Na bijna zes jaar te hebben Belgische „wachters" brengen Oranjeteam van zijn stuk Nederlands elftal, met veel zwakke plekken, gaat gebukt onder „erfenis van de 9—1 Klaassens enige uitblinker Springerige bal is gewogen en niet te licht bevonden INTERLAND IN CIJFERS- Twee deelnemers met 14 goed Eén tevreden, Nederlander Met Duitse grondigheid verdedigd Minutieus genoteerd Afrikaa nse cricketers MAANDAG 25 APRIL 1960 PAGINA 7 (Van onze sportredacteur) ANTWERPEN, 24 april. Bijna zes jaar hebben de Belgen moeten wachten. Nu juichen zij weer. Nederlands voetbalelftal is op het beruchte terrein van de „Bosuil" verslagen. Er was zelfs geen „Hel van Deurne" voor nodig om het Belgische nationale team als de overwinnaar naar de kleedkamers te laten terugkeren. Het elftal van Oranje bleek op een geruisloze, zeer simpele manier volkomen van zijn stuk te brengen. Nederlands nationale voetbalteam verloor namelijk de negentigste landenwedstrijd tegen België, omdat het zelfvertrouwen, geestdrift en vindingrijkheid miste. Het werd, al zeggen de cijfqrs (21) dat dan niet zo duidelijk, daardoor een bijzonder gemakkelijke prooi van elf verwoed strijdende „Rode Duivels". Dus toch; zei men na afloop. De kapelmeester van het muziek korps van de rijkswachtgroep van Antwerpen had terecht het Wil helmus doen uitvoeren als een treurmars, zodat het maten achter lag op het op dat ogenblik nog vol goede moed bijeengepakte Legioen, dat zich in de afgelopen dagen „legaal" en in de uren vlak voor de wedstrijd „op de zwarte markt" gevormd had. Maar ook de Belgen, die als gebruikelijk weigerden hun volkslied mee te zingen, kregen na negentig minuten gelijk. Want, al namen de Belgische voetballers een overwinning mee naar de kleedkamers, hun duizendkoppige aan hang kon nu niet bepaald beweren, dat het Belgische voetbal plotse ling weer op internationaal niveau gekomen is. K.N.V.B.-TOTO Engelse pool niet in trek Na de interland —BelgiëNederland EERSTE HELFT TWEEDE HELFT i ,,ztj zijn ervan overtuigd, dat de wed strijd moeilijk zal zijn", werd ons ver zekerd door de official onder wiens su pervisie het wel en wee van het Neder lands elftal valt. En toch, al is dan het tegendeel beweerd toen de spelers zich opmaakten voor de eerste „derby der lage landen" van dit jaar in Ant werpen, nauwelijks was de strijd begon nen of de mannen van Oranje demon streerden heel duidelijk, dat zij toch het slachtoffer waren van de voor de hand liggende psychologische nawerking van de jongste triomf tegen de Belgen, de overwinning met 9-1. De ware strijd lust de inspiratie om zich volledig te geven het vermogen om de acties in een hoog tempo uit te voeren facto ren dus die garanderen dat er met over gave gestreefd wordt naar een zo fraai mogelijk resultaat ontbraken. Het Nederlandse elftal ging duidelijk gebukt onder de „erfenis van de 9-1", Het ge- iootde niet in zichzelf, zo leek het wel. roet, dat het plotseling van mening was dat het in een korte spanne tijds terug gezakt was naar een veel lager niveau. Dat niet. Maar wel, zo leek het ons, scheen het Nederlands elftal gevangen in de ban van de vraag of het wel weer in staat was om zulk gedegen, vloeiend en productief aanvalsspel te leveren, dat de „9-1" bevestigd zou worden. Het zocht en zocht naar de gladde combina ties, die in het afgelopen najaar van het Belgische elftal een volledig ont redderd team gemaakt hadden. Het zocht en daarom waren er