HET SCHIP IS SCHERP DE BOEG,
VOL IN DE RIBBEN
EN RIJZIG IN DE SPIEGEL
Nieuwe ondiepwatermijnenveger
voor marine in dienst
Primeur voor Nederland
JeuMdmisdaad als filmattractie
O
HET STERKSTE HOUTEN SCHIP
„GUIs' Towndramatisch
en artistiek heneden kritiek
„Salomo en de Koningin
EEN RUBENS
OP DRIFT I
Prototype voor
16 andere
HOLLYWOOD TEGEN AMERIKA
van Sheba" bijbelspektakel
Zelfs de badkuip
ontbreekt niet
ZATERDAG 12 MAART 1960
PAGINA 7
(Van onze speciale verslaggever)
ALBLASSERDAM, 12 maart. Deinend op de kabbeling, de
tante kleuren van zijn vlaggen weerspiegeld in het nat, is vanmorgen
ta nieuwe ondiepwatermijnenveger „Alblas" zijn varende loopbaan
tagonnen bij de Koninklijke Marine. Dit had nogal wat voeten in
aarde, want alvorens het rood, wit en blauw op het achter- en
geus op het voorschip wapperde, was het vaartuig driemaal
achter elkaar van eigenaar verwisseld. Tijdens een korte, historische
Plechtigheid op de scheepswerf De Noord in Alblasserdam droegen
bouwers de nieuwe mijnenveger over aan de vlagofficier
Materieel, die hierna het kostbare bezit met een glimlach af
stond aan Amerikaanse autoriteiten, omdat hij wist dat zij op hun
beurt de „Alblas" aan hem zouden teruggeven. De kosten van het
Schip werden namelijk opgebracht door Amerika in het kader van
Wederzijdse hulpverlening. Nog zeven andere zullen voor Ameri
kaanse rekening worden gebouwd en aangezien de marine er zelf
acht aan toevoegt, beschikt de Nederlandse oorlogsvloot straks
Over zestien hypermoderne ondiepwatermijnenvegers, die niet alleen
voor de kust, maar ook op het binnenwater van Groningen tot
Maastricht, hun onopvallend, maar zeer gevaarlijk werk kunnen
verrichten.
door W. H. VAN EEMLANDT
Vergeten vereniging?
Met een glas goede champagne is het
'srtrouwen beklonken op dit prototype
V" een wereldprimeur voor Nederland
"at met een wonderlijk, maar fascine
rend lijnenspel werd ontworpen door ir.
W F. Scheltema de Heere. Een uitzon
derlijk model, zoals wij het zagen bij
hvee zusterschepen van de „Alblas", die
h de grote bouwloods van de scheeps
verf De Noord op stapel staan. Het zijn
Seed geveegde, houten schepen met een
'°Renaamde v-bodem. scherp in de boeg,
v?1 in de ribben en rijzig in de spiegel.
°d«t hun dubbele huid en een bepaald
^trassende constructie moeten zij wor
den beschouwd als de sterkstehouten
yaartuigen die ooit gebouwd zijn. De
d?eg zou men kunnen vergelijken met
d'e van een scherp jacht. Zij is slank en
,?®rlijk, totdat haar lijnen eerst geleide-
A dan, waar het voorschip ophoudt,
'®er abrupt uithuigen en overgaan in
de brede bijna rechtstandige flanken
yhderaan bij de hoekige kimhouten
'°opt de bodem met een flauwe ronding
haar het slemphout, het korte uitlopende
deel van de kiel, onmisbaar als het
schip ooit zal moeten dokken en een be-
Proefd middel tegen afdrijven. De ach
tersteven met de geheel vlakke spiegel
's zwaar en breed met het oog op de
Werkzaamheden van het mijnenvegen,
die zich hierop moeten afspelen.
Dit vreemde staaltje van scheepsbouw
Schrijft ir. Scheltema de Heere toe aan
zijn intuïtie. Met het oog op de magne
tische mijnen en de uitvoering van een
taak, die ook in zeer ondiep water kan
Worden verricht, moest hij een houden
sehip ontwerpen, dat bij eventuele onder.
