I
ens: allemaal schuld
van de Franstalige pers
ORANJE'S
"clgisch
GROOTSTE TRIOMF
elftal in drie minuten volkomen
ontredderd: 9—1
D,
O
D
«ss.
WILKES in
R
Kom naar Den Bosch
en zie dat wij
niet dom zijn"
U
België s twaalfde man
WK.
derby
een glansrol
INTERLAND IN CIJFERS
Derde invallers-„affaire"
Sl|
minutieus
genoteerd
jö»*
**4
Op naar de 69
Zo proper mogelijk
Een „morele kater*'
MAANDAG 5 OKTOBER 1959
PAGINA i>
'niif is' trapt c°PPens af-
(Van onze sportredacteur
Meer dan twintig jaar heeft de Nederlandse voetbalwereld ge
wacht op Het Festival. Nu echter heeft het team van Oranje
uitgehaald. Met een score, die uitsluitend nog mogelijk geacht
werd in het meer en meer grijzende verleden, heeft een superieur
Nederlands elftal zijn halfjaarlijkse rivaal de grootste nederlaag in
heel de rijke en tegelijk grillige historie van de „derby der Lage
Landen" toegebracht. Trots is de score: 91. Verdiend is zij ook.
Het wankele, in het hart van zijn afweer falende Belgische elftal
was geen partij voor het Oranjeteam. In nog geen vier minuten, die
volgden op de gebruikelijke, wat rommelige ouverture, was de strijd
reeds beslecht. Drie bressen schoot een dank zij de inspiratie en het
talent ongrijpbare aanvalslinie in de Belgische verdediging. Zes even
flonkerende doelpunten werden in de resterende drieëntachtig minu- u
ten aan het totaal toegevoegd. Eerst toen kregen de dat moge de rol van „zesde aanvaller" vertolkte, weten ze precies wat ze aan deze kerels hebben en dat is
met een bewonderenswaardige moed door- H* f* ^Vhldhe? m de
niet" onvermeld blijven
bijtende Belgen hun troostprijs. En nóg zijn zij er genadig van af ge- gen de bonkige maar van elk werke-,
komen. Want, al is dan heel flauwtjes de kreet om de „tien" gehoord, $ier™ a enKuys konden"'eveneens'ge
schiet hoog in j veje tientallen minuten heeft de dreiging van een débacle met dubbele nieten van een tamelijk rustige middag.
cijfers boven de hoofden van de ontredderde Belgen gezweefd. Zij Dok paters Graafland had het niet
ontliepen die op een wat fortuinlijke wijze. Desondanks echter boekte moeilijk. Het weinige, dat hem te doen
ttï *i<'lttiL"kt>s „schaart"
haald èn een fraaie afsluiting van een
gende ontmoetingen-zonder-nederlaag:
hïïdèri ren" taaie afsluiting vïn een reeks van tién achtereenvol- M ^TëBaSC± Si.?,.'K
Ceuze »d*aalbal" af, 7-0.
'6 n- ®b completeert Belgische
"'.'b.j,. Saat middenvoor spelen.
«f 1 Lu interlands (over of tegen
at) schiet hij nu raak, 8—0.
IK
Schwartz lekker
tuk gehad"
zegt Klaassens
1
triorrif
®on de oude meester! Belgische verdedigers liggen in krampachtige houding op de grond of blijven als verlamd staan als Faas Wilkes na een paar.
simpele voetbeweging het zesde doelpunt scoort.
"iiiin
Hm
"""'■iiiiiiiiiiiiiiiiiiiimiiminiiiiuiiiiiiiiiiiiiiiii
'T -\a<lat ter nagedachtenis van
acllt één minuut stilte in
^'''Plaatste bal van Moulijn
"«g, .rjtfum Belgische defensie
vCfs jJ'"jende Bijvers brengt Bij-
pin,. vVrÜe positie, 1-0.
