nieuwe expansie in kunststoffensector
Staatsmijnen groeien ook uit
tot groot chemisch concern
Y
Bouw van eigen oliekraak
installatie in Beek
Oude soutstad Lüneburg
vuurduivelbevrijd
van
D
E
Hygiënische gewoonten
Onderscheiding voor moedige kapitein
As?',le ver?iftiscl
Vele historische gebouwen in
opgegaan
vlammen
Toppunt van Rotterdamse inconsequentie
fjlTHMlIIIK
i
■fcK
■SP
Grote vlucht van
polyethyleen-
produktie
Audrey in Rome
Brandstichting in
Limburgse school?
fyt/e/iimdMim qtiep..
cognac
RUST IN TOERISTENOORD WEERGEKEERD
VRIJDAG 12 FEBRUARI 1960
PAGINA 5
füi WM
II
Jongen door honde-
riem gewurgd
DC-8 medio april van
A'dam naar New York
auto doorgebracht
door kool-
|§?&r^£S JMWmu, „on.
tó^r^0menvo«rcnae- was naar
Eerste steen" voor zestiende-eeuwse
herberg „In den Rustwat" gelegd
Een bende?
In een holle boom
5.000 mark beloning
Twee banken in de
V.A.R. genationaliseerd
Mej. M. Prillevitz
TILBURG, 12 febr. De 12-jarige
Hans van Spaandonk is op tragische
wijze om het leven gekomen. De jon
gen, een leerling van het St. Odulphus-
lyceum, was met een honderiem, die
hij bij het spelen om zijn hals had ge
daan, naar het toilet gegaan. Vermoe
delijk omdat hij uit het raampje wilde
kijken is hij op het toilet of op de ra
diator geklommen, daarbij zich vast
houdend aan het einde van het klap-
raampje. Hij moet van Jtijn standplaats
zijn afgegleden, waarbij de hondenriem
vastraakte achter het raampje. De lus
van de riem is daarbij aangetrokken en
heeft de jongen gewurgd.
DEN HAAG, 12 febr. Naar wü van
de KLM vernemen zal, ondanks de
reeds eerder vermelde vertraging in
de aflevering, de Douglas DC-8 in de
eerste helft van april worden ingezet
op de dienst Amsterdam-New York. De
ze dienst zal eerst eenmaal per week
met dit nieuwe type vliegtuig worden
gevlogen en successievelijk driemaal
per week, totdat in de eerste helft van
mei reeds tot een dagelijkse dienst met
dit type toestel op dit traject zal kun
nen worden overgegaan.
(Van onze Limburgse redacteur)
BELEEN. 11 febr. De snelle, omvangrijke en voorspoedige groei,
j e ke de chemische industrie van de Staatsmijnen te zien geeft, maakt van
onderneming steeds minder een zuiver mijnbedrijf, maar een concern,
j diverse industriële activiteiten omvat. Hierbij zijn drie hoofdsectoren
onderscheiden: de koolwinning (mijnbouw); de verwerking van kolen
etl behoeve van de cokes-, gas- en elektriciteitsproduktie en de chemische
'®ctor. Hebben de twee eerstgenoemde sectoren hun grootste ontwikkeling
achter de rug. de laatstgenoemde is nog volop in ontwikkeling en is
'n een recordtijd uitgegroeid tot een volwaardig onderdeel van het totale
c°ncern. En de expansie staat nog lang niet stil.
,n indmkwektStstolfenfabricage xYacht
loop van dit ade uitbouw. Nog in de
e gehele n ?ar sal de produktie over
borden n» e meer dan verdubbeld
jatten omzetcijfers van de kunst-
aanverwante produkten
t^S' gnum,lj0en gulden, in 1959 53
tin*. v&n a en en °P basis van de cij-
hw?» U e(,ember: dit jaar 75 miljoen
•hei
"(stoft zullen die van de stikstof-
iv>: 'Ch ii ii iiA j»
lehHSci het bulkprodukt van de
ch
?aah bell6 jtdustrie der staatsmijnen,
sh'kstII? ren. De omzetcijfers van
15S uujststoffen bedroegen in 1959
jO'Sche 'U'Ijoen gulden en van de che-
2*# ukten van de cokesfabrie-
r'scho "joen gulden. De gehele che-
Rector van de staatsmijnen
^kena ®ri?.ee in 1959 tot het indruk-
k® ook» c«,er van 233 miljoen gulden.
