Gastvrije persconferentie
Kardinaal Alfrink
dwaalt door Rome
Wereld-episcopaat kan bij
dragen tot menin
MARTINI
D
RALPH THOMAS
de zwijgende
regisseur
Alles
ondergeschikt aan
het tempo
3
D
Aanvaardbaar
nsico .J
3fi Receptie?
8
Opbrengst veiling
4,3 miljoen
Duitsers krijgen
ambassadegebouw
terug
dan iets bijzonders - dan
KLEIN MISSAAL
WETEN WAT DE
MENSEN WILLEN
V.J
ZATERDAG 26 MAART 1960
PAGINA 7
1/1 fles t6.95 - 1/2 fles 13.55
Koel geschonken goed gedronken
Generalbereinigung in de
ministerraad
tofeen va" de Amerikaans-Britse
het Europesl
Nederlands nieuws
tH„rrte«2,^5rJIat,er' van januari 1922 af,
Wereldnieuws
Nederland in brandvrije
kluizen
Zorgenkinderen - pater
Vrouwen nu ook onder de auto
Fundamenten van „Enigenburg'' blootgelegd Herinne
ring aan strijd tussen Westfriezen en Hollanders Histo
rische vondst
Parachutist
IPfl» I
Bloedgroepkaart
(Van onze Romeinse correspondent)
.ROME, 26 maart Bernardus kar
dinaal Altrink heeft gisteren in het ap
Partement van mgr. Damen in het Ne
derlands priestercollege de alhier ge-
Vestigde Nederlandse journalisten ont
vangen. De bedoeling was, zei de kardi
naal, om een half uur over zaken te
spreken en daarna „zo maar" te pro-
meren van de gastvrijheid van het
huis. Maar van meet af aan heeft de
hartelijke gastvrijheid gedomineerd.
Oeen der kardinalen-elect is tot heden
?°or de Paus ontvangen. De H.Vader
's momenteel zeer bezet en heeft alle
heren er van gedispenseerd vóór de
creatie hun opwachting te komen ma-
hen. Dit heeft tot gevolg, dat de aan
staande kerkprinsen als het ware nog
'ncognito in Rome zijn en geen officiële
Verplichtingen hebben.
Kardinaal Alfrink heeft aldus de vrije
t'Jd met plezier gebruikt om als onbe
kend toerist zwerftochten door de stad
te maken, vooral door het hem uit zijn
studietijd en het verblijf in het Anima
college zo bekende en geliefde Romein
se centrum met zijn nauwe straten en
volksbuurten, zijn verdoken juwelen
van kerken en gebouwen, dit alles in
Amerika en Engeland staan voor
een moeilijke keus. Moeten zij op
het jongste voorstel van de Rus
sen inzake het staken van de kem
proeven ingaan, of moeten zij dit voor
stel eenvoudig verwerpen om hun eigen
eisen volledig te handhaven? Accepte
ren zij in principe de suggestie van
Moskou, dan betekent dat, dat zij de
Sovjet-Unie een zeker vertrouwen
schenken, waarbii zij het risico lopen
uat dit vertrouwen geschonden wordt.
Het Westen zou ontduikingen van de te
sluiten overeenkomst niet geheel kun
nen controleren. Als anderzijds de Wes
terse Grote Twee het jongste aanbod
van de Russen niet aannemen, dan zou
uat kunnen betekenen dat de kans op
®en verbod van atoomexperimenten
Voorlopig helemaal verkeken is.
Al meer dan zeventien maanden lang
rijn in Genève onderhandelingen gaan
de van Amerikaanse, Russische en
Britse regeringsvertegenwoordigers
over het p-Qbleem van het staken der
kernproeven. Deze onderhandelingen
P bepaald niet vruchteloos geweest,
want de standpunten van Oost en West
Z1-in elkaar werkelijk zeer dicht gena-
_i derd. Dat is vooral
sinds begin vorige
maand gebleken.
