Minister De Pons
behalen
Socialistische
en mr.
volledige
sprekers
zege
krijgen
koude douche
Bel Canto
T weede-Kamer-deskundigen
bespreken volksgezondheid
V er plegend personeel verdient
hetere salariëring
WET STAAT AL GERUIME
TIJD OP DE HELLING
KAMERDEBAT OVER NIEUW-GUINEA
Huldebetoog
woudlopers
voor
Mijnen hebben
weer arbeids
plaat
sen
natuurzuiver
Jl pepermunt
BESTRIJDING WATERVERONTREINIGING /Viet rooskleurig
Verbod tot lozing vervuilende en
schadelijke stoffen is primair
Debat over Nieuw-
Guinea-beleid
Ook Senaat tegen
rassennolitiek
PROEF
WERK
DRUKTE
FIT MET
raL'i.^
DONDERDAG 7 APRIL 1960
PAGINA 3
Ongelijke behandeling
van ziekenhuizen
h AA'
Sc "'A;A,';vf'v
ï-"\ -
r
opwekkend en verkwikkend
bool van honderd jaren vakmanschap
alleen om de geur al!
Koninklijk gezin naar
Zwitserland
„Heitje voor een karweitje"
Baten gaan gedeeltelijk
naar vluchtelingen
„Groote Heide'
Advertentie
(Van onze parlementaire redacteur)
DEN HAAG, 6 april Aan het eind
Tan het Nieuw Guinea-debat heeft een
van de minst bloemrijke sprekers in
de Tweede Kamer, mr. K. van Rijcke-
vorsel (K VP)die het eerst had over
het grondenrecht, toch nog gezorgd voor
iets zeer spectaculairs. Terwijl in de
banken van het Nederlandse parlement
dagenlang was gedebatteerd over be
stuurlijke en juridische problemen, ver
gat dit Kamerlid niet wat er inmiddels
in Nieuw-Guinea zelf gebeurt, dat daar
enige woudlopers bezig zijn het land
te verkennen.
De laatste pionier op dit gebied is
Pierre Dominique Gaisseau, die kilo
meters film heeft gemaakt en die de
onnoemelijk zware doorsteek van kust
tot kust dwars door het oerwoud over
het „dak van Nieuw-Guinea", de toppen
van het Centrale Bergland, heeft afge
legd.
Mr. van Rijckevorsel bracht na de
laatste politieke schermutselingen, die
bij de replieken niets meer om het lijf
hadden, hulde aan deze pioniers van
het land, dat op de eerste plaats voor
hen en dan pas voor de bestuurders
en de politici een uitdaging is, zoals
ook mr. Bot het had genoemd. Deze
laatste haastte zich om daarbij even
eens de mannen van de politie en de
bestuursambtenaren te huldigen, die de
tocht van Gaisseau mogelijk hebben
gemaakt en die verdienen in de hulde
van deze expeditie te delen, die na drie
doden in het oerwoud te hebben achter
gelaten, tenslotte in Hollandia is aan
gekomen.
Het debat is een overwinning gewor
den voor de minister en zijn staatsse
cretaris. Twee moties over de kwestie
van de katholieke middelbare school te
Hollandia, die de heren v. d. Wetering
(C.H.) en Patijn (PvdA) hadden willen
indienen, zijn op het laatste moment
teruggenomen. Het merkwaardige is,
dat beiden openlijk hebben toegegeven
dat de uitstekende betogen van mr. Tox-
opeus en mr. Bot hen daarvan hebben
afgebracht. Dit is du een spontaan en
welverdiend compliment voor de verde
digers van het nieuwe beleid, dat in
de Kamer allerwegen een zeer goede
indruk heeft gemaakt, zoals bij de re
plieken volop is gebleken.
Dubbelhartige rol
mr- Burger, die natuurlijk moei
te had om zijn verontwaardiging over
ae reis van de „Karei Doorman" weg
te duwen, liet daar iets van merken.
