J^ILde waterstand laagterecord NADERT
i
Wterdams waterleidingbedrijf
voor enorme krachtproef
H
Rotterdam
Amsterdam strijdt tegen
verdovende middelen
sa
Psalmen in de landstaal
Neem water
mee!
Foor </c thee
H
s&s
«ft,
van onze stranden
in gevaar
a&sk*1onzc
ij.
Ga niet in
thee drinken
Marihuana nam plaats
van opium in
BELANGRIJK GESPREK OVER
Nieuwe mogelijkheden van het
Klein Brevier
fit
,4c1!
i fe'
da?
Sn?
SPECIALE AFDELING RECHERCHE TREEDT OP
12
ZATERDAG 10 OKTOBER 1959
PAGINA 13
nJ5>
SP#
BAARN
(Van een onzer verslaggevers)
,echte Rotterdammers eendrachtig aan hun stad ver-
!s 6eti^ater zo zijn zij ook één in hun eerlijke afschuw van het
-j zij uit hun kranen tappen. Het Rotterdamse water
Ihee vpf Weinige plaatselijke verschijnselen waarvoor zij zich
rt 'kk*5 aiet-Rotterdammer lichtelijk schamen. Een kopje
'jerig fijne soort ook bereid, verliest in deze stad zijn ver-
0rtla en in plaats daarvan snuift men een kwalijk, gron-
de wanhoop van elke huisvrouw. Maar de laatste
b>
blikbaar onvermijdelijke euvel zulk een omvang aan-
toq e R°tter(iamse burgerij haar door de jaren gekweekte
f-°t (jg tedt. Ook in Delft is in dit opzicht het Rotterdamse
dele heeft laten varen en er iets van onbehagen is
W .^at vocht, dat de waterleiding haar verbruikers te
'*Ppen gestegen. Studenten boden het publiek op straat
(j/Yaasje duinwater aan als een delicatesse, een verfijnd
de Delftenaren helaas was ontzegd.
KaaP
Th'
6»f
et is in Rotterdam sinds lang
geen ongewoon verschijnsel meer, dat
kostwinners, die buiten hun stad
werkzaam zijn, 's toonds in de huise
lijke kring terugkeren met een fles
helder drinkwater bij zich, betrokken
ergens in Den Haag en zelfs wel in
Brabant. Nu de Rijnstand het laagte
record gaat benaderen en de onaan
gename smaak van het Rotterdamse
water derhalve toeneemt, vinden
steeds meer forenzen bij dit middel
baat om 's avonds tenminste verze
kerd te zijn van een lekker kopje
thee. Sommige huismoeder passen een
luxer middel toe. Zij schaffen zich
mineraalwater aan, stellen dit een
dag bloot aan de open lucht, zodat het
koolzuur oplost, en beschikken dan
over een heerlijke vloeistof, dienst
baar aan vele doeleinden. En het Rot
terdamse drinkwaterleidingbedrijf,
dat zich werkelijk tot het uiterste in
spant om uit de Rijn nog iets bruik
baars te puren, geeft hun niet eens
ongelijk
Advertentie
HOTEL ZEILER. In een le kla«
hotel logeren t 9.—. Voll. pens.,
iet,"'"' lento i i, lift. Event dieet-keuken ronder prljsverh
Maas h l 'ï7®bedrijf uit de lucht gezien. Duidelijk is te constateren, hoe men het water rechtstreeks WeekendprUs t 22.50 Eig W J Rowel
iiiiiiiiiiiiiiiiiiiiimiiiiiiiiiiiiiiiniiiiimmiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiii
ahs betrekt. Maar ruimte om een spaarbe kken te bouwen, waaraan dringend behoefte bestaat, is hier
niet beschikbaar.
tervuilde RIJN verandert
k
in GIFTIGE stroom
groot spaarbekken, waar het water
de tijd wordt gegund om zichzelf te
reinigen. Met het huidige waterver
bruik van 210.000 m3 per dag is het niet
mogelijk voorraad te maken in het
bedrijf aan de Maas. Op de Beren
plaat komt 250 hectare terrein be
schikbaar, alle ruimte dus om een
groot reservoir te graven, waar Kot-
De vraag is natuurlijk, wie de ver
eiste investering moet betalen in de
zuiveringsinstallaties van het Duitse
industriegebied. Dit schijnt een zaak
van internationaal regeringsbeleid,
waarvoor het klimaat steeds gunsti
ger wordt. Volgende week komt de
Internationale Rijncommissie weer
bijeen in Baden onder leiding van
prof. dr. Jaag uit Zürich. Nederland
zal vertegenwoordigd zijn door ir.
