Nieuwe Haarlemsche Courant | 1960 | 2 juli 1960 | pagina 5

De mens in geüaar

Apostolische brief

H Vader vraagt
devotie jegens
Kostbaar Bloed

m

A

Koningin biedt president
Froruim galadiner aan

Kibbelaars onder elkaar

3

O

MENEER HOBBS
NEEMT VAKANTIE

W

W'

Moeder

Griekse piloot
gearresteerd

Ziet hoe zij elkander plukharen

Sociaal

commentaar

Meisje overreden

TBABYDERM HPS»

INTERNATIONAAL CONTACT IN

ONZE EEUW EERSTE VEREISTE

's Rijks weekloners

naar maandloon
Vereenvoudiging admini
stratie eq besparing

Slecht weer"-appara
tuur voor vliegveld
Zanderij

Buitenlandse vlieg
brevetten vervalst

STÜi?'"5°i* "°"M'a"ie

ZATERDAG 2 JULI 1960

PAGINA 5

Voor het tere
Baby-huidje

j

zit er midden in!

vanaf 15 juli in ROTTERDAM ,WESTBLAAK 18

in hei enige iheaier in heel Nederland dat
CINERAMA kan en zal verionen
Voorverkoop vanaf 4 juli

Kassa geopend van 10 uur v.m. tot 10 uur n.m.
U kunt ook telefonisch bespreken [phone]

Mtag taderiSChappelyke ontwik"

r:-r^mimSter afzon<terlijk worden
beslist of en in welke mate zal worden
overgegaan tot overschakeling op maan
delijkse loonbetaling. Gaat men daartoe
over, dan ontvangen de betrokken
weekloners een overbruggingsuitkering
ter grootte van een weekloon inclusief
kindertoelage.

de president, het is een groot genoe
gen en een reden tot vreugde voor
Nederland U en mevrouiv Frondizi
te mogen welkom heten Het .■temt.
tot oprechte voldoening, dat een pre
sident van Argentinië zijn weg naar
Nederland heeft weten te vinden
Zo ving koningin Juliana gisteravond
de toespraak aan, waarmee zij presi
dent en mevrouw Arturo Frondizi
officieel begroette. In de Oranjezaal
van paleis Huis ten Bosch boden de
koningin en prins Bernhard hun Ar
gentijnse gasten een galadiner aan,
waaraan ook prinses Beatrix deelnam.

Na ongeluk met A merikaans
militair toestel

door

EDWARD STREETER

Advertentie

De" wetenschap, wil zij aan haar
bedoeling beantwoorden, zal,
als voornaamste activiteit van
öe mens, een totaal beeld van het
teven moeten ontwerpen en derhal-
in zekere zin een soort „wereld
beschouwing" dienen te verschaf
ten. Een echte wereldbeschou-
Jteg kan zij echter nooit opstellen:
daartoe schieten haar krachten te
sort en is zij niet bestemd. Men zal
daarvoor zijn toevlucht hebben te ne-
f?ed tot filosofie en religie. Dit in
zicht breekt hoe langer hoe meer
door, zelfs zó, dat ook de uiteindelij
ke ontoereikendheid der menselijke
usbegeerte duidelijker wordt en
11 zc gedwongen voelt toe te ge
en, dat deze hoogste uiting van de
menselijke geest voorlichting van d»
godsdienst behoeft. In feite is dit
?er'terugkeren naar de geestelijke
traditie der Westerse beschaving, al
rijn wij ook nog ver verwijderd van
een algemeen aanvaarden van deze
opvatting. Maar dit staat in elk ge
val vast: deze nieuwe richting in het
hedendaagse denken plaatst de Kerk
voor de noodzaak de goddelijke
Openbaring zó te verkondigen en
aan de wereld aan te bieden, dat
haar voorlichtingstaak gemakkelijk
kan worden erkend. Hier ligt dan te
vens de diepste motivering van het
huidige streven naar vernieuwing.
Omdat de zichtbaarheid van de
Kerk een van haar wezenskenmer
ken is en zij een goddelijke opdracht
heeft te vervullen tegenover het he
le aardse leven in zoverre de ge
loofsleer zin er verklaring daarvan
te geven heeft, kan zij onmogelijk in
stemmen met een totale schei
ding tussen geloof en wetenschap,
tussen genade en natuurlijke werke
lijkheid, zoals Protestantisme eist en
het liberalisme. Een neutrale objec
tiviteit van de wetenschap bestaat
hi et, zegt Von Balthasar; het bedrij
ven van wetenschap en van de op
haar steunende techniek, zonder een
gelijktijdige en rechtstreekse inzet
van de persoonlijke verantwóórdelijk
heid, heeft de mensheid in steeds
verschrikkelijker katastrofes gestort
en nu tot op de grens van de ver
nietiging gebracht. Het werke
lijk objectieve is de mens en de
tnensheid, die, uitgaande van een
haar aangeboden verklaring van
haarzelf en de wereld, in consequen
te verantwoordelijkheid voor beiden,
de loop der gebeurtenissen tracht te
regelen. Die eis is zo onontkoombaar
dwingend, zegt genoemde auteur,
dat, als er niet onmiddellijk aan
Wordt voldaan, d.i. wanneer de we
reldbeschouwelijke beslissingen nog
langer worden uitgesteld, het uur
van het nog-kunnen-kiezen mis
schien voor goed voorbij zal zijn. De
ze waarschuwing baseert hij op de
totale situatie der huidige mens
heid, die nog nooit zozeer in gevaar
heeft verkeerd als tegenwoordig.
Die opvatting, welke ook Guardini
voorstaat en telkens weer herhaald,
vindt, helaas, maar zeer moeizaam
gehoor. De mens is in gevaar, meer
°an ooit te voren. Er is maar één
i eS tot redding: zoveel mogelijk re
kening houden met de van Godswe
ge geopenbaarde waarheid over de
zin en de aard van het leven.

