Mevrouw mr. C. M. Smithuysen over
de problemen rond de godsdienstige
vorming van de opgroeiende jeugd
SLANKE LIJN!
-0
kwatta
Redt eerst"1""""""""I
de anderen
marguerite bourcet
RENNIES
Ouders zijn te zeer bang om
risico's te nemen
SUCROSA
Probleem
Hitlers Volkswagenspaarders
ïn het ongelijk gesteld
Socioloog hij de K.J.M.V.
1959EEN GOED
BIERJAAR
De notulen van
het loonoverleg
Fabriek behoeft „verplichtingen"
niet na te komen
Brandend Maagzuur
VROUWENGILDE BISDOMMEN HAARLEM EN ROTTERDAM
yt is weer
DINSDAG 10 NOVEMBER 1959
PAGINA 7
'n Amerika is een nieuwe zoet
sof ontdekt, met zulk een zuivere
*maak, dat men in de hele wereld
Enthousiast is.
Staatssecretaris wijst op
eerdere publikaties
van N-V.V..zijde
Teweer-stelling tegen
Kerk geen manifestatie
van ongeloof
Teveel gepraat
Eigen persoonlijkheid
Verantwoordelijkheid
Aalmoezenier Sampers
volgt mgr. Roncken op
Als geestelijk adviseur
Limb. Kath. Werkgevers
1 Kwatta
Manoeuvre
20 ets reep voor
ÏO Kwatta-soldaatjes
bij Uw winkelier
De veerdiensten over
de Wester scheld en
Rekest aan minister V. en W.
over de tarieven
Examens
Einde van 10 jaar
procederen
Auto te wateréén
inzittende verdronken
Helmondse wethouder
gered
door 1
Voor f 80.000 aan
auto's verduisterd
Faillissementen in
oktober
De meeste mensen krijgen
last van
wanneer ze van huis zijn...
Drs. Theo Schouten
ÏAARLEM, 10 nov. Vandaag heeft het Katholiek Vrouwengilde in de
'sdommen Haarlem en Rotterdam zijn algemene vergadering gehouden
Haarlem. De nieuwe presidente, mevrouw mr. C. M. SmithuysenNaes-
deed haar intrede met een uitvoerige en gedegen inleiding over
''"roblemen rond de godsdienstige vorming van de opgroeiende jeugd". Zij
Roemde het een tragische bijzonderheid van onze tijd, dat zelfs in de zo
genaamde goede gezinnen ouders en kinderen ervaren, dat zij zo graag
"ader tot elkaar zouden willen komen, doch dat zij in wezen steeds verder
v»n elkaar afraken. De jeugd van tegenwoordig is kritisch en ziet scherp.
J.ele kinderen onderwerpen zich niet meer aan het ouderlijk gezag, omdat
■I glashelder inzien, dat de ouders zelf niet weten hoe zich aan de gewij
lde omstandigheden aan te passen. De oudere weten soms zelf geen ant
woord op bepaalde vragen en beroepen zich in hun onzekerheid op het
"aderlijk gezag zonder meer.
Advertentie
Goed nieuws voor hen, die geen
suiker mogen gebruiken
tabletten 0.95 - 500 tabletten 2.95
's-GRAVENHAGE, 9 nov. Mede
dank zjj de fraaie en langdurige zomer
^'ordt 1959 een goed bierjaar, zo heeft
de voorzitter, van het produktschap
Voor bier, mr. H. J. M. Loeff, in de van
daag gehouden vergadering meegedeeld.
Li het eerste halfjaar bedroeg de bin
nenlandse omzet 1.155.566 hl. tegenover
U026.331 hl. in het eerste halfjaar 1958,
hetgeen een tjjging met 12,6 procent
betekent. In de periode januari tot en
hiet september 1959 was de omzet 116,2
brocent van die in de overeenkomstige
beriode van 1958. De bierexport in de
ïeriode januari tot en met september
1959 was 677.180 hl. tegen 587,607 in de
overeenkomstige periode van 1958, een
Stijging van 15,2 procent. De import be
droeg in de maanden januari tot en met
augustus 1959 28.498 hl. tegen 23.066 hl.
in de overeenkomstige periode van 1958,
een stpgmg met 23,5 procent. Het bier-
verbruik per hoofd der bevolking in Ne
derland bedraagt op het ogenblik cir
ca 22 liter per jaar.
Het bestuur van het produktlschap zal
hij de minister van Sociale Zaken en
Volksgezondheid aandringen op spoed
bij de behandeling van het wetsontwerp
tot wijziging van de drankwet.