^ater-ontplof fingen een stootje zou kun
nen verdragen. Daarbij had hij reke
ls te houden met de bouwers, die
Mrouwd met de stalen scheepswan-
een stap terug moesten voor een
dat in de scheepsbouw eigenlijk
3 de tijd is. Het werd een kwestie van
jykken en wegen, maar het resultaat
dat in de muziek van de werf de
f'°P van de oude breeuwhamer uit
blonk boven het hoge gezang van de
«luminiumzaag en het scherpe gesis van
de las-bogen. Natuurlijk verschilt
ger d ige werkwijze met die van vroe-
vro bouten krommers uit één stuk,
roeger werden aangebracht, be-
_uit dunne, volgzame plankjes,
die
staan nu
werf" speciale 'lijmkamer van de
aaf men de temperatuur kan
legeien stevig op elkaar worden ge-
lemd en aldus een soort „synthetische
Krommer" vormen. Zelfs de zware ste-
enbalk bestaat uit aan elkaar gelijmde
Plankjes, die, hoe vreemd het ook voor
de outsider
mag klinken, sterker
houden. In het achterschip zijn tien
kooien voor de manschappen, een zit-
verblijf, waslokaal met douches, ter
wijl het aureool van het voorschip
zich manifesteert in twee ruime, ge
riefelijke hutten voor officieren en
onderofficieren. De stuurhut, evenals
de verdere opbouw van a-magnetisch
materiaal, zoals plastic en polyester,
is met het oog op de veiligheid ge
heel open. Omdat er tijdens het mij
nenvegen niemand benedendeks mag
zijn, kan de snelheid vanaf de brug
direct geregeld worden. De twee reus
achtige dieselmotoren met hun glim
mende ingewanden reageren onmiddel
lijk als aan dek de handel wordt over
gehaald. Met hun 1100 apk kunnen zij
de mijnenveger een uursnelheid van
twaalf mijl geven.
Met de „Alblas" ls een begin ge
maakt aan de uitbreiding van de vloot
mijnenvegers, die tot voor kort 52
Weer klinkt de klop van de oude breeuwhamer. Op de scheepswerf De Noord in
Alblasserdam wordt druk gewerkt aan twee nieuwe houten ondiepwatermijnen
vegers, die straks deel uitmaken van de Nederlandse oorlogsvloot.
ndanks de zegevierende opmars
van de televisie en ondanks de
tekenen, die er op wijzen, dat er
steeds meer bioscoopbezoekers zijn, die
voldoende onderscheidingsvermogen en
kritische zin hebben om de voorkeur
te geven aan betere en gezondere kost,
vrtegenwoordigt Hollywood in de ogen
van miljoenen mensen over de hele
wereld nog altijd de of misschien
juister: een „American way of life".
En wat het ergste is, de meesten van
die mensen behoren tot hen, die om de
een of andere reden niet in staat zijn
tot het vormen van een juist gerijpt
oordeel. AI was het maar alleen, om
dat vooral jonge, nog onervaren en ge
makkelijk te beïnvloeden mensen ver
reweg het grootste percentage van de
geregelde bioscoopbezoekers uitmaken.
Volkomen passief en nieuwsgierig,
gelovend dat hun helden en heldinnen
doen zoals het hoort, nemen ze alles in
zich op. Ze weten, omdat ze het uit
de gedragingen van hun helden hebben
kunnen afleiden, dat in Amerika het
huwelijk alleen maar aanleiding is tot
een echtscheiding. Dat vrijen de voor
naamste bezigheid is op de Amerikaan
se scholen. Dat het percentage onge-
huwde moeder^ nergens zo hoog is als
onder de schoolmeisjes in Amerika.
Dat de Amerikaanse kinderen nergens
schuld aan hebben, omdat hun ouders
zijn tekortgeschoten. En dat alle Ame
rikaanse mannen en vrouwen in alle
denkbare omstandigheden nooit iets an
ders doen dan naar met alcohol gevul
de glazen grijpen.
Dit zijn slechts enkele facetten van
de Amerikaanse wijze van leven, zoals
die geregeld door de Hollywoodse
filmprodukten aan een wereldpubliek
worden getoond.
Is dit al erg genoeg, nog bedenkelij
ker wordt het, als men de films vol
geweld en misdaad ziet, die kennelijk
zijn gericht op de meest onprettige in
stincten van een op sensatie beluste
jeugd en die de laatste tijd in toene
mend aantal in vertoning worden ge
bracht. We doelen hier op films als
„Opstand der Sexen", „Inside the Maf
fia", „The Beat Generation" en .Girls
Town", welke laotste film, die van de
week in het Amsterdamse Nöggerath-
theater wordt vertoond, aanleiding is
tot deze overwegingen.
