TE ZWAAR BEWAPEND Bisschop thuis in Leiden len^L Proces tegen een beruchte Zweedse anti-semiet Jodenhater heeft al vijftien veroordelingen achter de rug if; E Paus ontvangt bestuur Pax Christi-beweging Vredelievendheid een kwestie van innerlijke beschaving Eigen Engels zwaard te duur Contra gemeente- classificatie Werving voor de nationale reserve V OOK KARDINAAL ALFRINK AANWEZIG WOENSDAG 20 APRIL 1960 PAGINA 7 de Klare der Kenners 1 8.25 knSv,°iTmlge Amerikaanse militaire des kundigen zeggen, dat de Britse rege ring alleen maar praat over V-bommen- werpers met ..Skypolts" om haar gezicht te redden. De aftaire met de ,,Blue Streak" is inderdaad nogal bescha mend, en Londen zou nu een afschrik kend middel willen construeren dat al thans de schijn zou hebben van een ,,in- depedent deterrent". (De vliegtuigen zouden tenminste nog van Britse make lij zijn.) Van Amerikaanse zijde is op- prprYiprkt dat Engeland niet uit mis- plaatste nationale trots moet bli ven vasthouden aan de droom van een eigen „deterrent". Als het tijdperk van de bommenwerper voorbij zou zpn, en als Amerika over voldoende intercontinen tale raketten zou beschikken, zouden de V.s. de Britse bases kunnen missen Voor de Atlantische defensie. In net Pentagon (waar zowel het Amerikaan se ministerie van Defensie als het Ame rikaanse militaire hoofdkwartier zijn ge vestigd) schijnt zelfs al gezegd te wor sen, dat Amerika alleen wel voor net zwaard van de N.A.V.O. kan zorgen, en dat de Britten hun defensie-uitgaven be ter aan de versterking van het N.A.V.O.- schild kunnen besteden. - Mgr. J. Buis Onderwijzers bisdommen Haarlem en Rotterdam Aanmelding heeft nu voorrang boven B.B.- bestemming geneesmiddel Miinhordt's Zenuwtabietten buitenlandse KRONIEK (Van een correspondent) Een van Europa's meest beruch te Joden-haters, de 70-,jarige Zweedse Uitgever Einar Aberg, zal binnenkort voor de zevende maal van zijn leven voor de rechter moeten verschijnen om verantwoording af te leggen voor zijn anti-Joodse propa ganda. Hij is kort geleden door de Zweedse minister van Justitie in staat van beschuldiging gesteld, we gens overtreding van de wet op de vrijheid van drukpers, door het ver vaardiging en distribueren van anti- Joodse geschriften. Aberg, die offi cieel leeft van zijn ouderdomspen sioen, zal tijdens het komende proces worden gehoord door een jury van negen man, die bijzonder nieuwsgie rig is naar de medewerkers en even tueel naar de opdrachtgevers van de oude fanaticus, terwijl men boven dien te weten zal trachten te komen w&ir Aberg het geld voor zijn we reldomvattende anti-Joodse propa ganda vandaan haalt. In totaal heeft Einar Aberg reeds vijftien veroordelingen achter de rug. In de meeste gevallen kwam hij er vanaf met geldboetes. Slechts twee keer, in 1954 en 1956, werd hij ver oordeeld tot gevangenisstraffen van resp. een en twee maanden, ondanks het feit, dat er een speciale wetspa- ragraaf was ingevoerd - lex Aberg - om aan zijn schandalige werkzaam heden een eind te kunnen maken. Formeel betreft de recente dagvaar ding het verspreiden van vier anti- Joodse geschriften in het buitenland. Kees met pensioen Ministeriële belangstelling voor huwelijk van Sittardse notarisdochter Bruidegom zoon van minister-president De Quay Stijlvolle bruiloft, maar geen grote praal 3BP. Jeugd er op uit Betuwe-bloesemtocht Ontheemd, ongebroken Een nieuwe kans begon in Rotterdam •«pp (Advertentie) Johs. Vrijmoed Zonen N.V. - Schiedam Sedert 1776 Het zou voor Engeland te kostbaar zijn om permanent vliegtuigen met projectielen in de lucht te hebben, of om op de vliegvelden voort durend de uiterste paraatheid te hand haven. Dit zou natuurlek ideaal zijn, maar degenen die niet geloven in een Russische aanval die werkelijk volko men onverwacht zou komen, zien een goedkopere oplossing van het probleem van de tegenaanval: