Israël ingenomen met zijn
eerste Latijnse bisschop
Verplaatsing
naar Sabbath
van
zondagsplichten
vooreerst onmogelijk
RENNIES
J. G.
ZWITSAL
Geluk en Vrede
Misverstand over Lauwerszee
Kerstavond
HOEST UW KIND...?
VTC ARTS-GENERAAL VAN MGR. GORI
Als er iets
verkeerd
bij U valt -
Nog geen beslissing over afsluiting
of inpoldering
Orthodoxe synode
in juli 1960
DE MYSTERIEUZE
KLEIN MISSAAL
STILLE OMGANG
IN I960
Minister Luns gaat
goed vooruit
en zuurbrand
laait hoog op
uit Uw maag
Eén of twee
Rennies nemen
en alle leed
is geleden.
Voorbereiding op
Algemeen Concilie
Britse Comet maakt
noodlanding
Weer stammenoorlog
in de Congo
Dodelijk auto-ongeluk
bij Den Helder
Koninkrijksvlag in
wording
Nederlandse boeren
naar Guatemala?
DONDERDAG 24 DECEMBER 1959
PAGINA 5
lotgenootschap aan het goddelijk
hl6h. Aan deze uitverkiezing dankt
ep menselijk bestaan zijn waarde
tegen
brandend
maagzuur
Een speurdersverhaal
door JAN VAN CENT
Talm niet langer, grijp dadelijk
in! Bestrijd kinderhoest met
k/ND£R honing siroop^
8 doden, 18 gewonden
OP het eerste Kerstfeest werd van
Godswege door de engelen aan
alle mensen van goede wil het
..essiaanse heil beloofd, het Gods-
Uk op aarde, waarvan de Heer, naar
et woord van de profeet Isaïas, de
••yorst van de vrede" is. Kerstmis is
S'ndsdien voor het besef der mensheid
het vredesfeest bij uitstek. Ook nü
hog. Juist nu, zou men moeten zeggen,
pl is voor het grootste deel de schijn
tegen: Dat de Kerstviering voor zeer
»elen misschien zelfs hoofdzake
lijk jn een geromantiseerd familie
feest bestaat, is niet noodzakelijk af-
keurenswaardig en verdraagt zich
Soed met het doorleefde bewustzijn
^an haar eigenlijke zin. Op zijn minst
kan het een te aanvaarden mense-
h.ik-verantwoorde uiting daarvan
*Un. Erger wordt het, wanneer in
e?h totaal geseculariseerde kerstvie-
rinS elk spoor van geloof aan het
htysterie van Kerstmis ontbreekt,
is, menen wij, niet overdreven
e stellen, dat een aanzienlijk deel
van de huidige mensheid op deze
^ijze het Kerstfeest „viert". Als tra
gische consequentie van dit gemis
®an geloof klinkt, in de tegenwoor
dige wereldconstellatie, het woord
Vrede als een aanfluiting. Men haalt
zijn schouders voor op, gelooft niet
aan een vrede die op een „sprookje"
leunt.
Is de Kerstboodschap inderdaad
tiaar een sprookje? Of is zij, zoals
de Christenheid gelooft, een godde-
lijke belofte, die werkelijk geluk en
Vrede op aarde bedoelt te brengen?
Hoe komt het dan, als dit zo is, dat
Het grootste deel der mensheid dit
geloof niet deelt? Onder meer zeer
Seker, omdat het de Christenen aan
getuigende kracht ontbreekt, omdat
de geloofsverkondiging, óók in het
alledaagse leven door voorbeeld en
gesprek, onvoldoende van diepe per
soonlijke overtuiging spreekt. Ont
stichting of ontsteltenis over een on
christelijke kerstviering heeft geen
zin en is bovendien niet eerlijk zo
lang ons eigen doen en laten geen
levende getuigenis aflegt van een
dank- en vruchtbaar geloof in Gods
vredesbelofte.
Goede kerstviering veronderstelt
een grondige bezinning op de
inhoud daarvan. Een ogenblik
van ernstig nadenken voor de kribbe
j°nfronteert ons al aanstonds met
t>e grote waarheid van de Blijde
°°dschap: „God is liefde. Zózeer
rle?ft God de wereld lief gehad, dat
!J Zijp eniggeboren Zoon in de we-
ï®ld heeft gezonden, opdat wij door
yiem zouden leven". Nader verklaart
«e Apostel Paulus deze woorden van
Sint Jan, als hij aan Titus (3. 4-7)
schrijft: „Maar toen de goedertieren
heid en mensenliefde van God, onze
Zaligmaker, zich had geopenbaard,
toen heeft Hij ons verlost, niet op
grond van gerechte werken, doch op
grond van Zijn eigen barmhartigheid,
hoor het bad van wedergeboorte en
door de vernieuwing van de H. Geest.
