NOODLOT ACHTER VOLGT FITZGERALD Neville Sjoukje en Joan zijn terug Uitgelaten Amstelveen jubelt fAMtÉ voor „zilveren" buurtgenote SPORTIEF PLAKBOEK SPARTA verliest eervol, verdiend maar ook wat onfortuinlijk 1-0 achter, maar nog 90 minuten „Te weinig ge richt op de toekomst" Joe Baker leidt jong-Engeland Jack Kelly of Alec Guinness GLASGOW RANGERS MET 2-3 HUISWAARTS Nederlandse jeugd door Belgen geklopt Stolker begint goed in „Rit naar de zon" SPORTNOTA OP T.V. Oplossing niet in één slag te geven it Billy Wright wil voetbal- scholen in Engeland it Al vijftien jaar nonsens, zegt Stanley Matthews it Barcelona's trainer verdient 150.000 gulden per jaar it Een reserve voor 15.000 gulden per wedstrijd Stanley Matthews: wij zijn slechts arbeiders Het wapen der sterren Volgende week tegen Oranjes jongeren EMIL ZONDER „DETEKTIVE" DE TIJD-MAASBODE DONDERDAG 10 MAART 1960 PAGINA 7 ■■HiniuiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiHiiiiiiiiMiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiimiiiiii, (Van onze speciale verslaggever) Rotterdam, 9 maart De man- n in het wit werkten in een razend ïeaiPO en met een accuratesse als ging "fit hier om een spoedoperatie. Het ge- °®urde in het kleedlokaal van de Glas gow Rangers, waar flarden van stoom gezang het zien en horen moeilijk gakten. De een werkte nauwgezet vnfv schoonmaken van nog warme oetbalschoenen. De ander droogde ro- P nog dampende ruggen af. j en zonderling gezelschap zag men de kleedkamer van de Schotse club p'Jeen- De kleine, donkere Hooglander, ompleet met grasgroene kilt en dito ba. at, die onder de wedstrijd uitriep poparta heeft meer Crossans nodig", pas er bijvoorbeeld. Hij maakte een ®o°rt ,,elf spelers-tocht", daarbij links fi" rechts handen schuddend, alsmaar ~eggend ,,A wonderful game, and we won it". Er was ook een lange, tanige jongeman met een das in de clubkleu ren en een bolhoed, die niet convenieer de met zijn jeugdig uiterlijk. Onaantast baar stond hij daar, terwijl rondom hem net gepraat, het geschrijf en het gear- gumenteer doorging. Zijn glimlach was echter welsprekend genoeg. Hij had |een spijt van de reis met zijn club. De ■Hangers stonden immers al met één voetbalschoen in de halve finale! Met dit laatste was de trainer van "Parta het absoluut niet eens. Het kan natuurlijk zijn dat Denis Neville een nas-optimist is, maar helemaal ongelijk "ad hij niet met zijn opmerking: „we "ebben nog 90 minuten voetbal voor de boeg en wij staan met 1-0 achter" Ne ville had alle moeite om zijn teleurstel- wil E- verbergen. „Een uitstekende wedstrpd en als Fitzgerald nou maar een beetje meer geluk had gehad. Als a1n 1aI dle van de binnen- van de paal het veld weer in- rm?2nli:"ï ,e Rhngers speelden beter, t„??r dle Jaatste twee doelpunten waren S? nogal goedkoop", idohn F. Wilson, de bescheiden, pp?2® voorzitter van de Glasgow Ran- vond het een uitmuntende wed- besth^a1arin de spelers hun uiterste dat n gedaan. Hij was vooral blij overwinnu. sP°rtief was gespeeld. De veracht g had de heer Wilson wel kwartier noellU was in he' laatst® Ritzgeralrt a benauwd geweest voor ta, <Re hiij ,.snelle midvoor van Spar- dammert, nn0^,1ste 1,10,1 van de Rotter- Rangers f,mde. De-manager van de tischer Wh 1 s.vraon, was iets kri- wedstriiri Llond dat sParta een goede Rri'tl.al had gespeeld, maar dat de p. ®F5jaiTlse dub het