%t&faevmar
DB GRUYTERS
Philips: Daar zit je goed
D.A.F.: Interne promotie
PENDEL IS ONSTERFELIJK
D
H
SCHEEPVAARTBERICHTEN
Ook a[ moeten ze met de bus komen
Geen zorgen over nieuw personeel
bij Philips en D.A.F.
Liedjes van de oude pathéfoon tot aan de
hedendaagse pick-up
M'n fiere schooiershart
Helemaal geen
kunst- en vlieg-
iverk
Op Westduitse postzegels ook
vrouwenportretten
EEN GULDEN
GOEDKOPER
tube MAYONAISE
25 ct. GOEDKOPER
KOFFIEMELK
potje SAMBAL(50ct.)
GRATIS
Altijd een kassabon voor 10°/o korting.
NEDERLANDSE CHANSONS
50 gr. Oploskoffie
Blik
voor 55 cent
WOENSDAG 20 JULI 1960
PAGINA 6
i
NgroWI^S
Waterhoogten
MARKTBERICHTEN
Bij heel blik Nasi Goreng
Oók bij de
weekreclames.
De DAF is een gróte familie geworden.
Op 1 januari 1959 werkten by de
D.A.F. 2750 mensen. Op 1 juli
1960 waren het er 5300. Een ver
dubbeling dus in precies anderhalf
jaar en een absolute groei van ruim
1800 man in één jaar tijds. Deze groei,
die samenhangt met de personenauto-
produktie, is de meest spectaculaire in
de D.A.F.-historie, temeer omdat ze ge
realiseerd is in een periode waarin de
spanningen op de Nederlandse ar
beidsmarkt een recordhoogte hebben
bereikt. Welk kunst- en vliegwerk en
welke versierselen past de automobiel
fabriek toe om deze krachten naar
Eindhoven - te trekken? „Helemaal
geen," is het antwoord van drs. J.
Schobre, hoofd van de afdeling sociale
zaken. „Wij bieden het normale
C.A.O.-loon en het personeel dat van
buiten de stad naar de fabriek pen
delt, reist in zijn eigen tijd." Het „sia-
Êend geld verdienen" zoals de (West-)
rabantse pendelaars op Rotterdam
dat kennen, is in Oost-Brabant onbe
kend. Desondanks kan men zich by de
D.A.F. nog permitteren om de gega
digden streng te selecteren: één op de
zeven sollicitanten wordt in dienst ge
nomen en een groei van 2750 man is
dus het resultaat van onderhandelingen
met meer dan 19.000 kandidaten. Maar
wat trekt deze mensen dan zo aan?
„Een van de redenen is de snelle ex
pansie van het bedrijf. Ook de aan
trekkelijkheid van het produkt spreekt
mee. Verder speelt ons systeem van
interne promotie een rol. Wij laten bij
voorkeur eigen mensen doorstromen
naar de leidinggevende functies.
Vier jaar geleden heeft een onder
zoek uitgewezen, dat 70 pet. van het
leidinggevend personeel in de werk
plaats drie jaar tevoren de overall nog
aanhad. De D.A.F. stimuleert de stu
die door de kosten te vergoeden; het
gevolg is dat een van de zeven men
sen studeert. Verder zijn de sociale
voorzieningen gunstig. De pensioenre
geling is zelfs beter dan die van het
Rijk. „Maar bovenal heerst in ons be
drijf een plezierige mentaliteit. De
D.A.F.-familie mag dan groot gewor
den zijn, het gevoel van verbondenheid
is blijven bestaan."
In de Eindhovense stadsbussen han
gen permanent bordjes „Philips vraagt
mannen en meisjes". Brengt de groei
van de D.A.F. misschien een uittocht
bij Philips met zich mee? Of zijn er
tussen deze rivalen bepaalde afspra
ken om geen personeel over te ne
men? Het een noch het ander blijkt
het geval te zijn. Bij de D.A.F. houdt
men in zoverre rekening met andere
industrieën, dat men, als er veel men
sen van één bedrijf komen, voorlopig
de boot afhoudt. Krijgt men bij het in
winnen van informaties te horen, dat
iemand moeilijk direct gemist kan
worden, dan stelt men vaak een ter
mijn. D.A.F. en Philips stellen echter
uitdrukkelijk, dat de mensen vrij moe
ten zijn om te gaan werken waar ze
willen. Daarom geen afspraken.
