Nieuwe Haarlemsche Courant | 1960 | 22 juni 1960 | pagina 9

Goddet roept bergen te hulp

voor de Tour de France

Meer strijdlust is het parool

Zwakke start van

HET DAMESTENNIS

H

I

Wereldrecord voor
Armin Hary

Duitser loopt tweemaal
een fantastische race

t

MENEER HOBBS
NEEMT VAKANTIE

Trein en boot zijn nu ook
bij de vaste attributen

IN T.TT.T.F. NEEMT DE BEDRIJVIGHEID TOE

Wimbledonkampioenschappen

Machtige pr ij zen-
pot voor renners

De 100 meter in 10 sec.

Minuut stilte bij start
voor Coppi en Saint

STABLINSKI NIET
IN DE TOUR

Kunen's poging faalde

Darrigade snelste op
het eiland Man

Ronde van Zwitserland

Jef Lahaye in de
voorste gelederen

Opwinding rond Ingo'

Maspes zegeviert in
Milaan op de sprint

WOENSDAG 22 JUNI 1960

PAGINA 9

SR

(Van onze sportredacteur)
LILLE, 22 juni Het oude
bannetje, dat voor het jaarbeurs
gebouw in de hoofdstad van Frans
yiaanderen al urenlang gekeken
naar de steeds toenemende
lijvigheid en het driftig op en
rijden van luidruchtig be-
jdilderde automobielen, verza-
r e'de de jeugd om zich heen.
,.ebnend tegen een stenen paal-
je> vlak bij de door twee agenten
treng bewaakte toegangspoort,
6rtelde hij met glinsterende oog-
[es van die vierde juli in 1906. Hij
derinnerde zich de eindsprint als
ae dag van gisteren en hij wist
Pok precies de namen van de
BVee, die over de brug van Cante-
kwamen aanstuiven. Passe-
*ou en Georget leverden een
eiie strijd om de zege, die de
j.-Ppkste vierhonderd harde francs
Aker zou maken. Midden in de

nacht verlieten Passerieu, Georget
en nog tal van anderen Lille
weer. Heel stilletjes en er was
weinig volk op de been bij de
start.

Zo was de Tour de France vier
envijftig jaar geleden. Lille maak
te voor het eerst kennis met het
toen reeds vier jaar oude wieier-
avontuur, waarvan de leiding be
rustte bij Henri Desgranges.
Slechts weinigen konden zich op
winden over „dit dwaze gedoe op
fietsen". Maar, als zondagmorgen
om tien uur een bontgekleurde
karavaan van 128 wielrenners en
al wat erbij hoort vertrekt van de
Boulevard J. B. Lebas zullen dui
zenden zich verdringen achter
inderhaast opgetrokken houten
hekjes. Dan start de Tour de
France 1960 en niemand wil dat
ogenblik missen.

-'«ti f' Via een zege met 61 64

25 jaar tafeltennis

Niet iedereen smaakt
spaghetti

Stirling Moss denkt al

weer aan races

Valse propaganda?

Zodra ik kan.

CO O

Is nogal Wa(; veranderd aan 's we-
het a-m(Jste wielerkermis, sinds

..stalbaaf'. ]Ta,ar Bahamontes met zijn
form in ^austo Coppi het ere-plat-
beklom f Parijse Pare des Princes
tfe sni,»0? zich de goudgele trui over
hauwoiS}11 ei's te 'laten trekken. Want,
volf'pnr Vs.i d Jacques Goddet zich de
teruggetrokken in zijn zo
merverblijf aan de Rivièra om nog wat
te mijmeren over hetgeen zich on-
zijn super-visie op de Franse we-
had afgespeeld en vooral om te be
delen van zijn woede, omdat hij de
pavaan als een lusteloze meute door
tl® Alpen had zien trekken, of de plan-
VVp,.voor I960 werden reeds getrokken,
Gewaar duurde het geruime tijd voor
iva^det en zijn staf helemaal „rond"
41 "Sn, maar bijna onmiddellijk stond
dat er een stap-terug gedaan
worden, dat er in het parcours
hojb berSetappes moesten worden opge-
fetwl en niet ritten, die wel impone-
leken, omdat het programma b(j-
9r0t ?,'d de klim naar de top van de
it, ,te Sint Bernhard vermeldde, maar
<3a.eite minder „gruwelijk" waren, om-
da'. er op zo'n klauterpartij een dus-
)va! g lange uitloop volgde, dat heel
<36p, mindere goden een aanmerkelijk
van hun achterstand zouden kun-
Wegwerken.