In een bijzonder boeiende studie,
die tot titel draagt: ,,De moder
ne mens en het probleem van
de macht", uitgegeven in de Spec
trum-reeks: Mens en medemens,
gaat Guardini hier nader op in. Zijn
stelling is. hat het verabsoluteren
van de toegepaste wetenschap heeft
geleid tot een vereenzelviging van de
foenemende macht over de natuur
mlt verhoogde levenswaarden. Dit
fcht hij een radicale misvatting. Het

fs?hnaar zijn mening ^hoogste tijd

macht "eieren1 beheersen op straf-
fe van anders de totajejntogang

nfens moet "leren tl
bestaan! Daar s^erheid van
teit voor nodig: een ne te maken

blik, die onderscheid wee ngrjjk

tussen doel en middel, d

onbelangrijk, juist en <^fte We-
en kwaad; het verm9fe,jn van een
zen; op grond vanf .^_Zdat interes
zaak te beslissen of iets. aai an
sant is of voordelen bdoo^ voorna.
mag worden, als iet: ande die
mer is. Dat kan alleen ie®* van
weet heep van de samenhang
het bestaan. de

Men kan eenvoudig weg niet aa
Juistheid van deze opmerking t
Jen. Denkt men erop door, dan
men onvermijdelijk uit op de
Welkome begrippen van ascese.
Verloochening, zelfoverwinning-
huidige mens, gezien zijn feiteij
felatie tot de wereld, nog tot z
een beheersing in staat? Bezit j
hog zijn innerlijke vrijheid tegen
over heel de ontwikkeling van oe
hedendaagse wereld? De feitelijke
stand van zaken dwingt tot een ont
kennend antwoord. Dit moge verne
derend zijn, het is daarom niet min
der waar. De oorzaak? Omdat men
zich, aldus Guardini, opgeslokt voelt
door de moderne levenssfeer, omdat
men geen afstand van de dingen
kan nemen, v aardoor kennen en
waarderen, beslissen en de vrijheid
van een geestelijke beweging moge
lijk worden. In laatste instantie be
tekent dit, dat men de God van de
Openbaring heeft losgelaten, hoe
dan ook. Juist God staat als absolu
te Heer, Schepper en Wetgever te
genover de wereldHij heeft de mens
bestemd om eveneens in persoonlij
ke vrijheid, zij het met erkenning
van Zijn opperheerschappij, tegen
over de wereld te staan en tegelij
kertijd erin te leven. Verkiest de
mens die vrijheid van het staan-te-
genover, van het distantie-nemen,
vkr, het zich-richten naar Gods or
dening, dan vervalt hij in een,,dia-
tektiek van zelf-verklaring", die de
eigenlijke objectieve zin van mens en
mensheid, zoals door de Openbaring
gegeven, niet meer bereikt.

De grote opdracht van de nieuwe
tijd is het vinden van een „geheel
nieuwe basis en een nieuwe vrij
heid", die de mens in staat stellen
het waardevolle van het waardeloze
te onderscheiden en te schrikken
van de zinloosheid, welke hem aan
de apparatuur overlevert, zoals
Guardini zegt. Hij noemt dat sen
taak, die, wat haar grootte betreft,
evenredig is aan die van de oudheid
°f misschien deze nog wel overtreft,
omdat de nieuwe chaos een heel
andere kwaadaardigheid bezit.

