ï«s
Gevaar
de
Litermate
Als Fanfani gaat overwinnen
voor scheuring dreigt
Democrazia Cristiana
in
belangrijk partijcongres
Florence begonnen
in
f
Nog steeds de zaak-Meulenbelt
Een weergaloos avontuur
Feiten en
Meeieóen
H
U!
7
Samenwerking katholieken
en protestanten
II
li
i
^nschaps-
K,Verwachting
SFvd
Alle „wijze mannen" dringen aan
op eenheid in verscheidenheid
ivlf
VOL!
Praeses Simons
Machinefabriek
afgebrand
$1
Dr. Bruins Slot: Niet overdrijven
ZATERDAG 24 OKTOBER 1959
PAGINA 5
Qjeuw record
orkLonden
minuten
F)''0cent hoger
|)e Gruyter
Geen „ghetto's" voor
Chinezen in Indonesië
Informele Groep wint
3de prijs in Zwitserland
Steunt de Bijzondere Noden. Helpt Uw Bisschop kerken bouwen
Nederlander S. reist
de „Oranje'
na
In Koog aan de Zaan
WAT IKE 1
CAN-CAM IKOOk
l y°oral theologie er
Hoi araktP7- te 'toen het sociale
:5 v Ücht Tan Jlet Christendom
«W^en 11 Pletsen. Wat hierover
r. "^schriften gepubli-
l>ct ate aan ^reekt de huidige mens
X'^teljju®11, Verrijht en verdiept
uit riB teven op bijzondere
®tctuar a?rd der zaak vereist
S'nst Ion e,n!ge inspanning, maar
°ot«i de te nemen moeite
vL»n gaat daarbij in het
o.a. De Lubac uit van
V"5 va;j1e en bovennatuurlijke
\Jhr-ku t mensdom. De kerk-
jv'ti eri vroeger reeds deze
F In° j zulver aangevoeld en
j verhandelingen over
HiV* H de sacramenten en de
YNpIH ïe waarheid steeds dui-
1 he« ie, c'e dag. Vanzelfsprekend
pL Cmbeschouwingen allé uit
f\ H van het menselijk
i Vs vah eeuwige leven, de be-
NeJ9 va e Verlossing.
'Hl11, een individualistische
te zijn is het berei
dt (J einddoel voor de Chris-
N„L voltooiing van zijn so-
ing. Immers de ver-
vfwarin wij leven, is een
l" tiei)Wachting, een hoop op
?«en »Een hoop op heil van
aP als voorwaarde voor
,ui afzonderlijke personen".
,!fl te ^-christelijke gedachte,
«eff Geinig bekend is men
n ze meestal juist omge-
dor ,Van het allergrootste be-
'Cfigh e ontwikkeling van ons
el^i?s~ en onderling ver-
W^jjJieidsbesef. De hemelse
Rpk e Lubac, is de uitbloei
de, en de zaligmakende
S;Ht is de voltooiing van
V'dBin der eenheid, waarvan
S het voorspel vormde.
V _lls toont hij aan, hoe de
L-s ®ver de hemel sprekend,
VH^ adruk legt op de gemeen-
e hemelingen, die de éne,
'\'*Cn .te van Christus vor-
JV'ti, ri. reële, bovennatuurlijke
pe' als zodanig, God aan-
t\,.*elfaregorius van Nyssa drukt
e opvatting aldus uit:
h 'n, het éne Goed, zullen al-
0» 1 hi ae* worden en niet ge-
JA °Ujven. Allen zullen één
\j V5J1 één geest zijn naar het
VI de Apostel onderling ver-
'°r de band van vrede in
Van de H. Geest, dank zij
1 "ï'WarVitiner waflrtne -711 <ïo_
V ^tWachting, waartoe zij ge-
iv'^t ,rden. En die band van een-
Ik Juist de hemelse glorie.
1 4^ mogen wij niet vergeten,
hj .de structuur van de Kerk
VHtarisch is. Het eeuwige
eeuwige
r?1-c\Van de menselijk natuur-
X^LHvennatuurlijke eenheid is
V h'd van Vader, Zoon en H.
