HET MUSEUM IN DE KIBBUTZ VAN DE GHETTO-STRIJDERS Joodse ex-partizanen houden herinnering aan hun zwartste uren levendig Boeiende kroniek over veertig jaren amateur- en lekentoneel O1 M Seizoen enige oorzaak van werkloosheidsstijging VASTE BEZOEKER m m Allen, die de ware Kerk zoeken TWEE PANTOFFELS IN EEN VITRINE „HET SPEL DER DUIZENDEN"- - Grote bedrijvigheid metaalindustrie NAAR HET H, LAND ÉtTt ËgÉS* i Examenregeling gymnasia - I i IBS WÊËÊÊmmT'38P3 APOSTOLAAT DES GEBEDS Staatssecr. ontvangt protesterenden Jnilever neemt Lucas Aardenburg over ZATERDAG 9 JANUARI 19t PAGINA 11 mm Liturgische weekkalender - Gonservenfabriek te Hoogeveen A MSTERDAM, jan. Tot de levendigste herinne- •ii-ringen, die men van een bezoek aan Israël kan bewaren, behoort een wandeling door de kibbutz Lohamei-Haghettaot, de Ghetto-strijders. Zo op het eerste gezicht is het enige bijzondere van deze kibbutz n westelijk Galilea, dat hij, door de ovale bogen van een Turks aquaduct op de voorgrond, lijkt te zijn gevat in een «oort drieluik. De stallen en de woonblokken zien er met anders en niet beter uit dan welke kibbutz ook, en geen enkele bezoeker wordt toegelaten, die niet evoi en, met het oog op het heersende mond- en klauw zeer, zijn schoeisel (en de banden van zijn auto) in een esinfecterend badje heeft gedompeld. Maar binnen kibbutz wordt alles anders. Wie geluk heeft, valt meteen in de handen van Miriam Novitch, een aoor de zon gebruinde vrouw in een eenvoudige zwarte Zij is eigenlijk philologe, maar hier in deze kibbutz is zij belast met de zorg over het museum. Als regel dragen alle kibbutzim Bijbelse namen; voor afwijkingen is een speciale toestemming nodig. Toen ln 1949 achter het aquaduct van pasja Achmad Jaz- zaï deze nieuwe kibbutz verrees, kwam de speciale toe stemming meteen. Want de bewoners van dit collec tieve dorp zijn allemaal partizanen, die actief hebben deelgenomen aan de opstand van de Joodse ghetto's n Polen en Litauen tegen de Duitsers in de Tweede Wereldoorlog. Hier wonen en werken tezamen Joden afkomstig uit 29 verschillende ghetto's, die de gru welen hebben overleefd van 89 concentratiekampen. Behalve ghettostrijders zijn er ook ex-partizanen uit de bossen van Polen, Litauen, de Oekraïne en Wit- Rusland, en mannen en vrouwen, die hebben behoord tot de geallieerde strijdkrachten. Een vooraanstaande Plaats binnen de kibbutz wordt ingenomen door de »ro®P, die de opstand van het Warchause ghetto °eft overleefd. Onder hen bevindt zich een van de ud-cornmandanten. Tussen het oude Akko en het moderne Naharia liggen nu de vierduizend dunam Z, die het veilige crfdeel vormen van hen, die de ,,i>hoa". de Joodse ondergang in Oost-Europa, heb ben overleefd. iiiiiiiiiimiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiMHiiiiiiiiiiiiiiiiiiimiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiii stand van het uitstel, dat hem, als arts, werd aangeboden. Hjj hielp de kinderen hun allermooiste Sabbath- kleren aan te trekken en sprak hun moed in. Aan het hoofd van de weer loze schare, de twee kleinsten tegen zijn borst gedrukt, trok hij daarna de gaskamer binnen. In het nieuwe deel van het museum treft men het enige stuk uit de collec tie aan, dat enigszins zweemt naar een monument voor de martelaren. Het is geen stenen symbool of een stuk bron zen pathos. Neen, het zijn twee nietige voorwerpen, die al enigszins hun oor spronkelijke kleur verloren hadden, toen zjj in die ruime vitrine werden ge plaatst: twee