geluk had gehad wfn elftal tegenover zich te vinden, dat "iet in zijn normale vorm speelde. Ene Caldow, de 28-jarige aanvoer der streek eens langs zjjn Abe-achtige kuif, voordat hij zei: „We hebben ver diend gewonnen. De uitslag viel ons hard mee, maar men heeft ongelijk ge had toen men zei dat Sparta geen te genstander van formaat was. Toch ge loof ik dat Sparta in Ibrox Park met drie vier doelpunten verschil wordt versla gen. En wat was ik blij, dat ik Sparta's beste men nr. 10, (dat was De Vrips), DENIS NEVILLE rnomnover me had. Hij gunde mij geen \v 'ae.ht rust en dat was maar goed ook, Ir? o vond het verschrikkelijk koud Zor??. Parta's kleedkamer werd niet ge- E "Sen. Begrijpelijk, men was teleur- dier. j °ver de nederlaag, die ze onver- Vaii vonden- Jan Villerius die als in let? rechts-half een van de allerbes- La was, vertolkte de mening van alle ji.artanen: „Ik kan wel huilen". Peter zgerald, de rode Ier, voegde er in tïJJ grappig gebroken Nederlands aan tiv: .,Ik ook, als ik denk aan de pech pa h twee schoten van mij tegen de g M gingen, een schot van De Vries te- Va1 het been van de keeper kwam en tp7,n Ede een kans voor open doel mis- j0 Freek van der Lee, normaal een "taf?11 met een hard moreel, zat dit- j, aai stevig in de put. „Ik weet niet wat aan Yas' maar ik durfde die Scott miet dan 'i vallen. Hij was stukken sneller hen i, Trouwens, eerlijk gezegd, zij wa- dat i ter dan wij!" Tonny van Ede gaf kon laatste onmiddellijk toe, maar hij Schfu1et noS niet verkroppen dat de Ven rechter Seen Penalty had gege kt ,0er? spil Paterson hands maakte, haast het duidelijk, want ik stond vlak speeia u1?- Dan zouden WÜ gelijk ge- ®en strafschop"WSnt Ti"US mist nooit 6else°r de Eerste Divisie van de En- spepia v°efballeague zijn gisteren ge- Manchester City—Blackpool— B0i»'v Ve_s' Bromwich West Ham 32 ham^Uton 22, LeedsBirming- (Van onze speciale verslaggever) ROTTERDAM, 10 maart. Geen tranen over Sparta! De Nederlandse kampioensploeg is in de schijnwer pers van het Feijenoord-stadion eer vol, maar volkomen verdiend met 23 verslagen door de Schotse voet balelite van Glasgow Rangers. Want het moge dan waar zijn, dat de rood harige Ier Peter Fitzgerald, achter volgd door het noodlot, tot tweemaal de binnenkant van de lat trof en de Engelse scheidsrechter Kelly Sparta op een belangrijk moment een strafschop onthield, dit neemt toch niet weg dat de Rotterdammers duidelijk in de schaduw bleven van de Schotten, die vaak met geraffi neerde tik-takj.es en een bijna tar tende speelsheid over de weelderige grasmat draafden en bij rust al lang niet meer in een nederlaag geloofden. Er was sfeer in de Maasstedeljjke „kuip", waar bijna vijftigduizend voet balenthousiasten met een glimlach neerkeken op enige Schotse supporters die de naweeën van een indrukwekkend aantal potjes bier verwerkten met een serie dwaze „rappen en grollen aan de rand van het veld. Steeds wilder wer den hun bewegingen en toen stipt om kwart over acht de beide elftallen hun entree maakten, was het voor deze „vrolijke broeken" echt wel de hoogste t'.]d om ergens onder de tribunes te bedenken dat je behalve whisky ook bier niet als water kunt drinken. Maar nauwelijks had scheidsrechter Kelly alle gekheid op een stokje geno men door op z' fluit te blazen, of de strijd brandde los in alle hevigheid. Sparta rukte driftig op en