I
DE GUARDS PARADEREN
Sfeer van vroomheid op
wonderlijke plaats
M
I
H
MENEER HOBBS
NEEMT VAKANTIE
Kardinaal Alfrink: Openheid
voor het wonder is primair
S&fs.
Proefneming met
vliegtuigmodel
LEVEN ook op
andere planeten?
VJ
Last van zenuwen?
10
MAANDAG 13 JUNI 1960
PAGINA 11
Utilitaire bedevaart
naar Lourdes
Minister: Geen bezwaar
voor de dienst
W
rv
°rt Hinderdam voor
watertoeristen
NAVO-BEDEVAART NAAR LOURDES
Svond
Boven Texel
NederlandIndonesië
Australisch blad
stelt niet-aanvals-
verdra^ voor
Indische politie met
Sikhs slaags
Pauselijke zegen voor
Maastrichtse zieke
Hembrugje opgeblazen Knallend protest van Amsterdamse
Sociëteit van Binnenvaart-vrienden Havenrallye.
Tweelingen
Vrienden van Veere
Mijnhardt's Zenuwtabletten
door
EDWARD STREETER
Ongeluk met Friendship
gevolg van misverstand?
L
4
fen overzicht van de befaamde
1,0ndense „Trooping the colour"
^houden ter gelegenheid van de
'ficiële viering van de verjaardag
°1 koningin Elizabeth van Enge
land.
(Van onze Haagse redactie)
HAAG, 13 juni Aan de Ne-
tat'8hdse deelnemers aan de derde in-
triiil^i'onaie Lourdes-bedevaart voor
kr1(.j'lairen zijn door het Rijk een aantal
Vj.'oestellen uitgeleend. De brandstof
'Ohu
echter niet van rijkswege ver-
aldus een antwoord van minister
op vragen van de Tweede-Ka-
A l??en Kodde en Van Dis (S.G.P.)
JWybhister ontkent dat, nu de deelne-
opij.® aan deze bedevaart zes dagen
°oi^ "gewoon verlof hebben gekregen,
»ndere militairen recht op extra-
"t zouden hebben. Men kan hier
g6t. v'ergelijking trekken met de 21 da-
flien °ogstverlof, dat aan sommige
da,'stPlichtigen wordt verleend, maar
hiir, Voor de overige militairen even-
recht op verlof geeft.
deelnemen aan de militaire bede-
van
is niet in strijd met de belangen
Seen 1 d,lenst, omdat deze militairen
desnniom- meer uitmaken V—
pleidingen. Daarom kan men ook
van de vre-
Seen vêrgelii'lti n iJ^ar?rn kan men ook
tail-en, die »™»i kken met de mlll~
^ensbezwaren hebben
°P zondag maar die
tegenhef8 r(u??letensbezwaren hebben
lgeen verlof kriiil 0p zonda2 maar die
£an wepkena"JA®" °.m pas op maandag
tet la o tot'nd_vorlof terug te komen. In
it'eek jgeval zouden n.l. iedere
V6rstno?/r r" vredes°Pleidingen worden
'V J d.e.., parate onderdelen
Vfjjt zich de moeilijkheid van het week-
U^verlof piet voor omdat dan alle mi-
tv''ten eenmaal in de twee weken be-
et) ^'hgsvrijheid genieten van vrijdag tot
tfet maandagmorgen.
&ERHORST den BERG, 13 juni—
tirit} jdasrniddag heeft de eerstanwe-
rnajrv, £,tln'eur der genie te Amsterdam,
Nowf d;- J- Mennes, als vertegen-
i, ger van de minister van defensie,
uRort
tussen Nigtevecht,
echtX'1 Hinderdam, gelegen aan de
an vussen iMgtevecnt, overgedragen
t'rrnifj un'e van watertoeristen, die
.0h$ ]a®de het zevende recreatiegebied in
ai.i aeze
bestuur van de unie en leden
>V,„ezir -
op watersportgebied heeft ver-
Bij deze plechtigheid waren
,eh\Vn^A .van Wimmenumm
d Coeh'S6r V3n s^cd*'ng Menno
Üir'J vM ^AAG, 11 juni Het ministe-
«bt m" Buitenlandse Zaken deelt mee,
j w. uilvlllulluöv zjCHW II UCC1L il ICC
2? ZülHniiSter Luns °P uitnodiging van
f'hgpjuslavische regering voor bespre-
d Van OA In» QO llini nnn nffin.'nnl
%e]i Van 24 tot 30 juni een officieel
aan Joegoslavië zal brengen.