Overvloedig heeft Hij die over ons
Uitgestort door Jezus Chrisus, onze
Verlosser, opdat wij, door Zijn genade
Gerechtvaardigd, door de hoop erfge-
zouden worden van het eeu-
leven". Dit is de kern van het
Prlossingswerk, dat de taak zal zijn
ah de mens geworden God, die ons
geloof vandaag in de kribbe aanbidt.
kind van Bethlehem, de mens
'I de hoogste verwerkelijking
van Gods mensenliefde, maar tevens
Godshefde UUing van menselijke
In Jezus wordt ons duidelijk, zegt
Prof. dr. de Haes, dat God het mens
dom niet verlaat, dat Hij voor ons
God wil zijn op een menselijke wijze
door de menswording van Zijn Zoon.
Door de mensheid van Christus, het
oer-sacrament- een daadwerkelijk
heiligend teken, treedt Gods liefde
'n onze wereld binnen. Jesus is
waarachtig God, maar een mens-ge1
Worden God. „In Hem ontdekken wij
"e mens in zijn totale gekeerdheid
haar de Vader en zijn totale ontvan
kelijkheid voor God.... Daarom kon
St. Paulus in een frappante formule
Christus noemen: het ja-woord van
de mens aan God, het amen, het vrij
*n liefdevol be-amen van Gods lief
devolle uitnodiging". (II Cor.
-20).
ÏeSu», de mens geworden God
leert ons de mens pas kennen in
zijn ware door God bedoelde we-
en grootheid: het mogen, het
kunnen aanvaarden van God, een
*uivere genadegave, uiting van Diens
''hdeioze menslievendheid. Immers
alleen God kan door een vrije genade-
gave de mens, zoals st. Augustinus
n.et Indrukt, „capax Dei" maken, in
«aat «em te benaderen. Deze hoog
ste genadegave is echter tegelijker-
ijd opgave, opdracht, levenstaak voor
de mens. En wel door te leven op
de hoogte van zijn roeping.
Het is dan ook juist te zeggen dat
God mens geworden is om ons te
leren waarlijk die door God geroe
pen mens te zijn. In Christus, „de
Eerstgeborene onder vele broeders"
Peeft God de mens, d.i. ons allen, ge
spen tot een innige en persoonlijke
*°meenschap van iiefde en leven, die
J5°f ons in de letterlijke zin van het
7°ord
NAZARETH, dec. - Tot voor kort was mgr. Georges
Hakim, de Melkietische titularis van Akka, de
enige katholieke bisschop in Israël. Als vicaris van de
Bij gelegenheid can het elfjarig bestaan van het Israëlische
parlement, de Knesseth, kwamen ook de vertegenwoordigers
van de verschillende kerken premier Ben Goerion de hand
drukken. Men ziet hier van links naar rechts rabbi Toledano,
Israëlisch minister van godsdienst; mgr. Hakim, bisschop van
Akkade Israëlische minister-president en de Armeense
archimandriet.
Latijnse patriarch in Jerusalem (Jordaanse sector),
mgr. Alberto Gori,. trad in Israël lange tijd op mgr.
Antonio Vergani, die geen bisschop was. Maar sinds
25 oktober jl. is er verandering gekomen in deze toe
stand. Op die datum heeft namelijk mgr. Pier Giorgio
Chiappero, die kort tevoren door de Heilige Stoel was
benoemd tot vicaris-generaal voor Israël van de La
tijnse patriarch, in Turijn de wijding ontvangen als
titulair bisschop van Cibyra. Men kan veilig zeggen,
dat de Israëlische autoriteiten de aanwijzing van een
bisschop als vicaris-generaal met meer dan gewone
instemming hebben begroet. Niet dat de betrekkingen
tussen Israël en de Kerk van Rome, zowel de jure als
de facto, niet volkomen correct zouden zijn. Maar wel
toont men zich in Israël ingenomen met ieder teken
van voortgaande erkenning, dat men in Rome meent
te bespeuren. Als zodanig beschouwde men het feit,
dat de Heilige Stoel met dankbaarheid heeft kennis
genomen van het feit, dat een Israëlische diplomaat
de kroning van Paus Joannes XXIII heeft bijgewoond.
