Nieuwe Haarlemsche Courant | 1960 | 23 april 1960 | pagina 9

iiMÉ

■ex

H

Hij is niet weg te denken
uit het katholieke leven

Ariëns blijft lichtend voorbeeld

0

EEN RUBENS
OP DRIFT

Wat Alphons Ariëns heeft willen
bereiken, leeft voort in onze tijd

Ariëns graf trekt nog geen duizenden

Eeuwfeest
te Utrecht

awÉMfinrjag*

Diocesane rechtbank heeft
reeds 20 getuigen gehoord

BISSCHOPPELIJK SCHRIJVEN IN ZIJN GEEST

l*AI

Zaligverklaringsproces

Oostenrijkse huisvaders
hebben teveel
rechten

ZATERDAG 23 APRIL 1960

PAGINA 9

ret is maar heel toevallig en
toch haast te mooi om waar
te zijn, dat de 100e geboor
tedag van Alphons Ariëns valt in
het jaar 1960. Dit jaar heeft voor
de nagedachtenis van Ariëns al
geschiedenis gemaakt. Het schrij
ven van de bisschoppen aan de
Katholieke Sociale Organisaties
betekent een nieuwe fase voor het
werk, dat Ariëns heeft achterge
laten. Bij het lezen van het stuk
kan niemand loskomen van figu
ren als Ariëns, Schaepman, Poels.
Zij leven nog, ieder met hun mar
kante physionomie en menselijk
heid, maar ook met hun verschil
lende benadering van het sociale
vraagstuk. Het is of de bisschop
pen het stuk hebben geschreven
oog in oog met deze mannen.
Soms klinkt het zelfs als een plei
dooi voor het forum van deze
mannen.

door

(mgr.

dr. A. C RAMSELAAR)

UTRECHT, april I960

LOu^0(.

(f Bern. Kard. Alfrink)

(mtf lel^lfIf P4^rs)'

door W. H. VAN EEMLANDT

met de originele onderdelen

Hadden de bisschoppen gemeend zich
te moeten verdedigen, dan zouden zij
het eerst klaar zijn geweest met Alphons
Ariëns, niet alleen om zijn beproefde
volgzaamheid, maar vooral om zijn oor
spronkelijke visie, die meer thuishoort
in onze dan in zijn eigen tijd. Er wordt
gezegd, dat er veel veranderen moet
omwille van de sociale en technische
veranderingen in het bedrijfsleven en
het steeds groeiende overheidsapparaat.
Inderdaad deze dwingen er toe. Maar
Ariëns blijkt in 1898 niet eens zo ver af
te staan van 1960. Hij was vóór het sa
mengaan van Katholiek en Protestant
in één vakvereniging. Dat kwam heus
niet voort uit te zwak geloofsbesef of
vervaging van de normen. Hij werd ook
niet verdacht van neutralisme, maar
wel werd het wijze hoofd geschud om
een idealisme, dat zo onbegrijpelijk ver
van de „realiteit" afstond.

Toenadering

In het licht van zijn tijd was dat sa
mengaan niet gewenst en zelfs onmoge
lijk, maar in het licht van zijn geest
heeft hij de toenadering gezien, die
thans met zo rasse schreden voortgaat,
dat zelfs politieke kringen al denken
over samenwonen in één huis.

Hij had de schijn tegij zich, maar dat
Kwam omdat hij nu eenmaal een andere
manier van denken had dan Schaepman.
Ariëns zag dieper. Hij wist. dat een po
sitieve houding dieper griipt en langer
doorwerkt dan een antithetische houding.

y*<

Hiermee wordt Schaepman niet in de
antithetische hoek gedrongen noch te
genover Ariëns ge-plaatst. De afstand
tussen beiden doet hier niet ter zake.
Ariëns visie ging dieper, omdat hij zo
eenvoudig was, ondanks zijn psychisch
gecompliceerde natuur. Hij'was'zo een
voudig omdat hij zo zuiver was en groot
in de liefde.

Brom heeft de naastenliefde gezien
als de sleutel van Ariëns' karakter. Op
het eerste gezicht is dit een zeer vage
aanduiding. Maar wie Ariëns nog heeft
gekend verstaat dit onmiddellijk.
Ariëns' liefde was niet het bleke on
natuurlijke schabloon uit de geestelijke
lezing, maar een sprankelende en spit
se en kritische openheid, die niet in
het minst egocentrisch of individualis
tisch was, maar alleen echt en eerlijk.

