Kampeerseisoen weer begonnen Anderhalf trekken miljoen Nederlanders er met de tent op uit CAMPARI Avontuurlijke sport is een mode-verschijnsel geworden HEDO-MEX Zwervende groepen beginnen gesprek niet zonder kritiek Het grootste gebod Aandacht van overheid voor de jeugd is niet voldoende Studiedagen voor de aalmoezenier 1 1 PAX CHRISTT-LEGIOEN DOOR BRABANT Het vriendelijke Esch telt één nacht 200 inwoners méér ^aus ontvangt missie- zelatricen ASPIBIN KATHOLIEKE JEUGDBEWEGING Terreinen kunnen niet afgestemd worden op „gemiddelde" kampeerder ZATERDAG 23 APRIL 1960 PAGINA 5 Sm bitter l'aperitivo PA*/ I860 I860 1960 werkt snel en veilig van Ceta-Bever (Van onze verslaggever) ESCH, 23 april Hossend en zingend sprongen ze gisteravond achter de fanfare aan: tweehon derd uitgelaten jongens en meisjes die na een dag wandelen en praten te gast waren in het kleine roman tische dorpje Esch, dat er weer het feest-van-het-jaar van had ge maakt. De duizend inwoners, die voor de derde keer een afdeling van de Pax Christi-voettocht op visite kregen, waren dit keer meer voor bereid dan ooit. Voor de school was een uitgebreid snelbuffet in gericht, de schutterij had de kleu rige uniformen uit de kast ge haald, de fanfare had de instru menten opgepoetst en de sportclub van jonge boeren en boerinnen had nog eens danig getraind om de spieren los te maken. Langs vele routes KARDINAAL ALFRINK DRAAGT HOOGMIS OP Een van de belangrijkste resul taten van het moderne oecu menische denken is stellig de hu algemeen heersende overtuiging, oat van de vroegere, louter nega- uef-apologetische benadering der af gescheiden Christenen geen heil is te erwachten. Een duidelijke positieve Uiteenzetting der eigen leer is vruchtbaarder dan de meest spitse Polemiek en zal er zeker toe leiden ue eigenlijke verschillen scherper te belichten. Op die manier kan de 2aak in de kern worden aangepakt ®h bestaat de mogelijkheid tot wer kelijke overeenstemming te komen. Een ander belangrijk resultaat, Voortgekomen uit de bezinning op de eigen leer, op het wezen der Kerk, 's het verdiepte inzicht in haar nog onvoltooid karakter. Het besef, dat Ook de éne, ware Kerk van Christus hog maar ,,op weg" is naar haar Voleinding, heeft ons meer oog ge geven voor het nog-niet-definitieve van haar gestalte. Van dit inzicht haar de erkenning van dus talrijke onvolmaaktheden in haar historische Verschijningsvorm is de stap niet hioeilijk te zetten. Deze bewustwoor- ding van eigen tekorten schenkt ech ter tevens een zuiverder aanvoelen Van sommige bezwaren van anders denkenden tegen de katholieke Kerk en-of de Katholieken. Ook dit mag dankbaar als een verworvenheid van onze oecumenische tijd worden be groet. Zou men de geestelijke atmos feer, waarin de huidige Christenheid leeft met enkele in het oog springen de feiten willen typeren, dan kan hien in het algemeen genomen, Uiteraard wijzen op een eerlijke en grote bekommernis om de zicht bare eenheid der Kerk, die als Chris tus' uitdrukkelijke wil erkend wordt, én op een oprecht schuldbewustzijn ban beide zijden der scheidslijn, dat banspooort tot een grondig onder- Zoek naar het eigen aandeel in de oorzaken der scheuring en-of in de bestendiging daarvan. In het alge meen gesproken, zeiden wij, of, zo hoen liever wil: in oecumenisch be- Vvogen kringen. Immers, het is he ibas nog lang niet zover, dat la ten wij het noemen onder het ge wone kerkvolk, en dat in de hele bristenheid deze inzichten gemeen goed zijn. Toch moeten wij stellen, bat vooral de Katholieken de zorg om de eenheid als hun speciale taak behoren te zien. En dat brengt dan natuurlijk de verplichting mee vóór alles die eenheid in tigen kring te cultiveren. Verschillen in riten, theo- logische scholen en vormen van spi- ritualiteit zullen er altijd zijn, zij moéten zelfs bestaan, omdat de Kerk voor alle volkeren