Hopmans, directeur van het Rijkszui-
veringsinstituut.
De tijd, dat de machtige Rijn zo zui
ver was als een heldere bergbeek, die
de aangrenzende landerijen weldadig
met zjjn kristallen vloed bevloeide be
hoort .voorgoed tot het verleden. Maar
aller inspanning is nu vereist om te voor
komen, dat vadertje Rijn verandert in
een vuile grijsaard. Hij brengt al het
welzijn van dertig miljoen mensen in ge
vaar.
'^Vs>Ukte smaak
van het Rotter-
samen met de
a»8 siV, 1947 i; uïe DUua het ïaagte-
at'e k,eeït bere'kt. In feite
lft'-U 1!lan n°8 hr. onbevredigend toen
Is K v.p| °rrnaal functioneerde,
VW» Oo c Van een noodtoestand
ïïï-p'J'jfta bijna hetiaagte-
i
Kffehü1 Rii-Van een noodtoestand
K*Nhtn°hen Ja5t steeds meer ge-
s®.eti een open riool.
JSNAai .horganlsche vervuiling
^V4\<zwd,?rft de kwaliteit van
en b« de lage
V1 t&tter{blth k ongeveer 7.60
*>3ts?t<Jamse spant me" zich bij
k,°8 (iJot f®eks h„. waterleidingbedrijf,
la Fnknkh et uitprik6 1 van de Nieuwe
N71fiSte 5te,in °m het water
NsfSr'de pfaat" en" In 1926 werd
1»% V>* zoll W-aa,r de Ri'n ons
6 schnniw 'Oder zich heel
Vr)0(S*U! een sti behoort te
hi3r en Gen fnd gemeten van
«ÏS 3ft secotJrip ir,ansport van
V Rpr morn„ Als men nu
Om5»!?veelK° 013 onnieel per seconde
tih'ik e(,ltio 'd mPs„land inkomt en in
F w'is geko^?vo®,rd Yul1 Seen
A «erk8e0IUkl"f mefee^rtool
Vs m v«rw?hen H4?P ,van dertig mil-
Ki o ^igin'o 'n ernstige ma-
en d? middelen zijn
R Om dit rpfilö Onvonn
"•q L°'def. om dit reële gevaar
Nt^ben waterschappen in
au, ov.er mogelnke op„ai.
J,„L
Jjbl 1
igeiykc gevol
En Rotterdam
keus dan dagelijks
p„ lerk verontreinigde
ailn p wate,r Zo goed
ton,.le onoaar
kkerbouw.
!re keus
e sterk
en het
gerechtigheden te
p -'nds Den Haag bh
7 wateriniaat heeft bij
b-^rt>deV^nnerciar?SP bedri1f in
'in. h ook n?en deze verzor-
I bihl' v5®'Dkkte vtnrt alI«e eüende is
VK" honderd" .,n>t Roerge-
°et pensen nf^0,"j strieën en
5 M\\in Dmtsï u',lozen OP R«n
s br zOut)aap o m''nen üg"
°°k al overlast door de
chloride in
V !fd"fthS~TS^'stTOomt4 if^enkef'cO-
L.z?ut on° ^Lmet de Rijn
IltC'h hP,,rut ons Is ae KiJn
hp? Pdt zich dn bjnnen: Rot,-
V^kri nietZilte water van HSSen twee
t"üip'eidinp^n doordrmlro6 zee- d&t
ne uLu't hl^driif. en de 5,tot het
h? van' oosten, w„e chlortde-ln-
lUiVftr- 2e ChloriH^S niets
;^HpW?ter ls tP? vervuiCke,'ndica-
in»
kit
ha
vp"^l£onsd%p?^an|?neataei:
Het chloride-getal was twee jaar gele
den nog maar 140, thans dus 315, maar
als meest onthullende aanwijzing be
schouwt de bacterioloog van het be
drijf, dr. E. Molf, het cijfer, dat het
zuurstofverbruik over een periode van 5
dagen aangeeft. Dit cijfer bedraagt
thans 16,8 milligram per liter, een toe
name van ruim 10 vergeleken met 1957.