pantoffeltjes van een Joods kind, dat door de „blonde Bes tien" van Hitler is „abgefertigt". Als Israël buiten dit museum van Lo hamei-Haghettaot niet zo'n verrukkelijk toeristenland was, zou men de „Schmierfinken" van nu moeten ver plichten tot een pelgrimage naar de kibbutz achter het aquaduct van Ach mad Jazzar. H. J. NEUMAN p het driedaags werkcongres van de stichting „Ons Leekenspel", kort geleden te Bussum gehouden, is enige malen het boek „Het spel der duizenden" ter sprake gekomen. Zo wel Haarlemse bisschop, mgr. J. P. Hui- bers, als Bernard Verhoeven, beiden op de feestelijke slotzitting van het con gres aanwezig, spraken er hun voldoening over uit, dat er thans een werk voor handen is, waarin een belangrijke epi sode van 1919 tot 1959 uit de ge schiedenis van het katholiek leken- en amateurtoneel is vastgelegd. Dat zulk- is geschied mag een verdienste worden genoemd van de opdrachtgever „Ohs Leekenspel". Dat het is gebeurd in een vorm, welke niet slechts een historisch overzicht schenkt doch bovendien de in het onderwerp geïnteresseerde lezer boeit is een plezierige omstandigheid waarvoor de auteur Henk Suèr alle eer toekomt. Men kan vóór alles constateren, dat ..Het spel der duizenden" een eerlijk boek is. Zowel de sof ais het succes van het katholieke amateur- en lekentoneel worden er in uit de doeken gedaan. Ook „Everyman", gespeeld door „de Graal" in de Albert Hall te Londen. de h»L-V?useu.m *s een Plaats, waar men Het honm11?111? tastbaar voelt worden, öe ghetto' herinnering levendig aan ger"- hetS- en aan de „Vernichtungsla- hak kat-L1? genoemd naar wijlen Yitz- öe Joods,? °n' vriend van dc Halutz, ehroniqup,,? er&rondse in Warschau, v°lk is overvan de Catastrofe, die zijn beroemd» Komen, schrijver van het Vermoorde T?lSht "Het Lied van het offer van hot Volk" en zelf slacht- tvitz. c°ncentratiekamp Ausch- lano-if wfand'naY.i®r, die samen met ons Wernen taf"?grbPende collectie voor- en boek-or,0?' s' pamfletten, tekeningen de?» TÖ ri vroeS zich af, waarom wLopvo» Partizanen niet hebben foffnf? aan de zo diep-menseltJke neiging om een afschuwelijk verleden te vergeten of te verdringen, en waar om zy de herinnering aan hun zwart- ste uren zo bewust en zo opzettelijk met zich mee blijven dragen. Miriam No vitch gaf dadelijk het Israëlische ant woord: om de kinderen, die in Israël zijn geboren en getogen, de Sabra's, enig inzicht te verschaffen in de ver schrikkingen, die hun ouders hebben ondergaan en in de motieven, die bij de vestiging van de staat Israël mede een rol hebben gespeeld. En het alge meen-menselijke argument wordt gele verd door het oplevende anti-semitisme, dat men zo kort na zijn terugkeer in Europa ervaart. Een van de eerste dingen, die wij in het oude deel van het museum za gen hangen, was een exemplaar van het anti-Joods affiche, dat tijdens de oorlog overal in Nederland werd op- Beplakt: „Yankee, Brit en Bolsjewiek dansen naar de pijpen van de Joden pek". Het hing op de plaats, waar het behoort: naast een nummer van Julius Streichers schendblad „Der Sturmer". Iets verderop de medede ling over de groetplicht, namens de Duitse nazi-autoriteiten aan zijn ge loofsgenoten gedaan door Rumkow- ski, de „oudste Jood van Litzmann- stadt": „Ganz besonders ist darauf zu achten, dasz die Hande beim Grüszen aus den Taschen und die Zi- garette aus dem Mund genommen wird. Frauen grüszen durch Neigen des Kopfes, Litzmannstadt, 16. Fe- bruar 1944." Illustratie van Mane Katz bij „Het Lied van