Ook het weglaten van de woorden „perfidus" en „per-
fidia" in de gebeden voor de Joden op Goede Vrijdag
wordt in dit licht bezien, evenals de wijzigingen in de
acte van toewijding aan Christus Koning, waar het
vroeger heette: „Werp eindelijk een blik van barm
hartigheid op de kinderen van het volk, dat zolang
uw uitverkoren volk was; dat ook over hen, doch nu
als een doopsel van verlossing en leven, het Bloed
nederdale, dat zij destijds over hun hoofden hebben
afgeroepen". Men gaat in Israël zeker niet zo ver, dat
men uit de weglating van de passage „dat zolang uw
uitverkoren volk is geweest" positieve conclusies trekt
Maar toch, maar tochAl deze ontwikkelingen
ziet men gaarne als strootjes in de wind. De benoe
ming van mgr. Chiappero die, dit terzijde, tot zijn
eenentwintigste jaar elektriciën was en toen pas toe
gaf aan zijn roeping tot het priesterschap vormt
voorlopig wel de climax in deze reeks, hoezeer hij zelf
overigens ook dergelijke interpretaties afraadt en
dementeert.
Van N die Christus ons, m opdracht
g.. de Vader, verworven heeft door
jn kribbe en kruis.
Ondanks dit alles is onze verlos
sing een verlossing-in-beginsel,
die de medewerking van ons
is h mens-zijn eist. Hier op aarde
men* ons niet gegeven volmaakte
Vn ®Gn te worden naar het ideale
beeld van Jezus Christus. Maar
gew ftaat vast. dat het eerlijke en
Qode7®nsvol trachten te leven-naar-
v -*e de absolute voorwaarde is
luk verwezenlijking van de ge-
de 1 ei\ VrGdesbelofte der engelen in
Kerstnacht. Dit is geen
hejj °iF3e maar goddelijke waar-
lofter, m d is trouw aan Zijn be-
htate nneer> z°als wij weten, de
lofte Jan verwerkelijking dezer be-
Wjj7n venwel afhankelijk is van de
Zi{' e' Waarop Wij „van goede wil"
tuatio houdt de huidige wereldsi-
teirer, 6en zeer err»stige beschuldiging
on?P ons.m- Omdat de opdracht van
Dp oepmg het apostel-zijn insluit.
leeft van-God-af, om-
nipt boodschap van de kribbe
»21jerstaat- Of is het juister te
"«en. omdat zij deze niet verneemt?
De katholieken, die vallen onder de
jurisdictie van de Latijnse patriarch,
vormen op twee na de talrijkste groep
onder de christenen in Israël. Er zijn
er 6.500 7.000. De beide grootste
groepen zijn de Grieks-Katholieken van
Mgr. Hakim (16.000) en de Grieks-Or
thodoxen (ongeveer evenveel). Daarna
volgen de Maronieten (2.500), diverse
Protestantse schakeringen (1.500), de
Armeens-Gregorianen (1.000) en de
Kopten (700).
Een van de voor de hand liggende
problemen, waarmee een bisschop in
Israël te maken krijgt, is de zondagvie
ring. De officiële rustdag is de sabbath,
de zaterdag, 's Zondags, als de katho
lieken het heilig Misoffer moeten bijwo-
n, gaan de kantoren weer open en
herneemt het openbare leven ïijn gewo
ne gang. De kerken in het bisdom van
mgr. Hakim zijn op zondag niet over
vol en hij heeft daarom al eens *Jt
Rome het verzoek gericht de verplich
ting tot het bijwonen van de Mis voor
zfin gelovigen te mogen verplaatsen
naar de zaterdag. Dat verzoek is toen
afgewezen. Mgr. Hakim wacht nu de re
sultaten van het Algemeen Concilie af
en misschien probeert hij het daarna
nog eens De Avondmis, die hier een
fraaie interim-oplossing mogelijk zou
maken, wordt door de Arabische Grieks-
Katholieken niet begrepen, of althans
niet voor volwaardig aangezien.
Over de andere moeilijkheden, waar-
?p godsdienstig terrein moet
hee« mgr Hakim openhartig
met ons gesproken. In het algemeen is
hu van oordeel, dat de samenwerking
met de Israehsche autoriteiten steeds
beter wordt. Op die punten, waar hij
nog niet of niet geheel vervuide wensen
heeft, laten WÜ argumentatie volgen
van dr. Colbi, hoofd van de afdeling
christelijke zaken van het ministerie
van godsdienst in Jerusalem
In de eerste plaats vindt mgr. Ha-
kim, dat de Israëlische regering
hem financieel wel wat krachtiger
zou kunnen steunen op onderwijsgebied.
De zware asten, die zjjn bijzondere
scholen hem opleggen, moet hij nage
noeg alleen dragen.
Dr. Colbi antwoordt hierop, dat mgr.
