.4FREKEMNG MET EEN AANTAL MYTHES
Directie en ers op
kritiek moment buiten spel
jfüDsom&%
ass1™'' «s
T
D
MICHEUN
_EEN RUBENS
OP DRIFT
X
DE TRIOMF VAN
HET INDIVIDU
Treinverkeer van
morgen hervat
Salarisverhoging
van 6,2 procent
&f5U^.«SSft^SS4ï
verkoudheid
Drie doden na botsing
met vrachtauto
Gemeente-directeur
neemt ontslag
WITTE
KRUIS
DE gChte PIJNSTILLER
WITTE KRUIS
ZATERDAG 2 APRIL 1960
PAGINA 7
en geschiedenis, rijk aan
scheen haar „happy ending" te'1 lie13enzichzelf spreekt: critiek op enkele onderdelen, een
is laas g vondpn vleiend oordeel over het totaal van het beleid". Medio
toen op 3 augustus 1945 eeiTrrw neDDen gevonden,
van het N.V.V., voorgezeten V00r de ^vering
uitspraak deed over de eert™ mr" J- in 't Veld
van het dagelijks be.stuuf van d^Nert1^611^ de °°rlog
ging van Spoor- en Tramll Nederlandse Vereni-
van de Ereraad luiddeXtoTT*?1' De conclusie
door bepaalde gedragingen afzondeH-u "feliswaar
eer, de doelstellingen mlh!1 beschouwd, de
ging, waartoe het behoordp heeft eii,der vakbewe-
deze gedragingen in het 7' k geschaad> doch dat
•n h«, verzet ASiS
J"3 dé d«.
feilloos
enorm
zeer
uitstekend te coveren!
door W. H. VAN EEMLANDT
Na de treinbotsing
bij Harmeien
Ziekenfondspersoneel
Behoudens goedkeuring
In Apeldoorn
„Mijn junctie is overbodig"
Inderdaad, op Witte Kruis
kunt u zich rustig verlaten.
Witte Kruis de enige pijn
stiller in 3 vormen
verkrijgbaar
Tabletten, poeders, cachets!
SPOORWEGSTAKING van 1944
MILITAIR onbelangrijk
beweging willen beschermen tegen
het naar zijn mening zeer grote ge
vaar, dat haar van communistische
zjjde bedreigde.
Er zit een onmiskenbare logica ach
ter het beleid van de heer Hupkes,
maar zozeer en zo lang heeft hij zich
afgeschermd tegen het verzet in Neder
land, dat zijn organisatie tekort schoot,
toen „Londen", niet „Utrecht", op 17
september 1944, de dag van de lucht
landingen bij o.a. Arnhem, de staking
werkelijk afkondigde.
Die afkondiging op zichzelf is ëen cu
rieuze geschiedenis. Mr. C.L.W. Fock,
die in die dagen te Londen de leiding
van het Bureau Inlichtingen had,
bracht op de dag van de geallieerde
luchtlandingen bq Arnhem aan de
minister-president, prof. mr. P. S. Ger-
brandy, het verlangen der
over, dat de Nederlandsche
jeallieerden
Spoorwegen
OpndTïig van de 7*011
'Q<je' die het gevolg is van sabotage aan een der Limburgse spoorlijnen door het Nederlandse verzet tijdens de oorlog
Foto Rijksinstituut voor Oorlogsdocumentatie,
stuursbeleid geen beslissende3h t Vifn-hel gehele be'
dit beleid in sende betekenis hebben dat
belangrijke posTtievfebhdrateSCth?Td' int?gendeeï een
heeft gevormd" zodat nationaal verzet
hoofdbestuurofeenvan rLfT reden bestond het
het bekleden van enige functiefnT li SlUiten Van
organisatie liet deze® uitspraak zelf De
plaren in druk verschijnen. „Zonder commentaar'™'
als een der bestuursleden in het
Nederlandse Vereniging"
in het „Weekblad van de
schreef, „omdat het voor
december kwam de buitengewone algemene vergade
ring bijeen, die de heer G. Joustra met algemene stem
men herkoos als voorzitter. In 1957 tenslotte gaf de
Nederlandse Vereniging van Vervoerspersoneel een
werk van de heer F. P. A. Landskroon uit „Crisis, be
zetting, wederopbouw. Twintig jaren geschiedenis van
de Nederlandse Vereniging 1936-1956", waarin het be
leid tijdens de oorlog van de bedrijfsleiding van de
N.S. en de moderne vakbeweging zijn „officiële" ge
stalte kreeg, n.l, die van een positieve bijdrage tot het
nationaal verzet, uitmondende in een daad van gran
dioos verzet: de spoorwegstaking, die heeft geduurd
van 17 september 1944 tot 5 mei 1945. Deze euforie
wordt nu zij het niet voor de eerste keer ver
stoord door een boek, dat de Leidse hoogleraar dr. A.