Conclusie: een bijzonder laag zuurstof
gehalte, zodat men aan het leidingwa
ter zelfs zuurstof moet toevoegen, afge
zien van een reeks andere maatregelen
om van het Rijnwater bruikbaar, of
schoon ongenietbaar, drinkwater te ma
ken.
Men past in Rotterdam normaal twee
zuiveringswegen toe. Voor de ene
maakt het bedrijf gebruik van bacte
riën, die per cm3 met 200.000 exempla
ren zitten samengedrongen. Deze bac
teriën, die het biologisch reinigingspro
ces verzorgen, breken alle afvalstoffen
totaal af. Na tweemaal filteren blijft er
helder drinkwater over, maar met de
huidige ongunstige samenstelling van
de Rijn lukt het niet de grondsmaak ge
heel te elimineren. Dat is dus de on
aangename lucht, die het water in het
Rotterdamse verzorgingsgebied mo
menteel afgeeft. Deze biologische reini-
Voor een combinatie van een biologische en een chemische reiniging van het
Rijnwater is in Rotterdam een nieuw bassin in aanbouw, waarvan beter water
verwacht wordt. Voor dit werk is een miljoen gulden uitgetrokken.
Een indrukwekkende partij marihuana, die per schip werd aangevoerd en door de Amsterdamse politie in beslag
genomen.
(Van een verslaggever)
De oude Chinees glimlacht. Met
een tevreden gebaar grijpt hij de pijp
van bamboe, de oliebrander en het
perkamenten zakje met de donker
bruine, kleverige substantie. Dan
strekt hi) zich moeizaam uit op een
houten brits en begint aan zijn pijp
te smukken. Twee, drie trekjes schij
nen voldoende te zijn. De oude Chi
nees sluit de ogen en blijft roerloos
liggen. Zijn gerimpeld gezicht ver
toont een gespannen uitdrukking
Deze wonderlijke rookpartij staat dui
delijk omschreven in de internationa
le opiumwet en is in hoge mate straf
baar. Maar ofschoon de Amsterdam
se politie de Chinees bij naam en toe
naam kent, evenals zijn adresjes",
laat zij de man vrij in zijn doen en
laten. Zij weet dat hij een der laatste
Chinezen is die bij tijd en wijle hun
dagelijkse, vaak culinaire beslomme
ringen van loempia's en fou jon hai
móeten onderbreken om opium te
schuiven, dat zij verslaafd zijn aan
een passie waarmee zij onmogelijk
kunnen breken. Zij weet ook dat de
jonge Chinezen voor dit eeuwenoude
gebruik niet meer voelen. Daarom
bepaalt zij zich wat het opiumschui
ven betreft tot een scherpe controle
en besteedt zij haar grootste aan
dacht aan een probleem dat de hoofd
stad nog altijd in duistere en onge
zonde nevelen hult: de marihuana.
Nederland heeft een niet onbelangrij
ke rol vervuld in het ontstaan van de
opiumwet in 1919, die nadien herhaal
delijk werd aangevuld en gewijzigd en
tenslotte in 1928 geheel werd ver
nieuwd. In de grote havensteden Rot
terdam en Amsterdam werd de opium
met vaak verrassend grote partijen
aangevoerd, in de voor de smokkelhan
del gebruikelijke zogenaamde „ruwe
vorm". Ei\ zijn een aantal soorten opi
um en al naar gelang deze soorten en
de nog aanwezige voorraad, bepaalde
men de uiteraard zeer hoge prijzen.