Bij Philips kan men beslist niet zeg
gen, dat men krachten verliest aan de
D.A.F. Het Philipsconcem heeft zelfs
lo weinig verloop, dat men er zich
loms zorgen over maakt. Philips Eind-
iioven verschaft werk aan 36700 men-
ren, merendeels mannelijke krachten:
et aantal vrouwen en meisjes schom
melt rond de 8.000. Bij de mannen is
er een verloop van minder dan 10 pet.
Bij de meisjes is het veel groter, maar
dat is een gezond verschijnsel: de
meesten verwisselen hun baan in de
fabriek na enkele jaren voor de functie
van huisvrouw. Het geringe verloop in
de mannelijke sector moet nog voorna
melijk worden gezocht bij de eerste
jaars, meest jongeren, die het eens ko^
men proberen. Het aantal zilveren en
40-jarige jubilea is bij Philips zeer
groot. De honkvastheid van de mensen
houdt voor het bedrijf het gevaar in,
dat het personeel veroudert. De gemid
delde leeftijd ligt rond de 36 jaar; bij
de D.A.F. waar men 15 pet. verloop
heeft is dit 32 jaar. Het grotere ver
loop bij de D.A.F. wordt grotendeels
aan deze jeugdige leeftijd toegeschre
ven: men heeft er veel dienstplichti
gen.
Philips heeft na de oorlog doelbe
wust gedecentraliseerd en ook nu gaat
men nog steeds door niet het werk
naar de mensen te brengen .De ver
schillende Phlllpsbedrjjven in Neder
land hebben momenteel 70.300 mensen
in dienst, dat wil dus zeggen dat er
bijna evenveel buiten als in Eindhoven
werken. Desondanks groeit de bezet
ting in Eindhoven nog volop mee. Eind
1958 werkten in de lichtstad 34.000
man, eind 1959 waren het er 36.200,
eind april van dit jaar 36.700. Absoluut
is de groei dus nog juist iets groter
dan die van de D.A.F.! Maar by Phi
lips merk je dat niet zo. Als daar op
een maandagmorgen duizend mensen
méér naar binnen gaan, ziet men aan
de poorten precies hetzelfde beeld en
als die duizend over alle afdelingen
gespreid worden en het is toevallig
een mooie vis-dag met veel snip-
peraars, dan bestaat er een goede kans
dat de diverse afdelingschefs extra
hard klagen over gebrek aan perso
neel!
Philips trekt dus ook en waarom?
„Vroeger gold op de dorpen en ook in
de stad, dat iemand die een baan
kreeg by de gemeente of by de poste
ryen, geborgen was. Datzelfde geldt nu
in Brabant voor wat het werken in
eindhoven en omgeving betreft: als je
daar zit, zit je goed. Philips heeft 'in
1946 by stalutenwüziging werkgelegen
heid op lange termijn als doelstelling
van de onderneming gesteld. De con
tracten gelden voor onbepaalde tyd en
deze geborgenheid is een sterke mag
neet," zegt mr. De Koning, die met de
personeelswervin^ belast- is. Er zijn
voorts goede sociale voorzieningen, er
is een jeugdspaarregeling en zelfs de
koffie mag er zün. „Maar daar adver
teren we niet mee. Wat dat betreft
voeren we een vry conservatief be
leid. De eenvoudige slogan „Philips
vraagt meisjes" doet dikwyis genoeg."
Philips houdt evenals de D.A.F.
ook wel zittingen in de diverse dorpen.
,Maar we hoeden ons voor overdreven
voorstellingen. Wat anderen doen moe
ten zy weten, maar wij hebben de in
druk dat soberheid het beste werkt.