J. C. Rüter in opdracht van het bestuur van het Rijks
instituut voor Oorlogsdocumentatie heeft geschreven
en dat vandaag onder de titel „Rijden en Staken. De
Nederlandsche Spoorwegen in oorlogstijd" is versche
nen (Martinus Nijhoff, 's-Gravenhage 1960).
stmf Rüter kan als schrijver van een
Ten nnSP°PrweSgeschiedenls zijn papie-
Promov»^ leggen. Hij is in 1935 ge
teld r?e °P een proefschrift geti-
een s'nie<»«iP0?rwe2stakingen van 1903,
Nea?el der arbeidersbeweging w
^ederlanri^» fVA ---
meteen tjG-*i e? woord „spiegel" geeft
^en"> en we rUle 1 tot ..Rijden en Sta-
dit Werk i °°k tot de omvang
Seise samen vatbladzijden mèt En-
rttmster- Niet iug' doch helaas zonder
ems in engere nSin spoorweggeschie-
Ruter geven- hii immers wil prof.
van de lotgevallen ™St in de spiegel
de oorlog tevens 1 de spoorwegen
sociale geschieden?* fn brok algemene
neemt de geleo-enho-Ji6 'aten zien. Hij
dryfspolitiek vin Pin te baat de be"
m;ng onder de hellH- grote onderne-
schouwing te onder? g aan een be'
^eging in oorlogstijd d^®11' d® vak?e*
maken V??<T Z^n studie gebruik kun-
staande h "oi7?n een aantal reeds be-
mzage
- '"«rvtfii vai
in????e b?eken en artikelen
„„r «r verver CU, hjj heeft
daaronder hot™".tal van archieven,
chief van rtr rl]ke persoonlijke ar-
steunt hh on" ir' Hupkes en verder
lal mensen gesprekken met een 240-
feliik? n?n.',-7a?rbu henl de voortref-
B A «sfies j +C van de heer
komen J te stade moet z«" §e"
V Pr9.f- Rüters kennis van het spoorweg-
bedryf doet hem de relevant» naton*
opmerken. Zo maakt hü de zin vo0?
géenadr,?wier?irn discihpline biJ de spoorwe
gen duidelijk aan het voorbeeld van de
HunZ??SnT J' J" Hamelink, die aan ir
nupkes de verzekering wilde geven,
«at zijn geestverwanten onder het
spoorwegpersoneel en hij zijn leiding
van net bedrijf volkomen aanvaardden,
h? o dat niet zelf wilde doen en ge-
he ,maakte van de diensten van de
zie1* Van Ketwich Verschuur, aange-
ien deze de directeur maatschappelijk
eée, kon benaderen dan hijzelf, auto-
te HaaSjer de centrale werkplaats
Als prof. Rüter ons nu de politiek
schildert, die de bedrijfsleiding
,yan de Nederlandse Spoorwegen
heof. 5 mei 1940 l°t 17 september 1944
on?? gevolgd, dan springen enkele
ft™?"gename aspecten in het oog.
zh„ V toen Prof- dr. ir. J. Goudriaan
Wan™ e van President-directeur nog
sii*J™m' werden er aanvechtbare be-
Verin?**n genomen. Zo wenste hij extra
herc.7..., geven aan de leden van het
her*™ 6 ,ve" aan ae lea
der wCe' ïe de begrafenis van het lid
Mn™ „'7eter Ton wilden bijwonen,
ook nadat dt heer Goudriaan
Advertentie)
g'ZONDER LEKKERE SIGAAR!
in oktober 1940 11
chenwald Was „a's ffUzeJaar naar Bu-
kes naar vorèn 7bracht'..en Ir; Hup-
weinig h»rtverheffi?J?Ji' er van
De Nederlandsche «1 dingen gebeurd,
de transporten van n»?£We5en hebben
schut en tanks Verzn™a tr(??P?n- ge-
Nederlandse Joden, poliueke2" hebben
gevangenen weggevoerd en ?SS-
ment gefungeerd by de ën Is ,"st.ru_
van het eigen land en bij de
tog van dat .and i„ de
economie.