(Van onze speciale medewerker)
LOURDES, 12 juni - Was de
begroeting aan de grot de eerste
avond voor de vele duizenden sol
daten die deelnamen aan de derde
Navo-bedevaart, de eerste ontmoeting
met bet wonder van Lourdes. zater
dag hebben de meesten deze wonder
lijke plaats Ieren kennen. De tegen
stelling tussen de vroomheid en inge
togenheid die heerst en over je komt
binnen bet domein van de grot. en de
onvoorstelbare jaarmarkt daarbuiten
was voor velen niet te verwerken.
Vandaar dat men de hele dag bon
derden Nederlandse soldaten tussen
de kerken en in de hospitalen aan
trof. Daar immers blijft de serene
sfeer die ben de eerste ogenblikken
zo getroffen beeft.
's Ochtends om acht uur droeg kar
dinaal Alfrink de H. Mis op bij de grot
der verschijningen voor allen, zieken en
gezonden. Daarna verkende ieder voor
zich de kerken en pleinen, 's Middags
waren weer allen verenigd in een stamp
volle zaal voor de eigen Nederlandse
oefening. Na een kort openingsgebed
door de bedevaartsleider begon aalmoe
zenier Apeldoorn zijn langzamerhand
traditionele toespraak. Maar deze keer
niet tot ons als pelgrims alleen, maar
vooral tot ons als militairen. Jullie
moeten willen verdedigen aldus deze
anders zo medatief sprekend priester
wat Lourdes jullie laat zien. En als
jullie dat. gezien hebt, dan kunnen jullie
niets anders meer dan het willen ver
dedigen. Lourdes is vol van geloof, vol
van God. Je ziet het bij het bidden, bij
het biechten overal op straat, bij de zie
ken die getroost heengaan en die soms
genezen terugkeren. Dit geloof, dat water
door de rots deed springen en uit de
grond deed opwellen, dat kranken doet
opstaan, dat is de wereld zoals die zou
moeten zijn, zoals zij zal zijn wanneer
Gods Wil wordt nageleefd.
Tot slot sprak kardinaal Alfrink tot
zijn bisdom zoals hij het noemde. Hij
wees erop, dat men zal ervaren dat
persoonlijke verlangens en intenties,
waarmee men gekomen is, hier niet het
belangrijkste is, maar juist de openheid
voor het wonder. Immers hoe meer men
geeft, hoe meer men ontvangt.
60 J
"U,as0
38 ts echter ,ef} van °nz? vaderlandse dierentuinen kunnen zijn. Het
gemaakt in St. Louis, waar jonge olifantjes al op precies dezelfde
wijze aan hun dagelijkse kostje komen als bij ons.
Tegen de avond werd bij het monu
ment der gevallenen een krans gelegd
door kardinaal Feitin in aanwezigheid
van vele geestelijke, burgerlijke en mi
litaire autoriteiten.
Bij de lichtprocessie 's avonds kwa
men de eerste delegaties alweer terug
van de drie km. lange processieweg toen
de laatste nog niet vertrokken waren.
Na het Credo gaven drie kardinalen de
zegen en werd een korte vlaggenparade
gehouden van veertien naties.
Vroeg, heel vroeg is de reveille. Om
zeven uur gaan de eersten al de
Kruisweg op. Vrij snel daarna volgt
het Nederlandse detachement met
voorop twee cadetten met een houten
kruis. Het wordt een mars bergop
langs de weg van het lijden, die de
weg naar de vrede is. Wanneer de op
gang betreden wordt, treedt aalmoe
zenier Pompe voor de microfoon:
Voor zovele zieken, gewonden, voor
het derde deel van de mensheid dat
honger lijdt, is de kruisweg een da
gelijkse gang. Leer ons Heer het lij
den van U en van andere mensen te
begrijpen. Bij elke statie bidt een aal
moezenier voor terwijl wij mediterend
voorbijgaan. Intussen komen er weer
anderen naar de opgang, spreekt een
aalmoezenier in een andere taal, en
zo gaan er voor en na ons drie uur
lang militairen die weg van boetvaar
digheid.