BUITENLANDSE Amerika heeft op
11 februari voor-
JfDONHCir gesteld dat alle
<\Kt_nNich controleerbare
V kernproeven zou-
den worden verbo
den, en dat internationale controle zou
•voruen uitgeoefend op de naleving van
uit verbod. Amerika wilde echter alle
kleine ondergrondse kernproeven voor-
'°Pig niet laten verbieden, om de een
voudige reden dat op dit soort experi
menten nog geen effectieve controle
mogelijk is. Op 19 maart kwam het
Russische antwoord: Moskou wilde in
het algemeen het Amerikaanse voorstel
Aannemen, maar de Russen wensten,
haast een definitief verbod op de grote
■yfiutroleerbare experimenten, een tijde-
wederzijdse belofte de kleine onder-
st^h'lse proeven te staken, en het laat-
trom?u dus een kwestie van goed vv-
w®n zijn.
In het Westerse kamp zijn de menin
gen verdeeld over de aanvaardbaar-
heid van de Russische sugges
tie. Om te beginnen bestaat er geen
eensgezindheid in Washington. Tot de
voornaamste voorstanders van een min
?,t„ITe<lr voorwaardelijke aanvaarding
ij het aanbod van Moskou behoren'
Herter enrri buitenlandse zaken,
7 „V %n di leidende functionarissen
van het State Department, alsmede de
meeste leden van de machtige SenaatT
commissie voor Buitenlandse Betrek
kingen, inclusief de twee Democrati
sche gegadigden voor het president
schap, Humphrey en Kennedy Een
van de meest gezaghebbende voorstan
ders is de atoomgeleerde dr. Hans A
Bethe van de Cornell-universiteit die
regeringsadviseur is inzake de kern-
Proeven.
Maar er is in de Amerikaanse hoofd
rad ook een machtige groep van te
enstanders van aanvaarding van Rus-
;ands aanbod. Deze groep wordt ge-
c0rmd door: de leden van de Atoom-
|ni*giecommissie, de atoomgeleerde
-Reward Teller de minister van defen-
n'e.Thomas Gates, en de Gemeenschap-
£®4ke Congrescommissie voor Atoom
energie. Minister Gates is overigens
o°rai tegen een verbod van kleine on-
re.rgrondse experimenten, omdat hij
Pust met dit soort proeven atoomkop-
Pen zou willen laten ontwikkelen voor
de raketten van de Polarisduikboot,
er wijl hjj ook nog naar een goedkope-
zoekt voor taktisch gebruik
de rust van een privé persoon. Ook de
kardinaal had bij geruchte van de bui
tenwereld vernomen, dat de H. Vader
hem de St. Joachimkerk als titelkerk
zou aanwijzen. Deze kerk kende hij nog
uit zijn studietijd en wellicht beter dan
de huidige in Rome komende Neder
landers. In de jaren twintig was kenne
lijk en begrijpelijk de herinnering
meer levend dan heden, dat in deze
jubileumkerk voor Paus Leo XIII
(Graaf Joachim Pecci) de Nederlan
ders een kapel hadden bijgedragen, die
gewijd is aan de Martelaren van Gor-
cum. Het was toen de gewoonte van
onze naar Rome komende landgenoten,
deze kerk een bezoek te brengen. Als
het waar is, aldus de kardinaal, dat het
in de bedoeling van de Paus ligt, mij
deze kerk als titelkerk te geven, blijkt
daar wederom uit, dat het Vaticaan een
goed geheugen heeft. Uiteraard is de
kerk, die met Nederland op meerdere
wijzen verbonden is, de kerk van Santa
Maria dell Anima, van origine een Ne
derlandse stichting, waarin Paus Adria-
nus VI, Kardinaal Van Enckevoirt en
verschillende Nederlanders begraven
liggen. Maar deze kerk is geen paro
chiekerk en bovendien sinds honderd
jaar de bijzondere nationale kerk der
Duitsers.
In het geval, dat de Utrechtse aarts
bisschop de St. Joachim als symbo
lische pastoorskerk te Rome krijgt
aangewezen, zal het aan hem zijn
om de kerk niet slechts van zijn por
tret en wapenschild te voorzien, maar
tevens van die van de H. Vader. Kar
dinaal Alfrink noopte in ieder geval
vóór zijn vertrek naar Nederland
de 6e of 7e april van zijn kerk,
welke die ook zij, bezit te kunnen ne
men. Zulk een inbezitneming is een
liturgische solemniteit, waarbij de
nieuwe titularis zijn staatsiekleding
moet dragen. Wij meldden eerder,
dat kort na pasen Kardinaal Alfrink
het Pax Christi congres te Rome zal
bijwonen. Ook dan zal er dus voor
hem nog gelegenheid zijn zich plech
tig als romeins pastoor te laten in-
troniseren. Maar dit zou dan het be
zwaar meebrengen, dat de kardinaal
dan met koffers extra bagage naar de
eeuwige stad zou moeten komen.