Hakim voor zijn bijzondere scholen in
het algemeen geen controle van staats
wege accepteert. Zpn lesrooster komt
niet overeen met dat van de openbare
scholen. Maar bovenal is het gehalte
van de onderwijzers op de bijzondere
scholen niet altijd, wat de regering zou
wensen. Als een gebaar van welwillend
heid verleent zij mgr. Hakim deson
danks een zekere financiële bijstand. De
bouw van het Séminaire St. Joseph te
Nazareth is bijvoorbeeld belastingvrij
geschied. Maar tot een volwaardige
subsidiepolitiek zal het onder de huidige
omstandigheden niet komen. In twee of
drie volledig Griekse-Katholieke dorpen
heeft mgr. Hakim zijn bijzondere scho
len mét het onderwijzend personeel
overgedragen aan de regering, die nu de
hele financiering voor haar rekening
neemt. De bisschop heeft de gebouwen
afgestaan, maar in ruil daarvoor heeft
hi) bepaalde rechten gereserveerd.
Een tweede klacht van mgr. Hakim
is, dat het hem zo moeilijk wordt ge
maakt op de openbare scholen gods
dienstonderwijs te laten geven. Op de
lagere scholen geldt dat reeds en het is
nog veel erger bij het middelbaar en ho
ger onderwijs. Als het de bedoeling van
de Israëlische regering is om louter
atheïstische scholen te bekostigen, dan
moet zij de gevolgen daarvan over tien,
twaalf jaar maar eens afwachten.
Het enige, wat dr. Colbi hiertegen in
brengt, is, dat mgr. Hakim eist, dat de
onderwijzers op de openbare scholen
met hun leerlingen naar de kerk gaan.
Op die manier wordt het openbaar on
derwijs dienstbaar gemaakt aan een be
paalde religie en dat is ontoelaatbaar.
Op zijn eigen bijzondere scholen kan
mgr. Hakim natuurlijk bepalen wat hij
maar wil.
Een moeilijkheid, die steeds minder
gaat klemmen, is de kwestie van het
aantrekken van priesters en nonnen uit
het buitenland. Nog steeds gaat dat
niet onbelemmerd, maar mgr. Hakim
geniet de volledige steun van het Israr
elische ministerie var godsdienst.
Dr. Colbi zegt .dervan, dat het voor
namelijk gaat om priesters uit Egypte,
Syrië en andere Arabisch-sprekende
landen. Ieder jaar omstreeks de Vasten
tijd krijgen twee of drie priesters uit
die landen oestemming om mgr. Hakim
te komen assisteren. Dr. Colbi is ervan
overtuigd, dat deze geestelijken fel anti-
Israëlisch zijn, maar hij wil mgr. Hakim
het leven niet nodeloos zuur maken en
bovendien hoopt hij, dat deze gast-pries-
ters enig oog hebben voor de positieve
resultaten, die in de staat Israël zijn
behaald.
Een laatste punt, dat zeker niet al
leen meer godsdienstig van aard is, be
treft het nagenoeg ontbreken van chris
tenen, d.w.z. van Arabieren, in de over
heidskantoren. In het bureau voor Ara
bische zaken, behorend tot het kabinet
van de minister-president, zit geen enke
le Arabier. Aan de afdeling christelijke
zaken van het ministerie van godsdienst
is geen enkele Arabier verbonden.
„Tja", zegt dr. Colbi, „hoe moet ik
dat veranderen? Mijn hele afdeling be
staat uit mijzelf en vier man personeel,
allen Joden. Als ik een van hen zou
vervangen door een Grieks-Katholiek,
wat zouden de Grieks-Orthodoxen dan
Advertentie
Advertentie
Door ons! Er is, naar onze vaste
overtuiging, maar één onvoorwaar
delijk verantwoorde benaderingswijze
van de. gevaarlijke geestelijke crisis,
die de hedendaagse mensheid door
maakt, n.l. een algemene, positieve
geloofsverkondiging.
Moge het door Gods genade de
vrucht zijn van dit Kerstfeest, dat
een ernstige bezinning op wat de
mensheid aan de God-mens in de
kribbe dankt, ons, de reeds door God
geroepenen, onweerstaanbaar aan
spoort door een levende getuigenis
van oprecht geloof onze broeders en
zusters, evenals wij kinderen van
God, de weg-terug te leren tot Hem,
opdat er vrede zij op aarde voor alle
mensen van goede wil.
zeggen, of de Protestanten? Denkt u
eens aan de situatie in de Heiiige-Graf-
kerk in het Jordaanse deel van Jerusa
lem, waar voortdurend zes christelijke
stromingen met elkaar overhoop lig
gen."