>aciet aan. kolen, briketten, syn
ode :„e" YÓY o'loit bedroeg in dat-
lloJ -i-193 milioen sulden, van co-
9 miljoen en van gas 38 miljoen.
ge indrukwekkende getallen heeft
V S'uer van de chemische bedrijven
V» ïnen' hoofddirecteur dr. ir
V|>hdn Aken, tijdens een bijeenkomst
't to S medegedeeld. In 1930 ging men
0Ver om de ?rote hoeveelheden
'e v an de Cukesfabrieken voor een deel
h "ks^erl?en tot kunstmeststoffen. On-
t t moeilijke strijd om een vaste
'*0 te verkrijgen op de afzetmark-
t Vao men er 'n om de Pr°duk-
1? v0e» de kunstmeststoffen zodanig op
r°otsta d®t ren thans op één na de
m® is i Pfoducent var kunstmeststof-
f'ïats Ln West-Europa en de achtste
5®t z0hezet op de wereldranglijst. Bij
de ei, n naar nieuwe werkterreinen
fah*-emische sector viel de keuze op
'cage van kunststoffen.
j-Eeum eerste kunststof
v i^t
«K® or>6^Ste kunststoffenprodukt, waar-
IIWa*mmerci01e basis werd ge-
«Ltoondifureuir*. aanvankelijk gebruikt
i; ie kunt; I v;oor de vervaardiging van
V hiakit fproduktenalsmede voor
Cl de ntüVan houtlijm, maar later,
*iih den ^0 van ureum aanzienlijk
Cftmèst Iv 1161 °°k aangewend als
Vo rt tof ureumproduktie zal bin-
tl ®n onl ro 100.000 ton per jaar
Vh 1849P^ev1erd-
hiaJ.tstof L.achten de staatsmijnen de
*t. wpm zuuranhydride op de
Ke vooral wordt afgezet aan
4, „,.fcbr- De 27-jarige
fj K n>? rt Witte uit Apeldoorn is
d. bi het i°r koolmonoxydevergifti-
P a8J® Va 'even gekomen. De politie
rt tr. l na,i',no.r?en vroeg ln zijn wa-
htj®'Ha ®'ach de'l°od was ingetreden.
atpij,, v""derzoek wees uit, dat
zyn auto een lekkage
vi ,Juet °Plegger ^?aratie van een
Nep. het verkeer ude verkeers-
hn die iring in de konDptacl genomen
Vi de (Liaat in de nacht De mon-
dl ®?1? wagen ter Plaatse
C6ft kennfm,sternis niett .eerde. kon
0, 'l'spon. o1^ in zijn J_Ultrichten en
iNf kenn^jsternis nieattriv.?e.rde. kon
slapen Iljk in zijn Ul^ichten en
In', hy de mm de koude tgen auto wili
»tvo'g dat Tciïl doordraai 0verwinnen
de lak- en verfindustrie. De produktie-
capaciteit van deze kunststof zal wor
den vertweevoudigd.
Zeven jaar geleden (in 1953) werd een
volgende grote stap gezet met de fabri
cage van nylon of caprolactam, dat zich
uitstekend leent voor verwerking tot
garens, vezels en plastics. Dank zij de
samenwerking met de A.K.U. kon ca
prolactam diiect worden afgezet. De
produktie zal in ue na ij e toekomst even
eens worden verdubbeld.
Verleden jaar zijr de Staatsmijnen
begonnen met de produktie van RFM
Verleden jaar zijn de Staatsmijnen
begonnen met de produktie van een
nieuwe kunststof: Polyethyleen, ge
schikt voor het maken van vele plastic
artikelen. Aangezien de toepassingsmo
gelijkheden van polyethyleen door de
staatsmijnen onder de naam stanglan
op de markt gebracht nog lang niet
zijn uitgeput, zal de aanmaak van deze
stof een drievoudige vlucht gaan ne
men. Nieuwe fabrieken zijn in aan
bouw, waardoor men tot een tonnage
van 20.000 pe, jaar komt
Benzine kraken
De Staatsmijne.. gaan nu ook, zoals
wij reeds eerder in een deel onzer op
lage berichtten, naast kolen, ongezui
verde benzine kraken. Daartoe zullen
zij op een terrein nabij de polyethyleen-
fabriek en de cokesfabriek Emma n in
Beek een eigen installatie bouwen, die
medio 1961 gereed zal zijn. De bij het
kraken va.i de ongezuiverde benzine ge
wonnen ethyieen, zal alu grondstof gaan
dienen voor de polyethyleenfabriek. De
eveneens verkregen hoog octaan benzi
ne, zullen de staatsmijnen weer terug
leveren aan de oliemaatschappijen. De
ongezuiverde nzine wordt betrokken
Een overzicht van
waar nylon wordt
de fabrieken
gemaakt. De
produktie zal worden verdubbeld.