Wat Amsterdam betreft, waren de
klanten hoofdzakelijk de Chinese emi
granten. In hun opiumkitten of „boar-
dinghouses" kwamen zij bijeen om de
opium te schuiven. Daarvoor maakten
z{j gebruik van bijzondere pijpen, ver
vaardigd van bamboestengels, waarin
men de tussenschotten had verwijderd.
In de afneembar kop van de opium-
pijp was een kleine uitholling gemaakt,
waarin men met behulp' van de zoge
naamde opiumnaald een balletje opium
deponeerde. Vervolgens draaide men
de kop van de pijp rond boven de vlam
van de oliebrander. Enkele keren flink
inhaleren waren dan voldoende om de
diepe slaap te veroorzaken met leven
dige dromen vol ingebeelde zintuiglijke
waarnemingen van dingen en verschijn
selen. De „nieuweling" merkte al gauw
dat hij er niet meer buiten kon. Ermee
breken was onmogelijk.
Verdrag in Den Haag
Opium is het gedroogde melksap
dat afkomstig is van de Papaver
Somniverum. Behalve een grote hoe
veelheid morfine, bevat opium ver
scheidene andere stikstofhoudende
verbindingen, zoals codeïne, narcoti-
ne en papaverine. In geringe hoeveel
heden kan het gebruik dienen als
pijnstillend en als slaapmiddel en
wordt daarvoor ook in de geneeskun
de gebruikt. Het voortdurend overma
tig gebruiken lijdt echter tot verlam
ming van het zenuwstelsel en tenslot
te tot de dood. Vroeger beperkte het
opiumschuiven zich uitsluitend tot de
Oosterse landen, maar raakte o.a.
door de grote Chinese emigratie ook
bekend in Amerika en Europa. De
jacht op opiuri nam zulke vormen
aan dat vele regeringen zich genood
zaakt zagen uitgebreide maatregelen
te nemen. In 1912 leidde een confe
rentie in Den Haag, waaraan behal
ve Nederland, China, Noord-Amerika
en een aantal staten van Zuid-Ameri-
ka, ook Engeland, België, Noorwe
gen, Zweden, Denemarken, Portugal
en Italië deelnamen, tot een zoge
naamd opiumverdrag, waarin be
paald werd gezamenlijk op te treden
tegen de smokkelhandel- in verdoven
de middelen en bereiding, verkoop
en gebruik te1 beperken tot genees
kundige doeleinden.
Het .antal landen dat iich aansloot
werd steeds groter en de controle scher
per. Nadat de opiumwet een aanzienlij
ke uitbreiding onderging en de bepa
lingen nu ook golden voor o.a. cocobla-
deren, ruwe cocaïne, „Indische" hen
nep en de hieruit bereide schadelijke
stoffen als hashish, esrar, chiras en
djamba enz., kwam op 18 juni 1953 de
zeer .ngrtjpende wetswijziging tot stand.
Voortaan konden voor overtredingen
straffen tot vier jaar worden opgelegd.
De strijd tegen de opiumsmokkei is in
Nederland niet zonder succes gestre
den. Na de oorlog werd vastgesteld dat
nog slechts als grote afnemers de Chi
nezen golden, die nu eenmaal niet bui
ten hun eeuwenoude gebruik konden.
Doordat echter de belangstelling van
de jonge Chinezen voortdurend terugliep
daalde de vraag naar opium op de Ne
derlandse smokkelmarkt. Daarentegen
v£etlpSen in
aan. i„ p:rmanga-
57 nog 36.
Seta]
in
Js evenwel slechts voor tweederde
n ,de produktie voldoende. Sinds 1954
wordt het resterend gedeelte langs che-
miscne weg gezuiverd door toevoeging
!wff en tizerchloride. Deze beide
;s'®nzun uit het water verdwenen
voordat het in huis uit de kraan
stroomt, zodat de „chloorsmaak" die
men aan het water zou proeven, berust
01 ,ee,r?-, uw«dvertakt misverstand. In
werkelijkheid proeft men eenvoudig de
smaak van de Rijn, die zelfs met de
drieduizend kilogram actieve koolstof
(norit) welke dagelijks aan het biolo
gisch gereinigde water wordt toege
voegd, niet op te lossen valt. Enige tijd
geleden ztjn draglines en bulldozers be
gonnen met de bouw van een nieuw
bassin, waar men een combinatie van
de biologische en de chemische reini
ging wil toepassen. Chloor komt er dan
in het geheel niet meer aan te pas, wel
iizerchlorlde en norit. De smaak zal
dan beter ziln. wordt verwacht.