Moderne problemen tegen een Bij
bels décor. Als wij mgr. Hakim
en Nazareth verlaten, op weg
naar Afula, passeren wij eerst het
klooster 'an de Franciscanessen
Notre Dame de l'Effroi". Hier zou Ma
ria verstijfd van schrik hebben gestaan,
toen de woedende inwoners van Naza
reth Jezus voerden „naar de rand van
de berg, waarop hun stad was gebouwd,
om Hem naar beneden te storten."
Even later, vlak voordat wij de vlakte
van Jizreël binnenrijden, zien wij links
van ons een steile heuvel, die is be
dekt met een jong bos. Deze heuvel
staat bekend als de Mons Saltus Domini.
Volgens de overlevering ig jezus van de
top van deze heuvel gesprongen en zo
doende ontkomen aan zijn vervolgers.
De overlevering is .minder laconiek dan
het Lukas-evangelie„Maar Hij ging
midden door hen heen en vertrok."
H. j. NEUMAN
AMSTERDAM, 24 dec. De Stille
Omgang wordt in I960 op de zondagen
6, 13 en 20 maart gehouden. De alge
mene intentie luidt: „Dat de leiders der
volkeren zich laten leiden door de H.
Geest",
DEN HAAG, 24 dec. De toestand
van de minister van Buitenlandse Zaken,
mr. j. M. A. H. Luns, gaat goed vooruit.
Verwacht kan worden dat hij over een
tweetal weken zijn ambtsbezigheden zal
hervatten.
En dat is dan eigenlijk het hele verhaal -
verhaal met 'n blij slot voor iedere lijder
brandend maagzuur. Neem óók
Rennies. Tienduizenden gingen U voor
en zegenen de dag waarop ze Rennies
.leerden kennen - en waarderen...
(Van onze parlementaire redacteur)
DEN HAAG, 23 dec. Door een ver
keerde interpretatie van een bericht
van de Parijse correspondent van De
Volkskrant is de verwachting gewekt,
dat er in Den Haag als een beslissing
zou zijn genomen over afsluiting of in
poldering dan wel een simpele dijkver
hoging rond de Lauwerszee. De minis
ter-president heeft in de Tweede Kamer
medegedeeld dat dit niet zo is. Wel is
dezer dagen het advies van de raad
voorde waterstaat bij de minister van
Verkeer en Waterstaat binnengekomen.
Hoe het luidde kon prof. De Quay nog
niet meedelen.
De vergissing is ontstaan toen prof.
De Quay in Parijs na de conferentie
met de Amerikaanse minister van De
fensie aan da journalisten mededelingen
heeft gedaan, die verkeerd zijn doorge
geven. Hij had slechts gezegd dat, zo-
CONSTANTINOPEL, 23 dec. (K.N.P.)
- De patriarch van Constntinopel, Athe-
nagoras heeft bekend gemaakt, dat vol
gend jaar juli op het eiland Rhodos een
Orthodoxe Synode zal worden gehouden
ter voorbereiding op het oecumenisch
concilie in Rome. De patriarch heeft een
rondreis gemaakt door het Midden-Oos
ten, waar hij overleg heeft gepleegd met
de patriarchen van Antiochië, Jeruza
lem en Alexandrië. De drie kerkleiders
hebben zich allen met de synode accoord
verklaard.
Patriarch Athenagoras, die zeer posi
tief staat tegenover het Concilie van
Rome, acht de hereniging der Orthodoxe
Kerken voorwaarde en eerste stap vóór
gedacht kan worden aan t hereniging
met Rome.
Gedurende zijn reis door het Midden-
Oosten heeft de Orthodoxe patriarch van
Constantinopel verschillende malen con-
tct ghad met hoogwaardigheidsbekle
ders der Katholieke Kerk.
In Jeruzalem ontmoette hij de Latijn
se patriarch van Jeruzalem, mgr. Gori,
en de apostolisch nuntius in de Libanon,
mgr. Bertoldi. Na 'in terugkeer in Con
stantinopel had hij een onderhoud van
drie kwartier met de apostolisch dele-
gaat in Turkije, mgr. Lardone. Over dit
gesprek is niets bekend gemaakt.
lang er nog geen beslissing is genomen
over „bepaalde plannen en verlangens"
die in Nederland bestaan waaronder
hij naast het Deltaplan en de Zuiderzee
werken ook de Lauwerszee noemde
er nog niet aan het verzoek van de NA-
TO-autoriteiten kan worden voldaan om
nu reeds een verhoging van het aandeel
van Nederland in de -Westelijke verde
diging toe te zeggen. Dat betekende dus
niet dat de Lauwerszee boven de ver
hoging van het defensieplafond zou ko
men.