Het is onze gewoonte niet om aan
dergelijke films bijzondere aandacht
te besteden.- In dramatisch en artis
tiek opzicht z\jn ze beneden iedere
serieuze kritiek. Maar gezien als
symptoom van een weloverwogen,
steeds intensiever toegepaste poli
tiek, waarmee bepaalde producenten
in Hollywood geld proberen te slaan
uit de ongezonde wensen en verlan
gens van geestelijk onrijpen en kin
deren, menen we er een ernstige
waarschuwing tegen te moeten la
ten horen.
Neem bijvoorbeeld „Girls' Town", die
hier te lande wordt vertoond onder de
lokkende titel „Misdadige Meisjes". Het
is niet meer dan een routine-produkt
over de misdadige jeugd, zoals er op
het ogenblik helaas dertien in een do
zijn gaan. Werkelijke jeugdproblemen
worden er maar heel terloops in aan
geroerd. Van oprechte bewogenheid
met het lot van jonge mensen, die het
slachtoffer worden van hun milieu en
van het egoïsme hunner ouders, is geen
*ijn dan de uit één stuk bestaande on
derdelen, maar beslist beter sluiten. Ter
tvijl men vroeger soms dagen achter
een aan de pompen moest staan, omdat
eet water door constructiefouten naar
"innen drong, is de moderne bouwnij-
blijvend dicht. In de harde, dubbele
Scheepshuid van iroc9, een houtsoort uit
Frans-Kameroen, en is m het dek zitten
?-o om en nabij de veertigduizend a-mag
netische bouten en schroeven terwijl
"an kabellengte vijf kilometer koperen
Qraden zijn aangebracht.
Als een welhaast triomfantelijk re
sultaat van dit op moderne wijze ver
kerkte conservatieve materiaal lag
daar in de Noord de „Alblas" met zijn
gedegen grijze marinekleur. Het schip
niet het oog op zijn werkzaamheden
«iet groot: lengte 33 meter, breedte
8,5 meter. Men heeft er meesterlijk
gewoekerd met de ruimte, zodat er
toor de bemanning tussen al de bui
zen en draden, knoppen, schakelaars
en handels voldoende plaats is vrijge-
Wm
schepen telde, te verdelen in zes oceaan-
mijnenvegers en de 46 kust-mijnen-
vegers. Beide scheepstypes zijn ge
schikt voor het grote werk buitengaats,
maar kunnen op de binnenwateren niet
ver komen. Vandaar de bouw van een
nieuw soort mijnenveger, die, behalve
voor de kust, ook in ondiepe binnen
wateren kan varen en met zijn geringe
diepgang vrijwel overal voldoende water
vindt. De bestrijding van de drie mijn-
soorten: de verankerde mijn, die door
een kabel vlak onder de waterspiegel
wordt gehouden, de akoestische mijn,
die werkt op de geluidstrillingen en de
allergevaarlijkste dan, de magnetische
mijn, functionerend op de uitstralingen
van het schip, verschilt niet met die van
de twee andere scheepstypes. Ook op
de „Alblas" staat de grote kabelrol
op het achterdek voor de aanval op de
magnetische mijn. Met die rol
kan men een dubbele kabel vieren,
die vijfhonderd meter achter het schip
een magnetisch veld vormt, waar de
meestal door vliegtuigen uitgeworpen
mijnen op de zeebodem op reageren.
Voor de bestrijding van de verankerde
stootmijn werkt men met de lijn en het
scheerbord, die de kabel onder het
gevaarlijke wapen loswerken, waarna
de bol boven komt drijven en door het
machinegeweer van 40'mm wordt „af
gemaakt", al zal dit in de praktijk
niet altijd mogelijk zijn, in verband met
de smalle binnenwateren. Voor de akoes.
tische mijnen heeft de „Alblas" uiter
aard de trommel en de hamer, die be
vestigd onder haar boeg zoveel geluids
trillingen vooruitzenden naar deze mij
nen op de bodem, dat zij ook ver voor
het schip uit ontploffen.
Uit dit alles blijkt wel dat het va
ren op de mijnenvegers geen werk is
voor kleine jongens. Voor deze dienst
wordt een strenge selectie toegepast.
De bemanning van vijftien koppen,
welke de eerste ondiepwatermijnen
veger „Alblas" bevaart en bewoont,
moet zich houden aan strenge voor
schriften. Hun magnetische bezit bij
voorbeeld, beperkt zich tot een simpe
le huissleutel. Hier staat echter te
genover dat zij wat het eten betreft
alles vers uit de a-magnetische pan
nen krijgen, omdat blikjes gevaar op
leveren. Bovendien zijn zij gedwon
gen om vrolijk hun dienst te doen,
want werken met een „stalen gezicht"
is bij al dat magnetisme natuurlijk
streng verboden.
