GENEESKUNDIGE PROEVEN
:xxxxxxxxxi
Olympische Spelen
N
DE AARDMANNETJES HIELPEN WEER
M
n
A
O
Bridge-Olympiade
toont Europa's kracht
f
O
[XXIXXXXXIJ
nnmrnrm m
IDYSMALGIN
VITA VERA
door Kees Fens
H5,43
RESA-HILVERSUM
ZATERDAG 14 MEI 1960
PAGINA 13
Naarmate de beschaving vordert is men
strenger gaan oordelen over proeven
mensen
op
binfs
fu K'hd
minimin
V ör:
HI II" 1"
O -
C> H
-
H
vr, 5e ?°nder moeite, daar in noord
SPECIAAL tegen
menstruatle-pijnen
Liturgische weekkalender
EEN RUSTIGE KOERS
ONTWIKKELING IS
VERZEKERD DOOR DE
spREIDINQ DER BELANGEN
Geslaagddank zij
t=sr
het papiertje en begon: „Welkom, "mijnheer
u voor ons badplaatsje heeft gedaan. Honderd
duizenden mensen, wat zeg ik, miljoenen
mensen heeft u met uw tram naar ons dorp
gebracht. Altijd vrolijk, altijd met plezier".
zonder u?"
„Ziet onze grote hotels", zei de burgemees
ter, terwijl hij om zich heen wees, „ziet onze
gingen ze op zitten. Mijnheer Suup in het mid-
den.
lijk „tambour maitre" heet, heel kwaad naar ^tjes g aardman"
er een heel lange, heel smalle witte stoet zelf wilden,
neties in de rij, de oudste fietste voorop, de dan ze al waren. Niet alleen omdat hun
jonaste achteraan. De voorste stopte voor de stadje tussen de groene weiden tussen
Het nemen van
proeven op mensen
is een medisA-
ethisch probleem dat
vooral na de tweede
wereldoorlog velen tot
overdenkingen in woord
en geschrift heeft geïn
spireerd. De wreedhe
den van de misdadige
-/, u. SS-ers (al of niet me-
aipk j]M?arover ik in de vorige kro-
1 dP geschreven naar aanleiding
Verschijning van het boek
Z?n etfln ohne Menschlichkeit", mo-
Se\ve„L ^p°ral de aanleiding toe zijn
bleejv, "at de discussie over dit pro-
biet a op gang kwam, zij hebben
Veru h® kern van het probleem: de
tets g arts - patiënt nauwelijks
maken. In de Duitse concen-
spfjpampen was nu eenmaal geen
6eh0,e van een verhouding mens te-
i'iènt mens' laat staan arts tot pa-
h^j maar van ontspoorde heel-,
W" bt biet-intellectuele misdadigers
V°.Vfr machteloze slachtoffers,
^acht- 'hikte een cynisch totalitair
iehin t pparaat over ontelbaar men-
bor mriaal om er zijn wreedheid op
L™ vieren.
ttOev geneeskunde is het nemen .m
op mensen overigens aller-
"'ilVi een nieuwigheid. Zonder over-
teaee? kunnen wij zeggen, dat de
skunde vroeger zomin ais heden
*n6 Se zonder experiment in de rui-
tijn ïin van dit woord mogelijk zou
bi'
den geschied zijnde, de mensheid voor
onnoemelijk leed hebben gespaard.
Een van de bekendste voorbeelden is
wel dat van de Engelse plattelands
arts Jenner, die tegen het jaar 1800
experimenten heeft verricht, waaraan
waarschijnlijk vele miljoenen mensen
het leven danken. De scherpzinnige
Jenner had opgemerkt dat boeren
die koepokken hadden doorgemaakt,
bewaard bleven voor echte pokken.
Om zekerheid daaromtrent te krijgen
heeft hij eerst zijn eigen zoontje en
later nog een ander kind opzettelijk
besmet met koepokken. Daarna ent
te hij de kinderen met echte mensen
pokken en zie, de kinderen werden
niet ziek. Geen gewetensvol medicus
zou een dergelijk experiment thans
durven herhalen. Toch staat Jenners
naam nu met gulden letters in de ge
schiedenis van de geneeskunde als een
van de redders van de mensheid ge
boekstaafd.