De secretaris de heer Vriesendorp,
*ei o.m. dat de bieromzet in de E.E.G.-
Partrierianden absoluut en relatief ster
ker is gestegen dan bij ons. Wat de ex-
Port betreft is er een nek- aan nek-race
hiet Duitsland. De mogelijkheid bestaat
Rat grondstoffen als gerst, mout en
fop, mede door de nieuwe vast te stel
en invoerrechten, duurder zullen wor-
Ren. De vorming van de kleine vrijhan-
Relszone kan onaangename gevolgen
Voor de Nederlandse bierindustrie heb-
hen o.a. door de concurrentie die Dene
marken ons in het sterlinggebied kan
•andoen.
Advertentie
Van Nell» bestellen!
Over de besprekingen in de Stichting
7*0 den Arbeid over de spelregels van
"et loonbeleid zijn met miskenning
fan het vertrouwelijk karakter van de
"aprekingen veel publikaties ver-
rfbenen. Niet alleen over de resultaten
ifaar ook over de gedachtenwisseling.
!k «'as toen redelijkerwijs niet meer ge-
j|?üden van mijn kant het vertrouwe-
JRk karakter te handhaven, aldus
^aatssecretaris Roolvink n.a.v. de
Protesten over het feit dat hij in de
VWeede Kamer een passage van het
v„ sla8 van de besprekingen heeft
orgelezen.
ciir antwoord op vragen van het so-
'aUstische Kamerlid Roemers over
on u kwestie wijst de staatssecretaris
V'bat uitvoerig artikel in ,,Het Vrije
deBi„ van de hand van een van de
VaJ ^hiers aan het overleg <de heer
sep" Tilburg van het NVV). De staats-
i'e„A'a,'is is van mening dat hij ter
Op pf9ing van verkeerde conclusies
Re r»i[y*ste indrukken als gevolg van
cila'"ohkaties gerechtigd was met een
op uit de notulen aan te tonen dat
bewuste vergadering overeen-
Ea, nS in de stichting bestond.
"°tuia is °°R de juistheid van die
•tem??, aangevallen. De volledige in-
^beiro 8 me' de uitwerking van de
e's zou alleen maar hebben be-
ïNl p voorzover het ging over de me-
"'SÉ VAO en niet in hun algemene gel-
De regering houdt echter
h en. heeft dat ook in een la-
ersadering van de stichting ge-
"lep dat het wel ging over alge
Phl i-,S?Sels en dat het nle' aangaat
eR'en 2 1 men z'ch toen daarop ver
Verkla2Iee later de notulen onjuist te
°ok j ?n- een latere brief blijkt
Jiitii]„ bet bestuur van de Stichting,
ffVv 9® vertegenwoordigers van het
tffia' wSI1 ®',sn°g op de oedoelde cri-
°'vink aldus staatssecretaris
"levtie
Van Nelle bestellen!
De jeugd van tegenwoordig, aldus me
vrouw Smithuysen, ziet de onevenwich
tigheid en de onvolgroeidheid van vele
volwassenen, die hun tekortkomingen
ten opzichte van hun kinderen compen
seren door een teveel aan maatregelen
en straffen. De autoriteit van de vol
wassenen wordt alleen geaccepteerd,
wanneer zij gedragen wordt door geeste
lijke volwassenheid en geestelijk over
wicht. De jeugd heeft steeds meer hulp
nodig van opvoeders, die werkelijk vol
wassen zijn en daardoor in staat zijn,
haar te loodsen door de verwarring van
haar bestaan. De ouders moeten daar
bij hun kinderen in de eerste plaats to
nen. dat het hun ernst is met het chris
ten-zijn, dat zij rotsvast geloven en ver
trouwen. Maar tegelijkertijd moeten de
kinderen begrijpen, dat zij anders zijn
dan hun ouders, dat hun geloof niet dat
van hun ouders is. De ouders moeten
niet trachten hun geloof aan de kinde
ren op te dringen. Zij moeten hen wel
helpen in hun twijfel en hun tegemoet
komen, maar zonder hen te veroorde
len of hen te dwingen tot dingen, die zij
in hun hart verfoeien. De grote fout van
vele ouders is namelijk, dat zij het ge
loof van hun kinderen zeker willen stel
len met allerlei voorschriften en regle
menten. Zij durven absoluut geen risico
te nemen en zijn o zo bang fouten te ma
ken.
Daarom nemen zij liever het foute
zekere" voor het „betere onzekere".
Zij vergeten, dat het geloof geen aard
rijkskunde of algebra is, dat je kunt
instampen en als huiswerk opgeven,
desnoods onder allerlei dreigementen.
Het geloof en daarvoor moet het
klimaat geschapen worden moet
ontvlammen en opbloeien, met liefde
zichtigheid geleid en gevoed worden,
en niet bevolen en gereglementeerd.