Alleen in dagen van een grote crisis bommenwerpers in lucht en volkomen paraatheid op de vuegVelden Men ZQU hun echter kun- zo£dermwo.or<len, dat de Russen juist tot a£r=entee politieke waarschuwing els dat S1® zouden kunnen overgaan, zijn oi*i vê°r hen de enige manier zou fase vn« ngeland reeds in de eerste ken. "e °°rl°g machteloos te ma- Maar Engëland houdt ook nog re kening met de mogelijkheid, dat het over een „deterrent' Aan beschikken in de vorm van het ■Polaris-project. Atoomduikboten die voorzien zijn van projectielen met kernlading kunnen voor een meer ef fectieve vergeldingsaanval zorgen, dan de trefbare raketinstallaties op het vasteland. Maar Polarisduikboten zijn enorm duur, en men vraagt zich af, hoe Engeland dit soort bewapening zou kunnen beta len, als het de „Blue Streak" al te kostbaar vond. De Britse Royal Air Force, die schijnt te hopen op de verwezen lijking van het "Skybolf'-project, heeft nóg een be swaar gemaakt tegen het Polaris-plan. ■f*3 radioverbinding met een onderzeeër zou op grote afstand niet altijd even feilloos werken. Het is denkbaar, dat ®en Polarisduikboot wel het sein ont vangt om van een zeker punt af een faket met kernlading te lanceren, htaar niet een eventueel volgend sein, dat het schot toch niet gelost kan wor den. Een dergelijk tweede sein zou hoodzakeljjk kunnen zijn, als bleek dat een vreemd land per vergissing een faket had afgevuurd. (Men denke aan *en experiment dat verkeerd gaat en dat de schijn wekt van een aanval). De atoombommenwerpers van het Ameri kaanse Strategische Luchtcommando, die bar radio feilloos bereikt kunnen wor den, kunnen altijd nog teruggeroepen Worden, nadat zij eenmaal op hun doel piin afgestuurd. Men heeft daarvoor een "ectief systeem bedacht Het gezaghebbende Britse blad „The Observer" heeft overigens zondag j.l. in een hoofdartikel op- El^erkt, dat Engeland niet moest pro- aan h om naast Amerika mee te doen le k kolossaal kostbare internationa- me. hWapeningswedloop. Als Engeland te o Verenigde Staten zou proberen tot Pdnrreren, zou dit slechts leiden Ver hieuwe vernederingen en tot het Ponden8n van nog meer miljoenen lu56 affaire van de „Blue Streak" II- overigens nog eens, hoe nood- een het is, dat Oost en West tot >vn vorm van een ontwapening komen, tio eneefse tienmogendhedenconferen- ls °P het ogenblik min of meer vast- efiopen. (de Russen willen eerst ont wapening en dan controle op die ont- rr,„?er!ing: het Westen zegt dat men "*et de controle moet beginnen). Men «an nu slechts hopen, dat op de Parjj- se topconferentie van volgende maand impasse in het ontwapeningsgesprek wordt doorbroken. T? en „half uurtje" thuis in Leiden j bij mgr. J. Buis, bisschop van Jesselton (Noord-Borneo), wordt anderhalf uur, want: „Als ik iéts over de missie in Brits Borneo wil vertel len, moet ik beginnen bij de na-oor- logse periode. Jesselton lag plat. Alles moest worden opgebouwd, ook de missie. Daar hebben we tien jaar voor nodig gehad. Maar nu zijn we het tijdperk van uitbreiding binnengegaan. Ons werk wordt rijk gezegend; in tien jaar tijd is het aantal katholieken verdrievoudigd en van tienduizend op dertigduizend gekomen. U moest Jes selton nu eens kunnen zien. Het is een moderne welvarende plaats ge worden. De ge bouwen reiken tot vier hoog, er zijn brede boulevards; alle moderne comfort is voor de veertig duizend zielen van deze stad aanwe zig. Het begint een tweede Singapore te worden. Maar bij alle welvaart steekt de toestand van de inlandse Moeroetstam des te sterker af. De Moeroets zijn ziekelijk, zwak, onder voed en de stam lijdt onder de gevol gen van inteelt. Dus hebben we con tacten met hen gelegd, die thans door de eerste georganiseerde missie-activi teit gevolgd worden. Vier katechisten zijn aan het werk gezet. We danken het geld aan een Leidt adoptie-comité. Dan bouwen we