Echte bergetappes

nu het resultaat van de reactie,
de gebruikelijke aanloop weer
V0| de west" naar de Pyreneeën
kt een periode, waarin de krachten
fce" strijdenden geducht op de proef
v;teld zullen worden. Als eenmaal de
van de eerste hindernis de 1710
v*ter hoge Aubisque bereikt is,
kt een periode van liefst negen da-
Waarin onophoudelijk geklommen
(,1 kedaald zal moeten worden. En daar
6^' het niet bij- Goddet gaf de Tour
V befaamde Pyreneeënrit met de
Urn)alet, de Aspin en de Peyresourde

terug. Bovendien laste hij Alpenetappes
in, <tie herinneringen oproepen aan de
„goede oude tijd". Twee dagen achter
elkaar zullen de superklimmers het
strijdtoneel kunnen beheersen. Eerst in
de historische etappe van Gap naar
Briangon met als te overwinnen berg
toppen de Vars (2111 m.) en de Izoard
(2360 m.). De volgende dag vermeldt
het programma o.a. de befaamde
Chamrousse-Luitel. Befaamd, niet om
de hoogte van deze hindernis, maar we
gens zijn ongenadig steile hellingen.

Dagelijkse ploegenstrijd

Niet alleen wat betreft de bergen
heeft Goddet een greep gedaan in de
oude, flink bestofte doos. Hij heeft nóg
een formule opgediept, waarvan in
het verleden is bewezen, dat die de
strijdlust aanwakkert. Het ploegen-
klassement zal deze keer namelijk
niet worden opgemaakt aan de hand
van de hoogst geklasseerden in de
algemene rangschikking. De volgorde
zal, zoals bijvoorbeeld in 1953 toen Ne
derland met de eer ging strijken,
weer bepaald worden door het resul
taat-van-de-dag. De tijden van de bes
te drie zullen bij eikaar opgeteld wor
den. Met andere woorden: Goddet
smeekt om dagelijkse strijdlust. „El
ke dag twee en als het even kan drie
man in het offensief", aldus zijn uit
nodiging aan de ploegen en hun lei
ders. Dat daarbij de vier grote ploe
gen België, Frankrijk, Italië en
Spanje van elk veertien man dui
delijk in het voordeel zijn, laat zich
begrijpen. Vandaar, dat er voor de
kleinere teams van acht renners
speciale prijzen zijn gecreëerd, die
uitgekeerd worden als de overmacht
van de groten té duidelijk is.

Nog een nieuwtje heeft Goddet be
dacht. Eén keer, in Bordeaux, stopt hij
de karavaan in de trein om zo de aan
loop naar de Pyreneeën te bekorten.
Later, na de Alpen, laadt hij de meute
in een boot, die het Meer van Genéve
oversteekt, waardoor sneller koers ge
zet kan worden naar het eindpunt, het

toï^NDEN, 21 juni De meest bij-
dejf!ere kledij zag men dinsdag op de
t(l 'Ke banen van de all-England club
l>i0 Zuidwest Londen van de „gla-
VvA'r-giris" ij, de internationale tennis-
\N'Ul. Het was 'de eerste dag van de
V'^-enkelspelen op het centre court
Wimbledon.

Lou Bryan, een goudblonde
'V'hiheid uit Florida, spande de kroon
Pijk een wit broekje met op Iedere
■JU de Amerikaanse vlag, in rood,
'•ft IjW en wit. Het vertoonde spel van
N) ahies was bijzonder matig. In vrij-
"ö^Seen enkele partij was van enige
hing sprake.

K 0

t zeven geplaatste speelsters hand
je. s en zich zonder al te veel moei-
9ioe ®chts de 38-jarige Hongaarse kam-
r°ei)i(i ^Uzy Kormoczy kwapi even in
fPtW^heden tegen de bijna de helft
°h»n Britse mej. Catt. Maar ook de
iitf^Wse won 6—4 6—3.