van de Esso. Deze maatschappij zal de
niet gekraakte benzine per schip over
het Julianakanaal naar de haven van
de staatsmijnen te Stein aanvoeren.
Vandaar wordt een pijpleiding aange
legd naar de oliekraakinstallatie in
Beek.
Het binnenhalen van de olie door de
staatsmijnen betekent niet, dat de ko
len als basisgrondstof voor de chemi
sche industrie worden vervangen door
olie. Het is slechts een kwestie van
verbreding van de grondstoffenpositie,
die noodzakelijk is wil men de concur
rentie met andere chemische wereld
concerns aan kunnen, zo betoogde dr.
Van Aken.
In de chemische industrie van de
Staatsmijnen werd tot nu toe aan ei
gen grondstoffen betrokken: kolen
voor 40 miljoen gulden; gas en cokes
voor 26 miljoen; energie (elektriciteit
en stoom) voor 37 miljoen en
grondstoffen van derden voor 25 mil
joen. Binnenkort komt daar ook de
olie bij en wel voor zes miljoen. Na
het kraken van deze grondstof wordt
echter weer voor drie miljoen hoog
octaanbenzine aan de oliemaatschap
pijen teruggeleverd, zodat uiteinde
lijk aan olie verbruikt zal worden
voor drie miljoen gulden.
Optie op Botlekterreinen
Men moet natuurlijk ook grote aan
dacht besteden aan het researchwerk.
Dit impliceert, dat de Staatsmijnen gro
te laboratoria en een uitgebreide staf
van wetenschappelijke werkers moeten
hebben. Het centraal laboratorium telt
750 man personeel, waaronder honderd
academici. De researchkosten in de
chemische sector, die aan rond tiendui
zend mnsen werk verschaft, belopen
thans reeds twintig miljoen gulden per
jaar. Niet alle kennis kan zelf worden
vergaard en derhalve moet soms ken
nis van derden worden aangekocht of
worden geruild voor eigen kennis,
somtijds kan alleen samenwerking met
derden een oplossing brengen. In dit
verband benadrukte dr. Van Aken nog
eens de door de president-directeur in
diens jaarrede geponeerde stelling, dat
uit de grote nieuwe uitbreidingen wel
licht ook nieuwe bindingen met andere
ondernemingen kunnen voortvloeien.
Aanpassing aan nieuwe situaties zou
voor de Staatsmijnen ook nog wel eens
kunnen leiden tot de noodzaak om be
paalde fabrieken elders te vestigen. Nog
niet alle mogelijkheden ii Limburg zijn
volledig benut. Niet voor niets heeft naen
echter een optie verworven op indus
trieterreinen in het Botlek-gebied.
Zoals de stad Hameln om zjjn rat
tenvanger beroemd is geworden
en gebleven, zal de oude zoutstad
Lüneburg ongetwijfeld beroemd wor
den om haar „vuurduivel", die zoals
gemeld, in Kehl tegenover Straatsburg
kon worden gearresteerd, juist toen hjj
op het punt stond. Frankrijk in te
vluchten, om zich daar bij het Vreem
delingenlegioen te melden. Lüneburg,
de precies 1003 jaar oude stad met
haar vele gothische gebouwen, en haar
zestigduizend inwoners haalden ver
ruimd adem, van een grote last en een
bange zorg bevrijd. De eeuwenoude mo-
HH
Audrey Hepburn vertoeft momenteel in
Rome. Iedere ochtend maakt zij met
haar hondje Bijou een wandeling.