Om tien uur zijn wij allen verzameld
in de nieuwe enorme basiliek van Paus
Pius X, waar de bisschop van Lourdes,
mgr. Theas, de pontificale Mis opdraagt
geassisteerd o.a. door aalmoezenier
Schoonderbeek. Tijdens deze Mis wordt
een boodschap van Z.H. de Paus voorge
lezen, waarin de H. Vader ons aanspoort
te volharden in broederlijk gebed voor de
vrede. Indrukwekkend is de aanvangs-
melodie der paratroopers tijdens de con
secrate en de Last Post bij het geden
ken der gevallenen.
Tot besluit en bekroning van deze
dag werd 's middags de processie van
het H. Sacrament gehouden: een ware
triomftocht. Na de processie stelden al
le delegaties zich op de Esplanade op,
waaomheen in de schaduw vijfhonderd
zieke militairen lagen. Met een erewacht
van de marine ging de Italiaanse leger
aalmoezenier zegenend met het H. Sa
crament alle zieken voorbij.
Na de algemene zegen spraken de di
verse legerbisschoppen een afscheids
woord. Opvallend vurig riep een Spaan
se Monseigneur zijn soldaten op zo te
blijven geloven als zij hier deden. Ook
kardinaal Alfrink nam afscheid, dankte
de Nederlanders voor hun vurig gebed
en gaf de opdracht mee dit geloof in de
kazernes uit te dragen. Als laatste sprak
kardinaal Feitin tot allen die hier baden
voor de vrede en die vrede vanochtend
in de communie gevonden hebben, welke
juist de enige vrede is die de wereld
kan redden.
SCHIPHOL, 13 juni Nadat vrijdag
middag bewoners van Texel een vlieg
tuigmodel, dat door een kleine leger-
raket de lucht werd ingeschoten, hoog
boven hun hoofden hadden zien ver
dwijnen, deden al spoedig geruchten de
ronde, dat Nederland een tweetraps
raket had gelanceerd. Het A.N.P. ver
neemt echter van ir. A. J. Marx, direc
teur van het Nationaal Luchtvaart La
boratorium te Amsterdam, dat het hier
een volgens de directie weinig opzien
barende periodieke proefneming be
treft met een ongeveer anderhalve meter
lang model van een vliegtuig, dat naar
een hoogte van vier a vijf kilometer
werd gestuwd door een gewone leger-
raket voor kleine afstanden. Op de punt
daarvan was het model vastgemaakt.
Later valt de raket er af en blijft het
model op eigen kracht in de lucht.
Aan boord heeft het radio-meetappa
raten, die tijdens de vlucht waarnemin
gen naar de grond seinen.
„Het is dus zeker geen raket in de
zin van de ruimtevaart," aldus ir. Marx.
„De metingen die door het model wor
den verricht, kunnen niet in onze wind
tunnels geschieden. U moet zo'n vlucht
dus beschouwen als een aanvulling op
het laboratoriumwerk."
De lancering van bet model, die van
belang is voor de vliegtuigontwikke
ling in Nederland geschiedde in op
dracht van het Nederlands Instituut
voor Vliegtuigontwikkeling te Delft.
Het model zelf had geen motor,
waardoor het voortgestuwd werd, doch
de raket gaf het een snelheid van circa
1*4 maal het geluid. Op dat moment
viel de raket er af en begonnen de
waarnemingen, die voor het luchtvaart
laboratorium van belang waren.
Uiteraard nam de snelheid van het mo
del daarna door de wrjjving met de
lucht zeer snel af. De vlucht zonder
raket duurde hoogstens een minuut
voor het model zo veel vaart had ver
loren, dat verdere waarnemingen niet
meer interessant waren.
Het model kwam dank zij een automa
tische parachute en een van te voren
afgestelde stuurinrichting veilig in de
Waddenzee neer, waar men het heeft
opgehaald.