?hi Op Bueno had 46 minuten nodig
i6 IVtl Belgische kampioene Christian-
s cor,^Ce'is uit te schakelen. Haar gro-
lntV"re e Darlene Hard deed het

Hot -i 'n 39 minuten de derde ron-

Flipt 11 ltlrr\ wt o vt tton T T 1-

f iVTon ^oihEiie is-cuuyxueiie Liinsuaii-

s cor,^Ce'is uit te schakelen. Haar gro
ins vlotirren4e Darlene Hard JJ

a reikt„ ef- via een zege met

6B- Hot 1in 39 minuten de c.

Seniel mtkomen van Jane Lehane,
h^biint 2a Australische speelster,
jiaii n_re kansen van Christine Tru-
jhhzip V?-,de kwartfinales te bereiken
te'sje vl .,F' versroten. Het Engelse
a en Jsloeg. Ann Wheeler met 6—1
ae enige tegenstand van be

tekenis die zij in de komende dagen
zal ontmoeten komt van de kant van
de 17-jarige Karin Kantze uit Califor-
nië.

In het heren dubbelspel verdwenen
de eerste geplaatsten van de lijst van
mogelijke titelkandidaten. Het waren
Arilla en Gimeno, de als nummer drie
geplaatste Spanjaarden, die na een
harde strijd met 911 1315 en 36
werden uitgeschakeld door de Mexica
nen Contreras-Llamas. Het pad van de
als aspirant-kampioenen gedoodverfde
Australiërs Fraser-Emerson ging even
min over rozen. Tegen hun landgeno
ten Lane Phillips-Moore waren vier
sets (62 64 9II en 62) nodig om
tot winst te komen.

Partijen van vijf sets waren bij de
heren geen zeldzaamheid. Het bontst
maakten de Britten Becker en Pickard
het. Om de Nieuw-Zeelanders Gerrard
en Otway uit te schakelen hadden zij
zelfs een set van 2018 nodig (0—6
2018 26 63 64). Een ~nder uit
puttend duel werd geleverd door de
Amerikanen Bucholz en Mackinley en de
Indische spelers Krishnan en Kumar.
De Amerikanen wonnen tenslotte met
62 64 36 57 63. De partij tussen
Mulloy-Patty (VS) en Ayala-Candy
(Chili-Austraiië) moest bij de stand 75
1416 32 in het voordeel van de Ame
rikanen worden afgebroken wegens de
invallende duisternis.

Pare des Princes in Parijs. Wie daar
straks gehuldigd zal worden? Wij ho
pen er morgen nader op terug te komen

PARIJS, 21 juni De prqzenpot
voor de Tour de Francerenners is aan
zienlijk vergroot, n.I. van 52 miljoen
francs in 1959 tot 57 miljoen (ongeveer
436.000,-)hetgeen neerkomt op een
gemiddelde van 3300,- voor elk van
de 128 renners. De meest ingrijpende
wijziging in het prijzenschema is wel
dat in de laatste etappe de premie voor
het ploegenklassement verdubbeld zal
worden, terwijl voor die etappe tevens
een extra-prijs van 1 miljoen francs is
beschikbaar gesteld om de strijdlust
aan te wakkeren.

Die extra-premie zal worden betwist
in vier sprintwedstrijden onderweg en
één bij de aankomst in het Pare des
Princes. Ook de waardering voor het
puntenklassement is gewijzigd. In de
strijd om de „groene trui" zullen nu
nog slechts de eerste zes plaatsen van
het etappeklassement van belang zijn,
t.w. de eerste plaats wordt beloond
met 10, de volgende met 6, de derde
met 4, de vierde met 3, de vijfde met
2 en de zesde plaats met 1 punt.

Wat het ploegenklassement betreft:
dit zal deze keer worden opgemaakt
aan de hand van de tijden van de drie
best geplaatste renners van één ploeg
in elke etappe. De wijze waarop de
prijs voor de meest strijdlustige renner
wordt toegekend is eveneens veran
derd. Alle journalisten zullen een stem
in het kapittel hebben en de renners
zullen afhankelijk van het aantal toege
kende punten 100 tot 200.000 francs krij
gen.

Bij de start in Rijssei zal een minuut
stilte in acht worden genomen ter na
gedachtenis van Fausto Coppi en Gé-
rard Saint.