Toen hij na zijn studie in Rome kape
laan werd in Enschede en hij daar de
toestanden zag, de bestaansvoorwaar
den van de arbeiders én de gevolgen
van de jarenlange sociale ellende, kon
het niet anders of hij moest de pionier
worden van de arbeidersbeweging en
de pionier van de drankbestrijding. Er
was voor hem geen keuze meer. Dat
was bij hem geen kwestie van geniali
teit. Als organisator en propagandist
was hij ook niet geniaal. Maar hij was
meer: hij was een zuiver mens, wie
niets menselijks vreemd was. Hij werd
gedragen door een zuivere liefde.

Hij was iemand. Daarom kon hij
schijnbaar van het toneel verdwijnen,
pastoor worden in Steenderen en later
„promoveren" naar Maarssen. Hij was
er nu eenmaal. Hij was niet meer weg
te denken uit het katholieke leven en
dat is hij nog niet, onafhankelijk van
het proces zijner zaligverklaring.

Geen kortzichtigheid

Wij staan dichter bij hem dan zijn tijd
genoten, niet omdat wij minder bevoor
oordeeld zijn of klaarder zouden den
ken, maar omdat hij dank zij zijn zui
verheid geen waas van angstvallige en
bekrompen voor- of kortzichtigheid voor
de ogen had zoals zijn onmiddellijke om
geving.

Geen mens kan men juist beoorde
len, als hij niet gezien wordt in het
licht van zijn tijd.

Bij Ariëns is dat nodig om zijn hei
ligheid te waarderen. Wat hij te ver
duren had om zijn liefde voor de ar

beiders en nog meer omwille van zijn
drankbestrijding, wat hij te lijden had
aan verdenkingen en miskenning an
zijn persoon en wat voor sereniteit
en liefde hij daarbij wist op te brengen,
dat maakt hem in de nagedachtenis
een heilige, of hij nu ooit op het altaar
komt of niet.

Men kan hem ook beschouwen „door
licht van het sindsdien gewonnen in
zicht" en dan ontdekt men hoe van men
sen als Ariëns niet gezegd moet worden,
dat zij hun tijd vooruit waren.

Iedere tijd heeft mensen nodig, die
zuivere liefde hebben en in zuiverheid
en onbaatzuchtigheid recht op de werke
lijkheid afgaan zonder misleidende zelf
genoegzaamheid of dimmende angst.
Zij worden verguisd en miskend.

Ariëns wist er van mee te praten.
Toch heeft men hem erkend. Want, al
kon hij geen eigenlijke leiding meer ge
ven hij was ook in wezen geen aan
voerder hij had een magnetische
kracht, waardoor iedereen hem wist te
vinden.

Er was maar weinig voor nodig of
iiiiiHmimiimiiiiniiiiiliiiiiiiiiii»""'"»»'"""'»"""!"»

Dinsdag 26 april a.s. zal het hon
derd jaar geleden zijn, dat mgr.
dr. Alphons Ariëns te Utrecht
werd geboren. Ter herdenking van
dit feit zal zoals reeds gemeld
de aartsbisschop van Utrecht, Ber-
nardus Kardinaal Alfrink, vrijdag
29 april om half elf in de kathedraal
te Utrecht een pontificale H. Mis
opdragen, 's Middags om half drie
wordt in de Stadsschouwburg een

herdenkingsbijeenkomst gehouden,

tijdens welke drie sprekers zullen
optreden: prof. dr. B. Rogier, voor
zitter van het Arienscomite. dat
jaarlijks fe Maarssen de Ariensdag
organiseert op de ®eI? .,n
augustus, de heer J. A. Middelhuis,
voorzitter van de K.A.B„ en pastoor
dr. P. J. de Bruyn uit Kockengen.

De viering van het eeuwfeest zal
bijgewoond worden door talrijke
kerkelijke en wereldlijke autoritei
ten, o.w. de bisschoppen van Neder
land, leden van de Staten-Generaai,
vertegenwoordigers van katholieke
en andere sociale organisaties en al
gevaardigden van Utrecht, Enschede,
Steenderen, Maarssen en Amers-,
foort, in welke plaatsen Ariëns zijn
leven heeft doorgebracht. Ook fami
lieleden, leden van de diocesane
rechtbank en nog levende tijdgeno
ten van mgr. Ariëns zijn uitgenodigd-

hij ontstak een vonk in de anderen.
Zo is hij niet alleen de pionier ge
weest van de arbeidersbeweging en de

drankbestrijding, maar is hij evengoed
de grondlegger geweest van de eman
cipatie van de katholieke vrouw en de
voorbereider van de oecumenische ge-

Advertentie)

Tentoonstelling van

kantoor machines
kantoormeubelen en
kantooruitrusting

AMSTERDAM
19 tfm 27 april I960

Manifestatie van de snel
groeiende mechaniseringen
automatisering in het moder
ne bedrijf.