bestemd is. Maar deze verschillen tasten de ech te eenheid niet aan. Wat wel onverenigbaar is met de ware eenheid is liefdeloosheid, af gunst, onenigheid, verdachtmaking, particuliere belangenstrijd. Wie zal de narigheid afmeten, waaraan de Woorden „progressief" en „integra- listisch" onmiddellijk doen denken? Het lijkt niet overdreven aan te ne men, dat al deze kleinmenselijke ge dragingen de wereldwijde eerste op dracht van de Kerk totaal op de Achtergrond dringen. Mede, natuur lijk, door het bijzonder onverkwikke. Ujk schouwspel dat dit alles aan de ..buitenstaanders" biedt. Gods grootste gebod is de liefde. Volgens het Nieuwe Testament moe ten de volgelingen van Christus aan hun liefde voor elkaar te herkennen zijn Datzelfde geldt voor Zijn éne, Ware Kerk. Vanzelfsprekend heeft dit niets met Sentimentaliteit van doen. Evenals er een scheuring in het Üeloof bestaat, zo bestaat er ook een scheuring in de liefde. Er is geen fnkele reden om de ene minder be langrijk te achten dan de andere, ^anneer men om de eenheid der Eerk bekommerd is. De aanwezig heid van deze bekommernis aan bei- de zijden zij het, zoals gezegd, ^ooralsnog beperkt tot bepaalde dringen valt gelukkig niet te loo chenen. Toch moet ook erkend wor den, uiteraard met spijt, dat de °Penheid en goede wil aan reforma torische kant over het algemeen banmerkelijk geringer zijn dan bij de Katholieken. Hoe anders de dui- deijke agressiviteit en de waarlijk biet zeldzame, beslist „anti-Roomse" Uitingen te verklaren? Wij willen bier nu niet verder op ingaan. Het Is immers zonder meer vanzelfspre kend, dat een dergelijke houding on verenigbaar moet worden genoemd biet Gods grootste gebod en een Vruchtbaar contact uitermate be moeilijkt. Desondanks mag men de moed biet verliezen. Gods Geest waakt over Zijn Kerk. Het komt er voor °hs op aan de goddelijke leiding die naar aller overtuiging onmisken baar met het hedendaagse oecume nische klimaat samenhangt trouw te volgen. Voor het overige mogen St.-Paulus' woorden aan de Efesiërs 14.14) ons een leidraad zijn. Hebben Wij eenmaal de volwassenheid in het Geloof door het eerlijke streven naar Gelijkvormigheid met Christus als ups' ideaal begrepen „dan zullen wij Geen onmondige kinderen meer zijn, die heen en weer worden geslingerd Gd voortgestuwd door elke windvlaag van lering door het bedrog van de pensen, door sluwe verleiding tot Saiing'. Maar wij zullen de waar- h®id bewaren in liefde, en zo m ieder ^.bzicht groeien voor Hem, voor ubristus. Die het Hoofd is. Door wordt het ganse lichaam sa- ingevoegd en samengehouden, om- At elk gewricht zijn taak vervult A.et de kracht, die ieder lid m het j. donder is toegemeten. En zo vol- trekt zich de groei van het lichaam eigen opbouw in liefde." D Vaticaanstad, 23 april <knp) 8tePaus heeft gisteren 2000 deelneem- v* ®an de internationale conferentie Uiissi medewerkers aan de pauselijke Va egenootschappen in audiëntie ont- missu>n' Pn<fer hen bevonden zich 800 icidins"Zv en uit Nederland, onder birecteurwi mgr' J- J- M- van Kussen, Vormden a missiegenootschappen. Zij van dit sterkste vertegenwoordiging Duitse afa1^?-68' direct gevolgd door de Vatte Ti-.? nS' hie 650 vrouwen om- dinani ns de conferentie heeft kar- con?re„„fagianian- pro-prefect van de WoorH de Propaganda Fide het he Sp„re,ev9erd- Later sprak ook nog SieL~„ j-ns van die congregatie, mgr. 