Het bergprofiel van de Tour
de France 1960. Na twee da
gen in de Pyreneeën (tien
de en elfde etappe) wordt,
weliswaar wat lichter, geste
gen en gedaald naar de
Cevennes (dertiende en
veertiende etappe), waarna
de karavaan meteen de uit
lopers van de Alpen bereikt
heeft om in twee reuzen-
ritten(zestiende en zeven
tiende) vermoedelijk de be
slissing te forceren.

IIIIMIlUülllllllllllllllllllllltlllllllllllllllinilllllllllMlilllllilll'

PARIJS, 21 juni In de Franse na
tionale ploeg voor de ronde van Frank
rijk is Jean Stablinski, die niet geheel
fit is, vervangen door Edouard Del-
berghe, die aanvankelijk zou starten in
de ploeg Parijs-Noord. Zijn plaats in de
ze ploeg wordt ingenomen door André
Le Disser.

ROTTERDAM, 21 juni De aange
kondigde aanval van de Breda-
naar Frans Kunen op het Nederlands
record 10.000 meter op de Nenytobaan
te Rotterdam, is op niets uitgelopen.
Aangezien de Apeldoornse lange-af-
standloper Klaas de Ruyter niet deel
nam, moest Frans Kunen al het zware
werk alleen opknappen. De Rotterdam
mer De Bruin en Piet Bleeker waren
de enigen, die hem nog konden volgen.
Frans Kunen maakte een tijd van 30
min. 26.6 sec. en bleef daarmee 46.6
sec. boven het record van Hein Cujé
(29.43.-).

et met een varkensblaas bespan
nen slaghout heeft plaats moeten
maken voor het nopjesrubberen,
het sponzen en het sandwich-bat, maar
de tafeltennissport is dezelfde geble
ven, een sport voor behendige en leni
ge lieden met een scherp reactiever
mogen. Zaterdag aanstaande viert de
Nederlandse Tafeltennis Bond zijn 25-
jarig bestaan. Ongeveer 15.000 tafelten
nissers zijn bij de organisatie aangeslo
ten. Zij zijn verdeeld over 18 afdelin
gen.

Vertegenwoordigers van de Amster
damse, Utrechtse, Rotterdamse en
Gooise bonden namen in 1935 een koen
besluit. Zij stichtten op 23 juni de

AGNES SIMON
.Verlies voor zilveren bond.

De Duitser Hary in tien seconden

bij de finish, zijn tegenstanders ver
achter zich latend.

(Telefoto)

ZÜRICH, 21 juniJe Duitser Armin

Hary, Europees kampioen 100 meter,
heeft tijdens internationale atletiekwed
strijden in Zürich het wereldrecord op
de kortste sprintafstand de 100 meter
verbeterd tot 10 sec. precies. Het oude
record stond met 10.1 sec. op naam
van vijf atleten, namelük de Amerika
nen Willie Williams, Ira Murchison,
Leamon King, Ray Norton en Charles
Tidwell.

Aanvankelijk heerste er enige ver
warring bij officials en publiek. Armin
Hary was de eerste keer bijzonder snel
weg. Zo snel dat een jurylid voor hem
9,9 sec en de andere twee juryleden
precies 10 sec voor hem afdrukten. De
valse start zou zijn geweest en ais
wedstrijdleiding besliste, dat het een
vc rbeeld nam men de tweede aanko
mende, de Fransman Abdou Seye die

10 3 sec. noteerde, en die bij de start
reeds .irect twee meter achterstand
opliep. Interessant was dat de enige
man die werkelijk kon zien of de
start foutief zou zijn geweest, de star
ter, hem niet terugschoot. Er werd ge-
deliberend en gegesticuleerd en men
kwam tot de slotsom: overlopen. Weer
startte Hary bijzonder snel, nu slechts
tegen de Zwitser Heinz Mueller en de
Duitser Juergen Schuettler omdat de
andere lopers weigerden te lopen en
weer toverden de wijzers van de chro
nometers aan de juryleden de magi
sche grens van 10 sec. voor. Ditmaal
was er geen twijfel over de verrichting
e het was een verheugde Armin Hary
die door het talrijke publiek uitbundig
werd toegejuicht. Hary kan zich nu
op reglementaire wijze de snelste man
ter wereld noemen. Een bijzonder feit
is dat Armin Hary op het laatste mo
ment werd gevraagd om in Zürich te
lopen in plaats van Manfred Germar,
die wegens een blessure moest afzeg
gen.

