(CLUBWERK een der voornaamste]
I activiteiten van de katholieke I
speeltuinen in Haarlem
Bijdrage in ontwikkeling
kind naar volledige
zelfstandigheid
van
Een typisch Haarlemse merkwaardigheid
die verdwijnen gaat
DE VOETBALPOOL DRAAIT IN
HAARLEM OP VOLLE TOEREN
Wekelijkse inzet:
een kwart ton
Ober „Wouter
vol weemoed
Registratie: omvangrijk en
nauwkeurig werk
OORD VOOR EXCLUSIEVE VERPOZING
Haarlem, 24 dec. De speeltuinen in Haar- f
I
DONDERDAG 24 DECEMBER 1959
PAGINA 3
Jem liggen verlaten. De wip, de scKommel en de
S'ijbaan zijn kaal. Even kaal en stakerig staan
*9 nu in de tuinen als de bomen aan de gracb-
*en. op de pleinen en in de parken. Wie er
Passeert ervaart, dat het op een speeltuin heel
®bl kan zijn. Het lijkt alsof het speeltuinwerk aan
een winterslaap begonnen is. Maar dat is slechts
c'e Werkelijkheid bedriegende schijn ,want bin-
J^nslcamers wordt er enorm ijverig gewerkt. De
^sturen van de Haarlemse speeltuinen zinnen
°P allerhande mogelijkheden om de duizenden
kinderen in de winter bezig te houden. Er worden
v°or hen film- en andere vermaakmiddagen ge-
0rganiseerd en soms excursies voor de oudere
kinderen. Belangrijker dan al deze vormen van
Passief genot is evenwel de actieve bezigheid
van de kinderen in de verschillende clubs. De
Haarlemse katholieke speeltuinen houden er elk
^eerdere clubs op na, die over belangstelling
van de kinderen niet te klagen hebben. Meer
dan de helft van de achtduizend bij een speel
tuin aangesloten kinderen doet er aan mee. Tot
groot gemak van hun ouders natuurlijk, maar
evenzeer tot grote voldoening van de Haarlemse
katholieke speeltuinen zelf, die op deze wijze
wezenlijk meer willen bijdragen in de ontwikke
ling van het kind dan het alleen maar in de
speeltuin een rempla^ant te geven voor ,,het
straatje voor de deur De wip, de schommel
en de glijbaan zullen ten leven worden gewekt
en getooid worden met de bonte verscheiden
heid van het jonge volkje, wanneer de bomen
aan de gracht, op de pleinen en in de parken in
hef komende voorjaar opnieuw gestoffeerd zijn.
Moeilijkheden
Bij het verwezenlijken van dit ideaal
«omen al van moeilijkheden om de hoek
kijken. Twee ervan zijn in 't oog sprin
gend: 't gebrek aan voldoende geschool
de leidsters en leiders en het ontbreken
v»n clubhuizen of lokalen. Het eerste
probleem is een tijdsverschijnsel. Of-
•choon de ouders een overwegende rol
•Pelen in het beheer en de exploitatie
Van een speeltuin kan men van hen,
"ie In eigen gezin door zoveel dingen
Van alledag in beslag worden genomen
moeilijk verlangen, dat zij zich door
middel van cursussen zullen bekwamen
Stimuleren
Ander probleem
Nieuwe regeling voor
apothekers
HAARLEM, 24 dec. Zestienduizend formu
lieren van de K.N.V.B.-toto met een totaal van
honderdduizend ingevulde kolommetjes gaan ge
durende het voetbalseizoen elke vrijdagavond
door de handen van een ploeg van vijfentwintig
vrijwilligers. Op het bureau van de Haarlemse
Voetbal Bond aan de Jansweg te Haarlem wordt
de lawine van papieren met de grootst mogelijke
nauwgezetheid gecontroleerd, geregistreerd, ge
sorteerd en ter verzending „postklaar" gemaakt
voor de uiteindelijke bestemming: het bureau van
de K.N.V.B. in Den Haag. De ene week mag het
wat meer of minder zijn dan de andere, maar
gemiddeld komt er vrijdagsavonds zo'n kwart ton
aan geld op de Jansweg binnen. Om zeven uur
worden de eerste afrekeningen ontvangen. Twee
uur lang verdringt zich daarna een onafgebroken
file van mensen voor de balie. Er wordt onder
hoogspanning gewerkt en eerst om negen uur,
wanneer de laatste inleveradressen hun paperas
sen met de daarbij behorende gelden hebben af
gedragen, krijgen de administrateurs en admini
stratrices gelegenheid om op adem te komen.