Naar de mening van mevrouw Smit
huysen wordt er door goedwillende
ouders en opvoeders veei te veel tegen
de kinderen gepraat en vermaand. Veel
te veel worden de kinderen aangespoord
tot een godsdienstig leven, dat het hun
ne niet is. Het heeft totaal geen nut,
de kinderen te dwingen of te verplich
ten naar de kerk te gaan, en zeker niet
onder dreigementen van straf en zonde.
Blinde gehoorzaamheid heeft namelijk
geen enkel effect ten aanzien van het
geloof van het kind. Nodig is een wer
kelijk inzicht van het kind, dat de rede
lijkheid van het gevraagde inziet.
„Ik vraag mij wel eens af", aldus de
inleidster, „of het verlangen van de
ouders naar brave kinderen, die als een
voorbeeld vooraan in de kerk zitten, uit
sluitend voortspruit uit hun werkelijke
bezorgdheid voor het zieleleven van dit
kind, of dat er misschien toch iets door
heen speelt van fjdelheid. Wanneer va
der kerkmeester is en moeder een voor
beeldig lid van de Elisabeth-Vereniging,
dan is het toch wel heel heerlijk, wan
neer de kinderen ook de oogappel van
de pastoor zijn en een voorbeeld voor
de kinderen uit de parochie".
Mevrouw Smithuysen improviseerde
daarna op het oude adagium, dat de
ouders eens wat minder moeten praten
en meer moeten luisteren. Wanneer de
kinderen van jongs af aan gewend zijn,
dat de ouders ook naar hen luisteren,
leren zij hun gedachten formuleren en
hun moeilijkheden onder woorden bren
gen. Later als zij groter zijn, blijven
zij praten en trekken zij zich niet terug
met hun problemen. Zij weten dan, dat
er naar hen geluisterd wordt en dat zij
serieus worden genomen.
Ieder jong mens, hoe klein hij ook is,
heeft een eigen persoonlijkheid, hem
door God gegeven. Hij heeft er recht op,
dat de ouders die persoonlijkheid res
pecteren. De jonge mens zal op zijn
eigen wijze in relatie met God moeten
komen en hij zal tenslotte zelf God moe
ten vinden in een eigen individuele be
levenis. De ouders kunnen daarbij na
tuurlijk helpen,- maar zij mogen het
kind niet naar God „slepen". Ouders
en opvoeders laten zich teveel door
angst leiden en te weinig door geloof
en vertrouwen. Zjj zijn bang voor de
buitenwereld, voor de anders-denken
den. Wanneer zij echter hun kinderen
geestelijk weerbaar willen maken, dient
dat te geschieden met een vertrouwen
in God, in zichzelf en in hun kinderen.
Dan zullen zij risico's durven nemen.
Daarmede komt aan de critische instel
ling van de kinderen tegemoet, wier
probleem het is, dat zij zoeken naar God
en Hem niet vinden in de dingen en ver
houdingen in deze wereld. En dikwijls
vinden zij God ook niet in de traditionele
vorm, waarin de Kerk zich aan hen
openbaart.
Zij stellen zich teweer tegen deze
wereld, tegen deze Kerk, en dat wordt
door de ouders niet aanvaard em de
eenvoudige reden, dat deze hierin
een manifestatie van het ongeloof
zlel?:.Pe ouders herkennen niet het we
zenlijke, wat hierachter schuilt, dat
is niet 't ongeloof, maar de worsteling
om het geloof; niet de vorm en de
traditie, maar het echte en wezenlij
ke, God zelf.
Er tensloote aan herinnerend, dat het
de ouders zijn, die in eerste en laatste
instantie verantwoordelijk zijn voor het
geestelijke leven van hun kinderen, stel
de mevrouw Smithuysen, dat, wanneer
de oudgrshun kinderen naar een katho
lieke school sturen of naar een congre
gatie of cursus, zjj niet klaar zijn. Zij
moeten we] degelijk overwegen, of de
voorlichting en de vorming, die hun kin
deren daar krijgen, hen ook werkelijk
nader tot God brengt.
De ouders en opvoeders zullen bereid
moeten zijn de apostolische taak, die
hoe langer hoe meer hun op de schou
ders wordt gelegd, werkelijk op te ne
men en tot een goed einde te brengen.
„Wat wij nodig hebben", zo besloot zij,
„is moed en vetrouwen, en het besef,
dat wij de plicht hebben, onze kinderen
op te voeden niet -ot formalistische ca
techismus-katholieken, maar tot aposto
lische uitdragers van het geloof".
Advertentie
Van Nelle bestellen!
ROERMOND, 10 nov. De bisschop
van Roermond heeft benoemd tot gees
telijk adviseur van de Limburgse Katho
lieke Werkgeversvereniging de zeereer-
waarde heer F. G ,A. Sampers, aalmoe
zenier van sociale werken te Venlo, on
der gelijktijdig eervol ontslag als zoda
nig aan mgr. K. W. H. A. Roncken.