Sftiih de werking van de H.
j ij "één tn de Ene". Wan-
-n hier nog aan toevoegen
ytJ-'v.^Ver het Mystieke Lichaam
Us en het dogma van de
.''Öap der Heiligen, dan is
Hvk, dat de christen niet als
'V\ rlijk, geïsoleerd individu
lolfn gezien, noch hier
[jj in de hemelse glorie.
op
W v generaties christenen
AH ,auuit deze overtuiging. Zij
VHd: even dig de solidariteit van
X«>duen
en geslachten, die
t\H»aar eenzelfde heil streven.
z.hting van dat heil, gecon-
'h de beloofde Wederkomst
£8tUs, was voor hen een zeer
h'V Vakinhoud. Maar de tweede
H WJ Christus bleef uit. „Nie-
dag noch uur." Toch bleef
V ijlt aarop levend en zo is het
1 a 4ie verklaren, dat men, juist
'■•J p( heilsverwachting zo sterk
l'tv 'heenschapsidee was geba-
t H Ziel 'n he 14e eeuw meende,
iVht der uitverkorenen moe-
Hm 's. ten op de algemene ver-
V °0rdat zij tot de zaligma-
k' nschouwing worden toege-
,J^V
XII veroordeelde deze
H] is e men tot die dwaling
Vfen t?'sschien wel het best te
A jj1 gp] °°r het steeds levend ge-
i °of in het sociale karakter
iHivjl1'. „Het heil van de mens
V/Mg,, u is pas mogelijk binnen
Van tiet heil der hele ge-
.V» h, Het heil is eerst sociaal
S individueel."
6Ze _eh door hebben de theolo-
jgedachte steeds verder uit-
X a, he liturgie komt ze bo-
duidelijk_ tot uiting.
golïen' dat de in staat van
Haf .rvenen wèl in de hemel
5Hek'» ln één enkele verwach-
H ag on °P het heil van hen,
i,'t Hcrj aarde leven, en tevens op
Xn V0iL,v®rrÜzenis, die samenvalt
X XhpJ^Jd van het getal der uit-
t CHooi'ri erst dan is de Verl°s-
ale t eerst dan zal het ware
X Zil'n. chaam van Christus com-
('1,
Hgt Sristus zal pas volkomen
S >W6r, ossuet, wanneer het getal
V* ah-jnen compleet is. Laten
9 van 'X uitzien naar de vol-
U.ods werk.
Advertentie
i Nh r» uuiuciijA tut uxciixg.
k H {5 P Augustinus, Thomas van
iHHslujj'hardus e.a. kan men dan
tr_ dat. df* in staat, van
iS.H Earl Forrler van Pan
A van met de intercontinenta-
st8art?a Boeing 707 en met een
\lVHvp„t; 'nd een nieuw absoluut
5°P de route tussen
hi, ,'stat)Londen. De Boeing leg-
Hpf aI 'n 5 uur 35 minuten
t>er °ude record stond sedert
°rig .iaar op 5 uur 41 mi-
zlf^keuring van rijksbe
C bh P. de Gruyter en
8 van 1"
Voorden
de Gruy'
s van 1' november een
VeM0rden gegeven van
Uifv ihHi. ^erw r zuhen al'e werk-
?te p neemsters die 15 okto-
|H iXdrhf1 hal£ iaar onafgebro-
B ebs We>"kzaam waren een
'IjiSt v°ntvangen ter grootte
WMt p het huidige jaarloon.
1 ia,V -C- zal van kracht
Januari 1961.
ZOL1
(Van onze Romeinse correspondent)
Rome, hedenmorgen
Zevenhonderd afgevaardigden van de
Italiaanse christen-democratische partij
zijn gisteren bijeengekomen in Florence
voor het driejaarlijkse partijcongres.
Het congres is het hoogste wetgevende
orgaan der Democrazia Cristiana.