geen vaart en ver rassing in het spel, was er geen ver band tussen de linies, geen zelfver trouwen. Toen de Engelse scheidsrech ter M. J. Kelly het eindsignaal liet horen, had Oranje het „geheim van de 9-1" nog niet gevonden. Verhaal uit middeleeuwen Er was overigens nog een groot ver schil tussen de negenentachtigste en de negentigste landenwedstrijd tussen Bel gië en Nederland. Op de zonnige, maar voor de Belgen zo pijnlijke herfstmiddag in het stadion van Rotterdam bleek de verdediging van onze zuiderburen ge makkelijk te overrompelen. Nu echter leek het Belgische doel een onneemba re vesting van middeleeuwse allure. Vrij dagmorgen had Constant Vandenstock, de brouwer en manager, zijn mannen verzameld bij het kasteel van Bras- •chaat. Nauwelijks was de laatste man binnen of hij haaide de ophaalbrug om hoog en vertelde van een van de vele fascinerende krijgstochten in een ver verleden. Van de vijandelijke strijd- De last van de „erfenis van de 9-1" mag dan zwaar op de schouders van het Oranjeteam gedrukt hebben daarmee is de nederlaag niet volledig verklaard. Er zyn ook vele fouten ge maakt en men beleefde de nodige te leurstellingen. In alle linies. De Munck bijvoorbeeld maakte in de eerste minu ten van de wedstrijd een bijzonder grove fout, die de Belgen een goedkoop ope ningsdoelpunt opleverde, hetgeen onge twijfeld heeft bijgedragen tot het op voeren van het moreel van de Belgische ploeg. Verder bleek Mynals nauwelijks *H||||||H|||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||,||||||||||,|,||||||||||,|||,|||||||||||||||||||||||||||1|||||II""I'|""I»"""I"||||||I||| macht, die in voortdurende aanvalsgol ven kwam aanrukken en trachtte de brug neer te halen om de poort te kun nen rammeien. Maar ook van de onver schrokken wachters bij de ophaalbrug, die elke aanval afsloegen. En onmid dellijk daarop Het Vandenstock vol gen: „De 'Ollanders denken dat het weer 9-1 wordt." Welnu, als een levende ophaalbrug, zo hebben de Belgische verdedigers zich geschaard voor de poort van hun doelman Armand Seghers. En, zo had den zij kennelijk plechtig beloofd, wie er ook attaqueerde, de brug zou niet neer gehaald worden, de poort zou niet ge rammeld worden. De wachters in het rood en zwart gunden de tegenstanders van Oranje geen triomf. De Belgische afweer was perfect. Vier verdedigers Vormden het laatste bolwerk: rechtsachter en aanvoerder Diricx, rechtshalf Willems (al heel snel vervangen door een bij zijn komst op het terrein uitbundig begroete Victor Mees), spil Saeys en linksachter Ras kin. Pal daarvoor opereerde Jurion, de linkshalf, en als zesde verdediger werd Lippens uit de voorhoede ge haald. Geen centimeter grond gaven zij zonder strijd prijs. Door die enor me vechtlust in de verdediging be vochten de Belgen de overwinning. Zij konden namelijk vrijwel alle Neder landse aanvallen stuiten, omdat die aarzelend uitgevoerd werden. Zo traag verliep het Nederlandse aan valsspel, zo besluiteloos was het, dat de Belgische verdedigers alle gelegen heid kregen om de slagorde te herstel len. Zij hadden er niet de minste moeite mee. Ernstige tekortkomingen „erfenis BELGIIÊ le helft 2e helft Totaal Schoten op doel 8 5 18 Doelman in actie 9 21 30 Hoekschoppen 5 10 Vrije schoppen li 4 15 Ingooiballen 12 9 21 Buitenspel gestaan 12 4 NEDERLAND le helft 2e helft Totaal interesse voor de voetbalpool is pelopen week niet best geweest, den ®H)k doordat er Engelse wedstrij- ïeh SP het formulier stonden. Er wa- 5on -245 deelnemers, die tezamen W424 'nlegden. De eerste prijs en ru daardoor op 97.200. De tweede pebbghe prijs, waren beide f4860. Er hers nLjich tot nog toe twee liefheb- Schout-®' 14 punten gemeld, de heer J. Rapidi.h. Slijkstraat 20, Weesp (lid van Ripvee„ en de heer W. Louwerens, Het L59 did van RFC Rotterdam). 