Wij hebben Zijne Eminentie nog ge
vraagd, hoe hij het besluit van de re
gerende Paus uitlegde om voortaan de
niet-curie kardinalen bij hun verblijf
in Rome tot deelname uit te nodigen
aan de vergadering der Romeinse con
gregaties, waaraan zij krachtens een
pauselijk besluit verbonden zijn. Kar
dinaal Alfrink zag in deze maatregel
de intentie van de H. Vader om ook de
buiten Rome verblijvende leden van
de Senaat der Kerk nauwer te betrek-
Advertentie)
ken bij het centrale bestuurswerk der
Kerk. Het bijwonen zelf van de congre
gatievergaderingen lijkt echter eer
symbolisch; daar worden de aan de
orde zijnde zaken afgehandeld en van
vele daarvan zijn uiteraard slechts spe
cialisten, die zich dagelijks aan zulke
bestuurskwestie wijden, op de hoogte
van achtergronden en belang.
Het is echter wellicht de opzet van
de Paus om op de duur de niet-curie
kardinalen op andere wijze direct in
te schakelen in de meningsvorming
over algemene problemen voor de ge
hele Kerk, bijv. door de toezending van
documenten en het vragen om advies.
Deze kardinalen zouden dan kunnen op
treden als exponenten van het wereld
episcopaat. Zulk een ontwikkeling zou
kardinaal Alfrink hoogst nuttig voorko
men en bijzonder aangepast aan de
huidige noden.
De kardinaal bevestigde het uit Zwit
serse bron komende bericht, dat giste
renavond in de Osservatore Romano
verscheen en wel, dat hij bij gelegen
heid van het 25-jarig bestaan van het
Zwitsers Katholieke Bijbelgenootschap
(Schweizerische Bibelbewegung) in juli
as. de slotrede zal houden op het bij
belcongres te Einsiedeln. De uitnodi
ging daartoe en de toezegging dateren
reeds van verschillende maanden her.
Kardinaal Alfrink vertelde in de
kring, waar het gesprek heen en weer
flitste, nog dat hij zo'n groot plezier
gehad had in de vele brieven en teke
ningen van schoolkinderen, die hij na
het grote nieuws gekregen had. En
als voorbeeld: een jongetje had een
hele lange blauwe auto getekend met
achterin een poppetje: de kardinaal.
(Een auto, zei Zijne Eminentie,
schijnt bij de jeugdige tekenaars het
symbool bij uitstek van het kardina
laat te zijn!). Toen de onderwijzer,
die het Utrecht heeft overgebriefd,
aan de jongen vroeg waarom de kar
dinaal helemaal alleen in die auto
zat, zei hij, dat de chauffeur er nog
niet was, maar dat de kardinaal zo
graag naar Rome wou, dat hij alvast
in de auto was gaan zitten.
DEN AAG, 25 maart Er zijn af
doende maatregelen in voorbereiding
om Indonesische infiltraties in Nieuvv-
Guinea te voorkomen, „strafbepalingen
die ervoor zorgen, dat de lust tot in
filtratie definitief vergaat" zoals het
Tweede Kamerlid Ritmeester VVD)
het stelde in de vragen, waarop hij
thans van staatssecretaris Bot antwoord
heeft gekregen
Advertentie
I'-jTÜ'GD M ISSAAT j
I M ET PRACHTJGEJOTOjLJ
AMSTERDAM, 25 maart De vei
ling van de kunstcollectie Dreesmann
bij Frederik Muller en Co te Amster
dam heeft in totaa1 4.323.410,- opge
bracht. De veiling heeft vier dagen ge
duurd en jr kwamen 706 nummers on
der de hamer. Vrijdagmiddag kocht
het Stedelijk Museum te Amsterdam
nog voor 33 mille een grote Staande
gangklok.
