Nieuwe Haarlemsche Courant | 1960 | 6 februari 1960 | pagina 7

Leo Verburgt denkt in het
zwembad aan een schilderij

Kunstschilder verknocht aan water

Nationaal recordhouder
op drie afstanden

Socialistische propaganda
-stelt zaken onwaar voor-

Sociaal
commentaar

V:

Loonontwikkeling NIET ongunstig

D

Bescheiden begin

Italië brengt schoen met kompas

Italiaanse
voorjaarsmode

ZATERDAG 6 FEBRUARI 1960

/-

PAGINA 7

Bet

Het protonsynchrotron
Min. Cals verheugd
over de CERN

Jubileum
U t r. B ij z. H. B. S.
F. DE MUNNIK

50 jaar

Eindexamens
gymnasia

De mémoires van
kardinaal Mindszenty
Publikatie thans niet
opportuun geacht

door JAN VAN GENT

Liturgische weekkalender

tl

SKJ &C SÉÈSÏ X. m X J J

(Van onze speciale verslaggever)

mer ^LX, 5 febr, Hij is een van de beste zwem-
is 0S.Vao Nederland, misschien zelfs wel de beste. Hij
Ve kunstschilder, nog niet alom bekend, maar wel
®it nP'0Vend- Deze week is zijn naam door Nederlandse
V "itse kranten in kapitale letters vermeld: „Leo
had verbetert records. Eindhovenaar .liet te be-
on are1" de 200 meter vrije slag 2 min. 7,5 sec.,
Tr P ^00 meter 4 min. 34,9 sec.".

Kebeurde zondag 31 januari in het sfeerrijke

y.,, Auiuiaj; oi jauuaii ui hci pipcuynv

de "I-Van Bremen. De intense spanning verdiepte
kond toen £'e stal"ter zijn pistool ophief. Vier-
ba me^er' een gevecht over acht banen. Op de
^ssinrand tastte Leo naar cadans en zelfvertrouwen,
(vild '^Pels kriebelden in zijn blonde baard, hij
Vo ld ZC We8vegen, maar het kon al niet meer. Hij
lach 6en 'ach naar boven kruipen, een schaterende
Valt u™ ^a^ 'rr>terende gejeuk op zijn kin. Maar dan
r "et schot. Het water schrikt op in hevige be-
n/'rv": tribunes barsten los in brullende aan-'
t aed'£ingen. Leo denkt niet meer, iemand praat
4ren hem, die er niet is. „Luister, jongen, je vrien-
onb scbreeuwen, dat je vóór ligt. Die Duitser zwemt
aardig, maar hij is niet zo sterk. Sla het water
met je benen, het is je grootste vijand. Au, nu
uit het kritieke moment. Nog 100 meter. Je benen
ani zwaar' je adem gaat fluitend. Gauw ergens
uers aan denken. Morgen aan een schilderij begin-
ju- Geen abstract. Je wilt je zelf blijven. Hé, nog maar
deter of 25, het licht gaat direct weer aan. Mis
ken een mooie tijd".

Leo Verburgt voet aan wal zet, is zijn gezicht
Sc', .masker. Maar de lach, die zo lang was onderdrukt,
ho e/ 'os 'n spontane overmoed, wanneer hij zijn tijd
ort; 4.34.9, vijf volle seconden beneden het natio-

Ba|e record.

LEO VERBURGT

.jezelf blijven

w»Y Ü- blijven". Dat is een stelre-
m-A'u de 24-jarige Eindhovenaar zich
Jl ?°eert voor te houden. Als een rood
ent brandt het in zijn achterhoofd:

X wat je ze]f verantwoord en juist

vmat. Men kan door deze mentaliteit
«en eigenwijs, onbenullig mens, een
mislukkeling worden, men kan zich ook
ontwikkelen tot een persoonlijkheid met
een scherpe, originele kijk op het le
ven. Wij geloven Leo Verburgt tot de
laatste categorie te kunnen rekenen.
Niet alleen omdat hij fris en ongedwon
gen zijn mening durft te zeggen, maar
meer om de enthousiaste „voorspraak"
van zijn vrienden, die zijn gevoel voor
humor en sportiviteit kennen. In hun
hart bewonderden zij hem, toen hij bij
zwemwedstrijden in Boedapest een Ne-
h2iands® radio-reporter de „waar-
leen a aei' De reporter trakteerde al-
de here^Wf6m^ters °P ..rondjes" „omdat
presteerd weer niets hadden ge-
moristisch Verburgt, die een hu-
kon dit w+,t n°ot weet te waarderen,
zei, dat hebben. Hij stond op,

