r$
3
dank zij 75-jarig Y.V.Y.
is uitgegroeid tot een van de
belangrij kste toeristen centra
B
Vooraanstaande famdies
kwamen rusten en baden
1
li
Juniorenstatus voor de
werkende jongeren gereed
s
EEN RUBENS
OP DRIFT I
fVS
Examen doen
Wijkzuster op bed
overvallen
De „Mongabarra
gezonken
Vergadering van nationale raad in
Vught na twee studiedagen
keö
an
daal
„fndg i
5£*g
vanr£
In Appingendam
Dader slaat door hulp
geroep op de vlucht
KATHOLIEKE ARBEIDERSJEUGD
6 juli opnieuw elf
Kajotters naar Afrika
Vakantieganger door
bliksem gedood
SALOMON
BUIZEN
S'A 4
n drf
een "L
beslis
nen tflé'
het rfl
?en- He
MAANDAG 23 MEI 1960
PAGINA 5
V,
Baden en melk
Bergingspoging mislukt
V
RANGEERDER DOOR
TREIN GEGREPEN
VARKENSPEST
1 door W. H. VAN EEMLANDT 1
teur)
nis VJ
ekon1,:
die.1
sche 1
van
in me
eek 0
kerkbij
htighe.l?
er v^i{
iar °°l
e. V<X>r.
pren«t
ndat
5m
oot b'l
7. Gr<^
de vieb'
Tukke"'
izena-
midde'S
nieujy
bested;
etwijff'
De st«.
ntwoofb
er dsj1
kostel
aanvr*
ilijk Is
cigef
op d«
beden;
e haast
It som8.
i zoveej
gelegd
merkt®
men d®
en niet
i het
tte zic"
ie neef'
bannen;
ndhaat®
ak vad
nieuw»
1. ïde"
idse ra'
licht OP
ke vef
een Vn-
S^tef
quenti»
nz. ze?
iljoened
id, was'
ordt g®;
meer id
van
t mo®j
beslftd
-.etting'
Valkenburg
ij de aanstaande viering van
liet vijf en zeventigjarig be
de waarlijk verbluffende wijze, waar
op Valkenburg zicb in een recordtijd
staan van de Valkenburgse ontwikkeld beeft tot bet grootste toe-
ereniging voor bet Vreemdelingen-
^fkeer „Het Geuldal op 30 en 51
speelt bet aantal jaren geen
°°rname rol. Wat betekenen immers
j'if en zeventig jaar, vergeleken bij
s eeuwenoude historie van dit reeds
de Romeinse tijd daterende stadje?
aar bet bij de jubileumviering
Sl(dlig alleen maar op aan komt, is evenaren.
ristencentrum van ons land. Met een
Iogeercapaciteit van ruim 7600 bed
den steekt deze betrekkelijk kleine
gemeente van amper twaalfduizend
zielen een stad als Amsterdam naar
de kroon, terwijl Den Haag en Sche-
veningen samen niet in staat zijn om
bet Valkenburgse beddenaantal te
L?eel wat steden, die drie eeuwen ge-
j^uen reeds aantrekkelijke pleister-
fatsen voor de reizigers uit die da-
f1. waren, is Valkenburg in toeristisch
J'Z'cht ver voorbijgestreefd. De zeven-
i ehde-eeuwse reiziger leerde aan de
Aid van het in 1689 door de Amster-
v®hise drukker Jan ten Hoorn uitgege-
V,1} „eerste Hollandsche Reysboek"
«h i Roermond als „eene rijke, lustige
(„..luchtige stad, praaiende zo in gees-
VUke, ajs wereldsche gebouwen" en
ifstricht met „sijne voorname lo-
'tllrhenten" kennen, maar naar Valken-
|.,rg zocht hij in deze reisgids beslist
j.Vergeefs. Zelfs de onvolprezen
f rl Baedeker wist in een van zijn eer-
f beroemde roodbandjes geruime tijd
fr (1827) over de door zijn Amster-
fhse collega verzwegen plaats niets
Vj|ler te vertellen dan dat zij ,,un petit
lh ige avec ruine pittoresque" was.