Aanwezig waren ook de minister-presi
dent Segni en vele ministers uit de hui
dige, alleen uit ehristen-democra'en
bestaande regering. Het congres werd
eopend met een Plechtige H. Mis voor
e zielerust van de onlangs overleden
Luigi Sturzo, de oprichter van de eer
ste christelijk geïnspireerde politieke
partij in Italië. De vergaüeringsvoor-
zitter der Democrazia Cristiana sena
tor Zoli, sprak daarna een herdenkings
rede uit. De dag is veraer voornyge-
gaan met de noodzakelijke begroetings
woorden en beleefdheden en met tech
nische maatregelen als het kiezeli van
een congresvoorzitter (senator Picioni),
van commissies en zo meer. Hedenmor
gen is de eigenlijke anoeid begonnen
met een, als naar gewoonte, zeer lange
inleiding van de partijleider Moro, ge
volgd door de debatten, die twee da
gen en twee nachten zullen duren. In
tussen vergaderen ijverig de stromin
gen en groepen en bereiden hun kies
lijsten voor, waarop het nationaal be
stuur gekozen zal worden.
Gezien het feit dat de Democrazia
Cristiana met haar 42,5 procent der
totale stemmen de spil van het Italiaanse
politieke leven is, gaat de gebeurtenis
van een partijcongres ver uit boven een
partijevenement. In de Democra
zia Cristiana zijn grote spanningen.
De opdeling in groepen en vleugels is
steeds verder gegaan in de laatste ja
ren en de vleugels1* hebben het karak
ter van partijen in een partijfederatie.
De scheuring in de grootste groepering,
de vroegere Iniziativa Democratica,
waarvan Fanfani de leider was en daar
door de partijleider werd, bezwaart de
Democrazia Cristiana zeer. De partij
telt thans de volgende groepen: Prima-
vera (lente), voorman minister Andre-
otti, gesteund door ongeveer 200.000
partijleden, rechts; de groep rondom
minister Pella, 10,000, rechts; de groep
van oud-minister Sceiba, ongeveer
100.000, midden-midden; de „Dorotei".
voorman de niei w opgetreden partijleider
Moro, met 500.000 aanhangers, midden;
de Fanfanianen, die Fanfani trouw ble
ven, 545.000 aanhangers, mdden-links;
Rinnovamento, de stroming der syndica
listen van minister Pastore, 100.000,
links; Base met 145.000 getrouwen,
links-links. Daardoorheen loopt de nog
zeer machtige groep der boeren. Allen
staan op het fundament van het begin
selprogramma der partij en op het prak
tische werkprogramma, dat laatstelijk
herzien en geformuleerd werd vóór de
verkiezingen in mei 1958 en derhalve
het 25-mei programma heet. Maar men
verschilt min en vaker nog meer van
inzicht met welke hoofdaccenten en en
hoe dit programma moet verwerkelijkt
worden en door wie.
Een Romeinse krant publiceerde
een spotprent van vergaderende man
nen met het onderschrift; „Ik houd
van een duidelijke stellingname: ik
maak deel uit van de gematigde stro
ming van de midden-linkse vleugel,
als aanhanger van de periferische be
weging, geïnspireerd op de strategie
van 25 mei.Rechts is tevreden met
de huidige technische gang van zaken:
een christen-democratisch minder
heids kabinet, dat van rechts (lrbera-
len en monarchisten en in hun kielzog
de neo-fascisten) officieel vrijblijvende
steun krijgt. Midden-midden en ook
midden zijn vóór een alliantie der
democratische partijen (liberalen, so
ciaal-democraten en republikeinen)
midden-links en links zien uit naar
een bondgenootschap allen met de
sociaal-democraten en republikeinen
en links-links zegt onverbloemd dat
zij rechtstreeks aansturen op ,n coali
tie met de Nenni-socialisten.
Tussen willen en kunnen ligt helaas
wmMïs
■AMi
wel enige afstand en de impasse, waar
over wij in september uitvoerig schreven,
is, dat alleen de doorvoering van de
wensen van rechts en van links-links tot
een vrij stabiele Kamermeerderheid kan
leiden. Alle andere wensen draaien
steeds uit op een regeringsgroep, die
het nèt niet haalt, want de sociaal-de
mocraten en de republikeinen hebben
herhaaldelijk verklaard, dat zij onmoge
lijk met de rechtse liberalen in zee kun
nen gaan. Nog moeilijker echter is, dat
zowel aan de opinies van rechts als
van links-links voor de Democrazia
Cristiana en voor Italië grote bezwa
ren en gevaren verbonden zijn.