Per slot van rekening gaan in ons be-
dryf toch heel wat mensen weg en dat
zyn meestal degenen die zich niet op
hun plaats voelden dat biyf je altyd
houden. Deze mensen worden door zul
ke overdreven advertenties geprikkeld.
„Moet je eens zien wat ze schreven en
moet je eens horen hoe het in werke-
lpkheid is." Ook daar moeten we aan
denken."
Beide grootbedrijven werven dus vol
op personeel. Maar het rayon Eindho
ven dat behalve de lichtstad de ge
meenten Best, Geldrop, Aalst, Waalre,
Veldhoven, Heeze, Son en Nuenen om
vat noteerd" cltid 'ieen aanbod
van 376 mannelijke arbeidskrachten en
een vraag van 2622. Het laatste cyier
was extra hoog in verband met de
jaariykse L.T.S.-actie: tegen de tyd
dat de ambachtsscholen een nieuwe
lichting afleveren, schryft het arbeids
bureau alle bedryven aan om te infor
meren naar de behoefte aan jeugdigen.
Van de 2622 aangeboden plaatsen war
ren er dan ook 1310 voor jeugdigen be
stemd. Maar de nieuwe lichting zal er
hoogstens 500 van kunnen bezetten en
er biyft dus een grote vraa<* open
staan. Waar komen de nieuwe Philips-
en D.A.F.-werkers dan vandaan?
De oplossing van het probleem levert
de N.V. V.I.P.R.E., welke naam is af
geleid van Verenigd Industrieel Perso-
neeisvervoer Eindhoven. Deze organi
satie voert dagelijks met 125 bussen
omstreeks 5.000 mensen aan, alleen
voor Philips. Eén kwart van al het
Eindhovense Philipspersoneel woont
buiten Eindhoven: 9.000 man. Van hen
wonen er 3.000 in de directe omgeving:
in De Ekker, het grote nieuwe woon
gebied in de gemeente Veldhoven; in
Waalre, Geldrop en Nuenen. Zesdui
zend wonen verder dan 15 km. Van
hen komen er duizend met de trein:
350 uit Helmond, 250 uit Weert (waar
over enkele weken een Philipsbedryf
gaat draaien), 175 uit Den Bosch en
Vught, 150 uit Boxtel en 125 uit Deurne
Voor de resterende 5.000 rijden de bus
sen. Het is een pendel die de West-
Brabantse naar de kroon steekt, maar
er is één belangryk --erschilde ver
ste afstand is 60 km, gemiddeld is het
veertig. De bussen voeren 2700 Belgen
aan, uit het Kempenland en uit Bel
gisch Limburg. Dat is al direct in 1945
begonnen. Men heeft een tijdlang 3.000
Belgen gehad. Sindsdien zijn in Has
selt en Turnhout Philipsfabrieken ge
bouwd en in verband daarmee is het
wervingsterrein sterk ingekrompen.
Maar het aantal Belgen dit r--- F:nd-
hoven gaat is nauwelijks afgenomen.
De overige pendelaars komen uit Zuid-
Oost Brabant.
Deze pendel hangt ten dele samen
met de woningnood: als Eindhoven
naar believen woningen kon bouwen,
zou ze vermoedelyk voor 1-3 deel ver
dwenen. De overigen zouden echter
toch in hun huidige woonplaats willen
biy'ven en men kan dan ook veilig aan
nemen, dat de bussen zullen bleven re
den zolang Philips Eindhoven biyft
voortbestaan. Be de huidige wegen en
bussen is dat echter geen bezwaar. De
buspassagiers, die in een uur tyd van
hun huisdeur naar de Philipspoort wor
den vervoerd, hebben in de winter zelfs
veel voor op degenen die van Tivoli
8 km naar Strijp moeten fietsen, meent
de heer De Koning.
De D.A.F. haalt zyn mensen niet uit
België. Voorlopig houdt men het ge
bied ten zuiden van de grens in reser
ve. Het is prettig om nog iets achter
de hand te hebben, „als we eenmaal
belangryk gaan groeien," zoals drs.