Dat de grote Pasteur voor zijn on
derzoekingen proeven op mensen
heeft gedaan, werd en wordt hem
door niemand kwalijk genomen. De ge
le koorts maakte in de vorige eeuw
vele duizenden slachtoffers in Cen
traal Afrika, Midden en Zuid Ameri
ka, met name Cuba en Panama (de
aanleg van het Panamakanaal leek
aanvankelijk onmogelijk doordat alle
van elders gekomen arbeiders door
de muggen, die deze ziekte overbren-
geobsedeerde onderzoekers werden
gegrepen; het ging immers over een
ziekte die jaarlijks vele duizenden
slachtoffers maakte. Het individu
werd evenwel ondergeschikt gemaakt
aan het belang van de gemeenschap.
Het medisch geweten is als onder
deel van de menselijke beschaving
blijkbaar snel geëvolueerd. Dit be
hoeft geen verbazing te wekken, want
het eeuwfeest van de officiële ophef
fing van de eeuwenoude slavernij in
de Verenigde Staten moet nog ge
vierd worden
Ook in onze tijd echter worden
proeven op vrijwilligers genomen.
Met het vaccin tegen kinderverlam
ming heeft men in de vijftiger jaren
eerst uitvoerig op apen geëxperimen
teerd. Nadat was gebleken dat deze
ideale zijn het kostbare proef
dieren het vaccin goed verdroegen,
durfde men over te gaan tot vaccina
tie van vrijwilligers.
De algemeen ook door de Wereld
gezondheidsorganisatie aanvaarde op
vatting is thans, dat dergelijke be
langrijke experimenten moreel ver
antwoord zijn als de proefpersoon
inderdaad vrijwillig aan het experi
ment deelneemt en het risico voor
hem niet te groot is. Dit moet wor
den bepaald door kennis, ervaring en
het geweten van de onderzoeker. Hier
ligt inderdaad een teer punt omdat
•JVi'iVC*
"l®t a°Pbevangen lezer moet hiervan
tittupnP,ikkenhij beoefent de expe-
ï^Selrï, - Beneeskunst misschien zelf
l'uip- S, bijvoorbeeld door het ge-
tiHn .Van pijnstillende middelen fas-
tie e en slaapmiddelen, waarbij op
Jvom(fste plaats maar afgewacht moet
belt» of bet tabletje of poedertje
Nog sterker, de medicus moet
°>Waatig waarschuwen tegen een
Vajj ^heelkundig of overmatig gebruik
lol feneesmiddelen. Geen geneesmid-
s zonder nadelen. Zo komt het
Van eens voor, dat na het gebruik
thet asP'rine, vooral als een tablet
°hvoldoende water wordt ingeno-
L'baagklachten optreden, een en-
L®aal een maagbloeding.
S*ar ook de arts kan het effect
i '<i i n geneesmiddel niet met zeker-
'iife voorspellen. Als de dokter bij een
|W& bijvoorbeeld longontsteking,
oetit {boe-injecties geeft, hoopt of re-
bij op succes van deze behan-
bet jSi maar zeker voorspellen kan hij
ti.sj^et en het gelukkig zeer geringe
bijv
bij v.an ongewenste bijwerking zal
ez'en ernst van de ziekte, nau-
tellen. Als een chirurg een
operThet een aangeboren hartgebrek
het rt neemt hii risico's, in de hooD
Wil
neemt hij risico's, in de hoop
een beter leven te geven. Ik
biet m?ee maar zeggen dat er lang
t?okk bd een duidelijke grens ge-
ëxnp5n kan worden tussen het routine
bundp ment de dagelijkse genees-
öoeiri en het bewuste als zodanig be-
beholfj axperiment bij onderzoek en
toenJ ng, bijvoorbeeld door het
«el
rn vvn mvutï gcuccoiiilU"
visov, deze laatste vorm van me-
het experiment zullen wij ons in
volgende bepalen.
aarmate de beschaving voort
schrijdt is men strenger voor
waarden gaan stellen om een
Experiment ln de beperkte zin van dit
>oord etisch verantwoord te achten.
?r zijn klassieke voorbeelden van be
langrijke experimenten die wij anno
1960 zouden veroordelen, maar die
tenmaal in een al of niet ver verle
gen, gestoken werden en stierven). De
Amerikaan Reed heeft rond 1900 op
Cuba door middel van proeven op
vrijwilligers van de eerste drie wa
ren er twee medici aangetoond dat
deze gevreesde ziekte wordt veroor
zaakt door een virus, dat wordt
overgebracht door een bepaalde mug
gensoort, die er evenals de meeste
muggen heel speciale broedgewoon-
ten op nahoudt. Kennis daarvan
maakt bestrijding van deze muggen
mogelijk. Over dit fascinerende
speurwerk, waardoor men de ziekte,
die jaarlijks alleen al op het eiland
Cuba een 1000 slachtoffers eiste,
heeft kunnen terugdringen, zijn ro
mans geschreven. Van de vrijwilligers
die bij deze befaamde onderzoekingen
hun gezondheid in dienst van de
mensheid in de waagschaal hebben
gesteld door zich door de muggen te
laten steken, zijn er enkele overleden,
o.a. een Nederlandse verpleegster.