181, 231,1,® rijtje luidt: Hl, 112, 212. beth^P®*» 24 april Koningin Eliza- nictlv hertog van Edinburgh en mi- VrienaPfesiderit Macmillan hebben do 2a?j1jke boodschappen gestuurd naar tn„„ o afrikaanse cricketers, die een hun ,r Engeland gaan maken. By aaPaomst waren er nogal wat on- eden voorgevallen naar aan- de recente politieke gebeur tenissen hi Zuid-Afrika. iiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiMiiiiiiiiiiiiimiiiiiiiiiiiimimiiimiiiiiii ANTWERPEN, 24 april De cineast Bert Haanstra was vanmiddag waar schijnlijk de enige Nederlander in Deur ne, die best tevreden was over het re sultaat van België-Nederland. In zijn nieuwe film „De zaak M.P." komt een aantal scènes voor bij een interland België-Nederland. Haanstra was mei een volledige filmploeg en de hoofdrol vertolkers Ko van Dijk en Ingrid Vale rius naar Deurne getogen pm de eerste buitenopnamen te maken. Naarmate de wedstrijd vorderde werd het humeur van Haanstra in tegenstelling tot dat van de meeste andere Nederlanders steeds beter. Volgens het draaiboek moet Bel gië die filmwedstrijd namelijk met 21 winnen. iiiiiMimimnnniimiiimimiiniiiiiiiiiiiiiniiiiiiiiiiiiii""1111 raad te weten met de wel hard werken de, maar toch bijzonder primitief voet ballende midvoor Ritzen. Mijnals speel- trant is wij hebben dat al eerder ge signaleerd niet die van het dirige ren van een linie. Dat leidde tot de no dige hachelijke situaties. Bijzonder zwak waren voorts de PSV-ers ^ïersiM en Van der Kuil. Daar bovendien Moulijn de hele wedstrijd niet tot daden van betekenis kwam, had vooral het falen van Van der Kuil kwalijke gevolgen. Het was namelijk al spoedig duide lijk geworden dat de weg naar het succes voor het Nederlands elftal niet zou lopen langs de erkende „goal- getters" Van der Linden en Groot. Zy genoten een bijzonder strenge bewa king. Waar ze ook heen trokken, hun „schaduwen" gingen mee. Bovendien had Rijvers naast de normale tegen stander in de defensie van de tegen partij voortdurend Lippens in zijn naas te omgeving, waardoor ook hij zich niet volledig kon wijden aan het ge bruikelijke voorbereidende werk.Oran- je's kansen lagen allereerst in het snel openingen maken via de vleugel spelers. Toen echter zowel Moulijn als Van der Kuil hiertoe niet in staat ble ken en het de Belgen zelfs nog gemak kelijker maakten door ook naar bin nen te trekken, was het al heel spoedig duidelijk, dat Oranje's kansen op een gunstig resultaat bijzonder gering waren. Eén speler was er in het Nederlands elftal, die zich geen verwijten behoefde te maken: Klaassens. Hij was in de ver dediging als aandacht besteed moest worden aan de Belgische aanvalssto- ten. Hij zweepte vervolgens voortdurend de aanvalslinies op. Van zijn voet ver trokken telkens weer de passes, die de kans boden een gevaarlijke aanval op te zetten. Al dat kundig ijveren voor een beter resultaat leverde echter niets op. Klaassens bleef in deze negentigste in terland tegen de Belgen een eenzame uitblinker. Waar is de bal? Wiersma, Muller en de op de grond liggende Mijnals kijken