Reeds eerder, in september 1958 te
Friedrichshafen liep Hary 10 sec., doch
deze prestatie kon niet als wereldre
cord worden erkend aangezien de baan
te veel afliep. In 1958 werd Armin Hary
Europees kampioen op de 100 meter
en ook toen waren experts van mening
dat hij de titel had behaald door een
valse start. Hij behaalde het ene suc
ces na het andere. In 1959 liep zijn
vorm terug en dat was de reden dat
hij met Henk Visser naar de Verenig
de Staten vertrok. Zijn „studietijd" liep
echter op een fiasco uit aangezien hij
geen woord Engels sprak.

In begin 1960 dook Armin Hary weer
op in Leverkusen en begon zich voor
te bereiden op de spelen voor Rome.
Nu is hij de grote favoriet, de man die
de sprintershegemonie van de Ameri
kanen brak en wel eens voor een grote
verrassing op de spelen kan zorgen.

N T B en kregen onmiddellijk 300 le
den achter zich. De stuwende kracht
was in de jaren na de oorlog de heer
C. Langerveld. Door ziekte moest hij
in 1947 de voorzittershamer overgeven
aan de heer C. Deelder, die de leiding
op dit moment nog steeds in handen

heeft.

Van de spelers, die zich m de
N.T.T.B., ook over de grenzen, menig
maal onderscheiden, was Cor du Buy
verreweg de beste. Niet minder dan
40 keren vertegenwoordigde hij ons
land in interlands, vijf maal kwam mj
op de wereldkampioenschappen uit, tien
nationale titels borg hij in zijn ransel
en vijftien N.T.T.B.-cups. Hoewel h«
al enkele jaren de sport vaarwel had
gezegd, betekende zijn vertrek naar
Australië een geducht verlies. Bi] de
dames trad Agnes Simon de laatste tijd
bijzonder op de voorgrond. Ook zij ver
dween naar het buitenland, samen met
de bondscoach Bela Simon, haar echt
genoot.

In de competitie gaven twee steden
voornamelijk de toon aan: Amsterdam
bij de heren, Den Haag bij de dames.
Bats wingers, Wibo en Wilhelmus leg
den met de regelmaat van een klok be
slag op de clubtitels, slechts bij „ver
gissing" onderbroken door een succes
van 't Plankje. Het organisatorisch
hoogtepunt voor de N.T.T.B. kwam in
1955 bij de wereldkampioenschappen in
Utrecht. Vele duizenden waren in de
Bernhardhal getuigen van de weerga
loze partijen van de Japanners en die
tussen de Roemeense en Engelse da
mes.

Uit de historie van 25 jaar tafelten
nis springt een humoristisch, maar be
langrijk detail naar voren. Kort na de
oorlog maakte de voorzitter, de heer
Deelder, op een fiets met houten ban
den een ritje naar Wassenaar om daar
twee gonje zakken met ballen in ont
vangst te nemen. Materiaal, dat door
de bemiddeling van wijlen Karei Lotsy
met veel moeite in Engeland was
„veroverd". De twee zakken brachten
de Nederlandse tafeltennissport weer
tot leven

De feestviering is bescheiden van op
zet. Het hoofdbestuur recipieert zater
dag in het Gebouw voor Kunsten en
Wetenschappen in Utrecht, waarna een
intiem diner voor een aantal genodig
den op het programma staat.

De Maaltijden vormen een pro
bleem in Rome. De organisato
ren van de Olympische Spelen
beseffen, dat lang niet iedereen ver
zot is op rijstschotels en spaghetti en
zij hebben daarom menues uitge
zocht, die voor iedereen te verteren
zijn. Melk, eieren, vlees, brood en bo
ter zijn de voornaamste bestanddelen.
Wie niettemin nog huiverig is zich te
verlaten op dit „algemene" voedsel, is
aangeraden eigen koks mee te nemen
naar Rome. De restaurants in het
„Olympisch dorp" kosten bijna een
kwart miljoen gulden. In de buitenwijk
Parioii komen tien eetgelegenheden,
waar bijna 4.000 atleten hun maaltijden
kunnen gebruiken.