Op de laatste dag zjjn meubelen,
glaswerk, sculptures en bronzen kunst
voorwerpen geveild. Een kunsthande
laar kocht voor 15.500,- een notenhou
ten tafel met een bovenblad van mar
mer (Louis XIV). Het Scheepvaartmu
seum te Amsterdam schafte zich voor
7.800,- twee „hakkeborden" aan. Ook
prof. van Regteren Altena deed na
mens het Amsterdams burgercomité
weer verscheidene aankopen, o.a. 18e
eeuws gegraveerd Hollands glaswerk
met op Amsterdam betrekking hebben
de afbeeldingen (drie bokalen voor te
zamen 13.500,en voorts houten en
koperen brandweerinsignes.
(Van onze Haagse redacteur)
DEN HAAG, 26 maart De regeling
van de tussen Nederland en de West-
duitse Bondsrepubliek hangende kwes
ties in een zogenaamde „Generalberei-
nigung" heeft deze week onderwerp van
bespreking uitgemaakt in de Minister
raad. Te verwachten is, dat spoedig be
kend zal worden gemaakt wanneer het
akkoord geparafeerd kan worden. Ver
moedelijk zal dit in Den Haag geschie
den.
Een onderdeel van de „Generalberei-
nigung" zal zijn, dat de Duitsers het
voormalige Duitse gezantschap aan de
Lange Vijverberg, waar sedert de be
vrijding de Nederlandse Marineleiding
zetelt, terugkrijgen. Als tegenprestatie
zal Nederland een betere behuizing
krijgen voor zijn diplomatieke verte
genwoordiging in West-Berlijn.
0ee^mvoórtaS«e v°orstanders van
öf Piieaisnne vnnro+«i
v iuu.uv',-0--- ueneve op basis
sfg het Russische voorstel, genieten de
he^ van Engeland. DepBritf^egering
compel maanden geleden een soort
door Rnais voorgesteld, als dat wat nu
daag v>and wordt gesuggereerd. V^i"
ton om V Macmülan naar Washing-
houden vo nhower, zo hodig, te weer-
Van het p een volledige verwerping
senrolnbod van Moskou. De Brit-
het rkw?1" dee't Herters opvatting dat
deüiki 2? Van de oncontroleerbare tij-
grondLalSpraak inzake de kleine onder-
millan Proeven aanvaardbaar is. Mac-
dieT Wl1 vo°rts wijzen op de betekenis
ie een verbod van 1e kernproeven zou
conf Vt?0r i e Geneefse ontwapenings-
rir!i ,van °ost en West die vo
rige week begonnen is. ais men de
lSWaarXnPoe,,nn'e?ten St5&kt' We'"
\van met aan de eigenliike ont-
«ÖTvt0e.' maar het is welee„ uit-
gesprek V°°r 66n ontWaPenings-
at2L-er sP°edig een verbod od de
afh^ Penmenten komt, zal wellicht
.van de volgende week.
ton van a opgesprek in Washing-
zou Tvpi Angelsaksische Grote Twee
kunnen ?.ens minstens even belangrijk
Van de rlSi ikde huidiBe ontmoeting
In de Britse Pinewood-studio's noe
men ze Ralph Thomas de zwijgende
regisseur. Hij is een rustige, bijna on
opvallende man. Maar er is niets
onopvallends aan zijn talent om popu
laire films te maken en hij houdt er
een uitgesproken mening op na met
betrekking tot de manier, waarop hy
zijn films vervaardigt.
„De meeste mensen", aldus luidt
zijn filmfilosofie, „houden ervan te
lachen, als ze gelukkig zijn. Hebben
ze zorgen, dan geven ze de voorkeur
aan een drama met veel actie. Het is
onze taak te weten, wanneer ze geluk
kig zijn en wanneer ze zorgen hebben".
Dit is de reden, waarom Ralph Tho
mas zo vaak van het maken van ko-
s (de ,,Doctor"-serie en
k'ki j 1 rs and downstairs") overgaat
or, L1s,raPlais ("The Wind cannot read"
Hearts") F?6 u'1" "ConsPiracy of
die h| regisseert in ^sarnenw^-klng^met
cieel "smxies"1 blijkend
19f5aliSnHuh°wea^ di£ OP 10 aPgUStUS
1915 in Huil werd geboren,is werkzaam
geweest als journalist. In 1932 trad hii
in dienst bij de City-Studio's eerst als
klapperjongen, later (in 1934) als assis
tent-cutter en van 1935 tot 1940 als cut
ter bij British-Lion. Tijdens de oorlog
gewond, werd hij voor actieve militai
re dienst ongeschikt verklaard en aan
gesteld tot instructeur. In 1946 trad hij
in dienst van de Rank Organisatie,
eerst als producent en van 1948 af ook
als regisseur.