het Vermoorde Joodse Volk" van Yitzhak Katznelson. llllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllll Joodse verzetsstrijders, die door de Duitsers gevangen zijn genomen, man nen, maar ook vrouwen: „Mit Waffen gefangenen Weiber der Haluzzahbewe- gung". Toen koningin Elisabeth van Bel gië enige tijd geleden voor deze foto's kwam te staan, bewonderde zij de uitdrukking op de gezichten van de ze Joodse gevangenen. „Combien d'esprit", zei zij tegen Miriam No vitch. Deze bleef het antwoord geen ogenblik schuldig: „Daarom zijn zij ook vermoord!" Aitjjd weer verbluffend zijn de staal tjes van de bureaucratie, die op de meest bizarre ogenblikken opsteeg uit het onderbewustzijn van de dragers van het Derde Rijk. Zes miljoen Joden gin door de dienaren van Hitier en nimmler zonder vorm van proces om- l^hracht. Daarginds, in Lohamei-Ha- st,,ri 0t' kan men een document be- u aa?.r®n> waarop zeven Duitsers hun kr?ph»- -mng hebben geplaatst ter be- hii „o lglng van een maatregel, waar- tin>, •■fen J°°d „wegens insubordina- toeged'iendltwintig stokslaSen worden "Waar waren onze soldaten dan?" MSW! SS-generaal Jürgen Stroop, de verwoes ter van het ghetto van Warschau. vragen de jonge Israëliërs, die thans langs al deze bewijzen van knechtschap en vernedering worden gevoerd. Seyss- Inquart kreeg begin 1944 van Himmler, die hij toevallig in Zuid-Beieren ont moette, te horen, dat de Nederlandse Joden „mijn beste arbeiders" waren. Voor de Duitse Rijkscommissaris in Nederland was dat toen een bewijs, zo heeft hij in Neurenberg verklaard, dat het met de „massa-vernietiging" van de Joden in Europa en met name in Nederland niet zo'n vaart liep, want een Jood, wiens hele familie was uit geroeid, zou toch niet werken voor de Duitsers, maar ieder van hen naar de keel vliegen? In Lohamei-Haghettaot kan men de bewijzen zien, dat de Joden hun Ger maanse tirannen wel degelijk naar de keel zijn gevlogen en dat er door hen vaak zeer moedig en verbeten is ge vochten. Alleen zijn er in de meeste gevallen geen Joden overgebleven om het na te vertellen. De opstand in So- bibor onder Sasja Pjetsjiorsky; het verzet in Pinsk, waar de Joden onder leiding van rabbi Nezvezj hun onder drukkers met flessen petroleum be stookten. En tenslotte natuurlijk de op stand in het ghetto van Warschau. In het oude deel van het museum kan men het infame boekje zien liggen van SS-Brigadeführer und Generalleutnant der Polizei Jürgen Stroop: „Es gibt keinen jüdischen Wohnbezirk in War schau mehr!" Er hangen de foto's van en kan een bezoek aan Lohamei- Haghettaot het best combineren met een gesprek met Tobias Friedmann, de free-lance opsporings ambtenaar in Haifa, die met zoveel ijver en vernuft tracht te komen ach ter de verblijfplaats van de sinistere Jodenverdelger Adolf Eichmann, In welk verband staat Friedmanns werk tot de herleving van het anti-semitisme in West-Duitsland? In hoeverre heeft het opsporingswerk van hem en van zo veel anderen de neo-nazi's in en buiten de bondsrepubliek tot ingrijpen ge bracht? Per slot van rekening is het een wedloop tegen de tijd. In mei van dit jaar zullen de moorden op Joden, die tijdens de oorlog in rechtstreekse op dracht van superieuren zijn geschied, niet langer vervolgd kunnen worden. Jodenmoorden, waarvoor geen speci fiek bevel kan worden overgelegd, blij ven vijf jaar langer vervolgbaar. In Lohamei-Haghettaot kan men de genummerde stukjes zeep zien liggen, die de slachtoffers van Eichmann mee kregen, als