Nieuwe Haarlemsche Courant | 1959 | 3 oktober 1959 | pagina 5

H'

Als Labour

het

strandt, dan
zicht van de

zal het
haven

>»h5S?SG

K

I

I

w

8

i

Vliegurenpenningen aan
KLM-employé s uitgereikt

Tegen de sin van de conservatieven is
de campagne levendig geworden

Os

H

m

i

I

Alleen-

zaligmakend

VOLGENDE WEEK BRITSE VERKIEZINGEN

ezen van de democratie in
Nederland geen probleem

Geen belastingaftrek voor
hulp aan refugié-gezin?

Aler geeft uiting aan dankbaarheid
bij veertigjarig bestaan

c

Schouwburgdirecteur voor Tilburg

G. Veldkamp tot kader K.V.P.:

Kamercommissie verzoekschriften:

Wim Bary

ZATERDAG 3 OKTOBER 1959

PAGINA 5

blo 11 Wn ri°8eIijk is-

V

scho

??hodlan

dae5emrS??gehjkheid om hun eeuwige
2ii ll ,te. bereiken in het feit,

S°dVe!h een"

mL.M

iSiilBai

vW

°p -p"»' a

V 2a *eaL?rUk, békken een geheel ver"
te°nen brednr„ Veldkamp ook in het naar
door Jan wensen en inzich-
uPs" „e zogenaamde pressure-
n bezwaar wanneer dit

0 ^olieke'e7i-rteitv, dat er van ka
t, ëewezpn hërhaaldelijk op

iMUlten de KcJ?' de woorden:
kl een ri;l geen zaligheid" niet
pb! van ph met tot de zichtbare
h« 1^8 heil uls,tlls behoort, van het
de? hit onedoelen uit te sluiten,

Pen "ii hee, adagium in de l0°P
dn A1 heefp u wat verzet opgeroe-
J?loS van j zoals het daar ligt,
Vo het a]s de ëcdachtengang, waar-
hJJr:-vloei, ,nontkoombare conclusie
VbL .®sÜst on! schyn teKen, toch is
diit^t van erar>twoord hieruit een
lnr.llheren onverdraagzaamheid te
tPals p. .le in Jesus Christus ge-
dat.^an de vd'. Zaligmaker en Stich-
h„r, hie KerW moet óók aannemen,

aibstityyj enige, normale

d6ilL

Chrisf11 hpii's ,voor heel het mens-
Vraai Kert f schepping. Waar
Ah i® vah u- te vinden is, deze
he on koliek er buiten ons betoog.
'e, war a geloven wij vast, dat
ag p Kerk van Christus de
o ven ,,!t.°me is. Derhalve be-
gpo^^aliem1',die Kerk ook als de
'\xn heil >?aKende, buiten welke er

liJh, dag u onverdraagzaam noe-
Vni1 neprio"nnen wij ons daarbij al-
P^aardg in °P de uitdrukkelijke

«llee

hat men uitsluitend een

'OpJ*

6 rri 4

tp^beid JLS.° h e onverdraag-

genMj hier a 1 00g heeft' al moe"

in hat w an toch n°g aan toevoe-
besveze comk-ZeIfstandig naamwoord
di st oni? natie naar onze smaak
?1* on&Pathiek

bèv! °hverrillpaTniek bliift- Maar
hgenno?. aagzaamheid wordt in
do l is rr ?Hd verwijt niet bedoeld

epuei6enfin,0n? hier alleen om te doen
r haaij ke betekenis van het aan-

gpukerk adaSium te verduidelijken.
V»r el, ai het mensdom als één
het? haar een collectiviteit, die
af>„aeil f.0orsPr°ng op weg is naar