zocht via Crossan een gat in de Schotse afweer. De kleine Ier werd kundig opgevangen en met een resoluut gebaar tegen de grond gewerkt. Kelly strafte onmiddel lijk met een vrije schop, die door de Spartanen met een soort vliegende schaarbeweging werd genomen, wat echter geen resultaat opleverde. Onmid dellijk namen „The Blues" de aanval over en legden hun kaarten op tafel. Wilson en Scott, dat waren de troeven waarop zji speculeerden^ twee kleine, kiene jongens die op de vleugels enor me paniek zaaiden in de Rotterdamse gelederen. Hun startvermogen was ver bluffend, hun loopsnelheid bijna triom fantelijk. Vooral Scott toonde zijn grote kunnen. Op de rechterflank reeg hij een snoer van handigheidjes om de nerveus trappelende benen van back Van der Lee, die tenslotte niet meer wist waar hij heen moest en hem in opperste wanhoop de rug toekeerde. Een warm onthaal Het was dan ook eigenlijk geen kunst voor Scott om in de vierde mi nuut door te breken en een strakke, scherpe pass af te geven, die door vele benen gemist werd, maar op de wreef van linksbuiten Wilson een warm ont haal vond. Hoog bolde het net achter doelman Van Dijk, die als een kansloze reageerde. En de Schotten gingen door, hardnekkig via hun vleugels omdat zij daarmee, zo begrepen zij, parta in het hart konden treffen. De Rotterdam mers, gestoken in de witte cupshirts, die hen in Bremen tegen IFK Göteborg geluk hadden gebracht, vochten wan hopig. De haarden van het verzet brandden het hevigst in de middenlinie waar De Koning, Schilder en vooral Villerius verwoede pogingen deden om het spel t»; verplaatsen. De Schotten demonstreerden hun tegenzin met felle schoten van Scott en Baird, die Van Dijk in glijvlucht bedwong, maar kon den de opzet van de Rotterdammers toch niet verhinderen. Een briljante pass van Villerius, die Van Ede ineens vr« voor doel bracht, had de ommekeer kunnen zijn, maar de veteraan mikte langs de verkeerde kant van de paal. Enorme teleurstel ling in de donkers meute op de tribu nes, welke nog groter werd toen Baird na een vrjje schop tegen De Koning, met een slim rollertje de stand op 0-2 bracht. Een Ierse krachttoer heeft Sparta toen gered van een volledige capitulatie. Peter Fitzgerald toonde in de 38e minuut de fjjne kneepjes van de „body-chock" door doelman Nlven de bal uit de handen te springen, waarna Pietje de Vries de Rotterdamse hoop deed herleven (1-2). Het belang van deze treffer bleek vooral in de tweede helft toen de Schot ten spoedig hun voorsprong vergrootten door midvoor Murray, die een aarzeling van spil Schilder meedogenloos af strafte. Sparta bleef namelijk vechten voor een beter resultaat, al faalde zijn tactiek ook in alle opzichten. In tegen stelling tot de Schotten waren zijn buiten spelers Bosselaar en Van Ede volko men machteloos. Hun arrogante en hinderlijke dribbles, liepen vast op de gespierde Schotse kuiten, die van geen wijken wilden weten. Maar de overigen deden wat in hun vermogen lag. Wij konden ons voorstellen, dat onder de plechtige bolhoeden van de Schotse of ficials vele haren te berge rezen, toen Fitzgerald opnieuw de onderkant van de lat trof en scheidsrechter Kelly de Schotse spil Paterson even later bijna betrapte op hands binnen de beruchte lijnen. Kelly liet tot ieders verbazing doorspelen. In de laatste minuten kwam dan toch de beloning voor het moedige