De philatelisten kennen haar wel
door de aan haar gewijde postzegel
die de Cubaanse regering enkele ja
ren na de oorlog heeft uitgegeven. An
no 1960 zou men dergelijke experi
menten niet meer kunnen uitvoeren
zonder algemene protesten. Er is
thans, 60 jaar na het werk van Reed,
nog steeds geen geneesmiddel tegen
gele koorts, wel kan men zich even
als tegen pokken laten inenten, het
geen o.a. reizigers naar de tropen wel
bekend is.
ok al zullen wij nu over de ethi
sche toelaatbaarheid van de
ze experimenten in negatieve
zin moeten oordelen, omdat het risi
co voor de proefpersonen te groot was,
men kan toch begrip hebben voor de
grootse problematiek waardoor deze
de leek zich in vertrouwen moet over
geven aan zijn geneesheer voor wiens
morele normen hij geen garantie
heeft.
Enigszins anders ligt de zaak als
het gaat om de toepassing van een
nieuw en/of gevaarlijk geneesmiddel
respectievelijk ingreep bij een ernsti
ge zieke ..ls alle andere middelen
falen. Er bestaat een verregaande
eensgezindheid dat dan ook grotere ri
sico's genomen mogen worden omdat
dit in net belang van de patiënt is.
Bij een gesprek over medische ex
perimenten moeten wij niet uit net
oog verliezen dat elk onderzoek, elke
behandelingsmethode respectievelijk
welk experiment dan ook, dat wordt
uitgevoerd door een bonafide medi
cus, slechts een onderdeel is van de
strijd tegen ons aller vijand: ziekte.
Deze kroniek kan ik niet beter be
sluiten dan met te verwijzen naar de
richtlijnen van paus Pius XII. Deze
heeft over deze kwestie in een van
zijn redevoeringen (14-9-1952) enkele
criteria aangegeven, die ook voor ve
le andersdenkende medici richtingge
vend zijn blijkens de veelvuldigheid
waarmee zijn woorden worden aange
haald. Dat medische experimenten
noodzakelijk zijn kan men zonder
moeite begrijpen, aldus de paus. Een
medisch experiment is verantwoord
als le het belang van de patiënt er
mee gediend is dit moet altijd
voorop staan 2e de medische we
tenschap of 3e de gemeenschap er
mee gebaat is (bestrijding van epide
mieën). Voor details moge ik verwij
zen naar een der afleveringen van
het r.-k. artsenblad van de jaargang
1952, waarin de rede is afgedrukt.
S.
mm*
De Grieken hielden om de vier jaar
te Olympia (vandaar Olympische spe
len) hun beroemde spelen ter ere van
Zeus.
Tienduizenden stroomden steeds teza
men om te kijken naar de wedstrijden.
Het stadion kon veertigduizend toeschou
wers bevatten, dat is dus ongeveer zo
veel als in onze tegenwoordige stadions
in de grote steden van ons land. Bij
het opgaan van de zon klonk trompet
geschal en verschenen reeds de spelers.
De spelen bestonden voornamelijk uit
hardlopen, worstelen, springen en ko-
Het Olympisch Stadion te Melbourne, waar in 1956 de spelen werden gehouden.
met linten versierd. De uitreiking ge
schiedde in de tempel van Zeus en was
het hoogtepunt van de spelen. De Olym
pische spelen van tegenwoordig zijn niet
te vergelijken met die van de oude Grie
ken, maar één nummer van het pro
gramma herinnert nog sterk aan de
oudheid: de zogenaamde ft
kelijke strijd. loop. Een Griekse strijder liep in het
De wagenrennen waren zeer geliefd, jaar 500 voor Chr. aan één stuk door,
Op een klein wagentje staande, met vier van het dorp Marathon naar Athene,
paarden bespannen, moest men rond- een afstand van 42 kilometer. Deze Ma-
ritten maken. De prijzen bestonden uit rathon-loop is in de Olympische spelen
eenvoudige kransen van oljjftwijgen, gehandhaafd.
de schouders op de grond gedrukt had.