zjj in vele gevallen arge loos en onwetend naar de gaskamers werden gebracht en die de nazi-beulen in staat stelden ten naaste bij uit te ma ken, hoevee] mensenkinderen de mo loch van de rassenwaan reeds had ver zwolgen. Onze Israëlische begeleider dat hij liever niet met vrouwen naar Lohamei-Haghettaot gaat. „Die gaan dan maar huilen of vallen flauw." u ?,r is "iet z°veel voor nodig om te builen bij de foto van een Joodse kin derarts, die in het concentratiekamp de leiding op zich nam van een groep kleine wezen. Toen het ogenblik aan brak, waarop de wezen naar de heise douches werden gestuurd, deed hij af- De stijging van de werkloosheid in de maand december moet geheel aan de afloop van seizoenwerkzaamheden worden toegeschreven, aldus het mi nisterie van sociale zaken en volksge zondheid in een analyse van de werk loosheidscijfers over deze maand. De geregistreerde arbeidsreserve is, zoals bekend, in december toegenomen van 55.830 tot 82.457. De invloed van het aflopende seizoen is echter niet geheel in de stijging van het werkloosheids cijfer tot uitdrukking gekomen. De op gaande conjunctuur bood n.l. de gele genheid om door seizoengevoelige >e- drjjfstakken afgestoten arbeiders in andere bedrijfstakken op te nemen. Daarnaast werd in verband met de krapper wordende arbeidsmarkt een aantal arbeiders vastgehouden, terwijl ook het gunstige weer enige invloed had. Het werkloosheidsniveau, d.i. het voor het seizoen gecorrigeerde werk loosheidscijfer, daalde dan ook met 5000 tot 59.000. De stijging van de geregistreerde ar beidsreserve wordt voornamelijk ge constateerd onder bouwvakarbeiders, landarbeiders en losse arbeiders. In de bouwnijverheid deed de invloed van het seizoen zich gevoelen. De be drijvigheid was overigens, vooral in de utiliteitsbouw, aanmerkelijk groter dan in december 1958. In de metaanlindustrie heerst grote bedrijvigheid. Wel nam de werkloos heid van metaalarbeiders door seizoen invloeden in enkele bedrijfstakkenn toe, o.a. constructiebedrijven, doch daarnaast stegen de tekorten aan ge schoolde arbeiders in andere bedrijfs takken, waaronder de electrotechniche industrie, de machinefabrieken, de ij zergieterijen en de staalfabrieken. Ook in de textielindustrie bleef de toestand gunstig. Vergelijking van de ontwikkeling der werkloosheid in verschillende provin cies laat zien dat de stijging van de ge registreerde arbeidsreserve het grootst is in de agrarische gebieden. De werk loosheid van landarbeiders, veenar beiders en losse arbeiders steeg voor namelijk door de beëindiging van de campagne in de aardappelmeel-, de suiker- en de conservenindustrie, Het aantal door seizoenzaken werk lozen wordt becijferd op 31.000. Dit is een stijging van 21.000 t.o.v. november, doch een daling van 16.000 t.o.v. decem ber 1958 toen het aantal seizoenwerk lozen 47.000 bedroeg, zijnde 27.000 meer dan in november 1958. wr«vingswerkloosheid steeg met 11-000 (1958: met 3000 tot 22.000), o.m. daar de aanneming van personeel tengevolge van de feestdagen tot januari werd uitgesteld. De struc tuurwerkloosheid kwam door de beëin diging van de seizoenwerkzaamheden weer duidelijker aan het licht. Het aan tal wordt becijferd op 15.000 tegen 13.000 per eind november 1959. (1958: 16.000 tegen 13.000). Conjunctuurwerk loosheid is er niet. ten aanzien van de man, die in feite de promotor is van „Ons Leekenspel" de instantie, die het werk liet samen stellen is de auteur broodnuchter gebleven.