Vooral na de oorlog js gewezen on
het Landoorlogreglement van 1907 en
op de Aanwijzingen van de regering
?an 1937. Nu is het waar, dat de NS
met de bepaUngen hieman dikwijirfn
flagrante strijd zun gekomen. Maar
enerzijds waren zowel het Landoorlog-
vitaal bedrüf als "^-'r~dere duur van de
%én keer kon staken;
- was bepaald geen
zjCh een tweede
wegen voor
oorlog stechts em bepaald geen
een spoorwegstaking een tweede
experiment, dat men doende heeft
keer kon ver°or^2ërt 'afgevraagd welk
hij zich voortdurend atge zyn be_
belang hij door voortzettn g Nederlandse
drijf nu méér diende, he egSChaaJ
of het Duitse. Zo lang de weeB
Nederlandse belang dooi-
sloeg, moest ir. Hupke^niscrs Qp de
naar het
transporten voor de
koop toe nemen, hij
cipline en de regelmaat
...maat. 'eve!lsiveil
waarden van zijn bedrijf, 'ian
Een gans andere kwestie is de hou
ding van het dagelyks bestuur he(,
Nederlandse Vereniging. Dat he 0.
behoud van zijn apparaat en van de m
gelijkheid om de belangen der led
behartigen gesteld boven de prmc P
overwegingen, die tot liquidatie van J
organisatie hadden moeten leiden, in
heer G. Joustra had het een bekwaam
voorzitter; een forse i'Suur, die
opportunisme geneigd was. Wat pr
Rüter nu i zijn boek beklemtoont, 1
dat de wil tot verzet tegen de Duit
sers bij de Nederlandse Vereniging aarj"
vankelijk niet heeft voorgezeten, al
thans niet in die mate als de Ereraad
van het N.V.V. in 1945 heeft aangeno
men. Een veel scherper besef van prin
cipiële waarden toonden de confessio
nele bonden. Toen de NSB-er Wouden
berg op 25 juli 1241 volledige volmacht
kreeg tot regeling van de zaken der
confessionele vakorganisaties, aafz?'"
den St.-Raphaël en de Protestants-Chris
telijke Bond van Spoor- en Tramweg
personeel geen ogenblik om organisatie
en apparaat te vernietigen. De be
stuurders van de moderne bond ecbter
toonden zich zetelvast. Zij werden door
een groeiende oppositie in eigen kring
voor „aanpassers" uitgekreten, maar
zij hielden vol, ook toen zq door Wou-
denberg op weinig aangename wijze
werden betrokken bij de liquidatie van
St.-Raphaël en de P.C.B. Bedenkelijk
was het ook, dat de heer Joustra
T«r ?s een Propagandacampagne, die
Woudenberg in april 1941 inzette om
de wankele positie van het „gelijkge
schakelde" N.V.V. te versterken, het
podium deelde met NSB-ers, één keer
met Woudenberg zelf en één keer met
diens organisatieleider Van Kampen.
Pas bij de oprichting van het Neder
landse Arbeidsfront en de incorporatie
van het N.V.V. daarin op 1 mei 1942
verlieten hij en zijn mede-bestuurders
hun stoelen, een gebaar, dat toen
reeds iedere protestwaarde had verlo
ren.
reffend in dit alles is de vastbe
radenheid, waarmee de heer Hup
kes de greep op zijn eigen bedrijf
heeft gehandhaafd. Dat deed hij niet
alleen tegenover de Duitsers en tegen
over Woudenberg en zijn N.A.F., maar
ook tegenover het Nederlandse verzet.
„Utrecht" behoefde naar zijn mening
geen enke! primaat te erkennen, dat
van „Berlijn" zomin als dat van „Den
Haag"; slechts voor „Londen" was hjj
bereid te eniger tijd een uitzondering
te maken.
De monopolie-positie, die hij aldus
schiep, deelde hij op een uiterst
grootmoedige wijze met de Perso-
neelraad, waarin ook alweer de
heer Joustra de eerste viool speelde.