1 V 11CUUC1I. X X1J

derachtiffo 0 de rondjes-gever een kin-
dend "?e ve"t
°g
r 'i

Vjjf opstaan.

dend"vo'or ^ent vond en nam zich woe-
al zou hii harder te gaan trainen,
voor moet 6r 's morSens om vüf uur

de Npri ls bot niet geworden, maar
ateedo nndse zwemmers zijn wel
burgt hieor in tel gekomen: Leo Ver-
soni(je®n n'et te vergeten Wieger Men-
*choois; de jongste aanwinst op de
I'°na]e a§> die het vorige jaar de

na-

T '«-ie ',v-v

0 greB„°rds op rij deed sneuvelen,
hl '59 zjjn eerste record in februa-
e 200 rr! moter)vervolgens dat op

hOgm" meter, verbeterde in Waalwijk
Werd s zijn tijd op de 400 meter en
1^ Ermelo recordhouder op de

72 km vrije slag.

Nog niel op hoogtepunt

naarG-!neff trbd gaat de Eindhove-

nfet op zb'n &men' En hÖ is nog
?l0i 2L TE b?f0e(''P,unt. De trainer

zegt het, hij zelf voelt het aihit nit
het bad komt na weer .n'n irjLn
nende race. Haastig loopt hij daii
haar de tpdwaarnemers en begint
druk te redeneren in plaats van
..adem te kort te komen", „ik houd
er niet van dood-op te zijn na een
Wedstrijd, om er bij neer te vallen,
zoals je soms bij de Australische en
•Japanse zwemmers ziet. Maar ik kan
(he toch meer geven dan nu, ik kan
een grotere prestatie leveren, mis
schien ook feller sprinten,"

Soms vraagt men Leo Verburgt, of
.0 zich niet al wat oud voelt voor een
jhPPrestatie. Vierentwintig jaar, de

hieeste cracks zijn jonger. Maar dan
"tsen de blauwe ogen verontwaardigd
„"Nukken de lange vingers aan het
b„S le'e blonde snorretje. „Oud? Ik
zwl zeker t°t mijn dertigste jaar
»r?men en dan wil ik trainer worden
is .hebberjj, om fit te blijven." Leo
j? verknocht aan het water, dat zpn
sp&d?et. tmtelen en zijn geest m-
Watf tot nieuwe schildersideeen. Het
vip„jr kreeg hem in zijn greep na zijn
haaM verjaardag. Als dreumes be-
Pelli u j zwemdiploma A in Kap
tol aan de Lfsel, waar zijn ouders
Beer.1 woonden. Daarna zwom hij in
strJle,n' w?n aE en toe een club. of
«lEB„i -.ampl0enscbaP. maar kreeg er
afwijk pas zin in na zijn diensttijd,
Jaar in Nieuw-Guinea.

"middels had hij zich. na van de

VpV welige haargroei.

middelbare school te zijn verwijderd
(wegens gebrek aan interesse),
bekwaamd in de schilderkunst, onder
moeilijke omstandigheden, maar gehol
pen door mannen als Charles Eyck,
Nicolas en Harry Kohlen. Zij spoor
den hem aan zijn ontdekkingstocht
naar de geheimen van kleuren en lij
nen vol te houden: dat was niet tegen
dovemansoren gezegd.

Na zijn terugkeer uit Nieuw Guinea
wist Leo Verburgt beide idealen
zwem- en schilderprestaties harmo
nisch te verenigen. Niet roken, niet
drinken, weinig uitgaan, hij legde zich
deze beperkingen op in het besef, dat
het niet anders kón, dat hij dan alleen
in de zwemsport een „niveau" zou be
reiken. Zijn kunstbroeders begrijpen
het niet altijd. Het enige houvast, dat
zij aan Verburgt hebben, vormen z(jn
schilderwerken, die een zeer individua
listische inslag dragen, en misschien
de vrjj welige haargroei op zijn ge
zicht. Niettemin verwierf hij de sym
pathie van de meeste Eindhovense
kunstschilders, ook door zijn wapenfei
ten in de zwembaden.