Schobre dat uitdrukt. Het automobiel-
bedryf is nu even aan het consolide
ren. De personenautoproduktie heeft de
90 wagens per dag bereikt, wat op het
ogenblik voldoende is om aan de vraag
te voldoen. Hoe die vraag zich zal ont
wikkelen is een open vraag. Uit de na
jaarsorders zal biyken, of de wagen be
halve privé-auto ook „vertegenjvoordi-
gerswagen" gaat worden. En pas over
enige tyd kan men iets zeggen over
de exportkansen. Tot dusver is de ex
port nog vry gering geweest, maar de
zaak is pas in opbouw. Men houdt dan
ook al rekening met de mogeiykheid
van een snelle verdere groei. Van de
65 ha zijn er pas 13 bebouwd, dus men
heeft voorlopig volop bouwterrein.
De D.A.F.-bussen gaan dus niet de
grens over. Maar in Brabant besta
ken ze een veel groter gebied dan Phi
lips. Het busgebied wordt begrensd
door de plaatsen Breda, Waalwyk, Oss,
Boxmeer, Venlo, Roermond, Thorn en
Luycksgestel. Byna de helft van al het
personeel komt uit dit busgebied, nl.
2300 man. Helmond levert er 150, Til
burg ruim 100; de overigen zün over
alle in het gebied liggende plaatsen
verdeeld. 2700 man wonen in Eindho
ven of omgeving straal 8 km en
komen dus op eigen gelegenheid .De
resterende 300 komen per trein dage
lijks of voor de hele week van verre,
dat wil zeggen van buiten het levens
gebied .De laatste groep omvat 250 on-
gehuwden.
Ook by de D.A.F. ziet men in, dat
de pendel onsterfeiyk is, omdat velen
per se willen blijven wonen in hun ver
trouwde omgeving, waar ze hun tuin
en hun duiven hebben en lid zyn van
de harmonie. Dat is een groot goed.
Toch is men met de pendel niet hele
maal verzoend. De fabriek begint om
half acht, dat betekent voor de meeste
buspassagiers om kwart over zes in
stappen .Om vyf uur is het werk af
gelopen, zodat de verst komende bus
mensen pas om kwart over zes
twaalf uur na hun vertrek weer
thuis zün. „Als we in Eindhoven vol
doende woningen hadden met een ..c-
ceptabele huur (dat wil dan zeggen:
niet veel hoger dan die in de dorpen),
zouden we het busvervoer binnen en
kele jaren voor de hriff kunnen opdoe
ken," zegt de heer Schobre.
VIC LANGENHOFF.
Thuis, toen ik nog een jongen was,
hadden wij een oude pathéfoon.
Hy stond in de kamer by de stoe
len met groene tryp en alleen op zo
meravonden, als myn vader en moeder
nog een uurtje by het open ram zaten,
hoorde ik hem vanuit myn slaapkamer
spelen. Het was een vreemd krakerig
geluid; de stem was erg amechtig, de
muziek teruggebracht tot enkele schril
le tonen en toch heeft sindsdien geen
lied zo'n indruk op me gemaakt als
dat styve, stotterende deuntje: „Vader
ik wil gaan reizen. Geef mü geld en
goed."
Voor my is dat het eerste chanson.
Het heeft mön jongenskamertje bevolkt
en mü voor heel myn leven een vreemd
soezerig beeld van reizen meegegeven,
dat nooit werkelijkheid is geworden.
Nog altyd wil ik gaan en nog altyd
hoor ik die stem. Het is een stem met
een geur. Ze ruikt naar de zoelte van
een zomeravond, maar ze heeft ook
iets van myn slaapkamer, die te klein
was en donker.
Er was ook nog een andere plaat. De
lievelingsplaat van myn vader. Als die
speelde, trok hy een peinzend gezicht
en zweeg. Soms neuriede hy zacht en
vals mee:
Maar onder m'n lompen, daar
draag ik nog iets
waarmee ik de wereld tart!
Daar. klopt en daar leeft,
daar Hjdt en daar beeft
m'n fiere schooiershart.
