Handel in reereatiegrond
is aanslag op natuurbezit
Ver. Natuurmonumenten vraagt
krachtig planologisch beleid
zitten
artifort
24 LETTERS OP DE KLOK
HOE SCHOFFIE EEN LIEF BAASJE
EN VEEL VRIENDJES KREEG
WOLVEN
Reeds 16.800 ha.
in eigendom
VITA VERA
DE REUZEN-
BABY
Neushoornvogels
Natuurbescherming verontrust
mjrf
VOETBAL
ZATERDAG 19 MAART 1960
PAGINA 15
SiiBHS
Liturgische weekkalender
[gebedenboek VOOR meisjes]
„&JweetaIiete°"rdde Jer°en geestdriftig-
(Van onze verslaggever)
AMSTERDAM, 19 maart „De na
tuurbescherming staat temidden van
een steeds heftiger wordende afweer-
strijd tegen steeds nieuwe aanslagen op
®Us natuurbezit, met inbegrip van onze
bestaande natuurmonumenten, aan de
Verdediging waarvan wij een steeds gro
ter deel van onze activiteit moeten wij-
ben". Dit zei vanmiddag de directeur
Van de Vereniging tot Behoud van Na
tuurmonumenten in Nederland, mr. H.
1 orter, die op de algemene ledenver
gadering in Krasnapolsky verslag uit-
jaar over bc' afgelopen verenigings-
,Tag v°or de vereniging een
^■rale) troost zijn, dat de grote be-
d eigingen van de natuurterreinen niet
™0er, voortkomen uit een gebrek aan
waardering, maar juist uit een overma
tige belangstelling: diezelfde hei, die hon
derd jaar geleden beschreven werd
als „een oord van doodse verlatenheid.
Waar de koning der verschrikking zich
een domein scheen te hebben verwor
ven" en die in 1937 nog een „morsig en
Boor veld" werd genoemd, is nu ge
hoond met de titel „recreatiegebied".
Door deze verheffing is de natuur ech
ter niet minder bedreigd geworden. Het
woord „recreatie" wordt, aldus het jaar
verslag, door menigeen slechts in de
blond genomen om eigen belangen te
uienen. Tn het afcelonen iaar hchhen
Wij kennis gemaakt met de „windhan
del" in recreatiegebieden. In enkele ja-
'en hebben onze recreatiegebieden een
'aam verworven, die tot ver over onze
Srenzen reikt, vooral over onze oost
grens. Speculerend op de zwakheid die
ue overheid, naar men verwacht, zal
tonen bij het handhaven van nlannio-
fwcb gelegde bestemmingen, die be-
te jWing verbieden, biedt men gronden
van flDP aan voor soms het 25-voudige
alle rt werkelijke waarde. Afgezien van
dit sne^ere ongewenste gevolgen heeft
bedenkȕa-al voor de natuurbescherming
nl een e consequenties: men vreest
aankooD 6v=stige bemoeiliiking van de
op van natuurreservaten.
Willen we grote stiltezones handha
ven en willen aantrekkelijke recrea-
uestreken als de kuststrook en de Ve-
luwe straks niet bezaaid raken met
ler, °Ws en zomerhuisjes, dan zul-
„io„rr naast strikte handhaving der
+iae rn8lsche bestemmingen krach-
ne cu lafreSeien tegen deze grond-
dat Nederl?nalg begriJPen.
hnnd een ro d ook ln Europees ver
mat vervulioreatleve functie kan en
ï^ze taak zor"' ,maar tenslotte is het
1a„H hfifft'waar Wtt ?®1'" dat dit bet
land blurt waar WIJ kunnen wonen en
werken en ook de onmisbare ontsnan
hing in de natuur kunnen vinden
Een krachtig planologisch beleid zal
de regering ook m ander opzicht moe-
tGn gaan voeren: alleen een consequent
vooral snel doorwerken aan de sprei-
bgsgedachte die door de Rijksdienst
£ah het Nationale Plan qntwikkeld is,
^an nog voorkomen dat m het westen
f.eri onaanvaardbare toestand ontstaat.
~e dreigende ondergang van het Gooi-
je natuurschoon is maar éen onderdeel
van de benarde situatie in het westen.
™twS-r voorbeeld is de benauwende
we Wnteimg in het gebied van de Nieu
we Waterweg, die snog oneindig ver-
Riet, water, wolken en drogende visnet
ten stofferen het „Natuurmonument de
Wieden", zoals het reservaat in N.W.