(Van onze Romeinse correspondent)

ROME. 2 juli De H. Vader heeft een apostolisch schrijven „Inde
gericht tot het wereldepiscopaat „om de verering

a primis

liet wereldepiscopaat „om de verering tot het

Allerkostbaarst Bloed van Onze Heer Jezus Christus te bevorderen

Als zo vaak begint de Paus met zijn eigen menselijke ervaring: „Deze

verering hebben we meegekregen van de huiselijke omgeving onzer

jeugd en wij herinneren ons nog immer met levendige ontroering de

Litanie van het Kostbaar Bloed, die onze ouders en onze vorige

generatie thuis plachten te bidden in de julimaand. En thans als

Opperherder haalt de H. Vader de woorden aan uit Handelingen:

„Geeft acht op Uzelf en op heel de kudde, waarover de H. Geest U

als bewaker gesteld heeft om Gods Kerk te besturen, die Hij zich door

Zijn eigen Bloed heeft verworven.' (Hand. 20.28.)

gangers volgend hebben wü de Li
tanie ter ere van het H. Bloed goed
gekeurd om de cultus van het Kost
baar Bloed van het Onbevlekte
Lam Jezus Christus te bevorderen
en wjj moedigen de gehele katho
lieke wereld aan deze voor zich en
in het openbaar te bidden, terwijl
wij aan deze Litanie speciale afla
ten verbinden". De trits der drie
devoties is waarlijk schriftuurlijke
en liturgische vroomheid. „De kelk
van het heil zal ik nemen en de
Naam des Heren aanroepen. Het
Bloed van O.H. Jezus Christus be
ware mijn ziel ten eeuwigen leven'
En de H. Vader citeert de woorden
van zijn eerste voorganger Sint
Pieter: „Gij weet, dat gij niet met
vergankelijk goud of zilver zjjt
vrijgekocht uit uw ijdele levens
wandel, die van uwe vaders stamt,
maar door het Kostbaar Bloed
van Christus, als van een Lam zon
der vlek of gebrek" (I Petr. 1.19).
En de Hebreënbrief aanhalende:
„Gij zijt toegetreden tot de berg
Sion en de stad van de levende
God, het hemels Jerusalem: tot de
tienduizenden engelen, tot de feest-
vergadering, tot de gemeente der
eerstgeborenen, opgeschreven in de
hemel; tot God, de Rechter van al
len tot de geesten der rechtvaardi
gen, die hun voleinding hebben be
reikt: tot Jezus, de Middelaar van
het Nieuwe Verbond, tot het Bloed

In een groots raam over de liefde
Gods vat thans de H. Vader de de
votie tot de H Naam van Jezus tot
het H. Hart en tot het Kostbaar
Bloed van Onze Heer tezamen. „Het
is", aldus de Paus, „van het hoogste
belang, dat tussen het katholieke Cre
do en de liturgische activiteiten in de
Kerk een heilzame harmonie
heerst. Er dienen geen cultusvormen
te bestaan, die niet voortkomen uit
de zuiverste bronnen van het ware ge
loof En in deze devoties moet dan
een'onderscheid in harmonie ge
maakt worden tussen die, welke fun
damenteel zjjn en het meest strek
ken tot heilignjaking en de persoon
lijke en secundaire devoties. Het pri
maat hebben die vormen, welke de
meeste betrekking hebben op de eco
nomie van het universele heil, dat
bewerkt wordt door „het ene midde
laarschap tussen God en de mensen,
de Mens Jezus Christus, die zich gaf
als losprijs voor allen (I Tim. 5,6).
Dit is een geliefde en meer door de
H. Vader geciteerde Schrifttekst.

De apostolische brief vervolgt:
„Wanneer men zich beweegt in deze
atmosfeer van het juiste geloven en
van gezonde vroomheid, zjjn de ge
lovigen zeker, dat zij „sentire cum
ecclesia", meevoelen met de Kerk,
meeleven in de gebedsgemeenschap
en in de liefde van Jezus Christus,
de Stichter en Opperpriester van die
verheven godsdienst, die aan Hem
met haar naam, alle waardigheid en
waarde ontleent." Dan beschrijft de
paus in korte trekken de geschiede
nis van de trilogie der devoties tot
de Goddelijke Liefde: hoe de sym
pathieke en realistische volkspredi
ker, de Franciscaan Sint Bernardi-
nus van Siena met de volle pauselij
ke toestemming de verering van Je
zus' Heilige Naam verbreidde, hoe de
begenadigde kloosterzuster Sint Mar-
garetha Maria Alacoque na de haar
gedane openbaringen de cultus van
het H. Hart propageerde en hoe ten
slotte de H. Gaspare de] Bufalo de
Kerk opwekte tot de devotie van Je
zus' Heilig Bloed, waarvan naar de
leer van de Vaders en de Kerklera
ren: „Een druppel de gehele wereld
kan zuiveren van elke zonde." (St.
Thomas' Adoro te).

„Het voorbeeld van onze Voor

der besprenkeling, dat iets beters
afroept, dan Abels bloed". (Hebr.
12, 22—24).

De H. Vader hoopt dat zijn aan
sporingen door het Episcopaat niet
slechts gaarne, maar met vurige
ijver zullen nagekomen worden en
terwijl hij allen zijn zegen schenkt,
geldt die in het bijzonder voor allen,
priesters en leken, die edelmoedig
's pausen uitnodiging beantwoorden.