gelslingerèn. Vijf dagen duurden de wed- Je begrijpt wel dat dit niet zachtjes ge-
strijden. Beroemde personen, zoals dich- beurde, maar het vuistvechten was nog
ters, redenaars, schilders en beeldhou- veel erger. Deze strijders beschermden
wers kwamen er samen, evenals markt- zich het hoofd met een bronzen kap en
kooplieden. De spelen begonnen met een om de vuisten wikkelden zp leren rie-
wedloop in het stadion. Aan het eind men met metalen knopjes er op. Of zo'n
volgde een wapenloop, waarbij men in slag aankwam! Het was een verschrik- oudheid: de zogenaamde Marathon-
krijgsmansgewaad tweemaal het sta- *~'JJ
dion moest doorlopen met volledige wa
penuitrusting. De worstelwedstrijd was
altijd spannend voor de toeschouwers.
Overwinnaar was degene, die zijn tegen
partij driemaal neergeworpen en met
Toen dus het biljart op gouden poten wat. Ik ga omhoog.
idden tussen de groene weiden werd binnengebracht, riep Wouderik de
tussen West en Oost lag het eerste: nu wou ik, dat dit kasteel nog
stadje Stiphoven. De mensen tlen verdiepingen hoger werd. Het is te
woonden daar tevreden en gelukkig, laa Daar moet verandering in komen,
omdat Stiphoven zo'n mooi stadje was Ee koning moet hoog kunnen klim-
en omdat de weiden zo mals waren en men zeg jg maar.
zo groen. De volgende dag werden er steigers manier. Maar niet lang daarna, ging
Maar ze wisten met, dat juist onder „eze, en wer(i er geklopt, gehamerd en ook het huis van de buren omhoog. En
1 «tsrlio nnrr oan andor ctflflIP WAS - a. 3i..D A —a*.n 4.
Ik ook, riep de vrouw van de burge
meester. En het hele huis gaat mee.
Ze keek door het raam en zag dat
hun huis een stukje hoger was dan het
huis van de buren. Ze werd bang. Ze
hield niet van omhoog gaan, op deze
voor
naam
onlangs te
wereldkampioenschappen
blW^?v*ertallen, die onde- de
?Vii ®rid6e Olympiade" onlc
werden gespeeld, hebben duide
T^getoond dat in Europa het sterk-
V b*rdge wordt gespeeld. Frankrijk
%(lu de titel na een vrij fortuinlijke
uiv 1 im v.v.11 v i JIJ 1U1 kuuuijuv
v°ór Engeland, dat in de slotfase
SiL et falen van één zijner spelers de
K r? zeker gewaande overwinning mis-
gewaande overwinning
le Amerikaanse teams bezetten de
ïchtet en 5e plaatsen, echter m grote
I k\i, ancl °P de nummers 1 en 2. Als
iflig aih Italië aan, dat in de finale vol-
k a jj. 1de en stukken minder speelde
s0!) vorige jaren. In het damestornooi
pij j^Sypte vóór Frankrijk er speel-
jf1 dg damesafdeling 14 teams mee
,°Pen (hoofdzakelijk heren-) afde-
'n j teams, waarvan er echter slechts
A finales kwamen.
'«n ifederlandse heren moesten tevre-
I °sto met een Plaal® m de laatste
°ep en werden daar no. 3 van de
li luiert erners- Be Nederlandse dames
v'1 4?en als nummer 12, met 15 punten
Aaj maximum van 52. Al met al,
Wto teleurstellende prestaties onzer
W%Len speelsters vooral als men
y hoe goed Nederlandse paren
V o1'1 semi-internationale tornooien
e dag plegen te komen.
?.h
Sensationele spellen heeft het in
dl Natuurlijk niet ontbroken. Eén
V üek^eest merkwaardige combinaties
Joorgedaan hebben in de dames-
tussen Engeland en Zuid-Afri-
nat navolgende spel:
Afrika als NZ speelcte, ging het bieden:
zuid 1 harten west pas noord 2 har-
ten oost 2 SA zuid 4 harten
west pas noord pas oost 5 ruiten
zuid 5 harten west 6 ruiten noord
en oost pasten, zuid doubleerde.
Oost 2 SA is conventioneel het geeft
een spel aan met lengte in de twee lage
kleuren.
Het 6 ruitenbod werd gemakkelijk
middels snijden op klaverenheer gewon
nen, zodat zich het merkwaardige feit
voordeed, dat de Engelsen een slambod
aan twee tafels geboden en gemaakt had-
den éénmaal in de NZ-lijn en één-
maal in de OW-lijn. In totaal wonnen de
Engelsen 2970 punten op dit spel.