Overijssel thans gedoopt is. De jongste
uitbreiding 245 ha heeft het een
totale oppervlakte van 1665 ha gegeven,
waardoor het, na de „Veluwezoom", het
grootste bezit is van Natuurmonu
menten.
iiiiiimiiiiiiiimiiiiiiiiiiiimiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiimiiiiiiiiiiiii:
zwaard zal worden als er een hoogoven-
bedrijf op De Beer komt.
De ruimtewet, die thans bij de Kamer
in behandeling is en die het zwaarte
punt van de planologie meer dan tot dus
ver bjj de gemeenten legt, is allerminst
een geschikt instrument om grote, natio
nale richtlijnen te verwerkelijken. Ook
om die reden is een Natuurbeschermings
wet onontbeerlijk. Daarom is de mede
deling van de staatssecretaris van
O.K. en W„ dat hij hoopt, dit jaar een
ontwerp-Natuurbeschermingswet in te
dienen, bijzonder verheugend. Niet min
der verheugend is de verhoging van de
begrotingspost voor aankoop en subsi
diëring van aankoop van natuurmonu
menten van 2.4 tot 4 miljoen gulden
een verhoging die overigens bij de geste
gen grondprijzen en de toegenomen aan
koopactiviteit dringend nodig was.
Ernstige zorgen maakt de vereni
ging zich over de landgoederen, die
door de particuliere bezitters in steeds
mindere mate in stand gehouden (kun
nen) worden. Samen met de ANWB
heeft de vereniging daarom een en
quête onder landgoedeigenaren ge
organiseerd om na te gaan of de Na-
tuurschoonwet nog wel aan de tegen
woordige eisen voldoet en om actie te
kunnen voeren ter versterking van de
positie van de particuliere landgoed
eigenaren.
Mr. Gorter memoreerde voorts de
trieste geschiedenis van het landgoed
de Hamert in Midden-Limburg, dat bij
een publieke veiling is opgekocht dooi
de „Deutsche Bauernsiedlung". De
koopsom was dusdanig hoog, dat het
bod, waartoe O.K.W., Natuurmonumen
ten, en Limburgs Landschap en hun pro
vinciaal bestuur besloten hadden,
niet aan bod kwam. Gelukkig konden
de ontginningsvoornemens tot dusver
worden verhinderd, doordat de minis-
van Volkshuisvesting en Bouwnij-
ve aid op grond van zijn wettelijke be
voegdheden zijn veto daarover uitsprak,
legen deze beslissing hebben de nieu
we eigenaren beroep aangetekend bij
de Kroon. De uitspraak wordt met span
ning afgewacht.
Een dringende kwestie is ook de ver
ontreiniging van onze binnenwateren
De afgelopen droge zomer heeft dit
duidelijk m het licht gesteld. Er is maar
één wet, waarop we in Nederland nog
langer wachten dan op een natuurbe
schermingswet: dat is een wet tegen de
waterverontreiniging. De vereniging
trad toe tot de Stichting Waterbescher
ming, die zich ten doel stelt, voor de
totstandkoming van een dergelijke wet
te ageren.
Mr. Gorter had voor de leden ook
prettige mededelingen: het afgelopen
jaar is opnieuw 335 ha natuurgebied aan
het bezit van Natuurmonumenten toege
voegd. Hiervoor werd een bedrag van
f 333.500 besteed, hetgeen dus neerkomt
op plm. 1.000,per ha. Men heeft
zich nog niet aan windhandelprijzen
gewaagd! Het totale oezit van de Ver
eniging is hiermee boven de 16.800 ha
gekomen.
k-H® grootste uitbreiding: 245 ha.
tot stand in NW-Overijssel,
men "u in totaal 1665 ha. heeft.
(Advertentie)
Wagemans Van Tuinen NV Fabrlkante ran Artifort meubelen en Eptda matrassen
Het gebied heeft daarmee de tweede
plaats verworven na de „Veluwe
zoom" hetgeen aanleiding is ge
weest om het een passende naam te ge
ven, nl. „Natuurmonument de Wie
den".
In Noord-Limburg is een nieuw na
tuurmonument verworven, nl. de
Heumensche Schans bij Mook, welk
terrein 20 ha. groot is.