'gismundi en mgr. Nigris. Dit jaar zullen naar schatting an derhalf miljoen Nederlanders ge durende een korte periode het comfort van hun woning achterlaten in ruil voor de primitiviteit van een lin nen tent, weer 300.000 méér dan het vorige seizoen. Aangestoken door een vreemde koorts keren steeds grotere bevolkingsgroepen de huiselijke gebor genheid de rug toe om zich metter woon een tijdlang in Gods vrije natuur op te houden, en daarbij niet zelden te ontdekken hoever zij er eigenlijk van daan zijn gegroeid. De natuur is in de eerste plaats niet meer zo vrij als zij misschien veronderstelden, zeker niet binnen onze grenzen, en in veertien da- g;en kampleven pleegt hun waardering te groeien voor de moderne gemakken, die zij in een overmoedige bui op hun belétage of luxe flat achterlieten. Want al neemt het kamperen dan ook mas sale vormen aan, het betekent nog niet, dat diezelfde massa zich in ge lijke mate gegrepen voelt door de be koring van het buitenspoor, integen deel. De categorie trekkers, die het louter te doen is om het avontuur van het kamperen zelf, vertegenwoordigt nog slechts een kleine minderheid in het legioen, dat er tegenwoordig jaar lijks op uit trekt. De 45.000 Nederlanders, die in 1945 tijdens hun vakantie in tenten bivak keerden, vallen nog wel te rekenen tot het zuivere ras, maar de 300.000 kam peerders van 1950 zullen ai wel een ge mengde samenstelling hebben gehad. Vijf jaar later waren het er al 600.000 en in 1959 was het dubbele aantal hier van bereikt. De echte trekkers daarge laten, meende men lange tijd deze op zienbarende aanwas te kunnen verkla ren uit de grote opgang van het soci aal toerisme, waarvan het kamperen een uitgesproken vorm scheen te zijn. Nu staat het wel vast, dat de lieden, die over een bescheiden beurs be schikken, inderdaad een niet onbelang rijk aandeel in de stijgende belangstel ling voor het kampleven bijdragen, maar het merendeel van deze catego rie vakantiegangers blijkt toch te be staan uit representanten van de mid denlaag van ons volk, die zich ook zon der veel bezwaar een verblijf in hotel of pension zouden kunnen permitteren. Het aantal hoofdarbeiders overtreft dat der handarbeiders verre en de belangstelling, die medici voor deze vorm van recreatie aan de dag leg gen, is zelfs opvallend. In een bekend vakantiecentrum, dat als sociaal-toe ristisch werd aangemerkt, bleek soms 40 pet. der gasten academisch gevormd te zijn. Personen met inko mens van meer dan twintig mille per .laar kruipen met hun gezinnen in al le gemoedsrust onder het linnen tent dak, zonder heimwee naar het gerief van een hotelkamer met ontbijt op bed, hoewel zulks zeer wel binnen hun bereik zou liggen. Hoe is deze merkwaardige epidemie te verklaren? De diepste drijfveer ligt zonder twijfel in het verlangen naar vrijheid, naar een afwerpen van de ke tenen der conventionaliteit en naar een ruimere atmosfeer. Kenners van onze volksziel zullen er, wie weet, ook nog een rudiment van ons vroegere noma denbestaan in menen te ontdekken. Maar de voornaamste reden is wei. dat kamperen een typisch modeverschijn sel aan het worden is. En aangezien Advertentie ÏOO Jaar Campari! Miljoenen mensen over de gehele wereld genieten van deze kostelijke drank. Puur of met soda. Gen/vert. O Ognibeni Co., A'dara Hoe meer zielen hoe meer vreugd. Dit kunnen mensen zijn, die van drukte houden, maar even waar schijnlijk is het, dat ze eenvoudig wegens plaatsgebrek zo dicht op elkaar gekropen zijn. Advertentie m- (Van een onzer redacteuren) UTRECHT, 22 apri] „Niet alleen het onderwys, doch ook de jeugdvorm dient een onderwerp van aanhoudende zorg van de regering te zijn; een zorg, welke haar verankering behoort te vin den in onze Grondwet; een steun, die in wettelijke vorm gegeven ons de ga rantie biedt van een blijvende medewer king aan het geen het engdwerk tot standvorming brengt." Dit is de opvatting van mr. H. A. L. M Disch, voorzitter van de Katholieke Jeugdbeweging, die zich daarmee aan sluit bij hetgeen mr. M. M. L G. M. Custers burgemeester van Nieuwen- hagen onlangs heeft gezegd op het con gres van de Vereniging van Ned. Ge meenten over „De gemeenten en het Jeugdwerk". Hij stelde daar. dat mede werking aan en steun van onderwps in alle overheidssectoren een vanzelfspre kende zaak is geworden, maar dat dit bepaald