Als het ons geoorloofd is in enkele
woorden deze pauselijke brief te be
commentariëren, dan vallen de vol
gende punten op: het herhaalde wij
zen op Christus' middelaarschap, de
aansporing tot de meest essentiële
(en meest menselijke) der devoties,
die tot de Goddelijke Liefde en de on
derstreping, dat deze vroomheid een
robuuste en bijbelse is.

(Advertentie)

AMSTERDAM, 2 juli De raad voor

e burgerlijke rijksdienst uit de minis
terraad heeft ingestemd met overscha-
e ing van het rijkspersoneel, dat week
oon geniet, op maandelijkse loonbeta-
ling.

van1 is de overschakeling

maatregel" tlr maandl°nen bedoeld als
admlniftratf! e^efeenvoudi8in8 van de
ten verhonrU, besparing van kos-

en uitbetalin J1 ^an de betaalbaarstelling

dLrmee eehter e '°neï' Tevens wordt

beoogd aan HoU, zekere aanpassing

tige betalingsvormen. Va" meer doelma"
Voor elk departement zal door de be-

DEN HAAG, 2 juli „Mijnheer

„Mjjn man en ik zijn persoonlijk ver
heugd vanavond aldus in i de gelegen
heid zijn, u te ontvangen", aldus ver
volgde de koningin. „Wij denken daar
bij met dankbaarheid terug aan de
hartelijkheid, waarmede mijn man
steeds door het Argentijnse volk is ont
vangen en aan de grote gastvrijheid,
die hü in uw land heeft genoten tijdens
de onafhankelijkheidsfeesten, nog pas
ruim een maand geleden.

Vervolgens sprak de koningin van
de Nederlandse ontdekkers van de zui
delijkste punt van Zuid-Amerika, Kaap
Hoorn, die niet hebben kunnen over
zien hoe juist deze naamgeving was
naar de hoorn des overvloeds van hun
vaderstad van een land, dat in waar
heid een zeer grote hoorn des over
vloeds zou worden". Voortgaande zei
koningin Juliana: „De betrekkingen
tussen Argentinië enerzijds en Neder
land, Suriname en de Nederlandse An
tillen anderzijds, politieke en economi
sche, culturele en persoonlijke en ik
denk hierbij aan onze emigranten
zijn sindsdien met een verrassende
vaart toegenomen. Als deze progessie
zich in de toekomst voortzet, zal zo
doende op steeds meer spectaculaire
wijze de onderlinge onmisbaarheid al
ler landen worden aangetoond. In een

Arturo Frondizi, de president van Argentinië, die momenteel ons land bezoekt,
is gistermiddag ontvangen in het Vredespaleis te Den Haag. Tijdens ae ontvangst
werd deze opname gemaakt: v.l.n.r. de ambassadeur van Argentinië, de vice-
president van het Internationaal Gerechtshof, Zafrulla Khan, brigade-generaal
van de luchtmacht Baldomero J. Llerena en president Frondizi.

zo dynamische eeuw als de onze, is het
zaak de gebeurtenissen en ontwikkelin
gen voor te blijven. Internationaal con
tact en begrip zijn daarbij eerste ver
eisten. Ieder land beeft zijn eigen idea
len en eigen verplichtingen tegenover
zijn buren en vrinden, maar deze mo
gen nooit ontaarden in 'nieuwe vormen
van isolement. Daarentegen geloven u
zowel als wij van ganser harte in al
wr' landen zowel als mensen verbindt
en aaneensluit, mits het tot heil strekt
van ons allen".

Met de woorden: „Het is in deze
geest van begrip en vriendschap dat
ik mijn glas wil heffen ter ere van u,
mijnheer de president en van mevrouw
Frondizi en heel het Argentijnse volk",
besloot de vorstin haar tafelrede.

Na koningin Juliana kreeg tijdens het
galadiner in de met bloemen gesierde
Oranjezaal haar Argentijnse ere-gast
het woord.

President Frondizi zei ondermeer,
dat zich op het ogenblik objectief be
schouwd de aspiraties van het der
traditie getrouw de vrede dienende
Nederlandse volk verwezenlijken,
dank zij zjjn vruchtbare arbeid en
het vele, dat reeds concreet tot stand
gebracht is. „Door alle tijden heen
waart u zich duidelijk bewust van de
onafwijsbare noodzaak de politieke
machtsformules te vervangen door
internationale samenwerking., aldus
de president.

Na gewezen te hebben op het Neder
landse aandeel in het tot stand komen
van de Euromarkt, zei president Fron
dizi, dat ons standpunt ten aanzien van
de te volgen algemene politieke lijn
de meest solide grondslag vormt om
de regionale ervaringen dienstbaar te
maken aan de economische, sociale en
culturele ontwikkeling van Europa en
tegelijkertijd aan de gemeenschappelij
ke taak van het westen.