MIMIR
(Advertentie)
110 TABLETTEN
B 9 5 4 2
A B 9 6
7 4
5 4
N
W O
9 2
6
AH
8 5 2
9
A
V 10 8 6
10 8
8 2
3
■in "fep- 'geland NZ speelde, ging het
4*3 2 lUld 2 klaveren west pas
❖horJ^ten oost 4 ruiten zuid
west 5 ruiten noord
h p?n oost pas zuid 6 schop-
k1 K 2 kïei1 Passen.
•jet JJt j ver-opening is conventioneel
<3ie hartenbod toont hartenaas; voor
sn e zijn het natuurlijke biedingen
het 'Pliers deden.
op rt'bejPeelde ruiten voor en zuid won
b o>?r^en ^ater eein klavertje kon
ruim(*" Oost 113(1 er ^eter
hej. a Go,, h te doubleren een doublet
dat ."'et s'ambod betekent, dat de part-
eeb dn, Jbormaal moet uitkomen en
'fotv, "itrnÜpjeerfler vermoedelijk ergens
te* of kan maken. Hartenuit-
]f. ba, Maveruitkomst (Aas) en har-
twUB Zuid hebben doen sneuvelen.
eede speelkamer, alwaar Zuid-
Zondag 15 mei: 4e zondag na Pasen;
éigen mis; 2 geb. H. Joannes; credo; pret.
van Pasen; wit
Maandag: H. Ubaldus, bisschop-belij
der; mis Statuit: pref. van Pasen; wit
Dinsdag: H. Paschalis, belijder: mis
Os justi; pref. van Pasen; wit—
Woensdag: H. Venantius; mis Protexis-
tf; pref. van Pasen; rood
Donderdag: H. Petrus Caelestinus, paus
belijder; mis Si diligis; 2 geb. H. Puden-
tiana; pref. van Pasen; —wit
Vrijdag: H. Bernardinus van Siëna, be
lijder; eigen mis; pref. van Pasen; wit—
Zaterdag: Mis van O.L. Vr. op zaterdag:
(Haarlem: 2 geb. H. Aufridus): pref. van
O. L. Vr.; wit—
Zondag 22 mei: 5e zondag na Pasen;
eigen mis; (Breda: 2 geb. H. Aufridus);
credo; pref. van Pasen; wit
Advertentie
IGEBEDENBOEK VOOR MEISJES]
f DEN HAAG, 13 mei De bevelheb
ber der zeestrijdkrachten, vice-admiraal
L. Brouwer, zal van 15 t.m. 24 mei een
inspectiebezoek brengen aan de Kon
Marine op de Nederlandse Antillen
Daarna zal hij in juni naar de Verenig
de Staten gaan voor bezoeken aan o.a.
New York, Washington, Norfolk en
Newport.
(Advertentie)
-ROTTERPAMSCH BELEGGINGSCONSORflUM NV.
BUMtt.MIKItgM»
(Advertentie)
(Bekend* Schriftelijke Curtut) - Tel. 5432
H. B. S., Gymnasium, Onderwijzersakte.
Middelbare Akten: Frans, Duits, Engels
en Nederlands M.O. Tolkvertaler, Hoofd-
eorrespondent, V.T.H.-diplome.
de koning was.
Als de mensen het geweten hadden,
waren ze misschien toch even gelukkig
en tevreden geweest. Want de aard
mannetjes bezorgen de mensen niet
graag last. Ze zijn eerder bereid om
de mensen een handje te helpen, als
het nodig is. Van dat helpen was de
laatste jaren, jammer genoeg, niet veel
gekomen.
De aardmannetjes hadden wel wat
anders te doen. Ze hadden het vreselijk
druk. En dat was eigenlijk gekomen,
nadat Wouderik de eerste koning was
geworden. Wouderik had altijd al ge
dacht: als ik eens koning word, dan zal
jk alles krijgen wat ik maar wens.
T„ 1QOn .,„1 j Eigenlijk meende hij, dat het zo hoor-
len met door. In 1920 volgde België, 1924 de
Frankrijk, 1928 Nedeiland (Amsterdam), En daarom was hij er al de eerste
Belangstelling voor het affiche van de
Olympische Spelen te Home.