In de harde dubbele
scheepshuid van deze uitzonderlijke vaartuigen worden zo om en nabij de veertigduizend a-mag-
netische bouten en sc hroeven aangebracht.
Kenmerkend voor de sfeer in films als „Girls Town" is deze scène-foto, waarin
de eigenares wordt gezocht van de lippenstift, die gevonden is in de auto van
een vermoorde jongen.
sprake. Hoofdzaak voor de makers is,
dat de ongeregeldheden, waaraan de
kinderen, die als hoofdfiguren in de
film optreden, zich te buiten gaan:
aanranding, doodslag, spel met elkan
ders leven, geweld, ontvoering, verzet
tegen ouders en overheid, minachting
voor orde en tucht, zo uitvoerig en aan
trekkelijk mogelijk worden uitgebeeld.
De bekering van de „heldin" in een
door nonnen geleide inrichting, waar
de opgenomen meisjes al evenmin voor
geweld terugschrikken om recalcitran
te nieuwelingen in het gareel te hou
den, is dan ook heel wat minder ge
loofwaardig dan haar misdragingen.
Protesteren tegen dergelijke films,
of ze verbieden de centrale keuring
verklaarde de film uitsluitend toelaat
baar voor personen boven 18 jaar en
de katholieke nakeuring maakte zeer
terecht met het oog op sommige
schokkende beelden en de valse reli
gieuze motieven, die in het sensationele
verhaal zijn verwerkt, voorbehoud voor
volwassenen heeft geen zin en is op
grond van geschreven wetten of nor
men niet mogelijk. Het enige wat men
kan doen, is wegblijven en anderen
aansporen dit voorbeeld te volgen.
Daar kan men de bonafide filmers
slechts een dienst mee bewijzen, want
dergelijke produkten doen afbreuk aan
de goede naam en het prestige van de
film. F.
Het ziet er naar uit, dat regisseur
King Vidor, die op het gebied van
gladde spektakels zijn commerciële
sporen al lang heeft verdiend, energie
ke pogingen doet om de voetstappen
van zijn fameuze voorganger Cecil B.
De Mille te drukken en ze zo mogelijk
nog een weinig uit te diepen. Heeft wij
len DeMille er zich ooit eens op be
roemd, dat hij aan iedere bladzijde van
de Bijbel het scenario van een film
kon ontlenen. King Vidor is er met de
fel gekleurde en breed uitgemeten naï
veteit, die de titel „Salomo en de Ko
ningin van Sheba" heeft meegekregen,
in geslaagd uit een paar bijbelverzen
een hele film te maken. Maar daar
voor heeft hij dan ook de beschikking
gehad over de fantasie van Crane Wil
bur, die het verhaal schreef en van een
hele schrijverstrists, bestaande uit An
thony Weiller, Paul Dudley en George
Bruce, die gezamenlijk en in vereniging
het scenario in elkaar knutselden.
Het resultaat is er naar en zal ken-
"nend op de kabbeling ligt de „Aiblas" te wachten op zijn eigenaar: Hare
Majesteits Koninklijke Marine.
18
Wat ik u nu ga uitleggen, zal in de uitvoering
kinderspel voor u zijn. U ziet hier die donker ge
tinte koffer. Precies in de bovenrand van die kist,
bij deze hoek, moet u de punt van het mes krachtig
en loodrecht in het linnen zetten en dan, horizon
taal, een snede geven naar rechtstot hier!
U is toch niet links? Prachtig. Die ongeveer één
meter strekkende beweging van uw rechterarm zult
U lr0ndig moeten instuderen. Bij dit punt prent
h t ??ed in het geheugen, één handbreed voor
net rechterbeen van Holofernes draait u het mes
Jhhi1, graden, met de scherpe kant omlaag en
snijat u opnieuw, maar nu recht naar beneden naar
®en driehoekige lap zal dan dit gedeel-
rfot doek naar voren vallen en er zal een
zljn' dat de onmiddellijke verwijdering
Is dat duidelijk?"' Zaal noodzakelijk zal maken.
„Ik begin hier," wees Hovings bedaard aan, „trek
dan horizontaal een snede tot hier, kantel het mes
en dan loodrecht omlaag tot op de lijst. Waarmee
moet ik het doen?"
De antiquair trok een lade van zijn schrijftafel
open en nam daaruit een voorwerp, dat gemakke
lijk in de gesloten handpalm verdween.