(Van een verslaggever)
ROTTERDAM, 12 febr.
e stedebouwer van de
Maasstad, ir. C. van
Traa, heeft vandaag
het hoogtepunt van de Rot
terdamse inconsequentie be
leefd toen daar de „eerste
steen" werd gelegd van een
herberg uit de zestiende
eeuw. Wij zeggen nadruk
kelijk „uit de zestiende
eeuw" omdat dit niet duidt
op een herberg, die in zes
tiende eeuwse stijl wordt ge
bouwd, hetgeen weer wat an
ders is.
Enkele jaren geleden, toen
een felle brand de historische
molen „De Noord" teisterde
en er slechts een walmende,
scheefgezakte puinhoop van
over liet. riep heel Rotter
dam ach en wee. Had niet
de molenaar in de rampzalige
meidagen van 1940 het wie-
kenkruis losgegooid, toen „De
Noord" in een baaierd van
vuur zich wist te handhaven,
door de vonken weg te ma
len? Er werden spontaan gif
ten voor herstel bijeenge
bracht, de gemeente zou het
hare bijdragen en ir. Van
Traa zag in de geest de mo
len als een speelse herinne
ring aan de dagen van wel
eer temidden van de kubus
sen van het modern her
bouwde Oostplein, in welks
hart de molen eens stond.
Slecht is het „De Noord"
vergaan, want toen de eer
ste smart niet meer zo brand
de, verwierp de raad het
voorstel tot herbouw. „Een
nieuwe molen, al zou hij ook
op de plaats van de oude
staan en al zou hij ook van
dezelfde bakstenen zijn her
bouwd, zou toch niet meer
de oude „De Noord" zijn" zei
men. En daarmee deelde de
droom van de heer Van Traa
het lot van alle dromen.
Maar ziet wat er gebeurde,
toen het oude herbergje „In
den Rustwat" dreigde te ver
dwijnen, omdat het klem
kwam te liggen tussen de
zware bedijkingen van ooste
lijk Rotterdam. Een storm
van verontwaardiging stak
op. Protesten per brief en te
lefoon werden het deel van
het gemeentebestuur. De
raad werd gebombardeerd
met adressen. Maar het her
bergje moest weg, ook al had
te storen. De kersverse bal
ken van de zoldering
schraagden een authentieke
zestiende-eeuwse dakspant,
waarop de driekleur vrolijk
wapperde.
In een grote tent nabij het
bonwterreintje had men wat
de heer Spinola er in hoogst
eigen persoon een broodje-
halfom zitten eten.
Toen snelde de Stichting
„Perenhof" te hulp. Een
honderd meter verder, aan de
overkant van de dijk, heeft
zij een heerlijk stukje groen.
Zou daar die herberg niet
herbouwd kunnen worden?
De Kralingse sociëteitjes
juichten, het gemeentebe
stuur voelde zich uit de im
passe getrokken en de raad
ging in overgrote meerder
heid mee. Geen mens dacht
meer aan het molen-argu
ment.
n zo stond dan een le
gertje prominente., op
het bouwterrein te kij
ken naar wethouder mr. H.
Bavinck. die de eerste steen
wat scheefjes onder een ge
spannen touwtje metselde.
Toen hem gebrek aan vak
kennis werd verweten, zei
hij, dat het touwtje scheef
zat maar hoe het ook zij.
de s'een stond fier op het
muurtje van de originele en
onvervalste bakstenen van
het voormalige herbergje.
De aanwezigheid van een
reeds verzonken oliestook-
ketel vermocht de sfeer niet
relieken bijeengebracht. Daar
zag men de oorkonde, die in
een loden koker achter de
„eerste steen" zou worden
neergelaten. Daar werden
onder het zwaargehavende,
oude herbergbord ..In Den
Rustwat" vele vriendelijke
woorden gesproken. De wet
houder gaf de heer Lambert
een goede tip. Ondanks alle
subsidies en giften zijn de
totale kosten van f 110.000
niet gedekt. „Wendt u zich nu
maar allereerst tot degenen,
die protestbrieven en tele
grammen zonden, want :ji
zuilen ongetwijfeld het eerst
met een geldelijk offer klaar
staan".