Een uitschieter in zijn betoog was ech
ter de bewering, dat de leiding van de
luchtmacht en de marine het niet eens
zouden zijn met de vlagvertoonreis naar
Nieuw-Guinea. Daarbij concludeerde
hij, dat staatssecretaris De Jong een
dubbelhartige rol zou hebben gespeeld
Als marineofficier moest hij het ook
oneens zijn met dit besluit, maar als
staatssecretaris en dus verantwoorde
lijk politicus liet hij daar maar niets
van merken en bleef rustig in het ka
binet zitten, zo interpreteerde mr. Bur
ger.
De staatssecretaris kwam zelf na
de pauze, om in de bekende marine
stijl, die meer doet denken aan in
structies op een oorlogsschip, de heer
Burger te overtuigen, dat zijn mening
op verkeerde inlichtingen moest be-
ïusten. Hij droeg als politicus naar
hij zeide volledig mede de verant
woordelijkheid voor deze zeereis, en
wilde de angst van mr. Burger, als
t Beroepsplichten riepen
mij dezer dagen tot mijn
vreugde naar Maastricht.
En wandelend op het zon
nige Vrijthof liep ik dus
een gerenommeerd opera
zanger tegen het duidelijke
en welomlijnde lijf. Tegen
woordig is hij dan bezig
om jongelieden, die het vak ook wil
len leren, op streek te helpen. En als
u het mij vraagt doet hij zulks op een
afdoende manier. Maar er moet na
tuurlijk ook een tikkeltje medewer
king van de andere zijde zijn. En die
Is niet altijd aanwezig. Getuige het
verhaal dat hij mij gisteren even toe
vertrouwde.
„Weet je wat me nu gebeurd is?"
vroeg de leraar.
„Nee", antwoordde ik.
„Nu", zei hij, „daar kwam zich een
knaap aanmelden die zingen wilde
leren."
„Daar is niets tegen", dacht ik.
„Nee", zei hij, „en ik begon dus ook
methem te animeren en zei: zing eens
wat. Hij zong. Op grond daarvan moest
lk wel vragen: heeft u soms alleen
maar ademhalingsoefeningen gehad?"
Hij stokte even.
„En wat was het antwoord?" vroeg
lk.
„Hij antwoordde bevestigend. En
toen kon ik niet anders meer. Ik zei
dus: adem dan maar eens wat."
„Wat gebeurde er toen?" vroeg ik
gespannen.
„Je raadt het nooit", zei hij, „hij
ademde."
zou hij gedwongen zijn geweest om
deze maatregel tegen zijn wil te con
trasigneren, graag van diens schou
ders afnemen.
De socialistische fractievoorzitter zat
met een wat meewarige uitdrukking in
zijn bankje dit einde van het debat,
waarin zoveel prettige nieuwe geluiden
te horen zijn geweest, te verwerken.
Hinken op twee gedachten
Zijn partijgenoot De Kadt kreeg een
zelfde koude douche. Hij had bij de
bewindslieden een hinken op twee ge
dachten menen te ontdekken. Enerzijds
willen zij wel snel tot zelfbestuur van
de Papoea's komen, anderzijds echter
zouden zij toch weer toegeven aan per
fectionisme door eerste de economie
van het land en de eigen beslissing van
de bevolking te willen afwachten. Men
zou dan weer, aldus de heer De Kadt,
deze beslissing kunnen gaan beïnvloe
den en een meerderheid ertegen kun
nen doen ontstaan, Mr. Bot maakte
aan dit gezift een einde door te her
inneren aan de duidelijk uitgesproken
wil van dp regering, dat de Nederlandse
bestuursambtenaren in Nieuw-Guinea
van nu af aan hun taak en functie zul
len moeten omschakelen. Ook dit ant
woord bleek afdoende.
81 miljoen fe kort
Mr. van Rijckevorsel heeft nog even
geconstateerd, dat als het om het zelf
beschikkingsrecht gaat, in het Hand
vest van de Verenigde Naties niet staat,
dat dit alleen aan de autochtonen moet
worden gegeven, maar aan de be
woners van het land.
