdwijnen gedoem
de kiosk, die oorspronkelijk eigendom
was van de Volksbond tegen Drankmis
bruik. Men schreef toen 1904. In die
kiosk werd een juffrouw ondergebracht
met een informatieve opdracht. Zij ver
kocht wandelkaarten, verstrekte gidsen,
de zogenaamde stuivergids, die verkrijg,
baar was ,,in binnen- en buitenland, en
zelfs in Batavia". De kosten bedroegen
voor het eerste jaar 600.- en in totaal
gaf de juffrouw in dat jaar 2400 infor
maties aan buitenlanders. Het informa
tiebureau kreeg in 1917 wat meer ruim
te in de hal van het station, later ver
huisde het naar de N.S.-winkel op de
hoek van het Stationsplein en omstreeks
1930 kreeg men weer een eigen bureau
nabjj de fietsenstalling aan de westzijde
van het station.
Toen het echter zover was, had de
crisis zijn slag geslagen. De vreem
delingen bleven thuis. Er was geen
geld voor activiteiten. Andere omstan
digheden waren er mede de oorzaak
van, dat de vereniging met de lange
naam een kwijnend bestaan ging lij
den Dat kon zo niet langer meer. De
koppen werden bij elkaar gestoken,
en het was vooral te danken aan het
doortastend optreden van de heer P.
J. M. van Tetering, dat een degelijke
sanering werd doorgevoerd. De ge
meente werd bij het werk betrokken
De Stichting Haarlems Bloei" kwani
in 1936 tot stand en tot directeur werd
uit ongeveer 75 sollicitanten benoemd
de heer C. van Gink. Men werkte nu
op een wat steviger basis, hoewel de
Stichting voor het grootste deel zelf
aan de middelen moest zien te komen
voor haar activiteiten. De roemruchte
loterij en de zomerkermis waren daar
de voorbeelden van.
De laatste hand wordt in aeze da
gen gelegd aan het nieuwe bureau
van de V.V.V. - Haarlems Bloei,
dat gebouwd is aan de westzijde
van het station. Woensdagmiddag
23 september zal Haarlems burge
meester mr. O. P. F. M. Cremers het
officieel overdragen aan de Stich
ting.
Een plaatje van vijftig jaar terug, toen aan de oostzijde van het Stationsplein een
juffrouw onderdak had gekregen in de vroegere kiosk van de Volksbond teaen
Drankmisbruik. Zij verstrekte de vreemdelingen de gewenste inlichtingen over
Haarlem en omgeving. En passant verkocht zij wandelkaarten en stuivergidsen
geen zeven jaar geleden werkte het gehele administratieve apparaat van
Haarlems Bloei op een paar vierkante meter. Bij het maken van dit plaatje heeft
men haastig alle paperassen onder de bureaus geschoven.
tioensrïlliJP*eken va,n "de ?oefe xnvaV' bij het informatie-bureau aan het Sta
te klein ls W.T 1 te sterk- De drukte was soms zo enorm, dat de „garderobe"
uias. Na het zuur van het wachten, kwam niettemin het zoet van een
bevredigende informatie, r
Pas na de oorlog kwam er goed schot
in. Het college van B. en W., en lang-
zamerhand ook alle raadsleden, gingen
inzien, dat er heel wat anders op het
spel stond dan te zorgen voor attrac
ties. In 1940 logeerden in Haarlem 5500
buitenlandse gasten. Het bezoek aan
Haarlem nam ieder jaar toe. In 1946 -
toen .Zeven eeuwen Haarlem" gevierd
werd boekte men reeds 150.000 gas
ten. Een jaar later waren het er 30.000
meer. Verstrekte de gemeente in 1945
nog slechts 2500- subsidie, vijf jaar
later was dat bedrag de 13.000.- ge
naderd.
Intussen was de geografische afstand
tussen het administratief bureau van
de Stichting in het stadhuis en het in
formatiekantoor op het Stationsplein zo'n
feitelijk begrip geworden bij de Haar
lemmers, dat men sprak van „Haar
lems Bloei" in het stadhuis en de VVV
op het Stationsplein. Heel begrijpelijk.