„Beticht Anton Sweers des noods van kleine jjdeiheden, van eigen zinnige opvattingen, van overmoed... Het is waar, wie zich tot hem aange trokken voelen, raken soms verstrikt in de vele onbegrijpelijkheden van zijn per soon, men zou er een kwestie van kun nen maken.. Anton Sweers heeft een onbedwingbare neiging al het werk naar zich toe te trekken...." Niet mis te verstane uitingen over de man, die er voor zorgde, dat men hem in boven aangeduide zin leerde kennen maar er tegelijkertijd voor heeft gevochten, gezwoegd en gesloofd, dat de suikerzoete „Tarcisius" van de pa tronaatstonelen omtrent 1919 verjaagd werd, daarvoor in de plaats zette een fel bewogen apostel, die hjj zelf was, en in die rol zó'n woedende storm ontke tende, dat daar thans, veertig jaren later, de sporen nog niet van zijn uit gewist. In de beschrijving van de successen van het lekenspel vindt men ook de reserves, waarmee de chroniqueur de voorbije glorie kan beschouwen. Uit de hoogtijdagen van het massaspel wordt verteld hoe tweehonderdvijftig Engelse en even zoveel Nederlandse meisjes, allen leden van De Graal het prachtige „Everyman" in Lon- dens immense Albert Hall voor acht duizend toeschouwers opvoerden. De grote initiatiefneemsters waren die jaren rond 1933 Mia van der Kal len, Lidwien van Kersbergen en Ger- truud Swere. Over de samenwerking tussen de eerstgenoemde en „Ons Lee. kenspel" (Anton Sweers) zijn interes sante bijzonderheden vastgelegd. Bij haar overlijden, einde maart '39 schreef Sweers o.m. „Als de jeugd van Nederland nu zo langzamerhand weer naar spelen met inhoud en schoonheid vraagt, dan is het Mia van der Kallen, die dit pionierswerk indirect begon". Uit de roerige jaren van de storm- Advertentie Advertentie o.l.v. de Paters Assumptionisten) Reisdata: 8 april t/m 3 mei 1960 (met Pasen in Jerusalem) Prijs 1.335.—. Bureau voor Nationale Bedevaarten naar het H. Land, Missiehuis St, Theresia, Boxtel. ZONDAG 10 januari: H. Familie; eigen mis; 2 geb. v. d. Ie zondag na Verschii- Ua^VtU??!.0' ?U£' van Verschijning; wit. MAANDAG: Mis van Verschijning van Onze Heer; 2 geb. H. Hypinus; geen credo- pref. van Verschijning; wit. DINSDAG- Mis van Verschijning van Onze Heer- geen credo; pref. van Verschijning; wit. WOENS DAG: Gedachtenis van de Doop van Onze Heer Jezus Christus; eigen mis; credo; E,aL van Verschijning; wjt. DONDER- HllTarlus' bisschop-belijder-kerk leraar; mis: In medio; 2 geb H Felix credo; wit. VRIJDAG: H. pfulus, belijder-' eigen mis; 2 geb. H Maurus; wit ZATEr: DAG: Mis van O. L. Vr, geb. H. Marcellus; pref. wit. ZONDAG 17 januari: 2e zondag na 2 ®h'Jïï"S van Onze Heer; eigen mis; L g®b: ..H-, Antonius; credo; pref. v. d H. Drieeenheid; groen. op zaterdag; 2 van O. L. Vr. JV: Zo zag het Warschause ghetto er in 1946 uit. De dokumentatie van het Apostolaat des Gebeds heeft met deze nieuwe jaargang een belangrijke wij ziging ondergaan. De uitwen dige verzorging is aantrekke lijker geworden in navolging van de voortreffelijke verkla ring der maandelijkse missie - intentie door de Paters van het Goddelijk Woord. Van groter gewicht echter is het feit, dat de dokumentatie der maand-intenties van de Paus voortaan samengesteld wordt in gemeenschappelijk overleg met de leiding der pauselijke Missiegenootschappen in Ne derland, de St.