Dit Üed heb ik deze week terugge
vonden. Het stond in het boekje „Ne
derlandse chansons", dat Jaap van
de Merwe voor de Arbeiderspers heeft
geschreven en dat ik om dat liedje,
met meer dan gewone aandacht heb
gelezen. Ik wist niet, dat het van Otto
Zeegers was, een Amsterdamse jongen
die n.b. nog een toneelstuk moet heb
ben geschreven, dat door niemand min
der aan Louis Bouwmeester gespeeld
is. Ik wist ook niet meer, dat het ver
haal daarvan zo'n prachtige draak
was. Zo'n heeriyk stukje grove senti
mentaliteit, dat ik het weer zou willen
horen op een oude pathéplaat. Weer
vanuit myn kamer met in de verte
vaag de geur van de zomer. Zo zou
ik ook die andere liedjes die Jaap van
de Merwe byeengebracht heeft, wel
weer willen beluisteren. Speenhoff, Da
vids, Jacobs, Pisuisse, Dirk Witte en
Anna de wys-Mouton. Allemaal liedjes,
die soms plotseling ongevraagd in je
hoofd beginnen te spelen. Wat je je
daarby nu aan woorden herinnert, doet
je glimlachen. Klaarbiykelijk waren
woorden niet zo belangryk. Liedjes hid
den een sfeer. Een sfeer opgeroepen
door de melodie en misschien zo nu en
dan door de klank van de woorden.
Daarom misschien is het jammer, dat
dit bundeltje Nederlandse chansons
zich beperkt tot de tekst. De lezer van
nu is met meer de jongen van toen.
Hy ziet stoplappen en maatfouten. Hij
kent de thema's en hy weet, dat wy
ook in ons ondeugendste cabaret kleine
burgers blüven, die het kwaad ver
dichten tot roddel. Maar als hy het zou
horen? Toon Hermans met die stem,
die zo'n muzikaal heimwee verraadt.
Sonneveld met dat hele kleine maar
doeltreffende geluid en Jules de Corte
met datzelfde tegeiy'k schrale en war
me timbre, dat Louis Davids groot
maakte? Men moet een chanson niet
lezen. Men moet het horen. Het geloof
is uit het gehoor.
Toch, en daarin heeft Jaap van de
Merwe gelyk, is zo'n bundeltje teksten
niet zinloos. Men kan er uit leren, dat
het gegoede Nederlandse cabaretliedje
een peil heeft, dat velen verrassen zal.
Men kan er ook uit leren, dat men
niet te gauw moet menen z'n lieve
lingzanger te kennen. Want tot slot
schrpf ik voor u een versje over. Raadt
u eens welke Nederlandse cabaretier
dit geschreven heeft.
HET BRUIDSPAAR
Het jonge paar kwam styf ge
armd van het stadhuis,
geëscorteerd door slechts een paar
familieleden.
Er zou geen bruiloft zyn omwille
van de vrede,
alleen een heel bescheiden schynre-
ceptie thuis.
En in de ouderiyke woning van de
bruid
kreeg iedereen een kopje thee en
een gebakje.
Er waren vier felicitaties, plus een
pakje,
en na een uur liet men de laatste
gasten uit.
Toen was het allemaal gelukkig
weer gewoon.
Ze gingen zwy'gend naar hun zolder
met z'n beiden,
waar niemand zag hoe hy haar troost
te toen zp schreide,
en na vyf maanden werd zij moeder
van een zoon.
Die kreeg de namen van Papa aan
vaders kant,
als een gebaar van goede wil naar de
familie.
Men stuurde kaartjes rond naar
ieders domicilie,
en plaatste voorts een advertentie
in de krant.
Welnu, de enige die kwam was
Truus van Hoof
en al de anderen lieten taal noch
teken merken.
Die zaten 's zondags vroom en vredig
in hun kerken
om God te danken voor hun spyker-
hard geloof.
Als u dit op een soezerige zomer
avond vanuit de verte zou horen, zou u
geloven dat het werkeiyk van Jules de
Corte is? Alb. W.
(Van onze
125 bussen brengen dagelijks 5000 werkers naar Philips Eindhoven. Een overzicht van het busstation aan de Beukenlaan,
tussen de complexen S, T en R in Strijp.