Dan zjjn er tenslotte nog een aantal
interne partijproblemen, waaronder het
huidige stemsysteem. Iedere groep
komt met een eigen kandidatenlijst
voor het hoofdbestuur uit, soms combi
neert men lijsten. De groep, die de
meeste stemmen krijgt, verwerft zich
het recht om met zijn vleugel veertig
van de zestig zetels in het nationale be
stuur te bezetten. De overige twintig
worden proportioneel door de minder
heden verdeeld. De winnaars trekken
dan, gelijk ook in andere Italiaanse par
tijen te doen gebruikelijk is, geheel de
dagelijkse partijleiding aan zich. Dit
systeem geelt een zekere stabiliteit,
maar heeft ook al vaak verkeerd uitge
pakt. Op elk congres worat gepoogd het
stelsel te veranderen, maar tot heden is
dit niet gelukt. In Florence wordt nu op
nieuw de poging gewaagd.
Rechtstreeks grjjpt het congres in de
landspolitiek in en wel door zijn uit
spraak over het al of niet wenselijk zijn
van een christen-democratische rege
ring, die van rechts steun krijgt. Over-
President Soekarno heeft het gerucht
tegengesproken, dat 't de bedoeling zou
zijn om Chinese handelaren, aan wie per
1 januari 1960 het verblijf op het plat
teland zal worden verboden en die naar
de steden worden overgebracht, aldaar
te concentreren in „ghetto's", zoals die
in sommige delen van Europa bekend
waren als woonplaatsen van de Joden.
De overbrenging van de Chinezen zal
een geleidelijk verloop hebben. Het
stichten van dergelijke ghetto's voor
Chinezen zou de goede naam van Indo
nesië in het buitenland schaden, aldus
een officiële Indonesische woordvoer
der.
wint Fanfani, dan zjjn de dagen van het
kabinet geteld. Wanneer het In de par-
tij tot een scheuring zou komen, zou dit
voor het land het hacheljjkste avontuur
na 1946 betekenen. Alle „wijze mannen"
dringen dan ook aan op matiging en op
eenheid in verscheidenheid.
In de Galerie Kasper te Lausanne is
de gouden medaille van de Zwitserse
prijs voor abstrakte kunst dit jaar uit
gereikt aan de jonge Spaanse schilder
Modeste Cuixart. De zilveren medaille
ging naar de Italiaanse beeldhouwer
Lucio Fontana. De derde was voor de
Nederlandse „Informele Groep", die be-
staat uit de schilders Armando, Kees
van Bohemen. Henderikse, Henk Pee-
ters en J. J. Schoonhoven.
SEGNI
Eén auto met zijn zestienen
belooft niet veel goeds, maar
één plaats in de kerk met zijn
tweeën of drieën is nèt zo on
mogelijk!
Iedere Zondag moeten de ge
lovigen zich in vele kerken in
elkaar persen. Is daar niets
tegen te doen?
Ja natuurlijk: Help kerken
bouwen en offer iedere week
Een kwartje voor de Bisschop
De Nederlander C. J. S. die donder
dag in Djakarta van de „Oranje" is ge
haald door Indonesische soldaten, is
gisteren per vliegtuig naar Singapore
gereisd om daar het schip op te wach
ten, aldus bericht U.P.I.
De heer S. was de enige die van
boord was gehaald, wegens beweerde
geldsmokkel. Zjjn vrouw en twee kinde
ren mochten met het schip vertrekken.
Van betrouwbare zjjde in Singapore
wordt vernomen dat de heer S. een boe
te heeft betaald aan de Indonesiërs,
waarna hjj toestemming kreeg per vlieg
tuig naar Singapore te reizen.
De ereraad-Van Erp Taalman Kip
heeft zjjn uitspraak in deze zaak
in een perscommuniqué wereld
kundig gemaakt, welke uitspraak te de
zer plaatse van commentaar is voor
zien. Dit commentaar was geschreven
in de veronderstelling, dat het rapport
van de Ereraad alsnog zou volgen.