Advertentie
Advertentie
West-Zeeuwsch Vlaanderen, 9 nov.
De samenwerkende verenigingen van
burgemeesters, secretarissen en ont
vangers m Westelijk en Oostelijk
Zeeuwsch-Vlaanderen hebben zich met
een uitvoerig adres gewend tot de mi
nister van Verkeer en Waterstaat met
betrekking tot de veren over de Wes-
terschelde. In het rekest wordt gesteld
dat de toenmalige minister van Ver
keer en Waterstaat Zeeuwsch-Vlaande
ren in 1944 vrtfe veren beloofde en in
derdaad ook gaf. Later, toen de pro
vinciale vloot welke de diensten onder
houdt, nodig moest worden vernieuwd
werden matige tarieven ingevoerd.
Toen deze tarieven vorig jaar nog
maals werden verhoogd, kwamen er
protesten uit geheel Zeeuwsch-Vlaande
ren, welke haar weerklank vonden in
de Tweede Kamer, waar moties wer
den aangenomen tot verlaging van de
tarieven. De verhoogde tarieven, aldus
schrijven de burgemeesters in het re
kest werken voor Zeeuwsch-Vlaanderen
funest. Het onderlinge Zeeuwse ver
keer wordt er door afgeremd terwijl
handel en nijverheid zich niet naar be
horen kunnen ontplooien. Zij stellen de
minister voor voor de Zeeuwen een spe
ciale kaart voor het bedrag van ƒ1
te verstekken op vertoon waarvan de
Zeeuwen gratis gebruik kunnen maken
van de veerdienst. Met klem bepleiten
de burgemeester faciliteiten voor voet
gangers, fietsers en fietsen met hulp
motoren. Met deze invoering zal, aldus
de burgemeesters worden bereikt dat
de toeristen wel de huidige tarieven
betalen, doch dat het onderlinge ver
keer in Zeeland zelf door de tarief druk
niet gehinderd wordt.
NIJMEGEN, 9 nov. Kand. klassie
ken: J J- Scheepens SS.CC. (St.
Oedenrode).
Semi-artsexamen: R. E. Wong-Chung
(Nijmegen).
Advertentie
Van Nelle bestellen)
De wereld steekt, zoals
U allen vast wel weet, vol
problemen. Werkelijk, je
kunt je in deze dagen niet
meer omkeien of je leunt
ergens tegen een probleem
aan. En dat is dan nog tot
daaraan toe. Maar de
meeste mensen kunnen
niet tegen een probleem aankijken
zonder het op te willen lossen. En dan
beginnen natuurlijk de moeilijkheden.
Want een probleem oplossen betekent:
nieuwe problemen oproepen. Wat im
mers is het geval? Een mens heeft een
probleem zelden alleen en helemaal
voor zichzelf. Gaat hij er dus wat aan
dóen, dan wordt hij allicht geconfron
teerd met een ander. Het probleem
gaat listig tussen hen instaan en dan
is het mis. Die kijkt er zo tegen aan,
de ander zus. Wie heeft gelijk? Dat
wordt dan een kwestie van overtuigd
zjjn en van overtuigen.
Ach heden, en wat voor barre pro
blemen doen zich dan voor. Wat is
gelijk? Het gelijk is betrekkelijk Be
halve dan bijvoorbeeld in geval van
beenbreuk. De patiënt geneest og ge
neest niet. Degene die geneest heeft
gelijk. Maar voor de rest. Ik heb er
eens een hele middag aan besteed om
een ander te overtuigen van mijn ge
lijk in een probleem van immateriële
En gelijk had >k, dat verzeker
IK U
Sterker, ik kréég het ook. Maar toen
het zover was, was ik de verdrietigste
mens ter wereld. Ik stond vermorzeld
op en ging met een levensgroot nieuw
prol leem naar huis. En ik vervloekte
mijn gelijk.
Sindsdien weet ik dat men verreweg
de meeste problemen het beste zo kan
laten En bij voorkomende gevallen
zeg ik dan ook opgewekt: „Ha. fijn,
een probleem'". Desnoods zet ik er een
bloemetje bij of zo. Dat hangt van mijn
bui af. Soms steek ik ook wei een vuist
op. Maar ik dóe er in ieder geval niets
aan.
En mijn overtuiging dan, en mijn
behoefte om te overtuigen? Wel, ik
ben er van overtuigd dat de enige ma
nier om waar dan ook overtuigd van
te zijn het ergens in geloven is.