volhouden met een tweede tref fer van De Vries. Pietje de Vriesde kleine linksbinnen van Sparta, heeft zijn rechterbeen reso luut gestrekt. Onhoudbaar vliegt de bal voor de eerste keer in het doel van de Glasgow Rangers. Doelman Niven, op de knieën, kijkt onthutst toe. (Van onze sportredactie) AMSTERDAM, 10 maart. Er wordt in de sportnota te veel gespro ken over het verleden. De toekomst daarentegen komt te weinig uit de doeken. Daarom is een ernstige waarschuwing op zijn plaats. Wij staan er met de sport in Nederland verre van fraai voor en zullen het gewenste doel niet bereiken door te zeggen „het is nog niet, zo slecht". Zo sprak gisteravond jhr. mr. A. Feith, de voorzitter van de Neder landse Sport Federatie in een t.v.-de bat over de Sportnota, waaraan werd deelgenomen door de minister van onderwijs, kunsten en wetenschappen mr. j. m. L. Th. Cals, de staatsse cretaris mr. Y. Scholten en namens Nederlandse Sport Federatie jhr. Sik Fejth en dr. W. van Zijll, p. voorzitter en secretaris. misBs1h"n°ta is niet uitsluitend opti- SetarU 'n° ^««mdde de staatsse- 'kan wachten dat de moeilijkheden inTén slag verdere ge? sprek met de sportbeweging za, ffe2a. menlijk gezocht moeten worden naar de oplossingen voor zaken, die nu niet om dan n-oo-Qirnti Ilei cl worden aangegeven. Het is best moge lijk, dat in dat gesprek duidelijk wordt dat het thans veronderstelde beleid op sommige punten moet worden omgebo. gen." Een van de gevolgen, die het samen stellen van de nota kan hebben, is vol gens mr. Scholten, dat de gemeente besturen thans een hogere prioriteit zullen geven aan werken ten behoeve van de sport. Dat kan gunstige gevol gen hebben, omdat is gebleken, dat de gemeenten in staat zijn meer geld voor de sport beschikbaar te stellen. BREDA, 10 maart Onder het toe ziend oog van de bondsvoorzitter van de KNVB, de heer A. Schroder, heeft het Nederlandse jeugdelftal van spelers van 16 tot 18 jaar woensdagmiddag met 2-4 verloren van de Belgische jeugd. Het Nederlandse team was veruit de mindere van de gasten, die levendiger en gevarieerder voetbalden en wat be treft lichaamsbeheersing en balcontro le duidelijk boven onze jeugdige land genoten uitstaken. Schiphol leek een bloementuin toen daar gistermiddag de kunstrijdsters Sjoukje Dijkstra (rechts) en Joan Raanappc uit Canada arriveerden. (Van een verslaggever) AMSTERDAM, 9 maart Gekleed in haar lichtblauw Olympisch costuum, een Garmisch-mutsje op de blonde lok ken en met haar „eeuwige glimlach" groetend naar haar plaatsgenoten: zo arriveerde vanavond een overgelukkige Sjoukje Dijkstra bij de verlichte wo ning van haar ouders aan de Amster- damseweg in Amstelveen. Voor huize „Klavervier" verdrongen zich ca. duizend belangstellenden om maar een glimp op te kunnen vangen van hun favoriete in de witte, door haar broer Jan op kundige wijze tot sportwagen omge bouwde volkswagen. Het in de tuin op gestelde fanfarecorps „Patrimonium" speelde een welkomstmars, terwijl de juichkreten niet van de lucht waren en het blitzlicht van de fotografen telkens opnieuw flitste. Eenmaal op het versierde balkon zong Sjoukje, zacht voor zich uit, het Wilhelmus mee, dat gevolgd werd met het door haar buurtgenoten spontaan ingezette „Onze Sjouk is weer terug uit Amerika". Nog grootser dan de ont vangst buiten was wellicht die welke binnenskamers plaats vond. In de