alle drie in een verschillende richting. (Van onze speciale verslaggever) ANTWERPEN, 24 april De heer M. J. Kelly strekte een tanige hand uit naar het glas sherry, dat tussen twee flessen masseerolie fonkelde. „Wat een vreemde ploeg hebt u toch", grinnikte hij na een bedachtzame teug. „Zo subliem in Rotterdam en vanmiddag werkelijk „terrible"." De 44-jarige scheidsrechter uit Lan cashire, die in het verzekeringswezen een werkkring heeft, leidde ook de vorige derby tussen België en Neder land, het doelpuntenfestijn. „Ik vond het echt een uitstekend elftal, maar wat had het nu veel mankementen. Wel een prettige stemming in het veld, niemand misdroeg zich." Mister Kelly nipt genietend aan zijn sherry en lijkt onze gedachten te raden. De bal was heus goed. Hij sprong inder daad erg en uw spelers leken er moei te mee te hebben, vooral uw doel wachter. Dat hij het eerste doelpunt niet voorkwamonbegrijpelijk. Ik heb de bal tijdens de rust laten wegen/niet? De heer Kelly kijkt vra gend naar zijn landgenoten, die hem met de vlag assisteerden. Zij knikken vriendelijk en bemoeien zich haastig weer met het edele vocht, dat een suppoost ook voor hen heeft neer gezet. Als de magere man uit Lan cashire glimlachend vaststelt, dat deze interland het niveau haalde van de „second division", draaien zij zich in verwarring om, alsof het hen niet aangaat. „Uw beste speler?" De Brit fronst even zijn wenkbrauwen. Aar zelend zegt hij dan „de Surinaamse spil en Rijvers. Maar de Belgen ver dedigden met Duitse grondigheid." In de Nederlandse kleedkamer hangt de stilte der bezinning. Bondscoach Schwartz komt eerder dan zijn gewoon te is onder de douche vandaan en als hy een glanzend-wit overhemd wil aan trekken, rukt hu er zo nydig aan, dat een knoopje de spanning te veel wordt en wegspringt. „Begryp me goed, we hebben slecht gevoetbald, geen combi naties, niets, maar het systeem van die verdiend. En hy gaf de ballen zo goed af, zyn zwakke ,kant nota bene." Frans de Munck en Piet van der Kuil voeren 'een gedempte discussie over de grillen van de bal, die de kleine PSV'er na het laatste fluitsignaal had ver overd. Met norse nauwgezetheid betast De Munck het glimmende leer, dat hem op het kritieke ogenblik zo nukkig was ontlopen. „De bal heeft te weinig vlakken, kijk maar," klaart hy plot seling op. Met een ongelovig gezicht neemt Van der Kuil het ronde voor werp over en telt moeizaam de gedeel ten, die door spits afgewerkte naden worden begrensd. „Je vergist je, Frans", zegt hy grinnikend. Henk Groot en Benny Muller zyn te- Juichend lopen de Belgen Ritzen (links; en Vandenberg toe. Verslagen ligt De Munck op de grond. België heeft het eerste doelpunt cadeau gekregen. Belgen is om je dood aan te ergeren. Iedere wedstryd hebben zy maar één doel: een nederlaag voorkomen. Hoe het moet gebeuren, kan ze niet schelen. Hun conceptie is verschrikkeiyk depri merend. We vechten tegen afbraakspel, altyd weer. Vandaag konden de jongens het niet opbrengen. De pass was geen een keer zuiver. Over een meter of 30 werd geen bal korrekt aangegeven." „Traint u ze daar dan niet op?", vroe gen wij. Schwartz in een staat van op winding uit zich gemeeniyk wat minder diplomatiek. „Ja, wat dacht u, ik laat ze plaatsen en nog eens plaatsen, maar hoe kan het iets uithalen, als je In to taal twee centrale trainingen tot je be schikking hebt. Een druppel op de gloeiende plaat, noem ik dat. Eeriyk