De Nieuwkoopsche Plassen konden
worden uitgebreid met 38 ha en tal
van andere natuurmonumenten konden
met 110 ha worden vergroot.
Het aantal leden van de vereniging
heeft de 30.000 overschreden: het is op
31.379 gekomen. Zij brachten ruim
f 154.500 aan contributie bijeen. Uit erf
stellingen, legaten en giften kreeg de
vereniging ruim 110.000 binnen, twee
maal zoveel als vorig jaar. Men kan
hierdoor tal van nieuwe aankopen finan
cieren.
Dankbaar constateerde mr. Gorter,
dat de vereniging in opvallend grote
mate gesteund wordt door de jeugd.
Een van de meest sympathieke giften
was die van een jong echtpaar, dat
ter gelegenheid van zijn huwelijk f 500
overmaakte. Éen originele gedachte,
die hij gaarne ter navolging wilde aan
bevelen!
ZONDAG 20 MAART: 3e zondag van
de Vasten: eigen mis; credo; pref. v. d.
Vasten; paars
MAANDAG: H. Benedictus, abt; eigen
mis; 2 geb. v. ferie; pref. v. d. Vasten;
—wit—; Ofwel: Mis van ferie; 2 geb.
H. Benedictus; pref, v. d. Vasten;
paars.
DINSDAG: Mis van ferie; pref. van
de Vasten; paars
WOENSDAG: Mis van ferie; (Gronin
gen: 2 geb. voor bisschop, verjaar
dag van keuze); pref. v. d. Vasten;
paars
DONDERDAG: H. Aartsengel Gabriël;
eigen mis; 2 geb. van ferie; pref. v.
d. Vasten; witOfwel: Mis van
ferie; 2 geb. H. Gabriël; pref. v. d.
Vasten; paars
VRIJDAG: Boodschap aan O. L. Vr.;
eigen mis; 2 geb. van ferie; credo;
pref. van O. L. Vr.; wit
ZATERDAG: Mis van ferie; (Utrecht
en Groningen: 2 geb. H. Ludger);
pref. v. d. Vasten; paarsOfwel
voor Utrecht en Groningen: H. Lud
ger, bisschop-belijden; mis Statuit; 2
geb. van ferie; pref. v. d. Vasten;
wit
ZONDAG 27 maart: 4e zondag van de
Vasten; eigen mis; credo; pref. v. d.
Vasten; paars
Advertentie
In de wandelgangen van de Ver. Na- klok zullen voor de dag en de nacht
ties gaat het gerucht dat een van de slechts eenmaal de ronde maken, in
grootste landen in de nabije toekomst plaats van zoals nu tweemaal. Is het in
voorstellen zal indienen voor een nieu- de 'nieuwe wereldtijd b.v. ,,H-uur en 20
we tijdsindeling voor de hele wereld, minuten" in Tokio, dan is het op dat
Hierbij zou het gaan om een plan dat moment ook „H-uur en 20 minuten" in
een afschaffing van de bestaande inde- Europa, Amerika enz.
ling van onze klokken voorstaat. De
grondgedachte is daarbij dat met ons
Naar de opvatting van de deskundigen
zou de nieuwe wereldtijd slechts een
T&s*HawHRK^^-*Ti«frl'i„nr isamo systemen in gebruik die het toch mo-
Een troepje uitgehongerde wolven. (In de winter komen ze uit het bos, soms tot gelijk maken met al deze verschillende
aan de bewoonde streken).
huidig tijdsysteem de indeling geheel kwestie van wennen zijn.
afhankelijk is van de dag en nacht. iiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiimiiiiitiMMimnMmnnillllimiiiiiiiHlimii
Daarom kent de wereld thans ook ver
schillende tijdzones, als b.v. Midden-
europese tijd. New Yorkse tijd, Japan
se tijd enz. Dit heeft bijzonder grote na
delen voor het wereldverkeer, de weten
schap, de radio enz. Thans is bijvoor
beeld drie uur een aanduiding die al
leen maar voor een beperkt deel van
de aardbol geldig is, in andere delen van
de wereld heersen weer verschillende
andere uren. Nu zijn er natuurlijk wel ™e ,echt pappa -
.O" zucht de reuzenmoeder blij,
„„—BBIN 'ons kleutertje is toch zq blij.
tijdstippen te werken, maar de nadelen Hij riep vanmorgen „Mamma"!
blijven toch wel groot. Daarom is de Hij heeft zijn flesje al gehad.
gedachte aan een nieuwe tijdindeling Nu moet ons baby'tje in bad.
zeker niet zo raar als zij op het eerste Ach, vind je hem. geen wonder?
gezicht wel leek.