Meer dan twintig eeuwen geleden wer
den sportwedstrijden in het oude Grie
kenland gehouden. In 1896 begon men
opnieuw te Athene in Griekenland. Daar
de vroegere spelen om de vier jaar wer
den gehouden, volgde men deze gang
van zaken en in 1900 kwamen de spe
len te Parijs, in 1904 in Amerika, 1908
in Engeland, in 1912 in Zweden, maar
in 1916 was het oorlog en gingen de spe-
met alle huizen, winkels en kippenhok
ken.
Het werd voor die arme aardmanne
tjes een vreselijk karwei en als ze niet
zo geweldig knap en sterk waren ge
weest en daarbij niet met zovelen, dan
was er nooit lets van terechtgekomen.
Maar nu zetten ze er hun schoudertjes
onder en duwden de zwarte aarde om
hoog, totdat er bubbeltjes kwamen in
de straten van het stadje Stiphoven.
het kasteel worden bijgebouwd. Maar
twee maal drie is zes. En koning Wou
derik wou er tien hebben. Daarom be
gon het geduw al spoedig opnieuw. De
ze keer kwam er een grote bult, mid
den op de markt.
Ha, riepen de kinderen van Stipho
ven, daar kunnen we fijn van af rolle
bollen. Maar de grote mensen vonden
het minder fijn. Ze zeiden angstig: er
is iets, onder ons mooie stadje, tussen
1932 Amerika en 1936 Duitsland. 1940
was het oorlog. 1944 ook, 1948 Londen,
1952 Helsinki (Finland), 1956 Melbourne
(Australië), dit jaar I960 te Rome.
dag de beste mee begonnen.
Ik wou een nieuw kasteel, zei Wou
derik de eerste op die eerste dag.
En de volgende dag waren alle
aardmannetjes al met bouwen begon
nen. Een nieuw kasteel, midden onder
Stiphoven, de mensenstad. Diep in de
grond.
Toen het kasteel klaar was, zei Wou
derik: nu wou ik een zwembad.
En weer een dag later begonnen de
aardmannetjes al te graven en te spit
ten. Het was een bedrijvigheid daar
onder de grond. Daar konden de men
sen bóven de grond niet tegen aan.
Ik wou, zei Wouderik toen het zwem
bad klaar was, een rijtuig, waarmee ik
onder de grond rilden kan. En na dat
rijtuig wenste Wouderik nog een spe
ciale schommelstoel, een vijver met
aardvisjes, een mantel van molletjes
bont en een biljart op gouden poten.
De aardmannetjes zwoegden en ren
den om het hun koning naar de zin te
maken. En in zijn schommelstoel pie-
7 hot nivmrtisrh malt tH- kerde Koning Wouderik de eerste over
Ontsteken van het Oljmpiscn uur lij wat nu weer vragen zou ^ant hy
dens een der voorgaande Spelen. dacht, zo hoort het als je koning bent.
Ziezo, zeiden ze hijgend tegen elkaar.
Er kunnen al weer drie verdiepingen
bij. Ze bouwden de drie verdiepingen
op het kasteel en duwden toen weer
verder. Toevallig begonnen ze juist
onder de plaats, waar in Stiphoven het
huls van de burgemeester stond,
llllllllllllllllllllllllllllllllll|IIIIIIIIIIIIIIIIIHIIIIIIII|llllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllll|,,llll,llli,llllllllll,,,,l|l|ll|llllll,,lllllllllllll|lllllllllllllll||lll|llll|l||l|||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||H|||||||||||||||||H|||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||ll
QOr
De boulevard stond vol mensen. Het zag er
zwart. De mijnheer met het snorretje kwam
naar mijnheer Suup toe en zei, terwijl hij be
leefd boog: „Mag ik u voorgaan, mijnheer
Suup?". Dat is een deftige zin voor: „Wilt u
mij volgen?" Mijnheer Suup stond op uit de
groene stoel. Twee kinderen légden weer snel
het rode lopertje uit, en mijnheer Suup stapte
achter de mijnheer met het snorretje de bou
levard op. Hij knipperde even met zijn ogen
want de zon scheen fel. Het was bijna twaalf
uur.
Toen mijnheer Suup over het lopertje de
tram verliet, begonnen alle mensen hoera te
roepen. Dat gaf een reuze lawaai. Op de
boulevard stonden, vlak bij de tram, de burge
meester en de wethouder van het badplaatsje.
De burgemeester kwam lachend naar mijnheer
Suup toe en schudde hem de hand. Mijnheer
Suup bleef eerbiedig staan, zijn hootd een beet
je naar de grond, zodat de pluim van de pet
bijna in de neus van de burgemeester kriebelde.