De heer Vondeling (PvdA), die hier
over vragen had gesteld, ging zover,
dat hij eraan twijfelde, of de minister
president zich wel goed herinnerde wat
hij in Parijs heeft gezegd. Vele dagbla
den hadden dezelfde interpretatie aan
zijn woorden gegeven, die nu niet juist
wordt genoemd. Prof. De Quay wist het
echter zeker: hij had slechts over „plan
nen en verlangens" gesproken en geen
enkele definitieve toezegging gedaan.
De heer Vondeling constateerde dat dan
de reeks vergissingen die rond de Lau
werszee zijn ontstaan, weer met één is
vermeerderd. Inmiddels was duidelijk
dat in dit geval de schuld niet ligt bij
de minister-president, maar degenen die
hem niet helemaal goed hebben begre
pen.
ROME, 24 dec. Een Cornet-straal-
verkeersvliegtuig van de Britse lucht
vaartmaatschappij BOAC heeft gister
avond met 38 passagiers een geslaagde
noodlanding uitgevoerd op het vliegveld
Ciampino bij Rome. Tevoren had het
toestel gemeld, dat het landingsgestel
defect was.
Hoewel het vliegtuig schade opliep,
werd er niemand gewond. De brand
stoftanks scheurden open, toen het t~e
stel met ingetrokken landingsgestel over
de rolbaan gleed. Er brak echter geen
brand uit. Tientallen brandweerlieden
hielden het vliegtuig en de omgeving
nat, terwijl de inzitenden in veiligheid
werden gebracht.
#Mijn zoon kan ik in dit
verband niet meetellen.
Zijn moeder en ik hebben
hem natuurlijk verteld
van het Kindje Jezus en
van het stalletje, van de
engelen en van de her
ders, van de ster en van
de Driekoningen. Maar
toen ik hem vanmorgen, testend, vroeg:
„Waar is het kindje Jezus?" antwoord
de hij na enig nadenken: „Nou, naar
Spanje".
Ik bedoel, daar doet men vooralsnog
nog niet veel aan, zo'n jongen kan en
mag de Christelijke feestdagen nog on
gestraft door elkander mengen. Maar
een schrijver van een rubriekje als dit
zal op Kerstavond iets over Kerstmis
beweren: en dan hoeft hij niet te ko
men opdraven met Madrid of Myra.
Met Bethlehem? Misschien mag het,
voor wat mij betreft, vandaag Maas
tricht wezen.
Ik bewaar aan die voortreffelijke stad
allerlei weemoedige en niet weemoe
dige herinneringen. Een er van, die zo
tussenbeide hangt, is nauw verbonden
aan een Kerstavond.
Ik was destijds jaren geleden dus
op 24 december naar Maastricht ge
reisd om er in een hotelletje de Kerst
nacht te passeren. Deze onderneming
vond natuurlijk zijn grond in allerlei
sentimentele overwegingen. Maar als
vrijgezel kan men wel toegeven, ook
aan een niet helemaal verantwoorde
gril.
En ik zal die avond dus, als enige
gast, in het etablissement, dat passend
was versierd met rode bolllen en kerst-
groen. Maar de prikkelende geur van
dennetakken was er tastbaarder dan
in welk voor de hand liggend bos dan
ook.
De waard zat achter zijn tapkast te
slapen. Maar toen hij even wakker
werd vonden wij samen gelegenheid
het glas te heffen. En ik hoorde hem
met zijn onnavolgbaar zangerige ac
cent zeggen:
„Op het Kindje Jééézus dan maar'
Hij méénde het. Toen ik zei „Proost"
meende ik het ook. Wij hadden het
Kindje Jezus zéér lief.
Aan het ontbijt bediende hij, de
waard, mij met afwezige blik. Wij wa
ren eenzame mensen. Maar wij besef
ten beiden dat de eenzaamheid voor al
le mensen zowel een onvermijdelijkheid
als een zege is.
Want nooit is een mens zó oorspron
kelijk als in zijn eenzaamheid en nooit
is hij zó geschikt om terug te keren
naar zijn Oorsprong.
Ik mag U misschien wel allen van
harte een „Zalig Kerstfeest" toewensen.
Machine 10
Verenigde Staten Vijf kinderen in
de leeftijd van 3 tot 12 jaar, zijn bij een
brand in Slant, in de Amerikaanse staat
Virginia, om het leven gekomen. De
kleine woning, waarin zij met hun
ouders woonden, brandde tot de grond
af voordat de brandweer ter plaatse
was gearriveerd.
Advertentie
KORTENAERKADE 1. 'S-GRAVENHAGE. BIJKANTOREN: AMSTERDAM, ARNHEM, EINDHOVEN,'S-GRAVENHAGE. GRONINGEN. ROTTERDAM, UTRECHT
22
„Het nummer nog gehaald van de auto van Wati-
mena?"