Toen het uitbleef, heeft de schrijver de
zer regelen zich tot het Hoofdbestuur
van de Kon. Ned. Mij. tot bevordering
der geneeskunst samenstelster en
opdrachtgeefster van de ereraad ge
wend met het dringende verzoek dit
rapport te mogen ontvangen. Het hoofd
bestuur heeft dit geweigerd in bewoor
dingen, die door zjjn officiële woord
voerder als volgt werden geformu
leerd:
„Het Hoofdbestuur meent tot pu-
blikatie van de aan de uitspraak van
de ereraad toegevoegde verslagen,
waarnaar in de uitspraak wordt ver
wezen, niet te kunnen overgaan. De
ze verslagen zullen moeten worden
gezien, zo neemt het Hoofdbestuur
voorshands aan, als interne verant
woording van de ereraad van de
door hem gevolgde procedure en ter
adstructie van de feiten, zoals de ere
raad die als vaststaande heeft aange
nomen en op welke feiten de voor dr.
Van Erp Taalman Kip ontlastende
uitspraak steunt.
Mocht het Hoofdbestuur blijken dat,
geheel in tegenstelling tot zijn opvat
ting, de ereraad van inzicht is, dat
behalve zijn uitspraak ook bedoelde
verslagen van zijn zittingen kunnen
worden gepubliceerd, dan zal het
Hoofdbestuur zich te dezer zake on
nieuw moeten beraden nadat het ken
nis heeft genomen van deze versla
gen, welke thans nog niet in zijn be
zit zijn gekomen.
Reeds nu moge worden bedacht,
voor geval een dergelijk nader be
raad zou moeten volgen, dat de Maat
schappij op verzoek van een harer le
den een ereraad heeft ingesteld, ten
einde dat lid de gelegenheid te bie
den rekenschap af te leggen van zijn
handelwijze, welke door anderen als
strijdig met de medische ethiek wordt
aangeduid, zonder dat deze anderen
hun beschuldigingen jegens dit lid
voorleggen aan de daarvoor aangewe
zen instanties, zodoende de betrokke
nen de gelegenheid onthoudende zich
tegen deze beschuldigingen te kunnen
vei'weren Kennisneming van de ver-
FANFANI
russen vandaag en de dag,
waarop praeses Simons
in het gebouw van de
Sint Josephs Gezellen Vereni
ging Amsterdam I zijn eerste
H. Mis opdroeg, ligt een periode
van 25 jaar. Als de praeses het
verschil tussen beide dagen on
der woorden brengt, zal hij on
getwijfeld zijn geliefde uitdruk
king: „Het is komiek" gebrui
ken. Wanneer men als pas
benoemde president, bij wijze
van ontvangst een irriterend
lege kapel aantreft en een kwart
eeuw later handen te kort komt
om alle gelukwensen in ont
vangst te nemen is het begrij
pelijk dat praeses Simons „bin
nenpretjes" heeft over de tijd,
die wij voor ons als een weer
galoos avontuur beschouwen.
Want zo lang als praeses Simons
in zijn burchtaan de Stad
houderskade zetelt, is hii ge
confronteerd met moeilijkheden
en problemendie maar al te
vaak als onoplosbaar de unieke
vereniging van de Sint Josephs
Gezellen dreigden te liquide
ren. Dank zij een verbluffende
kennis van zaken, een grote
vindingrijkheid en doorzettings
vermogen, heeft praeses Simons
de wind in de zeiler, kunnen
houden en vaart de Gezellen
Vereniging nog altijd op haar
best; met de gezellen, de ge
huwden, de patroons, de Kajotters en Kajotsters en niet te vergeten het
fraai gerestaureerde en modern ingerichte Van Nispenhuis.
Toen praeses Simons in 1934 aan de Stadhouderskade arriveerde om
als opvolger van rector Van Galen het werk van de grote Van Nispen de
godsdienstige, sociale en culturele vorming van katholieke handwerks
lieden, voort te zetten, werd hij met bepaald gemengde gevoelens ont
vangen. De vereniging verkeerde in nood en de leden zagen in hem de
man, die door de bisschop was aangesteld om de opheffing te regelen.