„Met dit doodgewone zakmesje! U ziet, dat het
niet de indruk maakt speciaal voor de door u te
verrichten handeling, dus met voorbedachten rade,
te zijn meegenomen. Het is een volkomen onschul
dig dingetje, zoals iedere man bij zich draagt. Oud
en versleten, onopvallend. Maarhet is vlijm
scherp! Denk daar wel om! U moet het geopend
in de rechterjaszak dragen, wanneer u het museum
binnengaat. Het lijkt mij niet aan te raden, dat u
persoonlijk de situatie zou gaan bestuderen vóór
het ogenblik is aangebrokenDat zou later arg
waan kunnen wekken, wanneer men u zou herken
nen. Het is ook niet nodig, want hier hebt u een
plattegrond van de bovenverdieping van het muse
um. Volg de gewone route van de bezoekers door
deze zalenhier, waar ik dat rode kruisje heb
gezet, hangt de Rubens. Prent u dit schetsje goed
in het hoofd en verbrandt het zo vlug mogelijk,
maar in elk geval voor de daad." De antiquair
dacht even rustig na. „Het zal goed zijn, wanneer
u, na de beschadiging van de Rubens, de indruk
geeft nog een ander schilderij te willen vernielen.
Zover moet het natuurlijk niet komen. Maar doe
alsof! Kom dan op natuurlijke wijze tot uzelf en
speel verder zo overtuigend mogelijk uw rol van
een volslagen ongevaarlijke zenuwzieke met een mo
nomanie waar het oude meesters betreft. Dit laatste
deel van uw werk meen ik geheel aan uw eigen
ervaring en inzicht te kunnen overlaten."
,,U zult tevreden zijn."
De twee mannen bespraken nog enkele minder
belangrijke bijzonderheden, dronken nog een glas
wijn en namen daarna afscheid van elkander, bei
den zeer tevreden met het resultaat van de be
spreking.
Zonder te letten op de kille motregen, die uit de
donkere februarihemel op hem neerdaalde, bloots
hoofds, met soms koortsachtig opflikkerende, inge
vallen ogen, slenterde Henk Hovings naar huis.
Diezelfde avond had er opnieuw een ernstige con
ferentie plaats tussen de Amerikaan Strakey en zijn
Nederlandse vriend in het stille privékantoor.
„Over de acteur, die ik voor het karwei heb ge
ëngageerd, ben ik volkomen gerust. Hij maakt een
goede indruk en was een van de beste karakter
spelers van zijn tijd. Ik heb er nog eens een paar
recensies op nageslagen en die waren vol lof. Hoe
wel hij zeer verlegen zit om de materiële voorde
len van de onderneming, geloof ik, dat zijn be
roepseer een nóg groter prikkel voor hem zal vor
men. Het is een stumper met wie ieder medelijden
zal hebben en die dat medelijden ook ten volle ver
dient! Ik ben blij, dat je me zwart op wit de toe
zegging hebt gedaan, dat, zelfs wanneer de toeleg
zou mislukken, Hovings zeker kan zijn van rechts
kundige hulp en geldelijke ondersteuning. Afgeschei
den van elke andere overweging, hebben we hier
met een geval te doen, waarin afdoende hulp niets
meer is dan de gewone verplichting tegenover een
ten onder gaand medemens!"
„Je weet, dat ik je inzichten op dit punt volko
men deel en Cardigan is er de man niet naar op
een paar duizend dollars meer of minder te zien
in zo'n geval. In het rapport, dat ik hem vanavond
met de luchtpost zal zenden, zal ik dit punt nog
eens extra onderlijnen. Ik vrees intussen, dat er aan
de volgende etappe, het ontvreemden van het schil
derij, meer vijven en zessen verbonden zullen zijn."
„Nu, dan heb ik een goed nieuwtje voor je, dat
je zal geruststellen. Een paar uur geleden heb ik
iemand hier laten komen, die geknipt is voor de roof.