Zeg" roept de reus uit Watjekou,
hoe gaat het met de baby, vrouw?
Ze stoppen hem in de rivier.
Komt het tot een nieuwe tijdindeling De baby trappelt van plezier.
De wolven die in het wild leven, wor- wordt aan de jagers een plaats aange- en krijgen wij een wereldtijd, sommigen En 't hele land loopt onder.
den pas gevaarlijk voor de mens, wan-
wezen en worden de drijvers met grote verwachten dit in alle ernst tussen 1963 jjjj wegr op 'f zachte mos,
en 1965, dan is het voornemen om de - - -
neer zij honger lijden In strenge win- omwegen naar hun post gebracht. De huidig^' uürindeling t^laten vallen' om $JrifefThii^terkThZd^Ts'1^'
ters is dit natuurlijk üi groter mate het grootste stilte is bij deze bewegingen plaats te maken van een letter-indeling Q„ roeJt Ma Reus. „is 't niet een droom
geval dan gewoonlijk. In Spanje, Grie- hoofdzaak. Daar de wolven meestal tus- die 24 letters omvat, De wijzers van de 'jj- sabbelt op een' berkeboom.
kenland en Frankrijk is de wolf nog vrij sen elf en drie uur in het nest zijn, kan
algemeen. In Zwitserland en Duitsland men er wel op rekenen, de gehele fa-
echter zeldzaam. Een verschrikking milie thuis te treffen. De familie be-
vormt hij nog altijd voor de bewoners staat doorgaans uit de twee ouden, vier
iiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiimniiiiiiiiiiiiiiiiiii
Hij krijgt warempel tandjes!"
De baby kraait van puur geluk.
Hij brult en joedelt aan éen stuk.
Wat heeft hij sterke longen!
van Rusland, Polen en Scandinavië. Op of vijf jongen en een een-jarige. Als het lil° 1 d^m frh »Hé" roePt de reus- »Die. struik waait om
het platteland ondervinden de boeren drijven begint, komen eerst de oude deleeuwen. Oude prenten tonen aan. dat ns kereltje is vast niet dom.
er soms veel last van de wolven. In som'
mige landen worden er drijfjachten ge-
wolven en de een-jarige te voorschijn, 2200 jaar geleden in China een balspel
de jongen komen daarna achter elkaar bestond, Tsu Chu genaamd, waarbij
goals werden gebruikt welke 10 meter
Het wordt een reuzenjongen!"
VERA WITTE
houden. Jagers en drijvers verenigen aansluipen. Voordat zulk een jacht op hoQg waren en voorzien van een zijden llilHilliiiiilllllllllllltlllllllllllllIlimillllllimillllllllHlllllIlM
zich dan 's morgens niet te dicht bij het touw kan worden gezet, moet eerst een netwerk. De Romeinen speelden Harpas- de manieren gespeeld Eén manier
ervaren jager de wolven „aanhuilen" turn en veertienhonderd jaar geleden j(Wam sterk naar voren nadat in 1823
d.w.z. 's avonds of 's morgens, als de brachten de Japanners het spel Kema- een leerling van de Rugby School, een
ouden van het nest zijn, moet hij het "róeeïte^te b<£k steand^^oetbklSll Z-kT ^iUiam Webb Ellis' de baUin
geschreeuw der oude wolven „.bootsen we'rt gSJül St^SS- föÏÏgfïjFK SaVde^lgW^l»
om de jongen te laten antwoorden en tiende eeuw, op een veld met een leng- tot stand kwam, onderscheidden zich
daaruit nauwkeurig de plaats van het 'e van, tot 90 meter met als goals twee soorten voetbal welke naar vo-
nest te leren kennen. twee stokken op 60 tot 90 cm. van elkaar. ren waren gekomen uit een mengeling
De laatste eeuw werd het spel overal van spelen n.l. Rugby en „Associa-
(Slot volgt) zeer populair. Het werd op verschillen- tion"-voetbal of „Soccer".
iiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiininiiiiiiiiiiiiiiiiiiHiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiMiiiiiiininiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiHiiiiniiiiiiiiiiiiiniiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiNiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiniiiiin
nest. Door ervaren boswachters, die
het terrein op hun duimpje kennen,
iiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiimiiiiiiiiiiiiiiiiiniiiiiiiiimiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiii
Wanneer men die dieren met deze
enorme voorgevels ziet rondscharre
len, krijgt men de indruk, dat ze ge
doemd zijn een enorme vracht mee te
sjouwen. In werkelijkheid valt dat erg
mee want de snavels en de hoorn be
staat alleen uit een dunne, stevige
buitenlaag en zijn van binnen uit ui
terst licht, sponsachtig been opge
bouwd. Ze zijn dan ook lang niet zo
soliede als ze eruit zien en de kans
op beschadiging is daarom nogal
groot.
De boombewonende vormen leven
alle in dicht bos, de Hoornraven in
steppegebied. De boombewoners zijn.
wat men he'emaal niet zou verwach-
Hdan helemaal geen naam, dacht hij ze- kant af en plonsde in het water.
eLhk°keneiiepatte1lnuffelen zag^er Th c Meteen was het doodstil. De jongens
verschrikkelijk vies uk He? was Iedere da? °Pnieuw probeerde Schof- stonden verschrikt naar het water te
een echte kleine strLthond En^e "on- staren. Daar dobberde Teuntjes voet-
bakken liep te snuffelen, zag er
ijk vies uit. Het was
ten, goede vliegers. In de vlucht her- gens uit de buurt hadden hiem Schoffie "mw' tTopn yeTn™?» Ea?.1r J2Ü"
inneren ze aan reigers, met brede,
langzame wiekslag, die een eigenaar
dig zoevend geluid maakt.
ze mee en probeerde tegen ze op te Teuntjes onderlip begon er van te bib-
niiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiHiiiiiiiiiiiiitiiiiiiiiiitiHiiiiiiriiiiiiiiiiiiliHMiiiiiiiiiiiiitiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiii iiiiiiiiiiiiiiiiMiiiiiiiiriiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiii
genoemd Dat was geen erg mooie naam springen: Maar de jongens zeiden: vort, beren Hij taipperdrmet zijrógen Er
maar Schoffie was er best tevreden mee. ga weg vieze hond Je hebt een smeri- molden al gauw een raar tranln uit
Beter een naam, die met zo mooi is, £e snuit van al die vuilnisbakken. Je Tranen °P Teuntjes vedaardag omdai
hoht io hohf ie» he>ht vinnipn-- - - -
XXXII
„Wanneer gaan we terug naar Alex-
anderbaai?" vroeg Pluimstaart twee
stemmig.
„Waarom?" vroeg Jeroen. „Verveel
jij je in Hazevoets rijk?"
„Dat is het niet," antwoordde Pluim
staart. „Maar ééns een hond, altijd een
hond. Soms ben ik bang dat ik nooit
meer de oude zal worden, als ik nog
lang een klaphoen blijf. En het klinkt
mij zo naar in de oren als je „Pluim
staart" tegen me zegt, want dan mis Ik
op eens mijn mooie hondestaart. En ik
mis mijn boot in Alexanderbaai, welke
altijd een beetje wiegelt, zelfs als het
helemaal windstil is. En ik mis onze
vrienden, zelfs Kees de kankeraar. En
ik heb ook gemerkt dat het mij moei
lijker begint te vallen* gedachten van
anderen te lezen, nu ik een klaphoen
ben in plaats van een hond. Maar maak
je niet al te zeer ongerust. Als we niet
te lang wachten met heengaan, komt
alles wel weer voor elkaar. En ik kan
nog altijd vlot genoeg gedachten lezen
om precies te weten wat jij zelf op dit
ogenblik denkt."
„Wat denk ik?" vroeg Jeroen belang
stellend.
„Jij denkt: „Ik wil niet graag dat
Pluimstaart weet dat ik zelf ook veel
zin heb terug te gaan naar Alexander
baai".
„Je hebt gelijk," zuchtte Jeroen met
een blos op zijn gezicht. „Maar dat is
iets dat ik voor niemand wilde weten,
vooral niet voor Hazevoet. Maar nu je
toch mijn gedachte geraden hebt..."
„Het heeft met raden niets te ma
ken zei Pluimstaart boos en twee
stemmig. „Ik hoef niet te raden. Ik
léés gedachten."