Maar net nieuwe bedrijt op het
eiland Berenplaat in de Oude Maas
moet definitief uitkomst brengen. Het
eerste crediet van 18 miljoen ls ver-
'eend, en er zal nog bijna 40 miljoen
nodig zijn. Over vijf jaar zal Rotter-
dam dan kunnen beschikken over een
terdam zuiver drinkwater van goede
smaak kan betrekken. Ook hier zal
men het evenwel nog niet zonder norit
kunnen stellen.
In de goede oude tijd schijnt de Rijn
zichzelf te hebben kunnen reinigen. De
hoeveelheden vuil die werden geloosd,
waren gering en tegen de tijd dat het
water Nederland bereikte, was er geen
spoor meer van over. Nu kan bij Lobith
soms precies de baan van vuil gecon
stateerd worden, die bijvoorbeeld in
Keulen zich in de Rjjn mengde. Het
stromende Rijnwater geeft de bacteriën
geen kans zich afdoende op de afval
stoffen te storten, en de verontreiniging,
zoals die in Frankrijk en Duitsland is
bewerkstelligd, heerst in vrijwel de
zelfde mate wanneer de monding van
de Nieuwe Waterweg is bereikt. Intus
sen is daar ook nog het vuil van Rot
terdam, rechtstreeks lozend op de ri
vier, bijgekomen. De directeur van het
Haagse waterleidingbedrijf, de heer J.
G. E. Bolomey, maakt zich over deze
vergiftiging van het water ernstig zor
gen. Uit proeven is komen vast te staan,
dat de stranden van Terheyde en Sche-
veningen herhaaldelijk bloot staan aan
invasies van vuil uit de Rijnmonding,
vooral bestaande uit colibacteriën, dus
van menselijke faecaliën afkomstig.
Blijkbaar drijft het vuil, onvermengd
met het zoute water, naar zee. zonder
dat onderweg van werkelijke reiniging
sprake is. Verdunning alleen is na
tuurlijk niet voldoende. Stilstaand wa
ter geeft daarentegen bacteriën de ge
legenheid om het vuil afdoendé te be
strijden. Amsterdam profiteert van deze
zelfreiniging in de IJ-monding, waar de
gehele stadsriolering loost en waar men
zelfs niet behoeft te baggeren. Daarom
is de heer Bolomey, zoals hij ons zei,
een verklaard tegenstander van verde
re vuilinjecties op de Rijn, en ook
kant hij zich tegen het voornemen van
Delfland om bij Maassluis een nieuwe
riooluitlaat te bouwen. Onder de huidi
ge omstandigheden voldoet de zee soms
nauwelijks aan de eisen van hygiënisch
badwater.
In de Verenigde Staten kampt men
met hetzelfde probleem. Vooral de
Ohio dreigde enkele jaren geleden in
vloeibaar gil te veranderen, en alle
industrieën langs de rivier zijn nu
verplicht zuiveringsinstallaties te
bouwen, willen zij althans continu
produceren. Met dit voorbeeld voor
ogen zal men- er in de Riinoeversta-
ten niet aan kunnen ontkomen om
soortgelijke maatregelen te treffen.
Internationaal overleg tussen Zwitser
land. Frankrijk, Duitsland en Neder
land oestaat al sinds enkele jaren
Hoewei nu ook Duitsland las! begin!
te ondervinden van de toenemende
vervulling is het uiteraard Nederland
dat de hardste klappen opvangt, en het
is dus niet verwonderlijk dat van ons
land de krachtigste impulsen uitgaan
om de Rjjn weer schoon te maken.
De uitgever Gottmer heeft in samen
werking met prof. H. Schmidt uit Ro
me het initiatief genomen, om enkele
musici en liturgisten uit te nodigen voor
een persoonlijk en besloten gesprek
over de huidige practyk in de litur-
gische muziek Twee objecten stonden
daarbij in het bijzonder voor ogen: de
Psalmzang en de zang van het Klein
Brevier", van Pater Th. Stallaert CssR.