Maar vaak nogal verwarrend. Toen in
1954 de heer W. van Willige tot direc
teur was benoemd, en men steeds meer
ging spreken van ,,WV-Haarlems
Bloei", is het bestuur onder voorzitter
schap van de heer D. Geluk herhaal
delijk met plannen bezig geweest om te
komen met een centraal bureau. Op het
Stationsplein zat men wel honkvast,
maar in het stadhuis moest er nog al
eens verhuisd worden. De laatste be
huizing was royaal, maar toen de ge
meentelijke politiek een vijfde wethou
der eiste, had „Haarlems Bloei" maar
te verdwijnen. De directeur en zijn as
sistenten vonden een tijdelijk maar hui-
selpk onderdak by Oscar Smit's Bank.
Het gemeentebestuur begreep overi-
gens beel doed, dat het zo niet meer
kon. Met haar subsidies (op de begro-
f67~7nn 'iS eeP bedrag uitgetrokken van
67 700 plus 15.000 voor de voorjaars-
feesten) had het reeds getoond alle be
grip te hebben voor het vreemdelingen
verkeer, dat tenslotte Haarlem ook geen
windeieren legt. Daarom voteerde de
raad een bedrag van 150.000 voor de
bouw van een modern V.V.V-hurea,,
aan het Stationsplein. Het ontwe?n
kwam uit handen van ir. H. Breuring
van Openbare Werken, de bouwgunnine
werd gegeven aan het aanemershedriif
D. van der Gulik. De reorganisatie van
het Stationsplein kwam uitstekend van
pas om de V.V.V.-Haarlems Bloei zijn
(definitief) tehuis te bezorgen. Maan
denlang heeft de boel overhoop gelegen
tot wanhoop soms van het trio informa-
trices in het oude gebouwtje, dat weken
axhter een zandbank verborgen bleef.
Menige toerist moest daarop stranden.
Ket Ieed is nu geleden. Het bureau,
iin an wij de aesthetische beoorde-
staat m„n anderen moeten overlaten,
tijd varfT I?0g een Paar dagen' en de
Kruisstraat- akende trappen aan de
thineniamf' voorbfl. Dan gaat ook het
ons altiid ria1J -de fietsenstalling, dat op
vrfendeiifkp o-o"ldruk maakte van een
Ie talen ie ia? w -robe' waarin Je in al-
Hon d er duizend enUt £on' voorgoed dicht.
n de loon der ia 0rmaties zljn daar
in ae loop aer jaren verstrekt het
vorig seizoen nog ruim g0 000
woensdag begint men opnieuw te tur
ven. De vreemdeling k°aPnn dan terech
in een representatief bureau. Daar kan
ook nog meer gelegenheid geboden wor
den om te informeren naar de herkomst
van de Haarlemse Mug, de HMleHes
of de Damiaatjes.
De Bloemenmeisjes, destijds nogal
kritisch door de Haarlemmer ont
vangen, maar nu erkend als een flo
rissante troef in stad en buitenland,
zullen woensdag present zijn. Hun
aanwezigheid zal de Haarlemse def
tigheid van menige plechtigheid wat
afzwakken. Zij zullen hopelijk de
waarborg zijn, dat de vreemdeling
niet te maken krijgt met een ambte
lijk apparaat. Ook in de toekomst zal
het de zoete inval moeten blijven. De
instuif bij vrienden.
Op een van de toppen van het sema-
foorduin te IJmuiden zal binnenkort een
semi-permanent kantoorgebouw verrij
zen, waarin het bureau havenmond
IJmuiden van Rijkswaterstaat zal wor
den gevestigd. Tot hoofd van het bureau
is benoemd ir. S. H. Ringma, tot nu toe
hoofd van 't Arondissement het Noord
zeekanaal van Rijkswaterstaat. In het
kantoorgebouw zullen de studiedienst
en de dienst uitvoering van werken van
het bureau havenmond IJmuiden wor
den ondergebracht. Zoals gemeld is op
de begroting voor 1960 een bedrag op
genomen van 10 miljoen, om een be
gin te maken met de verbreding van
de havenmond en verlenging van de pie
ren. Opvolger van ir. Ringma ais hoofd
van het Arrondissement het Noordzee
kanaal is ir. J. "an den Toorn.