Aangezien hij in de filmstudio's alle
rangen heeft doorlopen,spreekt hij uit
ervaring wanneer hij zegt. „Het be
langrijkste bij het maken van een film
is het tempo waarin het verhaal wordt
verteld Alles dient daaraan onderge
schikt te worden gemaakt, vooral bij
komedies". -.
Bij de Rank Organisatie heeft hij ge
urende het eerste jaar na de oorlog
'n de afdeling gewerkt, die belast was
met het vervaardigen van voorfilms,
zogenaamde „trailers". In een jaar
tijds maakte hij meer dan tweehonderd
van dergelijke films. Eén ervan was
bestemd voor de film „Miranda die
was geproduceerd door Betty Box. La
ter vormden Betty en hij samen een
duo,,en maakten de film „Clouded Yel
low en sindsdien hebben zij onafge
broken samengewerkt.
Het geheim van hun succes is heel
eenvoudig Ze werken écht samen en
beiden hebben hetzelfde instinct om te
weten, wat de mensen willen Maar
zelfs Ralph en Betty zijn het niet altijd
in alle opzichten eens. Het is b.v.
Ralph's ambitie ooit nog eens een mu
ziekfilm te regisseren. Betty voelt daar
echter niet veel voor.
Ralph Thomas middenbespreekt het draaiboek met producente Betty Box en
de acteur James Robertson Justice tijdens de opnamen voor hun film Doctor
in Love",
Polygoon, voor iedere bioscoopbezoe
ker een begrip, herdenkt haar 40-jarig
jubileum. Op 24 februari 1920 werd door
de heer B. D. Ochse opgericht de N.V.
Nederlandsche Maatschappij voor Ci
nematographic Filmfabriek Polygoon.
De oprichting was eigenlijk een voort
zetting van de documentaire en weten
schappelijke afdeling van de toen oud
ste filmmaatschappij in Nederland, de
„Hollandia Filmfabriek" te Haarlem.
Aanvankelijk legde het nog kleine be
drijf, dat startte met acht man, onder
wie een filmoperateur, zich toe op het
vervaardigen van tussenteksten voor
de toen nog „stomme" films, het ma
ken van op zichzelf staande actuele op
namen en de productie van populair-
wetenschappelijke films.
kplnk-s dse filmjoumaal we-
nen wpró a°?COpen draaie"- Begon-
nen werd met drie copieën, die het ppr«?t
in Amsterdam, Rotterdam en Den Haatr
kwarnen- 1930 was dit
aantal copieen gegroeid tot negen.
Toen het jaar daarop het eerste film
journaal met geluid werd uitgebracht
nam de belangstelling voor dit film
product van eigen bodem gestadig toe
Het 1000ste journaal, dat in 1940 ver
scheen, rouleerde dan ook reeds in
ruim 20 copieën en werd vertoond in
ongeveer 150 theaters.
Na de wederverschijning van het
filmjournaal in september 1945 kwam
als gevolg van het bombardement van
de laboratoria van Profilti en de de-
viezennood met de daaraan gepaard
gaande materiaalschaarste een „werk
gemeenschap" tot stand tussen Poly
goon-Haarlem en Profilti-Den Haag.
Om uniformiteit in de voorprogram
ma's van de bioscopen te vermijden,
wordt sinds enige jaren een tweede
editie van het Nederlands filmjournaal
uitgebracht onder de naam „Nederland
in klank en beeld", de naam, waar
onder Profilti voorheen haar journaal
uitbracht. Beide journaals rouleren
thans wekelijks in ruim 100 copieën
en maken een vast onderdeel uit van
het voorprogramma in meer dan 350
theaters.
Sinds 1932 verschijnt wekelijks „Po-
lygoons Wereldnieuws". Het materiaal
komt van correspondenten over de hele
wereld. In ruil hiervoor zendt Polygoon
hun de belangrijkste opnamen uit
„Neerlands Nieuws", zodat in de bui
tenlandse filmjournaals geregeld aan
dacht wordt besteed aan Nederlandse
gebeurtenissen.