over een jaar of wat de eerste statie. Eerst een school van balken en hout; zo'n gebouw dient voor alles, voor medische verzorging, voor het onderwijs en we kunnen er de eerste tijd in kerken. Vervolgens de andere gebouwen. We vestigen al tijd eerst een congregation, een flock". Mgr. Buis die kenneliik nnm.nd is Tuflt n°g maar- te praten, zoekt naar het woord. Een kudde" ft kridde ,heb je een schaapsstal nodig en dat is dan die schooi By the way.de school lijkt overigens veel op een stal, maar voor de tZTvan w!eldepg' blokhutten w00nt' *°'n gebouwtje het top- Even is er een pauze, waarin mgr. Buis (van de Mill Hill-conareaatie) om zich heen ziet. De 57-jarige missiebisschop bezoekt zijn moeder in Leiden die ernstig ziek ts. „Merkwaardig is dat," zegt hij, terwijl hij de kamer rondziet. „Vyf jaar geleden heb ik het hier voor het laatst gezien maar ik ontdek elke verandering. Dat schilderijtje hing vroeger ergens anders en die stoel is verplaatst. There is no place like home." Zijn echte thuis is echter kennelijk zijn missie. En hij vervolgt: „Van broeders en zusters hebben we enorme steun. Broeders van La Salie hebben onlangs een school van onsi overgenomen. Zij kregen voor 300.000 gulden aan waarde, maar „runnen nu zelf het gehele bedrijf. Dat brengt geld in 't laatje Mooi werk doen bij ons ook de „Dochters van St.-Paulus", die zich „zusters van de pers" noemen. Zij drukken hun eigen propaganda-materiaal; de zusters zitten aan de zetmachine en er is een zuster-fotografe. Zij bezoeken duizenden gezinnen. Dat is prachtig." Mgr. Buis, die ook een bezoek aan Rome zal brengen, hoopt daarna contacten in de Verenigde Staten te leggen. HILVERSUM, 20 april Een belang rijk deel van de vergadering van de St. Augustinusverenlging van r.-k. onder wijsgevenden in de bisdommen Haar lem en Rotterdam, die gisteren alhier werd gehouden, stond in het teken van gemeenteclassificatie. Het vuurwerk spatte eerst goed uit een aan de vergadershemel toen de voor zitter, de heer J. J. A, Poncin de leider van de afdeling Aar en Amstelstreek naar het spreekgestoelte nodigde om het voorstel van deze afdeling, houden de opdracht aan het hoofdbestuur om de actie voor afschaffing van de gehate gemeenteclassificatie zo nodig en mogelijk met verscherpte middelen voort te zetten, nader toe te lichten. De spreker, de heer Van Groeningen, noemde de strijd tegen de classificatie even oud als dé indeling zelf. Het dood vonnis is er al diverse malen over uit gesproken, aldus de heer Van Groenin- gen, maar steeds verzuimde men het vonnis te laten voltrekken. De afgevaar digde van Aar en Amstelland noemde de classificatie een discriminatie van het platteland. Het vurige betoog van de heer Van Groeningen werd onderstreept door een motie van de afdeling Delft, gericht aan het K.O.V. om er met de meeste klem bij de Tweede Kamer op aan te drin gen de gemeenteclassificatie af te schaf fen. Hierover ontstond een ferme dis cussie waarin de eerste spreker, de heer Van Groeningen nog naar voren bracht dat het indienen van een petition nement, het beleggen van een congres en het bedanken van de katholieke on derwijzers voor belangrijke KVP-func- ties middelen zijn om het gestelde doel te bereiken. Nadat de heer Poncin de vergadering had aangetoond dat men met dergelijke middelen het doel stel- Hg niet zou bereiken werd de motie- Delft ingetrokken en werd het voorstel van Aar en Amstelstreek, minus de zin snede „zo nodig en mogelijk met ver scherpte middelen" onder lulde bijval aangenomen. In zijn openingsrede hield de voorzit ter een vurig pleidooi voor zelfbewuste schoolbesturen. De scholen hebben be hoefte aan bestuurders, die tijd hebben voor de behartiging van hun taak. De toevallige combinatie kerk- en school bestuur noemde de voorzitter in dit ver band dikwijls minder gelukkig. Voorts pleitte de heer