Qd(ler]j.Vaarom list ook voor de

kei>'deare

om ligt ook voor de
o mensen, die niet tot de
Kerk van Christus beho-

ke

^de integrerend heel uitma-

y uieiisnera, aie i
li®,sleliinrr n deze collectieve zin moet
•sneid'' If' "Buiten de Kerk geen za-
PpSheid arstaan worden. Voor de
ke?11 ebkpi Is Scheel genomen kan er
rk, a heil mogelijk zijn buiten de

lu nahe,li, buiten de heiligmakende
er uiten Christus! Het gaat
strikte noodzakelijk-

jod

Zelf Riddels, eenvoudig omdat
net zo verordend heeft.

geva?rd ..Kerk" moet hier op-
he netl zi .Worhen als haar sociaal
lv faüsP'icTbaar lichaam, of, zoals
ïtp^hebbp? „Inn°centius III en Pius

\r\y. IJQy, "'VV-CUUUO J.1J. tl 1 X 1UO

sehe,e' Van Verklaard: de Kerk van
L^aani??_ t<Jss(

J he veel gebruikte onder-

der t?Sen de z'e" en het li-

\vr hit ona rk ziet De Lubac, waar
toeV or?rA'erP bespreekt, welbe-
fne'kenn hat hij deze, terecht, on
het u en v.;ii 4..:.,. ..u

yader'^hcht

,?h niet geheel juist acht.
Wtf-ï- Ovè? van he leer der Kerk-
Chri ?°r mLGods universele heils-
Se]HutUs- e?'5;16! van de Kerk, d.i.
iecJ Kesiar.he eenheid van het men-
Vr,??ahgmai kan de leer van de al-
»n 'genrt Venhe Kerk volmaakt be-
a eeb nop ?erKlaard worden. Blijft
hgevnppihe door velen als te hard
f) '«e klank der oude formule-
Pi Vo0„ 'ranse theoloog stelt daar-
S'ctpr ze in een positieve vorm te

«n -i-u iedere

niet:

hi?ns ,en' zich richtend tot

Kuit Van S°ehe wil te zeggen,
blaar- de Kerk zijt gij verloren,"
ëllépJ .,Door de Kerk en door haar
zult gij gered worden."

hiers°r he Kerk, door Christus im-
i-''i?iv,V<irkrhgen alle geredden de
nakende genade, die de vrucht

^ah 2ijife verlossende verdiensten

verzoenende daad. Aldus
he!'et °°k duidelijk, hoe de weg
b'ht p„ Uiensheid vanaf het begin
atieen het volle licht van het
aP°stola®' En eveneens, dat de
h'i hun atsPhcht der gedoopten t.a.v.
r We?demensen een uoodzake-
ds hein?sbestanddeel vormt van
Kef tel en hun roeping.

hien- •Inysterie van het heil van de
bestaan vanaf de aller-

de, e Luk0, Ze§t Paus Le0 de ^ro"
heir? ^Oorr?0 tekent hierbij aan, dat
baprt °hderitn zeer duidelijk de een-
Waa; ,.vori?rrePen hie de onderlinge
heit) ii'ëe n; Yan de bewonderens-
er aV,,ovihentiële verscheiden-

We vö ^hs'ser,1? he historische conti-
eerstp P°h(l et Oude en het Nieu-
Voor k lmuweer veelzeggend. Het
huitiar? hvp'®, is de wegbereider
ln d?h)k, dat ?de- Ook hieruit blijkt
hitvo -1' Oe-/I Kerk een lichaam is

«eifl vv" v.d11 ae Dewonaereris-

civj ntiële verscheiden-
^.endvoudige heilswegen,

hit ha°ds heilswil

de mens-

nuïte/t.rVanh1 r bestemming voert. In

i>.tllp„ S np Viictnncplio PAfiti»

gis?k g behapledachte vinden wij
lev?'e visie v? e,d in he eschatolo-
liiir der hei^h Paulus, die het
Wac^laatst in h Schepping uitdrukke-

teken van de ver-
definitieve voltooi-
1stus' verlossingswerk.