Overigens is men er op Rome met
gerust op, dat de publieke belangstel
ling voor de Spelen aan de verwach
tingen zal beantwoorden. Er zijn nog
duizenden bedden beschikbaar voor
toeristen. Een onderzoek van het rege
ringsbureau heeft uitgewezen, dat pas
60.000 van de 110.000 beschikbare bed
den gereserveerd zijn. Volgens het Ita
liaans Olympisch Comité is dit gebrek

DOUGLAS (Man), 21 juni We
reldkampioen op de weg André Darri
gade heeft het wielercriterium van het
Eiland Man voor professionals gewon
nen. De rappe Fransman zegevierde in
de eindsprint van de 160 km lange rit
over zijn landgenoot Henry Anglade.
Lach (Frankrijk) werd derde met een
achterstand van twee seconden. De uit
slag was: 1. Darrigade (Fr.) 4 uur 26
min 36 sec; 2. Anglade (Fr.) z.t.; 3.
Lach (Fr.) 4.26.38; 4. Rohrbach (Fr.)
4.26.46; 5. Elliott (Ierland) 4.27.46; 6.
Louison Bobet (Fr.) 4.27.47.

De Spanjaard Bahamontes kwam ook
in deze rit niet tot grootse prestaties.
Hij eindigde als zeventiende met een
achterstand van ruim 5 minuten op de
winnaar.

Vertaling:

F. A. BRLl!\kLAUS

door

EDWARD STREETER

23

Meneer Hoobs zeilde voort zonder er zich iets
van aan te trekken. Zijn geest was één grote zeekaart
geworden, waarop hij stap voor stap naging, hoe hij
het moest aanleggen om zijn dierbaren weer veilig
naar die aanlegplaats terug te brengen. Als hij dat
ooit klaar speelde, dan zou hij, zoals hij bij zichzelf
zwoer, de Dash-away daar laten dobberen tot in
eeuwigheid. Hij gaf het roer aan Kate over en ging
naar voren om het probleem uit te werken met be
hulp van lucifertjes, die hij op het dek uitlegde

Eindelijk, zich voelend als Einstein, toen die de
relativiteitstheorie had uitgedokterd, nam hij het
roer weer over. Over stuurboord zeilend ging het op
Rock Harbor af. Een paar honderd meter verder
zwiepten en zwaaiden de masten van de jachtvloot
in de lucht.

Nu waren de eerste boten van de vloot juist aan
lij. Hij had zich niet eerder gerealiseerd, hoe snel
ze door het water schoten, totdat de kleine, witte
scheepsrompen hem gelegenheid gaven, zijn vaaul
te schatten.

Hij dwong zich om nog eens bij zichzelf het plan
te repeteren, dat hij zo zorgvuldig uitgewerkt had.
Hij moest voorbij dé vloot varen, in één ruk door,
tot de hoogte van zijn meerboei. Dan moest hij zoveel
zei) bijzetten ais maar mogelijk was en tegelijker
tijd met een scherpe bocht naar links zwenken en
dan net even rechts van zijn boei aanhouden. Zodra
hij die voorbij was zou hij de Dash-away keurig in
de wind gooien en rustig uit laten drijven naar zijn
ligplaats. Dan moest hij het grootzeil strijken, ter
wij] Kate de boei met de bootshaak greep. Het was
werkelijk een schitterende manoeuvre. Hij stond ver
baasd over zichzelf, hoe mooi hü dat uitgedacht
had.

Nu waren ze midden tussen de andere boten. De
boegspriet raakte even het want van één der sche
pen. Öp het nippertje ontkwam hij aan een aanvaring

mona

met

open

away.

staarden

Dash-

met een ander. Toen waren ze ter hoogte van hun
ligplaats.

„Hou je gereed met de bootshaak, Kate."

„Ik snap niet, hoe je het klaarspeelt," zei mevrouw
Hobbs.

Zijn borst zwol van trots om dat compliment, ter
wijl hij de Dash-away met een sierlijke zwaai in de
wind bracht en aan lijzijde langs de roeiboot stuurde.
Kate lag languit op de voorplecht, reikend met de
bootshaak naar de boei te mikken.