81 miljoen tekort
Mr. Bot heeft medegedeeld dat de
begroting voor 1960 voor Nieuw Guinea
met een tekort van 81 miljoen zal slui
ten. Het stuk wordt zeer binnenkort
ingediend. In de memorie van toelich
ting zullen nog vele nieuwe gegevens
worden verstrekt, zodat ook een aparte
nota, die de heer De Kadt had ge
vraagd, overbodig zal zijn.
Tot ieders verrassing is de heer Wei
ter vanmiddag op zijn tachtigste ver
jaardag in de Tweede Kamer versche
nen. De voorzitter heeft de vergadering
even onderbroken van welke gelegen
heid alle leden, ook de aanwezige mi
nisters, de voorzitter zelf en de spreek
ster mevr. Stoffels-van Haeften, ge
bruik hebben gemaakt om hem te feli
citeren. Dr. Kortenhorst heeft hem
daarna nog in het openbaar gelukge
wenst, waarop applaus van de gehele
Kamer volgde.
HEERLEN, 6 april De Staatsmij
nen in Limburg hebben bij het provin
ciaal arbeidsbureau in Maastricht een
aanvrage ingediend voor 300 geschoolde
en ongeschoolde arbeidskrachten, die
nog dit jaar te werk gesteld zouden moe
ten worden in de chemische bedrijven.
Hiermee hebben de Limburgse Staats
mijnen de aannemingsstop van arbeids
krachten, welke geruime tijd geleden
met het oog op de situatie van de kolen-
markt werd ingevoerd, voor wat betreft
de chemische bedrijven opgeheven.
De oorzaak hiervan is voornamelijk
de verdubbeling van de produktie van
kunststoffen. Het ligt in het voornemen
jaarlijks een contingent van ongeveer
"00 arbeidskrachten aan te trekken.
(Van onze parlementaire redacteur)
DEN HAAG, 6 april Wie gedacht
had dat het onderdeel Volksgezondheid
van de begroting van Sociale Zaken,
dat enige maanden geleden welbewust
naar een later tijdstip werd geschoven
om daaraan wat meer reliëf te geven,
nu ook volop de aandacht zou krijgen,
heeft zich misrekend. Er was slechts
een handjevol Kamerleden in de zaal
aanwezig toen de specialisten op dit ge
bied aan hun beschouwingen begonnen.
Zoiets werkt als een domper op de be
handeling. Ook in het parlement is er
sprake van contact tussen spreker en pu
bliek. Het klinkt alles wat onwezenlijk
als er ver belangrijke zaken door des
kundigen wordt gesproken tegen een ge
hoor, dat nauwelijks aanwezig is.
Mr. De Vreeze (KVP) waarschuwde
bij alle goeds, dat in Nederland op dit
gebied is bereikt, tegen het gevaar van
zelfvoldaanheid. Nederland moet oppas
sen niet achterop te geraken. Naast
ons gunstige sterftecijfer moet men de
statistiek van de ziekten leggen.
100.000 lijders aan astma, waarvan
acht procent zware patiënten, 300.000
invaliden en 400.000 chronische zieken,
die verpleging behoeven, waarvan zes
tig procent beneden de 45 jaar. Voorts
de vele „gebrekkige" kinderen, waar
over zelfs geen cijfers bekend zijn.
De moderne vormen van hart- en
vaatziekten, de rheuma, de geeste-
lyke stoornissen. Dit alles gaf mr. De
Vreeze aanleiding tot de exclamatie:
„Laten wjj niet denken dat wij er
zijn".
Hij herinnerde eraan, dat de nieuwe
voorzitter van het T.N.O. onlangs de
verontreiniging van lucht en atmosfeer
niet alleen een hinder maar een ern
stige bedreiging van de gezondheid heeft
genoemd. Hp vroeg voorts om een poli
tiek op lange termijn en om meer aan
dacht voor wetenschappelijk speurwerk.
Voorts wees hy op de noodzaak van or
dening in eigen kring in onze organisa
ties op het gebied van de volksgezond
heid Hii bleek een voorstander van een
svstèem dat een band schept tussen de
verantwoordelijkheid van de een en de
ander (ziekenhuizen en specialisten bij
voorbeeld). Hij voelt ook alles voor
meer coördinatie en amenwerking tus
sen huisarts en sociale gezondheidszorg,
Hekenhuizen onderling, kruisveremgin-
gen onderling, overheidsdiensten enz.