nog anders ligt ten aanzien van vrije jeugdvorming, jeugdzorg enz. en dat het hoog tijd wordt, dat de over heidstaak voor de jeugd in de Grond wet tot uiting komt. Er wordt voor de jeugd momenteel veel gedaan, maar het bestuur van de Katholieke Jeugdbeweging vraagt zich af, of zij wel altijd die aandacht heeft welke zü verdient. Dit geldt al lereerst ten aanzien van de overheid, hoewel men zeker geen voorstander is van een tot in het ongeremde op voeren van de rijkssubsidie. De over heid heeft immers slechts een subsi diaire taak. Er blijft ecl?ter J Hd mensen van het jeugdwerk een grie zelig gevoel hangen, wanneer het modeverschijnselen tot de moeilijkst verklaarbare zaken ter wereld beho ren, is het niet goed doenlijk hierom trent nog nadere opheldering te ver schaffen en het kampeerfenomeen ver der te analyseren. In elk geval zullen dit seizoen anderhalf miljoen bewoners van ons vaderland deze vorm van va kantie houden verkiezen boven andere methoden, en naar schatting slaat één derde deel hiervan zijn bivak op bin nen de grenzen van ons territoir. Deskundigen van de A.N.W.B. heb ben in de brochure „Kampeerders van nu en morgen" een poging gedaan om deze indrukwekkende karavaan nader in categorieën te verdelen om aan de hand daarvan te bepalen, welke ver langens er bij de gemiddelde kampeer ders nog leven ten opzichte van bij voorbeeld de beschikbare accommoda- tie in ons land. Een van de eerste con clusies was daarbij, dat van zoiets als een gemiddelde kampeerder geen spra ke meer is. De zaak is niet langer zo eenvoudig als tien jaar geleden, toen kamperen nog geschiedde omwille van het kam peren zelf en om het directe contact met de natuur, inclusief miereninvasies en lekkende tentdaken. Dit ruige volk je is ver in de minderheid geraakt en neemt in het algehele kampeerbeeld al een vrij excentrieke plaats in. De mees- te kampeerders hebben immers de zin voor avontuur en romantiek verloren, zij zetten ergens hun tent neer en blij ven daar hun vakantie uitzitten, liefst vlak bij een stad of andere mogelijkhe den voor vertier. Deze gi'oep wordt gerubriceerd on der de naam vakantiekampeerders. Bij hen treft men ook de minste be reidheid aan om afstand te doen van het gerief, waarmee zij in hun dage lijks leven omringd zijn. Zij zetten hun normale huishouding slechts in een andere omgeving voort. Radio, krant, ijskast, leunstoel, het zijn za ken, die deze groep zelfs geen veer tien dagen wenst te ontberen. Veel animo voor volksdansen en kamp liedjes brengen zij niet op; liever ma ken zij in de cantine een dansje. Het best voelen zij zich thuis op de gro tere, modern ingerichte terreinen met zoveel mogelijk comfort. Een derde categorie kampeerders heeft met eikaar gemeen, dat zij uit gaan van de stelregel: hoe meer zielen hoe meer vreugd. Het kan hen op de campings eenvoudig niet druk genoeg zün Zij zoeken de gezelligheid van het massale bezoek en kamperen vooral Een tentje aan de plas, het ideaal van de watersport-liefhebber. om de kinderen. Over het algemeen to- uen zij voldoende inschikkelijkheid voor de belangen van hun kampeergenoten, terwijl deze groep met weinig tevreden pleegt te zijn. Dan zijn er nog de zuivere natuur liefhebbers, die tijdens hun kamp fiet sen of wandelingen maken om maar zo veel mogelijk van de mooie omgeving te kunnen profiteren. Deze kampeer ders zijn rustig van aard en stellen aan de campings ook geen al te hoge eisen. Tenslotte de jongeren, de categorie die in de verdrukking dreigt te raken. De luidruchtigheid, die aan hun leeftijd eigen is, laat zich vaak moeilijk ver enigen met de sfeer, welke op een kamp gewenst is, en sommige terrein beheerders weigeren deze trekkende jongeren soms de toegang. Nu kan men het betreuren, dat het aloude trekkersideaal wat is verwaterd, maar het valt toch aan te bevelen, met de realiteit