(Van onze correspondent in Bonn)
e 82-jarige ere-presidente van de
Westduitse Bondsdag, mevrouw
Marie-Elisabeth Lüders, heeft
zich bp de minister voor posteryen,
Richard Stuycklen, beklaagd. Dat bete
kent, voor wie de strydvaardlge „Frau
Prasidentin" kent, dat er met bekwa
me spoed zal worden gehandeld om
de oorzaken van haar klacht weg te
nemen. Mevrouw Lüders, die sinds
1953 voor de liberale „Vrye Democra
tische Party' lid is van de Bondsdag
vóór de komst van Adolf Hitler was
zy ook allang lid van de „Reichstag"
in Berlijn, waar zy trouwens werd ge
boren, heeft er by de P.T.T.-minister
bezwaar tegen gemaakt, dat er op de
Westduitse postzegels (en zp bedoelde
daarmee de vele speciale zegels, die
worden uitgegeven) alleen maar beel
tenissen van mannen voorkomen.
„Alleen maar" is een niet geheel
juiste schildering van de toestand op
de Westduitse postzegelmarkt met be
trekking tot de daarop voorkomende
manneiyke beeltenissen. Een feit is
echter dat beeltenissen van vrouwen
uit de moderne (West)Duitse geschie
denis op postzegels tot de hoge uit
zonderingen behoren. Minister Stücklen
kon dan ook niet veel anders doen dan
beterschap beloven en de verzekering
geven, dat hy er voor zou zorgen, dat
op toekomstige Westduitse „Sonder"-
postzegels ook vrouwen zullen worden
afgebeeld, die zich verdiensteRjk heb
ben gemaakt.
y hoeft daarby niet eens lang of
ver te zoek: mevrouw Lüders
hoewel het ondenkbaar is,
dat zy zich over de vele mannen op
de postzegels zou hebben beklaagd ten
einde er zélf op te komen is bepaald
een vrouw, die zich verdiensteijk heeft
gemaakt. Zy behoort tot de beste en
amusantste redenaars van de Bonds
dag. Haar leven heeft zy gewyd aan
de stryd tegen de mannelijke supre
matie en voor de gelykgerechtigdheid
der vrouw. Toen de Westduitse minis
ter van binnenlandse zaken, Gerhard
Schroder die toch al geen populair
bewindsman is zyn impopulaire wet
op de noodtoestand in het parlement
verdedigde en daarby verklaarde, dat
de „nooddienst" der vrouwen een uit
vloeisel is van de gelykgerechtigdheid,
merkte mevrouw Lüders onder luid
gelach van de parlementariërs op, dat
zy deze interpretatie van de gelykge-
rechtigdheid der vrouw pas zou accep
teren „op de dag, waarop de Herr
Minister een tweeling ter wereld
brengt".
Zy had al met „vrouwendienst" te
maken, toen minister Schroder nog
moest worden geboren: zij maakte in
de eerste wereldoorlog deel uit van het
Duitse militaire bestuur in Brussel en
leidde later op het ministerie van oor
log in Berlyn de afdeling vrouwenar
beid. Zij had de thans misschien
symbolische rang van majoor. Toen
men haar eens schertsend voorstelde
te trachten om naast bondskanselier
Adenauer de „first lady" van de
Bondsrepubliek te worden, zou zy heb
ben geantwoord: „Dat kan ik my als
enige man in myn fraktie niet permit
teren". Daarby was deze „enige man
in de F.D.P.-fraktie" ook de eerste
vrouw in Duitsland, die in 1912 ze
was toen 34 jaren oud met het prae-
dicaat „magna cum laude" promoveer
de tot doctor in de staatswetenschap
pen.