Uit Frankrijk was aanwezig de be
kende oère J. Gelineau S.J. Vbor België
was de voornaamste vertegenwoordiger
Lod. de Vocht, van wie kort geleden
24 psalmen zijn uitgekomen in een
tekstbewerking van Joz. de vocht. Voor
Nederland was uitgenodigd pater H.
Meinders CssR.. die reeds langere tijd
bezig is samen met de dichter Gabriël
Smit psalmen te bewerken en te toon
zetten. Een eerste bundel van 30 psalm
gezangen en antifonen komt in novem
ber uit bij Gooi en Sticnt te Hilversum.
Tegelijkertijd zullen van deze psalmge
zangen plaatopnamen gemaakt worden
door Philips-Decca, die in de handel ko
men.
Als oudste en meest ervaren „Psal
mist" sprak eerst Père Gelineau over
zijn werk en methode. Hu bracht uit
drukkelijk naar voren aat hij zich in
zijn „Psaumes" tot een zeer bepaald
genre beperkt heeft n.l. de z.g.n Psal
modie responsoriale, waarbij hij voor
ogen had het woord in een zeer sober,
recitatieftoon voor z,cbze!f ta 'aten
spreken. Hij Iaat dan 09k bet liefst de
verzen van de psalm zingen door een
solist, terwijl allen voor en na de anti
foon zingen.
Deze psalmodie responsoriale
onderscheidde hij van de Psalmo
die antifonale, die dient tot ondersteu
ning of ter opluistering van een gebeur
tenis of handeling Ook.,!j'ar zingen de
gelovigen allen de antifoon. Hiernaast
onderscheidde hij n°6 Psalmodie
monastique waar de verzen In beurt
zang gezongen worden door de Imker
en rechterhelft van kerk of kapel.
Tenslotte de Psalmodie chorale, waar
de psalm meer de vorm aanneemt van
fen lied gezoneen door heel -h"t volk
Lodewijk de Vocht heeft, zoals hij zei
zonder dit onderscheio voor ogen te heb-
hpo eenvoudige volksmelodieën willen
schrijven in afwisseling voor koor en
volk, met eventueel meerstemmige mo-
8epaterdMeInders zette uiteen dat hi1
evenals Père Gelineau de verzen van
de psalm het liefst gezongen hoorde
door een cantor, die expressief en tref
fend het geïnspireerde woord van God
tot mens en van mens tot God in de
zang weet te vertolken, terwijl alle aan
wezigen voor en na korte acclamaties
of keerverzen zingen.
Als jongste „psalmist" had pa
ter Meinders kunnen profiteren
van de eerdere pogingen vooral
van Gelineau, Père Deiss en Lod. de
Vocht. Hij zei bewust een nieuwe vorm
gezocht te hebben om enerzijds het. al
thans voor ons gevoel, monotone van
een te strak gereciteerde tekst en ander
zijds van de Psalmodie chorale te door
breken. Hij heeft wel een aan ons Ne
derlands taalgevoel aangepaste strofi
sche en oerijmde vertaling gebruikt van
Gabriël Smit. maar deze vrij-ritmisch
en melodisch bewerkt als een meer ge
figureerde psalmodie. Wel heeft hü in
meerdere psalmgezangen een meer
stemmige reciterende koorbegeleiding
achter de melodie van de psalmist (can
tor). Evenals Gelineau geeft Pater
Meinders een uitgebreide index, waarin
het praktische gebruik van de psalm-
Pater Meinders meende dan ook, af
gezien van de kwestie of dit ideaal is,
met het oog op heel het volk en het
Nederlandse taalgevoel naar geest en
hart, de beste tekst gevonden te hebben
in de vertaling van Gabriël Smit. die
op een voor de moderne mens indruk
wekkende wijze de psalmen heeft ver
tolkt.