Poncin voor de aanstel- ling van een pedagogisch-didaetische me dewerker, die de taak van de rijksin specteur kan overnemen tot groei en bloei van het katholiek onderwijs. Tot slot deelde de heer Poncin mede □at hjj bij geruchte heeft vernomen dat de aanpassing van de AOW aan het pen sioen langzaam gaat verdwijnen. Bin nenkort zal dit met één derde worden teruggebracht. DEN HAAG, 19 april De ministers van Binnenlandse Zaken en van Defen sie hebben eei regeling getroffen tot uitbreiding van de wervingsmogelijkhe den voor de nationale reserve. Deze uitbreiding betreft gewone dienstplichti gen zonder mobilisatie-bestemming, die zijn of worden bestemd voor dienstver richting bij de bescherming bevolking. Tot dusver was het voor deze dienst plichtigen onmogelijk een verbintenis bij de nationale reserve aan te gaan omdat de bestemming voor de BB voor rang had boven aanmelding bij de na tionale reserve. Tussen de bestemming voor de BB en het tijdstip waarop de burgemeester daarvan bericht ontvangt verloopt echter enige tijd. De thans ge troffen regeling gaat er van uit dat de aanmelding in die periode bij de natio nale reserve voorrang heeft boven de bestemming voor de BB, ook als deze aanmelding nog niet gevolgd is door een verbintenis p het tijdstip waarop de burgemeester bericht ontvangt van de bestemming voor de BB. Ook ingeval de aanmelding voor de nationale reserve geschiedt nadat de burgemeester bericht heeft ontvangen dat de desbetreffende persoon voor de BB is bestemd, is het mogelijk dat de verbintenis bij de nationale reserve nog tot stand kan komen. Voor het op sterkte brengen van on- derbemande pelotons van de nationale reserve bevat de nieuwe regeling nog een afzonderlijke voorziening. Advertentie Aberg begon met zijn anti-semiti- sche werkzaamheden in 1933. Aanvan- wdiik beperkte hij zich tot het drukken van scheidblaadjes, die hij in grote hoe veelheden deed toekomen aan regenngs- ■wnnties en vooraanstaande particulie ren Een jaar later publiceerde hij zijn eerste boeken, genaamd „De geheime nrotocolLn van Israel's wijzen en „Een aanklacht". In 19H. toen Nazi-Duits- ïnnrt zlin grootste successen boekte, onende Aberg een boekhandel in het centeum van Stockholm. In zijn etalage plaatste hij een bordje met de waar schuwing .Alleen toegang voor Zweden dïs niét voor Joden en half-Joden" Herhaalde malen werden de ruiten van zijn winkel stukgeslagen en vonden er demonstraties plaats van Zweden, die er een andere mening over de Jo den op nahielden en die het met eens waren niet de onwa&rdige propaganda van Aberg. Een jaar later ijloot Aberg zijn omstreden winkel en stichtte hij in plaats daarvan het „Zweedse Anti-Jood se Strijdverbond" dat ten doel had te streven naar ,,de totale vernietiging van het Jodendom in Zweden". Het aantal leden van dit verbond is men nooit aan de weet gekomen. Het propagandamate riaal, dat Aberg nu via zijn „organisa tie" ging verspreiden, was vooral ge richt tot de schooljeugd, onderwijzers, militairen en arbeiders. Een gedeelte van het materiaal was afkomstig uit Duitsland. Na de oorlog, toen de Zweedse auto riteiten hem steeds strenger gingen be straffen, verlegde Aberg het zwaarte punt van zijn activiteiten naar het buitenland. Hij begon zijn geschrif ten uit te geven in het Frans, Duits, Engels en enkele andere talen en trachtte contacten te leggen met ge lijkgezinden over de gehele wereld. Hij slaagde er in distribueringscentra- les te stichten in de Verenigde Sta ten en Engeland, maar zijn pam fletten en brochures werden ook aan getroffen in West-Duitsland, Italië, Oostenrijk, Spanje, Frankrijk, Zwit serland, Nederland en Zuid-Afrika. Van Joodse zijde werd uiteraard her haaldelijk geprotesteerd tegen Abergs activiteiten en vooral na de recente anti-Joodse kladpartijen in Duitsland en elders in de wereld is de naam Aberg