Advertentie
-t - ??TEL ZEILER. In een le klas

We"Event l08eren t 9.—. Voll. pens.,

Kendnr'n„ eet-keuken zonder prijsverh.
w f 22.50. Eig. W. J. Rowel

bft.

a Vsr

ma

Advertentie

(Van onze luchtvaartredacteur)

Marie-Lonise Crefcoeur, chef-stewar
dess van de KL.M opende gisteren de
lange rij piloten, boordwerktuigkundi
gen, boordtelegrafisten, pursers en hof
meesters, die bij de jaarlijkse plechtig
heid op Schiphol een gouden, zilveren
of bronzen penning ontvingen voor het
behaalde, aantal vlieguren. Mej. Cref
coeur, die reeds twaalf jaar in dienst
is van de maatschappij, mocht een gou
den penning in ontvangst nemen, want
zij heeft meer dan tienduizend vlieg
uren op haar r.aam staan. De presi
dent-directeur van de KLM, de heer I.
A. Aler, die haar naast zich op het
podium haalde, vertelde de aanwezigen
dat mej. Crefcoeur afkomstig is uit
Maastricht. „Iedereen die haar kent
weet dat zij een Limburgse is en dat
zij daar een groot gedeelte van haar
bijzondere stijl en haar persoonlijke
charme aan te danken heeft", aldus de
heer Aler.

Zo ging iedere uitreiking vergezeld

De leider van de

Britse Labour-partij,
verkiezingsmanifest

Hugh Gaitskell,
van zijn partij.

voorlezend uit het

Deze Londenaar, die zich
kennelijk een

op zijn scooter van de
vurig lid van de partij

City
van

huiswaarts
Macmillan.

begeeft, is

(Van onze Londense correspondent)
er vijf dagen, op donderdag 8 ok
tober, tijgen de kiezers van Groot-
Brittannië naar de stembus, al
dus een einde makend aan de rumoe
rige voorstellingen van het politieke
circus, dat het gehele land vervult met
tumult. Want wat ook de uitslag moge
zijn, Laboor heeft tenminste één ronde
in de strijd gewonnen. Het was duide
lijk, dat Macmillan en de andere con
servatieve leiders besloten hadden hun
verkiezingscampagne te voeren met ge
dempte stemmen. Zij gingen blijkbaar
uit van het standpunt dat, zolang het
elektoraat rustig voort kon gaan met
zweten in welvaart en de zomerzon, het
geen nut had slapende honden wakker
te maken. De leiders van Labour deel
den deze mening niet. Geholpen door
een financieel schandaal In de Londen
se city roerden zij met macht de trom
mels en dwongen hun tegenstanders
eveneens hun stemmen te verheffen.
Dit verklaart waarom deze verkiezings-
capagne levendigers dan wellicht verkie
zingscampagne sinds 1945, zeker veel le
vendiger en derhalve onwaardiger,
dan die van 1955. Er wordt veel meer
gescholden dan bij vorige gelegenhe
den. Groot-Brittannië blijkt volgens de

uitlatingen van verhitte kandidaten
veel meer idioten, beesten, fascisten,
leugenaars en sadisten onder zijn bevol
king te tellen dan een onnozele buiten-
Staander ooit had kunnen vermoeden.

Het is onvermijdelijk met een kies
stelsel als het Britse, waaronder elke
kandidaat (en er zijn bijna 1500 hunner)
zich persoönlijk dag in dag uit heeft te
vertonen voor de kiezers van zijn eigen
district, dat de verkiezingsstrijd een
veel meer persoonlijk karakter draagt
dan bijvoorbeeld in Nederland, waar
het kiesiijstensteisel helpt de afstand te
bewaren tussen kiezer en kandidaat.
Maar sedert 1945 heeft dit persoonlijk
element nooit een zo onaangename
kant vertoond als bij de huidige ver
kiezingen.

De voorspelling dat deze verkiezings
campagne een televisiecampagne zou
worden, waarin de kiezers hun belang
stelling zouden beperken tot het ver
kennen van het strijdtoneel via het te
levisiescherm. is niet in vervulling ge
gaan. De politieke bijeenkomsten in de
kiesdistricten trekken veel meer be
langstellenden dan sedert vele jaren
het geval is geweest. En deze bijeen
komsten zijn in vele gevallen zeer le-

In Groot-Brittannië is de verkiezingscampagne tn volle gang. Hier ziet men de
28-jarige liberale kandidaat uit het district Chislehurst en Sidcup in het graaf
schap Kent, David Blackburn, die met een caravan op pad gaat.