De heer Hupkes heeft zich daarbij
door vele motieven laten leiden. In
de eerste plaats moet dat zijn verlan
gen zijn geweest de discipline te hand
haven en gezagsondermijning door
inmenging van buitenaf te voorko
men. In de tweede plaats heeft hij
de Personeelraad als instrument tot
handhaving van de arbeidsvrede in
het bedrijf alle eer willen gunnen,
waarbij hij uitging van zekere vage
noties omtrent de na-oorlogse ont
wikkeling van de verhouding tussen
werknemers en werkgevers. In de
derde plaats heeft hi] de vakbewe
ging, zoals hij die kende en waar
deerde, en vooral de moderne vak-
iitiiiiiiiiiiiiiiimiuiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiimiiiiiiiiiimiiiiiiiii
iiiiimiiiiiiimiiiiiimiiiiiiiiiimniMiminiiiiiiiiiiiiimiiimii
hun diensten zouden staken, teneinde
de Duitse legers afbreuk te doen. De
heer Gerbrandy bleek onmiddellijk be
reid een staking te proclameren. Hij
bracht zijn ambtgenoot van justitie, de
heer van Heuven Goedhart, met wie
hij een buitenhuisje te Essendon deel
de, op de hoogte en stuurde de heer
Fock naar Epsom om het fiat van de
minister van oorlog, de heer Van Lidth
de Jeude, te halen. Zodra deze, tame
lijk tegenstribbelend, zijn goedkeuring
had gegeven, werd tot afkondiging van
de spoorwegstaking overgegaan en wel
in de Nederlandse nieuwsuitzending
van de B.B.C. tussen kwart voor zes
en zes uur. Verder beraad met andere
ministers is niet gehouden.
Toen sommige leden van het kabi
net daarover later hun misnoegen
kenbaar maakten aan de minister
president, bediende de heer Gerbran
dy zich van een opmerkelijk argu
ment. Welke collega zich misschien
kon beklagen over zijn geringe me
dedeelzaamheid, niet de sociaal-de
mocratische minister van Water
staat, ir. Alfiarda: hem kende de
heer Gerbrandy al sedert 1903 als
voorstander van een spoorwegsta
king
Er is geen twijfel mogelijk, of de
spoorwegstaking zou deerlijk zijn mis
lukt, als niet de beproefde verzetsor
ganisaties, met aan het hoofd het Na
tionaal Steunfonds, de financier van het
verzet, zich vanaf het begin hadden in
gezet voor het welslagen ervan.
Het verhaal, hoe de gebroeders W. en
G. van Hall, met gebruikmaking van
de technieken van de internationale
oplichter Ivar Kreuger en geestdriftig
gesteund door ir. F. Q. den Hollander,
Advertentie
erin slaagden de Nederlandsche Bank
die in naam werd geleid door de
NSB-er Rost van Tonningen, wekelijks
enkele miljoenen afhandig te maken,
is een apart boekwerk waard (dat het
overigens binnenkort door de zorg van
prof. mr. P. Sanders ook werkelijk
krijgt).
e Personeelraad heeft zich in
deze periode van een weinig
ruimhartige kant laten zien. On
der leiding van de heer Joustra en
met volle medewerking van de heer
Hupkes heeft de Raad de staking vol
gens prof. Rüter gebruikt, enerzijds om,
desnoods tegen de verzetsorganisaties
die veelal het vuile werk moesten
doen in, de greep van de vakbewe
ging op de stakende personeelsleden
te hernieuwen, en anderzijds om na
de oorlog een argument klaar te hebben,
waarmee men zich tegen de aanklacht
van collaboratie zou kunnen verweren.
Berooft prof. Rüter, die dit tot de
kern van zijn betoog heeft gemaakt, nu
de spoorwegstaking van haar luister?
Geenszins. Ook als liet waar is, dat
de staking na oktober-november 1944
eerder het karakter heeft aangenomen
van een apotheose van vier jaren be-
drjjfs- en vakbewegingspoiitiek dan
van een loutere verzetsdaad, dan nog
blijft het feit, dat de eerste twee maan
den de triomf te zien hebben gegeven
van de individuele „spoorjongen", die
het stakingsbevel opvolgde en bleef op
volgen, ook toen de leiding, waaraan
men hem zo aanhoudend had gewend,
in het niets leek te zijn opgelost.