Wat zegt U? Ja, natuurlijk, dat geef
ik U toe. dén heb je weer het probleem
van
Celle, Nedersaksen, 10 nov. Het ge
rechtshof heeft hier gisteren in hoger
beroep een eis tegen de Volkswagenfa-
briek, die bij inwilliging een verlies
van honderden miljoenen mark voor de
fabriek zou hebben betekend, afgewe
zen. Twee inschrijvers van Hitiers
spaarplan dat „ieder Duits gezin een
auto" tot leuze had, stelden dat de Volks
wagenfabriek ais opvolger aansprake
lijk was voor de eisen van de inschrij
vers van het spaarplan. Aan de uit
spraak is een juridische strjjd van tien
jaar voorafgegaan.
De rechtbank heeft dus de mede-ver
antwoordelijkheid der „Volkswagenfa-
brieken" niet erkend. De V.W.-spaar-
ders kunnen dus van de president-di
recteur der V.W .-fabrieken ir. Nord-
hoff niet eisen, dat hij hun een wagen
levert. Was de eis van de V.W -spaar
ders (c.q. nabestaanden) toegewezen,
dan zou de „Volkswagenfabrieken" in
Wolfsburg, bij een dagproduktie van
3.000 wagens een volle maand voor de
„Hilfsverein der V.W.-Sparer" moeten
werken en voor rond 500 miljoen mark
aan auto's moeten leveren, wat prac-
tisch neer zou komen op een bedrijfs
verlies in dezelfde hoogte aangezien de
spaargelden van destijds natuurlijk al
lang zijn verdwenen. Bovendien zijn
lang niet alle V.W.-spaarders bij de
„Hilfsverein" aangesloten.
In totaal schat men, dat er in ge
heel Duitsland (met inbegrip dus van
de Oostzone) rond 300.000 V.W.-spaar-
ders zijn. Voor de fabriek stond een be
drag van 1.2 miljard mark op het spel.
Niet bepaald een bagatel.
Dit was overigens de achtste keel
sinds 1950 dat een Westduitse recht
bank uitspraak heeft moeten doen in
het proces, dat de z.g. Volkswagen
spaarders voeren tegen de „Volkswa-
gen"-fabrieken in Wolfsburg en daar
mede tegen de Westduitse staat, die
als rechtsopvolgster van het „Derde
Rijk" eigenaar van de grootste auto
mobielfabriek in West-Europa is. Het
vonnis van het „Oberlandesgericht"
in Celle is beslissend voor de vraag,
of de „Volkswagenfabrieken" eniger
lei verplichtingen hebben tegenover
de door Hitier bedrogen „Volkswa
genspaarders". die trouw hun pennin
gen offerden om voor 1000 Reichs-
mark een aüto te kunnen bezitten,
maar die nimmer hebben gekregen.
Zeven vonnissen zjjn voorafgegaan
aan dit laatste proces. Twee daarvan
door West-Duitsland hoogste gerechts
hof, het Bondsgerechtshof in Karlsruhe.
Steeds ging het daarbij om de vraag,
of de Volkswagenfabrieken al dan
niet de verdragspartner waren van de
V.W.-spaarders en of deze daaruit dan
hun aanspraken op levering van een
V.W. (die nu rond 4000 mark kost, ter-
Wijl de 1.000 „Reiehsmark" van destijds
niet meer dan 100 D-Mark waard zijn
geworden) kunnen afleiden. De eerste
uitspraak dateert van januari 1950. Het
„Landgericht" in Hildesheim erkende de
verdragsverhouding, sprak echter de
V.W.-fabrieken vrij van de plicht tot le
vering van 127.610 „Volkswagens" op
grond van de „gewijzigde economische
verhoudingen". Het „Oberlandesge
richt" in Celle bevestigde een jaar la
ter in hoger beroep deze uitspraak. In
oktober 1951 bevestigde in laatste in-
EINDHOVEN, 10 nov. Vannacht is
een auto met twee mensen erin in het
Eindhovens kanaal gereden. Een van
de inzittenden, de Helmondse wethou
der H. van Ekert, wist zich te bevrij
den en naar de wal te zwemmen. Zijn
broer, de veertigjarige Frans van
Ekert, die de wagen bestuurde, kwam
om het leven.
Advertentie
Van Nelle bestellen)
71
8l00Jende. bos, dat het kasteel omgeeft,
hnUnH^w6!'6 'ndruk- zoals sommige roman-
1 2° voor de geest roepen. De dichte
tot °P de Srond- In de verte
weerklinkt gedempt het melancholieke geruis van
een onzichtbare waterval. Het voetpad schijnt einde
loos tussen de dennen door te kronkelen. Het hele
oord is doordrenkt van een bijna onwerkelijke droef-
geestigheid.