gezegd, waren de Belgen ook beter in konditie. Ze herstelden zich vlugger en vochten soms als leeuwen. Een zwarte dag, niets anders", grynst, de bonds coach en legt bedachtzaam een knoop in zun das, want hy wil niet nog een knoopje aan zijn overhemd zien rebel leren. Tonny van der Linden heeft een la coniek commentaar. „Met negen man voor het doel voerden de Belgen een prima taktiek. De Utrechtenaar blijft niet lang somber. Hy kykt peinzend naar zijn knie. die een ongezond blau we kleur vertoont, maar zoekt geen aanwensel om zyn onmacht van de ze middag te excuseren. „Ze dekten zwaar. Saeys liet me geen moment los, hy deed het sportief. Die mis greep van De Munck gaf ons een ste vige klap. Wij waren er, geloof ik, wel door beïnvloed, zeker de eerste helft. Wat werkte die Jan Klaassens anders; de uitslag was voor hem on- leurgesteld, maar niet zo ontevreden als de beide balcritici. „We hebben ge daan, wat de Belgen hoopten," schok schoudert de goalgetter van de Ere Di visie. „De vleugels kregen te weinig ballen en op de duur kwamen ze naar binnen. Dat maakte de zaak nog erger, toen was er helemaal geen doorkomen meer aan. Jammer he van die knal tegen de lat, ik kreeg hem zo lokker op mij schoen. By Ajax was het wel een doelpunt geworden, daar loopt het wat gemakkelijker. Het was zwaar voetballen tegen die Jurion. Hy bleef steeds dicht bü me in de buurt net als Saeys by Tonny. En Ryvers had Lip pens op zyn lip, toch aardig bekeken var) de Belgen." Lage kopballen Humphrey Mijnals is de enige speler geweest, die de tragedie van De Munck heeft gemist. „Ik trapte gelijk met een tegenstander en de bal vloog me voor bij. Er moet veel effect aan hebben ge zeten, anders had Frans zeker met misgeslagen. Na de rust behoefde Ik me nauweiyks meer in te spannen, dat ging tegen de Bulgaren anders. Zij ga ven alle ballen dicht langs de grond en die zijn zo moeilijk te koppen..." Mijn als stak zyn bewondering voor rechts buiten Piters niet onder stoelen of ban ken. „Met Saeys leek hy mq de beste van de Belgen. Zy trapten tenminste niet in het wilde weg." Ryvers voor de tweede maal aan voerder kaüwde met langzame be wegingen sinaasappelmootjes, mopperde op de scheidsrechter, die „geen benul had van de voordeelregel" en over de pech, dat het Coentje Mouiyn byvoor- Met de vingertoppen kan de Belgische doelman Armand Seghers nog juist de bal bereiken. Van der Linden had hem bij een vrije schop heel listig en met een nauwkeurig berekend boogje in de richting van het Belgische doel gemikt. uiiiiiiiiiitiiiiiiiiiiniiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiniitmiiiiiiiiiiiiiiiinii Van der Linden trapt af. ."1-, min.: Mynals en Ritzen trappen tegeiyk naar de bal, die daarna hoog de lucht ingaat. De Munck loopt uit om de bal te vingen, loopt plotseling weer terug. Onderwyl komt de bal op de grond en schiet daarna, nauwe iyks omhoog komend, in het doel, 1—0. IC min.: Van der Linden mikt te hoog by schot van 30 meter afstand. 11 min.: Belgische rechtshalf Willems geblesseerd en valt uit. 13 min.: Mees completeert Belgische elftal. 15 min. Van der Kuil vangt een door Says weggekopte bal op, speelt terug naar Ryvers, die van 20 meter over de hoofden van de Belgische verdedigers heen langs de verblufte doelman Seghers schiet, 11. 23 min.: Doelman Seghers moet twee keer duiken op de voeten van door Muller gelanceerde Groot. 