Leo Verburgt is dit jaar geconcen
treerd op Rome, op de Olympische
Spelen. Hij wil er voor vechten, zoals
de atleten, de hockeyers, de voetbal
lers en alle andere sportlieden, die in
voorwedstrijden zich hun plaats waar
dig moeten tonen. Voor de. zwemmers
wordt Rome wel zeer moeilijk te berei
ken. De concurrentie uit het buitenland
is schrikbarend. Australië, Japan,
Amerika, drie landen met specialisten
op alle afstanden, zullen de tijden zo
scherp stellen, dat Europa er nauwe
lijks aan toe zal komen. In Nederland
zullen twee selectie-wedstrijden en het
nationaal kampioenschap tot besluit
uitmaken, welke kandidaten geschikt
zijn voor de Spelen. Leo Verburgt
meent, dat dit niet zo verstandig is
geregeld, omdat de nationale titelstrijd

DEN HAAG, 5 febr. Ter gelegen
heid van de officiële ingebruikneming
van het protonsynchrotron van de Cern
(Centre Européen de la recherche nu
cléaire) te Geneve, heeft de minister
van O.K. en W., mr. J. M. L. Th. Cals,
hedenavond tijdens een diner een rede
gehouden.

Toen onze landen het besluit namen
de Cern op te richten, aldus spreker,
hoopten zij op die manier de door de
oorlog veroorzaakte achterstand van
West-Europa op kernfysisch gebied in
te halen. Rekening houdende met het
feit, dat de Cern nog maar aan het be
gin van zijn activiteit staat, meen ik te
mogen constateren, dat de samenwer
king onze verwachtingen heeft overtrof-

een maand vóór „Rome" aan de orde
is. De zwemmers en zwemsters zullen
natuurlijk in de beste vorm zijn bü de
ze laatste selectie-wedstrijd, maar dan
een maand moeten wachten op het
„grote gebeuren".

„Maar waar praat ik eigenlijk
over?" glimlacht de blonde Eindhove
naar. Ik doe net of „Rome" een uit
gemaakte zaak is. Voorlopig zijn de
Australiërs ongenaakbaar. Ik heb
films gezien van hun trainingsmetho
den: dokters aan de kant, onderzoekin
gen van de arm. en beenslag, de stuw
kracht van zo'n slag, bestudering van
de veranderingen, die het hart onder
gaat na een bepaalde inspanning, spe
ciale ademhalingsoefeningen, diëten,
enz. Alles steeds moderner, machinaal
bijna. Aan de kant bepaalt men, welke
slag je het beste ligt, die moet je dus
zwemmen. Dan stelt men vast, welke
tijd je kunt, dus zult halen. Verrassin
gen zijn er niet, de wedstrijd is gesche
matiseerd.

Leo Verburgt wil niet „geleid" wor
den op die manier. Hij wil wel graag
gewezen worden op fouten en geholpen
bij zijn training, heeft er ook urenlan
ge inspanningen voor over, maar hij
blijft graag een individu, dat tot „gek
ke dingen" in staat is en somste
leurstelt. Hij vindt het een gelukkige
omstandigheid, dat in Rome van elk
land maar twee vertegenwoordigers op
een nummer kunnen starten. Stel, dat
Australië, Japan en Amerika er ieder
twee leveren, dan blijven er twee fi
nale-plaatsen over en daarvoor valt te
vechten. Daarom zal Leo dit jaar trai
nen. dat de stukken er van afvliegen.

Advertentie

Op 9 april a.s. zal het voor iedere oud-
Munnikiaan zo bijzonder heugelijke feit
herdacht worden dat onze goede oude
school 50 jaar bestaat. Ieder, die deze
school bezocht heeft, zal zeker nieuws
gierig zijn te weten hoe dit feit herdacht
en waar het gevierd zal worden.
Aangezien wij niet over alle adressen
van de oud-leerlingen beschikken, ver
zoeken wij U uw adres aan de admini
stratie van de school aan de Plompe-
torengracht 9 in te zenden. Wij zullen U
dan 't programma zenden waaruit u kunt
lezen hoe wij dit feest op ouderwets be
kende wijze denken te vieren.
Hoe snelier U uw adres inzendt en dat
van andere U bekende oud-leerlingen,
hoe beter 't feest voorbereid kan wor
den. Wij rekenen erop dat U 9 april
vrij houdt.