rekening te houden en zich op de nieuwe situatie in te stel len. Dit is, door de verbijsterend snel le aanwas van de horde der kampeer ders, vrijwel nog nergens in Nederland gebeurd. Natuurlijk, er wordt druk ge streefd naar modern comfort, maar men beseft nog onvoldoende, dat het onmogelijk is zich te richten op de doorsnee-kampeerder, om de eenvoudi ge reden, dat de doorsnee-kampeerder niet langer bestaat. Zolang natuurmin naars en gezelligheidsvereerders op één terrein worden samengebracht, kan men van hun vakantievreugde geen hoge verwachtingen hebben. Het. lijkt dan ook uiterst gewenst, dat er kampeerterreinen komen, die op de on derscheiden categorieën zijn ingesteld, aangezien een combinatie van al deze belangen toch niet is te verwezenlijken. Trouwens, over dat moderne comfort en in het algemeen over de inrichting der Nederlandse kampeerterreinen moet ook niet te vroeg gejuicht wor den. De A.N.W.B. is tot het inzicht ge komen, dat er op het gebied van toilet ten en wasgelegenheden een ernstige achterstand bestaat. Het komt voor, dat er één toilet beschikbaar is voor 180 gasten. De bond meent ook, dat er meer gelegenheid moet komen om zich electrisch te scheren, meer telefooncel len en zelfs meer droogkasten voor de verregende kleding der gasten. Maar bovenaj is er behoefte aan uit breiding van kampeermogelijkheden, met name in het westen, zowel langs de kust als in het plassengebied. In de Kennemerduinen zijn de afgelopen paasdagen ongeveer 1500 personen doorgestuurd naar noodterreinen of naar het strand. Groot gebrek heerst er aan kleine, eenvoudig geoutilleerde terreinen voor weekend-kampen. Maar ook gebeurt het, dat mooie kampeer- gelegenheden ongebruikt bljjven, ter wijl campings in de buurt last hebben van overbevolking. De ervaring is, dat volle terreinen steeds drukker worden, dat de plaatsen met matige bezetting zich maar net kunnen handhaven en dat uitgesproken stille gelegenheden steeds minder publiek trekken De kampeerder in Nederland is nog maar al te vaak overgeleverd aan plaatselijke verordeningen. Het is geen uitzondering, dat het iemand verboden is op zfjn eigen grond een tent op te slaan. Het gros der kampeerders is aangewezen op officiële campings, en het treft goed dat men zich daar ge lukkig bij schijnt te voelen. Een kamp- kaart is echter overal verplicht, terwvjl voor de fijnproevers de mogelijkheid openstaat zich een kampeerpaspoort te verwerven, die de meer idyllische plek jes ontsluit. Dit zal, en dat is maar goed ook, altijd wel een kleine groep blijven, die het avontuur zoekt in plaats van alleen maar een goedkoop en doel matig onderkomen gedurende de va kantie. Het kamperen wordt een steeds be langrijker element van het verschijn sel dat massa-toerisme heet. De han del laat niet na de verspreiding hier van aan te moedigen met steeds gro tere en luxere tenten, waarop een sheik jaloers zou zijn, en met aller hande artikelen, die de kampeerder het gevoel moeten geven zijn huise lijk comfort alleen maar tijdelijk ver plaatst te hebben. De hotels en pen sions hebben er overigens niet van te lijden, zoals men wellicht zou den ken. Het aanbod blijft ook hiervoor ruim voldoende en men kan zich er alleen maar over verheugen, dat dank zjj de mogelijkheid van het kamperen, hoe men dit dan ook op wenst te vatten, zovele tienduizenden méér kunnen genieten van een va kantie, die overeenkomt met hun per soonlijke smaak. HANS STEVENS. Ook in een tent kan het comfortabel wonen zijn. jeugdwerk bij wijze van gunst, die ieder moment kan worden ingetrok ken, door de overheid bedeeld wordt. De zorg van de overheid, die als vanzelfsprekend moet worden aanvaard ligt bij lange na niet alleen op het ter rein der financiën. Bij uitbreidingsplan nen e.d. komt in vele gemeenten het „bouwrijp-maken" voor gezond en mo dern jeugdwerk ernstig in de verdruk