32 min.: De Munck slaat by Belgische hoekschop mis. Ritzen schiet de bal tegen pal voor hem staande De Munck op. 3} min.: Groot vangt pass van Rijvers met het hoofd op, maakt halve draai en kogelt neerkomende bal ineens tegen de lat. 3G min.: Mijnals duwt Ritzen in de rug. Scheidsrechter ziet grensrechter vlag gen en fluit. Piters had intussen de wegspringende bal opgepikt en uit gelopen De Munck gepasseerd. Geen loelpunt maar een vrije schop voor België. Publiek hevig verontwaardigd. 2 min.: Groot schiet op de doellyn, by de hoek van het strafschopgebied, tegen de uitgelopen doelman Seghers op. 3 min.: Van der Kuil kan zó naar het doel lopen als Belgische verdedigers ten onrechte voor buitenspel biyven staan. Maar Van der Kuil blijft ook staan en laat zich de hal afnemen. 9 min.: Wiersma treuzelt, verliest de bal aan Jadot, die ongehinderd kan oprukken. Klaassens herovert echter de bal. 12 min. Rechtsbuiten Piters schiet van minstens dertig meter afstand naar de door De Munck onbeschermde linker hoek van het doel: 21. 20f< min.: Corner voor Nederland; tien Be eigen staan in hun eigen strafschop gebied. 21 min.: Vrije trap op rand strafschop gebied wegens duwen van Van der Linden. Boogbal van Van der Linden over het „muurtje". Doelman Seghers slaat de bal, vlak bij de paal, corner. 23 min.: Kopbal van Van der Kuil gaat over de lat. 31 min.: Van der Linden schiet uit moeilijke hoek over de lat. 32 min.: Schot van snel doorgebroken Groot vliegt corner. 40 min.: Jadot kan ongehinderd opruk ken, maar schiet naast. 44 min.: Corner voor Nederland. Kop bal van Wiersma wordt door deelman Seghers gestopt. mm1 beeld geen moment had willen lukken. Jan Klaassens alleen had een kleurtje van genoegen. Zijn 45e interland was een voltreffer geweest, geen overwin ning, maar een prima wedstryd. „Ik kon alles doen met de bal, steeds net op tyd ingrypen ook; Als er nu oók maar doelpunten waren gekomen!" Ouderwets voetbal De Belgische kleedkamer zwolg niet in het feestrumoer, maar de ogen van elftalleider Vandenstock en zyn man nen spraken een duideiyke taal. Zy glansden van opwinding. „Nederland speelde ouderwets voetbal", beweerde midvoor Ritzen. „Raar eigeniyk van een ploeg, die ons kort geleden van het veld heeft geveegd. De buitenspelers wachtten nu doodkalm totdat er een keer een hal wilde komen. Als ze terug waren getrokken, zoals onze mannen, had het anders gelopen. Een stilstaan de speler valt eenvoudig uit te schake len, maar probeer nu eens een Mouiyn te vangen, wanneer hy met de bal aan zyn voet naar voren rent." Vanden stock vond de Belgische ploeg minder zwak dan by de vorige derby. „Ik durf met te zeggen, wat ik van de Neder landers denk. Dat zou niet hoffelijk zyn tegenover Uw Schwartz." De 33-jarige Vic Mees, die als inval ler zijn 66e interland beleefde, uitte zijn opluchting met een stortvloed van woor den. Opluchting, omdat hy voor eigen publiek niet gefaald had na drie weken geen voetbalschoen te hebben aange raakt. ,,Myn blessure was nu pas gene zen en toevallig kwam ik nog binnen de lynen ook. Ik heb die 9-1 gelukkig ge mist, maar op de TV Nederland tegen Bulgarije gezien. Daarom verwachtte ik een sterke tegenstander. Wat viel dat mee, of tegen voor u, natuurlijk. De beste Belg? Als ik Coppens heette, zou ik Mees zeggen, maar het leek mij Lippens. Hy legde Ryvers aan ban den en dat is een hele prestatie*.

Krantenviewer Noord-Hollands Archief

Nieuwe Haarlemsche Courant | 1960 | | pagina 7