H? vroeg tenïlotte om ^ssmg van
de salarissen van het verplegend per
soneel, waarvoor ook de heer van Mas-
trigt (CH) een pleidooi hield. Een
kraamverzorgster van een kruisver
eniging moet niet anders behandeld wor-
den dan haar collega in dienst van de
overheid.
Eerste risico
Mr. De Vreeze, die erop wees, dat
onze volksgezondheid steeds meer geld
gaat vragen, had niets tegen een onder
zoek naar de mogelijkheid van gedeel
telijk zelf dragen van lasten door ver
zekerden. Zijn partijgenoot De Wolf
waarschuwde, dat men daarmee echter
niet het oude systeem van vijftien jaar
terug moet gaan binnenhalen. Er :s een
betere oplossing denkbaar wanneer men
zich spiegelt aan het thans bestaande
het eerste risico. Ook vroeg hij de mi
nister om eens te laten bestuderen of
Duitse systeem van het betalen van
de ziekenfondsen, die miljoenen ver
werken, daarbij niet meer verantwoor
delijkheid kunnen tonen.
Voor de verplegingsopleiding vroeg
hij om individuele aanpassingen en
verbeteringen, om de ontwikkeling
waarmede zo grote belangen van ge
zondheidszorg gemoeid zijn n'et tot
stilstand te brengen. Wanneer een
wetteljjk geregelde ziekenverzorgsters-
opleiding nog niet mogelijk is, dan
zou toch zeker de salariëring van de
verplegenden moeten worden bezien.
Ook de heer Van Mastrigt vroeg de
aandacht voor een betere salariëring
en pensionering van verplegenden.
Tenslotte vroeg mr. De Vreeze de
aandacht voor de ongelijke behandeling
tussen overheids- en particuliere zie
kenhuizen. Hij noemde dit een kwestie
die de katholieke fractie hoog zit. De
gemeentelijke ziekenhuizen dienen een
hogere kostprijs in, omdat zij centraal
verzorgen, maar dat doen de particu
liere ziekenhuizen eveneens.
Verpleegtehuizen
De heer De Wolf vroeg om eindeiyk
eens een begin te maken met het op
ruimen van de moeilijkheden der ver
pleegtehuizen. De passiviteit op dit punt
werkt in het nadeel van duizenden pa
tiënten. De exploitatie van deze huizen
mag niet op de armenzorg biyven draai
en. Deze katholieke woordvoerder wees
op de noodzakelijkheid om maatregelen
te treffen voor de verzorging van
langdurige zieken en van de subsidië
ring van de landelü'ke organisaties van
verpleegtehuizen.
Met de heer Lamberts (PvdA)de eni
ge arts in de Kamer, was de heer De
Wolf het eens, dat er nog heel wat moet
gebeuren op het gebied van de tandheel
kundige hulp, met name voor kinderen.
Beiden hadden ernstige kritiek op de
nog primitieve school tand verzorging.
De heer Lamberts zocht de oplossing in
inschakeling van meisjes met een
MULO-opleiding, die opgeleid worden
voor deze dienst.
- Z U' '-1
- ib
jn ,-W -
J' V
„r
KING
AMSTERDAM, 7 april Een schets
van de algemene situatie met betrek
king tot de waterverontreiniging en de
bestrijding arvan is in de gisteren
gehouden bijeenkomst gegeven door ir.
A., G. Maris, directeur-generaal van de
Rijkswaterstaat. Wü meldden reeds
dat de .Commissie industriewater
van de drie verbonden van werkgevers
deze bijeenkomst in het Koninklijk In
stituut voor de Tropen belegden.
Ir. Maris zei, dat de wet op de wa
terverontreiniging al geruime tijd op
de helling staat. De wet beoogt voor
de waterbeheerders en de vervuilers
de wederzijdse plichten en rechten
vast te stelle.» en voor de overheid be
paalde beleidslijnen om stimulerend
werkzaam te kunnen zijn.