De Argentijnse president wijdde tot
slot een heildronk op het persoonlijk
geluk van koningin Juliana, op de voor
spoed en de vooruitgang van haar land,
dat als een voorbeeld geldt van goede
trouw en standvastigheid, op het suc
cesvol optreden van de regering en op

PARAMARIBO, 2 juli Binnenkort
zal het vliegveld Zanderij overgaan tot
het installeren van een elektronische
landingsapparatuur, waardoor het mo
gelijk zal worden dat vliegtuigen, ook
gedurende het slechtste weer, volledig
gecontroleerd zullen kunnen landen.

Deze aanschaffing geschiedt mede als
gevolg van het ongeluk met het vlieg
tuig van de Amerikaanse militaire lucht-
transportdienst (M.A.T.S.) op 19 juni,
waarbij drie doden te betreuren waren.
Als een van de oorzaken voor dit on
geluk werd de grondmist genoemd, die
in het bijzonder gedurende het regen
seizoen op Zanderij zou voorkomen.

de consolidatie van de goede betrek
kingen tussen Argentinië en Nederland.

In de namiddag bracht president
Frondizi een bezoek aan het permanen
te hof van arbitrage en het internatio
nale hof van justitie in het Vredes
paleis, welk laatste hij „een vitaal ele
ment in de internationale samenleving"
noemde. De beslissingen van het hof,
aldus de hoge gast, worden een koste
lijke traditie en geven hoop op een toe
nemende wil om conflicten tussen sta
ten op te lossen, waardoor de hecht
heid en de waarde van een gecivili
seerde samenleving van staten zal
groeien.

SCHIPHOL, I juli Een 32-jarige
Griekse piloot, die zich sinds enige
maanden in S'ederland ophield, is in
zijn hotel te Amsterdam door recher
cheurs van de rijkspolitie gearresteerd.
Hij wordt ervan verdacht van de rijks
luchtvaartdienst in Den Haag een Ne
derlands vliegbewijs te hebben verkre
gen <-p grond van vervalste buitenland
se vliegbrevetten. Hij zal binnenkort
voor de officier van justitie in Den Haag
worden geleid.

De piloot trad met zijn Nederlands
vliegbrevet eerst in dienst van „Eura-
via" in Rotterdam, dat echter spoedig
werd opgeheven. Midden mei kwam
hij bij Aero-contractors in Den Haag,
die hem per K.L.M. naar Nigeria zon
den, waar deze firma een luchttaxi-be
drijf heeft.

Korte tijd later stond hij echter weer
in Den Haag en zei, dat er voor hem
in Nigeria niet voldoende te vliegen
was en dat hij dus maar weer was te
ruggekomen. Zijn werkgever was hier
over ontstemd en bracht hem de reis
kosten naar Nigeria en terug in reke
ning, die hjj echter niet kon of niet
wilde betalen. Prompt werd hU ontsla
gen.

Terwijl hij vergeefs bij „Martin's air
charter" in Amsterdam solliciteerde,
wendde zijn advocaat zich tot „Aero-
contractors" en eiste salaris op. Ten
slotte diende „Aero contractors" een
aanklacht tegen hem in. Thans heeft
de rijkspolitie ontdekt, dat de man
geen enkel recht had op een Nederlands
vliegbewijs, aangezien zijn buitenland
se bewijzen zijn vervalst.

In Nigeria waren de autoriteiten al eer
der tot die conclusie gekomen» Daar
om kreeg hij geen vliegbewijs en moest
wel naar Nederland terugkeren. Bij
het verhoor van de verdachte ontken
de deze de buitenlandse brevetten, een
Iraans en een „United states commer
cial pilot licence" zelf te hebben ver
valst. Hij zei, dat ze authentiek waren
geweest, maar dat hij ze hier te lande
op consulaten had laten verlengen en
veranderen, en wel zodanig dat ze
recht gaven op grotere vlieg-bevoegd-
heid dan hij in werkelijkheid bezat.

Reeds voor de arrestatie werd uitge
voerd, stelde de rijkspolitie zich met
luchtvaart-autoriteiten in Iran en de
V.S. in verbinding en vernam daar,
dat hij geen bevoegdheden bezat voor
de besturing van de gewone grote
vliegtuigen, die in de burgerluchtvaart
worden gebruikt.

r

DEN HAAG 2 juli Het ministerie
van Buitenlandse Zaken deelt mee, dat
Nederland de nieuwe Somali-reoubliek
heeft erkend. Bij de onafhankelijkheids-
plechtigheden trad op als ambassadeur
in bijzondere zending dr. J. van der
Zwaai.

32

„ii moe," zei Susan.

"Natuurlijk, natuurlijk - hjj is moe, die stakker
ln"'sheme^snaeam, ROnger, Mat hemmet rust en help

De peuters zullen wel weer de oude worden, als
„„"wat gegeten en geslapen hebben. Ik zal Peter en
Peewee nemen, en dan zorg jij met Stew wel voor
de rest, hè Paps- Ik zou Peter nu verder maar even

mZe rhaaldet0pèewe,e uit de wagen en ging het huis
hinnen eevoolgd door mevrouw Hobs, die Peter
meetrok Het was nu juist met zó als meneer Hobbs
rich voorgesteld had Mevrouw Ogden wuifde naar
in het bijzonder en reed weg. Meneer Hobbs
lien naar zün schoonzoon die achter de stationcar
liep naar rijn plot'selm„ schuw en verlegen.

ew" zei hij met veel hartelijkheid in ztJn

dag altijd wat moeilijk. Maar daarna is hij weer de
oude. Hij is een prima reiziger voor zijn leeituq.