Op de tweejaarlijkse filmweek te
Arnhem in 1958 heeft Polygoon het eer
ste Nederlandse filmjournaal in kleu
ren vertoond. Het werd door de Ne
derlandse theaterdirecties met geest
drift ontvangen, maar de hoge kosten
verhinderen het geregelde uitbrengen
van een dergelijk journaal met een rou-
lement van wekelijks 100 copieën, hoe
wel in speciale gevallen, o.a. het be
zoek van H. M. de Koningin en Z.K.H.
Bernhard aan de West, het Staatsie-
bezoek van het Engelse koningspaar
aan Nederland en het bezoek van
H.K.H. Prinses Beatrix aan de Verenig
de Staten, kleurenfilms werden ge
maakt.
Sinds maart 1950 is Polygoon ook be
gonnen met de productie van filmstro
ken en dia's voor het onderwijs, de
industriële instructie en het toerisme,
terwijl in 1958 een afdeling werd inge
richt om filmpositieven te voorzien van
Nederlandse voettitels.
De voortdurende uitbreiding van de
werkzaamheden heeft tengevolge ge
had, dat Polygoon, in samenwerking
met N.V. Multifilm, N.V. Profilti en
N.V. Interfilm in Hilversum het Cine-
centrum heeft opgericht, zodat alle
filmtechnische werkzaamheden van de
verschillende productiemaatschappij
en thans worden uitgevoerd in een cen
traal laboratorium, dat is voorzien van
de modernste apparatuur en dat een
capaciteit heeft van 4500 meter nor
maalfilm per uur.
Alle beeld- en geluidsnegatieven en
een of meer positieve copieën van
alle door Polygoon vervaardigde
opnamen worden in brandvrije klui
zen bewaard. Een filmotheek, die thans
enige miljoenen meters film bevat en
die de geschiedenis van Nederland der
laatste veertig jaar en de wereldge
schiedenis van de laatste 28 jaar ver
tegenwoordigt.
man, die luisterde naar de naam
Wim Ebing. Diezelfde knaap kreeg
wat jaren eerder in zijn prille bestaan
te horen, dat hij uit het ongelukje dat
hem op het voetbalveld was overko
men wel een verlamde rechteronder-
arm zou overhouden. Op dat moment
was hij al bezig om zich voor te be
reiden op het priesterschap en de
jobstijding hem op Kerstmis gedaan
dreigde dan ook dubbel en dwars zijn
plannen voor het leven in de war te
gooien. Gelukkig bleek de voorspel-
1n de Ringpolder, ongeveer één km
ten zuiden van het tot de gemeen
te St. Maarten behorende gehucht
Enigenburg, heeft men deze maand
de fundamenten blootgelegd van een
kasteel uit de dertiende eeuw.
Het lijdt geen twijfel, of men heeft
hier te doen met een der vier burch
ten, die Floris V in 1286 liet bouwen
om het graafschap Holland tegen de
Westfriezen te beveiligen.
Gedurende drie eeuwen is Hollands
Noorderkwartier, vooral de streek tus
sen Schagen en Schoorl, het toneel
geweest van de strijd tussen de Hol
landers, aangevoerd door de graven
en edelen van Holland, en de West
friezen. Reeds de Rooms Koning,
Graaf Willem IV liet in Alkmaar de
thans verdwenen sterkte „Torenburg"
bouwen om de dood van zijn vader
te wreken en Floris V zette de strijd
voorp Daartoe bouwde hij vijf burch
ten, eerst één te Wjjdenes en later
Radboud te Medemblik, Nieuwenburg
bij Vroonen (thans St. Pancras),
Middelburg, dicht bij de Torenburg te
Alkmaar en Enigenburg dicht bij War-
menhuizen. Tien jaar later reeds
in 1296, het jaar, waarin Floris V is
vermoord verwoestten de Westfrie
zen Enigenburg. Drie andere burchten
trof hetzelfde lot; alleen „Radboud"
bleef gespaard. „Enigenburg", hoewel
niet geheel voltooid, is toch bewoond
en gebruikt geweest; daarvan getui
gen de vele vondsten, die bij deze op
gravingen zijn gedaan.
Toen men begin maart, in verband
met de ruilverkaveling van de grote
Ringpolder op een stuk hoog bouw
land met de dragline begon te gra
ven, stootte men al direct op het puin
van de resten van het kasteel, waar
men jarenlang vergeefs naar had
gezocht.