,.°rte an der Linden omspeelt na
n k«half ,Van Rijvers spil Claes en
p ljn^ Huysmans, wipst bal over
•bin ,h°ek,
Waar loopt dat op uit? Heel wat
toeschouwers in het Feijenoord-sta-
diOTi keken elkaar vragen 1 aan toen
het Nederlands elftal na drie on
beduidende minuten in welgeteld
drie minuten en vijfenveertig secon
den drie keer raak schoot tegen
België. De overwinning stond op dat
moment al vast. Hoe hoog zou de
score worden als de Nederlandse
voorhoede in dit tempo bleef door
gaan? Na nauwkeurig cijferen kwa
men wij tot het onthutsende totaal
van 69 doelpunten! Wat de 9 betreft
hebben de Nederlanders de cijferaars
niet in de steek gelaten. De overige
zestig konden toen gerust achter
wege blijven.
.Ai.
Grote Mannen. Het had die bijvoorbeeld
ook in de middenlinie, waar Notermans
schitterde in zijn duels met Coppens en
meestal de meerdere was en waar
Klaassens zoveel als hij kon zijn gelief-
(Van onze speciale
verslaggever)
De elf Belgen die
zondagmiddag om
streeks kwart over
vier hun nationale
voetbalkleuren rood
en zwart van het
veld droegen, moe
ten het gevoel ge
had hebben dat zij
voor aap liepen.
Want nauwelijks
stapten de mannen
over de drempel
van hun kleedka
mer, of zij ontde
den zich met een
paar snelle bewe
gingen van het
shirt en de broek,
waarmee zij zich
nauwelijks twee uur
tevoren zorgvuldig
en met een zeker
gevoel van trots
hadden gekleed. Bij
hen allen leefde
kennelijk het ver
langen om niet al
leen de handen
maar zich helemaal
in onschuld te was
sen. De Franse en
Vlaamse commen
taren die even la
ter door de dichte
stoomdampen van
het stortbad heen
drongen, kwamen
alle op hetzelfde
neer: „Het was mijn
schuld niet. Ik kon
er niets aan doen". Op de vraag wie er dan wel als ver
antwoordelijk moet worden beschouwd voor het grootste
voetbal-pak-slaag dat België ooit van Nederland kreeg,
wilde aanvoerder Eik Coppens best antwoorden. De kleine,
gespierde vishandelaar stapte proestend onder de ver
kwikkende waterstralen vandaan, maakte van zijn reus
achtige groene handdoek een soort „Indianenrokje" en
duwde vervolgens zijn kin tegen de spiegel van een vaste
wastafel En terwijl de vingers van zijn rechterhand voor
zichtig via de punt van zijn kin van oor tot oor gleden,
legde hij ons uit dat deze 89ste Holland-Belgie weer eens
de triomf van de oudjes was geworden. ..Tjonge, tjonge,
wat deden die Wilkes, Rijvers en Van der Hart het goed,
zeg. Wat een techniek, wat een spelinzicht, formidabel ge
woon. Maar oud zijn ze hoor. Etet zag je aan hun vertrok
ken ge#chten en aan de stijve, ietwat houterige bewe
gingen bij hun valpartijen. Dat was gewoon geen gezicht.
Maar hoe dan ook, ik heb diepe bewondering voor ze. In
België zou men ze allang hebben afgeschreven, maar hier
in Nederland is men nu eenmaail veel realistischer. Hier
RIK COPPENS
de
niet moeilijk te-
Voet en
2-0.
'""1. Tn?°uHjn plaatst scherp voor
d 8e" bn es,lelde Van der Kuil schiet
h« •ha» v. en werkt via arm van
ll <Lel "'olay teruggestuite bal in
Vdlli,,. 8-0.
-P beitJi'lkes „schaart" zich door
- f. :jj_ T~>^1 Ko_ -1 hii ~i~ z-1
heel veel, zoals vanmiddag wel giebleken is
»I
*2
'c°lay ,0he verdediging, uoeiman
bier, ®'Pt zich op Wilkes' schoen,
n'O'len-U0,'"bi natie Wilkes-Van der
h'Sen) s (buitenspel zeggen
?er \j„ Wilkes wandelt langs Kee-
*■0. 0,ay en loopt bal in lege doel,
,>0.;
p de glasplaat voor zich, stalde Rik zijn reusachtige
scheeruitrusting uit. Als Coippens ergens een hekel
aan heeft, dan is het wel aam een ongeschoren utter-
uiiuicijcii me up -—O-, 2o gauw hii maar even voelt, dat zijn kaak ruw is,
Oranie een dubbele triomf: de grootste zege ooit op de Belgen be- Viel, deed hy echter met zoveel flair, t hij kwast, zeepdoós en mes. Coppens is daarmee by-
J n -i Af^J«4- V-.H oon rlöv» Ut -1 6 J 1 it->-tf** rto lriirtt" Hat 155 7.1111
landse ploeg gerekend kon worden.