Plotseling wijken de bomen uiteen en het woud
gaat over in een met gras begroeide, steile helling
Het kasteel rust op zijn terras boven een vallei
vol bezonken licht. Een dood huis met gesloten blin
den in de grauwe voorgevel. Trouw bewaart het
slot het geheim van het geluk dat zijn muren omslo
ten hebben. De westelijke gevel is bedekt met een
purperen wingerd Aan zijn voet ligt nog een kleine
bekoorlijke tuin waarvan de bloemen zich zonder
ingreep van mensenhanden hebben voortgeplant.
Ouderwetse bloemen: petunia's, floxen en ijzerkruid
en het mengsej van geuren dat zij op een warme
avond verspreiden een mengsel van ondefineer-
bare tederheid moet hetzelfde zijn, als de hertog
en de hertogin van Alengon vroeger samen in het
schemeruur hebben ingeademd.
Geen geluid dringt tot het verlaten kasteel door.
Het aanhoudend geklater van de door stenen dol
fijnen gevormde fontein op het terras, schijnt de stilte
nog absoluter, tastbaarder tt maken.
Eensklaps stijgen uit de diepte van het da) de
klanken van de ontelbare klokken van Innsbruck
?P- Ge kerken en domtorens tuiden het Angelus
m 2? s?hemer van de ten einde lopende dag.
„Mentelberg" betekende voor hen de kostelijke
afzondering waarin zij samen hun vrije dagen door
brachten. 's Winters trok een onweerstaanbaar
heimwee hen daarheen als naar het beloofde land.
Vele malen had Sofie Charlotte het populaire volks
liedje op haar lippen: „Innsbruck, Innsbruck, ich
kann dich nicht verlassen. Wandelen, lezen, mijmeren
bidden, alles deden zij gemeenschappelijk in die
vakanties.
Soms leefde het rustige „Mentelberg" op. Prinses
Louise kwam er logeren. Of de jonge hertogin van
Vendóme wandelde onder de lindebomen. Zij was
in blijde verwachting, wat haar frisse verschij
ning geen afbreuk deed. Een rijtuig wachtte op de
binnenhof. Zij ging met haar man en schoonouders
een rit maken langs de mooie bergwegen. In Inns
bruck stapten ze uit voor de leuke Middeleeuwse
geveltjes van de Marienstrasse. En 's avonds werden
er plannen gemaakt voor verfraaiing en vergroting
van de woonruimte voor de dagen, dat een talrijker
familie zich rond hen zou scharen
En toch scheen de vakantievreugde van 1896 door
duistere voorgevoelens bedreigd te worden. Het was,
alsof Sofie Charlotte, die als het ware op de grens
van twee werelden leefde, een vermoeden had van
haar lot. „Ik zal er niet lang meer zijn," schreef
zij aan een vriendin. Toch was haar gezondheidstoe
stand ezlden zo geruststellend geweest.
Enkele weken later, toen de kinderen vertrokken
waren, stelde zij haar testament op.
4 Oktober 1896.
Het uur van de laatste onthechting. De hertogin
van Alengon vat in het kort samen wat zij als mens
heeft liefgehad, om er zich beter van los te kunnen
maken, nu zij staat voor de drempel die men met
lege handen moet overschrijden.
De kunst, de muziek. Men zou wellicht de
wens verwacht hebben, dat het voorspel van „Lohen
grin of het Amen uit Parsifal" bij de uitvaartmis
gespeeld zou worden, als een laatste zeger. van de
kunst
„Ik verlang, dat men mij op de eenvoudigste
wijze begraaft, zonder muziek."
Ge bloemen. De heerlijk geurende bloemen
die zij op de af scheidsmorgen nog zelf had gekozen.
De bloemen die zij smaakvol schikte in de kostbare
vazen op de avenue Friedland of in de geïmprovi
seerde vazen van afgelegen garnizoensplaatsen.
De bloemen die zij in overvloed naar de Dominica-
nenkapel liet brengen. De bloemen waarvan de dage-
ijkse aanwezigheid voor haar bijna even onontbeer
lijk was als lucht en brood: theerozen en viooltjes,
waarmee haar man later haar graf zou doen sieren.
..Ik vraajv dat men mij geen bloemen geeft.
De éBgance. De duizend verfijningen van
een goed verzorgde vrouw. Zijden japonnen, kanten
sluiers, hoeden a la mode.
„Ik wens gekleed te worden in het habijt van St.-
Dominicus. Ik wens bijgezet te worden in een
volkomen blanke kist, zonder bekleding."
De maatschappelijke rang. De titei Koninklij
ke Hoogheid die zij met een onthechte waardigheid
droeg, maar die haar heimelijk dierbaar was. En die
andere rang, behaald door een voorbeeldig leven en
die na al het ondervonden wanbegrip een lofprijzend
grafschrift zou rechtvaardigen.