„Ook dat. Maar voorlopig zullen we daar weinig
aan hebben, want dat hebben ze in Den Haag niet
kunnen zien, die avond. De auto reed zonder lich
ten op."
„Verder nog iets?"
„Sparen we op tot het de moeite waard wordt, in
specteur."
Hij drentelde de kamer uit. Sluiter trok de tele
foon naar zich toe en draaide de nummers van een
paar kranten.
„Als u vandaag nog langs komt heb ik misschien
iets voor u..."
Nog geen half uur later zaten er drie journalisten
voor zijn bureau. Sluiter vertelde met overtuiging het
verhaal van Martin W., afkomstig uit Amsterdam,
die in Antwerpen heel onaangename dingen had be
leefd. De politie-verslaggevers, doorkneed in hun
vak, hadden met een paar vragen het hele verhaal
compleet en vertrokken tevreden. Ze vonden Slui
ter een van de zeer weinigen op het hoofdbureau,
die wisten wat journalisten toekwam.
Sluiter las hun verhalen de volgende ochtend met
groot genoegen. De verslaggevers hadden er precies
van gemaakt wat hij ervan had verwacht: een boel
end verhaal met „human interest", dat goede plaat
sing had gekregen.
„Dus dat was het", zei Anne, die over zijn schou
der had meegelezen. „Had je het me niet eerder kun
nen vertellen?"
„Jij hebt Belgische chocolade gekregen, was dat
niet genoeg?" verdedigde Sluiter zich. „En de groe
ten van Victor ook nog."
„Alleen al door je geheimzinnigheid blijf je zo
boeiend," zei mevrouw Sluiter.
„Nietwaar?" zei de inspecteur tevreden.
Deze stemming behield hij de hele dag. Op het
bureau was eigenlijk weinig te doen en Sluiter ver
wachtte nog geen reacties. Uit Antwerpen was er
een brief met krantenknipsels en doorslagen van rap
porten. Segers had er evenmin gras over laten
groeien. Er was een briefje bij, waarin werd ge
meld dat het met Watimena nog steeds goed ging.
Dat was voor deze dag alles. Speelman hield zich
bezig met het verzamelen van gegevens over han
del en wandel van Martin Watimena.
De volgende dag was al moeilijker te dragen. Al
les bleef volmaakt rustig. De herfst zette door met
regen en stormvlagen, die de Amsterdammers kik-
kerig in hun jassen deden wegkruipen. Uit Antwerpen
was alleen de melding gekomen, dat Watimena zo
prima vooruit bleef gaan. Een grauwe dag.
Weer een dag later begon inspecteur Sluiter zich
definitief onplezierig te voelen. Anne herkende de
symptomen en nam het gelaten. Sluiter weigerde de
tram te nemen en fietste foeterend door de regen
naar de Elandsgracht. Op zijn kamer vond hij het kil
en vervelend. Hij wilde koffie hebben, maar de can-
tine was nog niet zover. Hij ging aan zijn bureau zit
ten en las de berichten van de laatste dagen door.
De post werd gebracht en zelfs het irriterende brief
je uit Antwerpen ontbrak deze keer. De verslagge
ver van een der middagbladen, een gedrongen jongen
met drie lagen wantrouwen op het gezicht, kwam
binnenschuifelen en vroeg of er nog iets te vertel
len was over „die Antwerpse zaak". Sluiter had hem
de eerste keer niet gewaarschuwd en terwijl hij zei
dat er nog niets nieuws over was, wist hij dat de
jongen deze gelegenheid zou aangrijpen om uitgebreid
in zijn krant te zetten, dat de politie „zoals gebruike
lijk alle sporen volgde, maar geen enkel resultaat kon
boeken." Het gesprek werd daardoor wat snauwe
rig, waarvan Sluiter spijt had toen de deur weer
dicht ging.
Advertentie
De agent die vervolgens „een man" kwam aan
dienen, kreeg de wind van voren.
„Sinds wanneer zijn mannen hier naamloos?
Vraag zijn naam en vraag meteen wat hij komt
doen, dat is wel zo handig."
„Hij komt voor de zaak-Voedo," zei de agent.
Hij vond het prettig zijn baas schaakmat te hebben
gezet.
„Wat sta je dan te wachten! Breng „die man'
hier."
De -agent verdween. De man die schuchter bin
lien kwam was in de veertig, een heer in een zwar
te regenjas en een en al glimlach.
„Behandelt u de zaak-Voedo? Mijn naam is Over-
weel, J. G. Overweel."
„Sluiter. Gaat u zitten. U komt uit Antwerpen?
De glimlach verdween zeer snel. Voorzichtig vroeg
de man:
„Is dat uw manier om indruk te maken? U réadt
natuurlijk maar dat ik uit Antwerpen kom."