En tenslotte onthulde de
heer Lambert, dat er zich al
diverse gegadigden hebben
gemeld voor de exploitatie
van „In der Rustwat" als
café-restaurant, wat een ge
ruststellend gevoel is. Om de
Rotterdamse goedgeefsheid
nog wat aan *e wakkeren 's
op flink formaat een repro
ductie gemaakt van een te
kening van „In den Rustwat
in de vorige eeuw. Ieder, die
tien gulden of meer voor de
herbouw stort bij de bank
van Mees ontvangt die re
productie thuis.
numenten, waarvan er enkele door de
vuurduivel in de as waren gelegd, lie
pen geen gevaar nieer en de alarmtoe
stand kon worden opgeheven en de bur
gemeester kan weer ongehinderd het
oude raadhuis betreden.
Ongehinderd... Het was hem ge
beurd, dat hjj door een grote waak
hond naar de keel werd gesprongen.
Hij was in zekere zin blij, dat het de
„vuurduivel" niet was en bovendien,
het was op zijn bevel, dat er een
wachtsmsn rondliep, vergezeld van
zijn waakhond. Het gebeurde na
werktijd en de burgemeester was
even komen kijken, of alles zich nog
in orde bevond. Zijn stad had toen
reeds verloren het historische „Alte
Kaufhaus", dat op 23 december van
het vorige jaar in vlammen opging,
de rijke boekerij van de gemeente,
die op 29 december in de as werd
gelegd en het vijf honderd jaar oude
Gasthaus „Zur Krone", dat op 14 ja
nuari een prooi der vlammen werd.
Deze branden en 'n aantal andere wa
ren kennelijk aangestoken. Men vrees
de het bestaan van een bende brand
stichters, die om de ene of andere re
den het op de historische schatten van
de stad hadden gemunt. „Iemand haat
ons", stelde de burgemeester in een
raadsvergadering vast, gewijd aan de
hoogst ernstige situatie.
Deze hoogst ernstige situatie had
reeds een alarmtoestand geschapen, af
gekondigd door een soort krijgsraad,
welke bestond uit de commissaris van
politie, de commandant van de brand
weer, enkele hoofdambtenaren en onder
zijn toezicht behalve de eigen politie
en brandweer, ook zestien manschap
pen van de politie te Hannover had,
die daartoe speciaal naar het anders
zo rustige toeristenoord Lüneburg gedi
rigeerd waren.
Voor deze alarmtoestand en die
krijgsraad bestond alle reden. Reeds
op 9 oktober 1959 was de „vuurdui
vel", zoals hij later genoemd werd,
nadat met vrjj grote zekerheid ge
constateerd was, dat het om één man
ging, met z\jn sinister werk begon
nen. Toen brandde het kantoor van
een aannemersfirma uit. De verslag
gevers van de in Lüneburg verschij
nende krant ontdekten daarna, na de
brand in de historische boekerij, dat
die nacht op drie plaatsen brand ge
sticht was. O.a. zowaar in een holle,
oude boom. Ze oordeelden, dat de
„vuurduivel" een pyromaan moest
zijn. Geen zinnig mens zou het in zijn
hoofd halen, zo maar brand te stich
ten in waardevolle, ja onschatbare
historische gebouwen en... holle bo
men.
De politie ontdekte echter, dat de
brand in het kantoor van de aanne
mersfirma gesticht was, om de scoren
van een inbraak uit te wissen. Hierna
werd een plan opgemaakt, om het mo
gelijk te maken, direct nadat er er
gens brand was gemeld, een cordon te
trekken rondom de wijk, waarin het
vuur was ontstaan. Er vond de vol
gende keer dat er brand uitbrak een
arrestatie plaats, maar het bleek de
pianist van het restaurant „Löwén-
brau" te zijn, die zich na zijn werk
wat verlaat had.
Men loofde 5.000 Mark uit voor dege
ne, die de politie op het spoor van de
dader zou brengen. Zowel Schutz
als Kriminalpolizei werkten op volle
kracht om de 150 sporen" uit te zoe
ken. die bij haar binnen kwamen, dank
zij de energieke burgerij, die elke nacht
met vrees in het hart naar bed ging,
verwachtend dat naast de deur weer
het een of andere historische gebouw ln
vlammen zou opgaan. Na die aanne
mersfirma koos de „vuurduivel" juist
de architectonische schatten van Lüne
burg uit.... De slotenmakers van de
stad en de smeden kregen handen vol
werk met bet maken van dubbele slo
ten en sterke tralievensters, mitsga
ders dikke ijzeren deurbeslagen. Hande
laars in brandblusapparaten deden
CAIRO, 12 febr. De regering van
de Verenigde Arabische Republiek
heeft de nationalisatie gelast van de
bank Misr en van de Nationale Bank,
zo heeft de minister van economische
zaken en financiën van de Verenigde
Arabische Republiek volgens radio
Cairo medegedeeld op een persconfe
rentie.