Het is een Italiaan, die in het begin van de Duitse
bezetting in Nederland kwam aanwaaien. Een zeer
verdienstelijk tekenaar en een knap etser. Hij
noemt zich Rossetti, maar ik ben ervan overtuigd,
dat dit niet zijn werkelijke naam is. Hij verdiende
hier zijn brood met eenvoudig illustratiewerk. Kin
derprentbriefkaarten en plaatjes voor artistieke ka
lenders. Onder ons, Strakey, wil ik je wel opbiech
ten, dat ik hem nooit heb vertrouwdHet zou
me niet verwonderen, wanneer hij iemand is, die
door de politie van zijn vaderland wordt gezocht en
ik geloof zelfs, dat ik zijn werkelijke naam
ook wel zou kunnen gevenNiet lang voor hij
hier opdook, werd uit een Italiaanse galerij een
triptiek gestolen. Die is nooit teruggevonden, maar
wel werd de man, die van de roof verdacht werd,
gearresteerd en ingesloten. Berechten kon men hem
niet, want binnen twee dagen was hij uit de ge
vangenis verdwenen en men raakte zijn spoor kwijt.
Het was oorlog in die dagen en daarvan zal de
verdachte, die Alsettino heete, wel handig gebruik
hebben gemaakt om met vervalste papieren weg
te komenIn elk geval, die Rossetti heeft ver
schillende malen goed werk voor mij gedaan. Hij
kwam nogal eens hier en er ontstond een zekere ver
trouwelijkheid. Hij liet doorschemeren, zonder be
paald concreet te worden, dat hij niet vies zou zijn
van duistere zaakjes. Ik ben daar nooit op inge
gaan.
(Wordt vervolgd).
Gina Lollobrigida, alleen maar zichzelf
en Yul Brynner, zwaar vermomd als
koning Salomo, in het bijbelspektakel
„Salomo en de Koningin van Sheba" van
de Amerikaanse regisseur King Vidor.
ners van het Oude Testament hogelijk
verbazen. De koningin van Sheba, ge
huld in wolken kostbare parfum jam
mer voor Vidor, dat hij nog niet over
■smeli-o'-vision beschikte komt naar
Jerusalem om Salomo te verleiden. Dat
heeft ze haar bondgenoten, de Egypte-
naren, nu eenmaal beloofd en dus is
het haar onaangename plicht. Maar als
Salomo weigert, voor haar uitbundig
geëtaleerde charmes te zwichten, wordt
het menens. Ze gaat hem waarlijk mih-
nen en wat haar onder vier ogen niet
lukt, moet dan maar gebeuren tijdens
een orgie ter ere van Rha-ogon, de
Shebaanse god van de liefde, die de
orgie overigens veelmeer belachelijk
en onsmakelijk dan schokkend is.
Verder heeft „Solomon and Sheba" al
les, wat men in de traditionele DeMille-
film kon aantreffen: gevechten met
strijdwagens en duizenden figuranten,
een tempel, die door het hemelvuur
wordt getroffen, voet- en paardevolk,
dat verblind door de zon in een afgrond
stort, verbluffende wonderen gewrocht
door de trucageman, verbluffende beke
ringen en zelfs een badkuip.
Zulk een bijbelspektakel, waarin Gina
Lollobrigida met haar fysieke bekoor
lijkheden als enige talent en Yul Bry-
ner met weelderige haardos en een
baard, die langer wordt naarmate de
nog af te draaien filmrollen korter wor
den, de hoofdfiguren spelen, kan men
onmogelijk ernstig nemen. Daarom al
leen nog maar enkele feiten: „Salomo
en de koningin van Sheba" is de film,
waarbij Tyrone Power stierf tengevol
ge van een hartaanval tijdens een duel
met George Sanders. Zijn plaats werd
ingenomen door Yul Brynner. De film
speelt in Israël, maar werd geheel op
genomen in Spanje, met medewerking
van het Spaanse leger. Kosten van de
film: twintig miljoen gulden. Uitgekeer
de verzekeringsgelden wegens de dood
van Tyrone Power: vijf miljoen gulden.
En dat is dan het enige belangwekken
de. wat we kunnen vertellen over deze
film, waarmee personen boven 18 jaar
hun goede smaak kunnen gaan beder
ven, als ze daaraan behoefte mochten
voelen. (Tuschinski - Amsterdam.)
T.
De katholieke vereniging van leer
krachten in de lichamelijke oefening
St. Thomas van Aquino heeft een tele
gram gezonden aan de minster van On
derwijs, Kunsten en Wetenschappen
i.v.m. het benoemen van een Commis
sie Universitaire studie lichamelijke
vorming, genaamd Jongbloed. In deze
commissie heeft wel een afgevaardigde
van de neutrale vereniging zitting, maar
er is geen afgevaardigde van de katho
lieke vereniging gevraagd. In het tele
gram spreekt de vereniging er o.a. haar
teleurstelling over uit, dat de minister
„vermoedelijk vergeten heeft dat er ook
nog een katholieke vereniging bestaat'