(Vhn

>>Dat UT harlementaire redacteur)
*in Lres.sle?roeI'en hebben, in

»^s> die hp» matschappelijke organise
U 'n?<cht, Iri0RClijk maken de wensen
van Yan de verschillende sec-
te l 1 maatschappelijk
Be..Kermen, lijkt

v» dr. ,,|,n, ,a'hus staatssccreta-
Va11 het kul. m|> ln eR" bijeenkomst
belaag te v-Van de n V l', dat zich
ob'emen pp im','Ken bezinde op de
Dr rond de democratie.

eN al te^zwnlP kon deze Problemen

V' «as ?eer veel bereikt.

ÖifsMjzen zoa?f a at veel gehoorde
ie a. n zoals „de .sociale zekerheid

b?'* enverantw°ordëïbkheid'
,nsoiyke 'e^cohecti vering

onder-

bia^eiÜke "7;nt"Y"r.c,,vennS hie de
Wfrt slogans ?ifn rillnE onmogelijk

slechts geschiedt zonder machtsmis
bruik, maar daar hebben wij in Neder
land weinig last van. Wel moet bij de
ze groepen het algemeen belang voorop
staan.

Voor dr. Veldkamp is de door velen
gewilde scheiding tussen maatschappe
lijke organisaties en politieke partü-
en iets kunstmatigs. Er moet volgens
hem juist een grotere samenwerking
zön tussen beide en zelfs een weder
zijds doordringen, meer dan tot nu toe
het geval is geweest.

Deze integratie zag hij als volgt:
in de maatschappelijke organisaties
worden de problemen vaak op voor
treffelijke wijze maar geheel van de
eigen gezichtshoek uit behandeld.
In het program van een politieke par
tij moet dat alles zijn synthese vin
den.

De partij moet het durven uitspreken,
wanneer bepaalde organisaties zullen
moeten wachten, alvorens hun desi
derata kunnen worden verwezenlijkt.

Maar wij kunnen de integratie
van de organisaties in de partijen
niet missen. Dit laatste klemt
nog te meer omdat op die wijze poli
tiek begrip kan worden gewekt. Men
moet o.a. leren inzien dat zonodig com
promissen moeten worden aanvaard.
Dit is in de politiek een normale zaak.
Democratie is het respecteren van an
deren. Dr. Veldkamp had er bezwaar te
gen dat politieke partijen tijdens de
verkiezingscampagne allerlei punten,
waarvan men weet dat ze tot een com
promis zullen moeten leiden, noog van
de toren blazen. Op die manier krijgt
het publiek later het gevoel getuige te
zijn van een goocheltoer.

Van de andere kant kan men na
tuurlijk ook niet verwachten dat een
partij m een verkiezingsprogram bij
voorbaat alles weglaat wat niet be
reikbaar zou kunnen zijn. Politieke
verkiezingsprograms moeten nu een
maal net doel bepalen waarnaar ge
streefd wordt.

Dr. Veldkamp stelde ook de vraag,
met het oog op de geringe belang

of

stelling van de gemiddelde burger de
wjjze waarop de politiek in het parle
ment wordt bedreven wel de juiste is
om het publiek voldoende aan te
spreken. De regering en de parlemen
tariërs moeten beiden de nodige soepel
heid bezitten. De regering moet het
parlement zien mee te krijgen niet met
het uitspreken van het „onaanvaard
baar", maar door kracht van overtui
ging.

verbitterde
nu en dan

ge-
on-

vendig en leiden tot
dachtenwisselingen en
fraaie scheldpartijen.