Precies
rst-
van
ind-
;erd
nes-
rict
Bij
M.
)idi-
W.
am*
>ach
loeg
A.
ve
rigt,
aidi-
2on-
jzen
■lne-
r.A..
aar-
Be-
n en
>eus«
iiitn-'
ks«-
^''"HIIIIIIIIIIIIIMIIMIIIHIIIII1111M n 1111 1111| I n II I i [11111< II1 l!ll 1111111111111111111It III111111111II111II111111IIIIIII111 [I 111 111IIIII111II11 11111II] II111II1111II11] III III11111II1111 i II11 Ml IM t IIIII11'
5
IIIIIIIIIIlllllllIlllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllIIIIIIIIIIIIIIMIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIillllllHlllllllllllllllllllllllllllllllllllIlllllllllllllllllllllllllllllllMIII
fa de clubs kunnen de kinderen
hun hart ophalen aan wat zij het
felst doen. Zo kunnen zij er te
kenen, schilderen, naaien, bordu
ren, werken met klei, pitriet en
Jteen. figuurzagen en modelbouwen.
de belangstelling daarvoor bijzon-
dat Sroot is rnoge blijken uit het feit,
Voo ongeveer vierduizend kinderen zich
Een het clubwerk hebben opgegeven.
Pp respectabel aantal, dat het aanleg-
iL Van wachtlijsten voor bepaalde vor-
gehad'an handenarbeid tot gevolg heeft
Ofschoon het clubwerk in principe
"let aan enig seizoen is gebonden,
wordt het uit praktische overwegingen
m de regel 's winters ter hand geno
men. Naar de mening van de Haarlem-
Katholieke Vereniging voor het Ge-
*lr>, die in Haarlem het katholieke
"Peeltuinwerk redigeert, behoort het
<,'u.,werk essentieel tot een van de ac-
JfY1;. en van de speeltuin, ongeacht of
e turn geopend of gesloten is. Volgens
KÜLiJu? is de speeltuin een milieu,
^™nen onder leiding en toezicht
5'! PF'°9es van sociale aanpassing van
net kind aan de wereld buiten de zijne
Zich langzaam en behoedzaam moet vol
lekken en waaTrin maatschappelijke
Jogden en begerenswaardige kwali-
lsen verworven kunnen worden. Het
ke T? h®el begrijpelijk, dat de Katholie-
voor het Gezin grote
wS omdat w het zogenaamde club-
onbelan^Hko ™Lhaars inziens niet m
wikkeiirfJHT, CaI°i P®draagt in de ont
wikkeling van het kind naar volledige
zeustandigheid en volwaardigheid,
vandaar ook, dat het winterwerk bij
de> Haarlemse katholieke speeltuinen
zo n voorname plaats inneemt in het to-
aftlviteiten. Een niet onaan-
JÏ!hl}iJ'an het jaarlijkse gemeen
telijke subsidie wordt er aan besteed.
Ialle Katholieke speeltuinen in
lem beschikken over een eigen
tbouto. Het ontbreken daar-
wooral voor het winterwerk
P j„ funest. Verschillende clubs
zijn a n OQgehuisvest jn klas
lokalen.
in allerhande vormen van verantwoor
de handenarbeid.
De meesten van hen kunnen niet
meer doen dan eens incidenteel „in
springen" bij het herstellen van de
speelwerktuigen of bij het geleiden van
en het oppassen op de kinderen naar
en tijdens een filmmiddag. Bij de ou-
ders-beheerders van de speeltuinen zal
langzamerhand het inzicht moeten
groeien, dat aan het inschakelen van
vakmensen niet meer te ontkomen valt.
In Haarlem hebben de ouders dat in
het algemeen goed begrepen. Verschil
lende speeltuinen hebben gelukkig
niet tevergeefs de medewerking ge
vraagd van een aantal vakbekwame on
derwijzeressen en onderwijzers ook
religieuzen die de kinderen aan de
handenarbeid zetten. Daarnaast zijn er
verschillende ouders „op cursus". De
hobby-isten onder de vaders prak
tikanten" van de beste soort beleven
bij het leiden van clubje^ hun jeugd
voor de tweede keer.