-Willibrord-ver- eniging en het Apostolaat der Hereniging. Deze „Commissie tot samenwerking der aposto- laten" is tot stand gekomen onder voortdurende aanmoe diging van Z. H. Exc. Mgr. dr. B. Aifrink en bewijst eens te meer hoe grote waarde de kerkelijke overheid hecht aan het onophoudelijk gebed als het middel tot zelfheiliging en redding der wereld. De januari-intentie van het Apostolaat des Gebeds hangt duidelijk samen met de In ternationale Bidweek (van 18 tot 25 januari), die in de christelijke vereld gelukkig stekte meer deelnemers vindt, vmdat meer dan ooit de veideeldheid der christe nen als een ergernis en een schande wordt aangevoeld, waaraan allen schulig zijn. Ce bezoeker die men het meest ziet in het Technologisch Museum van Stock holm, is ongetwijfeld koning Gustaaj Adolf. De koning houdt ervan in een museum als dit rond te snuffelen. De heer Torsten Althin laat de koning hier de stem van zijn grootvader, koning Oscar 11, horen. De stem is in 1897 vast gelegd op een grammofoonrol. De intentie luidt: „Dat allen, die de ware Kerk zoeken, de zorg van Christus' Hart om eenheid beter begrijpen en zo „ot „j Kerk komen". Het gaat er niet op de eerste plaats om volgzaam met deze op r oen tot gebed mee te doen, maar om biddend de feitelijke beschamende situ- itie te overdenken en zo de pijn der verdeeldheid te gaan voelen in eigen gewe ten. Eerst dai zal men aan gespoord worden van bin nen uit alles te doen wat in zijn vermoger. ligt om de door Christus gewilde een heid te bevorderen. Van het totale aantal wereld bewoners !(jn er twee op de zes christen. Een van die twee is een Katholiek, de ander behoort tot een van de talrijke ortho doxe of reformatorische groe pen. Dit feit stelt allen die in Christus geloven voor de ge wetensvraag met betrekking tot de door Hem gewilde eenheid. Het loutere constateren van het feit der eenheid van de katho lieke Kerk kan onzerzijds on mogelijk een afdoend antwoord zijn op de gegeven situatie. Vooreerst is die eenheid Gods werk en Gods werk alléén; niet onze verdienste. Maar als wij dan het voorrecht van die een heid hebben geschonken ge kregen, waarom hebben wij deze dan niet, zoals toch Gods opdracht luidt, aan anderen overtuigend doorgegeven? In dit tekortschieten, dat op velerlei wijzen tot uiting komt, ligt onze grote schuld. Er is een grondige en spoedige men taliteitswijziging nodig om ten aanzien van dit probleem de juiste houding te vinden. In de niet-katholieke, chris telijke wereld heeft na ruim dertig jaar zoeken en tasten de Oecumenische Beweging in 1948 geleid tot de oprichting van de Wereldraad van kerken. Daarnaast zijn min of meer Het 'nzicht rijpt, dat de Kerk in haar huidige gestal te nog niet geheel klaar is om de afgescheidenen te ont vangen als in hun eigen va derhuis. Er zal nog een lange parallel-weg moeten afgelegd worden vóór er van werke lijke hereniging-op-grote- schaal sprake kan zijn. Pas als in de Kerk méér decen tralisatie van gezag zal zijn ten gunste van de bisschop- moeizaam ook talrijke andere reformatorische kerken tot on derlinge aaneensluiting geko men. Op het ogenblik telt de Wereldraad 171 aangesloten kerken. Er is een sterke gods dienstige bewustwording ge groeid van de roeping dei christenen in de huidige we reld. Het besef van de Una Sancta is doorgedrongen in alle leden-kerken. Paus Pius XII zag daarin het werk van de H. Geest. De katholieke Kerk, die zich de enig ware Kerk van Chris tus weet, kan onmogelijk o p voet van gelijkheid mee- zoeken naar een eenheid, die zij van Godsweg- bezit. Des ondanks blijven de afgeschei denen onze broeders en zus ters, voor wie wij veel meer moeten openstaan dan in het verleden het geval was. pen