V latere édities van zijn reisboek had
ff' Baedeker aan twee pagina's te
too om de l°f van Valkenburg als
Ristencentrum te bezingen.
t„ vanwaar deze verandering? Een drie-
V, oorzaken is hiervoor aan te wijzen.
k'e>teerst de aanleg van de spoorlijn
stricht-Valkenburg-Aken door de
d-Central-Belge in 1853. Vele rei-
(•(rhe's.. lieten zich verleiden om eens
liji? kijkje te gaan nemen in het liefe-
CÏgelegen plaatste met zijn kasteel-
j.ottg, uit mergelsteen opgetrokken
i ation en zijn mysterieuze ruïne van
vet door stadhouder Willem III in 1672
^«rwoeste ridderslot. Moe van de reis
,b de wandeling rustten zij uit in de
fee enige hotels uit die tijd „de l'Em-
kereur" en „de la croix de Bourgogne"
fe exPloitanten van beide bedrij-
2jj0 w'ar®n voortreffelijke gastheren,
haddm, re,Pen wat de gasten nodig
n- Aan de „table d'hóte
nodig
;*»u uc „wwc één
L elijke tafel voor alle gasten
e„feerden zij goede spijzen; zij or
ganiseerden rijtoeren door het stadje
statige calèches, zij zorgden voor
pene nette badinrichting ter beschik-
5lng van de gasten" en overblijven-
?e reizigers berekenden zij matige
Pehsionprijzen.
K^lt alles droeg er toe bij, dat voor-
V» 6 families uit Aken en Maastricht
qf lmatig in het rustige stadje aan de
tlf kwamen genieten van prachtig
fijifuurschoon. Hun aantal groeide ge-
tff.Ük aan uit. Gepensioneerde hoge
hf'eren, burgemeesters, notarissen,
kf^niers, rechters en doktoren uit
Aken, Brussel, Delft, Den Haag,
terdam tot Genève en Freiburg toe
tishfun er logeren. Het aantal hotels
Örij,, met deze groei gelijke tred. Be-
ianln als hotel Vossen, Schaepkens
St. Fijt, Cuijpers-Linssen in Hout-
Koningin Emma in Meerssen
rde" gesticht.
Bron van welvaart
Jtidffaanstaande Valkenburgenaren
br.f kenden tijdig de waarde van het
Jliti ®me, als bron van welvaart voor
''^Woonplaats. Het vreemdelingenver-
zij vonden het overigens maar
N\v r wo°rd, omdat landgenoten toch
vjf aarlijk vreemdelingen genoemd
bpn ®n, worden diende in goede ba-
Leopold Palmen in 1884 te komen tot
een V.V.V. Zijn poging mislukte, maar
een jaar later, op 22 februari 1885, pro
beerden anderen hetzelfde. Dit keer met
succes.
De Valkenburgse vereniging voor
vreemdelingenverkeer „Het Geuldal"
de eerste V.V.V. van Nederland
kwam tot stand. Burgemeester mr.
R. J. C. Loïsel werd erevoorzitter
kantonrechter mr. J. A. Reijnen eer
ste president, rentenier H. Zwaarde
maker secretaris, winkelier P.
Ubaghs penningmeester, de gepen
sioneerde luitenant-kolonel G. G. A.
Schwartz vice-voorzitter en kandi
daat-notaris G. J. H. Welters tweede
secretaris.
De jonge vereniging pakte _het werk
onmiddellijk krachtig aan. Zij ging re-
klame voeren, er kwam een informatie
bureau tot stand, banken werden ge
plaatst, wandelwegen verbeterd, en
wat erg voornaam was: „Het Geuldal"
ging gedurende de zomermaanden een
weekblad voor de gasten uitgeven.
De zorgvuldig ingebonden jaargan
gen van dit blad geven een getrouw
beeld over de ontwikkeling van het toe
risme in Valkenburg rond de eeuw
wisseling en bevatten kostelijke lectuur.
De hotels in 1894 waren er dit reeds
tien publiceerden er hun volledige
gastenlijsten in. Namen als douairière
Tutein Nolthenius van Sirtema, uit
Maastricht, generaal-majoor J. Juda
uit Den Haag, marine-officier Nittel,
uit Willemsoord, baron van Ittersum
uit Arnhem en mevrouw van Voort-
huijsen-von der Veur, uit Delft, kwa
men er vrijwel elk jaar in voor. Door
middel van advertenties probeerden
de reeds bestaande, maar vooral de
nieuwe hotels zich te verzekeren van
een steeds groeiende klantenkring.