De grotere belangstelling bij het pu
bliek wettigt de verwachting, dat de op
komst op donderdag ongewoon groot
zal zijn, zulks tot grote vreugde van de
Labourparty, welke meent, dat zij het
meest profijt zal trekken van een grote
opkomst. De socialisten, die er zeer
slecht voor stonden toen de officiële
campagne veertien dagen geleden be
gon, hebben evenwel nog andere rede
nen voor optimisme. Niet alleen zijn de
leiders erin geslaagd om het dreigend
défaitisme de kop in te drukken, maar
zij hebben ook bij hun volgelingen een
vechtlust weten wakker te roepen, wel
ke de conservatieven vervult met ern
stige bezorgdheid. In hoeverre men ge
loof behoort te hechten aan de resulta
ten van de publieke opinie-onderzoeken
zal opnieuw getoetst moeten worden
aan het eindresultaat op donderdag.
Maar het psychologisch effect van de
uitslagen van de laatste veertien dagen
is'indrukwekkend geweest. Elk nieuw
opinie-onderzoek heeft gewezen op een
verdere inkrimping van de voorsprong
van de conservatieven. En diegenen
van de conservatieven, die ten strijde

togen met op het gelaat de gelukzalige
glimlach van hen die meenden reeds
overwonnen te hebben, vertonen nu een
schichtige blik. Niets 's nog langer ze
ker, en indien Labour wint op donder
dag, behoort dit niet langer beschouwd
te worden als een mirakel.

lijk een officieel onderzoek te gelas
ten. Dit betekent dat iedereen nu op
zijn woorden moet passen, aangezien
de kwestie, zoal niet officieel, dan
toch praktisch, „sub judice" is.

Maar de godin, die onder luid hoon
gelach de scepter zwaait over politieke
verkiezingen, heeft ook de conservatie
ven niet vergeten en hen een fooi gege
ven in de vorm van een wilde staking
welke is uitgebroken bij de Britse Zuur
stofmaatschappij. Indien deze staking
voortduurt en de talrijke industrieën,

welke zonder zuurstof hun werk zouden
moeten staken, gedwongen worden hun
arbeiders naar huis te sturen, zijn La
bours kansen op donderdag vrijwel ver
keken. Noch de conservatieven, noch
de socialisten hebben het gewaagd om
tijdens deze campagne ook maar met
één enkel woord te reppen van de
macht van de Britse vakbonden en hun
gebrekkige organisatie.

Maar de kiezer associeert stakingen
met vakbonden, en vakbonden met de
Labourpartij, Het zou een bittere pil
zijn voor de leiders van Labour, indien
stakende arbeiders de arbeiderspartij
zouden beroven van de zegepraal, die
zo nabij heeft geleken.

Indien in het voorafgaande de libera
len niet genoemd zijn. is het omdat de
liberalen een veel onbelangrijker rol
spelen in de huidige campagne dan nog
slechts een jaar geleden waarschijnlijk
leek. Zij hebben weliswaar 200 kandida
ten in het veld. die wellicht enige in
vloed zullen uitoefenen, een invloed
evenwel welke waarschijnlijk niet zal
leiden tot een liberale zetelwinst, doch
slechts tot enig stemmenverlies voor
conservatieve, en in mindere mate
voor socialistische kandidaten.