Niettemin is er gebrek aan leiding,
waarvan het gevolg is, dat in sommi
ge gevallen van creatief clubwerk hoe
genaamd weinig of'niets terecht komt
en dat verouderde vormen van vrije-
tijdspassering worden gehanteerd: het
figuurzagen naar „overgetrokken" mo
dellen kerstgroepen! is daarvan
een sprekend voorbeeld. Hoezeer men
zich ook vergissen kan is gebleken toen
enige jaren geleden in verschillende
speeltuinen balletgroepjes werden op
gericht. Zij rezen, op verzoek, als pad
destoelen uit de grond. Wat aanvanke
lijk een succes leek te worden werd
enige tijd later een teleurstelling. Het
sloeg bij de kinderen niet aan, omdat
ballet vooral een kwalitatief gerichte
vorm van expressie is. Hoe evident hiel
de plank werd misgeslagen het wordt
ruiterlijk toegegeven wordt het best
geïllustreerd met het feit, dat kort na
het begin reeds verschillende kinderen
begonnen te „solliciteren" naar een el
fen-rol, hoewel er van een opvoering niet
de minste sprake was. Daarom wordt
op het ogenblik gezocht naar een an
dere vprm, waarvan het doel veel ge
makkelijker in het bereik van de kin
deren ligt: een muzikaal geïlustreerd
spel met bewegingen.
Het hoofdbestuur van de Katholieke
Vereniging voor het Gezin is maar al
te goed op de hoogte van deze moei
lijkheden en stelt dan ook alles in
het werk om de ouders te stimuleren
en te wijzen op wat er aan nieuws op
het gebied van creatieve handenar
beid te beleven valt. Het kan niet
meer dan dat doen, omdat het aan
de besturen van de elf speeltuinen
een autonome positie wil laten. Boven
dien is het zich bewust van de goed
willende intenties van de ouders.
Ach, en laat een en ander dan niet
helemaal volgens de regels van de
kunst zijn
Even dringend is het gebrek aan
eigen clubhuizen of andere daarvoor
geschikte lokalen. Niet alle besturen
verkeren in die gelukkige omstandig
heid zoals het bestuur van „Kinder
vreugd" in Haarlem-Oost enkele jaren
geleden, dat onder de inspirerende
leiding van zijn voorzitter een aantal
ouders bereid vond een eigen clubhuis
te bouwen. Het leveren van een derge
lijke prestatie behoort tot die goede
zeldzaamheden, welke bewonderens-
waard, maar bijna nooit navolgbaar
zijn. Voor het clubwerk doen de mees
te besturen dan ook een beroep op de
parochiële schoolbesturen, dat meestal
wordt ingewilligd. Maar dan nog is de
situatie niet ideaal. De modellenbouw-
club van de speeltuin „Hof van Eden"
hebben wij bezig gezien in de hal van
de Dominicus Savioschool in Haarlem-
AdvertenUe
Noord. De jongens hebben om te wer- *ÊÊÈhÈ
ke,n li6*- Senoeg aan de gebruikelijke
schoolbanken, maar prefereren nu een- fftehL if
maal lange tafels. Twee groepen van
een andere tuin zijn gehuisvest in een
paar ouderwetse klaslokalen en een club KgÉv-
van de speeltuin „Kindervreugd" heeft
van de woningen aan de Hannie Schaft-
straat.
V- 1
komen worden dan zal de overheid de f.f.
besturen in belangrijke mate tegemoet BbH
moeten komen en niet alleen tot de
aanleg van de tuin, maar evenzeer tot
huizen moeten overgaan. Het verstrek-
ken van een bedrag a fonds perdu kan
waarschijnlijk dat opzicht reeds
wonderen doen. Over de mede- en sa- H :-j
menwerking met de verschillende
Haarlemse gemeentelijke diensten is WH
de Katholieke Vereniging voor het Ge-
zin overigens bijzonder goed te spreken.