Gebrek aan belangstelling en bestuursvergaderingen d la minute, maakten
de start van praeses Simons buitengewoon moeilijk. Maar de geboren
Rotterdammer met Limburgs bloed in de aderen hield vol en slaagde er ten
slotte in de sympathie en medewerking van alle leden te winnen. Een
grote rol hierbij speelde de onvergetelijke prestatie om in de crisistijd,
iedere dag zo'n 400 werklozen in het verenigingsgebouw aan het werk te
zetten en te voeden.
„Ik prakkizeerde maar om steeds weer nieutoe klusjes te vinden, en ik
snap nog steeds niet hoe ik er uit ben gekomen" vertelt de praeses. „Die
smeedijzeren bordjes aan de Amsterdamse bruggen hebben wij toen gemaakt,
evenals speeltuinen voor de volkswijken en hekken in het Vondelpark.'
De oorlog betekende het einde van de eerste étappe. De Duitsers lieten
het gebouw ontruimen en maakten van de kapel een Garmsonskirche
De praeses bleef in de onmiddellijke omgeving en „dook onder bij zijn
buren, de broeders, om een oogje in het zeil te houden. En nauwelijks was
de bevrijding een feit of hij snelde naar de kapel en dwong de Duitse
legeraalmoezenier onmiddellijk zijn biezen te pakken. Hoe het mogelijk
was dat de Josephs Gezellen toen een nieuw leven konden beginnen, is
voor velen nog steeds een groot raadsel. Het gebouw was met een Duitse
grondigheid ontruimd, wat wil zeggen dat er niets, maar dan ook hele
maal niets meer in was. Tafels, stoelen en niet te vergeten de talrijke
machines, ten behoeve van de cursus voor handwerkslieden aangeschaft,
waren verdwenen en de vloeren stonden half verrot onder water. De
aanblik was om te huilen en voor de eerste keer, „had ik echt de neiging
om er het bijltje bij neer te leggen," herinnert praeses Simons zich. „Maar"
zo gaat hij verder, „alle 1500 leden waren teruggekomen en toen moest ik
wel doorgaan. Het begon opeens weer te leven, de vereniging en hei
gebouw met al zijn tradities. De een deed dit, de ander dat en tenslotte
hadden wij, zonder hulp van wie ook, de hele zaak weer op poten."
Praeses Simons praat over deze historische gebeurtenissen met hei
gewoonste gezicht van de wereld. Hij is er de man niet naar om zich
op de borst te slaan en bovendien is hij er van overtuigd, dat hij op een
wonderlijke wijze het geluk aan zijn zijde heeft gehad. Dat bleek wel
bij de laatste grote beslissing om het oude verenigingsgebouw grondig te
herbouwen om het als Van Nispenhuis te kunnen verhuren en daardoor
een bron van inkomsten te stichten. Daarmee redde hij opnieuw zowel het
huis als de vereniging van de ondergang. Praeses Simons zal men zijn
grote zorgen nooit aanzien. De markante man, klein, gedrongen van
lichaamsbouw, levendig in zijn manier van spreken, verbergt ze heel
handig achter zijn „eeuwige" glimlach. „Ik weet dat ik er toch altijd uil
kom, want ik ben net als een inktvis. Ik heb als het moet vele armen om
te pakken wat ik nodig heb. Da's nu weer het komieke van het geval.
slagen van de zittingen van de ere
raad door het Hoofdbestuur der Maat
schappij zou mogelijk kunnen leren,
dat publikatie daarvan niet door
de ereraad doch door de Maatschap
pij de indruk kan wekken als zou
de Maatschappij zich meer of verder
willen inlaten met een aangelegen
heid dan zij, met betrekking tot een
enkel facet er van, eer en aanzien
van een harer leden, heeft willen en
wi) doen."
ierbij zij in de eerste plaats aan
getekend, dat er een verschil van
inzicht met betrekking tot de pu
blicabelheid der verslagen lijkt te be
staan tussen het Hoofdbestuur en de
ereraad. Immers de ereraad verwijst
enkele malen in zijn uitspraak ter ad
structie naar het rapport, doch dit zou
de raad moeilijk kunnen doen, als hij
niet rekende op publicatie van dit rap
port. Immers een adstructie, die in fei
te niet gegeven wordt, is geen adstruc
tie. Naar een adstructie, die slechts in
tern bedoeld is, verwijst men de open
bare mening niet, als men voornemens
is haar deze te onthouden.