DE JUBILEUM-COMMISSIE

DEN HAAG, 6 febr. Het toenemend
aantal eindexaminandi der gymnasia
maakt een wijziging van de examenre
geling dringend geboden. Staatssecreta
ris Stubenrouch handhaaft deze stelling
hoewel hij besloten heeft bij de eindexa
mens 1960 weer terug te keren tot het
vóór 1959 gebruikelijke systeem. Tot dit
besluit is hij namelijk alleen gekomen
omdat de gecommiteerden tegen de in
1959 aangebrachte wijzigingen hebben
geprotesteerd. De staatssecretaris wil
in ieder geval de goede voorgang van
de examens I960 verzekeren. Hij voegt
er echter de waarschuwing aan toe dat
terugkeer tot de oude regeling moeilijk
heden tot gevolg kan hebben. De opvat
ting van de bewindsman, dat men in
ieder geval nietdefinitief zal kunnen te
rugkeren tot de oude regeling, is geba
seerd op de stijging van het aantal kan
didaten. In 1954 waren er 2698 eindexa
minandi op de gezamelijke Nederland
se gymnasia, in 1959 waren er 3367, en
in 1964 wordt een aantal kandidaten van
bijna 5500 verwacht. Door het beperkt
aantal gecommiteerden zou de periode
van de mondelinge examens zich over
steeds meer dagen gaan uitstrekken.
Drs Stubenrouch heeft zijn besluit tot
tijdelijke terugkeer naar de oude rege
ling genomen na een vergadering met
vertegenwoordigers van de gecommi
teerden. Een en ander blijkt uit het
antwoord van de staatssecretaris op
vragen van het Tweede Kamerlid Beer-
nink (CHU)

VATICAANSTAD, 5 febr. (UPI)
In het Vaticaan is vandaag vernomen
dat de Heilige Stoel niet zal overgaan
tot een verschijningsverbod van kardi
naal Mindszenty's gedenkschriften,
maar dat publikatie op dit ogenblik
„niet opportuun" zou worden geacht.
Het Vaticaan meent, dat de Verenigde
Staten en de Amerikaanse ambassade
in Boedapest door de uitgave in verle
genheid zouden kunnen worden gebracht.
Sinds het verloop van de Hongaarse op
stand in 1956, verblijft de Hongaarse
primaat als gast in het gebouw van de
Amerikaanse diplomatieke vertegen
woordiging in Boedapest. Enige tjjd ge
leden is door enkele bladen gemeld, dat
de kardinaal thans vrijwel gereed is
met zijn mémoires, die tot titel zouden
dragen „De Tyrannis".

De nieuwste Italiaanse schoen heeft een in de hak gemonteerd kompas. Het werkt
écht. Doch zijn dit niet bepaald de schoenen van exploratie van bergen of

oerwouden!

(Van een medewerker)
e socialistische oppositie, gebun
deld in P.v.d.A. en N.V.V., met
als uitingsmiddelen de V.A.R.A.
en Het Vrije Volk, nemen het in hun
strijd tegen hun tegenstanders niet be
paald nauw met de waarheid. En we
drukken ons dan wel zeer zacht uit.
Op het spoedcongres van zaterdag 30
januari heeft de fractievoorzitter van
de P.v.d.A. in de Tweele Kamer, de
heer Burger, gefulmineerd tegen alles
wat er op het ogenblik in Nederland
gebeurt zowel van de zijde van de re
gering als van de zijde van de confes
sionele organisaties van werknemers en
werkgevers. We zullen maar niet in
gaan op de daarbij gebezigde toon en
taal. Hoogstens zouden we de heer Bur
ger aan het woord van professor Oud
kunnen herinneren, dat oppositie voe
ren niet hetzelfde is als grof te zijn.

We mogen hieraan toevoegen, dat op
positie voeren zeker niet hetzelfde is

Leo Verburgt in zijn atelier.

als onwaarheid spreken. En daaraan
maakt zich het socialistische blok zeer
duidelijk schuldig. Het fatale is, dat
heel veel mensen hier dreigen in te
lopen. We menen daarom goed te doen
eens een samenvatting te geven van
wat op het stuk van de loonontwikkeling
in het kader van nieuwe loonpolitiek
tot nog toe is bereikt.

De heer Burger heeft gesteld, dat tot
dan toe (30 januari) nog slechts 23 pet.
van de werknemers van de toegenomen
welvaart zou hebben geprofiteerd. Op
dat moment kon de heer Burger weten
dat hij onwaarheid sprak. Reeds op
8 januari had de staatssecretaris van
Sociale Zaken een aantal werknemers
genoemd, dat het miljoen ruim was
gepasseerd en dat hoger lag dan de 30
pet. werknemers, vallende onder een
collectieve arbeidsovereenkomst of
binnen de loonregeling, die hadden ge
profiteerd van de nieuwe loonvorming.