In die sector heeft zij een goede en- De modelbouw-club van de speeltuin in Haarlem-noord heeft haar toevlucht gezocht in de hal van de Dominicus Savio-
trée en zij vindt er gehoor voor wat school. Clemens Ewijk is de bolleboos van deze club. Op de foto is hij bezig met de bouw van een raket waarvan hij
hnflr G>1 crav-, j j r i j
haar eigen overtuiging is, dat door het
moreel en financieel steunen van het
actieve en spontane spel en de zinvolle
vrpe-tydsbesteding waarden worden
geïnvesteerd, die later voor de ge
meenschap van onschatbare betekenis
blijken in de strijd tegen de levenloze
massa-passiviteit en het actieve kwaad
van de totale verzakelijking van alle
waarden.
Het streven naar en het verwezen
lijken van de creatieve zelfwerkzaam
heid onder cie speeltuin jeugd roept on
middellijk een ander probleem op: de
vervanging van sommige bestaande
werktuigen door die, welke de fantasie
van het kind prikkelen en in feite al
leen maar hulpmiddelen zijn voor zijn
spel en niet het spel zelf. Een wip is
bijvoorbeeld een vervelend ding, waar
van je als wij het ons nog goed
herinneren alleen maar de hik kunt
krijgen. Een zandbak en een speel
vijver daarentegen zijn ongecompli
ceerde en_ eenvoudige speelwerktuigen,
van alle tijden en met onbeperkte mo
gelijkheden, vooral voor het kleinere
kind.
Als waar is wat prof. Banning eens
heeft gezegd, dat spel een spontane
activiteit Is, waarin de mens iets te
rugvindt van zijn vrijheid dan is het
van het grootste belang, dat de kin
deren van nu de ouderen van straks
spelen naar eigen fantasie geleerd
hebben. Vandaar, dat het werk van de
Haarlemse Katholieke Speeltuinen niet
genoeg te waarderen valt.
BLOEMENDAAL, 22 <jec. Met in
gang van 2 januari i960 komt er een
nieuwe regeling voor de apothekers
zondagsdienst. Dit geldt voor de vijf na
volgende apotheken: de Heemsteedse
Apotheek. Apotheek Schotman en de
Aerdenhoutse apotheek te Aerdenhout,
de Elswout-apotheek te Overveen en de
Bloemendaalse apotheek. Met toestem
ming van de inspecteur van de Volksge
zondheid en met medewerking van de
apotheken in Haarlem zullen de voor
noemde apotheken z'cb aansluiten bij
de voor Haarlem geldende zondagsdiens
regeling.
hoopt dat zij nog eens kan worden afgeschoten.
ff
Wouter Parson in de hem zo ver'
trouwde omgeving van lunchroom
Franken, welke per 31 december
wordt opgeheven. Een Haarlemse
merkwaardigheid verdwijnt er mee.
nopvallend is enige tijd geleden
het opschrift „Wachtkamer
Dames" verwijderd van de des
betreffende lokaliteit op het Haar
lemse station. Het had al lang geen
zin meer. Niemand scheen het op te
merken of er zich aan te storen.
Dames-alleen kunnen trouwens sinds
lang onbeschroomd plaats nemen te
midden van mannen, zonder van
suffragettisme verdacht te worden.
Er bestaan in ons land geen aparte
dameswachtkamers meer. Die van
Haarlem was de laatste al deed
zij dan ook niet meer actief dienst.
Wanneer 31 december 's-avonds
tegen zessen Lunchroom Franken in
de Grote Houtstraat, nabij de Gro
te Markt, voor de laatste maal sluit,
verdwijnt daarmee bijna even ge
ruisloos een andere typisch Haar
lemse merkwaardigheid.
Daarmee zij niet gezegd, dat Lunch
room Franken een „wachtkamer" voor
dames-alleen is. Allesbehalve. Het is
slechts een van die steeds zeldzamer
wordende établissementen, waar in
meerderheid dames plegen te verpo
zen, indien ze zich tot zulke verpozing
voelen aangetrokken. De animo daar
voor is geringer aan het worden naar
mate huishoudelijk personeel kostbaar
der wordt en de vrouwelijke tijdspasse
ring rationeler.
„Franken" in de Grote Houtstraat ls
een begrip geworden, waarbij men
denkt aan selecte lunches, aan thé-
complets, aan zorgen-voor-de-lijn, aan
Alvorens aan de toto-formulieren de
laatste hand ls gelegd, moet er echter
nog heel wat gebeuren. Tot na het mid
dernachtelijk uur wordt er geteld en ge
rekend. Alles moet kloppen, maar de
heren Boeree, Henstra, Sondorp, Gaus,
Zebregts en Berk hebben als leden van
de toto-commissie geassisteerd door
Wim Roozen nu al zo dikwijls met
hetzelfde bijltje gehakt, dat men de ba
lans steeds sluitend kan krijgen.