De burgemeester ging heel recht staan en
haalde vlug uit een van de panden van zijn
lange jas een briefje. De mensen werden stil.
Op dat ogenblik hoorde je alleen het zachte
ruisen van de zee. De mijnheer met het snor
retje had Inmiddels een microfoon voor de bur
gemeester neergezet. De burgemeester
schraapte drie keer zijn keel, wat hard klonk,
doordat het zo stil was. Toen keek hij even op
Suup, welkom, drie maal welkom."
Mijnheer Suup keek even op en knikte van
ja. „Wij willen u allemaal hartelijk danken",
ging de burgemeester verder, „voor alles wat
Mijnheer Suup knikte weer. Dat is zo, dacht
hij, ik heb het altijd fijn gevonden.
„Wat zou onze badplaats zijn", riep de bur
gemeester luid, „wat zou onze badplaats zijn
„Niets", klonk het als een donderstoot, want
alle mensen op de boulevard antwoordden.
watertoren, ziet onzeonzeDe burge
meester wist zo gauw niets meer, want het bad
plaatsje was maar klein. Een van de wethou
ders boog zich even naar de burgemeester toe
en fluisterde iets tegen hem. „Ja, onze burge
meester", riep de burgemeester toen. Ineens
kreeg hij een kleur. Hij werd vuurrood. Mijn
heer Suup wist niet beter te doen dan met
zijn handschoen te wuiven. „En voor dat alles
onze dank, mijnheer Suup", besloot de burge
meester gauw.
Hij boog en zuchtte van blijdschap. Want
spreken kon de burgemeester helemaal niet.
Dat wisten alle mensen en daarom had nie
mand gelachen, toen hij de fout maakte.
de groene weiden tussen west en oost.
Eerst zijn we met ons allen de hoogte
ingegaan. En nu komt er een grote bub
bel op de markt.
Ze besloten het te gaan onderzoeken
en ze braken meteen de markt open.
De burgemeester stond er vooraan bij
Vrouw, riep de burgemeester, ik voel enT,ga' aanwijzingen.
Ik hoor wat, riep hu na een poosje.
Iedereen hield zijn adem in en toen
hoorden ze het allemaal. Daar klonken
stemmetjes, die riepen:
Is de cement al klaar? En zijn de
stenen al aangekomen?
Het waren de aardmannetjes, die
druk aan het bouwen waren aan het
kasteel. De burgemeester nam zelf een
schop en er werd zó hard gegraven, dat
ze al spoedig de eerste aardmannetjes
hadden bereikt.
Aha. riep de burgemeester, nu heb
ben wij jullie. Hoe durven jullie een
mensenstad zo in de war te brengen.
Naar de gevangenis!
In grote politie-auto's werden al die
arme aardmannetjes weggebracht. En
intussen groef men ijverig verder, zo
dat al gauw het hele kasteel te voor
schijn kwam. In een schommelstoel lag
een kleine aardman met een mantel
aan van molletjesbont. Hij schrok ge
weldig, toen hij de stem van de burge
meester hoorde, die riep: alweer een.
Breng hem weg.
Knipperend met zijn ogen voor het
felle licht, kwam de koning overeind.
Mag ik mij even voorstellen, zei hjj-
j i Ik ben Wouderik de eerste, koning van
„kinderen van Nederland, het grote ogenblik de aardmannetjes. Wat heb lk voor
""""„«v,'"'!-'""" kwaad gedaan, dat jullie mij weg Wil
is aangebroken."
„Jaaaaaaa."
En na dat lang uitgehaalde „ja" gingen dui
zenden ballonnetjes de lucht in, rode, blauwe,
gele, groene, oranje ballonnetjes. Het was een
feestelijk gezicht. De ballonnetjes gingen ho
ger en hoger en werden steeds kleiner. Op het nieren" voor aardmannetjes," zei hij
laatst leken het nog maar kerstboomballen. streng. Ik dacht eigenlijk dat aardman-
Mijnheer Suup klapte, dat zijn handen pijn de- netjes de mensen graag hielpen. Maar
den. „Ontzettend mooi", riep hij, maar dat daar hebben we al in jaren niets van
hoorden alleen de burgemeester en de wet- gemerkt.
houders, want alle mensen praatten en riepen ÏÏr. kfel"
len brengen? Hm, zei de burgemeester
een beetje ontdaan, want tenslotte: een
koning is een koning.