winden in Nederland vertrouwt hij niet en daarom onder
breekt hij zijn dagelijkse reeks scheerpartijen als hij in
Nederland moet spelen. „Alleen daar kan men mij onge
schoren in het veld zien, want dan heb ik na afloop ten
minste geen last van schrijnen", vertelde de Belg. „U zult
het misschien gek vinden dat ik het zeg, maar ik ben te
vreden met deze uitslag", merkte Rik Coppens vervolgens
tot onze grote verbazing op.
„Dit was het elftal van de Franstalige pers en het deed
mij veel plezier dat het er zo van langs kreeg", ging de
aanvoerder verder. En terwijl hij even scherp om zich heen
keek, fluisterde hij ons in het oor dat de machtige Waalse
kranten een grote invloed hebben op de samenstelling van
het Belgische nationale voetbalelftal. „Zo Is het en zo blyft
het, ook als ze Vandenstock zijn congé geven. Neem nu
Wegria. Meer dan 60.000 paar ogen hebben kunnen zien
dat deze brave rakker er niets van kon. Wat een kansen
heb ik hem niet geboden. Maar ja, hé, ook hij was een
manneke van de Franstalige pers. Ik verzeker u, dat zo
lang dit in België voortduurt, wij het kind van de rekening
zullen blijven".
Na deze felle en driftige uitvallen plaatste Coppens in
alle rust en kalmte het mes op zijn kaken en trok met een
paar forse halen de scheerzeep weg. Hij verzekerde ons
dat hij er aan het traditionele banket geen hap minder om
zou eten en dat hij dinsdag net zo gewoon als anders op
de visafslag van Ostende zou verschijnen. „Ze doen maar,
hoor", sprak Coppens, terwijl hij ons voorging naar een
hoek van de kleedkamer. Uit zijn grote groene voetbaltas
kwam een spiksplinternieuw overhemd te voorschijn, keu
rig verpakt in cellofaan. „Ja, als je aanvoerder bent moet
je er netjes uitzien. Dus heb ik er maar eens 400 frankskes
tegen aan gegooid. Een prachtig hemmeke, niet? Het is van
Italiaanse makelij", mompelde hij vol trots.
Bik Coppens mocht dan niet op een centje kyken, Ed
ward Frenay, vice-voorzitter van de Koninklijke Belgische
Voetbalbond, deed dat beslist wel. De grijze Limburger uit
Beringen was na de verschrikkelijke débacle beslist met
uit zijn gewone doen. Hij gaf met een bruusk gebaar trainer
Victor Havlicek de opdracht zo snel mogelijk de douche
kranen dicht te draaien. „Dat kostelijke water valt maar,
terwijl er niemand meer onder staat. Dat is natuurlijk be
lachelijk en dat bovendien nog met die droogte". Zo op
het oog leek water voor de heer Frenay veel belangrijker
dan de smadelijke nederlaag van zijn equipe, loch bleek
ook hij bereid zijn commentaar op deze derby te leveren.
Edward Frenay dacht lang na over het ene woord waartoe
hij zich beperkte. „Waterloo", zei hij tenslotte en met een
diepe zucht verdween de vice-voorzitter in het badlokaal
'om te controleren of Victor Havlicek zijn opdracht uitge
voerd had.
e man, van wie wy vermoeden dat hij vannacht zelfs
in een eerste klas bed van liet Kurhaushotel
Scheveningen waar de Belgische ploeg logeerde
niet gemakkelijk de slaap zou kunnen vatten, stond met
een wrange glimlach om de lippen te praten met stopper
spil Claes. Constant Vandenstock, de samensteller van het
ongelukkige voetbalelftal, werd gekweld door een „morele
kater", dat was duidelijk. Maar de Brusselaar camoufleerde
deze op meesterlijke wijze.