De heer Maris wenst in de eerste
plaats een wettebjk verbod tot lozing
van verontreinigende of schadeiyke
stoffen zonder toestemming van de be
voegde instanties. Hij toonde zich voor
stander van maatregelen om overtre
ders te kunnen terechtwyzen. Wie de
bevoegde instanties zullen zqn, wenst
de heer Maris ook wettelijk te laten vast
stellen. Voor de rijkswateren is het ui
teraard het Rük, maar voor de ande
re wateren leek het hem aannemelijk
een zekere macht te geven aan de pro
vincies. zy zouden onderling weinig
verschillende verordeningen moeten
maken, die aangeven op welke wqze
zpzelf, de waters lappen, de gemeen
ten en eventueel andere openbare li-
(Advertentie)
chamen, werkzaam zullen zün. De wet
zou volkomen vryheid moeten laten
welke bestuuriyke oplossing in een be
paald gebied wordt gekozen.
Teneinde de bestrijding van de
waterverontreiniging te kunnen fi
nancieren, vestigde de heer Maris de
aandacht op de mogeiykheia van een
belastingheffing door de lagere orga
nen (gemeenten, waterschappen e.d.),
ook aan het Rqk en de provincies
zou z.i. een dergelijke bevoegdheid
moeten worden verleend. De ontvan
gen gelden moeten uitsluitend voor de
bestrijding van waterverontreiniging
worden bestemd.
Met nadruk stelde de heer Maris ver
volgens vast, dat de wet geen panacee
is. Ook al zal de wet er zijn, dan nog
zal het niet eenvoudig zijn onze open
bare wateren te saneren. De techni
sche problemen biyven dezelfde, de
kosten zullen er niet door dalen. Al
leen de bestuurlijke moeilükheden zul
len voor een deel kunnen worden weg
genomen.
Hoe in deze toestand verbetering
kan worden gebracht? In de eerste
plaats door technische maatregelen
waarbij volgens ir. Maris van belang
is een inzicht te verkrijgen in de pro
blemen van de verschillende openbare
wateren of van de verschillende wa
terstaatkundige eenheden afzonderlijk
Een volgend technisch probleem is
hoe te grote verontreiniging door lozin
gen van afvalwater kan worden ver
minderd. Ten aanzien van de finan-
cieel-economische kant, merkte de heer
Maris i op, dat „wij met de rug te
gen de muur staan en dat het geld
hiervoor er zal moeten komen".
Ir. J. J. Hopmans (Rijksinstituut
voor zuivering van afvalwater)
1. Het overleg 'n de internationale
Rjjncom nissie zal, hopelijk, tot ver
betering leiden.
2. 700 miljoen gulden is nodig voor
toekomstige maatregelen.
3. 200 miljoen gulden is reeds uit
gegeven voor verbetering van de toe
stand van openbare wateren.
Het beeld, dat de heer Hopmans
gaf van de situatie in Nederland, is
niet rooskleurig. In alle provincies
vertoont Ie vervuilingskaart rode
stippen. Spr. kondigde aan, dat plan
nen in voorbereiding zijn om het ge
zamenlijke afvalwater van een groot
aantal strokarton- en aardappelmeel
fabrieken en van een tweetal suiker
fabriek a in de veenkoloniën via een
systeem van buisleidingen af te voe
ren -laar de Eems. Op
hoopt men verbetering
brengen in de deplorabele toestand
waarin, de veenkoloniale wateren in
Groningen en Drenthe verkeren. De
kosten van dit project zijn geraamd
op 40 miljoen -pilden. De totale jaar
lijkse kosten zullen twee miljoen gul
den bedragen.
Sedert 1954 heeft de Tweede Kamer
geen gelegenheid gehad, te debatteren
over Nieuw-Guinea. Wel, die schade
is dan de vorige week en deze week
goedgemaakt. De beide bewindslieden,
minister Toxopeus en vooral staats
secretaris Bot, hebben niet alleen alle
van het parlement uit gestelde vragen
grondig behandeld, maar zij hebben
tevens een duidelijke visie ontvouwd
op de verdere ontwikkeling. Mr. Bot
heeft van zijn eerste optreden gebruik
gemaakt om een mammoetrede te
houden. Ruim vier en een half uur
heeft hij de aandacht van de Kamer
gevraagd (zij het niet altijd gekregen).