et is weinig aanlokkelijk om te
proberen profeet te spelen met
betrekking tot de vermoedelijke
uitslag. Maar de g®v°y>en van de uit
slag vereisen geen profetische blik. _Als
de conservatieven het ongelooflijke
presteren door op donderdag a.s. voor
de derde keer achter elkaar de alge
mene verkiezingen te winnen, dan zal
er in de gelederen van Labour een he
vig ideologisch dispuut ontstaan tussen
links en rechts, een dispuut dat zeer
wel zou kunnen leiden tot een drasti
sche verandering in het aanschijn van
de politieke oppositie in Groot-Brittannië.
Indien evenwel Labour zou winnen, is
het wijzer het oog gericht te houden
niet op Westminster, maar op de Lon
dense City en vooral op de staalaan-
delen. Hoe een Labourregering na de
drieste en naakte verkiezingsbeloften
van de laatste dagen nieuwe inflatie
zal kunnen vermijden, is moeilijk te
zien. Reeds heeft Gaitskell beloofd, dat
de inkomstenbelasting, welke de laat
ste jaren gestadig verlaagd is door de
conservatieve regeringen, onder een
Labourregering met verhoogd zal wor
den, en het Labourhoofdkwartier heeft
aangekondigd, op even fraaie en open
hartige wijze, dat bij een overwinning
de Labouregering de brave kiezers zal
belonen door de koopbelasting af te
schaffen op essentiële, goederen, zoals
potten en pannen, textiel en meubilair.
Tesamen met de door Labour beloofde
pensioenverhoging, welke laatste het
land 2 miljard gulden per jaar zal
kosten, en al de andere beloften 0p het
terrein van de maatschappelijke voor
zieningen, zal al dit elektorale lekkers
vrijwel zeker leiden tot nieuwe inflatie
en een ongewone bedrijvigheid in de
bankbiljettendrukkert).

Het Jasper-schandaal heeft de con
servatieven natuurlijk geen goed ge
daan, doch de zaak is handig op de
achtergrond gemanoeuvreerd door het
besluit van de regering om onmiddel-

(Van onze Haagse redactie)
De Tweede Kamer zal het opnemen
voor een Utrechtse chirurg, dr. M.,
die een half jaar lang een Hongaars
vluchtelingengezin voeding en onder
dak heeft verschaft maar de kosten
niet mag aftrekken van zijn belast
baar inkomen. Het gezin heeft van
december 1956 tot juni 1957 bij dr.M.
gewoond en de chirurg schatte de kos
ten, die hij uit eigen middelen heeft
voldaan, op ruim 1.000,-. De inspec
teur van belastingen te Utrecht be
schikte echter afwijzend op zijn ver
zoek om hem een aftrek van zijn be
lastbaar inkomen te verlenen van
ruim 800,-. De minister van Finan
ciën heeft deze beslissing later be
vestigd.

De wet kent slechts een aftrekmoge
lijkheid bij gi- aan met name ge
noemde instellingen die met schrifte
lijke bewijsstukken worden gedekt. Ver
strekking van voeding en huisvesting
aan personen kan niet als een zodanige
gift worden aangemerkt, aldus de mi
nister. De wetgever heeft destijds de
aftrekmogelijkheid voor giften voor lief
dadige doeleinden aan zeer duidelijke
grenzen gebonden. Het is geenszins de
bedoeling geweest om aan iedere
vorm van milddadigheid een fiscale te
gemoetkoming te --binden.

De minister merkt daarbij op, dat ook
na de watersnoodramp voor dergelijke
giften aen belastingaftrek is verleend.

De commissie voor de verzoekschrif
ten uit de Kami - is het met deze op
vatting niet eens. Zij meent dat de chi
rurg „niet alleen een niet onaanzienlijk
bedrag aan de hulp aan Hongaarse
vluchtelingen ten kosten heeft gelegd
doch daarenboven veel werk heeft ver
richt en het persoonlijk ongerief van de
huisvestingverlening op zich heeft geno
men." Als dr. M. zich zou hebben be
perkt tot een gift aan een vluchtelingen
comité, zou hij wel aftrek hebben gekre
gen. De Kamercommissie vindt daar
om de beslissing van de minister onbe
vredigend. Zjj stelt aan de Kamer voor
de minister van Financiën te verzoeken
de zaak nog eens opnieuw te bezien.
Veel waardering heeft de commissie
eechter voor een beslissing van de vroe
gere minister van Oorlog., Ir. Staf,
n.a.v. het verzoekschrift van een wedu
we. van wie de echtgenoot bij een aan
rijding met een militaire wagen is over

leden. Over deze zaak kan nog een pro
cedure aanhanging worden gemaakt
en de minister heeft aangeboden het
honorarium van een door de weduwe
zelf gekozen raadsman geheel of ge
deeltelijk voor rekening van het Rijk te
nemen.