stampvolle huiskamer van de familie Dijkstra zonk de kleine figuur1 van Sjoukje bijna in het niet. De staartklok tegen de wand vertelde van de successen, die ze geboekt had. Zij was nog beplakt met een papier waarop de Amerikaan se tijden waren aangegeven. Zo inten sief had het gezin met haar meege leefd. Verder lagen er vele gelukwen sen en cadeaux, van officiële instanties en bonden, maar ook van totaal onbe- Nog eens willen wjj het hebben over de reacties, welke in Enge land lostgebarsten zijn na de pijn lijke nederlaag die de Engelse kampi oen Wolverhampton in de kwart-fina les van het toernooi om de Europese Voetbalbeker geleden heeft tegen het Spaanse sterrenteam Barcelona. Die nederlaag is namelijk nog steeds het gesprek van de dag in de Britse voet balwereld. Het voor Wolverhampton negatieve resultaat wordt telkens weer vergeleken met de nederlaag van 63 welke het Engelse team zes jaar geleden moest incasseren tegen Hongarije. Twee prominente figuren in de En gelse voetbalwereld, Billy Wright en Stanley Matthews, zijn in de pen ge klommen. Billy Wright was zo onder de indruk van df nederlaag van zijn oude club, dat hij een bijzonder stout moedig plan lanceerde. „Wij hebben", zo schreef de man die meer dan hon derd interlandwedstrijden op zijn naam heeft staan, „scholen voor kunstenaars, voor technici en voor toneelspelers. Waarom zouden wij ook geen scholen hebben voor jonge, talentvolle voetbal- Wright vindt, dat er in ver schillende delen van Engeland dergelij ke scholen moeten zijn, waar de jonge lui naast het normale onderwijs een speciale opleiding voor het voetbalspel ontvangen „Als onze jongens vroeg le ren met de bal te jongleren, zullen ze later grote voetbalhelden worden. Zij zullen dan dezelfde, in onze ogen fa belachtige, salarissen hebben als de sterren van nu." continent lopen Stanley Matthews is bepaald bitter in zijn commentaar. „De Span jaarden van Barcelona hebben het Engelse voetbal een vernederende klap gegeven. Eén ding is duidelijk gewor den. Wij moeten binnen de kortste ke ren alle nonsens die sinds de oorlog in ons land over voetbal gepredikt is uit onze gedachten bannen. Wij noemen het Engelse voetbal een speltype, dat gebaseerd is op kracht en snelheid. STANLEY MATTHEWS ....voetbal wordt vernield.. Onze trainers kennen maar één devies: Een speler, die een bal ontvangen heeft, moet die zo snel mogelijk door spelen. En wat deden de sterren van Barcelona? Zij hielden een bal bij zich en wachtten tot een ploegmaat vrij stond. Dat konden zij doen, omdat zij echte voetballers zijn. Mensen, die een bal lange tijd onder controle kunnen houden en die een perfect gevoel voor positieklezen hebDen. Onze trainers vernielen het voetbal. Zij zijn er niet op uit hun elftallen zo goed mogelijk te laten spelen, zo fraai mogelijk te la ten voetballen. Het enige wat hen in teresseert is veiligheid. De tegenpartij mag geen doelpunten maken. Daarom zijn wij arbeiders geworden, en op het continent lopen de voetbalartiesten." Stanley Matthews besluit: „Onze eerste taak is de jonge spelers te sti muleren in het ontwikkelen van hun persoonlijkheid en artisticiteit, ook in het voetbalspel. Wij moeten ze vertrou wen geven in hun mogelijkheden en hun talent. Daar moeten wij nu meteen mee beginnen. Billy Wright sprak hierboven van fabelachtige salarissen, die uit gekeerd worden aan