Zij die wekelijks hun pool-formulier
invullen, zullen er niet bij nadenken
er allemaal met dit stukje papier ge
beurt, vooraleer het onder notarieel
toezicht in de kluizen van de KNVB in
Den Haag is gedeponeerd. Men brengt
het naar de sigarenwinkelier, of levert
het af aan de functionaris van de club,
bij wie wordt „gepoold" en daarmee is
de kous af. Op het HVB-bureau even
wel met.
Daar worden in eerste aanleg de
duizenden formulieren in ontvangst
genomen. De sorteerders belasten
zich met het sorteren van de formu
lieren per club. Zij staan als PTT-
ambtenaren voor hun sorteerkas-
ten en distribueren de stapels papier
over de tachtig vakj'es, waarop de na
men der deelnemende verenigingen
staan vermeld. Als alle formulieren
club-bij-club liggen gerangschikt, on
dergaan de documenten een tweede
sortering. Om te kunnen berekenen
wat elke vereniging aan provisie ont
vangt, moeten de pool-formulieren nu
per-club-per-kolom worden gesor
teerd. Evenals de eerste sortering
een zeer nauwkeurig werk, dat fout
loos dient te geschieden. Want wan
neer alle afrekeningen gecontroleerd
zijn, dienen de voor de KNVB bestem
de gelden te kloppen met hetgeen de
verenigingen aan provisie ontvangen.
Een speciale afdeling is de „zegelver
antwoording". Daar wordt gecontro
leerd, of het aantal toto-zegels dat de
verenigingen hebben gehad, klopt met
het aantal, dat op de formulieren is ge
plakt. Elk zegeltje dat zoek is geraakt,
kost de club een kwartje. Onlangs had
een vereniging een gedeelte van zo'n
zegelrol verloren. Het betekende een
schadepost voor die club van 150. Dat
men met de zegels zeker niet noncha
lant dient om te gaan, moest een club
functionaris ervaren, die zijn stofjas
mee gaf aan de wasserij, terwijl in een
der zakken een aantal toto-zegels waren
achtergebleven. Als pulver kwamen ze
er uit en ook in dit geval leed de ver
eniging de nodige schade.
Intussen heeft de financiële afdeling
zich ontfermd over de geldafrekeningen.
Daar wordt .net „duizenden" gewerkt
en wanneer na een reeks van ingewik
kelde becijferingen daar de zaak rond
is, ligt een klein vermogen gereed om
naar alle eerlijkheid te worden ver
deeld: 65 pet. voor de KNVB en 35 pet
voor de verenigingen uit Haarlem en
omstreken. Eenmaal in de acht weken,
vertelde de voorzitter van de toto-com
missie, de heer Boeree, wordt het pro
visie-bedrag aan de Clubs uit het dis
trict Haarlem uitbetaald.
Totaal is dat ca. 67.000 en er zijn
onder deze clubs amateurverenigingen
uit de derde en vierde klas, die dan
Elke vrijdagavond komen enige
duizenden voetbalenthousiasten hun
poolformulieren inleveren op het
kantoor van de Haarlemse Voet
balbond aan de Jansweg. De regis
tratie en controle van de formu
lieren geven de 25 vrijwilligers
handen vol werk. De wekelijkse
inzet bedraagt ongeveer f25.000. De
inleveraars volgen nauwkeurig de
registratie.
zo'n twee a drieduizend gulden in hun
kas zien vloeien. Zonder de voetbal-toto
zouden ze een karig bestaan lijden,
maar nu verkeren ze in de gelukkige
omstandigheid, dat zij hun terreinen
complexen steeds kunnen verbeteren
en wat uiteraard het belangrijkste is
men is in staat de jeugd op te van
gen en haar een behoorlijk onderdak te
geven.
Op zaterdagmorgen heeft de slot-acte
met de toto-formulieren plaats. Een
speciale koerier brengt in verzegelde
zakken de formulieren naar Den Haag.