DEN HAAG, 20 juli - KonstanzlST onv*
Rheinfelden 288 +3, Ottenheim 376 —5,
Straatsburg 324 +4, Maxau 491 3, Plo-
chingen 133 +2, Mannheim 333 +1, Stein-
bach 128 2, Mainz 304 8, Bingen 207 *—5,
Kaub 229 —2, Trier 132 —9, Koblenz 231 —1,
Keulen 197 1, Ruhrort 379 8, Lobith
990 4, Nijmegen 773 onv., Arnhem 801
4, Eefde IJssel 317 1, Deventer 218 1,
Monsin 5540 +10, Vise 4945 +5, Borgharen
3888 +9, Belfeld 1079 —13, Grave beneden
de sluis 504 1. De minst gepeilde diepten
in de vaargeul, heden vermeld op de waar
schuwingsborden, zijn in centimeters: He
veadorpA'dam-Rijnkanaal 250, A'dam-
Rijnkanaal—Lekkanaal 245, IJsselkopDoes
burg 265, toegelaten grootste diepgang van
Millingen tot St. Andries 350 cm. De scheep
vaart op de Waal boven Nijmegen is in de
komende nacht niet gestremd.
KAASMARKT WOERDEN, 20 juli Aan-
Voer 105 partijen, le kwal. 1.982.08. 2a
kwal. 1.882.08, extra kwal. 2.23.
KLEIN VEEMARKT WOERDEN, 20 juli
45 lammeren van 5577.
Aalsdijk 20 te Bangkok.
Achilles 19 800 m no
Barbados n. Emden.
Alamak 19 v. Genua n.
Marseille.
Amstelsluis 20 te Seishinko.
Bintang 19 v. Bremen n.
Hamburg.
Caltex the Hague 19 180 m
no Socotra n. Bahrein.
Colytto 19 825 m w
Casablanca.
Congokust 19 te Point Noire.
Delft 19 950 m no Barbados.
Heemskerk 19 400 m nno
Las Palmas.
Iberia 19 v. Archangel n.
Huil.
Kalinga 19 v. Maracaibo n.
Gothenburg.
Kalydon 19 v. Pulu Bukom
n. Nugata.
Karimata 19 te Port
Swettenham.
Karsik 19 v. Saigon n.
Bangkok.
Katelysia 19 125 m zzw
Bermuda n. Maracaibo.
Kerkedijk 19 700 m nnw
Azoren n. Antwerpen.
Maron 19 360 m z New
foundland n. Antwerpen.
Medon 19 880 m no
Paramaribo n. A dam.
Mitra 19 1000 m zw Azoren
n. Landsend.
Moordrecht 19 390 m nnw
Fayal n. Ptaa Cardon.
Rempang p. 19 Cabo Sao
Vincente n. Antwerpen.
Ridderkerk 19 400 m no
Sint-Helena n. Las
Palmas.
Roggeveen 19 260 m zw
Hongkong n. Saigon.
Rotte 19 te Luzon.
Schouten 20 te Port
Elizabeth.
Stad Amsterdam 19 150 m w
Port Elizabeth n. Beira.
Stad Leiden 19 65 m o Obbia
n. Aden.
Talisse 20 te Chalna.
Taria 19 280 m zw Bombay
n. Abadan.
Tjimenteng 19 Zanzibar
n. Beira.
Van Spilbergen 19 v. Kaap
stad n. Matado.
Vlist 19 100 m o Cape Henry
n. Amsterdam.
Westerdam 19 392 m ozo
Cape Race n. Rotterdam.
Zonnekerk 19 v. Das es
Salaam n. Zanzibar.
ti>
Bornrif 19 dw. Dageroe n.
Sete.
Malta 19 v. Dun genees a.
Bayonne.
Port Ta'lbot 19 5 m no
East Goodwin n. R'dam.
Bij f. 4,- De Gruyter-artikelen
Von 59 voor 34 cent. Met tonijn
kunt U leuke zomersloatjes maken..
(van 64 cent)
Maak een voorraadje.
Blikken zijn onbeperkt houdbaar.
De ideale twee voor een lekker
eter'je; Nasi Goreng met vlees en
pittige Sambal.
het Snoepje ven de Week voor
slechts 15 cent bij aankoop
van 1.4,- De Gruyter-artikelen.
Deze aanbiedingen zijn geldig van
20 juli t/m 26 juli 1960.
600/201
i