Delen van de fundamenten lagen
nauwelijks twintig cm onder de op
pervlakte. Men waarschuwde de
rijksdienst voor het Oudheidkundig
Bodemonderzoek in Amersfoort, die
de leiding voor het verdere opgravings-
werk op zich nam. De fundamenten,
die nog vrij gaaf te voorschijn zijn
gekomen, werden destijds opgemetseld
uit de bekende grote „Kloostermop
pen".
Men is thans zover met het uitgra
ven gevorderd, dat het vierkant van
de burcht met op de hoeken ronde of
vierkante torenfundamenten duidelijk
te herkennen is. Rond de burcht heeft
een gracht gelegen en het is vooral
hier, dat veel 'puin en tal van scher
ven werden aangetroffen. Rond de
gracht althans aan de westkant
heeft ook een muur gestaan; de fun
damenten hiervan, evenals van de in
rijpoort, liggen thans eveneens bloot;
onder de fundering liggen nog gedeel
telijk verweerde balken. Het staat nog
niet vast of men ook hier zal gaan gra
ven.
Behalve acht kisten potscherven
zijn ook enkele gave voorwerpen te
voorschijn gekomen, ojn. een gegla
zuurde aarden kan, verwant aan de
bekende Jacoba-kannetjes, doch hoger
en ronder van vorm.
De vraag rijst nu: zal men deze
fundamenten opruimen of zal men
ze zoals destjjds met de resten van
het kasteel van de graven van Eg-
mond in Egmond aan den Hoef is
geschied weer tot enkele meters
boven het maaiveld opbouwen, om het
als historisch monument voor het na
geslacht te bewaren.
Hier zullen de agrarische belangen
moeten worden afgewogen tegen de
waarde van deze archeologisch-histo-
rische vondst.
Het komt ons voor, dat de histo-
riscb-wetenschappelijke belangen
zwaarder wegen en dat er alleszins
redenen zijn om dit historisch monu
ment al zijn het dan slechts over
blijfselen ervan voor het nage
slacht te bewaren.
In de jaren '46-'47 werkte aan de
Amsterdamsche Bank op het
Rembrandtplein in Amsterdam
een uit de Betuwe afkomstige jonge-
iiiiiiiiiiiiiiiiiiifiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiitiiMiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiimiiiiiiiiiiiiiitiiiiiiiiiiiiiiiniiiiimiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiKiii
iiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiimiiiiiimiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiii
gelegenheid bestaat de onvolwaardige
de méér-aandacht te geven, die hij zo
dringend behoeft ook in geestelijke ze
ken. Thans, in zijn hoedanigheid van
geestelijk adviseur der oudervereni
ging, laat hij niets onbeproefd om
„zijn" organisatie bekendheid te ge
ven. Zijn „parochianen", de bijna vijf
honderd leerlingen van de B.L.O.-
scholen in Amsterdam en de gezinnen
waartoe zij behoren, overal verspreid
in de stad, bezoekt hij en brengt hun
zorgen onder de aandacht van dege
nen, die kunnen helpen deze te ver
lichten. Binnenkort zal hij zich ves
tigen in de pastorie van de H. Jozef,
Robert Scottstraat 7. „Wie mij nodig
heeft of de oudervereniging is altijd
welkom," aldus de nu 33-jarige pries
ter voor wie de jaren, waarin hij zijn
studie onderbrak om op een Amster
dams kantoor te werken, beslist geen
verloren tijd is geweest. Het ziet er
naar uit, dat wij misschien weinig
van hem maar des te meer van zijn
werk zullen horen.
e 28-jarige landbouwerszoon Jel
Senden uit Bocholtz heeft nooit
veel interesse voor het beroep
van zijn vader aan de dag gelegd.