CANBERRA, 11 juni (Rtr.) De
„Canberra Times" heeft de suggestie
gedaan, of het niet mogelijk zou zijn, dat
er een niet-aanvalsverdrag wordt ge
sloten tussen Nederland en Indonesië.
Het blad schrijft: „Als Nederland inter
nationale waarborgen tot bijstand heeft
ingeval westelijk Nieuw-Guinea wordt
aangevallen, zou het redelijk zijn, dat
internationaal verzekerd wordt, dat de
territoriale integriteit van Indonesië in
gelijke mate wordt beschermd.
„Als beide landen niet voornemens
zijn elkaar aan te vallen, zou dit tot
uiting kunnen worden gebracht in een
niet-aanvalsverdrag waarin de belof
ten van beide landen worden versterkt
door een garantie van andere mogend
heden, waarbij Australië zich zou kun
nen aansluiten", aldus het blad.
NIEUW DELHI, 13 juni (UPI) Na
een strijd van drie uur met behulp van
gummistokken en traangas, heeft de po
litie in Nieuw Delhi een menigte van
50.000 gebaarde en tulbanden dragende
Sikhs uit het oude centrum van de stad
verdreven. De Sikhs, een strijdlustige,
religieuze sekte, demonstreerden voor
een gescheiden staat met Punjabi als
voertaal. Volgens de politie werden 500
betogers gearresteerd. Vijftig personen
zouden zvin gewond, onder wie enkele
politie-agenten.
MAASTRICHT. 13 juni In opdracht
van de paus zond kardinaal Tardini een
telegram aan pater P. Schols van de
sociëteit der Afrikaanse missiën, die
momenteel voor studie in Rome ver
blijft. Dit telegram van het vaticaan
was bestemd voor de 77-jarige me
vrouw M. Kicken-Jacobs te Limmel-
Maastricht, die op de dag van haar gou
den huwelijksfeest 10 mei in het
Maastrichtse ziekenhuis St.-Anna-
dal moest worden opgenomen wegens
een bovenbeen-fractuur.
Deze telegrafische apostolische ze
gen werd door pater P. Schols s.m.a. di
rect doorgestuurd naar Maastricht, die
in een begeleidend schrijven aanteken
de: „Ik twijfel er niet aan of dit zeer
persoonlijke gebaar van het vaticaan
zal door de zieke op prijs worden ge
steld en zal voor haar een troost en
opbeuring betekenen bij het ongetwij
feld zware kruis dat zij te dragen heeft
gekregen. Tijd en gelegenheid toela
tend, zal ik haar tijdens mijn verblijf
in Nederland in het ziekenhuis gaan be
zoeken".
Niet alleen de bejaarde patiënte zelf,
maar ook verplegend personeel en an
dere patiënten in het ziekenhuis waren
zeer verheugd met deze pauselijke bood
schap.
et een fijn, rustig klapje is za
terdagmiddag in het hoofdste
delijk Oosterdok een model van
de Hembrug in de lucht gevlogen.
Daarom treurde niemand, integendeel:
de vele belangstellenden op de wal of
aan boord van maar liefst 74 binnen
vaartuigen maakten een enthousiast
kabaal toen de brokstukken in het wa
ter belandden. Zo wilde het de Am
sterdamse Sociëteit Van Binnenvaart-
vrienden die aan het begin van haar
jaarlijkse havenrallye op ondubbelzin
nige wijze duidelijk maakte dat de
Hembrug een bijzonder ernstig obsta
kel is in de ontwikkeling van de haven.
Zij liet door ingenieurs van de NDSM
een miniatuur-Hembrug vervaardigen,
deze op dekschuiten naar het Ooster
dok brengen en daar door Vader Rijn,
Neptunus en een beeldschone Stede
maagd zo krachtig vervloeken, dat het
gevaarte er wel aan moést. De lontjes
brandden wat aarzelend, in de stromen
de regen en verscheidene gaven er
zelfs de brui aan, maar wat dapper vol
hield was toch voldoende om de brug
volkomen vernield in het water te sto
ten.