„Die klappen in het begin, hé, die ware« hard. De
onzen zijn die niet meer te boven gekomen Vooral Wilkes
en Rijvers hebben daar goed van geprofiteerd. Maar net
blijft natuurlijk ontzettend. Zoiets moet met iedere zondag
voorkomen", zei hij haastig, en liet ons alleen met Claes,
voor wie de eerste kennismaking met mterlandvoetbal wel
een verschrikkelijke ervaring moet zijn geweest. De blonde
23-jarige wiskundeleraar, die tot voor dit jaar lid was van
een derde-klasser en nog nooit voor zon talrijk puoneK
als op deze zondag speelde, bleef geheel in stijl toen hy
de problemen van deze landen wedstrijd samenvatte: „de
onbekende in het oneindige".
l "»e i. ïNers bedient plots sprin-
Citgp, *an der Kuil van lange pass.
bief u Pen doelman Nicolay wordt
bli °BbaI verslagen, 5-0.
fichti' Schot van Wilkes wordt van
•baai?® veranderd. Keeper Nicolay
bfZee,., domme duik naar de bal en
biin Zdn band.
46 Rufd.
lb.- v
bdejj, au der Hart en Wegria na
hyn 8 duel beiden geblesseerd,
de ^loulijn na driehoekscombina-
,'eper J.vL'crs alleen op doel af.
«opt v„L ?c°hiy (hand in verband)
biii,...' ..«wevend".
ï°8en'.i„ 11<es schiet na pass Moulyn
°P gr^Pfal. Bal rolt in handen van
«3 mj]i 1U "ggende Nicolay.
Va,,
wil bal na pass van
j*.H' WoriuVnden in het doel lopen.
6g Seltaaid drie keer toe van d06l~
vf,'°,ulÜn na rush alleen voor
Sg u« stoDl, ban bal nog met zyn
%Ten-
u®1 van '®ters Graafland werkt ko-
v3 vela yvacrts corner. Jurion
6g ''aten na botsing met Wiersma
blip
tej81ipt^vlerP° voorzet van Moulijn
13 k. U8stuit„an, der Kuil. Wilkes kogelt
- b.; 'de bal in, 6-0.
kes <ln0JJvers en Wilkes dringen sa-
biet NV" Belgische defensie. Wil-
74 korte pass van Rijvers
de iVab ')V®rs Graafland werkt ko-
80 'at. '°uf op fraaie wijze over
PJ'fle mag, hoewel hij meters
Gran« siaat, doorspelen. Pie-
»a ki-iii, Iu' houdt hem vast. Cop-
81 onn. vriie schietkans, maar
biin derkant van de lat.
Vn" Verv'° Van Klaassens. Na tal
^?0rRa a Jv eise pogingen in veertig
«6
*et
blei
biin ,""est bejubelde doelpunt.
h!ï" Wilï1 der Kuil snelt toe op pass
Sï d in aps en schiet; in volle ren
blip, !M)-
d'bbs ,F"PPens glijdt langs Noter-
"b i.„_ geeft Delire niet te mis-
9-1. Pieters Graafland
met de vuisten op de
"Pib.;
"«111
"««lil
Eindi
e, Moulijn verovert de bal.
uim drieëntwintig jaar moet men
teruggaan in de historie van de
„derby" om een Nederlandse tri
omf te vinden, die vrijwel gelijkwaardig
is aan het jongste succes. Acht nul
werd het in het voorjaar van 1936 in
Amsterdam. Bakhuys beleefde toen zijn
tweede monsterzege op de Belgen. Hy
had namelijk ook een actief aandeel ge
had in de overwinning met 9-3 in maart
1934 in het Olympisch Stadion te Am
sterdam; de wedstrijd, waarin het doel
punt, waardoor zijn naam in de vader
landse voetbalwereld een legendarische
klank gekregen heeft, gemaakt werd.
In tegenstelling echter tot die roemrijke
dagen van weleer, toen Oranje aanvan
kelijk een nederlaag tegemoet dreigde
te gaan, is nu de eclatante triomf geen
ogenblik in gevaar geweest. Eén lange,
dwingende kreet, nauwelijks drie minu
ten na het beginsignaal, heeft de zege
tocht van Oranje ingeleid. Toen al had
Rijvers de opening gevonden, die in de
omgeving van de door debutantenkoorts
rillende en vaalwitte spil Claes veron
dersteld mocht worden. Al sprintend en
roepend dook Rijvers naar de vrije
ruimte en Moulijn reageerde bliksem
snel. Toen Rijvers alle Belgische verde
digers achter Zich had en ongehinderd
naar de veste van doelman Nicolay kon
oprukken, streek de bal in een sierlijke,
maar vooral berekende boog voor zijn
voeten neer. Die morele tik is Claes de
hele wedstrijd niet te boven gekomen. De
twee tikken, die daarna in enkele mi
nuten uitgedeeld werden, velden ook de
rest van de Belgische ploeg. Oranje
had snel en met inzicht toesland
het pad naar de éclatante score geef-
fend.