Geopend, op werkdagen
van 10-18 uur. Op maandag
25 en dinsdag 26 april ook
van 19.30-22.30 uur.
Toegang f. 1.50

Neem een
voordelig N.S,-kaartje
inclusief tram/bus.
en toégangisb'ewijs.

dachte onder de katholieken. Dit i s
geen vrome vergroting van zon steun
aan het Gilde van de Klare Waarheid
of het Geert Groote-Genootschap, maar
hij was hier weer de man, die de wer
kelijkheid peilde en ruimhartigheid
kweekte, die anderen de hersens spie t
en op een weg bracht, die zy nl®t
meer konden verlaten zonder zichzelf
te verloochenen.

Daarom heeft hij vooral invloed ge
had op de geestelijke sfeer onder de
katholieken. Hij heeft de druk der
burgerlijkheid verlicut en de geesten
rijp gema-akt voor een nieuw gemeen
schapsgevoel. Hij heeft meer gevoel
gewekt voor positieve menselijkheid
en de angst om zich aan koud wa
ter te branden zover teruggedrongen,
dat het episcopaat in I960 zonder
vrees voor verwondering een taal
kon spreken, die in 1930 nog een
storm van protest of uit reverentie
althans eep gedruis van bevreem
ding zou hebben uitgelokt.

Dit is natuurlijk niet alleen de ver
dienste van Alphons Ariëns. Maar hij
was in 1900 al een voorbeeld, hoe wy
nu gaarne zouden zijn en als er thans
in het katholieke leven ruimer wordt
gedacht en gesproken, dan mogen wij
vertrouwen iets meer van Ariëns' geest
te bezitten dan vele grootheden uit
zijn naaste omgeving.

Hiermee worden deze grootheden
niet gekleineerd. Maar men moet ze
zien in het licht van hun tijd. Het zou
zelfmisleiding zijn te geloven, dat wij
beter zijn dan anderen, maar dat
neemt niet weg, dat wij Ariëns niet
hoeven achter te laten in het licht van
zijn tijd. Voor ons leeft hij nog.

De gr°te voorgangers eren wij on
getwijfeld, omdat zij „hun organisa
tie ondergeschikt hebben gemaakt
aan hun allereerste en allergrootste
zorg voor de christelijke signatuur
van de totale mens" (God hebbe dit
fraaie knekel-latijn), maar van Al
phons Ariëns houden wij. Wij behoe
ven ook niet meer te doen 'dan van
hem te houden, om ons voortdurend
op te trekken of proberen op te
trekken aan zijn normen. Om te pro
beren eenvoudig en eerlijk mens te
zijn, getrokken door Gods licht en
overtuigd van Christus' kracht.

Jl/f et vreugde begroeten wij de initiatieven om de honderdste geboortedag van Alphons
1 tJL Ariëns met bijeenkomsten en publikaties te herdenken. Op deze wijze immers kun
nen zijn voorbeeldig priesterleven en bet werk van hem, die algemene erkenning
heeft gevonden als de grote stuwer van het katholieke sociale organisatieleven, opnieuw on
der de aandacht van velen worden gebracht, juist nu de voorbereidingen voor het zaligver
klaringsproces in volle gang zijn.

Alphons Ariëns blijft een lichtend voorbeeld als priester en als sociaal werkerdie in hem
een twee-eenheid geworden zijn. Bewogen door de materiële nood van velen, heeft hij als
priester getracht hierin verbetering te brengen, overtuigd van de samenhang tussen stoffelijk
en geestelijk welzijn.

Wij wensen en bidden, dat het proces der zaligverklaring van hem, na wiens dood de
roep van heiligheid direct begon te klinken, zal leiden tot wat zovele vereerders van Ariëns er
van verhopen. Als troost en helper van priesters en noodlijdenden moge Alphons Ariëns onder
ons blijven voortleven.

p het katholieke kerkhof te Maars
sen rust het stoffelijk overschot
van Ariëns, priester, onder een
hardstenen zerk. Met meer piëteit dan
kunstzinnigheid heeft men boven het
graf een kapelletje gebouwd, waarin
onder een groot crucifix een door Leo
Brom uit brons gedreven plaquette i
aangebracht.