Om strijd proclameerden de adver
teerders hun bedrijf tot „een hotel van
den allereersten rang", tot „een hoogst
gunstig bekende inrichting", of zelfs
tot „un grand établissement de bains".
Op deze laatste titel meende het rust
en herstellingsoord „het Huis ter Geul"
de meeste aanspraak te kunnen ma
ken met zijn gevarieerde baden, van
regen-, circulatie-, zit- en volbad tot
douches en electrische baden toe.
De „specialité de la maison" was
evenwel de melkkuur, waarbij aan de
gasten melk werd geserveerd van koei
en „welke op droogvoer en onder bij
zondere controle staan".
De redactie van het blad, gevormd
door het bestuur van de V.V.V., liet
niet na om de gasten de attracties
van Valkenburg te étaleren. Vanaf
de opkomst van het toeristencen
trum Valkenburg was dit een vakan
tie-oord met attracties. De grootste
attractie was een natuurlijk gegeven:
de uitgestrekte mergelgrotten, eer
tijds de „Berg" geheten.
Een gedeelte van de berg, waar blok-
brekers een labyrint van mergelgan-
gen hadden aangelegd, diende de plaat
st <je'eid en bevorderd te worden. Met selijke carnavalsvereniging tot onder
oor ogen probeerde notaris I aardse verzamelplaats. Carnavalisten
Advertentie
met actieve,beheerste zenuwen
Mijnhardt's Zenuw tabletten
Van de ruïne af biedt Valkenburg een uitstekend décor voor filmoperateurs
leidden enkele nieuwsgierige toeristen
rond in „de Berg". De V.V.V. zag er
aanstonds een attractieve bezigheid in
voor de zomergasten. Speciale gidsen
werden a ngesteld om (Si toeristen het
onderaardse Valkenburg te laten zien.
Voorts ging „het Geuldal" ertoe over
om fakkeloptochten in de grotten te
organiseren. Aan de eerste optocht, op
8 juli 1885, namen ruim honderd gasten
deel en vier muzikanten.
Andere attracties waren de picnic-
tochten per koets naar Ulestraten; een
bezoek aan de kluis op de Schaelsberg,
tenminste wanneer de kluizenaar zijn
deur tengevolge van grove baldadighe
den van jeugdige bezoekers niet geslo
ten hield; de ruine; het rotspark met
het daarin aangelegde openluchtthea
ter; de rotswoningen in Geulhem.
(foor nog meer attracties zorgden de
gasten zelf. getuige een ingezonden stuk
uit 1891. Daarin klaagde een gast er
over, dat de toeristen te veel in de af
zonderlijke hotels verbleven en te wei
nig gezamenlijke „uitjes" beleefden.
Deze opmerking bracht de V.V.V. op
het idee om rijtoeren te organiseren.
Samen met de hoteliers zorgde zij voor
„monsterconcerten", „lusttuinen met
avondverlichting" en voor luisterrijke
cortèges.
Model-vereniging
Maar niet alleen voor meer vertier
droeg „het Geuldal" zorg, de Valken
burgse V.V.V., die het model was voor
andere verenigingen voor vreemdelin
genverkeer in Arnhem, Luik en Maas
tricht. liet voorts niets onbeproefd om
het gezellige stadje met zqn nauwe
straten, oude wallen en historische poor-
ten een aantrekkelijk aanzien te geven.
Met de Belgsiche Spoorwegmaatschap
pij sloot de vereniging een overeenkomst
om het modderige Stationsplein te ver
fraaien, de eerste straatverlichting
kwam door toedoen van „het Geuldal"
te Valkenburg tot stand en tal van wan
delwegen werden grondig verbeterd.
Dit alles droeg er toe bij, dat de
oprcep van een van de bestuursle
den, de heer J. Umbgrove, neerge
schreven in het reeds eerder genoem
de weekblad: „Op naar Valkenburg
en geniet hier met volle teugen van
Uwe tijdelijke vrijheid!" in de loop
der jaren niet onbeantwoord is geble
ven.
Met het jaar nam de stroom gasten
toe, vooral sinds de opkomst van het
wegverkeer. Secuur hield Valkenburg
deze ontwikkeling bij. Meer dan vier
honderd hotels en pensions met een
gezamenlijk beddenaantal van 7600 ver
rezen er. Tientallen attracties kwamen
er bij. Voor en na ontstonden de Wil-
helminatoren, de katakomben, de flu
welen grot, het openluchttheater, het
zwembad met roeivijvers en speeltui
nen, de dierentuin, de grottenaquariums
de model-steenkolenmijn, het sprook
jesbos en niet te vergeten de kabelba
nen.