Advertentie
De houten paarden-boxen, die by
Kennemergaarde door de huurster zijn
gebouwd, moeten afgebroken worden
omdat ze brandgevaariyk zijn. Wanneer
ze deze week niet op last van de huur
ster worden gesloopt, dan zal de ge
meente dit de volgende week op baar
kosten doen. Hiermee wordt uitvoering
gegeven aan een maatregel, die reeds
een jaar geleden ter kennis werd ge
bracht van de huurster van Kennemer-
gaarde, maar die op suggesties om ver
betering in de toestand te brengen, tot
nu toe niet heeft gereageerd.
De boxen zijn destijds zonder vergun
ning gebouwd. Het zijn houten bouwsels,
die met daarin aanwezige hooi uiterst
brandgevaarlijk worden geacht. Boven
dien ontbreekt een riolering of andere
afwatering, zodat de gemeente ook hy
giënische bezwaren tegen deze boxen
heeft.
Van de zijde van het gemeentebestuur
werd ons medegedeeld, dat herhaalde
pogingen om de huurster te bewegen
betere boxen te bouwen, vruchteloos
zijn gebleven. Er is te verstaan gegeven,
dat de gemeente in beginsel geen be
zwaar heeft tegen paarden-boxen, mits
deze aan bepaalde eisen voldoen. Ze
zouden van steen moeten zijn, met pan
nen gedekt, en voorzien van een be
hoorlijke riolering. Een aanvraag voor
een bouwvergunning zou in dat geval
geen principiële bezwaren ontmoeten.
Nu de winter voor de deur staat
acht de gemeente het niet verant
woord deze zaak nog langer slepende
te houden. Wanneer langs normale
weg geen verbetering mogelijk blijkt,
kan de gemeente niet werkeloos blij
ven toezien, aldus werd ons verzekerd.
Geheel los van deze zaak staat, dat
de gemeente ook reeds geruime tyd
voornemens is de huur-overeenkomst te
beëindigen. Van de zyde van de huur
ster ziet men in de geopperde bezwaren
tegen de boxen een manoeuvre, om be
ëindiging van de huurovereenkomst te
forceren. B. en W. van Velsen ontken
nen echter ten stelligste, dat beide zaken
iets met elkaar te maken hebben.
Ook dit seizoen wordt in de grote
zaal van het Gemeentelijk Concertge
bouw te Haarlem een z.g. Meesterse
rie gegeven. Men heeft drie solisten van
grote faam weten te engageren, name
lijk de Poolse pianist Stefan Askenase,
de Hongaarse violiste Johanna Martzy
en de Nederlandse pianiair Cor de
Groot.
Stefan Askenase geeft donderdag 29
oktober een Chopin-avond. Johanna
Martzy treedt maandag 16 november
waarbij zij wordt begeleid door de pia
nist Jean Antonietti. Tijdens het
laatste concert in de serie, op maandag
25 januari, viert Cor de Groot zjjn zil
veren jubileum als concertpianist. Het
was ook in Haarlem, dat deze vermaar
de pianist zijn eerste schreden op het
podium zette.
Talrijke katholieke bloedtransfusie
donors hebben gisteravond deelgenomen
aan de bezinningsavnd in het r.-k. zie
kenhuis Sint Johannes de Deo te Haar
lem, welke georganiseerd was door de
contact-commissie voor katholieke do
nors. De avond werd onder meer bijge
woond door ir. W. Badon Ghyben, als
vertegenwoordiger van de afdeling Haar
lem van het Nederlandsche Roode Kruis.
Tijdens een kort Lof in de kapel van
het ziekenhuis hield pater A. Vrijmoed
O.F.M., kapelaan van de parochie van
Sint Antonius van Padua te Haarlem
een conferentie over het geven van
bloed. Hij trok daarin een vergelijking
tussen Christus, die Zijn H. Bloed voor
alle mensen gegeven heeft, en de bloed
transfusie. Dokter J. G. H. M. Herben
hield vervolgens een zeer interessante
inleiding over de verschillende bloed
groepen en de rhesus-factoren, over de
gevallen, waarin bloedtransfusie nood
zakelijk kan zijn. Zijn causerie gaf tot
een levendige gedachtenwisseling aan
leiding.