Het ontvangen bedrag wordt naar de
bank gebracht en de KNVB wordt er
telefonisch van op de hoogte gesteld
hoeveel „Haarlem" heeft ontvangen.
Hulde verdienen de vijf en twintig man
nen. die iedere week hun vrijdagavond
belangeloos beschikbaar stellen om de
pool-machine soepel te doen lopen.
exclusieve snoeperij. Het goud-glinste
rend plafond, de donkere eikenhouten
lambrizering, de goud-getreste witte
pakken van de gereserveerd-attente
obers, de kleine ruimte met iets van
de intimiteit van een salon, alles
ademde de sfeer van verfijndheid en
dienstbaarheid aan de „happy few".
Zaken als die van „Franken" zijn
zeldzaam in ons land. Ze waren of
zijn nóg alleen in de grote steden,
in Amsterdam, Den Haag, Utrecht,
Arnhem, steeds van een eigen aard.
De obers van Lunchroom Franken
zijn terecht befaamd. Vooral Wouter
Parson, de koninklijk onderscheidene,
is een meester in zijn ongetwijfeld moei
lijke vak, wiens loftrompet al meerma
len geblazen is. Hij is die kleine, in
nemende ober, die er kennelijk op uit
is, het iedereen naar zijn of haar zin
te maken. „Hij herkent je weer di
rect," hoorden we van een habituée,
die in geen tien jaar meer bij Franken
was geweest. Hij is, zo hoorden we,
een mensenkenner en -schatter, die de
kunst verstaat, aan te voelen, wat
iemand op een bepaald moment graag
wil. Zijn belangstelling is daarom nooit
opdringerig. Hij is attent, maar „op
zijn plaats".
Zo is Wouter Parson. Of hij in de
vierenveertig jaar, die hij bij Franken
geweest is, merkwaardige dingen be
leefd heeft? Stellig wel, maar hij ant
woordt niet op die vraag. Roddelen is
er niet bij, zelfs niet iets, wat daarop
maar in de verste verte kan lij
ken. Discretie is bij mensen als Wou
ter Parson niet geveinsd, maar een in
tegrerend deel van hun levensstijl.
Er is nogal wat veranderd sinds
Wouter Parson in 1915 voor het eerst
bij Franken kwam. Toen was het nog
heel gewoon, dat er 's middags dames
per automobiel uit Aerdenhout kwa
men. De chauffeur bleef buiten voor
de deur wachten. „Die mensen hébben
het niet meer," aldus Wouter Parson.
„En als ze het nog hebben, dan is hun
belangstelling toch anders." Hele gene
raties van dames kent hij. Er zijn ha-
bituée's, die hij als schuchtere school
meisjes jaren geleden voor het eerst
hun sociaal evenement van het zitten
bij Franken zag beleven, samen met
moeder of grootmoeder, die ook nog
komt of sinds jaren overleden is. Wou
ter Parson kent zijn cliënten, hun fa
milie-verhoudingen, hun lief en leed,
maar het is niet meer dan een dienst
bare kennis. Hij vertelt nog maar
dan wéér in het algemeen dat er
vroeger nogal eens „gepoft" kon wor
den, door selecte schoolmeisjes, wier
papa later betalen kon. Dat is sinds
lang geen gebruik meer. De selecte
schoolmeisjes van vroeger zijn ook an
ders geworden.
Voor negentig procent was Franken
wel een zaak voor dames. Maar he
ren weten haar ook te waarderen. Voor
al „tussen de middag" was de lunch
room vroeger een verzamelpunt van
een groep in de stad werkende notabe
len: rechters, notarissen, wethouders
bijvoorbeeld. Vermeldenswaard is dat
de lunches van burgemeester en wet
houders door Wouter Parson verzorgd
werden. Dat alles hoort tot het verle
den. Wat de plannen van de heer Par
son zijn? Hij weet het nog niet zeker.
Het afscheid van zijn werk gaat hem
aan het hart.
Lunchroom Franken werd in 1902 op
gericht door de heer Hendrik Franken,
de oprichter van de sinds enige tijd
met Vermaat gefuseerde broodfabriek.
Hjj begon in 1897 zijn bedrijf in hetzelf
de pand aan de Grote Houtstraat,
waar hjj zijn lunchroom vestigde, wel
ke thans als een teken des tijds tot ver
dwijnen gedoemd is.