De Dash-away dreef langzaam uit en bleef op on
geveer een meter van de boei af stil liggen. Toen
echter zwenkte hij plotseling als een speelse terrier
naar rechts en schoot over het touw heen, waarmee
de roeiboot aan de meerboei vastzat. Hij voelde, hoe
het touw onder het schip doorgleed en daar waar
schijnlijk aan het midzwaard bleef steken. Ineens
lagen ze weer met een ruk stil, maar nu bekneld
tussen roeiboot en boei.

„Wat leuk toch," zei mevrouw Hobbs.

„Strijk het grootzeil!" brulde meneer Hobbs. Nie
mand schonk er de minste aandacht aan. Hij sprong
op de zeilval af en maakte die los van de kikker,
maar de wind hield het zeil star op z'n plaats.

Toen viel hem iets anders in. Als hij het mid
zwaard optrok, zou het touw langs de bodem van de
boot glijden en zouden ze vrij zijn. De krampachtige
ineengedoken mevrouw Hobbs opzij duwend haalde
h(j het midzwaard op. De Dash-away schoof een
paar decimeter vooruit en zat toen weer vast.

„Wat ben je van plan?" vroeg mevrouw Hobbs.

Kate was naar het achterschip gelopen en gluurde
over de steven. „Het touw zit vast tussen de achter
scheg en het roer," zei ze. „Ik kan het zien.

„Nooit," riep meneer Hobbs dramatisch uit,
„nooit meer ga ik de zee op met een stel, dat
geen greintje verstand van zeilen heeft. De beste
zeiler ter wereld zou met zo'n storm nog met met
een boot overweg kunnen zonder ook maar enige
hulp. Dit doet de deur dicht, zeg ik je. Ik doe die
boot van de hand direct!"

Kate had haar kousen en schoenen uitgetrokken.
Haar vader zacht opzij duwend liet ze zich over de
achtersteven zakken. Met aan iedere kant van het
roer een voet begon ze het touw omlaag te werken.
In een ommezien waren ze weer los.

De Das-away draaide nu onmiddellijk met zijn
kop in de wind als een veulen, dat er genoeg van
heeft om zijn achtervolgers te ontlopen. Maar me
neer Hobbs had vergeten om de zeilval weer vast
te maken, zodat het grootzeil nu over hun hoofden
neerkwam in brede, ruime plooien. Ze dreven op de
wind af naar één van de boten. Het was die met de
twee kleine meisjes, die om het hardst met hen
hadden willen zeilen. Ze staakten het wegbergen
van hun zeilen en staarden met open monden naar
de naderende Dash-away.

Dit was werkelijk voor meneer Hobbs de genade
slag.

(Wordt vervolgd)

aan interesse van het buitenland te wh-
ten aan valse propaganda door bepaal
de landen, die bij het toerisme grote
belangen hebben. Die landen zouden
hebben rondgebazuind, dat alle logeer
gelegenheden in Rome reeds volgeboekt
waren.

Men verwacht uit de Verenigde Sta
ten het grootste aantal bezoekers. Ne
derlanders zullen er vermoedelijk min
der komen dan respectievelijk Duit
sers, Britten, Scandinaviërs, Fransen
en Belgen. In ieder geval kunnen zij
nog royaal terecht op de kampeerter
reinen, waarvan nog maar de helft U
besproken. In de buurt van de stad is
in totaal plaats voor 23.000 kampeer
ders.

Stirling Moss, de Britse coureur, die
bij de training van de Grote Prijs
van België in Francorchamps, ern
stige verwondingen opliep, is per vlieg
tuig overgebracht van Malmédy naar
Londen. Met zijn rug en beide benen
in het gips, een gebroken neus en blau
we ogen, verkondigde Moss vanaf de
brancard, dat dit beslist niet zijn laat
ste rit was geweest. „Zodra liet kan
ga ik weer achter het stuur".

Men vroeg de laconieke Brit of zijn
wagen misschien niet aan de eisen had
beantwoord. „Was hij niet te licht?"
„Dat denk ik niet," zei Moss, „maar
met een iets zwaardere wagen zou er,
geloof ik, niets zijn gebeurd. Overigens
vertoonden de meeste wagens, die ik
bestuurd heb, dezelfde feiten als de
Lotus dit keer."