de voetbal sterren op het Europese continent en speciaal in Spanje. Inderdaad, zij zijn fabelachtig. Zij zijn, zo mag men zelfs stellen, de wapens bij uitstek, die de befaamde verenigingen hante ren om tot ploegen te komen, die telkens weer tot de verbeelding van miljoenen voetballiefhebbers spre ken. En niet alleen de spelers krij gen jaarlijks sommen uitgekeerd, die nauwelijks geloofwaardig te noemen zijn, ook de lieden, die verantwoor delijk zijn voor de training en de samenstelling van de sterrenteams worden genereus betaald. Het Engelse dagblad „News Chroni cle" was zó onder de indruk van de nederlaag van Wolverhampton tegen Barcelona, dat het zijn voetbalexpert John Camkin men kan hem altijd commentaar horen leveren bij de voet balreportages van de BBC naar Spanje gestuurd heeft om eens te kij ken hoe het er dan wel toegaat bij de grote voetbalclubs. Hij vertelt nu o.a. het een en ander over de salarissen en daaraan ontlenen wij: kenden, die verklaarden zo geweldig trots te zijn. Het buurtcomité Randwjjck, dat deze huldiging had georganiseerd, zorgde voor een grote verrassing door een prachtige Friese stoeltjesklok aan te bieden. Een oorkonde en een vier me ter lang lint, waarop de handtekeningen van de gevers, begeleidden dit cadeau. Tenslotte drong ook de fanfare zich nog naar binnen om met de mars „Wel Thuis" in de kleine ruimte horen en zien te doen vergaan. Toen kwam de tijd om te praten. Sjoukje verklaarde zich enthousiast over haar reis. „Maar ik ben niet tevreden over mijn kür in Squaw Valley. In Vancouver heb ik mij dan ook gerevancheerd. Ik eindigde daar met een grotere voorsprong op Barbara Roles. Zjj zal een grote rivale blijven, want over haar hoogtepunt heen is zjj zeker niet". Haar vader onthulde ons even later precies de plannen voor de toekomst. „Eerst komen de Nederlandse kam pioenschappen. Dan volgt een toernee door Europa. Het blijkt, dat de meisjes onderweg aanbiedingen hebben gekre gen en dat bovendien de bond van ver schillende kanten verzoeken tot demon straties heeft ontvangen. Dit zal nu eerst nader worden bekeken. Er be staat in ieder geval de mogelijkheid, dat zij Berlijn, Düsseldorf, Oberstdorf, en misschien wel Polen en Tsjechosïowakije aan zullen doen. En dan krijgen de meisjes eindelijk wat rust. Over het professionalisme hebben we nog niet gedacht. Toen Sjouk jong was hebben we echter A gezegd, we zijn verder gegaan en hebben ook B gezegd. Laten we zeggen, dat we nu in het stadium M zijn. Wanneer we nu zover zijn, dat er over een profcontract wordt gesproken we zijn er dan dus naar toe gegroeid dan zullen we dat eerst overwegen. Sjouk heeft het dan altijd voor het zeggen." Om kwart voor vier waren de twee Nederlandse kunstrijdsters met de Arabian Sea 's middags op Schip hol aangekomen. Met grote bossen tulpen stond een grote groep mensen op het platform de twee meisjes en haar trainer, de heer A. Gerschwil- ler en het jurylid mevrouw L. Bene dict op te wachten. Joan Haanappel kwam het eerst op de vliegtuig-trap. Toen ook Sjoukje verscheen werd een driewerf hoera aangeheven. De hardrijder Jan Pesman was een van de eersten die „zilveren" Sjoukje ver welkomde. „We zouden de trip' nu zo opnieuw willen beginnen, na alleen eerst even uitgerust te hebben", was één van de eerste reacties van de twee vriendinnen. De voorzitter van het NOC lt.