Een speciale attractie vormt zelfs
nog de ligging van Valkenburg, vlak bij
België en Duitsland. Een ondernemend
Zwitsers zakenman onderkende dit voor
deel tijdig en vestigde in 1916 in het
toen pas goed opkomende toeristencen
trum een touringcarbedrijf. Na hem
deden vier andere ondernemers hetzelf
de. Met "eertig moderne tourwagens
maken z gedurende het seizoen dag
tochten naar het nabije buitenland. Dui
zenden gasten genieten van deze en an
dere attracties. De bezoekerscijfers
voor de meeste toeristische beziens
waardigheden hebben in de na-oorlogse
jaren een indrukwekkende groei te zien
gegeven.
Zo noteerde de gemeentegrot in de
jaren 1948 tot 1950 bezoekersaantal
len van 150.000 en meer; de fluwelen
grot van 100.000; de katakomben van
6.000; het rotspark van 80.000 en
het cpenluchttheater van 35.000. Nog
sprekender zijn de cijfers omtrent de
overnachtingen, die stegen van 300.000
in 1947 tot bijna 500.000 in 1959.
Aan de and van deze cijfers heeft
net Centraal Bureau voor de Statistiek
in een van de na-oorlogse jaren bere
kend, dat het toerisme voor Valken
burg een zaak is van meer dan tien
miljoen gulden per jaar.
Deze groei, hoe weinig waardering de
erg op rust gestelde vakantieganger
daar overigens ook voor kan opbren
gen, toont duidelijk aan, dat de 75 jaar
bestaande V. W. „het Geuldal" haar
taak: de bevordering van het toerisme
APPINGEDAM, 22 mei De 43-jarige
zuster L. Poortinga, wijkzuster van het
Groene Kruis, is in de nacht van zater
dag op zondag in haar slaapvertrek
door een man overvallen en bloedend
aan het hoofd verwond. Op het hulp
geroep van het slachtoffer sloeg de
dader op de vlucht. Omtrent de identi
teit van de dader en zijn motieven tast
te men zondagavond nog volkomen in
het duister.
Zuster Poortinga, terugkerend van
een verjaardagsvisite bij haar ouders,
begaf zich omstreeks half één naar bed.
Om kwart over twee werd zij enigszins
versuft wakker door een klap op het
hoofd. Toen zij echter bij haar posi
tieven was gekomen, kreeg ze opnieuw
enige klappen, die ze slechts gedeelte
lijk wist af te weren. Door luid om
hulp te roepen en aoor op een ruit van
de slaapkamer te slaan, dreef ze de
dader, die ze in het nachtelijk duister
niet heeft kunnen herkennen, op de
vlucht.
Zuster Poortinga begaf zich, terwijl
zij bloedde uit een aantal hoofdwonden,
naar de concierge van het Groene-
Kruis-gebouw, die de rijkspolitie waar
schuwde. Nog dezelfde nacht werd een
nauwgezet onderzoek ingesteld, dat de
gehele zondag heeft voortgeduurd. Er
ontbreekt echter elk spoor, terwijl men
ook geen motief voor deze overval heeft
kunnen vinden.
IJMUIDEN, 23 mei Gisteravond is
het Zweedse schip „Mongabarra", dat
donderdagochtend ten noorden van het
Duitse eiland Juist in aanvaring kwam
met het Engelse schip „British Work
man" gezonken. Het schip dat na de
aanvaring aan de grond was gezet, zou
geborgen worden door bureau Wijsmul
ler. Er waren twee sleepboten van dit
bureau bij, de „Stentor" en de „Sim-
son".
De bergers zijn gisteren de gehele dag
bezig geweest te trachten het schip met
behulp met springladingen in tweeën te
doen breken. Een half uur nadat de
laatste springlading tot ontploffing was
gebracht, zonk het schip. Aan boord
bevonden ziel. toen de kapitein, enkele
bemanningsleden en enige ,bergers. Zij
zijn ongedeerd. De Duitse reddingsboot
uit Norderney, die in de nabijheid was,
heeft de kapitein en de bemanningsleden
aan boord genomen en in Norderney
aan land gezet.