„Ah, juist," zei meneer Hobbs. Hij merkte tot zijn
ontsteltenis, dat ze in veertig seconden al hun ge
spreksstof uitgeput hadden met nog tien dagen voor
de boeg. In de oprijlaan begon zich een berg van
bagage op te stapelen.

„Stew." Het was Susan, die in de voordeur stond.
„Wil je de doos met de spullen van de kinderen even
brengen, zodat ik ze wat te eten kan geven en ze
in bed kan stoppen."

Stewart Carver nam een uitpuilende doos op. „n-en
ogenblik, meneer. Ik ben zo weer terug."

„Haast je maar niet," zei meneer Hobbs.

„Ja, meneer," zei Stewart en wankelde onder zijn
zware last de treden naar de veranda op.

Methodisch en verbeten laadde meneer Hobbs de
bestoven inhoud van de stationcar uit, tot het laatste
gebroken stuk speelgoed, de laatste, gebruikte pa
pieren zakdoek. Het resultaat lag rondom hem ver
spreid in de laan en op het grasveld. Het teelc meer
wrakhout dan op Dagage. Stewart

Dat was het. Dat voort-

stond en

„Zo, Stew, -
stem.. „Blfl je te riem

durende" gebruik van het woord „meneer". Hoe Ton

alt Hofgaat'^eT daarginds in Los Alamos?" Het
was een dwaze ^raag^tek n» r h dat

ook met u alles goed is." Het was een even dwaas
antwoord. ru„?"

"n^een^meneer1 Maar vier nachten in de wagen
hoeven door^e brengen. We rilden tamelijk vlug en
de kinderen zijn eraan gewend. Peter is de eerste

op wrakhout dan op bagage, siewan kwam niet
meer terug.

Het had geen zin om daar maar te blijven staan
staren naar die rommel. Hij nam twee kofers op en
droeg die naar de tweede verdieping.

Op zijn weg terug naar de wagen staKHl zpn
hoofd pm de hoek van de keukendeur. Mevrouw
Hobbs wenkte hem, weg te gaan. „Kom alsjeblieft
niet binnen; we hebben het toch al druk genoeg.
Breng de spullen van de kinderen naar boven, zodat
we ze in bed kunnen stoppen."

Langzaam, zoals de bouwers van de pyramiden,
sleepte hij last na last naar boven. Niemand schonk
enige aandacht aan hem; niemand zei hem, waar hp
met de rommel blijven moest; dus stapelde In) alles
op tot een reusachtige berg bovenaan de trap.

Met iedere nieuwe klimtocht voelde hu zün krach
ten minderen, zijn hart sneller en sneller kloopen.
Iedere keer, dat bij zich met een zware doos of kof
fer door de klapdeur werkte,bedacht hii, dat dit wel
eens de laatste maal zou kunnen zijn. Hij vroeg zich
af, wat voor gevoel dat zijn zou. „Plotseling werd
het gezicht van meneer Hobbs asgrauw. Hi) wankel
de, zwaaide en stortte met het hoofd omlaag de trap
pen af. Daar lag hij dan, zonder dat iemand iets ge
merkt had."

Dit visioen greep hem zó aan, dat hij het niet
waagde ook de kleinere pakjes en de losse spullen
nog naar boven te brengen, maar ze zonder meer
opstapelde in de smetteloze en netjes opgeruimde
huiskamer, overal waar hij maar een plaatsje vond.

Vele uren later stond meneer Hobbs voor de tafel
in de huiskamer, terwijl hij vervuld van gedachten
een cocktail-shaker hanteerde. Hij stond, omdat er
nergens een plaatsje voor hem was om te zitten. De
kamer was een chaos. Ieder plekje van de tafel en
elke stoel was overladen met half geopende pakjes
en de vloer lag zó vol met dozen, pakpapier, speel
goed en kleren, gummischoenen, zwaar gehavende
prentenboeken en huishoudelijke artikelen, dat hjj
moeite had om de inhoud van de shaker rond te de
len.

Susan zat heel genoegelijk op de sofa, in een ge
streepte strandjurk en met blote voeten. Meneer
Hobbs kwam tot de conclusie, dat ze Mohammedaans
bloed in zich moest hebben. Z;jn oudste dochter was
nimmer in staat geweest om een paar schoenen aan
haar voeten te houden zodra ze ergens over de drem
pel kwam en klaarblijkelijk was ze niet in het geluk
kig bezit van een paar kousen.

„Als ik het zeggen mag, vind ik cocktails drinken
met blote voeten wei wat slordig staan begon
hij.