Hij wilde altijd militair worden en
is dit ook enkele jaren geweest
Maar sinds hij het parachutistenbre
vet behaalde, was er maar één ideaal:
parachutisteninstructeur. Dank zij de
Eerste Nederlandse Parachutisten
club gaat die wens binnenkort in ver
vulling. Jef Senden is aangezocht om
ling over die arm wat al te pessimis
tisch te zijn. Met veel massage, lauw
waterbaden enz. wilde de arm weer
goed komen. Dit voor hem ingrijpen
de incident herinnert pater Macarius
O.F.M. zoals zijn kloosternaam
thans luidt zich vaak als hij zich
beweegt tussen de lichamelijk gehan
dicapten. In zeker opzicht realiseert
hij zich dan: „Zoals zij had ook ik
kunnen zijn." Momenteel kan hij dit
inzicht als een groot winstpunt be
schouwen, want enkele dagen geleden
is hij benoemd tot geestelijk adviseur
van de katholieke landelijke ouderver
eniging „Voor het zorgenkind", de or
ganisatie waarin ouders, voogden en
verzorgers van geestelijk en/of licha
melijk gehandicapte kinderen alle mo
gelijke hulp en steun kunnen ontvan
gen. Vóór zijn benoeming tot geeste
lijk adviseur was pater Ebing reeds
enige tijd in Amsterdam speciaal be
last met de zielzorg in het B.L.O. Hij
heeft zijn taak direct als de ideale si
tuatie gezien, waarin nu eens volop
Vereniging van Huisvrouwen in Büthoven ontplooit activiteiten, waar-
tn zij, de emancipatie van de vrouw op verschillend gebied tot uitdrukking
brengt. Eén dezer activiteiten zal spoedig de talrijke kwinkslagen
logenstraffen, die over de vrouw en haar auto in omloop zijn. De dames wensen
duidelijk te maken, dat zij óók op het gebied van de autotechniek haar man
netje staan. Een speciale cursus zal haar daartoe de nodige bedrevenheid bij
brengen. Deze cursus wordt gegeven in de werkplaatsen en de theoriezaal van
het Instituut voor de autohandel in Driebergen. En zo kan men elke vrijdagavond
de dames daar aantreffen, sleutelend en de gebreken verhelpend, die hen in
de praktijk van het gemotoriseerde verkeer kunnen belemmeren volwaardige
autorijders te zijn. De instructie houdt de dames opgewekt bezig en daarbij
knappen zij ook de „lage" karweitjes op.
Hoe „grondig" zij dat doen ziet men op deze foto, die een hunner de
jongste deelneemster, mej. Nel Scheffèr toont, met de glimlach van de
triomf, vuile armen en gezicht ten spijt, eker is, dat de dames er zich ernstig
en enthousiast op voorbereiden, reeds na twaalf lesavonden zo ver te zijn
gevorderd in de techniek, dat zij bij panne op de weg zich zelf kunnen redden.
de leiding van het enige para-cen
trum in Nederland, gevestigd op het
vliegveld Zuid-Limburg, op zich te ne
men. De Bocholtzse landbouwerszoon
moet eerst een cursus volgen in Frank
rijk op het instructeurscentrum Bis-
carosse. Daarna wordt hij dan opvol
ger van Janus Plaizier, die 28 mei
1959 met een sportvliegtuig veronge
lukte. Van hem kreeg Jef Senden de
eerste opleiding. Hij behaalde na acht
sprongen het A-brevet. Inmiddels heeft
Jef Senden, die nu wel de langste
tijd op de tractor heeft gezeten, al
twintig sprongen gemaakt.
Duizenden mensen in ons land zijn
reeds jaren in het bezit van een
soort bloedgroepkaart. Officieel
heet dit documentje anders; het is een
donorkaart van de Bloedtransfusie
dienst van het Nederlandsche Roode
Kruis en iedereen, die vrijwillig eens
in een half jaar bloed afstaat, krijgt
zo'n kaart, waarop behalve het donor
schap ook de bloedgroep vermeld staat
Dat is nodig opdat men meteen kan
zien, welke groep en rhesusfactor het
bloed van de donor heeft Die weten
schap kan ook de donor zelf van veel
nut zijn, als hij of zij b.v. na een on-
feluk een transfusie nodig heeft,
teeds meer bedrijven gaan er daar
om toe over hun werknemers een
aparte bloedgroepkaart te verschaffen.
Zonder dat deze mensen dus donor zijn
wordt hun bloedgroep en rhesusfactor
genoteerd. In de Zaanstreek hebben ze
ven grote bedrijven het voorbeeld ge
geven. In het medisch centrum van de
Bloedtransfusiedienst in Zaandam of
bij sommige bedrijven in de tot „dok
terskamer" ingerichte kantine hebben
verpleegsters de leden van het perso
neel op basis van vrijwilligheid een
prik gegeven en acht kubieke centime
ter bloed afgetapt. Bij Verkade meld
de de directeur zich als eerste van de
twaafhonderd gegadigden.