-gen. C. F. Pahud de Mortanges stelde in zpn felicitatiewoord vast. dat er in vier jaar hard gewerkt is door de twee meisjes. „In vergelijking met Cortina zijn jullie zeer vooruit gegaan". De vice-voor- zitter van de KNSB, de heer H. Wesse- dr- 8 nog anders uit. Hij zei: „uit is nu het eerste jaar, dat de tre den op de platformpjes voor jullie open staan. Hartelijk gefeliciteerd". Nadat textielwerkers uit Neede de beide rijd sters speciaal voor haar geweven hand doeken hadden aangeboden, kwam het gesprek natuurlijk nog even op de toe komst. Joan Haanappel heeft het plan BILLY WRIGHT .voetbalscholen. Helenio Herrera, de trainer van Bar celona, verdient momenteel ongeveer honderdvijftigduizend gulden per jaar. En wat heeft hij de laatste jaren zoal bereikt? Twee jaar was hij trainer van Atletico Madrid en het elftal werd kam pioen van Spanje. Daarna ging hij twee jaar naar Sevilla. De ploeg werd tweede in de competitie en verwierf het recht om naast Real Madrid aan de strijd om de Europese Voetbalbeker mee te doen. Toen kwam hij naar Barcelona. De ploeg werd Spaans kampioen en won de Spaanse beker. Dit jaar hoopt hij be halve de „doublé" ook nog de Europe se beker in de wacht te slepen. Geen wonder, dat de algemeen-secretaris van Barcelona, Paul Gich, van Herrera zegt: „Wat hy ook verdient, hij is goedkoop". En de spelers van Barcelona? De ploeg beschikt voor het eerste elftal over 25 professionals. Zij spelen in het eerste elftal of zitten langs de lijn. Nooit zal men ze in het tweede of derde team opstellen. Daarvoor zijn ze niet gecon tracteerd. De mindere „goden" onder hen er zijn er die slechts zes keer in drie jaar tijds in een echte wed strijd uitkomen krijgen bij het teke- nen van een jaarcontract ongeveer 20.000 gulden. Daarnaast hebben zij een maandsalaris van 600 gulden Ruw be rekend kost zo'n speler Barcelona dus ongeveer 15.000 gulden per wedstrijd... De Grote Mannen verdienen uiter aard veel meer. Een Kubala, een Eva- risto, Kocsis of Martinez krijgen bij voorbeeld reeds 70.000 gulden in het handje, zonder dat zij daarvoor een bal aangeraakt hebben. Verder krijgen zij een maandsalaris en aan premies ver dienen zij gemiddeld per seizoen een slordige 20.000 gulden. Jan Pesman, winnaar van een bronzen medaille op de Olympische Winterspe len te Squaw Valley, was ook op Schip hol aanwezig toen Sjoukje Dijkstra, winnares van een zilveren plaquette, arriveerde. enige tijd naar Amerika te gaan. Wat er daarna verder gaat gebeuren wist ze nog niet. Sjoukje zei: „Na de toernee door Europa ga ik weer gewoon trai nen. Alles van voren af aan". LONDEN, 10 maart Joe Baker, de middenvoor van het Engelse elf tal, zal de aanval leiden van het En gelse voetbalteam onder 23 jaar, dat woensdag 16 maart op het terrein van Sheffield Wednesday tegen jong-Oran- je speelt. In het Engelse team staan voorts de internationals Setters, Grea ves en Holliday. Het ziet er als volgt uit: Doel: Macedo (Fulham); achter: Co- hen (Fulham) en McNeil (Middles brough): midden: Setters (Manches ter); Swan (Sheffield Wedn.) en Kay cSheffield Wedn.); voor: Payne (Southampton) Eas'.ham (Newcastle). Baker (Hibernians), Greaves (Chelsea1 en Holliday (Middlesbrough). GIEN, 10 maart De 26-jarige Belg Yvo Molenaers heeft woensdag de eer ste etappe van de „Rit naar de zon", de wegwedstrijd Parijs-Nice, gewonnen. In de 180 km lange