king. De gemeentelijke overheid moet bij stadsplanning rekening houden niet alleen met speeltuinen, maar ook met een accomodatie voor jeugd huizen. Het ruimtelijk probleem is ook voor het jeugdwerk een van de meest nijpende problemen. Voor de centrale jeugdbeweging zal het zaak zijn. dat bij de betrokken instanties tij dig wordt aangedrongen op het reser veren van de nodige ruimte hiervoor. In nieuwe woonwijken gebeurt dit nog wel, maar ook bjj het openbreken van oude steden mag men de jeugd niet vergeten. Een ander probleem, waarmee de moderne jeugdbeweging wortelt is het gemis aan een positieve instelling ten opzichte daarvan bü de ouders. De Ka tholieke Jeugdbeweging is er daarom op uit te bevorderen, dat de ouders ac tief bij het jeugdwerk worden betrok ken. Gedacht wordt aan een parallel met de parochiële oudercomité's voor het onderwijs. In studie is voorts sa menwerking met de sport, waarvoor verschillende aanknopingspunten aanwe zig worden geacht, terwijl toch ieder op eigen terein kan blijven. Als voorbeeld noemde men ons de leidersvorming. De jeugd keert in het algemeen zeker niet de jeugdbeweging de rug toe. Er zijn thans 75000 katholieke jongens be neden de 17 jaar bij de Katholieke Jeugdbeweging aangesloten, wat zelfs iets meer is dan vorig jaar. Bij de problematiek in deze tijd is men te veel geneigd uit te gaan van een veranderde, andere jeugd. De jeugd is echter dezelfde gebleven, maar veranderd is de achtergrond, waarte gen zij leeft en moet opgroeien naar de volwassenheid. Aan de volwassenen de taak op de verschillende terreinen van het maatschappelijk leven in de samen leving te zorgen, dat de jeugd voldoen de mogelijkheden biedt voor zelfont plooiing. het creëren van een eigen mi lieu en eigen initiatief, onontbeerlijke hulpmiddelen voor een evenwichtige geestelijke groei. Op het thema van die veranderde wereld zullen de priesters in het jeugdwerk er zijn 300 a 400 aalmoe zeniers zich tijdens studiedagen, die in de maanden april, mei en juni voor elk bisdom georganiseerd wor den, zich gaan bezinnen. Daar worden inleidingen gehouden over „Jeugdwerk en de wereld van vandaag" en „Jeugdwerk en de Kerk van van daag". Advertentie Transparante kleurlak Smid M. van Schijndel, die als de plaatselijke Jac. Kleiboer de organisa tie op zich had genomen, had bij de boe ren in de omgeving een kleine vijfhon derd eieren „georganiseerd", kon trots verklaren, dat het met de logiesgelegen- heid allemaal dik in orde was en hij leverde het sluitstuk van zijn werk met de verzekering, dat alle omwonenden van de kerk zaterdagmorgen grote pot ten koffie op het vuur zouden hebben staan, opdat de routiers het gastvrije Esch, niet met een hol gevoel in de maag zouden behoeven te verlaten. De eerste dag van de voettocht was een groot succes geworden. Tweedui zend man sterk had het legioen jongens en meisjes, aalmoezeniers en gespreks leiders over de Brabantse wegen ge zworven, het eerste deel afleggend van de acht verschillende routes, die naar Den Bosch leiden. Het gesprek over het onderwerp - „Wat denk je van Chris tus?" kwam betrekkelijk snel op gang. Eerst gebabbel over voetbalwed strijden, auto's en meisjesmode..., dan plotsklaps de eerste discussie, meestal ingezet met ongezouten woorden van kritiek. De godsdienstlessen bij ons op school... och, vaak teken ik poppetjes... de preek in de kerk... kunnen ze het nu niet eens op een andere manier zeg gen... een schouderophalen, een ant woord. De gespreksleider nodigt uit, oni er gens langs de kant van de weg te gaan zitten. Al spoedig ziet men overal de kapittels in de berm neergestreken. De gespreksleiders en de aalmoezeniers ho ren heel wat positief geluid, maar de kritiek wordt, nu de jeugdige tongen eenmaal v,ot op gang zijn gekomen, nog steeds niet gespaard. En af en toe moet een piepjonge kapelaan even met de