en patriarchen, keren de Orthodoxen als in hun eigen huis" terug; voor de Protes tanten zal o.a. het wachten zijn op de Bijbellezing, de mondigheid van de leek en de volkstaal in de liturgie Heeft Paus Joannes XXIII de voornaamste taak van het a.s. Concilie niet genoemd „de aanpassing van de Kerk aan de tegenwoordige tijd"? Er is ongetwijfeld een geest van openheid groeiende. Dit spreekt o.m. duidelijk uit de nieuwe formulering van de in tenties der Internationale Bid week. Zó groot was de weer stand bij de Wereldraad van kerken tegen de vroegere teksten, die slechts van „be kering" en „terugkeer" spra ken, dat andere christenen zich daarmee niet konden vereni gen en plannen maakten om een andere datum voor de Bid week te krijgen. Met instem ming begroeten wij dan ook de meer oecumenisch gerichte geest van de dagelijkse inten ties. Wij bidden nu voortaan voor „de eenheid zoals Chris tus die gewild heeft". Wij bid den, dat alle Katholieken (19 Jan.), de niet-katholieke Oos terse christenen (20), de Ang- likanen (21), en de christenen der Reformatie (22) „steeds meer bidden en ijveren voor de eenheid"; da alle geestelijke leiders steeds meer de nood zaak der eenheid beseffen in ootmoed en liefde (23); dat de ergernis van een verdeeld christendom voor Joden, Mo hammedanen en andere niet- chnstenen worde weggenomen (24); en tenslotte: dat de een heid der christenen voor alle mensen een bron van vrede en een teken van Christus' liefde moge worden" (25), De januari-intentie van het Apostolaat des Gebeds vat eigenlijk al deze afzonderlijke intenties samen of, als men wil sluit erbij aan. Ons gebed moet er vooral op gericht zijn God te vragen, voor ons zelf en an- •leren, om een helder en werk- dadig inzicht :n de problema tiek der christelijke eenheid. In heel ons gedrag zal de Kerk van Christus „o zuiver mogelijk aan het licht moeten treden, opdat allen haa- zó mogen her kennen als de vervulling van hun verlangen. achtige groei der katholieke jeugdbe weging Kruisvaart, Jonge Wacht, Jonge Werkman zijn momenten Op getekend, die degenen, die ze persoon lijk hebben meegemaakt nimmer meer uit het geheugen zullen gaan. Naast de tientallen mooie herinneringen zijn er ook de bijkans bizarre als de „Apollo- hal-ramp in Amsterdam", waar tijdens een Sint Michieisspel met achthonderd jongens op zondag 24 november 1935 een gedeelte van het podium bezweek. Toen de leider van het spel, die mede onderuit was gegaan, weer was opge krabbeld en enig idee had gekregen van de omvang der ravage rende hij weg, de handen voor zijn gezicht ge slagen, gesmoord roepend: „Nooit, nooit meer een massaspel!!!", het geen dan bij Sweers vertaald moet wor den als: Voorlopig niet..„ik ben bek-af Moderne geschiedenis Voor degenen, die tot op dit ogenblik nog niet precies weten wat „Ons Lee kenspel" is en doet en hoe dit instituut staat in de huidige constellatie van het katholieke amateur- en lekentoneel is het bijzonder nuttig de hoofdstukken te lezen over de jaren 1946-'47, waarin het Werkverband Katholiek Amateur toneel (W.K.A.) tot stand is gekomen. In de commissie, die hierin destijds ad viseerde, had de leider van „Ons Lee kenspel" mede zitting. De reactie van het episcopaat op het desbetreffend rap port van de commissie luidde: „Wij wensen de oprichting van het Werkver band Katholiek Amateurtoneel met in achtneming van „Ons Leekenspel" „Al dus is geschied. Met de jaren en met de komst van andere bestuurderen in het W.K.A. hebben zich