„Niet helemaal. In de Amsterdamse bladen is al
leen gesproken over een Martin W., maar in de
Antwerpse kranten werd hij voluit Prins Voedo. Als
u die naam noemt moet u dus uit Antwerpen ko
men of tenminste Antwerpse bladen hebben gelezen.
Kan ik iets voor u doen?"
De heer J. G. Overweel legde een vrij groot pak op
het bureau.
„Dit doorgeven aan Martin W."
Aan de vorm was nauwelijks te raden wat er in het
nette bruine paier zat. Van het pak keek Sluiter
naar de man tegenover hem, die beleefd afwachtte.
Ja, een jaar of 45 was hij waarschijnlijk wel. De
zwarte haren lagen glimmend op zijn hoofd geplakt.
Hü droeg een bril met een zwaar hoornen montuur.
De smalle ogen daarachter hadden geen enkele uit
drukking. De man was volkomen op zijn gemak. Hij
streek over zijn snor, een smalle, zwarte streep
haar boven de enigszins opgetrokken lippen. Sluiter
dacht dat hij daar waarschijnlijk een litteken had.
Toen de inspecteur geen aanstalten maakte om het
pak te openen zei de man:
„Ik was het, die heb opgebeld naar Hotel Impe
rial."
Sluiter liet de handen langzaam zakken op de
schrijftafel.
(Wordt vervolgd)
BRUSSEL, 24 dec. Acht doden en-
achttien gewonden zijn het gevolg van
nieuwe onlusten in het zuiden van de
Belgische Congo, waar krijgers van de
Loeloea- en van de Baloebastam elkaar
de afgelopen maanden grondgebied be
twisten, aldus meldt het A.N.P- Zondag
kwam het tot gevechten tussen beide
stammen in de omgeving van Loeebo, de
districtshoofdplaats in de provincie Ka-
sai, waarbij een honderdvijftigtal hutten
in brand werden gestoken. De voor
naamste wapens die bij gevechten ge
bruikt worden zijn pijl en boog en al
lerlei slag- en steekwapenen. Een lid
van de Loeloeastam, die over een ge
weer beschikte en daarmede het vuur
opende op de Belgische militairen die
de orde kwamen herstellen, werd in
hechtenis genomen. Ook zaterdag en
dinsdag zijn overvallen door de Loeloea
op dorpen van de Baloeba in dit gebied
gemeld.
In een deel van de provincie is thans
de staat van beleg afgekondigd. Een
do.p van de militante Loeloea, waarvan
de inwoners een bijzonder actief aan
deel hadden in de overvallen op de Ba
loeba, werd door de Belgische rijkspoli
tie omsingeld.
Begin deze week werd officieel m
Brussel aangekondigd, dat de rust en
orde in en rondom Loeebo waren her
steld, nadat ook de vorige week 1ver-
scheidene Congolezen het slachtoffer
van de vijandelijkheden tussen
stammen waren geworden.
DEN HELDER, 24 dec. Op de
rijksweg Alkmaar-Den Helder, ter
hoogte van Blauwe Keten, is gister
middag de 23-jarige Leidse student P.
Aldersma bij een autobotsing om het
leven gekomen.
Twee vrachtauto's reden in de rich
ting Alkmaar, waarbij de laatste de
voor hem rijdende wagen trachtte in
te halen. De uit tegenovergestelde
richting komende 'leey Aldersma
werd hierdoor vermoedelijk in de war
gebracht. Hij week te ver uit, kwam
in de berm terecht en raakte een paal
tje. Zijn auto zwaaide daarop dwars
over de weg en rfl&ktG een der vracht
auto's aan dG voorzijde. Het slachtoffer
werd op het wegdek geslingerd en was
op slag dood.
PARAMARIBO. 23 dec. De rege
ring van Suriname heeft via de gevol
machtigde minister contact opgenomen
met de Nederlandse regering over het
vaststellen van een koninkrijksvlag. Er
zijn over en weer reeds enkele sugges
ties gedaan waarover men thans de ge
dachten laat gaan. Uiteraard is ook de
regering van de Ned. Antillen bij de
vaststelling van een koninkrijksvlag
betrokken.
GUATEMALA, 24 dec. (A.F.P. Een
orgaan van de regering van Guatemala
bericht, dat het komende jaar grond
ter beschikking van boerengezinnen uit
Nederland, België, Frankrijk en Italië
zal worden gesteld. Zij kunnen het land
bewerken op deezlfde voorwaarden als
de eigen landslieden. De eerste kolonie
van Europese immigranten wordt geves
tigd op de nationale boerderij „Actela",
in het noorden van het land, die meer
dan 15.000 ha groot is.