Tenslotte werd er nog gesproken over
de betekenis van het z.g.n. „Klein Bre
vier", dat reeds in zeven talen is uit
gegeven. Dat is een verkorting van het
brevier der priesters in de landstaal:
Pater Meinders is hierin de medewer
ker geworden van pater Th. Stallaert,
die de grote promote* van dit kerkelij
ke gebed is. Dit gebed is bedoeld voor
actieve religieuzen en leken) Pater Mein
ders is nu begonnen ook hiervoor mu
ziek te schrijven in samenwerking met
priesters en musici uit verschillende
landen.
Hg was ervan overtuigd dat hier nieu
we mogelijkheden liggen ook voor pa
rochies, seminaries en middelbare
gezangen voor gemeenschapsmis en ve
le andere gelegenheden wordt aangege
ven.
Er ontspon zich nog een korte discus
sie over de verschillende vertalingen.
Algemeen was men het er over eens
dat de Fransen in hun ..Bible de Jéru-
salem", waaraan Père Gelineau ook
zelf heeft meegewerkt, een zeer verant
woorde en muzikaal ook te hanteren
vertaling bezitten.
Enigen meenden dat wij voor litur
gisch gejiruik per se een letterlijke ver
taling als grondslag moeten hebben.
Anderen echter merkten op dat een let
terlijke vertaling, vooral van poëtische
eezangen als de psalmen, niet per se
de getrouwste weergave is van de in
spiratie van de Psalmist. Bovendien
z(ji er meerdere uitdrukkingen die nis
zodanig de moderne mens vreemd zijn.
Wat in deze echter wel het allerbelang
rijkste Is, Is de vraag, voor wie zijn
deze psalmgezangen bestemd? Hoe kun
nen hedendaagse mensen de psalmen
met begrip en liefde zingen?
scholen, als vernieuwing b.v. ook van het
„Lof". Met name de completen maar
ook de metten bieden mogelijkheden.
In Frankrijk heeft hij hiermee reeds
veel bijval en succes. Voor Nederland
hoopt hij binnen afzienbare tijd een
bewerking uit te geven van deze „Korte
Metten"; deze ziin naar zijn mening
veel geschikter voor volksgebruik dan
de vespers.
Pater Meinders liet enkele opnamen
horen van de muziekvolle completen
en metten, bestemd voor actieve con
gregaties en voor parochies. Deze is
zeer eenvoudig en melodieus, gemakke
lijk te leren, ook voor grote groepen.
Algemeen was men ervan overtuigd
dat men pas aan het begin staat van
een vernieuwde Godsvrucht in bijbels-
liturgische zin. Er was tijdens heel de
ze bijeenkomst een diepe bekommernis
maar ook een groot optimisme voel
baar om zoals Pius X het uitdrukte:
„Heel het volk in schoonheid te doen
bidden".
steeg de interesse voor een middel dat
na de oorlog vooral door de negersolda
ten van het Amerikaanse bezettingsle
ger in Duitsland werd geïntroduceerd:
Marihuana.
Marihuana (hennep) is ae benaming
voor de bloeiende of vruchtdragend#
toppen van de Cannabis Sativa, waar
aan de hars nog niet is onttrokken.
Hiervan draait men sigaretten, die bij
sterk inhaleren een zogenaamd prettig
gevoel opwekken. Net als bij het ge
bruik van alcohol werkt het in hoge
mate ontremmend. De rokers zijn er
van overtuigd alles aan te kunnen. Tijd
en ruimtebesef kennen zij niet meer.
Minuten lijken uren, afstanden zijn niet
te schatten. Zij menen dat de vloer helt
en dat de ruimte waarin zij zich bevin
den enorm groo is. Via de Amerikaan
se verlofgangers is de marihuana ook
tot Nederland doorgedrongen. Vooral
in Amsterdam ontstond een levendige
handel, omdat juist daar voortdurend
vraag was. Want al gauw waren het
niet meer alleen de Amerikanen die
zich ervoor interesseerden. Musici ont
dekten dat het niet alleen bil kanaries,
maar ook bij hen de muzikale gevoe
lens stimuleerde en daarnaast nam de
categorie van vooral jeugdige rokers
steeds in omvang toe.