met een kort woord van de president
directeur, die daarbij uit de loopbaan
van de betrokkene dikwijls een per
soonlijke herinnering kon ophalen, uit
de tijd dat de heer Aler zelf deel uit
maakte - n het vliegerskorps. Dat was
bijvoorbeeld bet geval bij de drie ge
zagvoerders, die een gouden speld ont
vingen voor 20.000 vlieguren (hetgeen
neerkomt op een verblijf in de lucht
van meer dan twee jaar en drie maan
den). de heren N. W. Bos, H. Schultz
en Th. M. J. Verhoeven. De laatste is
al meer dan een kwart eeuw bij de KLM,
heeft de pensioengerechtigde leeftijd al
overschreden, maar maakt door zijn
uitstekende physieke conditie een rede
lijke kans nog tot zijn 55ste jaar te
kunnen blijven doorvliegen en een nog
groter aantal vlieguren in zijn logboek
te kunnen noteren.

In zijn inleidend woord stond de
heer Aler lange tijd stil bij het veer
tigjarig jubileum van de KLM. „Een
gevoel van grote dankbaarheid en be
wondering vervult ons als wij terug
zien op die veertig jaar KLM. Dank
baarheid op de eerste plaats omdat
gelukt is wat veertig jaar geleden zo
verbijsterend optimistisch werd be
gonnen," aldus de heer Aler. „Er
heeft zegen op dit werk gerust", zo
vervolgde hij, „en er is bijzonder veel
gepresteerd. Dezer dagen, toen
iemand mij in een directievergade
ring verklaarde dat er niets bijzon
ders te melden was, heb ik nog een
herinnering opgehaald aan Piesman,
die zo in de jaren '36, '37 dagelijks
zijn chef-vliegdienst opbelde, om te
vragen hoe de zaken ervoor stonden.
Als ik dan zo dom was om drie da
gen achterc n te antwoorden dat er
niets bijzonders was, werd Piesman
achterdochtig en zei: Vader, dan
moet je eens een beetje beter op de
zaakjes letten, want dat kan natuur
lijk niet. Er is altijd wat aan de
hand".

„En dat is ook zo", aldus de heer
Aler, „er is altijd wat aan de hand in
ons bedrijf. Er zijn ook tegenslagen,
soms bijna verpletterend. En toch is er
volgehouden, veertig jaar lang, omdat
vliegen wel een hard maar ook een
boeiend vak is. Een vak van volhouden,
dat zijn beloning kent in de voldoening
van de 10.000 en meer upon, die men
op een gegeven moment heeft gevlo
gen. Als wjj al die vlieguren bij elkaar
optellen komen wjj tot cijfers die ge
weldig zijn. Daar mogen wij trots op
zijn, maar dankbaarheid past beter".

Tot slot wees de heer Aler op twee
punten, die hem in het veertigste jaar
van de KLM hijzonder waren opgeval
len: de verbeterde verstandhouding
tussen vliegers en directie en daarnaast
de uitstekende prestaties van het gehe
le personeel, dat bereid is gebleken zo
nodig extra-prestaties te leveren. Naast
de voltallige directie van de KLM waren
bij de plechtigheid op Schiphol o.in. ook
aanwezig de secretaris-generaal van
het ministerie van Verkeer en Water
staat, mr. A. H. C. Gieben en de di
recteur van Schiphol, de heer U. F. M.
Dellaert.

Advertentie

Wim Bary, benoemd tot direc
teur van de komende Tilburgse
schouwburg, is nog een jonge
man: dertig jaar. De televisie,
die overal doordringt, heeft zijn
naam bij vrijwel iedere Neder
lander bekend gemaakt. Hij is
een der regisseurs, die altijd goed
werk levert. Hij heeft dan ook
echte liefde voor dit vak. Om
dit aan te tonen hoeft men
slechts te herinneren aan uit
zendingen als van „Jeanne
d'Arc" van Max Mell, „Bona-
ventura" van Hastings, „De
openbare aanklager" van Frits
Hochwalder, onder zijn regie tot
stand gekomen. Dit maakt zijn
heengaan uit die wereld voor de
KRO-televisie tot een gevoelig
verlies, ook al zal hij dan, naar
het zich laat aanzien, een ge
deelte van de godsdienstige uit
zendingen, die hem na aan het
hart liggen, samen met F. de
Grijs blijven verzorgen.