Met dit knallende protest tegen de
overheid begon dan de havenrallye
welke deze keer in het bijzonder was
opgedragen aan de dekschuit, het ty
pische platte vaartuig, in Amsterdam
geboren en uitgegroeid tot een vloot
van thans 3000 schuiten. In kiellinie
tokkerden bootjes van allerlei pluima
ge over Amstel en Y, draaiden op een
gegeven moment bij voor een impo
sante parade van dek- en zolderschui
ten en koersten vervolgens in de rich
ting van het Havengebouw, waar de
druipnatte opvarenden konden beko
men van het intensieve piekeren over
de talloze problemen die het rallye
comité hun ook nu weer had voorgezet.
Naar een goede gewoonte werd dit
heerlijke binnenvaartfestijn besloten
met een voortreffelijk etentje aan boord
van het schoolschip „Koningin Wilhel-
mina". Een strijkje op de achtergrond,
de zoet-gevooisde stemmetjes van de
schippers in spé, een goed glas Savig-
ny-Grands Liards en buiten het bewe
gende décor van de deinende schepen
rondom de „Koningin Wilhelmina", het
alles droeg bij tot een sfeervolle fina
le van het feest voor hen, die niet al
leen de binnenvaart, maar ook Amster
dam een warm hart toedragen.
rn ,/'v 1-
het auditorium van het gebouw
van het Ned. Inst, van Praeven-
tieve Geneeskunde te Leiden ver
zamelde zich zaterdagmiddag een vro
lijk gezelschap met de opvallende
merkwaardigheid, dat van elke aan
wezige een duplicaat present was. Een
verheugend groot aantal tweelingen
had n.l. gehoor gegeven aan de op
roep tot medewerking aan het meer
lingen-onderzoek, zoveel, dt zelfs een
aantal door plaatsgebrek op de bijeen
komst, teleurgesteld moesten worden.
Dit deelde de voorzitter van de Ned.
Ver. van Tweelingen, dr. J. W. Bruin,
mede in zijn openingswoord. Zijn wel
kom, richtte hij, behalve tot de ruim
85 tweeling-partners, ook tot de talrij
ke belangstellende medici.
De bekende dermatoloog en sinds ve
le jaren de nestor van het tweelin-
onderzoek prof. dr. H. W. Siemens,
sprak met toelichting door interessant
fotomateriaal, over de groei van dit
onderzoek en de onschatbare waarde
voor de volksgezondheid. Zij, die zich
hiervoor beschikbaar stellen, hebben
een grootse taak: het verstrekken van
vergelijkingsmateriaal voor het vast
stellen der eigenschappen verband
houdende met erfelijke aanleg. Na de
ze inleiding schakelde prof. Siemens
over op de tweeling-humor, welke blij
kens, zoals b.v. de vertwijfelde Amor,
niet wetende welke dergelijke partners
zijn pijl moet treffen.
Dr. De Wilde sprak over het onder
zoek door bestudering van het vinger-
patroon, in academische termen: on
derzoek van rechts-links a-symmetrie.
Het feitelijke doel der bijeenkomst
was propaganda voor het tweeiingon-
derzoek in dienst van de rheuma-be-
strijding, voor dit doel werd het „Cen
trum Leiden en omgeving van de Ned.
Ver. van Tweelingen opgericht, hier
over sprak specialist dr. II. A. Val
kenburg.
De hierna volgende rondvraag had
behalve medische, ook humoristische
aspecten. Het gezelschap, waarvan het
zwakke geslacht (in tweevoud) sterk
in de meerderheid was, begaf zich
hierna - als gast van de Vereniging -
naar de kantine, later schaarde men
zich aan een gezamenlijke maaltijd
waar vele relaties zijn aangeknoopt en
belevenissen, zoals alleen tweelingen
die kunnen meemaken, werden uitge
wisseld.
Na een korte oprichtingsvergadering,
zorgden enige anonieme academi
ci voor amusement met conference en
goochelen, niemand zal het de illusio
nist kwalijk genomen hebben dat ook
lllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllilllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllMllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllll
hij op zeker moment niet meer wist
wie „wie" was. Het aantal (dubbele)
meldingen voor regelmatig onderzoek
was groot, waardoor deze bijzondere
samenkomst het gestelde doel heeft
bereikt.
onderdvijftig personen in en bui
ten ons land lijden aan een chro
nische aandoening die men wel
met de naam „Veeritis" aanduidt, en
die hen sinds 1956 ieder jaar tezamen
drijft in het Veerse stadhuis om daar
gezamenlijk hun zwak te cultiveren.