Inderdaad bleek, dat de staatssecre
taris op dat moment enige contracten
had meegeteld, waarvan hij alleen wist
dat ze op die dag of binnen enkele
dagen zouden worden goedgekeurd.
Maar wanneer we de stand van zaken
bezien op 30 januari, dus op de dag
dat de heer Burger meende dat hij
zijn verhaal kon verteilen was de defi
nitieve stand als volgt:

Officieel waren op dat moment goed
gekeurd 59 collectieve arbeidsovereen
komsten voor gehele bedrijfstakken of
voor afzonderlijke ondernemingen,te
zamen omvattende plm. 720.000 werkne
mers. Op dat moment lagen ter goed
keuring voor 25 c.a.o.'s, tezamen plm.
350.000 werknemers omvattende, wel
ke c.a.o.s' met aan zekerheid grenzen
de waarschijnlijkheid op zeer korte ter
mijn zouden zijn goedgekeurd. Boven
dien is aan plm. 500.000 overheidsmen-
sen een voorschot van 3 pet. gegeven,
zodat ook dezen, zij het dan nog niet
naar volle tevredenheid, althans reeds
iets hebben ontvangen. Ten aanzien van
deze groep moeten we voorts opmer
ken, dat het hier gaat om een voor
schot, d.w.z. de overheid als werk
gever heeft geredeneerd: er moet voor
onze werknemers een loonsverhoging
plaatsvinden: we hebben beloofd dat
deze loonsverhoging ongeveer van ge
lijke hoogte zal zijn als die zich glo
baal voltrekt in het vrije bedrijf; we
weten nog niet precies hoe die hoogte

Eon ipeurdersverhaal

57

Het klonk mysterieuzer dan De Koninck het had
bedoeld maar het bracht Charley in ieder geval tot
zwijgen. De orkestleider stond woedend op, maar
De Koninck stopte hem de foto nog toe.

„Misschien heeft een van uw muzikanten deze
mensen gezien," zei hij zoet.

Charley griste hem de foto uit de handen. In de
korte pauze tussen twee nummers liet hij hem cir
culeren onder de musici. Iedereen had er opmer
kingen over, maar het eind was dat Charley min of
meer triomfantelijk kon terugkeren met de medede
ling dat niemand... enzovoort, enzovoort...

De Koninck moest toegeven dat zfjn missie bij
De Gouden Haan was uitgelopen op een compleet
fiasco. Hij dronk zijn glas leeg, knoopte de jas dicht
en werd door de eigenaar vol medegevoel naar de
uitgang geleid. Op het trottoir bleef hij staan, zich
afvragend of er nu nog een richting was waarin
hij zfjn moede voeten moest sturen.

„Ge hebt het rap bekeken, meneerke," zei iemand
achter hem.

Het was de uitbundige portier, die op dit stille uur
behoefte had aan enige aanspraak. Zijn vriendelijke
gezicht wendde hij uitnodigend tot de zich omkeren
de De Koninck. Geroutineerd als hij was had hij in
de naar hem toegewende rug de besluiteloosheid ge
zien. Een man die niet weet wat te doen is iemand
met tijd voor een kletspraatje, redeneerde h(j en hij

was er snel bij om op zo'n man beslag te leggen
voor het doorbreken van zijn eigen uren van verve
ling.

„Och ja..„" zei De Koninck mat.

,,'t Is overal gelijk, wilt ge zeggen. En zo is net
ook," zei de portier, om aan de stemming van ae
ander tegemoet te komen. „Ge kunt dan ook denken:
waarom zou ik 't ievers anders gaan proberen. Van
mijn plaatske gezien, och meneerke, dan zegt nep
mens dat ge nergens beter zijn kunt dan thuis
al is 't daar ook niet altijd zo plezant."

„'t Is mijn werk," zei De Koninck.

„Uwen stiel? Dan is meneer van de politie, po
lets ziet ge, als ge altijd onder de mensen zijt.

De portier was zeer tevreden over zijn opmer
kingsgave en tegelijkertijd realiseerde De Koninck
zich, dat hier nog een klant was voor zijn foto. hu
diepte hem weer op en gaf hem aan de portier, die
het nu pas goed interessant begon te vinden. Hij
bekeek de foto nadenkend.

„Zoekt ge ze?" vroeg hij.

„Zo is 't te noemen."

„Dan kan ik niks voor u doen."

De portier overhandigde de foto plechtig, maar
toen De Koninck hem wilde aannemen hield de ander
de foto nog stevig vast.

„Dat is te zeggen, ik weet niet waar ze wonen,
hé."