verschillende malen genoemd in de internationale pers. Albergis niet aangesloten bij enige politieke groepering. Hij is evenmin na- tionaal-socialist. Gevraagd naar zijn me ning over de nationaal-socialisten heeft hij eens verklaard: „Ze hebben in elk geval veel gedaan voor de voorlichting over het internationale Jodendom". De Zweedse regering is uiteraard be zorgd over de kwestie-Aberg. De goede naam van Zweden wordt door de activi teiten van deze fanaticus ernstig in ge vaar gebracht, en men zou dan ook niets liever willen dan hem voorgoed onscha delijk maken. De Sittardse notarisdochter mr. Cecile van Wessem, mocht zich op haar trouwdag, dinsdag, ver heugen over de belangstelling van ve le en hoge autoriteiten. Ten huize van haar vader, mr. J. van Wessem, Parklaan 25, was het tijdens de enorm druk bezochte bruiloftsreceptie een komen en gaan van ministers, com missarissen van de koningin en bur gemeesters van grote en kleine ge meenten. Het charmante bruidje, ge kleed in een eenvoudige, maar flat teuze robe van wit satijn met kort sluiertje, dankte deze belangstelling aan het feit, dat de bruidegom, mr. Cas de Quay, een zoon is van minis ter-president prof. dr. J. E. de Quay. Dit feit verleidde het bruidspaar bruid en bruidegom zijn beiden 26 jaar oud niet tot uitzonderlijke luis ter. De huwelijksplechtigheden in de dekenale St. Petruskerk te Sittard verliepen stijlvol, maar van buitenge wone pracht en praal was geen spra ke. De bruidsstoet, die tegen tien uur aan de hoofdingang van de kerk door deken C. Höppener, geassisteerd door twee kapelaans, werd afgehaald, be stond slechts uit de bruid, begeleid door haar vader, de bruidegom, ver gezeld van zijn moeder, mevrouw De Quay, het lieftallige bruidsmeisje Ma- riet van Wessem, gekleed in een zee groene jurk, en de twee getuigen, stu dent Guus van Wessem, broer van de bruid en de tweede luitenant ter zee Rutger de Quay, broer van de bruide gom. Vele familieleden met aan het hoofd minister-president prof. dr. J. E. de Quay en tal van belangstellen den, onder wie de commissaris van de koningin in Limburg, dr. F. Houben, en echtgenote, alsmede de burgemees ter van Sittard, de heer H. Dassen, woonden de kerkelijke plechtigheden bij, welke door het kerkelijk zang koor van de hoofdparochie van St. Pe trus vokaal werden opgeluisterd. Dank zij de aanwezigheid van een legertje persfotografen, voor wie het bruidspaar en de minister-president na afloop van de huwelijksinzegening geruime tijd op ongedwongen wijze poseerden, kregen de vele kijklustige dames van Sittard royaal de kans om de bruidsstoet van dichtbij gade te slaan. Alleen de bewoners van de Park laan vingen een glimp op van de hoge gasten, die op de receptie verschenen. Het waren de ministers van O.K. en W., alsmede van Sociale Zaken en Volksgezondheid, mr. J. Cals en dr. Ch. van Rooy; de commissarissen van de koningin in Limburg en Noord- Brabant, resp. dr. F. Houben en dr. C. N. M. Kortmann, de burgemeester en de deken van Sittard, de burge meesters van Maastricht, Geleen, Gre- venbicht en Born, alsmede mej. mr. J. Geldens, particulier secretaresse van prinses Wilhelmina. Sterk verte genwoordigd was voorts de studenten wereld van de Nijmeegse universiteit, waartoe bruid en bruidegom tijdens hun studies in de rechten jarenlang hebben behoord. Ook voor Kees de bok, de bereis de mascotte van de stoottroe pen te Nijmegen hij bezocht o.a. Indonesië en nam deel aan een rondreis door die gewesten geldt de regel: „Er is een tijd van komen en een tijd van gaan". Kees heeft er de nodige jaren van dienst op zitten en hij is geleidelijk pensioengerechtigd umiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiimiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiimiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiimitiiiiiiiiiiiiiiiiitiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiitiitiiiiiim geworden. Nu gaat Kees, gewend als hij is aan een militaire omgeving, in een militair oord zijn verdere ja ren slijten. Hij gaat naar het konink lijk koloniaal militair tehuis „Bron beek" in Arnhem. Er is een weitje in het park van „Bronbeek" voor hem in gereedheid gebracht. In juli fen augustus kunnen vijfhon derd jongens van 12 tot 17 jaar, die niet bij een jeugdorganisatie zijn aangesloten, deelnemen aan kam pen en een trektocht in Nederland en het buitenland. Dit is een van de ge legenheden, die de organisator van zomerkampen onze jeugd biedt. In dit geval ig het de Katholieke Jeugd beweging in Den Haag, in samenwer king voor wat da kampen in de Eiffel betreft met de Nederlandse Reisvereniglng voor Katholieken. In samenwerking o.a. met de Nederland se gidsenbeweging wordt een speciale jeugdvoorstelling van de Passiespelen in Tegelen gearrangeerd. Zaterdag 6 augustus zullen ruim vierduizend jon gens en meisjes van 12 tot 17 jaar met hun leiders en leidsters deze voor stelling tegen een gereduceerde prijs kunnen bijwonen. De jeugdbeweging heeft voor groepen het aantrekkelijke aanbod gedaan: op elke twintig kin deren, die voor deze speciale voor stelling als groep inschrijven, zal één leidster of leider een toegangsbewijs gratis ontvangen. West Betuwe en Bommeler- waard, de streekverenlging voor vreemdelingenverkeer heeft, ten gerieve van de veie dui zenden, die in de komende weken van de bloesempracht in de bongerds wil len genieten, een „Betuweroute" in gesteld met meer dan vljfhondertf spe ciale wegwijzers. Tot 15 mei Iqodsen deze wegwijzers de toeristen doiir het t pitioi Eei rivierenland, langs de meest pittores ke plekjes en boomgaarden. Een spe ciaal kaartje is beschikbaar, dat de weg van plaats tot plaats aang»ft. en soort Verenigde Naties in het klein leek het gisteravond op het voorplein van het voormalige pt- leis aan het Noordeinde in Den Haag bij de opening van de tentoonstelling iiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiimiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiNiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiii Het leek voor Ferdinand Markoja, vluchteling uit een Oosteuro pees land, een nimmer te ver wezenlijken droom, wanneer hij over emigratie dacht. Hjj had een aandoe ning aan de Iongen en dat betekende een definitieve afwijzing van elk emi gratieverzoek. Hij wist, dat hij een van de velen was. Van de 112.000 vluchte lingen, die thans nog verblijven in Westeuropese landen, zijn er niet min der dan 40.000 ofwel gehandicapt, of wel familie van een gehandicapte, zo dat emigratie in familieverband een uiterst moeilijk probleem vormt. Vorig jaar evenwel besloot Nieuw- Zeeland een klein aantal gehandicap te vluchtelingen op te nemen. Twintig gezinnen: Ferdinand met vrouw en twee kinderen behoorden tot de geluk kigen. Op de ene foto ziet men het ge zin wit-omlijnd. Op de andere foto Fer dinand Markoja thans. Hij heeft een baan op een fabriek en heeft al 250 dollar kunnen sparen. Het voorbeeld van Markoja stond de 110 vluchtelingen voor ogen, die gis teren met de „Waterman" als tweede groep naar Nieuw-Zeeland konden ver trekken. Op de kade in Rotterdam be gonnen zij ook aan e.en nieuwe toe komst, die nog niet zo lang geledon onmogelijk had geschenen van: Kunst van vluchtelingen Ont heemd, maar Ongebroken". Maar kleu riger was het dan het bij de „echte" V.N. gemeenlijk is, want een tiental landen waren vertegenwoordigd door mannen en vrouwen in nationaal kos tuum: de Hongaren. Esten en Letten in hun bonte kledij, de Poolse mannen in hun rood-wit gestreepte broeken en met de pauweveren op hun hoed, de Arabieren en andere oosterlingen met bumoes of vuurrode fez, de Wit-Rus- sinnen in hun gebloemde rokken en met hun vreemdsoortige, rijk van fonkelende stenen en kralen