„Stil maar, stil maar," zei Jeroen.
„Ik beloof je dat we hier niet lang
meer zullen blijven, vooral nü Haze-
het is waarnaar wij zoeken. Wat moet
ik volgens jou trachten op te sporen?"
„Het Lied van de Drie Paarlemoeren
Knopen", antwoordde Jeroen.
„Maar dat staat Immers in de grond
wet!" riep de Minister van Gevonden
Voorwerpen.
„Nee," antwoordde Jeroen. „Ieder
een dacht dat het lied met de wjjs en
bebtJe hebtje hebt vlooien. zjjn nieuwe voetbal in hét water lag.
Het was voor die arme straathond c
Schoffie niet leuk om dat allemaal te aaj[ ISc;boffie was al opgesprongen,
horen. Hij wist zelf ook wel, dat hij geen T"d?, T k u bet water
schone, nette hond was. Maar dat kon en ..Pl°ns Sing hij erin.
hij toch zeker niet helpen. Schoffie was Kijk eens, riepen de jongens, Schoffie
een hondje dat geen baasje en geen zwemt jouw bal achterna. Kijk eens
vrouwtje had. 's Nachts sliep hij in een Teun! Teuntje zag het, door zjjn tranen
of ander portiek. Of in de struiken van heen. Schoffie was in een paar tellen bij
het park. Of in het gras or.der de brug. de bal en pakte die voorzichtig in zjjn
Daar wordt een hond niet schoner van. bek. Het was een grote bal en Schoffie
Maar er was niemand, die Schoffie ooit had er danig veel moeite mee. Maar
in bad wilde doen. Of zijn haren kammen toch lukte het, om de bal veilig naar
en borstelen. En zoiets kan je als hond de waterkant te brengen. Toen pakte
nu eenmaal niet zelf. hij de bal aan het vetertje en droeg hem
Van die vuilnisbakken, tja, dat was zo naar boven, waar Teuntje door zijn
geen nette gewoonte van Schoffie. Maar tranen heen stond te lachen van plezier,
je doet al wat als je honger hebt. Soms Schoffie kwispelstaartte uitgelaten,
lagen er in de vuilnisbakken lekkere want al waren de jongens dan nooit
honde-hapjes. Botjes of worstevellen. aardig voor hem, hij vond het toch fijn
Daar was Schoffie al heel blij mee. Hij om iets goeds voor ze te kunnen doen.
moest immers leven van wat hij op de Maar Teuntje keek Schoffie aan en het
straat zoal vond. Een oude broodkorst, was of hjj toen pas voor de eerste keer
die van de schillenkar was gevallen. Of zag, wat een lieve honde-ogen Schoffie
een been, dat de slager hem toegooide had. En wat een aardige snuit er onder
door de winkeldeur. die vieze wilde haren verborgen waren.
Dat die jongens dat nou niet begrij- Nu was Schoffie klets, klets-nat. Hij ril-
pen dacht Schoffie. Ik kan er toch niets de een beetje. Als hij maar niet verkou-
aan' doen, dat ik een straathond ben. den wordt, dacht Teuntje verschrikt.
Had ik maar een lief baasje of een aar- Toen kreeg hij een idee.
dig vrouwtje, die me kamde en borstelde Kom mee schoffie, riep hij. Kom mee
en die me_opJt«d^wat_te a:Endie naar huis I]c vraag aan moeder of je bij
me in bad sto^pte. En sen mandje voor ons ;n de schUUr zolang mag drogen. En
me klaarzette, waarinik slapen kon. dan krijg je wat eten van me. Kom, kom
■?an Zhh0w^vist^oo^t m^er in Ho Gvin mee! Teuntjes moeder keek eerst een
lk Srtton TTn ik hari 1 nfa beetje zuinig, toen ze daar die natte
nisbakken. En ad en ik hadstraathond in haar schuurtje zag. Maar
en ik had geen vlooien meer. tenslotte was Teuntje jarig en boven
op een woensdagmiddag waren de dien had die hond de voetbal uit het wa-
jongens aan het ballen. Ze hadden alle- ter gehaald.
maal een lekkere toffee gekregen, want ,r
Teuntje Trap tracteerde, omdat hii iarie Vooruit dan maar, zei ze. Geef hem
was. Schoffie snuffelde begerig aan de maar wat brood en warme melk.