Die aandoening bestaat uit een onuit
roeibare verknochtheid aan het ver
stilde Zeeuwse stadje, zózeer, dat zij
zich vier jaar geleden verbonden heb
ben om de belangen van Veere naar
vermogen te behartigen en tot dat
doel de vereniging Vrienden van Vee
re" in het leven riepen. Onder hen
treft men uiteraard veel Zeeuwen aan,
zoals de voorzitter, de Leidse advocaat
mr. dr. W. Hugenholtz, maar even
goed authentieke Groningers, en zells
in België, Engeland en Schotland wo
nen lieden, die voor de bezonken char
me van Veere zijn bezweken en zich
b(j de vereniging hebben aangesloten.
Zaterdag waren enkele tientallen
vrienden weer gast van burgemeester
jhr. C. den Beer Portugael voor hun
jaarlijkse samenkomst, die ditmaal in
het teken stond van het Deltaplan. Een
fijne motregen druilde omlaag en het
leven van Veere was die dag verder
in de bedding teruggetrokken dan ooit,
maar aan de bekoring van het stadje
deed dat geen afbreuk. Integendeel,
de sfeer leek eerder nog verinnigd, en
de vrienden zullen aan deze ontmoe
ting zeker geen minder prettige her
inneringen bewaren dan aan vorige.
Zulks te meer omdat zü zaterdag een
bijzonder edelmoedig gebaar maakten
jegens hun aanbeden stad door de bur
gemeester een schilderij aan te bie
den, en wel een door de Wassenaarse
kunstschilder Bob Bruyn vervaardigd
portret van de koningin.
Onder staatkundigen is van tijd tot
tijd de strijdvraag aan de orde, of on
ze vorstin zich rechtens de markiezin
van Veere kan noemen. Dit heerlijke
recht viel de eerste maal aan Maximi-
liaan, die in 1547 tot stadhouder van
Holland, Zeeland en Utrecht werd uit
geroepen, te beurt, en sindsdien heeft
het Huis van Oranje het markiezaat
over Veere en Vlissingen behouden.
Nu houden sommigen vol, dat in de
Franse tijd al dergelijke privilegiën zijn
afgeschaft, en dat derhalve ook ons
vorstenhuis geen rechten mees op het
Veerse markiezaat kan lateft gelden.
Anderen bestrijden deze opfnie, maar
huldigen wel de overtuiging, dat niet
koningin Juliana, maar prinses Wil
helmina als de markiezin van Veere
is te beschouwen. De heer Hugenholtz,
die momenteel de geschiedenis van
Veere te boek stelt en daarin ook aan
deze interessante staatsrechtelijke aan
gelegenheid aandacht schenkt, zei in
zijn toespraakje bij de aanbieding van
het geschenk in elk geval, dat er voor
de vrienden van Veere maar één mar-
kiezinne is, en dat is koningin Juliana.
De vierde bijeenkomst stond, zoals
wij reeds schreven, in het teken van
het Deltaplan, dat ook Veere niet on
beroerd zal laten. Drs. M. C. Verburg,
directeur van het Zeeuwse E.T.I., hield
's-morgens over deze betrekking een
causerie, waarin hij o.m. stelde, dat,
wilde men Veere als „openluchtmu
seum" ongerept behouden, het aantal
toeristen niet te massaal mocht wor
den. Het in ontwerp verkerende nieu
we stadsplan houdt met deze overwe
ging rekening, al is er wel een hotel
in opgenomen. Ir. H. Dibbits, direc
teur van de zuidelijke Deltadienst,
knoopte hierbij aan door op te mer
ken, dat het buitensluiten van auto's
in dit opzicht aanbevelenswaardig zou
zijn. En de burgemeester deelde mee,
dat het plantsoen voor het stadhuis in
elk geval intact zal blijven en niet
plaats zou maken voor bestrating, zo
als een destijds aangenomen, maar
door de Kroon vernietigd, raadsbesluit
had gewild. De vrienden van Veere
maakten 's middags nog een tochtje
naar de Deltawerken in het Veersegat,
(Advertentie)
helpen U er overheen
DEN HAAG, 13 juni Verwacht
mag worden, dat deze week de vroege
aardappelcampagne in ons land op
gang zal komen. De afgelopen week
nam met name in het centrum van de
ze teelt, Noord-Holland, de aanvoer
reeds sterk toe en in de komende week
zal dat in versterkte mate het geval zijn.