ogen knipperen. Ook voor hem is dit een leerzaam contact. Al werd het gisteravond op de ver schillende pleisterplaatsen een plezie rig feest, toch verloopt deze tocht rus tiger lan vorige jaren en kunnen de aalmoezeniers constateren, dat het ge spreksonderwerp met tenminste even veel ambitie als vorige malen wordt aangepakt. Serieus wordt er geboomd, zittend in het gras of wandelend over de weg, zorgeloos, want alle huishou delijke problemen worden opgelost door de route-ouders, die in een auto de groepjes volgen. De heer en mevrouw H. Poort-Wil schut uit Hilversum hebben route drie voor hun ••ekening genomen. Gisteroch tend vroeg reeds werd de heer Poort te hulp geroepen door een jongeman, die de dingen niet meer zuiver zag om dat hij op zijn bril was gaan zitten. De routevader snelde met zijn zwarte Mercedes naar een opticien en enkele uren later had de jongeman weer een heldere kijk op het leven. De route moeder bezit al een gesorteerde verza meling gevonden voorwerpen, want och, in het vuur van het gesprek heb je je gedachten vel bij andere zaken nodig. Route vijf staat onder leiding van de heer en mevrouw Willems uit Rotter dam. Deze route-vader zat gistermor gen al in de wachtkamer van een dokter met een meisje, dat nogal onhandig met een broodmes was omgesprongen. Zij had zichzelf een flinke jaap gege ven, die met twee klemmen gehecht moést worden. Zelf heeft ze het niet meer meegemaakt, want toen de dokter met hechten begon, sloot het meiske met een zucht voor geruime tijd de ogen: nu wandelt ze echter weer opge wekt mee. Kleine incidentjes, die geen enkele invloed hebben op de goede stem ming. In een legertje van tweeduizend man gebeurt altijd wel iets en men prijst zich gelukkig dat er dit jaar, in tegenstelling tot de vorige keer, toen het erg warm was, zo bijzonder weinig bla ren worden gesignaleerd. De groep, die gisteravond in Esch arriveerde, dineerde in een wei bij het schoollokaal. De Witte Paters en Wit te Zusters hadden voor een krachtig me nu gezorgd: stamppot van wortelen en uien. Voor het eten was men zingend de St. Wiliibrorduskerk binnengetrok ken voor een korte dienst. De fanfare zat intussen al te springen om er op uit te trekken en toen het seintje een maal was gegeven kon men in de hoofd straat van Esch een deinende mensen massa zien, bestaande uit zingende jon gens en meisjes, gespreksleiders, zus ters en paters. In optocht trekt men uitgelaten naar het grasveld van huize St. Jozefszorg, dat voor leze gelegenheid met felle lampen wordt verlicht. Er gaat een luid gejuich op als om acht uur mgr. Beckers verschijnt: dan wordt het stil en geven de vendelzwaaiers van het schuttersgilde tegen een romantische achtergrond van bomen en struiken een indrukwekkende demonstratie. Esch is maar een betrekkelijk klein plaatsje: het verbroederingsfeest met de bevol king is hier veel intenser dan in grotere dorpen het geval kan zijn. Samen brengt men de avond door met demonstraties, muziek, duns en gesprekken. Esch is verrukt over dit contact met jongens en meisjes uit alle delen van het land en de gasten zijn geboeid door deze ken nismaking met de kleine, vriendelijke, pure dorpsgemeenschap. Voor één nacht telt Esch twaalfhonderd inwoners. De bejaarden uit huize SI. Jozefszorg kijken glimlachend uit hun ramen naar het rumoer op het gazon: ze vinden het niet erg, dat het laat wordt dit keer. Tot besluit van de voettocht naar Den Bosch zal kardinaal Alfrink, voor zitter van de Nederlandse afdeling van de Pax Christi-beweging, zondagmiddag in de Bossche veemarkthallen een pon tificale hoogmis opgedragen. Deze hoog mis, waarbij alle deelnemers aan de tocht aanwezig zullen zijn, wordt door de televisie uitgezonden. Advertentie 1ge.r6Rzilme.ta onbeperkt gegarandeerd

Krantenviewer Noord-Hollands Archief

Nieuwe Haarlemsche Courant | 1960 | | pagina 5