PHtUPS
Advertentie
TELEVISIE - RADIO
erkend - gediplomeerd
KRUISSTRAAT 38, HAARLEM
Tel. 14609
Landschapstekening van Rein
Dool, tentoongesteld in 't Goede
Uur.
Wie had dat nou durven dro
men van onze bakker-om-de-
hoek? Hij was altijd zo'n rus
tig man. Naar het uiterlijk een bak
ker, die heel stil zijn gang ging.
's Morgens vroeg aan de oven,
hitte en vuur trotserend. Het was
als ging het grote leven aan hem
voorbij. Zijn winkel is een van die
pleisterplaatsen in de buurt, waar
de mensen het laatste nieuws uit
wisselen van de straat: oma, die
nog zo vitaal is; Marietje, die met
zand gegooid heeft; en de man van
linksachter, die zulke lelijke woor
den tegen zijn vrouw gezegd heeft.
Verder gaat de conversatie niet.
Hoogstens wordt zij onderbroken,
wanneer de bakker zijn hoofd in de
winkel steekt, en zijn vrouw achter
de toonbank wat toeroept. De win
keimeisjes grinniken. De klanten
wachten. Zo is het bij onze bakker-
om-de-hoek, waar mijn kinderen
graag binnenstappen. Er valt altijd
wel een schuimpje af.
Nu heb ik gelezen, dat juist hij
zo'n grote rebel is. Ten koste nog
wel van zijn eigen portemonnaie.
Plotseling ging hij zijn witte brood
voor vijf centen minder verkopen.
Een schok ging door stad en land.
David bond de strijd aan met Go
liath. En de gestabiliseerde brood
prijs ging naar de filistijnen. Ik heb
nooit geweten, dat onze bakker-om-
de-hoek zoveel explosieve desem in
zijn brood verwerkte. De buurt is er
stil van geworden. Hij is op een
voetstuk komen te staan. De men
sen wijzen naar hem. Ik ben er trots
op, dat hij juist bij ons in de buurt
woont. Zijn glorie straalt een beet
je op ons af. Zoals ik vroeger als
schooljongen er groots op ging, dat
er bij ons in de straat een brieven
bus stond en niemand van mijn
kameraadjes kon daarop pochen
zo fier ben ik nu op dat wapenfeit
van onze-bakker-om-de-hoek. Geen
buurt in Haarlem kan daaraan tip
pen.
Want hij is per slot van zaken de
man, die ons voor vijf centen min
der heeft laten eten, wanneer wij een
nieuw brood aansneden. Een geluk
kig stemmende gedachte, dat onze
bakker-om-de-hoek er geen boter
ham minder om zal eten. Hij hoeft
zelfs niet aan droog brood te begin-
nen. Een bewonderenswaardig
man, wie je nu nóg niet kan aan
zien, dat hij een rebel is. Hij is rus
tig zijn gang blijven gaan. Als hij
zijn gezicht in de winkel steekt, is
het helemaal niet veranderd. Die
bakker-om-de-hoek.
En ik ben hem dankbaar. Niet al
leen om de winst, die wij thuis ge
maakt hebben van zijn geld. Veel
meer om de stof, die hij voor dit
stukje geleverd heeft: de deeg voor
een krenterig wittebrood. Tenslotte
schrijf ik om den brode.
Haarlem heeft ook zijn jonge re
belleren uit een soort vrije
elleren uit een soort vrije
tijdsbesteding. Soms zijn het hele
nare jongetjes, die terwille van
hele domme vriendinnetjes hun
bravourstukjes uithalen. Je vindt
ze in alle steden, en soms in de dor
pen, maar Haarlem raakt er niet
onderstboven van. Wat kleverig
hangen zij in een ijssalon, wat zuur-
stok-achtig kijken zij elkaar aan. En
gaan dan de straat op. Ik heb me
laten vertellen, dat zij een dank
baar onderwerp zijn voor fotogra
fen, psychologen en nieuwsgie-
rigaards. Onder de laatsten moet
ik mezelf rekenen.