Feilen snel gevonden
Men verlieze nu twee zaken niet uit
het oog. De Belgische ploeg was zwak.
In alle Unies rammelde het, overal ont
brak het aan zelfvertrouwen. Daardoor
vertoonde ze meer en meer een armza
lig spelletje, nauwelijks een landenploeg
waardig. Maartoen scheidsrechter
Kelly het beginsignaal gegeven had,
voelde het team der Rode Duivels zich
bijzonder sterk, minstens zo sterk als
het Nederlandse team. De grote ver
dienste van de mannen van Oranje was,
dat zij zo snel en zo doeltreffend de
zwakste plekken in de Belgische forma
tie gevonden en uitgebuit hebben.
Zeker, de Belgen kwamen gesterkt
"""iiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiniiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiniiiiiuiiiiiiiiiiiiiiii!
Eerste helft
Tweede helft
Totaal
Ned.
Belg.
Ned.
Belg.
Ned.
Belg.
doelman in actie
29
21
28
22
57
43
schoten op doel
7
1
8
6
15
7
ingooiballen
9
20
4
7
13
27
vrije schoppen
7
11
9
6
16
17
buitenspel gestaan
4
0
5
1
9
1
hoekschoppen
2
4
1
2
3
6
doelschoppen
4
5
3
4
7
9
het terrein op. Doelman Nicolay herin
nerde zich nog de lof, die enkele we
ken zo veelvuldig over nem gezwaaid
is tijdens een toernooi in Barcelona.
Rechtsback Eddy Wauters dacht zelfs
niet aan een „Moulyn-complex". Had
hij de kleine tengere Feyenoorder ai
niet eens als tegenstander gehad in een
militaire interland en hem toen volle
dig bedwongen? Hij komt ook nu niet
langs me", liet Wauters in de kleedka
mer nog aan zijn ploegmaats weten. Hij
kende echter alleen de Moulijn die
„buitenom" gaat. Hij wist niets van
de Moulijn, die de bal ook direct kan
spelen en, wat nog erger was,
die nu ook „binnendoor" de weg naar
de vrijheid gevonden heeft. Moulyn ging
drie keer „binnendoor". Daarna kon
hij gerust ook „buitenom" gaan, Wau
ters wist van niets meer. En dan de
jonge, maar houterige spil Claes. Drie
minuten wachtte hy. Waar bleef dan
toch de Nederlandse middenvoor? Zou
hij een rustige middag krygen? Maar
plotseling stonden daar, tegelijk uit het
achterland naar voren gesneld, drie
mannen: van der Linden met Wilkes en
Rijvers. Nu eens geen, dan weer drie
tegenstanders; de jonge, onervaren
Claes begreep er niets meer van. En
zo kunt ge doorgaan. Met linksachter
Thellin, met de trage kanthalf Hanon,
met de aan hun lot overgelaten aanval
lers. Zij dwaalden allemaal hulpeloos
rond. Zij misten elk vertrouwen in ei
gen kunnen, omdat Oranje's aanvallers
zo trefzeker hun zwakste plek hadden
opgezocht.
Tweede tactische blunder
De jonge, onervaren Claes is dus de
hoofdschuldige in het Belgische drama,
zult ge willen opmerken. Toch niet. Het
eerste en voornaamste verwijt der Bel
gen dient te gaan naar hun enigen keu
zeheer, de Brusselse bierbrouwer Van
denstock. Voor de tweede keer heeft
Vandenstock het nu gewaagd om een
nieuweling een der belangrijkste posten
in het elftal toe te vertrouwen. De eer
ste keer was het Storme, de lange spit
uit Gent. Nu maakte hy het nog bonter.
Ernest Claes, eerst enkele weken ge
leden overgestapt van een onbeduidend
derde-klassertje naar de Brusselse
hoofdklasser Union St. Gillis, bombar
deerde hij tot de spil van het Belgische
elftal. Negen keer bestrafte Oranje de
ze tactische blunder.