..Ik verlang en ik vraag aan mijn welbeminde man
?P mijn kist de volgende inscriptie te laten aan
brengen:
„Sofie Charlotte,
hertogin van Alengon
geboren in Beieren.
Zuster Maria-Magdalena."
Hetzelfde opschrift zou ik op mijn grafzerk ge
plaatst willen zien, zonder verdere toevoeging dan
een woord over Gods barmhartigheid."
Nu heeft zij dus alles vernietigd wat nog aan
zwakheid en aardse gehechtheden in haar was ach
tergebleven. De mijmeringen, de kunst, de natuur
al te menselijk beleefd misschien de laatste
trots, de heimelijke zelfzucht!
En haar haren?
Zij was er trots op geweest. Haar man nog trotser.
Als jonge vrouw, hoe terughoudend en discreet
ook. had zij zich laten fotograferen met loshangend
haar, dat ontbonden bijna tot op de grond hing
En ondanks de mode nad haar man nooit gewild,
dat zij veranderingen aanbracht aan haar kapsel
de tot een kroon ineengewikkelde vlechten.
(Wordt vervolgd).
stantie ook het Bondsgerechtshof de op
vattingen van Landgericht en Oberlan
desgericht, doch droeg laatstgenoemde
rechtbank op na te gaan, of de eisen
der V.W.-spaarders zich richtten tegen
de „Volkswagenfabrieken" dan wel te
gen het vroegere „Deutsche Arbeiter
Front", onder welke nazi-organisatie
de V.W.-spaaractie ressorteerde.
Dit onderzoek leidde er toe, dat het
Oberlandesgericht opnieuw tot de con
clusie kwam. dat de V.W.-fabrieken en
niet het Deutsche Arbeiter Front de ver
dragspartner van de spaarders waren.
Bovendien kwamen deskundigen tot de
slotsom, dat de (tegenwoordige) V.W.-
fabrieken hun verplichtingen jegens de
spaarders gemakkelijk zouden kunnen
nakomen. Het Bondsgerechtshof sloeg
evenwel de hoon der spaarders de bo
dem in: het echtte bet Arbeiter Front
en niet de V.W.-fabrieken de verdrags
partner.
Nu ging het er voor de „Vereniging
van V.W.-spaarders" eigenlijk alleen
nog om de mede-verantwoordelijkheid
van de V.W.-fabrieken te bewijzen, m.
a.w. dat de spaarders zowel met de fa
briek als met het Deutsche Arbeiter
Front een leveringscontract hadden.
Verschillende hoge functionarissen van
het vroegere D.A.F traden in Cele als
getuige op. Zij verklaarden eenstemmig,
dat reeds sinds 1938 tussen de V.W.-fa
brieken en het D.A.F. de afspraak be
stond, dat de fabriek mede-verantwoor-
delijk was voor de vervulling van de
spaar-contracten c.q. de levering der
Hitler-auto's.
BOXTEL, 9 nov. De gemeentepo
litie alhier heeft een plaatselijke han
delaar in tweedehands auto's aangehou
den wegens vermoedelijke verduiste
ring ter waarde van omstreeks ƒ80.000.
De benadeelden zijn een Limburgse
autohandel, waarvoor de handelaar au
to's in consignatie had en een drietal
financieringsmaatschappijen, waarmee
hij huurovereenkomsten had gesloten.
De Limburgse gedupeerde had nog een
bedrag van een halve ton te goed voor
afgeleverde wagens. De verdachte, die
een vrij grote handel in tweedehands
auto's had, genoot in handelskringen
groot vertrouwen. Waar hij het geld ge
laten heeft is nog een raadsel.
Advertentie
Van Nelle bestellen!
(Opgegeven door
Van der Graaf Co. N.V.)
AMSTERDAM, 10 nov. Het totaal
aantal faillissementen, uitgesproken in
de maand oktober 1959, bedraagt 170
(167), te verdelen als volgt. In de pro
vincie Noord-Holland (exclusief Am
sterdam» 24 (15), Amsterdam 27 (16),
Zuid-Holland (exclusief Den Haag en
Rotterdam) 14 (15), Den Haag 5 (1),
Rotterdam 6 (17). Utrecht 11 (11), Gel
derland 21 (18), Noord-Brabant 22 (27),
Limburg 19 (20), Zeeland 2 (4), Fries
land 5 (3), Groningen 5 (6), Drente 2
(2), Overijssel 7 (12). Het totaal aantal
uitgesproken faillissementen van 1 jan.
1959 t/m 31 okt. 1959 bedraagt 1348
(1354). De tussen haakjes geplaatste
cijfers hebben betrekking op dezelfde
periode van 1958.