Niet het minst belangrijk is een be
schouwing van de gevolgen, die de
spoorwegstaking heeft gehad voor de
Duitse oorlogsinspanning en voor het
ontstaan van de beruchte hongerwin
ter. Wat dat eerste aspect betreft: het
is spijtig het te moeten vaststellen,,
maar Ue Duitse oorlogsinspanning heeft
onder de staking niet noemenswaard
geleden. De legers, die zich onder be
vel van generaal Student teweer stelden
tegen de Amerikanen en Engelsen in
september 1944, kregen hun verster
kingen met spoed uit het oosten aan
gevoerd, 4500 man van de Duitse
..Reichsbahn" kwamen voor het hoogst
noodzakelijke vervoer zorgen en ver
der had de staking ..keinen einzigen
Einfluss aufs den militarische Nach-
schub". Veel ingrijpender en uiterst
reëel zijn de gevolgen van de staking
geweest voor de voedselvoorziening
van Nederland. Het verzet en de ille
gale pers hebben zo lang mogelijk ont
kend, dat er tussen die twee enig ver
band heeft bestaan. Zij schreven de
hongersnood toe aan het embargo op
de binnenscheepvaart, dat de Duitse be
zetters hebben afgekondigd en op de
zware vorst, die inviel nadat het embar
go was opgeheven. Het valt niet te
ontkennen, dat dit embargo en de vorst
een belangrijke rol hebben gespeeld,
maar anderzijds lijdt het geen twijfel,
dat het embargo een represaille was
voor het staken der spoorwegen. En
het invallen van de vorst zou stellig
niet zulke desastreuze gevolgen heb
ben gehad, als de treinen naar vermo
gen zouden zijn blnven rijden. Zo moet
de positieve waarde van de spoorweg
staking voornamelijk worden gezocht in
het morele effect; de goodwill, die Ne
derland in het buitenland verwierf, en
de algemene overtuiging in Nederland
zelf, dat men voor een hoog geestelijk
doel zware offers had gebracht.
H. J. NEUMAN
SïJgSSSJ
(Advertentie)
^^(>^.v.v.v.;.yr.v.v>v-v.v.y/.v.;.^y^v
SS
SLIPVRIJ
DUURZAAM
SOEPEL
met wit zijvlak
of in zwart,
met of zonder
binnenband.
Michelin banden
hebben hun
sporen verdiend
op alle wegen
ter wereld.
De Nederlandse
Kwaliteitsband
gefabriceerd te
's-Hertogenbosch
iiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiuiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiHuiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiii
35
Zó naief is hij niet. Als hij je zijn verhaal doet,
kan je er donder op zeggen, dat de hoofdzaken
juist zijn. En al zou je het jouwe denken van de
blakende onschuld, waarin deze geraffineerde vogel
zich hult, Simon kan dit koud laten, want je maakt
bem niets. Dit voor het geval, dat je hem alleen
maar wilt horen! Mocht je hem met stelligheid
iets strafbaars ten laste kunnen leggen en hem wil
len inrekenen, dan laat ik hem hier op het hoofd
bureau halen.
Ik denk, dat ik het maar met die Spaanse pas
zal'proberen Pan."
Verstandige jongen!"
Telefonische informatie wees uit, dat Graafmeier
om tien uur 's avonds werd thuis verwacht.
Zonder te zeggen wie hij was, deelde Pannekoek
rto snreker aan het andere einde van de verbinding
mede dat er binnen een half uur een Spaanse pas
ivf dó Papegaai zou worden bezorgd, dat het okay
was en dat er op gerekend werd, dat Simon de
twee eeïntroduceerden zou ontvangen.
nok deze lange dag was eindelijk voorbq. Om
even over tienen stapten Van Houtehm en Staring
hët snaarzaam verlichte, onaanzienlijke café bin-
nen Er was weinig volk. Een paar arbeiders, die
van' een laat karwei waren gekomen, zaten achter
een glas bier, dicht bq de deur en m de verste en
donkerste hoek zat een jong paartje met de handen
ineen en de hoofden vlak bq elkaar. Achter de
toonbank van het rommelige buffet stond een ma
gere man in een groezelig wit jasje zich te ver
velen. Lusteloos en met trage, werktuigelijke bewe
gingen veegde hij met een gore doek over het zink.