Wilkes bedreigt Lenstra
Oranje had Grote Mannen in zijn
team. Het had in de aanvalslinie voor
treffelijke krachten. Wilkes was van
hen de beste. Daarvan getuigen niet
alleen zijn drie doelpunten, maar ook
tal van andere momenten van opper
ste paniek in de Belgische defensie.
Intussen heeft Wilkes met de drie
treffers een onweerstaanbaar lijkende
aanval op het record van Abe ingezet.
Nog één doelpunt en hij heeft het to
taal van de Friese Enschedeër geëve
naard. Met Wilkes schitterde het duo
Rijvers-Moulyn. Het stichtte, pijlsnel
reagerend, telkens weer verwarring
by de Belgen. Daar werd in de buurt
van de middenlijn reeds mee begon
nen. Opmerkelijk is voorts de presta
tie van Van der Kuil. In de zesen
twintig voorgaande landenwedstrijden
schoot hij drie keer raak. Nu evenaar
de hy in één wedstrijd dat totaal. In
dit driftig en geïnspireerd draaiende
aanvalskwintet viel Van der Linden
wat uit de toon. Hij maakte een waar
lijk schitterend doelpunt, maar hij
miste ook de nodige kansen. Hij ver
stoorde bovendien zo nu en dan het
ritme in de aanvallen.
Oranje had niet alleen in de aanval
N''v-vL v*
(Van onze speciale verslaggever)
zult zich de Nederlandse kleedka
mer ongetwijfeld hebben voorge
steld als een carnavals-lokaliteit,
waar uit ferme borst werd gezongen,
waar loeihard op de schouders zou wor
den gemept, waai- werd gehost, waai
de muren, het plafond en de vloer van
bruut plezier zouden trillen, zelfs wel-
helzingen van onze bondscoach. Slechts
enkele koele schouderklopjes.
Maar op zijn eigen spoedig en daar
na nog zeer iang ontblote borst sloeg
Schwartz wel krachtig. Niet van trots.
Van nijd. De bondscoach, steeds op
weg, maar ook steeds weer terugkerend
van zijn traditionele douche, was n|J^'8
tot in zyn vingertoppen op de nieaer-
UiaKCU, ecu fi
daden altijd bewust verkeerd weergeeft.
Dat is unfair mijne heren en daarom
geef ik nu ook geen commentaar. Als
u iets van de tactiek wU gaan begry-
pen, die ik toepas, dan moet u '"aa'
naar de centrale training in Den Bosch
komen, maar die moeite neemt u met.
Rijvers, Moulijn en Klaassens in de dans der gelukkigen na het achtste Neder
landse doelpunt.
(Van onze sportredacteur)
Zestien minuten voor het einde, na
dat het door het uitvallen van de
linksbuiten Jurion dertien minuten
lang met tien gespeeld had, werd
het Belgische elftal gecompleteerd
door Delire. Het binnen de krytlynen
komen van Delire deed de nodige
mensen vreemd opkyken. Het had bo
vendien tot gevolg, dat de aanvoer
der van het Nederlands elftal, Van
der Hart de scheidsrechter, de En
gelsman Kelly, om opheldering vroeg.
Was niet vóór het begin van de wed
strijd afgesproken, dat een veld-
speler tot één minuut voor de rust
vervangen kon worden?
Merkwaardige taferelen speelden zich
vervolgens af. De Nederlandse coach
EIek Schwartz en de Belgische oefen-
meester Victor Havlicek laatstelijk
oefenmeester van MVV en Rapid JC
renden het veld op om Van der Hart en
de scheidsrechter duidelijk te maken,
dat alles in orde was. Van der Hart
voelde zich kennelijk nogal in zijn
(oranje) hemd staan en excuseerde zich
uitvoerig by de scheidsrechter, Delire
en by zijn Belgische collega Rik Cop
pens.