prachtige zaken. Elke Lüneburgse bur
ger verwachtte de volgende dag het
dak boven zijn hoofd verdwenen zou
kunnen zijn.,.. Onder de merkwaardig
heden, die verloren gingen, bevond zich
het „Ostpreuszisches Jagdmuseum",
gewijd aan het wild, de wouden en de
paarden van Oost-Pruisen. Dit museum
was pas in 1958 gesticht. Het bevatte
onder meer een meer dan tien kilo
zwaar hertegewei. Dit verlies verdween
toch, maar de Lüneburgse krant schreef
in het niet bij dat van duizenden on
vervangbare, oude folianten. Slechts een
gedeelte van de bibliotheek kon gered
worden.
De burgers van de stad in het noor
den van de Lüneburgerheide werden
nog slechts enkele weken geleden aan
gemaand, zich niet aan een paniekstem
ming over te geven, maar alles te doen,
om te voorkomen, dat de „Vuurduivel"
nieuwe wandaden zou verrichten. Hun
grootste grief is, nu de man gevangen
is. dat de eigen vrijwillige brandweer
bij het blussen van de brand in het
Alte Kaufhaus, te laat de hulp van de
beroepsbrandweer van Hannover
heeft ingeroepen, uit ijverzucht omdat
ze het vuur zélf wilde blussen. De aan
grenzende oude huizen, evenzeer de
troots van de stad, hadden hierdoor groot
gevaar gelopen.
Lüneburg ademt verruimd, al moet
de stad het verlies van grote schatten
betreuren. De raadhuisboekerij was de
oudste bibliotheek van Duitsland, uit
het Lüneburger Stadttische Museum
werd de beroemde Bardowiker Silber-
schatz geroofd, juist toen de brandweer
ergens een kennelijk aangesticht brand
je bluste.
In het Scandinavische zeemanshuit in
Rotterdam heeft kapitein H. Heida uit
Groningen, gezagvoerder van de kust
vaarder Heilo", donderdagmiddag de
versierselen ontvangen, behorende bij de
hem door de Noorse koning verleende
onderscheiding van ridder in de orde
van Sint Olaf. De heer Heida kreeg deze
onderscheiding omdat hij 7 juni 1958 bij
Hoek van Holland twintig opvarenden
van het brandende Noorse tankschip
„Artemis" heeft gered. Kapitein Gunnar
Gauslaa, gezagvoerder van de „Artemis"
wiens handen nog duidelijk sporen van
de brandwonden droegen (links), bewon
dert hier met mevrouw Heida, die de
redding aan boord van de „Heilo" mee
maakte, de hoge onderscheiding van de
moedige Groninger kapitein.
WYCHEN, 11 febr. Vanavond werd
voor de tweede maal binnen een maand
brand ontdek* in een meisjes-Mulo bij
huize Tienakker. Politie en brandweer
troffen direct maatregelen, maar een
lokaal ging geheel verloren. Er werd
veel waterschade aagericht. Bij een
hrand op 13 januari gingen vier loka
len van deze school geheel verloren,
terwijl vier andere grote schade oplie
pen. Veel boeken en ander materieel,
onder meer een piano, verbrandden.
Men vermoedt dat er opzet in het spel
is. De rijkspolitie stelt een onderzoek in.
EMMEN, 11 febr. Vanmiddag is
door het ontsnappen van gas uit een
gasfles, een explosie ontstaan in een
garagebdrtjf, waardoor de bewoner H.
W. brandwonden opliep en naar het zie
kenhuis moest worden overgebracht.
De 19-jarige leerling-monteur R. de L.,
die zich in een kantoortje bevond, had
de tegenwoordigheid van geest om de
gaskraan van de brandende fles dicht
te draaien en deze naar buiten te wer
ken waardoor hij brand voorkwam. Hij
liep hierbij enige verwondingen op. Een
vrü groot aantal ramen van de garage
sneuvelden. Een groot raam in de show
room werd met kozijn en al uit de mu
ren gedrukt. Omtrent de oorzaak van
de explosie tast men nog in het duister.