Het verkeer bromde over het Astridplein, maar
De Koninck voelde er zich plotseling ver bovenuit
gestoten.

,,U kent ze dan?"

„Hem, alleen hém," zei de portier.

In De Koninck begon iets te trillen van pure op
winding. De portier leunde tegen de muur en hij
liet de spanning die hfj zelf zo kunstig had opge
roepen, nog even nasudderen.

„Ik weet 't belang niet, maar d'n deze was hier
twee of drie keer achter mekaar."

„Wanneer?"

„Wanneer? Laat m(j eens zienDat zal geweest

zijn zjust voor d'n Prins

H(j maakte met z(jn hand een beweging van slaan.
Er waren in De Gouden Haan meer mensen, die de
gebeurtenissen van de laatste weken indeelden naar
de t(jd vóór en n& de verdwijning van Prins Voedo.

„D'n eersten keer, dat was toen h(j hier was met
een hele club, al vroeg in den avond. De dag daar
op was hij alleen".

„Weet u dat zeker?"

„Zeker?"

Verachtend snoof de portier. Als er iemand zeker
was dan was hij het.

„Hollander?"

,,'m Sprak gelijk u, maar meereh

„Dat zal het geweest zijn", knikte de portier vol
daan.

„Hoe weet u dat dan?"

„Vermits hij weer de dag daarop bij mij is ge
weest".

De triomf was volkomen. De man in zijn fraaie
uniform had zijn slageffect bewaard tot het laatste
ogenblik en hij genoot zichtbaar.

„Bij u of binnen?"

„Bij mij, meneerke, alleen bij mij".

„Maar waarom bent u ons dat niet komen vertel
len?"

De Koninck beheerste zich in zijn opwinding moei
lijk en de portier trok een verongelijkt gezicht. Ho
zuchtte:

„Is dat voor dank? Als ze dat hoorden, van den
Prins, zijn er zo véél mensen bij mij geweest om te
vragen hoe het nou met hem was, hé? Dat is niks
bijzonders, meneerke. Kan ik soms ruiken dat ge
diejen Hollander zocht? Nee toch?"

Nee, dat kon hij niet weten.

„Kwam hij alleen vragen hoe het met Voedo ging.

„En in welk gasthuis hij lag".

„En wat hebt u gezegd?"

„Wat ik tegen iedereen zegde: dat ik het niet wist.
Ik had alleen gehoord dat d'n Prins in een gasthuis
lag en dat 'm wel dood kon gaan".

„En u is zeker dat hij het was en geen ander?

„D'n dezen'. Zo'n smoeleke gaat ge met vlug verge
ten, zulle".

Hjj wreef over zijn wang. De Konmck was nu vro
zeker Op de foto was ternauwernood te zien dat er
littekens in het gezicht waren en nu de portier er
zelf over begon was vergissing uitgesloten.

„Merci en bedankt".

(Wordt vervolgd)

zal zijn; laten we aan de veilige kant
blijven en voorlopig een voorschot ge
ven van 3 pet.als dan het definitieve
cijfer bekend is zullen we dat van terug
werkende kracht tot dat definitieve cij
fer verhogen. Hier kan hoogstens op te
gen zijn, dat mensen die dringend om
die maximale verhoging verlegen zit
ten, even moeten wachten. Maar er
blijft voor hen een extraatje in het
vooruitzicht-

Wanneer we nu het totaal aantal
werknemers nemen, dat reeds op eni
gerlei wijze heeft geprofiteerd, dan mo
gen we veilig stellen, dat op dit ogen
blik niet 23, maar rond 50 pet. van de
actieve beroepsbevolking heeft gedeeld
in de gestegen welvaart. Voor wat zeer
grote groepen betreft moeten we wel
aantekenen, dat deze nog niet aan bod
zijn, bijvoorbeeld de bouwvakken, de
landbouw, het mijnwezen en de spoor
wegen. Maar naar ons van bevoegde
zijde werd verzekerd komt er behoor
lijk tekening in de c.a.o. voor de bouw
nijverheid en voor het mijnwezen. In
de landbouw werd nog geen overeen
stemming bereikt en een wijziging van
het reglement dienstvoorwaarden van
de spoorwegen zal waarschijnlijk niet
vóór 1 april kunnen plaatsvinden.