Wat was er gebeurd? Toen Jurion
het veld verliet was het al geruime
tijd 5-0 voor Nederland. Omdat er toch
geen „wonderen" te verwachten waren,
trok Havlicek de stoute schoenen aan
en vroeg zijn „halve" collega half,
want Schwartz heeft alles te vertellen
en Havlicek moet het samenstellen van
de ploeg aan een ander overlaten of
de invallersbepaling niet tussentijds
veranderd kon worden. Na ruggespraak
met de voorzitter van de Technische
Commissie, de heer G. Kruyver, luidde
het antwoord „ja". Delire verdween
toen snel in de kleedkamer en trok zyn
voetbalplunje weer aan. Toen hjj op het
veld kwam, was het inmiddels al 7-0
geworden.
licht op barsten zouden staan. Met in landse pers. „Er is een bepaaUle groep
het midden een van trots zich op de, jie zyn uiterste best doet om my
zoals gebruikelijk ontblote, borst roffe- ieven hier in Nederland onmogeiyK te
lende Elek Schwartz. Maar dan heeft maken, een groep die miin woordi n en
u zich sterk vergist.
De allereerste reacties, altyd de
meest spontane en dus waarachtige,
kunnen wy u helaas niet schetsen. Daar
kunt u ons niet verantwoordelijk voor
stellen, we hebben er vinnig genoeg
voor gevochten, maar met NTS-allures
werden de verslaggevers door de heren
Landaal en Pannekoek, respectievelyk
lid van de TC en arts van het Neder
landse elftal, uit de kleedkamer ge
weerd. Maar er was ditmaal geen
staatssecretaris voor nodig om de situ
atie op te lossen. De heren zagen wel
in dat hun standpunt „Geen pers in de
kleedkamer" onhoudbaar was. Na eni
ge minuten catch as catch can" en
's werelds meest befaamde dialoog
„Waarom-daarom" stonden we dan te
genover het Nederlands elftal en we
veronderstelden bij onszelf een acute
aanval van kleurenblindheid. Wat wy
voor oranje aanzagen moest rood zijn
en die witte broeken dat was natuur
lijk zwart. Want wat wij zagen kon
niet het Nederlands elftal zijn: dat wa-
ren de Belgen. Daar zat geen uituun-
dig blij team, daar zat geen team, dat
zojuist voor inlerlandvoetbal één van de
meest schokkende overwinningen had
behaald. Wat wezenloos zat de ploeg
die wel degelijk het Nederlands elftal
bleek te zijn, daar overtuigden de he
ren Landaal en Pannekoek ons voldoen
de van, voor zich uit te staren alsot
hun zojuist was medegedeeld „Tegen
allen
En zonder dat er toen door ons verder
op commentaar van de heer Sschwartz
werd aangedrongen, ging hy toch door.
Verjonging wil men. Maar wat denkt
U van de Belgische spil Claes, die zo
maar zonder de nodige voorbereiding
werd ingezet? Voorgoed stuk. Wat zoudt
u mij allemaal hebben verweten als dat
met een Nederlandse speler was ge-
beiird. En wat kletst u toch van Wilkes
en Rijvers oud. De leeftijd van een spe
ler wordt niet bepaald door een aantal,
vaak nietszeggende, jaren, maar door
zijn conditie. Ik kies een speler die op
dat moment de beste cond'tie heeft.
En mijne heren, viel er op de conditie
van Wilkes en Rijvers iets aan te mer
ken?" Niemand antwoordde en dus
ïg de heer Schwartz verder: „Dacht
niet dat ik de spelers de instructie
gmg
7r> had Nederland-België binnen Duitsland doen jullie geen van allen en hftd 3n het begin zoveel moge-
ach? iaar zhn derde invallers-affai- mee, daarvoor hebben jullie te slech, f„*door het midden te spelen omdat ik
re"^ De eerste wafirl 1951 dewed- gespeeld." Alsof ze gewetenswroeging 'w'istudat daar een trage en bovendien
strijd te Rotterdam waarin Schijve- hadden voor het, leed dat ze de Belgen debuterende speler stond. En dacht u
i„ oo„ h„„i „iet hadden aangedaian zo spraken zy over m| d;d jg „iet wist dat Wegria voor-
in- de omvang van de overwinning „Ge- ujtgcschoven zou spelen en Coppens
valler koraeri met als gevo 1 g dat het lukkig maar voor die Belgen dat ze er ^Vr Z0U bljjven. zodat ik Notermans
Vaiier KUIIICII Hiel aiö gcvuig, uat ucl q (.in v-nnrl nnnvnpr.