Niemand nam notitie van de nieuw aangekome-
nen. Zq zetten zich aan een tafeltje tegenover de tap
kast en wachtten tot de magere hun bestelling zou
komen opnemen. Maar, hoewel deze moest hebben
gezien, dat er nieuwe bezoekers waren gekomen,
bleef hq onverstoorbaar het zink bewerken. Van
Houthem klapte ongeduldig in de handen, toen het
hem lang genoeg had geduurd, en wenkte de bar
man, die onverschillig opzag van zijn arbeid. Hq
slenterde onwillig naar het tafeltje toe, terwijl hq
nu de handen met de meegebrachte doek afveegde.
„Waarmee kan ik de heren van dienst zqn?"
vroeg hq sarcastisch, als om de gasten te laten voe
len, dat werkelijke heren wel een betere gelegen
heid konden vinden dan dit café.
De commissaris haalde zqn helft van de Spaansi
pas uit de zak, streek deze op het tafeltje glad en
vroeg als terloops;
,,Is de Papegaai al thuis?"
De kellner onderging een merkwaardige verande
ring. Hq wierp een snelle blik op de halve pas.
die van een geheel andere kwaliteit was dan de
slome onverschilligheid, die hq eerst had voorge
wend. nam zwijgend het papiez'tje op en ging een
smalle deur binnen naast het buffet. Enige minu
ten later kwam hij weer te voorschijn, nam, alsof
er niets gebeurd was, zijn plaats achter de toon
bank weer in en begon met de onafscheidelijke lap
opnieuw het zink te poetsen, zonder verder ook maar
enige aandacht te schenken aan de rechercheurs.
Het was stil in het café'tje; men hoorde slechts
het eentonig gebrom van de stemmen der op ge
dempte toon sprekende werklieden en het gefluis
ter, afgewisseld met onderdrukt gelach, van het
paartje in zijn duistere hoek.
De Amsterdammers wachtten rustig de dingen af,
die komen zouden. Plotseling snerpte een electri-
sche zoemer in het buffet. De magere man keek
Van Houthem aan en wenkte met het hoofd in de
richting van de smalle deur.
De rechercheurs stonden op, vonden een onbedekte
houten trap en klommen, ondanks hun grote ge
wicht; bqna onhoorbaar, naar boven. Op het kale
portaal kwam een kamer uit, waarvan de deur open
stond; binnen zat achter een schrijftafel, die betere
dagen had gekend, een zwaargebouwde man. Onder
een rode, verwarde krullebol welfde zich een blank,
breed voorhoofd, dat met dikke, rossige wenkbrau
wen een paar levendige, helderblauwe ogen over
schaduwde. Een ongemeen grote, als een snavel
gekromde neus stak ver uit over een kastanjebruine
snor. Met een glimlach, die meer in de klare
ogen dan in de stqfgesloten mond lag, wenkte de
Papegaai zijn bezoekers binnen te komen In het
vertrek, dat door zqn uiterst eenvoudige meubilair
de indruk maakte een kantoortje te zqn.
„Pak een stoel en ga zitten, heren," zei de café
houder welwillend, terwijl hij zich terzijde boog
om uit het kastje van zijn bureau een kistje sigaren
te voorschqn te halen. Zich oprichtend voegde hq
er aan toe: „Zeker van de recherche?"
Van Houthem en Staring namen een stoel en zet
ten zich bjj de tafel neer. Met een uitnodigend ge
baar presenteerde Graafmeier sigaren en Van Hou
them merkte zonder veel verbazing op, dat het
echte Havana's waren, die hem werden voorgehou
den. Bij mensen, die met succes het beroep van de
Papegaai uitoefenen kon je
verwachten! Terwijl de twee
dergelq
ee poli'
ike verrassingen
politiemannen, nog
steeds zwijgend, hun sigaren aanstaken, vroeg de
gastheer: „Koffie?"
„Graag," zei Van Houthem. Hq had meer met
die vreemde vogels, waarvan een typisch exem
plaar tegenover hem zat, te doen gehad. Een weige
ring van de gul aangeboden traktatie zou voldoen
de zijn geweest om de stemming, die nu nog aan
beide zijden afwachtend gemoedelijk was, te doen
omslaan in een spanning, die het komende gesprek
een geheel andere ondergrond zou geven. Een af
wijzend gebaar zou een waarschuwing hebben be
tekend.