Vertaling:
T. A. BRVISKLAVS
16
„Ik zit niet, toch maar. Ik ben aan 't lezen," pro
testeerde meneer Hobbs, „maar wat erger is, ik zag
gisteren drie flessen ketchup hier in huis komen.
Goeie genade, Peggy, wat doe je met dat soul
spoel je er de gootsteen mee door?"
„Lieveling, wat maakt het nu voor verschil, wan
néér we ketchup kochten? Waar het op aan komt, is.
dat alles nu op is. En we gieten het niet door het
gootsteengat. Schrijf nu maar twee flessen ketchup
op en schei uit met je druk te maken over dingen,
die niet tot jouw terrein behoren".
Meneer Hobbs mompelde iets van: dat h^j op zijn
terrein failliet ging wegens de verkwisting van een
ander op haar terrein en schreef onderwijl het ge
vraagde op.
Mevrouw Hobbs stond in de keuken bij de aan
recht. „Roger, zolang je toch niets te doen hebt, wil
je er nog wel een potloodslijper en een broodmes bij
schrijven. O ja, en een papieren handdoekhouder".
„Goeie hemel, hebben we nog niet genoeg spullen
in huis?! Wat bedoel je met een papieren handdoek-
houder?"
„Eén van die metalen dingen om een rol met pa
pieren handdoeken vast te houden. Zoals dat hier".
„Wat mankeert daaraan?"
„Telkens als je probeert om een papieren hand
doek af te scheuren, valt de rol in de gootsteen. Kijk
maar." Mevrouw Hobbs trok aan een papieren hand
doek en zoals ze voorspeld had, raakte de rol los en
viel In de afwasteil. „Zie je?"
Meneer Hobbs noteerde de gewenste artikelen.
„Als je wist, dat het in het water zou vallen, was
het stom van je om het te proberen," zei hij.
Omdat hij er toch niet in slaagde het aantal van
die tochten naar het dorp te verminderen, trachtte
meneer Hobbs er wat meer doelmatigheid in te
brengen in de hoop, op die manier een paar van de
uren te redden, dat hij in het warme zand op het
strand zou kunnen liggen of wandelen door de stille
heide.
Onderweg naar het dorp maakte hij een tweede
lijst van alle artikelen, tot welks aankoop mevrouw
Hobbs hem geestelijk in staat achtte. Dan deed hij
in een vloek en een zucht deze boodschappen. Hij
begon aan de ene kant van de winkelwijk en eindig
de aan de andere, uitgeput, maar met het gevoel,
iets groots verricht te hebben.
Als hij dan zijn pakjes op de achterbank van de
wagen gedeponeerd had, ging hij op zoek naar me
vrouw Hobbs, die hij gewoonlijk in één van de bei
de warenhuizen vond, staande voor een hoge stapel
artikelen, welke transpirerende jongelui in vuile,
witte schorten met de minuut nog hoger maakten.
„Bijna klaar, liefste?"
„M'n hemel, neen! Ik moet nog van alles kopen.
Waarom ga je niet vast in de wagen zitten en neem
je een boek? Je zult me nerveus maken, als je zo
om me heen blijft draaien."
„Maar weet je, hoe laat het is?"
„Ik kan er niets aan doen, Roger. Als je eten wilt,
moet er iemand voor zorgen, dat het gekocht wordt.
O ja dat doet me eraan denken, dat ik nog wat
geld nodig heb. Waarom geef je me je portefeuille
niet? Dan zal ik je straks wel zeggen, hoeveel ik heb
uitgegeven."
Het was verontrustend, maar meneer Hobbs hoop
te, dat, als mevrouw Hobbs uiteindelijk het huis vol
proviand gestopt had, zijn dagen een meer ordelijk
aspect zouden aannemen. Dan zou hij misschien tijd
vinden voor zijn meer belangrijke plannen.