Nederlandse tiental in de slotfase nog nog één hebben gemaakt vond aanvoer
met 6-7 geleid der Van der Hart. Gn veraer «weeg
men of lachte men byna geruisloos. De
reactie na afloop was een bevestiging
van de brutale steekproef die wy in de
rust namen.
naar een nederlaag
werd. Na dat ongelukkige incident
werd besloten, de invallers-regeling
te herzien. Men kwam echter op die
beslissing terug na de beruchte affai
re-Van der Kuil-Dillen. De leden van
de Keuzecommissie, de heren Hool-
boom en Pellikaan, trachtten toen
Van der Kuil te bewegen een blessure
voor te wenden en Dillen te laten in
vallen in de hoop dat de goalgetter
van PSV een nederlaag voor het Ne
derlands elftal zou voorkomen. De
affaire leidde tot de „val" van de le
den van de Keuzecommissie en an
dermaal wyziging van de invallers
bepaling.
Wat nu het vervangen van Jurion
door Delire betreft:
a. Van der Hart had volkomen gelyk
toen hy de scheidsrechter attendeerde
In de rust naar binnen
Waar waarschijnlijk nog nooit een
verslaggever in is geslaagd, namelyk
om in de rust tot het Kremlin van het
Nederlandse voetbal door te dringen,
lukte ons. Slechts voor een halve
minuut want toen we het woord
tot de van schrik volkomen ver
starde Schwartz durfden te richten
voelden wij al zeer snel de hand
van reserve-doelman Roffel in de kraag
en werden wij weer naar buiten ge
voerd. Een prestatie waardoor Roffel
de opdracht kon geven by Coppens te
blijven? Dacht u rtu werkelijk dat wy
zo dom zijn? Toen er nog iemand vroeg
,en mynheer Schwartz wanneer nu te
gen de Russen en de Hongaren?" keek
onze bondscoach, terwijl hij de' laatste
voorbereidingen voor zyn douche trof,
de vragensteller medelijdend over zo
veel onwetendheid aan en zei „ik ben
toch maar een nederig, onbelangrijk trai-
netje", en vol venijn voegde hij er nog
aan toe, „die er volgens de Nederlandse
pers helemaal niets van weet."
De bruidegom Kees Kuys kreeg met
deze zege van 9-1 wel een zeer bijzon
der geschenk voor zijn 28ste verjaardag.
Kuys was er zo nerveus van dat hij
zjjn overhemd in de kleedkamér achter
liet. Niet dat hij aan het diner nu zon
der overhemd zat want daarvoor had hij
een schoon bij zich.
j UC seueius.ec.iev uweuueue, ongetwijfeld zijn plaats a^ ^ern? zal
dat er iets onregelmatigs gebeurde. Hy heb'ben 1behou>de"- Tot eïn .|^sP^ek h et
was immers niet op de hoogte van de Schwartz kwam het dus niet maar wy
tussentijds aangebrachte wijziging in constateerden wel dat ondanks de 5-0
de afsDraak voorsprong de Nederlandse kleedkamer
b Honeliik is de KNVB niet van ulan niet met een hoera-stemtming werd ge- landse kleedkamer was wel Jan Klaas-
te ongelegener tijd de Belgen te^èrhi- vuld. We namen die steekproef in de sens. In zyn 41ste interland het
neren aan het „genereuze gebaar", dat rust om by een eventuele come-back hem a,„ e.nflelilk «relukt om
gisteren gemaakt is. van de Belgen in de tweede helft in
c. Zowel van Belgische als van Ne- ieder geval toch ook nog een indruk te
derlandse zijde is de schijn gewekt, dat kunnen geven van een opgewekt Neder-
de tweede helft van de wedstrijd is be- lands gezelschap. Maar zoveel m de rust
schouwd als een formaliteit. Niet aar- als na afloop^ geen door vreugde ont-
dig tegenover publiek en spelers. stoken baldadigheid en geen innige om-
Klaassens de gelukkigste
De meest trotse speler in de Neder-
as-
was het
hem dan eindelijk gelukt om te scoren.
„Ik kan je wel vertellen dat ik er op
gejaagd heb, vooral in deze wedstrijd.
Gisteren zei Schwartz nog: „Schiet
maar niet want je kan toch niet raak
schieten. Heb ik hem mooi tuk gehad
of niet?"