Graafmeier was opgestaan en verdween even in
een aangrenzende kamer. HU kwam terug met een
blaadje, waarop drie grote porceleinen koppen met
uitstekende koffie. Nog werd er geen woord gespro
ken terwql de koppen geledigd werden. De Pape
gaai, die niet anders had verwacht, stak zelf een
sigaar op en nam een afwachtende houding aan.
(Wordt vervolgd)
UTRECHT, 2 april Ruim honderd
man van de technische diensten van de
Nederlandse Spoorwegen hebben van
nacht onder hoogspanning gewerkt oin
de ravage op te ruimen op de spoor
lijn bij Harmeien nadat het spoorver
keer tussen Woerden en Utrecht giste
ren de gehele dag onmogelijk is geweest
na de treinbotsing.
De eerste personentrein, die het be
trokken baanvak vanmorgen weer pas
seerde, was de trein van 5.12 uit Rot
terdam naar Utrecht, die in Gouda ge
combineerd wordt met de trein van 5.07
uit Den Haag, en de trein van 6.59 uit
Utrecht in omgekeerde richting. De
vroegste treinen uit de dienstregeling
kwamen nog te vervallen.
Bij Harmeien moet langzaam gereden
worden, hetgeen een geringe vertraging
oplevert.
Voor het herstel van de bovenleiding
is een tijdelijke voorziening getroffen.
De komende nacht zal een nieuwe ver-
tikale mast voor de bovenleiding worden
aangebracht.
(Advertentie)
GEBRUIK
74J41
GORDIJNSPIRAAL
met de originele onderdelen
AMSTERDAM, 2 april De organi
saties van werkgevers en werknemers
in het ziekenfondswezen hebben over
eenstemming bereikt over een verho
ging der salarissen, na verwerking van
de compensatie AOW en de huurcom-
pensatie 1957, met 6,2 procent. De sa
larisverhoging gaat in met terugwer
kende kracht tot X oktober 1959.
Het College van Rijksbemiddelaars is
goedkeuring gevraagd. Partijen bij de
collectieve arbeidsovereenkomst hebben
het vertrouwen, dat het college deze
voorstellen zal goedkeuren.
EINDHOVEN, 2 april De dertien
jarige J. J. Breso uit de Resedastraat
is gistermiddag bij een verkeersonge
val op de Wal om het leven gekomen.
De jongen reed met een aantal jongens
en meisjes, leerlingen van een ULO-
school, in de richting Stratum. Bq de
brug over de Dcffnmel werd de groep
gepasseerd door een Duitse vrachtwa
gen met aanhangwagen. Hierbq kwam
de jongen even in aanraking met de
aanhanger, waardoor hij de macht over
zqn stuur verloor en onder het rechter-
achterwiel terecht kwam. Het slachtof
fer is naar het Binnenziekénhuis ver
voerd, waar hq na aankomst is over
leden.
HENGELO, 2 april De 24-jarige
motorrqder H. J. van Keulen is gister
avond bq een aanrijding met een vracht
auto gedood. De botsing vond plaats op
de splitsing Havenkade-Kanaalstraat.
Het slachtoffer had geen voorrang aan
de vrachtauto verleend.
SITTARD, 2 april Gisterenavond
is de 17-jarige bromfietser S. in bot
sing gekomen met een vrachtauto. Hlf
werd hierbq zo ernstig gewond, dat hij
enkele uren later in het ziekenhuis
overleed.
APELDOORN 1 april De directeur
met bijzondere opdrachten der gemeen
te, ir. K. H. Tusenius, heeft peer 1 mei
ontslag gevraagd uit de gemeente
dienst. Ir. Tusenius werd zes maanden
geleden benoemd tot topdirecteur der
overkoepeling van drie gemeentelijke
diensten. Die benoeming heeft toen hier
in de gemeenteraad heel wat voeten in
aarde gehad, omdat verscheidene
raadslieden de instelling van genoemde
functie een overbodige luxe achtten.
Het enige commentaar, dat ir. Tuse
nius wilde geven, luidde: „Ik ben tot
de overtuiging gekomen, dat de functie
van topdirecteur in Apeldoorn eigenlqk
overbodig is".
(Advertentie)