„Paps! Wat ter wereld heeft het drinken van
cocktails nu te maken met het feit, dat je op blote
voeten bent ofwel kaplaarzen aan hebt? Waarom
wind je jezelf op over zulke onzinnige denkbeel
den

„Omdat," zei meneer Hobbs, „er een paar dingen
zijn die

„Neen, luister nu eens, Roger. Dit ls de eerste
avond. Schei uit met vitten." Mevrouw Hobbs'stem
gaf te verstaan, dat, als ze maar zonder kleerscheu
ren door de eerste moeilijkheden heen kwamen, zij
het heft wel in handen zou weten te houden.

Susan, volkomen onberoerd door het incident,
dronk haar martini en keek met moederlijke blikken
naar de kleine Peter. Hij was bezig met allerlei
voorwerpen van de tafel te nemen en op de vloer
te smijten.

(Wordt vervolgd)

(Van een medewerker)
nze Nederlandse taal kent heel
wat uitdrukkingen en zegswij
zen, die bedoelen aan te geven,
dat een fiks ruzietje zo nu en dan wel
eens gezond kan zijn. „Onweer zuivert
de lucht", is er één van. Wij willen
maar zeggen het helemaal niet erg te
vinden, wanneer de meningen van
mensen of groepen van mensen, die
elk voor zich respect verdienen, eens
stevig op elkaar botsen. Wel geloven
we, dat het, alvorens ruzie te maken,
steeds nodig is, enkele dingen goed te

Zo zal' men naar onze mening nooit
aan een strijd moeten beginnen zon
der zich goed bewust te zijn, waar het
nu eigenlijk om gaat en wat men zich
voorstelt te bereiken. Dit sluit tevens
in, dat de inzet het minder aangename
van een twist waard moet zijn. Tevens
zal het duidelijk zijn, dat een twist
slechts vruchtbaar kan zijn tussen
mensen, die elkaar respecteren, men
sen, die in elkander de aanwezigheid
van een overtuiging eerbiedigen. Hel
Hjkt ons uitgesloten met enige kans
op succes een gesprek te voeren met
iemand van wie men de overtuiging
heeft, dat hij de stellingen, die hii ver
kondigt, zelf niet gelooft. Och, en als
er dan eens in het vuur van het ge
sprek een w.<ord valt dat minder aan
genaam klinkt, dan is dat na enige tod
niet erg meer.

Als een karikatuurtekenaar de neus
van De Gaulle tekent of de kin van
Romme, worden dat meestentijds ook
niet bepaald fraaie gevelversieringen.
Maar men weet meteen wat de karika
turist het meest is opgevallen, waar
van hij het nuttig acht, dat andere men
sen het ook zullen zien. Met elkander
strijdenden-met-het-woord zijn woord
karikaturisten. Dat wat zij als een ge
brek of een opvallende eigenschap hij
de tegenpartij constateren, wordt sterk
vergroot en ietwat vertekend weergege
ven. De één kan met zo'n vertekening
lachen, de ander ergert zich groen
aan zoveel gebrek aan eerbied voor
de persoonlijkheid van de tegenstander,
Natuurlijk bedoelt het bovenstaande
niet alles goed te praten wat soms
voor onfraais en onchristelijks wordt
tentoongespreid bij het naar buiten ko
men van meningsverschillen. De wet
van de naastenliefde en de wet van de
eerlijkheid dienen altijd in de hoogst
mogelijke mate te worden geëerbiedigd.

zijn er als katholieke» sinds
jaar en dag aan gewend, dat er
tussen onze geloofsgenoten me
ningsverschillen zijn. Over de struc
tuur van de samenleving, over de bes
te wijze van politiek bedrijven, over
de invloed van de leek in de Kerk en
van de Kerk in lekenaangelegenhe-
den, enz. enz. Dat hierby de weg van
de naastenliefde nogal eens met voe
ten wordt getreden, bracht dr. Olierook
er jaren geleden al toe, het Bybel-
woord: „Ziet, hoezeer zy elkander lief
hebben" voor onze tüd om te zetten in
een: „Ziet, hoezeer zy elkander pluk
haren Het is dan ook bepaald on
fraai te zien, hoe by meningsverschil
len over op zich academische kwesties,
mensen die tegengesteld over de oplos
sing denken, elkaar soms voor rotte
vis uitmaken. Waar zit 'm dat toch in?
Wy hebben vorige week geprobeerd
een verklaring te vinden voor de af
stand, die er Bestaat tussen kapitaal en
arbeid en die maar heel geleidelijk-aan
overbrugd biykt te kunnen worden.
Voorlopig kunnen we nog van niet veel
meer getuigen dan van de aanwezigheid
van een noodbrug en het staat voor
ons vast, dat de definitieve verbinding
tussen beide, dus. de volledige integra
tie van kapitaal en arbeid, nog heel
wat academische en praktische arbeid
zal vorderen. Het is te verklaren door
de vry algemeen menselpke trek naar
behoudsgezindheid, wanneer men het
goed heeft en naar een worsteling naar
boven, wanneer men meent onder te
liggen.