Maar toen had hij dan ook een stan
daardwerk voorgelezen, waaruit de
Kamer m de toekomst nog menigmaal
zal putten. Hoewel: de tijd gaat snel
en zeker op Nieuw-Guinea verandert
alles m een razend tempo.
De regering heeft in haar program
evenwel getoond volledig begrip te
hebben voor dit stormachtig ontwik
kelingsproces. De tijd die ons nog ge
laten is, aldus staatssecretaris Bot, is
korte tijdsspanne, welke de Neder-
wellicht nu nog denkt. Vandaar de
korte tijdspanne, welke de Neder
landse regering zich gunt voor de uit
voering van een ambitieus ontwikke
lingsplan: tien jaar. Daarin moet de
bevolking rijp worden gemaakt voor
zelfstandigheid in staatkundig, be
stuurlijk, sociaal-economisch en cul
tureel opzicht.
Met de aankondiging van dit plan
is nog slechts de eerste stap gezet. De
verwerkelijking zal van Nederland en
van de Nederlanders in Nieuw-
Guinea een geweldige inspanning vra-
'gen. Maar het is de verdienste van de
bewindslieden, dat zij met dit werk
plan een nieuw perspectief hebben ge
boden, dat aan die inspanning een dui
delijke richting en een doordachte sa
menhang geeft. Daaraan was reeds
geruime tijd behoefte.
En ook bij de zich vormende Pa
poea-elite is die behoefte groeiende.
Moge de verwezenlijking van de plan
nen even stoutmoedig worden aange
pakt als het ontwerpen ervan.
Een onderdeel van het Nieuw-
Guinea beleid, dat in de debatten wel
zeer uitvoerige aandacht kreeg, was
de omstreden vestiging van een katho
lieke primaire middelbare school in
Hollandia. Zoals men weet is hier van
protestantse zijde ernstig bezwaar te
gen gemaakt, omdat de beslissing
daartoe in strijd zou zijn met het be
leiddat de toenmalige minister Hel
ders wenste te voeren en omdat daar
door de verhouding tussen missiescho
len en zendingsscholen scheef zou zijn
getrokken.
Wij volgen het advies van de heer
Van de Wetering en laten de zaak ver
der gaarne rusten, doch constateren
inmiddels met vreugde de algemene
bereidheid om eensgezind te komen
tot een verantwoord subsidiebeleid in
samenwerking van gouvernement,
missie en zending.
Gezien de gevoeligheid van deze
materie doet de tot uiting gebrachte
wederzijdse waardering des te har
telijker aan- Alleen de staatkundig-
gereformeerde heer Van Dis herin
nerde door zijn optreden aan vroeger
tijden, waarin het aan een dergelijke
wederzijdse sympathie maar al te zeer
entbrak. Hij deed ons daardoor ech
ter slechts scherper beseffen van hoe
groot gewicht het is, dat de Papoea's,
die het christendom helaas niet leren
kennen zonder de tragedie der ver
scheurdheid, tegelijkertijd ervaren,
dat die verdeeldheid de wederzijdse
verbondenheid toch geenszins uitsluit.
De tragische kanten van ons eigen
verleden moeten wij de toekomst der
Papoea's zoveel mogelijk besparen.
(Van onze Haagse redactie)
DEN HAAG, 7 april Ook de Eerste
Kamer heeft de Zuidafrikaanse apart
heidspolitiek afgekeurd. In het voorlo
pig verslag op de begroting van Buiten
landse Zaken wordt gezegd dat deze
politiek „uiteindelijk ondoelmatig en
vooral zedelijk ontoelaatbaar" is.
Aan minister Luns wordt verder ge
vraagd of de organisatie van de diplo
matieke en consulaire diensten in de
jonge onafhankelijke staten van Afrika
en Azië berekend is op de eisen, die
door de nieuwe verhoudingen tussen Ne
derland en deze landen worden gesteld.