Daarvan afgezien laat de uitspraak
zelf, in de vorm, waarin deze gegeven
is, enkele belangrijke vragen open. Zo
als ik reeds in mijn commentaar op de
uitspraak uiteenzette, gaat het conflict
tussen het echtpaar Meulenbelt en de
heer Van Erp Taalman Kip niet zozeer
over de vraag, of zij al dan niet op
die bewuste dag krankzinnig waren (en
gevaarlijk, zoals de wet als voorwaar
de voor in bewaring stelling uitdrukke
lijk noemt) als wel of de heer Van Erp
Taalman Kip de echtelieden al dan niet
heeft onderzocht. Tegenover de ontken
ning van de Meulenbelts stelt de ere
raad de bevestiging, die hij zonder een
woord ter adstructie geeft, ook niet op
dit punt in de vorm van een verwijzing
naar de niet gepubliceerde verslagen.
Dit komt mij voor een overdrijving te
zijn van de autoriteit, die de ereraad
bezit. Het is slechts natuurlijk en men
selijk, dat de publieke opinie, na alles
wat er over deze zaak in de openbaar
heid is gebracht, er behoefte aan ge
voelt te weten of en hoe de ereraad dit
punt heeft onderzocht. Dit klemt te
meer na de brief, welke het echtpaar
Meulenbelt terstond na de uitspraak aan
de heer Van Erp Taalman Kip heeft
geschreven en in „De Telegraaf" heeft
doen publiceren. Aan deze brief ontleen
ik de beide eerste alinea's, welke in dit
verband van belang zijn:,.Het zo juist
gepubliceerde rapport van de Ereraad
(welke op uw verzoek werd ingesteld)
voert tot de conclusie, dat u aan de
Ereraad verklaard hebt, dat u ons op
23 fberuari 1955 onderzocht. Indien u de
ze verklaring inderdaad hebt afgelegd,
constateren wjj hierbij, in het openbaar,
dat u liegt. En wij dagen u uit deze
verklaring in a anwezigheid van onze
advocaat en ons vol te houden. U bent
kennelijk vergeten het onderhoud, dat
u met ons had op 26 september 1956,
in aanwezigheid van een getuige. In dit
onderhoud bleek uit uw antwoorden op
de door ons gestelde vragen, dat u ons
niet hebt onderzocht; dat u zelfs geen
gesprek met ons hebt gevoerd..."
it het bovenstaande blijkt dus, dat
dé heer en mevrouw Meulebelt
de heer Van Erp Taalman Kip
op grond van de uiaspraak van de
ereraad thans openlijk van een leugen
betichten. Van het onderhoud, waarvan
zij spreken, gevoerd in bijzijn van een
getuige, die thans lid is van de Hoge
Raad der Nederlanden, hebben zrj on
dergetekende ook zelf verteld. Er is
destijds te dezer plaatse melding van
gemaakt. Sedertdien is mij bevestigd,
dat dit onderhoud in bijzijn van de be
doelde getuige inderdaad heeft plaats
gehad.
Een vraag, die zich derhalve voor
doet uit verlangen om adstructie te
verkrijgen terzake van het door de ere
raad gestelde is: heeft de raad onder
zocht of dit onderhoud heeft plaats ge
had en hoe het verlopen is? En voorts
heeft de ereraad ook de getuige bij dit
onderhoud gehoord? Zolang deze kwes
tie niet wordt opgehelderd, onthoudt de
ereraad, resp. de Kon. Mij. tot bevor
dering der geneeskunst, aan de publie
ke opinie enkele gegevens, die onont
beerlijk zijn om het gewenste vertrou
wen te wekken, een vertrouuwen
dat op meer gefundeerd is dan op
louter beroep op autoriteit. Dat hiermee
aan de goede naam van de heer Van
Erp Taalman Kip minder goed wordt
gedaan dan de ereraad met de publica
tie van zijn uitspraak bedoeld moet heb
ben, is voor de publieke opinie niet het
voornaamste gevolg, ofschoon *het in de
menselijke orde van veel belang is.