Advertentie
Brandend maagzuur op "weg
naar Uw werk; oprispingen na
een haastig maal of na een
genoegeltfk samenzijn - nog
aan tafei of dra erna.».
Juist d&n brengen één of twee
Bennies uitkomst. Gemakkelijk
onopvallend in te nemen - ge
woon laten smelten op de tong -
smakelijk en... altijd bh de
hand in handtas of vestzak.
Hygiënisch verpakt - één voor
één.
Waarom dan nog langer dat
lijden en dat onzekere gevoel
en die angst voor de phn die
komen zal. Met Bennies bh de
hand bent U echter voorbereid
en blust ge 't maagzuur in een
handomdraai
Over de hele wereld vinden meer mensen baat bij
Rennies dan bij enig ander maagtablet.
U kunt ze kopen in alle apotheken en drogisterijen.
In mijn jonge jaren was ik
voortrekker, naar dat is wel
mijn enige contact met de jeugd
beweging geweest. Dit zei, ons
drs. Th. Schouten, die onlangs
is benoemd tct voorzitter van
de K.J.M.V. Sociologisch ge
zien vindt lij het jeugdpro
bleem zeer interessant, doch
daarom heejt hij het voorzitter
schap niet aanvaard. Integendeel,
de nieuwe voorzitter heejt zich
afgevraagd of hij wel voldoende
van de problemen van de jeugd
wist om de functie te vervul
len. Drie maanden heeft de heer
Schouten eerst in het bestuur van
deze vereniging meegelopen om
een inzicht te krijgen in het
werk. In deze „inlooptijd" is het
hem duidelijk geworden, dat hij
als socioloog in de functie van
voorzit'er veel zou kunnen doen
voor de jeugd. Het is belangrijk,
dat wij de jongeren helpen bij
hun groei naar volwassenheid en
de K.J.M.V. biedt hiervoor zeer
goede mogelijkheden, aldus de
nieuwe voorzitter. De vereniging
benadert de middenstandsjonge
ren van l7-25jaar. Ieder diocees
heeft een eigen bestuur, dat re
gelmatig contact onderhoudt met
de lokale (parochiële) groepen.
Tezamen vormen deze diocesane
besturen het nationaal verbond.
De heer Schouten heeft zich altijd erg geïnteresseerd voor de politieke
en sociale wetenschappen. Aanvankelijk studeerde hij irt Amsterdam socio
logie, maar een neef haalde hem over om naar Leuven te komen. Ik heb
van deze stap nooit spijt gehad, aldus de socioloog. In deze universiteitsstad
heb ik niet alleen een gezellige, maar ook een zeer leerzame tijd doorge
maakt. Als afsluiting van zijn studie heeft de heer Schouten een sociografi
sche scriptie gemaakt over de Kulturele toenadering tussen Vlaanderen en
Nederland in het perspectief van de wederzijdse informatie. Hij is ander
half jaar assistent bij prof F. van Mechelen geweest. Met deze hoogleraar
heeft hij een enquête gehouden onder Nederlandse en Vlaamse intellec
tuelen over de kulturele problematiek van Vlaanderen.
Als socioloog kwam de heer Schouten in dienst bij de A.R.K.A. Al spoe
dig stapte hy over naar het Kath. Soc. Kerkelijk Instituut K.A.S.K.I.
waar hij nog steeds werkzaam is. ,)Het prettige van mijn baan hier vind
ik, dat je met een groep sociologen samenwerkt en niet individueel. Je
krijgt natuurlijk wel kritiek van oudere collega's, maar daar leer je veel
van". De K.J.M.V. zal een groot deel van zijn vrije tijd opeisen. Het voor
zitterschap van deze vereniging is eigenlijk een nevenfunctie, want hij blijft
aan het KASK1 verbonden als sociologisch medewerker. Toch hoopt de
heer Schouten nog voldoende tijd te kunnen overhouden om naar de schouw
burg te gaan. Deze belangstelling voor het toneel heeft hij overgehouden
van de middelbare school, waar hij in veel stukken meespeelde. De nieuwe
voorzitter interesseert zich ook voor binnenhuisarchitectuur.
Over zijn nieuwe functie zei de socioloog, dat hij er naar zal streven om
bij de jongeren een goede geest te kweken, voor zover die nog niet aan
wezig mocht zijn. Hij acht het van groot belang, dat de bestaande inter
nationale contacten van de K.J.M.V. worden uitgebreid en nieuwe worden
aelegd.
De heer Schouten is vrijdag 30 laar geworden Sinds zijn twaalfde jaar
is hij niet vaak meer in zijn geboorte-dorp Bovenkarspel geweest, maar zijn
verjaardag heeft hij toch in zijn ouderlijk huis gevierd.