Toen vertelde h(j hoe a] dat gegraaf
de mensen in Stiphoven aan het schrik
ken had gemaakt. Dat zijn geen ma-
koning moesten werken, riep een klein
aardmannetje dat diep in het kasteel
door elkaar. r
„Mag ik een ogenblik stilte?" vroeg de nad"weg"kunnen Vulpen'.' Nu" kön° het,
stem door de microfoon. „Dames en heren, z,ch niet langer stil houden, maar h\j
thans zal het feestelijke défilé gaan beginnen stormde naar buiten.
Mijnheer Suup werd nu door de burgemees
ter en de wethouders naar een tribune ge
bracht waarlangs wel honderd vlaggen wap
perden. Er stond een rijtje mooie stoelen. Daar
Mijnheer Suup keek recht op zee uit. Wat
was die mooi vandaag. Overal op het water
glinsterden stukjes zon, die zacht op en neer
wipten. Maar wat zag mijnheer Suup ver in
zee? Daar lagen allemaal schepen, keurig op
een rij.
De koning wou telkens wat, anders.
We hebben ons ziek gewerkt.
Maarmaar, dat hoort toch zo als
je koning bent, riep Wouderik de eer-
StG.
Dat hoort helemaal niet zo, zei de
burgemeester. Je bent een slecht ko-
p dat moment werd vanaf de watertoren
een vuurpijl afgeschoten. En toen be
gonnen alle scheepshoorns van alle
schepen te loeien. Een diep en zwaar geluid,
dat over het strand tot ver in de duinen rolde
Uit de pijpen van alle boten kwamen tegelij
kertijd wolkjes stoom, grote en kleine. Die
klommen op naar de hemel en vormden daar
samen de woorden „Hiep, hiep, hoera voor
mijnheer Suup". Zo mooi en duidelijk, alsof
een vliegmachine die woorden tegen de blauwe
lucht had geschreven. Mijnheer Suup kreeg
tranen in zijn ogen. De burgemeester en de
wethouders klapten zachtjes en alle mensen
op de boulevard keken met grote ogen naar
boven en riepen toen allen samen „oooh".
Er klonk een zware stem door een luidspre
ker. „Kinderen", zei de stem het was de
stem van de mijnheer met het snorretje
om mijnheer Suup te huldigen. Willen de ver
schillende deelnemende groepen zich klaar
gaan maken?"
Mijnheer Suup, de burgemeester en de wet
houders gingen staan, plechtig in de houding.
Daar klonk al de muziek van het muziek
korps dat de stoet opende. De mannen liepen ning geweest
langzaam voorbij en toen ze de tribune pas- Daar stonden ze nu, bij de opengebro-
seerden, keek de man met de stok, die eigen- i'kasteel en
de mensen op de tribune, net zo streng als sol- Ik h'eb het nooit geweten zei Woude
daten kijken, wanneer ze voor de generaal ot rik- ik heb me suf gepiekerd om tel
de minister marcheren. Mijnheer Suup was kens wat nieuws te verzinnen. Ik wou
daarvan zeer onder de indruk. Op Koninginne- een goede koning zijn.
dag had hij wel eens parade gezien. Hij had Begm er dan vandaag mee, zei de
dan de generaal zijn hand langzaam naai zijn burgemeester, die de grond weer dicht
pet zien brengen. Dat deed mijnheer Suup nu ^kht^p'3n' 01^dat het de voIgende dag
ook. Hij stond recht als een kaars en keek ^CanletiesJ deTevanicn.^en <fnn
strak voor zich uit. „Jammer, dat ik geen me- ze weer in hun eigen®tad g p
daljes op mijn borst heb dacht mijnheel Vanaf die dag had Wouderik niets
Suup, „dan was het helemaal echt. meer te wensen. En de aardmannetjes
Toen het muziekkorps voorbij was, kwam konden hun gang gaan, zoals ze dat
aan, snel, want die stoet ging fietsend. De mensen in het stadje Stiphoven
Vijfentwintig ijscomannen kwamen aanrijden, werden sinds die dag nog gelukkiger
tribune. Alle ijswagentjes stonden gelijk stil. o^daTde"wlidenzo^mals'waren a^zo
De ijscoman van het eerste wagentje was al gro^ Maar ook omdat de aardman-
heel oud. Zijn haar was zo wit als roomijs. Hij netjes ze 's nachts weer dikwijls kwa-
kwam naar de tribune toe en bleef op een men helpen. Met heel bijzondere gele-
klein afstandje staan. Hij haalde een grote rol genheden hielp Wouderik de eerste
papier te voorschijn. zelfs persoonlijk mee.
(Wordt vervolgd)
LEA SMULDERS.