Advertentie
(Van onze correspondent)
VUGHT, 23 mei De Katholieke Ar
beidersjeugd heeft zondag in Huize
Bergen haar nationale raadsvergade
ring gehouden, waaraan een tweetal
studiedagen was voorafgegaan. „Wij
zijn zover, dat de inhoudsbepaling en
beargumentering van een juniorensta
tus voor de werkende jongeren gereed is.
Deze zal binnenkort aan het nationale
verbond van de K.A.B. worden ver
strekt met het verzoek om al het moge
lijke te doen om tot het realiseren van
de juniorenslatua te komen".
Aldus in zijn openingsrede de voorzit
ter, Huub Larosch. Hij wees verder op
de noodzaak van een grote belangstel
ling voor de culturele vorming van de
jonge arbeider, een urgentie, die nog
klemmender wordt naarmate zijn vrije
tijd in de naaste toekomst zal toene
men. In verband met de leidersvor
ming deelde hij mede, dat overwogen
wordt om voor het districts- en afde
lingskader een vormingsmogelijkheid in
internaatsverband te vinden. Bedoeld
wordt een training van drie maanden
in de avonduren en in de weekends.
Sprekend over het nieuwe jaarpro
gramma gaf de voorzitter als kernge-
Van dit Valkenburgse panorama komen jaarlijks duizenden toeristen genieten.
dachte daarvan aan de belangstelling
voor hetgeen in de eigen omgeving ge
schiedt, voor de Europese eenwording
en voor het wereldgebeuren. In het ka
der van het laatste facet kon hij mee
delen, dat 6 juli opnieuw elf Kajotters
zullen vertrekken naar Rhodesia. In to
taal heeft de KAJ dan reeds 47 van
haar leden uitgezonden, waarvan er na
de aankomst van bovenbedoelde elf nog
26 in Afrika werken.
Terugkomend op de leidersvorming
achtte de voorzitter het dringend ge
wenst dat de niet vrijgestelde leiders
van de KAJ extra verlof krijgen voor het
volgen van belangrijke vormings- en stu
diedagen. Het streven van de KAJ, zo
deelde hij mede, zal er op gericht blij
ven om een wettelijke regeling te ver
krijgen, waardoor alle jongeren gelegen
heid krijgen om overdag part-time tech
nisch en algemeen vormend onderwijs
te ontvangen.
Met vrijwel algemene stemmen werd
Huub Larosch tot nationaal voorzitter
herkozen. Aan het eind van de verga
dering heeft Wim Pennings een terug
blik geworpen op vijftien jaar natio
nale KAJ-activiteit.
(Van onze correspondent)
BEEKBERGEN. 23 mei Zaterdag
middag is de 52-jarige Hagenaar W.
van den Haspel in de Wilmalaan door
de bliksem getroffen en gedood.
De heer Van den H. was enige uren
eerder met zijn vrouw in Beekbergen
gearriveerd, waar het echtpaar in een
zomerhuisje zijn vakantie zou doorbren
gen. Toen hij van enkele boodschappen
in het dorp terugkeerde werd hij over
vallen door een hevige onweersbui. Om
de weg te bekorten klom hij over een
prikkeldraadafrastering. Juist op dat
moment sloeg de bliksem in een paal
van de afrastering, waarbij de Hagenaar
werd getroffen.
AMSTERDAM, 23 mei Zaterdag is
op het rangeerterrein de Rietlanden bij
Amsterdam de 33-jarige rangeerder J.
M. Wezenberg, toen hij van een range
rende trein afsprong, door een passe
rend rangeerdeel, dat op een naastlig
gend spoor reed, gegrepen. In zorg
wekkende toestand is hij naar het
Weesperpleinziekenhuis in Amsterdam
vervoerd.
BRUMMEN, 21 mei. Bij een land
bouwer aan de Eerbeekseweg is dezer
dagen varkenspest geconstateerd. Op
last van de overheid zijn 23 varkens
onder toezicht van de rijkspolitie naar
het abattoir te Zutphen overgebracht
De dieren zijn afgemaakt.