Bij het prille begin van de
televisie, in 1954, ts hij er bij
betrokken geraakt. Hij is er in
gegroeid niet alleen in artistieke
zin, maar merkwaardiger toijze
ook fysiek. Toen hij voor het
eerst op de planken verscheen

stond daar een bepaald smalle

jongeman. Nu begint zijn uiterlijk imposant te worden waaraan men hem
overigens herkent als een doorzetter, een man die zijn doel vast m het oog
heeft en daar vastberaden op afstevent.

Dit zal hem in Tilburg ongetwijfeld van pas komen, omdat daar nog
veel is op te bouwen. De stad kende tot dusverre geen officiële schouwburg.
Men behielp zich met Metropole, dat nu gaat verdwijnen. Wel heeft men
er een bepaalde toneeltraditie vooral door de activiteiten van de Kleine
Akademie. De abonnementenserie wordt uiteraard gehandhaafd. Maar
Bary wil meer, omdat een schouwburgzaal, die niet iedere avond gebruikt
wordt, niet rendabel kan wezen. Dit wil nu niet zeggen, dat er avond aan
avond beroepstoneel te zien zal zijn. De concerten van het Brabants
Orkest kunnen er gegeven worden en ook zal het amateurtoneel er wel
kom zijn.

Maar dit soort plannen verkeren nog in een pril beginstadium. Men
is nog maar aan het bouwen. Per 1 januari 1961 hoopt men helemaal klaar
te zijn. Pas per 1 januari 1960 gaat de benoeming van Wim Bary in. Voor
hij zich helemaal aan deze taak kan wijden zal het jaar nog
verder gevorderd zijn eind maart verwacht hij
graag nog even houdt.

Dan moet overigens nog eerst de definitieve inrichting van het nieuwe
gebouw vastgesteld worden. Wim Vesseur is daarbij de deskundige advi
seur. Bij het vernemen van die naam zou. men vermoeden, dat men in
Tilburg misschien van de geijkte „kijkkast' zou afstappen. Dit zal het
is al eerder besloten niet het geval zijn. In dit opzicht blijft men de
Nederlandse traditie getrouw, al wordt de architectuur van het geheel
van ir. Bijvoet en ir. Holst uiteraard „modern

Men mag aannemen, dat Wim Bary aanstonds de jongste toneeldirec
teur is. Hij komt in een kring, waarin hij Bob van Leersum, vroeger acteur,
nu directeur van de Kortinklijke Schouwburg in Den Haag ontmoet, en
Louis Povel, vroeger betrokken bij de radio, nu directeur van de Sittardse
schouwburg. Hij zelf komt dus eigenlijk van het toneel, waar hij jong
acteur geweest is bij Het Volkstoneel en de Nederlandse Comedie. Dit na
een opleiding, waarbij Ed. Verkade, Jan Musch en Henk Schaer o.m. be
trokken zijn geweest als leraren van een cursus, kort na de oorlog begon
nen door Anton Sweers. Deze heeft voor de eerste practische ervaringen
op de planken gezorgd.

Wim Bary is Fries, geboortig uit Leeuwarden. Hij is getrouwd met een
dochter van burgemeester Chr. Matser van Arnhem. Zij hebben drie kin
deren: Eric (drie jaar) en de tweeling Karin-Else en Reinier (twee jaar)
Straks trekken zij van Hilversum naar Tilburg, waar hij hoopt enige tijd
over te houden voor zijn liefhebberij, het filmen. Een filmpje over de
verkennerij, onder zijn regie gemaakt, is aan de montage toe.

wel iets
KRO hem