(Advertentie)
A1LEENVERKOOP WENNEKER SCHIEDAM
„Ik kom uit een familie, die
al'veel artsen heeft opgeleverd.
Men mag dus wel zeggen, dat de
belangstelling voor de gezond
heid van de mens mij aange
boren is. Zelf heb ik echter
rechfen gestudeerd, maar eigen
lijk meer voor de academische
vorming, want in de praktijk
heb ik er vrijwel nooit mee te
maken." Mejuffrouw mr. M. Pril-
levitz, die ons dit vertelde, is
mevrouw De RuyterVisser op
gevolgd als directrice van het
Nationaal Bureau ter Bevorde
ring van Hygiënische Gewoon
ten. Dit particuliere voorlich
tingsbureau werkt op medisch-
sociaal terrein. Het voert pro
paganda voor hygiënische ge
woonten vooral in bedrijven en
op scholen. De hygiënische tips
worden veelal door belangheb
benden aangevraagd. Vaak ech
ter gebeurt het, dat inspecteurs
van de volksgezondheid, waar
mee het bureau nauwe relaties
onderhoudt, de aandacht vesti
gen op het bestaan van bepaal
de onhygiënische gewoonten. De
„hygiënische delicten" worden
voorgelegd aan een reclameteke
naar, die er een geestige teke
ning van maakt.
Als men het kantoor van me-
juffrouw Prillevitz, dat gevestigd is in een groot patriciërshuis aan ae
Scheveningseweg in Den Haag, binnenkomt, wordt men al dadelijk gecon
fronteerd met tal van dergelijke instructieve en geestige wandplaten. De
bedoeling is, dat deze platen worden opgehangen waar Ion)hygiënische
handelingen moeten worden (af) aangeleerd. Zo hangt, er een plaat, waarop
een dikke kok staat afgebeeld, die verrukt lachend zyn vettige tnngers tn
een ongetwijfeld heerlijke soep doopt. Daarnaast een afbeelding van zijn
collega, die juist niest boven een schaal met dampende aardappelen. De
tekst onder deze platen is eigenlijk overbodig, want deze culinaire onsmake
lijkheden spreken voor zich. Behalve keuken-hygiënetips verstuurt het
bureau dagelijks tal van brochures, waaronder de zogenaamde smeerpoes-
platen, die op scholen aan de kinderen worden uitgereikt. Een praatje van
de meester en een plaatje van het bureau en de „smeerpoezen" beteren
hun leven.
De nieuwe directrice kan ons nog geen gevallen uit de praktijk noemen,
want de korte tijd, dat zij in haar nieuwe functie werkzaam is, heeft
mejuffrouw Prillevitz nodig gehad om zich in te werken. „Voorlopig blijf
ik op mijn bureau. Pas als ik aan alle nieuwe dingen gewend ben, zal ik
met de praktijk kennis gaan maken, aldus de directrice. Tot eina vorig jaar
heeft zij gewerkt bij het ministerie voor Maatschappelijk Werk op de af
deling probleemgezinnen. „Ik werkte daar eigenlijk op beleidsniveau, maar
af en toe heb ik de gelegenheid gehad om de a-sociale gezinnen te bezoeken."
Met de wooncomplexen voor probleemgezinnen maakte mejuffrouw Prille
vitz al vroeg kennis. Zij ging wel eens mee met haar vader, die arts is
in Rotterdam, als deze zijn patiënten in de woonoorden opzocht. Uit deze
tijd weet zij hoe moeilijk het werk van maatschappelijke werkers en werk
sters, gezinsverzorgsters, jeugdleiders en kleuterleidsters in deze woon
complexen is. De praktijk, die de directrice in het verleden bij het Ministerie
voor Maatschappelijk werk heeft opgedaan komt haar nu goed van pas. In
de avonduren werkt mejuffrouw Prillevitz dikwijls voor de afdeling Neder
land van de Wereldfederalisten beweging, waarvan zij secretaresse is.
De weinige vrije tijd, die zij nog overhoudt, gebruikt zij o.a. voor typisch
vrouwelijke bezigheden als handwerken.