Amsterdam aanvoercentra
In Amsterdam dal als een van de
voornaamste aanvoercentra geldt,
heeft de justitie de bestrijding grondig
aangepakt. Er kwam een speciale re
cherche-afdeling, die zich uitsluitend
met verdovende middelen bezig moest
houden. Tv ee rechercheurs stonden
dag en nacht klaar om een ondqpzoek
in te stellen en eventueel tot arrestatie
over te gaan. Uit onderzoekingen bleek
dat de hennep vooral via de schepen
werd aangevoerd. De bemanning ruil
de deze in havenplaatsen als»Lorenzo
Marques en Beira in Portugees Oost-
Afrika voor een appel er, een ei bij de
inboorlingen. Enkele oude kledingstuk
ken waren al ruim voldoende om een
fikse baal mee te krijgen. Eenmaal in
Amsterdam vond men gauw genoeg
„adresjes" om de boel kwijt te raken
voor een pittig bedrag, als men bedenkt
dat één sigaretje soms wel 3.- ople
verde. Dit rookgif is wellicht het oud
ste dat de wereld kent. Herodotus, de
vader van de geschiedenis, verhaalt
over de Scythen die zich regelmatig in
dichte rookdampen van de hennep op
hielden om er tenslotte zeer opgewon
den en zelfs dronken uit :e komen. Het
gebruik is than? over de hele wereld
verspreid en heeft vooral in de Moham
medaanse landen (200 miljoen hashish-
rokers) en onder de jeugd van Ameri
ka een ontstellende omvang bereikt. De
naam marihuana is afkomstig van de
Spanjaarden, die de hennep omstreeks
1550 naar Midden-Amerika brachten en
spraken van Msria-Johanna.
In grote wasteilen
Ofschoon het tropische klimaat het
beste is, kan de hennep ook in deze
koudere streken groeien. Dat bewees
een Amsterdamse „gebruiker" die op
het dak in een paar grote wasteilen
de hennep kweekte. Door de toene
mende activiteit van de Amsterdam
se politie zijn laatste jaren al heel
wat handelaren en rokers tegen de
lamp gelopen In de periode '55-'56
werden ongeveer elf verdachten voor
geleid, in de twee volgende jaren on
geveer dertien. Dit jaar zijn reeds
vier overtreders van de opiumwet be
recht en bevindt zich een vijfde in
voorlopige hechtenis Verreweg de
meesten van hen waren kleurlingen
afkomstig uit Suriname en de Antil
len. Zij monsterden op vrachtschepen
naar Nederland, waar zij zich vooral
in Amsterdam vestigden. In de hoofd
stad met zijn gastvrije en tolerante
gemeenschap konden zij goed aarden.
Zij vormden e> een soort clan, die zo
als j tijdens de jongste processen wel
bleek, :eer gesloten is. Verraders
konden er zeker van zijn onmiddel
lijk uit de weg te worden geruimd.
Veel gegevens over hun doen en la
ten zjjn dan ook niet uitgelekt. Zo
konden zvi hier in Amsterdam de han
del in wat de Amerikanen ook wel
„reefers" noemen ongestoord op
poten zetten en flinke winsten boe
ken.
In Amsterdam wordt nog altijd ma
rihuana verhandeld. De politie weet
dat de grootste waakzaamheid geboden
is eri stelt d.' 1 ook alles in het werk om
de verschillende knooppunten van de
aanvoer op te sporen. Zij werkt in nauw
verband samen met Interpol, wat in
het bijzonder van belang is voor de
doorvoer naar de grote afnemer Duits
land, nu Hamburg en Bremen wat de
handel in marihuana betreft aan bete
kenis hebben ingeboet. Om tot een nog
doeltreffender bestrijding van dit kwaad
te komen, krijgen verschillende ambte
naren een speciale opleiding die hun
kennis van verdovende middelen en de
gevaren daaraan verbonden, in ruime
mate vergroot. Tn dit verband moeten
ook de lezingen gezien worden, die de
nieuwe rector-magnificus van de Am
sterdamse universiteit, prof. dr. J. Kok,
binnenkort voor een drietal groepen
politie-ambtenaren over deze onderwer
pen zal houden.