voorziene hoofddeksels. Zij allen zagen hoe uit Amsterdam en Breda estafettelopers ex-Poolse verzetstrijders en ge vluchte studenten het bevrijdings vuur in één vlam verenigden om de aandacht te vestigen op deze exposi tie, waarvan de baten ten goede ko men aan de actie Vluchtelingenjaar. Een internationaal centrum is de ten toonstelling geworden met een myste- rieuse Oosterse zaal, waar wierook geurt, moskeelampen in nissen bran den en oude Bedoeinengeweren aan tapijten langs de wand hangen. Der tien landen hebben een stand inge richt met hun volkskunst of typische klederdracht en gebruiksvoorwerpen. „Het is vaak moeilijk die voorwer pen te vinden, maar vluchtelingen of emigranten, die nog iets van vroeger hebben, bewaren het als juwelen", zegt de heer Pekérek, die bij de Tsje chische stand staat. Negen jaar ge leden kwam hij naar ons land en hij spreekt vrijwel accentloos Nederlands. Hij is niet de enige vluchteling op de ze expositie, er zijn er tientallen. Zij allen vinden het heerlijk onder elkaar te zijn, de schatten van hun land te kunnen tonen en iets voor ontheemden te kunnen doen die het slechter heb ben dan zij. ROME, 20 april (KNP) De Heilige Vader heeft gisteren het bestuur van de internationale Pax Christi-beweging in audiëntie ontvangen. De beweging ver gadert momenteel in Rome. Bij de audiëntie waren tegenwoordig kardinaal Feltin uit Parijs, die voorzitter is, als mede kardinaal Alfrink uit Utrecht. Ver der namen aan de audiëntie deel de bisschoppen van Luxemburg, Eichstadt, Innsbruck en Genève. In zijn toespraak wees de paus erop, dat alles wat hij zegt erop gericht ls 4e geest en het wezen van de vrede naderbij te bren gen, omdat dit zijn taak is en in het algemeen de taak, welke Christus Zijn Kerk heeft opgedragen. De paus uitte zijn bewondering voor de snelle groei van de Pax Christi-be weging, die enkele jaren geleden alleen nog maar een paar groepen in Frank rijk en Duitsland omvatte, maar nu tot een Europese beweging geworden is Hij bekende, dat het niet gemakkelijk is om precies te weten, wat men in een wereld als de tegenwoordige eigenlijk moet ondernemen, omdat men no<* overal de koorts van de oorlog waar neemt. De paus zei, dat hij zelf elke dag vijf uren aan audiënties spendeert, om op die manier de stemmen uit de gehele wereld te vernemen. Hij hoort dan zo vertelde hij, over vooruitgang en ont dekkingen, maar ook over allerlei be drijvigheden, die alleen maar op de oor log gericht zijn. Dat is bijzonder be droevend, voor de Kerk en voor de vre de die Zij nastreeft. Luidt niet een van Christus' heilwensen na Zijn opstan ding: „De vrede zij met u?". De Heilige Vader legde er nog eens de nadruk op, dat de gedachte aan de vrede diep in ons hart verankerd moet zijn. Er behoort een zekere mate van ascese toe om de vrede aan te nemen en te werken voor het aan vaarden van de vrede. Men moet een zekere inwendige beschaving bezitten waardoor men zelf in vrede leeft met God, met zijn medemensen en met zichzelf. De paus spoorde tenslotte zijn gehoor aan om mannen van vrede te zijn, die al hun krachten gebruiken om tegenstel lingen te overbruggen en conflicten te beslechten. „Het komende oecumeni sche concilie zal een belangrijke bij drage daartoe leveren", voegde hij er aan toe, „Tegelijk zal het aantonen, dat binnen de Kerk een grote geest van saamhorigheid en broederlijke lielde steeds meer aan kracht wint". NEW YORK, 20 april (Comtel) De haven wordt bedreigd door een staking op de pieren. De dokwerkers hebben verklaard zich aan te willen sluiten bij de stakende leden van de bond van kan toorpersoneel, die gewikkeld is in een strijd om een arbeidscontract met de New York Shipping Association. Deze laatste vertegenwoordigt 170 scheept en bevrachtingskantoren.

Krantenviewer Noord-Hollands Archief

Nieuwe Haarlemsche Courant | 1960 | | pagina 7