Hoewel Moss na het ongeluk enige
tijd buiten bewustzijn moet zijn ge
weest, kon hij zich het voorgevallene
nog uitstekend voor de geest halen.
„Ik reed ongeveer 200 kilometer per

STIRLING MOSS
Niet zijn laatste rit.

uur toen het wiel los vloog. Ik omklem
de het stuur zo stevig mogelijk, maar
er viel niets meer te redden". Met een
snelheid van 150 kilometer per uur
schoot de wagen tegen de veiligheids
muur. De laatste woorden van Moss
voordat het vliegtuig opsteeg waren:
„Jammer, dat ik de komende maanden
niet aan races kan deelnemen."

iiiiiiitiiiiiiiiiiiiiiiiiiimtniiiiiiiiiHiimiiiiiiiiiimiiiiiiiiiiHiii

MONTREUX, 21 juni De uitslag
van de zesde etappe van de ronde van
Zwitserland van Thun naar Montreux
over 213 km luidt:

1. Jean Selic (Fr.) 5.21.42; 2. Camille
Buysse (Belg.) 5.26.57; 3. Oresti Magni
(Italië) 5.28.12; 4. Attilio Moresi (Zwits.)
z.t.; 5. Jef Lahaye (Nederland) z.t.;

Algemeen klassement: 1. Rügg (Zwits)
29.38.45; 2. Pizzoglio (Italië) 29.41.19;
3. Gimmi (Zwits.) 29.41.22; 4. Strehler
(Zwits.) 29.41.38; 5. Moresi (Zwits.)
29.42.07; 9. Jef Lahaye (Ned.) 29.43.37;

De plaatsingen van de overige Ne
derlanders waren als volgt:

Etappeklassement: 12. ex aequo Frits
Knoops 5.28.51 37. Piet van Est 5.34.04;
48. Bram Kool 5.47.16.

Algemeen klassement: 37. Fr lts
Knoops 30.31.40; 42. Bram Kool 30.40.19;
43. Piet van Est 30.41.14.

OESTERSUND, 21 juni Terwijl
Ingemar Johansson zich in New York
nog mentaal stond te trainen voor
zijn titelgevecht tegen FJoyd Patter
son, werden aan het ziekenhuis van
Oestersund in Noord-Zweden reeds
vier gewonden afgeleverd en was de
politie druk in de weer met het ar
resteren van mensen die tengevolge
van het titelgevecht zelf aan het vech
ten waren geslagen. Dit staaltje van
ver gaande solidariteit met Zwedens
vechter no. 1 werd vertoond in een
kampeergelegenheid. Voorzien van
grote voorraden aquavit (het Scandi
navische equivalent voor jenever)
wachtte daar een groot gezelschap op
de roemruchte daden van Johansson
in New York. Enkelen voelden zich
geroepen te demonstreren hoe hun
landgenoot Patterson te lijf zou moe
ten gaan en zij deden dit zo realis
tisch, dat de anderen naar messen,
stenen, stokken en aquavit-flessen
grepen om zich te verdedigen. Hef
werd een gevecht waarbij dat in New
York niet in de schaduw kon staan.
Een drie maanden oude baby werd
bijna door een grote kei vermorzeld.
Vrouwen vlfichtten krijsend het bos
in. De dokter van het ziekenhuis in
Oestersund en de politie hebben pas
in de loop van de ochtend gehoord,
hoe het met Johansson in New York
was afgelopen.

MILAAN, 22 juni De wereldkam
pioen wielrenner op de sprint voor pro
fessionals, Antonio Maspes, heeft dins
dagavond in Milaan de eerste plaats
veroverd in een sprintwedstrijd tussen
Italianen en Zwitsers. De wedstrijd ging
over 6 manches a deux en een wedstrijd
over 500 meter met staande start. Dit
laatste onderdeel werd gewonnen door
de Zwitser Plattner in 29 sec. Mas
pes deed hier 29.6 sec. over. Het eind
klassement van de wedstrijd was: 1.
Maspes (It.) 9 pt.; 2, Plattner (Zwits.)
8 pt.; 3. Sacchi (It.) 6 pt.; 4. Suter
(Zwits.) 5 pt.

MOSKOU 21 juni (A.N.P.) Een op
merkelijke prestatie behaalde het Ita
liaanse Internazionale tegen het elftal
van Rusland met een gelijk spel van
2—2.