Veel sensatie valt er overigens
niet te beleven. De jongetjes lan-
terfanteren wat in de Houtstraat,
doen wat overmoedig en brutaal, en
zijn op het punt, dat zij lastig be
ginnen te worden in de buurt rond
de Nieuwe Kerk verdwenen. Nu is
het daar geen pretje om tussen die
onvolwassen leuters verzeild te
raken. In hun sterk contourerende
kleding scheppen zij daar een si
nistere sfeer, die net te luguber is
om romantisch te zijn. Daarom
moeten die kindertjes er wegblij
ven. Zij hebben er zelf niets te vin
den en de anderen hebben er alles
te zoeken.
De Haarlemse politie is heel ver
standig in dat kleuterprobleem ge
stapt. Zij maakt er geen hels spek
takel van en de krant heeft geen
kop van vijf kolom nodig om de
tragiek van de rebellen te beschrij
ven en hun wandaden te signaleren.
Hoofdcommissaris Staal in Rotter
dam mag dan een man van de daad
zijn: zelf de jongelui aanpakken en
zijn naam eer aandoen, in Haarlem
is dat bijna niet denkbaar. Onze
hoofdcommissaris kan moeilijk
zich persoonlijk in het strijdperk
werpen en zijn naam eer aandoen.
Als de fonteinen gaan
spuiten, is hij een
verdronken en dus
verloren man.
i eer aanaoen,
Het is opmerkelijk dat, waar de
nieuwe geschiedenis van de schil
derkunst begint by Van Gogh en
Cézanne, men herhaaldelijk bij jongeren
welke rechtstreekse ontleningen kan
aantreffen aan grote figuren uit de klas
sieke periode. Is dit een fractie op ab
stractie en non-figurativisme - en dan
moet men inderdaad teruggaan tot vóór
de schilders uit wier opvattingen deze
niet gewaardeerde stromingen zgn ge
ëvolueerd, óf, hebben Daumier, Goya
en in 't algemeen het stromingloze
randgebied van achttiende en negen
tiende eeuw een positieve betrekking
tot onze tyd? Wellicht geldt voor som
mige figuren het een zowel als het an
der.
In Rein Dool, die deze maand bij 't
Goede Uur zijn werk heeft gehangen, is
onze eigen Rembrandt gereïncarneerd.
Hij heeft Rembrandt's oeuvre zo inten
sief beleefd dat niet alleen de keuze van
Sepia achtige inkt en de verwerking
daarvan) en de etstechniek zijn toege
past, maar ook Rembrandt's typologi
sche voorkeuren, kleding, houding en
festalte, standen en compositie herken
aar zijn. Sommige van deze tekeningen
roepen een haast „woordelijk citaat" in
herinnering aan de Rembrandtcollectie.
Bewondering voor Rembrandt is alles
zins gerechtvaardigd zo niet geboden,
maar deze inspiratie is zo direct dat zij
de beschouwer stoort. Rembrandt is
daarvoor te groot; slechts een enkel ge
nie zoals Stravinsky kan zich permitte
ren oude stijlfiguren vrij letterlijk te ge
bruiken zonder iets van de eigen per-
sooniykheid prüs te geven.
Toch is Rein Dool een ook in zijn
citaten knap tekenaar, wiens persoon
lijke kwaliteiten echter eerst tot gel
ding komen in enkele vlotte typerin
gen. We noemen de opgewekt leren
de zieke man; de volumineuze staan
de vrouwen, de oude vrouw met de
armen over elkaar en met haar atten
te blik; de man met de sigaret en de
krantenlezer. In al deze dingen is Rein
Dool evenmin in de ban van zijn gro
te voorganger als in de grote penseel
tekening van het Joodse kerkhof in
Leiden dat beneden te zien is.
L.T.
De 23-jarige bouwvakarbeider P. C. S.
uit Amsterdam verloor tijdens hijswerk
zaamheden op een bouwwerk aan de
Noord Boulevard te Zandvoort zijn
evenwicht en viel van een hoogte van
6 meter naar beneden. Hjj liep een ern
stige hoofdwond op en ontvellingen aan
beide handen. Een arts verleende de
eerste hulp waarna de man door de po
litie per ziekenauto naar het St.-Eliza-
beths gasthuis te Haarlem werd ver
voerd.
Zondag 20 september wordt de ves
pers in de kerk van de Allerheiligste
Drievuldigheid te Bloemendaal 's a-
vonds om half acht gehouden. Het is
de 1ste vespers van het feest van de
H. Mattheus.