Voor de publieke opinie is het voor
naamste belang ,dat zo mogelijk de on
rust wordt weggenomen, ontstaan door
het opwerpen van de aantijging, dat het
onder de bestaande wetgeving mogelijk
is mensen op onvoldoende gronden we
gens krankzinnigheid op te sluiten. De
ze onrust heeft ondermijning van gezag
en vertrouwen gewekt. Het ligt binnen
het vermogen van de ereraad (c.q. de
Maatschappij ter bevordering der Ge
neeskunst) zekerheid te verschaffen.
LIBRA.
Wegspattende vonken bij het lassen
waren oorzaak dat vrijdagmiddag de
machinefabriek en constructiewerk-
plaats Snelders aan het Sluispad te
Koog aan de Zaan tot de grond toe is
afgebrand. Hoewel de brandweer van
Koog aan de Zaan. geassisteerd door de
brandweer van Zaandijk, spoedig ter
plaatse was, kon niet worden voorko
men dat ook het woonhuis naast de fa
briek geheel uitbrandde. Enkele tien
tallen postduiven, waarmee de heer
Snelders in binnen- en buitenland vele
successen behaalde en die een waarde
vertegenwoordigden van 6 k 7000 gulden,
kwamen in het vuur om. De totale scha
de. die op ruim een ton wordt geschat,
wordt door verzekering gedekt.
/Ti fis <Ti rr\ (Ti za
(Van onze parlementaire redacteur)
„Wanneer wij ons reformatorisch
standpunt maar kunnen handhaven,
dan kan altijd ivorden uitgezien naar
meer samenwerking", aldus de A.R.-
fractieleider dr. Bruins Slot «op een
plaatselijke vergadering van zijn partij
in Den Haag. Met prof. Romme, die
hierover onlangs gesproken heeft op de
Partijraad van de K.V.P., was dr.
Bruins Slot van mening, dat het moge
lijk moet zjjn om tot nieer coördinatie
te komen by het opstellen van program
ma's. Hij waarschuwde echter tegen
overdrijving van de mogelijkheden daar
toe. Door overleg zou onderzocht kun
nen worden of een verdere coördinatie
te bereiken is.
Van nature is er rees veel gelijkenis
ontstaan, aldus de A.R.-fractieleider.
Het tot elkaar komen zal volgens hem
op Europees vlak echter altijd veel ge
makkelijker zjjn dan ln ons eigen land.
Hier hebben wij in de politiek te ma
ken met een uitgegroeid partijwezen,
waarvan de herkomst tot diep in de ge
schiedenis teruggaat. De partijen, die
de reformatorische beginselen zijn toe
gedaan, zullen deze in hun partiipro-
gramma's altüd tot uiting willen doen
komen. „Dat is ons visitekaartje", al
dus dr. Bruins Slot.
Hij vond het ook met het oog op de
strijd tegen het humanisme van het
grootste belang, dat de partijstructuur
in Nederland niet wordt verbrokkeld.
Het protestantisme heeft buiten Neder
land geen politieke gestalte. Zou men
de structuur in ons land geweld aan
doen, dan zou het humanisme buiten
Nederland daardoor nieuwe mogelijkhe
den krijgen. De samenwerking in de
Europese politiek tussen protestanten
en katholieken is volgens dr. Bruins
Slot bovendien gemakkelijker, omdat
het daar vooralsnog slechts gaat om
sociaal-economische kwesties. En
„sinds Talma en Aalberse verstaan pro
testanten en katholieken elkaar op dat
vlak uitstekend". Voor dr. Bruins Slot
waren de huidige verhoudingen tussen
kabinet en Kamer veel gezonder dan
voorheen, nu er niet zulke sterke bin
dingen bestaan tussen fracties en kabi
net. Thans blijkt er veel meer moge
lijkheid te bestaan tot onderling over
leg en het komt dan ook nu meer voor,
dat men zich door argumenten laat
overtuigen. „Ik vind dat veel meer in
overeenstemming met het dualisme in
ons staatsrecht". Dr. Bruins Slot zei,
dat de oppositie van de P.v.d.A. hem
zeer was meegevallen. Hij vond het in
het belang van het land dat de socialis
ten gematigd en correct optreden.
jüuy.uov.u.UUMVtfJ
s
(NADRUK VERBODEN)