(Advertentie)
ROTTERDAM
PERSOONSHAVEN 68 TEL. 77515
°°ösei:>„ "aar Valkenburg, beslist niet heeft ver-
e«oen is Valkenburg zo vol als de Amsterdamse Kalverstraat op waarloosd.
zaterdagmiddag. COR BERTRAND
EE EE
HiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiuiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiuiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiirF
75
Toen Cardigan na het afscheid me t eigen
hand het portier van de ruime reisauto dicht
klapte, kon Kate aan zijn gezicht zien, hoezeer
het hem bevreemdde zijn vrouw zich met ongeken
de gedweeheid te zien neerleggen bij een plan, welks
uitvoering vóór zijn langdurige afwezigheid in Was
hington, aanleiding zou hebben gegeven tot vele
tegenwerpingen harerzijds en tot lange discussies.
Ook had hij er opgelucht uitgezien, alsof hij iets in
zijn schild voerde en niet op de vingers wilde wor
den gekeken bij de tenuitvoerlegging. Het was Kate
nog nimmer overkomen, dat hij haar liever uit de
buurt wilde hebben, maar weer wist zij haar vrou
welijke neiging om een spaak in het wiel te steken,
zij het met moeite, te onderdrukken.
Op 17 juni werd het Kate en haar gevolg veroor
loofd naar het huis in Riverside Drive terug te ke
ren. Zodra Otis 's morgens naar zijn kantoor was
gegaan, had Kate een onderzoek ingesteld in de bi
bliotheek, overtuigd, dat z'j daar het schilderij van
zijn keuze zou vinden. Maar er was niets veranderd
in het stemmige vertrek. De wand van groen ve
lours gaapte haar nog even kaal en leeg aan ais
altijd. Nu begreep zij er niets meer van! De altiji
goed geïnformeerde Connoisseur kon het immers niet
bij het verkeerde eind hebben gehad met het be
richt, dat de gestolen Rubens in Marseille was op
gespoord door de Amsterdamse politie en aan de
enig rechthebbende, Cardigan, was afgestaan
Een nieuwe verrassing wachtte Katherine op Otis'
verjaardag, 21 juni. Op die dag openbaarde hij zich
als een rechtgeaard man van de wereld. Hij kwam
's middags op een ongewoon vroeg uur thuis uit
Cardigan House, onderging vrijwillig en zonder mop
peren de pijniging om in het boudoir de felicitaties
in ontvangst te nemen van de vele kennissen van
zijn ega en stond deze met minder dan zijn gewone
onverschillige verstrooidheid te woord. Zelfs wist
hij zich de namen van een aantal bezoekers te her
inneren, zonder pijnlijke incidenten of explicaties.
Ook aan het diner was hij spraakzamer dan zijn
vrouw en kinderen zich herinnerden hem ooit te
hebben gezien.
Later op de avond, toen hij samen met Kate
een kopje koffie in haar heiligdom dronk, kreeg zij
de zekerheid, dat de onthulling van het geheim
aanstaande was. Eigenlijk had zij een beetje met hem
te doen... Het was zo volkomen in strijd met zijn na
tuur zich anders voor te doen dan de kortaangebon
den, zakelijke mens, die hij nu eenmaal was. Wat
nad hü zich ingespannen, vandaag eens extra gezel
lig en mededeelzaam te zijn. Voor het eerst, zo lang
ze hem kende, had hij laten blijken, dat het hem
plezier deed jjarig te zijn... Neen, die bom moest
barsten! En dat deed zij ook...
„Ik heb je iets te laten zien, Kate! Kom eens mee
naar mijn kamer.
Daar zou je het hebben! Katherine sprong, nu
uiterst ongeduldig eindelijk achter de waarheid te
komen, uit haar lage stoeltje op. Onhandig, met een
beetje linkse hoofsheid, bood Otis haar zijn arm. Z<
wandelden ze samen in plechtig zwijgen naar de
bibliotheek. Cardigan wierp de deur open en liei
zijn vrouw binnengaan, daarna sloot hij de deur. Ze
ker, nu het fameuze schilderij te zullen zien ten
toongesteld, zag Kate op naar de om bedekking vra
gende wand. Niets! Slechts de door geen enkel or
nament onderbroken amandelgroene vlakte staarde
haar aan.