Naar dit kapelletje pelgrimeren jaar
lijks op de eerste zondag van augus
tus honderden Ariënsvereerders: zijn
oude vrienden (in welke kring sinds
verleden jaar de markante figuur van
Gerard Brom ontbreekt), voormannen
van de sociale beweging en jongeren,
die Ariëns niet meer gekend hebben,
maar op wie de bewondering van oude
ren voor de sociale priester is overge
bracht. Er wordt in stilte een Onze
Vader gebeden en dan keren de pel
grims weer terug langs de drukke
straatweg en de stille Vecht naar het
dorp.

Het zou bepaald overdreven zijn, te
beweren, dat deze in 1929 begonnen en
zelfs tijdens de oorlog niet onderbro
ken traditie tot een nationaal katholiek
gebeuren is uitgegroeid. Het blijven er
slechts enkele honderden, die 's mor
gens in de vroegere parochiekerk van
pastoor Ariëns de Hoogmis bijwonen
en 's middags tegenwoordig zijn op
de door het Ariënscomité georgani
seerde bijeenkomst. De herinnering aan
Ariëns wordt wel levend gehouden,
maar bezielt nog geen duizendtallen,
zoals soms elders bij de graven van
hen, van wie de roep van heiligheid
uitgaat.

Misschien is de afgelegen ligging van
het kerkhof hiervan een der oorza
ken. Het ligt een eind buiten het dorp
en is voor vreemdelingen moeilijk te
vinden. Een paar eenvoudige richting
wijzers zouden hierin mogelijk kunnen
voorzien. Wellicht zal dan ook op an
dere dagen dan Ariëns-zondag het graf
bezocht worden door hen, die er nu
onwetend aan voorbijgaan.

WENEN, 20, april (APA) De Oos
tenrijkse huisvaders hebben te veel
rechten zo heeft de Oostenrijkse minis
ter van justitie, dr. Tschadek, ver
klaard Hij heeft daarom zijn ministe
rie opdracht gegeven de gezmswetten
op de helling te zetten en de rechten
van de gezinshoofden te beknotten.
Veel bijzondere rechten die de huisva
ders genieten zijn uit de tijd, zo meent
de minister. Hij noemt in dit verband
o.a. de opvatting dat al het vermogen
dat de echtgenoten verwerven geacht
wordt inkomen van de man te zijn.
Voorts wijst de minister er o.a. op dat
de man nog steeds volgens een uit 18,12
daterende wet alleen kan beslissen
over de opvoeding der kinderen.

(Advertentie)

ratiek, ki

pe|
in

ijligheid bij gevattl
lie

kou.
laar

iÏUk in

een haidige jplaskc HUISAPOTHEEK

zoiftft- W^I^S?dlogist.

MEENK'S POEDERS helpen! Er zijn
Meenk s Poeder^i^i hoofdpijn, kies
pijn, hoest, gri<y, .Barrhee, influenza,
rheumatiek, koortsj^eid bij gevatte kou,
periodieke pijnen uz. enz. Verkrijgbaar
in etuis met 6 jBeders maar ook in
een handige plastic HUISAPOTHEEK
(met 6 verschillende etuis a 6 poeders),
zonder prijsverhoging. Vraag uw drogist.

JjeipeAliEr zijn

m Aijfifl ^Ei JCcfflkB i&rpang*ies'

infQ^iza.
✓att^ou.

,r. UI

PMRTïfl

rheumaT
period

(Van een onzer redacteuren)

et nroces ter voorbereiding van
de eventuele zaligverklaring van
mgr dr. Alphons Ariëns is in vol
le gang Nadat in 1956 het Ariënscomi
té onder voorzitterschap van prof. dr.
L' Rogier, aan de aartsbisschop van
Utrecht een verzoekschrift had aange
boden om het proces aanhangig te ma
ken heeft de aartsbisschop zondag 3
augustus 1958 in de parochiekerk te
Maarssen de bisschoppelijke rechtbank
geïnstalleerd, die in eerste instantie de

kapelaan Ariëns in 1895 te Enschede zijn koperen priesterfeest vierde, bood
de jonge Katholieke Arbeidersbeweging hem een adviseursketen aan. De gevers
tasten toen echter reeds uit ervaring, dat Ariëns niets voor zichzelf hield en alles
weggaf Daarom werd bij de aanbieding van het geschenk de bepaling gevoegd,
rn ht Heten aan de functie verbonden was, m.a.w. dat Ariëns het sieraad slechts
tnocht dragen en t.z.t. aan zijn opvolger moest overdragen. Dezer dagen zal de
Keten in een glazen kast gehangen en in de parochiekerk te Enschede geplaatst

worden.