etappe van Parijs naar Gien wist hij tezamen met zijn landgenoot Schroeders, de Fransman Ducard en de Nederlander Michel Stol ker 45 km voor de finish uit het pelo ton te ontsnappen. Met zijn vieren bouw den de vluchtelingen een voorsprong op die op een gegeven moment zelfs twee minuten bedroeg. Een jagende meute met aan het hoofd de Belg Rik van Looy, slaagde er echter in de achterstand bij de finish tot 55 secon den terug te brengen. (Van onze speciale ver slaggever) ROTTERDAM, 9 maart De strakke, platge- plakte haardos, het smal le gezicht met de forse neus, de lange kin en de uitstaande oren, de glans- jes van spot en quasi ernst in de grijsgroene ogen, voor ons was hij Alec Guinness, de Engelse scheidsrechter Jack Kelly, die woensdagavond in het Feyenoordstadion op zulk een magistrale wijze aan de touwtjes trok. Wij troffen hem na af loop in zijn kleedkamer waar hij met een soort hemelse glimlach mijmer de over wat hij noemde de prettigste cupwed strijd die hij ooit geflo ten had. Een faire strijd voor een „lief" en eer lijk publiek. „Geen naar geschreeuw en gekrijs, ook niet als ik Sparta moest straffen". „Maar er waren toch wel een paar fluitconcerten", waagden wij voorzichtig. De Brit was niet van zijn stuk te brengen. „Nauwelijks ge hoord", gaf hij ten ant woord, „niets vergeleken bij wat ik gewend ben" En vanaf dat moment staat Jack Kelly het woord niet meer af. In hoog Engels, af en toe onder broken door korte knikjes met het hoofd, vertelde hij hoe uiteindelijk het iets zuiverder samenspel van de Schotten, die de aanvallen voornamelijR over de vleugels opbouw den de doorslag had ge geven. Sparta's spel was hem echter geenszins te- gengevallen. Hij kon het niet nalaten te wijzen op een typisch continentaal trekje van de Rotterdam mers, die hun weg naar het doel meer door het midden zochten. Mr. Kel ly spaarde zijn compli mentjes niet. Als Sparta's linkshalf Hans de Koning het had gehoord zou hij ongetwijfeld blozen van weelde en het stadion hebben verlaten, want de onberispelijke Engelsman vergeleek hem met nie mand minder dan Duncan Edwards, de legendarische half speler van Manchester United, een van de slacht offers van de vliegramp bij München. In de gang klonk een nieuw compliment aan het adres van Sparta en wel uit de mond van Emil Oesterreicher, de man die goochelt met de miljoe nen van Real Madrid. Oes terreicher rekent op een finale tussen Real en de Rangers en daarom was de grote Emil naar Rot terdam gekomen om zich er persoonlijk van te overtuigen of hij zich over die eindstrijd grote zorgen moet maken. Ditmaal dus niet „Emil und die Detektive", want de Spaans getinte Oester reicher had zijn hofhou ding van scouts thuisge- laten. Daar was voor hen genoeg te doen met het oog op de Spaanse wed strijd van het seizoen, BarcelonaReal Madrid op zondag 20 maart, rechtstreeks van belang voor het kampioenschap van Spanje. Als deze grote voetbal kenner onder de indruk is gekomen van de Schot se prestaties, dan camou fleerde hij dat meester lijk. Zeker, de Rangers hebben een aardige tech niek. Sparta viel mij 100 procent mee. Maar olé, wat wilt u, Real Madrid. En met deze laatste, bij na plechtig uitgesproken woorden verdween de man, die eens de leider was van het Hongaarse wonderteam.

Krantenviewer Noord-Hollands Archief

Nieuwe Haarlemsche Courant | 1960 | | pagina 7