an grote betekenis is de vraag
zich, dat het N.V.6SHROSHRDLF
wat werd bereikt. Men herinnert
zich, dat het N.V.V. destijds een
algemene loonronde eiste van 4 pet. In
het desbetreffende voorstel in het SER-
rapport werd daarbij gerekend op een
vrijwel gelijktijdig optredende prijsstij
ging, waardoor het effect van zo'n al
gemene loonronde weer voor een
belangrijk deel zou zijn verdwenen. Het
voorstel van de confessionele organisa
ties was: geleidelijke loonsverhoging
daar waar deze niet zou voeren tot
prijsstijging, omdat die loonsverhoging
uit de produktiviteitsstijging zou kun
nen worden betaald. Men zou proberen
de produktiviteitsstijging niet uitsluitend
voor loonstijging aan te wenden, maar
zo mogelijk ook voor prijsverlaging.
Door zulk een prijsverlaging zou men
elders kleine prijsstijgingen kunnen op
vangen, nl. in die bedrijfstakken, waar
loonsverhoging zonder prijsstijging een
onmogelijkheid zou blijken. Het alge
meen prijspeil wilde men namelijk on
geveer gelijk laten blijven.

Welnu, de welvaartstoename in de
primaire sector, dus in het concrete
geldloon uitgedrukt, is gebleken tot nu
toe 5 pet. te zijn, wanneer de verwer
king van de huurbijslag niet wordt
meegerekend. Rekenen we die wel
mee, dan komen we zelfs aan 5,7 pet.
Dat betekent niet, dat alle arbeiders
een gelijke verhoging hebben ontvan
gen. Integendeel, de loonstijgingen va
riëren van 3 tot 9 pet. en van zeer
grote betekenis is, dat vooral de laagst
betaalden in talloze gevallen aanzien
lijk meer hebben ontvangen dan de ho
ger betaalden. Om dit te bereiken ziin
verschillende methoden toegepast. Er
zijn bedrijfstakken, waar de laagstbe
taalden een hoger percentage salaris
verhoging ontvingen dan de beter gesa-
laneerden. Er zijn er waar men de
verhogingen heeft toegekend in een
verhoging met centen van het uurloon.
Er zijn er waar men mengvormen heeft
gebruikt. Belangrijk is, dat het gebeur
de.

Daarnaast moeten we letten op de
verbeteringen in de secundaire sector.
Hiermi is te denken s>an verbeterde va-
cantieregelingen, vrije dagen-regeling,
e.d. En vooral mag niet worden ver
geten. dat vooral in de collectieve ar
beidsovereenkomsten van grote be
drijfstakken, zoals voor de metaalnn-
verheid. de grafische industrie en de
textiel de geleidelijke invoering van
°en kortere arbeidsweek is opgenomen.
Men heeft bier sterk nm staan te drin
gen en indien bet dus werd bereyt
dient men bet als resultaat van oe
vrijere toonvorm'"" mede ato een suc
ces te noteren. Bovendien hebben we
nog met twee aanstaande maatrege en
rekening te houden. Vooreerst dat vóór
1 april praktisch alle werknemers de
kans moeten hebben gehad om de col
lectieve arbeidsovereenkomsten herzien
te kriigen En daarnaast dat de com-
nensatie voor de komende huurverho
ging per 1 april zodanig zal zijn. dat
hierin ook nog een stukje welvaartsver-
hetering zit verborgen.

Samenvattend moeten we derhalve
constateren, dat de gang van za
ken beslist niet onbevredigend is.
Het wordt de hoogste tijd. dat de meer
dan vrijmoedige propaganda uit de so
cialistische hoek een tegenwicht gaat
vinden in duidelijke voorlichting van het
publiek van rooms-katholieke en protes
tants-christelijke zijde. Waarom zien
we onze sociale en politieke leiders zo
weinig voor de televisie? Waarom ho
ren we hen zo weinig voor de radio?
Waarom laten we nog langer toe, dat
het goede wat werd bereikt belachelijk
wordt gemaakt door heren, die menen
oppositie te voeren, maar metterdaad
slechts onrust zaaien door onwaarheid
te vertellen.

We willen tot slot een enkele zin wij
den aan de kwestie van de prijsverla
gingen. Ook in dit opzicht zijn de so
cialisten meester in het belachelijk
maken van wat werd bereikt. Maar zij
worden daarbij, tot onze spijt moeten
we dit vaststellen, geholpen door wei
nig scrupuleuze lieden, die van de door
de socialisten geschapen sfeer misbruik
maken, om zonder aanwijsbare redenen
hun prijzen te verhogen, waardoor
men de politiek van de regering en van
de bonafide organisaties in gevaar
brengt. Laat men daar in 's hemels
naam aan denken!