Mag ditzelfde ook gezegd worden van
de meningsverschillen tussen katholie
ke geloofsgenoten onderling? WU gelo-

ven, dat er inderdaad wel redenen zqn
om de aanwezigheid van de moeiiyk-
heden mede in die richting te zoeken.
In de aanvaarding van geloofswaarhe
den zqn we het betrekkelijk nel eens,
Dat het zevende gebod zegt: „Ge zult
niet stelen", aanvaarden we zonder
meer. Maar zodra we dat zevende ge
bod in de positieve zin, dus in de toe
passing van de rechtvaardigheid moe
ten gaan verklaren, wordt de zaak veel
moeilijker.

Het zal toch wel duidelijk zun, dat
het zevende gebod de basis van ons
rechtvaardigheidsbeginsel is en dat
het dus b.v. iets te maken heeft met
loonpolitiek. Het blijkt dan, dat het even
moeiiyk discussiëren is tussen katho
lieken onderling als tussen katholieken
en niet-katholieken. Wie wijst hier oe
oorzaak aan?

Zun we er af met te zeggen: katho
lieke werkgever, u zou vlotter moeten
zyn in het overleg dan een niet-katho-
lieke. We zouden zo'n stelling niet
gaarne voor onze rekening nemen. Wu
leven midden in een doodgewone men
senwereld, we zyn daar een deel van
en moeten ons aandeel in de maat
schappelijke ontwikkeling bydragen.
Zegt men: de bereidheid om een ge
sprek te voeren moet by de christen
groter zjin, dan bü de man, die zich
vrüwel uitsluitend op een materiële le
vensbeschouwing heeft ingesteld, dan
zeggen we: akkoord. Maar de katho
lieke werkgever is evenzeer een be
waker van een gezonde economische
ontwikkeling als zün ni et-katholieke col
lega. Hij zou anders de gemeenschap
maar een kwaiyke dienst bewüzen.
Omgekeerd zal ook de werknemer, ka
tholiek of niet-katholiek, zyn party in
deze ontwikkeling hebben mee te spe
len. Maar ook hier geldt uiteraard: de
bereidheid tot en de fundering van
een gesprek dien.en van een katholieke
visie te getuigen.

el is er nog een ander typisch
verschynsel, dat als rem werkt
in een vlot op gang komen van
gesprekken tussen katholieken. Om
wille van zün historische belasting dur
ven we het woord „stand" niet goed
meer te gebruiken. Maar laat ons als
typisch verschynsei toch mogen signa
leren, dat in ons katholieke kamp een
scherper markering bestaat tussen ver
schillende maatschappeiyke groepen
dan bü welke andere groep van ons
Nederlandse volk ook. Men moet diep
in de geschiedenis teruggaan om de
oorsprong hiervan te kunnen ontdek
ken. Wij hebben ook in onze vaderland
se geschiedenis altijd met de begrip
pen „stand" gewerkt, de stand van de
adel de stand van de geestelüken, en
voor de rest was het doorgaans alleen
nog maar „het volk". Een studie hier
over kan voldoende stof bieden voor
een dissertatie. Wy voor ons doe] heb
ben slechts met de gevolgen te maken,
die ook in het midden van de 20e eeuw
aanwijsbaar zijn. Wij zullen hier over
heen moeten groeien. En aan dat groei
proces geven we mede leiding door zo
nu en dan desnoods in een twistge
sprek de nog bestaande uitwassen van
die onjuiste standsbegrippen karikatu
raal getekend weer te geven. Voeg dan
deze twee dingen bij ekaar: de af
stand bezit en niet-bezit enerzyds en het
eeuwenlang uit elkaar liggen van de
velschillende maatschappeiyke groepe
ringen en we hebben een paar van de
zwakke plekken beet.

Op het ogenblik heeft zich een gevolg
van deze situatie toegespitst op de
vraag, of deze mensen, georganiseerd
in grotere en kleinere verbanden, kun
nen worden samengebracht in een
Huis van de Arbeid, of, wat men waar-
schüniyk liever zegt, een Verbond van
de Arbeid. Op die zaak zelf komen we
nog wel terug. Voor dit moment vol
staan we met te zeggen, dat het groei
proces, waarin we ons bevinden, ons
niet moet verontrusten, wanneer zo nu
en dan exponenten van de onderschei
den groeperingen eens op elkaar bot
sen.

VLISSINGEN, 2 juli De zesjarige
Adriana Rottiec is gistermiddag om het
leven gekomen, nadat zij was aangere
dend door een trein. Het meisje was met
haar vader per vrachtauto meegeweest
naar de veiling, By het station Kapelle-
Biezelinge moest het meisje even de
auto uit. Zy is daarby ongemerkt tus
sen de spoorstaven gekomen juist toen
er een trein aankwam.