papiertjes, die ze op de grond gooiden °- ™at had die Schoffie een heerlijke
Lekkere dingen moesten dat zijn. Hii d?g" Hu sPronR tegen Teuntje op, toen
zou er best eentje lusten. Maar Schoffie dlt na..ee" P°°sje weer eens in het
had niet lang tijd om daarover te treu- schuurtje kwam. Deze keer joeg Teun-
ren, want kijk eens wat Teuntje Trap on- 'je hem met weg Hij had een oud stuk
der zijn arm had! Een pracht van een ka"\fn ee" ^stel bij zich. Hij begon
voetbal. Een echte met een vetertje. Schoffie netjes te verzorgen En Schof-
Schoffie begon ervan te kwispelstaar- fle .Yas™ dankbaaD dat hij zijn natte
ten. En toen Teuntje de bal wegschop- «mnt telkens tegen Teuntjes hand duw-
te, rende hij er blaffend achteraan. de en zjjn staart geen ogenblik meer stil
kon houden.
Want daar zijn we voor, daar zijn we
voor. Daarvoor worden we betaald". Kssst, ga weg jij, schreeuwden de an-
En, zich vooroverbuigend naar de dere jongens, die ook achter de bal aan
grond vervolgde Baron Spiedrecht holden. Moet jij met je vieze snuit aan
zijn langzame wandeling langs de weg die mooie voetbal komen? „ooruir nan maar ais ie temnmsnc uC-
in de richting van het Rozenbos, ter- Woef-woef, zei Schoffie verongelijkt. ]0oft dat ie bem z'elf verzorgen zult, net
wijl Jeroen terug ging naar het Paleis. Maar omdat niemand naar hem luister- zoals dat vanmiddag hebt gedaan.
In het paleis aangekomen, begaf zich de, ging hjj verdrietig in het gras langs
Jeroen aanstonds naar de troonzaal de waterkant zitten. Zo kreeg Schoffie toch eindelijk een
waar koning Hazevoet zat te werken Natuurlijk hadden_ de jongens hele- baasje._ Een baasje^ dat hem in bad
Mag ik hem houden? vroeg Teuntje
die avond aan vader. En omdat Teun
tje nog altijd jarig was, zei vader: nou,
vooruit dan maar. Als je tenminste be-
voet het zo druk heeft met zijn grond- de woorden in de verloren grondwet aa d voltooiing van de weergevonden maal geen verdriet. Ze sabbelden op hun deed, dat hem kamde en borstelde en
s w hart grondwet. toffee en holden en schreeuwden van poeder tegen de vlooien m zijn haren
Hii kloDte op de deur en vroec met Pure opwinding. strooide. Een baasje dat hem altijd eten
luide stem: „Hazevoet, mag ik "alsje- En Schoffie zat daar maar. Hjj voelde ga* en dat ^"si^nenJkon°°r em m3S
blieft binnenkomen? Ik wilde je iéts zich heel erg ongelukkig. Niemand te> waarm hu siape
vragen?" houdt er van mij, dacht hjj. Niemand Toen werden de vriendjes van Teun-
„Nee!" riep Hazevoet met een ver- wil met me sPelen- Wat een hondele- tje ook Schoffies vriendjes. En de ande-
schrikte stem vanuit de troonzaal. Het ven! ^elfs de andere honden trekken re honden trokken nooit meer hun nat-
is verboden de koning te storen als hii burJ natte neuzen voor me op. Was er te honde-neuzen voor hem op.
bczig is met het invullen van de grond- t0?b ^y^dê' ziirP W0reld' die Wat heb ik het goed, zei Schoffie dik-
wet. Ik heb het met eigen hand in de mdn s:l de zljn' w)jis tegen zichzelf. Ik heb nog altijd
grondwet gezet. En ieder die artikel Toen.. Schoffie zover gekomen was, egn hondeleven, want daar kom je als
vier van de wet overtreedt wordt ge- met z'Jn verdrietige honde-gedachten, hond niet onderuit,
straft met dwangarbeid in de schoen- gebeurde er iets verschrikkelijks. De Maar nu ;s het een hondeleven: zó!
smeermijnen." bal, de mooie, grote voetbal van Teuntje
„Maar kun je dan niet even in de TraP' schoot met een vaart de water
grondwet zetten dat ik alleen je mag
wet."