Met een raadselachtige glimlach om zijn baardieg
mond, leidde Otis zijn echtgenote naar de stoel ach
ter zijn schrijftafel. Vlak voor haar, op het vloeiblad.
stond een doodgewone elektrische chakelaar, op
een plankje gemonteerd. Cardigan nam haar hand
en legde die op de knop. Zwijgend maakte hij met
de zijne een duidelijk gebaar van omschakelen. Eer
beetje verward door deze vreemde, menselijke Otis
die te ontroerd scheen te zijn om te kunnen spre
ken, draaide zij de knop om. Een scherpe klik volg
de. Kate kreeg de nooit te vergeten indruk, dat er
een wonder gebeurde. De lampen in de beide kro
nen werden gedoofd en van uit een verborgen schijn
werper viel een brede stroom van diffuus licht op de
ledige achterwand, welker middenpanelen zich split
sten en langzaam terzijde schoven. Daarachter werd.
tegen een achtergrond van dezelfde kleur als de
wandbekleding, de herstelde en schoongemaakte Ru
bens zichtbaar, gevat in een zware gouden antieke
lijst.
Door de grote diepte van het studeervertrek en
de op effect berekende belichting, was het Katherim
als keek zij door een geopende portière 'n een aan
grenzend vertrek en als bevond zich daar, in dri(
afmetingen, het interieur van de Babylonische veld
heerstent. Zó werkelijk was de indruk, die het schil
derij op haar maakte, dat ze niet verbaasd zou zijn
geweest, wanneer ze de breedgeschouderde krachtfi
guur, die haar vol aankeek, een beweging had zien
maken. Onwillekeurig greep zij de harde, sterke hand
van haar man, die naast haar op de leuning van de
stoel zat. Het duurde enige minuten, vóór zij haar
stem voldoende kon beheersen om te spreken.
„Wat is dat prachtig, Otis! fluisterde zij. „Durf t(j
nu beweren, dat je geen verstand hebt van oude
meesters?"
„Valt je niets op in die gezichten?"
„Het is alsof ze levend zijn. Bedoel j'e dat?"
„Neen... Op wie lijken die twee daar?"
,,OtisHoe is het mogelijk! Dat me dat niet da
delijk is opgevallen!...
Wij hadden voor die twee figuren kunnen poseren...
Hoewel, zo mooi als zij is, ben ik niet meer... mis
schien dertig jaar geleden.. Maar jij bent het écht.
Dat kan je naast geen gelijkenis meer noemen, het
is een portret! Lijn voor lijn..."
„Begrijp je nu, dat toen ik er eenmaal een plaat-
le van had gezien, ik dat schilderij niet langer in
een museum kon laten hangen... Te kijk voor Jan
en alleman tegen betaling van een paar centen?
Begrijp je ook, dat ik niemand kon duidelijk ma
ken, waarom ik er zo op gebrand was dat doek
in mijn bezit te krijgen ,zo zelfs, dat ik me tot
allerlei draaierijen heb laten verleiden om het uit
handen van de bezitters te halen? Geloof me, Kate...
toen ik zag da de dief me een oud stuk zeil had ge
stuurd in plaats van Judith en Holofernes, heb ik me
diep geschaamd, omdat me toen pas duidelijk werd,
dat ik zelf niet veel beter was dan een gewone op
lichter! Eerst nadat ik die man van Parkington'i
er achteraan had gezonden kreeg ik mijn zelfres
pect terug. Want daarmee deed ik iets, waartoe ik
contractueel gerechtigd was. Ik probeerde mijn eigen
dom terug te krijgen..."
Met een dromerige stem, die Kate nog nooit had
gehoord zei hij:
„Wij zullen het niet te kijk hangen, Katie. Dit
blijft van jou en mij alleen. Straks wijs ik je de
veer, die het mechanisme in beweging brengt, want
deze schakelaar liet ik alleen maar aanbrengen voor
deze gelegenheid. Ik geloof, dat ik een beetje te
veel aan mijn werk en te weinig aan mijn leven
heb gedachtDat gaau we van nu aan verande
ren... samen!"
„Ik heb een gevoel of ik gedroomd heb," zei
Kate zacht, nadat de pnaelen zich geruisloos had-
den gesloten en de kronen weer brandden.
Otis zocht een grote sigaar uit een zilveren kistje,
trok een gemakkelijke stoel bij de haard en keek
zijn vrouw teder aan.
„Als je lust hebt naar me te luisteren, zal ik je
vertellen hoe onze Rubens op drift is geraakt en
hoe ze veilig is thuisgekomen..."
„Het wordt tijd, Otis! Daarop zit ik nu al maanden
te wachten!"
EINDE.