iiilllllllllllllflllllllllllliillllillllllllllliliiillillliiiiiiiilliiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiinii

51

Goed. Parkington's had zijn hele wereldorganisa
tie ingeschakeld, onder anderen ook het filiaal in
Londen. Men begon daar onmiddellijk de voelhorens
uit te steken in de uitgebreide wereld van de zwarte
handel in kunstvoorwerpen en men vernam al spoe
dig dat iemand een Italiaan, tegen elk aannemelijk
bod een echte Rubens op de zwarte markt wilde
brengen. Door een gelukkige omstandigheid kon het
Londens filiaal voldoende pressie op een der opko
pers uitoefenen, om meer bijzonderheden los te krij
gen over de aanbieding. De naam Rossetti werd ge
noemd en .de kartotheek van Parkington's had er
niet veel tijd voor nodig, om deze te identificeren

met Alsettino.

In Londen was men er intussen achter gekomen
dat de Rubens met de Ceres in Marseille zou wor
den binnengesmokkeld met de bedoeling, het doek
in Zuid Frankrijl te restaureren en onherkenbaar
te maken. Het kostte geeri moeite te ontdekken, dal
de Ceres op 10 maart in Marseille zou binnenlopen
en zo had Markman de opdracht gekregen het schip
op te wachten, contact te maken met Rossetti en te
trachten de Rubens tegen betaling van een losgeld
in zijn bezit te krijgen. Daar vaststond, dat niemand
behalve Cardigan rechten op het schilderij kon doen
gelden, kon tegen deze procedure geen enkel wette
lijk bezwaar worden gemaaktDoor niemand!

Van Houthem moest erkennen, dat door deze ver
klaring, de verschijning van Markman in de Vieux
Port een logische achtergrond had gekregen. Van
zijn kant stelde hij nu de Amerikaan op de hoogte
van de opsporing, die hemzelf en Staring naar Mar
seille had gebracht.

e,N„dfieCtive,,van Parkington's wist goed vakman-
scnap te waarderen, wanneer hij dit onder de ogen
Kreeg, ill,] complimenteerde de Hollanders oprechl
met hun succes. Afgescheiden van hun rechercheurs
talenten, hadden de commissaris en zijn brigadier
°P andere wijze een gevoelige snaar bij Mark
man aan het trillen gebracht. Zijn zware sigaren.

de „stogies", die hij aan geen van zijn door de woi
geverfde collega's in New York kon kwijtraken, om
clat ze er eenvoudig ziek van werden, verdwenen an~
sneeuw voor de zon in de monden van deze fana
tieke Hollandse rokers! Kerels, die zó met zware ta
bak omsprongen, moesten wel uit Bet goede houl
gesneden zijn. Telkens als hij zag, dat ze met eer
zekere teleurstelling het allerlaatste stompje van üf
zwarte delicatesse in de asbak deponeerden, haalde
hij met oprechte gulheid het lange kistje uit zijn ta:
en hield hij net zc lang aan, tot Van Houthem en &ta

ring weer een tijdje voort konden. Op zijn beurt hac
hij een sigaret gedraaid van de zware shag, die at
ring rookte en hij had moeten toegeven, dat er ge
noeg kick in die tabak zat om een middelmatig

ker te vloeren

Tegen zes uur wierpen drie van de vier aaawezigei
in de kamer van Fidéle regelmatig met zorg geca
moufleerde blikken naar de klok. Tenslotte kon Sta
ring het niet meer verkroppen. In zijn houterige En
gels, merkte hij met een effen gezicht op.

„Tegen het diner, had u gezegd meneer Fidéle.

De drie anderen schoten in een lach en de inspec
teur antwoordde:

„Ja, mijn brave Staring, en ik herhaal het: te
gen het diner! Hier in het Zuiden eten wy pa:
's avonds om acht uur."

En inderdaad, om halfacht werd er geklopt en
verscheen een sergent-de-ville, voorafgegaan dooi
een korte, zware man, de gezochte chauffeur.