„Wanneer gaan we?" vroeg Pluim
staart.
„Zo gauw mogelijk," antwoordde Je
roen. „Ik moet er eerst nog met Haze
voet over praten, en dat zal ik doen zo
dra wij terugkeren naar zijn paleis".
Onderweg naar het paleis kwamen ze
Baron Spiedrecht tegen die voorover
gebogen langs de weg liep als een
speurhond, met zijn spiedende ogen ge
richt naar de grond.
„Zoek je iets?" vroeg Jeroen vriende
lijk.
„Natuurlijk zoek ik iets," antwoordde
Baron Spiedrecht van het Ministerie
van Gevonden Voorwerpen. „Daar word
ik door het rijk voor betaald."
„Wat zoek je?" vroeg Jeroen.
„Ik wou dat ik het wist," antwoordde
Baron Spiedrecht die de tranen in de
ogen kwamen „De grondwet is weer
stond. En het had erin moeten staan.
Maar ze hebben zich allemaal vergist.
En nu zou koning Hazevoet het er zelf
graag in zetten om te voorkomen dat
het mooie lied nog ooit verloren zal
gaan. Maar hij weet niet hoe hij het lied
kan vinden. Iedereen heeft het verge
ten".
„Je hebt gelijk, je hebt gelijk," zei
Baron Spiedrecht met een diepe zucht
„Het lied is verloren gegaan. En als
iets verloren is geraakt, is het de
taak van het Ministerie van Gevonden
Voorwerpen om het op te sporen. En
niemand zal ooit van Baron Spie
drecht kunnen zeggen dat hij zijn plicht
heeft verzaakt. Maar hoe vind je in
LEA SMULDERS.
's hemelsnaam een verloren lied? Daar st°ren zonder bestraft te worden?"
is een verloren grondwet, zoals die wel- vroeg Jeroen.
ke wij met zoveel sukses terug .gevon
den hebben, maar kinderspel bij. Ik her
inner mij nog heel goed hoe mooi dat
vroeger, toen wij het nog niet verloren
hadden, altijd om huilen moest. Maar
nu heb ik, evenals alle andere kabou-
gevonden, dank 'én de iiver van mijzelf lied was- Het was z0 Pracbtjg dat ik er
,1S„d£ ambtenaren van het Ministerie
n? „ii VCm n Vonrwerpen, En nu kan
alleen maar zoeken naar iets om te -
zoeken. Weet jij niets waarnaar mijn ters, de woorden vergeten en ook de
a"lbt,f,naren en op zoek kunnen gaan. wijs."
ben?" grondwet weergevonden heb-
„Eerlijk?" vroeg Baron Spiedrecht
opgetogen, terwijl hij recht overeind
kwam. „Je weet niet hoe dankbaar ik
je zou zijn als je mij zou kunnen helpen
om iets te vinden, waarnaar ik nu met
mjjn ambtenaren op zoek kan gaan.
Want ons soort arbeid is altijd veel
minder inspannend, als wij weten wat
En hjj vervolgde na enige ogenblik
ken van diep nadenken: „Ik ben je wer
kelijk erg dankbaar. Mijn Ministerie
„Gut," riep Hazevoet verheugd,
„daar had ik helemaal niet aan ge
dacht. Ik zal het even in de grondwet
zetten. Dan kun je binnen komen."
Enige ogenblikken later hoorde Je
roen de sleutel omdraaien in het slot
van de deur, en Hazevoet nodigde zijn
vriend uit binnen te treden. Hij toon
de Jeroen trots artikel vier en zeventig
van de grondwet waarvan de inkt nog
nat was. Het luidde: „Artikel vier en
zeventig van de Grondwet van Kabou
kan weer vol ijver aan het werk gaan terland: De Drager van de Zilveren
en zal zich toeleggen, met man en
macht, met hart en ziel, met oog en
Sleutel is de enige persoon die de ko
ning mag storen bij zijn grondwetteljj-
oor, met toewijding en inspanning, op ke arbeid zonder bestraft te worden
het weervinden van Het Lied van de met dwangarbeid in de schoensmeer-
Drie Paarlemoeren Knopen. Ik hoop mijnen."
met heel mijn hart dat wij dit mooie DAAN ZONDERLAND
lied spoedig kunnen toevoegen aan on
ze lijst van Gevonden Voorwerpen. (Wordt vervolgd)