Na de aanval van de PvdA op het
prijsbeleid van minister De Pous is het
interessant kennis te nemen van een
beschouwing over de prijsdalingen in
het februarinummer van de „Consu
mentengids", maandblad van de Ne
derlandse Consumentenbond. In het
bestuur van deze bond hebben perso
nen zitting van verschillende politieke
richtingen (o-a.-de socialist mr. J.
in 't Veld). Wel moet worden ver
meld, dat de bestuursleden hun func
tie niet bekleden als vertegenwoordi
ger van enige partij of groepering.

De consumentengids zegt in haar be
schouwing: „Wij vinden het van groot
belang dat het ditmaal enkele zeer
groten zijn geweest, die de aandrang
van de minister van Economische Za
ken tenslotte zijn tegemoetgetreden
met enige prijsverlagingen: Radion,
Vim, diamantvet en verlichtingsarti
kelen daalden in prijs.

Wij willen deze verlagingen vooral
begroten als een bescheiden begin van
een onderbreking in de prijsverstar-
ring, welke de laatste jaren ons te
zien gaven. Wij achten ook een psy
chologisch element aanwezig, zowel in
de prijsverlaging op zichzelf als in
het feit dat hier twee grote bedrijven
zijn voorop gegaan. Een eerste gevolg
was reeds dat ook de Osramlampen in
prijs daalden.

Van groter waarde vinden wij even
wel, dat de koppeling van de loondif-
ferentiatie aan de prijzen heeft doen
zien, dat het de regering ernst is met
haar voornemen het hare er toe bij te
dragen, dat een deel der gestegen ren
tabiliteit in ieder geval mede aan
prijsverlagingen zal moeten worden
besteed. Wij zien daarin een reden
om te verwachten, dat het bij de
gemelde prijsverlagingen niet zal
blijven. Wij zouden dit ten zeerste
toejuichen, omdat dan niet slechts
een deel, doch het gehele volk daar
van voordeel zou hebben'

De consumentengids vervolgt dan
met de opmerking, dat prijsverlagin
gen te lang zijn uitgebleven door het
falen van de concurrentie. Hierover
zegt de gids: „Wij zijn er van over
tuigd dat het verschijnsel de aan
dacht ook van de regering heeft. Wij
kunnen tevens aanvoelen, dat zij
zich voor grote moeilijkheden ziet
geplaatst zolang geen betere rechts
middelen te harer beschikking wor
den gesteld". Het blad oppert dan de
mogelijkheid door een flinke ver
laging van invoerrechten de concur
rentie op de binnenlandse markt te
verscherpen.

De beschouwingen in de consu
mentengids over de psychologische
werking van prijsverlagingen en
over het aan de loondifferentia-
tie gekoppelde prijsbeleid komen
wonderwel overeen met de theorie,
die minister De Pous deze week in
Eerste en Tweede Kamer heeft uit
eengezet. Wij mogen veronderstel
len dat de beschouwing in de gids
ook wordt onderschreven door de
PvdA-leden in het bestuur van de
Nederlandse Consumentenbond.

ZONDAG 7 februari: 5e zondag na Ver
schijning van Onze Heer; eigen mis; 2
geb. H. Romualdus; credo; pref. van de
H. Drieëenheid; groen. MAANDAG: H. Jo
annes de Matha, belijder; mis Os justi;
wit. DINSDAG: H. Cyrillus, bisschop
belijder-kerkleraar; mis: In medio; 2 geb.
H. Apollonia; credo; wit. WOENSDAG:
H. Scholastics, maagd; mis Dilexisti; wit.
DONDERDAG: Verschijning van O. L. Vr.;
eigen mis. (Haarlem: 2 geb. voor bisschop,
verjaardag van wijding): credo: pref. v.
O. L. Vr.; wit. VRIJDAG: H.H. Zeven
Stichters, belijders: eigen mis; wit. ZA
TERDAG: Mis van O. L. Vr. op zaterdag;
wit. H'aarlem: H. Amandus, bisschop-belij
der: mis Sacerdotes: wit. ZONDAG 14 fe
bruari: Septuagesima: eigen mis: 2 geb.
H. Valentinus; credo; pref. van de H. Drie
eenheid; paar».

Ook de Italiaanse voorjaarsmode heeft
zie!: gepresenteerd. Rapuano in Rome
toonde dit middagjurkje, waarbij het
materiaal bedrukt met rode rozen
het moet doen.