Tot zover evenwel liep alles niet- bepaald zoals hij
gedacht had.
Meneer Hobbs zag met verlangen de komst van
zijn twee getrouwde dochters tegemoet. Dan zou al
les wel van een leien dakje gaan. En terwijl hij dacht
aan de gelukkige uren, die hij met zijn kleinkinde
ren zou doorbrengen, doorstraalde een warm gevoel
zijn hart.
HOOFDSTUK VII
DE TIJD VAN UITGAAN BREEKT AAN
Meneer en mevrouw Hobbs reden zwijgend
van Long Beach. Ze hadden zo even Brenda
de boot naar het vasteland gezet. Na een w
lang over de grenzenloze, blauwe oceaan te hebben
gestaard, had ze haar oordeel over Grey Gables
uitgesproken en het vonnis luidde ongunstig.
Brenda was grootgebracht in het noorden van
Zweden, dat, zoals ze toegaf, een eenzaam en
schaars bevolkt gebied was. Maar met Grey Ga-
bles vergeleken was het beslist overbevolkt ge
weest. Althans zoals Brenda zei: „Daar waren ten
minste nog een paar mensen en zo nu en dan hoor
de je een wolf".
Ze keerde naar Cleveland terug om een bezoek te
brengen aan een broer, die in een overbevolkt huis
in een overbevolkt deel van de stad woonde. Daar
wilde ze uitrusten, totdat de familie Hobbs na La
bor Day terugkeerde.
„Het zal wel meevallen," zei mevrouw Hobbs met
gedwongen opgewektheid. „Ais Susan en Jane maar
eenmaal roet de kinderen hier zijn. Dan kan ieder
een een handje meehelpen. Tot dan is Kate toch
meestal van huis en het zal wel eens leuk zpn om
zelf zo'n beetje te redderen."
Een mateloos gevoel van neerslachtigheid maakte
zich van meneer Hobbs meester.
Later op die dag ging hij naar boven om zijn han
den te wassen.
Hij had beneden bij de baai wat grote stenen
bijeen geraapt. Die had hij mooi op een rij langs
de randen van de oprijlaan gelegd in een laatste
poging om de melkboer van het gras af te houden.
Wordt vervolgd,)
MOSKOU, 13 juni (A.F.P.) Onder
de ongeveer 150 miljard sterren en pla
neten van ons melkwegstelsel bevinden
zich een 150.000 planeten waar waar
schijnlijk levende wezens zijn. Dat leven
is uiteraard afhankelijk van het sta
dium van evolutie waarin de betrokken
planeet verkeert, maar het moet nood
zakelijkerwijs gelijken op de levende
vormen op onze aarde. Tot deze con
clusie is de Russische bioloog prof. Joe-
ri Rail gekomen na een uitgebreide stu
die van de levensvoorwaarden in de
ruimte. Hü heeft zijn conclusie uiteen
gezet in het bijvoegsel van deze week
van het Sovjet-regeringsblad „Izves-
tia", aldfts meldt het officiële Russi
sche persbureau „Tass".
BRISBANE, 13 juni (UPI) Er zijn
enkele aanwijzingen, waaruit men zou
kunnen afleiden, dat het ongeluk met
de Fokker „Friendship", die vrijdag jl.
nabij de kust van Queensland (Austra
lië) in zee is gestort, toe te schrijven is
aan een misverstand. Kort voordat de
machine neerstortte vroeg de piloot,
Pollard, aan de verkeerstoren van het
vliegveld Mackay toestemming om ho
ger te gaan vliegen. De verkeerstoren
dacht op dat ogenblik, dat het toestel,
eigendom van de „Trans Australia Air
lines", op een hoogte van vijfduizend
voet vloog. Klaarblijkelijk is dat niet
het geval geweest.
Alle 29 inzittenden van het vliegtuig
zijn bij het ongeluk om het leven geko
men. Vandaag doen duikers van de
Australische marine een poging het
wrak of delen ervan boven water te
brengen. Tot dusver heeft men acht do
den geborgen.
De Deense film „Dies Irae" heeft de
„gouden camera" gewonnen als de
beste Scandinavische film op het inter
nationale filmreferendum van Vichy.
I
i