verschillen van in zicht over de vraag wat liefhebberij toneel dient te zijn tussen Werkverband en „Leekenspel" geopenbaard. De aandachtige lezer wordt in het vervolg van het boek gewaar, dat daarop slechts één antwoord is: goed toneel. Tenslotte wordt nog een uiteenzetting gegeven van de laatste ontwikkeling in de vorm van „Ons Leekenspel", dat thans een stichting is, waarvan Anton Sweers als directeur optreedt. Wie de culturele jeugdopvoeding, het toneel en het plezier van het spel in het algemeen ter harte gaan en dat zijn er aan katholieke actieve beoefe naars alleen reeds zo'n honderdduizend jongeren en ouderen zullen in Suèr's boek een waardevolle schat aan herin neringen en tevens een klare bron voor de verrijking van hun inzicht vinden. Fr. Sr. (Van onze onderwjjsredacteur) DEN HAAG. 9 jan. Staatssecreta ris Stubenrouch zal nog in de eerste helft van deze maand vertegenwoordi gers ontvangen van de groep van 54 ge committeerden bij de eindexamens gymnasium, die zich niet meer beschik baar willen stellen zolang de nieuwe eamenregeling gehandhaafd blijft In antwoord op vragen, die over deze aan gelegenheid zijn gesteld door de heer Beernink (C.H.U.) heeft de staatsse cretaris medegedeeld, dat hij het min der wenselijk acht vooruit te lopen od dezebespreking door nu al een oordeel te geven over de bezwaren van de ge committeerden. Als er maatregelen le- nomen moeten worden om een goed ver- loop van de eindexamens gymnasium te bevorderen, zal de Kamer hiervan od de hoogte worden gesteld. De bezwaarden, meerendeels hoogle raren, hebben een maand geleden Te- sloten te weigeren om zich als gecom mitteerde beschikbaar te stellen on der de examenregeling voor de gvmna- sia en de gymnasiale afdelingen van de lycea, die m mei van het vorig aai Ze vangeri0erd' Z" Vr0egeïl ^ervan- J;fn, de nieuwe regeling door de oude of door een andere, die eveneens bevrediging zou kunnen schenken. De fnViQSQg ™ondelirige examens m 1959 wees uit, dat de lange examen- dagen met weinig rustpauzen het werk van de gecommitteerden aanzienlijk ver zwaarden Voor een grondige bespre king van het schriftelijk werk door ge committeerden en leraren bleef veelal geen tijd over. Een ander bezwaar van de 54 gecommitteerden is, dat de pre ventieve werking, die vroeger werd uit geoefend door de steeds mogelijke aan wezigheid van een gecommitteerde bh de inzage van de mondelinge examen- opgaven, door de nieuwe regeling uit geschakeld is. ROTTERDAM, 8 jan. De Unilever dl®zlch door de steeds toenemende ,naar diepvriesprodukten van <- d°chteronderneming Vita ge plaatst zag voor de noodzakelijkheid de produktiecapaciteit op dit gebied uit breiden, heeft onderhandelingen ge voerd met Lucas Aardenburg te Hooge veen, teneinde tot een oplossing te ge- raKen. De onderhandelingen hebben er toe geleid, dat Lucas Aardenburg on der de bestaande leiding zal worden opgenomen in het Unilever-concern, om met het behoud van het bestaande groenten- en vruchtenconservenbedrijf, te komen tot een vergaande samenwer king op diepvriesgebied. Het maatschappelijk kapitaal van Lu cas Aardenburg beloopt 2,5 mln„ waarvan geplaatst 1,5 min. de vennoot schap beschikt over een fabriek te Hoogeveen en een dochterbedrijfje in Duitsland, te Bramsche bij Osna- Bruck. De produkten worden grotendeels in het binnenland afgezet Zij wor den echter ook geëxporteerd, voorname lijk naar Europese landen.

Krantenviewer Noord-Hollands Archief

Nieuwe Haarlemsche Courant | 1960 | | pagina 11