De „Ouverture" van de E.E.G. en
Euratom kan, aldus veie leden, als ge
slaagd worden beschouwd. Een van de
gunstige ontwikkelingen is dat tot nog
toe door geen van de betrokken landen
een beroep op de vrijwaringsclausules
is gedaan.
DEN HAAG, 7 april Het ligt in het
voornemen van het koninklijk gezin,
Tweede Paasdag voor een vakantie van
10 dagen naar Zermatt in Zwitserland
te vertrekken. Aldus is meegedeeld door
de Rijksvoorlichtingsdienst.
(Advertentie)
De socialistische oppositie heeft zich
in het Nieuw-Guinea-debat niet be
paald van de sterkste zijde laten zien.
deze wjjze I De heer De Kadt ging voorop in een
te kunnen negatieve houding door de herhaling
van zijn voorstel, dat Nederland zich
aan een maximum termijn van tien
jaar moet binden voor wat betreft
zijn aanwezigheid aldaar, zonder even
wel aan te geven wat te doen valt, in
dien deze termijn om welke reden dan
ook slecht gekozen zou blijken te zijn.
Het is, voorts, natuurlijk nooit onver
standig om de regering voor te hou
den zich bij haar urgentieplan niet aan
perfectionisme te bezondigen dat be
hoort overigens ook in Nederland zelf
te gelden!), maar het is wel komisch
om de heer De Kadt op de noodzaak
van een goede economische basis voor
de Nieuwguinese samenleving te ho
ren afdingen. Verbaast het hierna nog,
dat hij tenslotte voorspelde op ge
spannen voet te zullen staan met de
regeringsplannen, waarvan hij nog niet
eens kennis heeft kunnen nemen?
De heer Burger zou hem daarna nog
m onberadenheid glansrijk overtref
fen. Tegen de voorgenomen reis van
de „Karei Doorman" plaatste hij een
serie opzienbarende missers. Hij meen
de, dat door deze reis bewezen was,
dat de NAVO de Doorman niet nodig
had. Maar aan de noodzaak van de be
schikbaarheid doet deze reis niet af.
Hij beweerde, dat de „Doorman" de
defensie van Nieuw-Guinea ging ver
sterken. Ten onrechte- Hij suggereer
de, dat de staatssecretaris van Marine,
de heer De Jong, zich intern tegen de
uitzending had verklaard, maar deze
intrigerende onthulling hield geen
stand voor de enkele ironische opmer
king, waarmee de toegesnelde staats
secretaris de heer Burger uit de droom
kwam helpen.
De heer Burger zinspeelde en
dat is uit democratisch oogpunt zeer
bedenkelijk op bezwaren bij de
luchtmacht. Maar moet dit het beleid
bepalen of doet dat de regering? En
tenslotte ipees hij op de politieke re
percussies, maar zonder zich af te
vragen welke repercussies zijn tegen
werking heeft bij degenen die in
Nieuw-Guinea de groei naar zelfstan
digheid bevorderen op een wijze,
waarvoor de heer Burger geen bruik
baar alternatief weet te bieden.
DEN HAAG, 7 april De traditione- I wr
ie actie „Een neitje voor een karweitje" WPPT* ITVJinrl OTl V PB
waaraan aordt deelgenomen door het Uld-IlU Op V PIHOSC
Nederlandse Padvindersgilde, de Ne
derlandse Gidsenvereniging, de Verken
ners van de katholieke jeugdbeweging
en de vereniging ;,De Nederlandse Pad
vinders" tai dit jaar gehouden worden
op 20, 21 en 22 april.
De meisjes en jongens zuilen elk één
kwartje afstaan voor de vluchtelingen.
De rest is bestemd voor versterking van
de fondsen van genoemde verenigingen.
VENLO, 7 april Gistermiddag ont
stond nabij de militaire schietbanen op
de Groote Heide alhier een brand, die
in korte tijd opnieuw zes hectare heide
verwoestte. Vermoedelijk is de brand
ontstaan door het met vuur spelen door
kinderen. Zondag ging in dezelfde om
geving zes hectare recreatiegebied door
brand verloren.