Fidéle wees deze een stoel, stak een verse Capo-
ral op en vroeg kortaf:

„Je naam?"

„Jean Ravelli."

„Je hebt vanmorgen een vrachtje gereden van de
Jachtclub naar de stad?"

„Ja, meneer."

„Beschrijf mij precies hoe je gereden bent en wat
je passagiers hebben gedaan."

„Dat is gauw gebeurd, meneer. We zijn van de

club rechtstreeks naar het Crédit Lyonnais gereden,
naar stapte een van de heren uit met een kartonnen
doos onder de arm. De andere heren reden door naar
het station. Zij hadden een koffer bij zich Na mij
betaald te hebben, gingen ze naar binnen.

Fidéle scheen nauwelijks naar het verhaal te heb-
uen geluisterd. Hü zocht een kaartje uit een stapel-
Je dat men hem in de loop van de middag had ge-
iracht en bestudeerde aandachtig de daarop gestel-
Ie aantekeningen.

Jean Ravellizei hy peinzend, „geboren in

jij'on op 28 maart 1907. Vier veroordelingen wegens
verkeersovertredingen. Tweemaal geverbaliseerd we
gens aanrijding, terwijl in kennelijke toestand....Ver
lacht van zwarte handel in sigaretten't Is mooi!"

Sn plotseling verdween al zijn voorgewende onver-
;chilligheid. „Waar heb je op die rit met die vier
ïeren gestopt?"

„Dat heb ik u toch al gezegd," antwoordde de
hauffeur met een licht weifeling. „Eerst bij de bank
n toen aan het station."

„Nergens anders?"

„N...n...neen..."

Fidéle bracht zijn hand in de richting van de
■chelknop. Voor hij de vinger neerdrukte, merkte
üj met een glimlach op:

„Dan zal ik op je kaart kunnen bijschrijven: arie
aar, wegens medeplichtigheid aan ontvoering".

„Ontvoering?"

De inspecteur drukte de vinger neer. Op de gang
donk een zoemer. Een agent kwam binnen.

„Jean Ravelli! Je weigert mij naar waarheid te
antwoorden op een duidelijk gestelde vraag

„Maar ik heb u toch gezegd..."

„Je hebt gelogen! Je dwarsboomt de Süreté in
het onderzoek. Een omstandigheid, die de rechtei
niet zal vergeten!"

„Ik l.lieg n.n.niet!"

„En ik w e e t dat je liegt! Agent, breng Ravelli...

„Nu, goed danHet was me door het hoofd

gegaanU bedoelt, dat ik nog gestopt heb in de

Rue de l'Abbesse.. Bedoelt u dat?"

„En aan het hulppostkantoor bij de buitenhaven

„Ja, daaraan heb ik niet gedacht."

(Wordt vervolgd)

antecedenten van Ariëns onderzoekt.
Bijna elke week komt de rechtbank, on
der leiding van mgr. Coustans Kramer
O.F.M., de verdreven bisschop van
Luanfu, te Utrecht bijeen. Reeds zijn
twintig getuigen gehoord; nog ongeveer
dertig zullen er volgen. Voordat het ge
tuigenverhoor begon, had de postulator,
pater E. Lohman O.F.M., zijn 114 stel
lingen ingediend, die het aanhangig ma
ken van een dergelijk proces moesten
rechtvaardigen.

Tot de eerste getuigen, die gehoord
werden, behoorden mr. J. van Schaik,
de oud-minister, zuster Stanislaus, die
dr. Ariëns in zijn laatste jaren te
Amersfoort verpleegd heeft, prof. Ge
rard Brom (inmiddels overleden), die
over zijn bewonderde vriend Ariëns een
dik boek geschreven heeft en pastoor
R. Peters uit Rijssen, die de eerste ka
pelaan van Ariëns in Maarssen is ge
weest.

Het diocesaan proces zal vermoede
lijk nog anderhalf a twee jaar duren.
Daarna moeten de documenten van
Ariëns nog onderzocht worden en moet
worden nagegaan of hij reeds in het
openbaar vereerd wordt, hetgeen niet
geoorloofd is voordat de eventuele za
ligverklaring is uitgesproken. Na dit on
derzoek gaan alle stukken naar Rome
cn begint het proces opnieuw. Gewoon
lijk verlopen er enige jaren voordat
Rome begint en vervolgens heeft ook dat
proces enige jaren nodig. Het is dus
nog niet te voorzien in welk jaar een
uitspraak te verwachten is.

(Advertentie)