Van whiskey zou de
vrouw onvergelijkelijke
schoonheid verkrijgen
Produktie motorvoertuigen
in West-Duitsland gestegen
Medezeggenschap van
werknemers in discussie
Hemelse ondeugden in een
nog te onbekend land
Japanse tandarts
bekent kinderroof
Export in eerste halfjaar t.o.v.
zelfde periode van 1959 gedaald
Sociaal
commentaar
Geen kans op snelle ontwikkeling
P* BABYDERM SSPSS»
Spionageproces in
West-Duitsland
Hoge Raad:
Cafésluiting op zondag
niet in strijd met wet
RESA-HILVERSUM
ZATERDAG 23 JULI 1960
PAGINA 13
Het is blijkbaar nog niet tot de grote menigte van vakantiegan
gers, die trouw de reeds veelbetreden paden blijven bewande
len, doorgedrongen, dat ook Ierland een Rivièra heeft. Ierland
is nog tè ver en tè vreemd. Dat was Spanje acht a tien jaar geleden
ook totdat de gecombineerde vliegreizen het land bereikbaar maak
ten niet alleen wat de afstand betreft maar ook financieel. Majorca
bijvoorbeeld is nu heel gewoon geworden als vakantie-oord. Een
jaar kleden zou een groep hengelvrienden in de vakantie gaan
vissen Ierland is een paradijs voor vissers. Men heeft er geen visakte
nodiCT en zelfs het vissen op zalm en forellen is alleen maar in
november en december taboe, voor de rest kan men in het meer bij
Waterville zijn vishartstochten botvieren. Dit viscollege ontdekte
nu de mogelijkheid van een gecombineerde vliegreis. Zij waren in
drie uur in Dublin. Vandaar naar Killarney of Cork was per com-
fovtahpip trpin niet meer dan vijf uur en toen konden zij zich uitleven
aan het eind van een hengelstok midden in de meren.
Voor Heffer#
Baby-huidje
Staatsmijnen nemen
deel in fenolfabriek
Regeringsvoorstel heeft
steun van de Senaat
Wilt Gij Onderwijzer worden?
Ignatiusfeest Banneux
Dit is Kïllarney's Lower
Lake met de dreigende wol
ken en het wisselende licht.
Straks zal de zon doorbreken
en het héle landschap in een
gouden gloed zetten.
paradijs voor
vissers en koffiedrinkers
De Ierse Rivièra is een, KaI,^an',U'^
dan de Franse of de Italiaans
zou het zo kunnen zeggen: het 1
Ierland nog niet bedorven door de
de. Ook de natuur heeft er
aparte bekoring. Het klimaat is
de zomer als hier: zacht, nat en w-
lend. Men zegt wel en dat ko
waarschijnlijk door het weerbericm
dat alle depressies van Ierland komen,
maar als daar ineens het zonlicht 000
de wolken breekt ziet u op de bergen
een kleurengamma, ais u nimmer neen
aanschouwd.
Er groeit op de Ierse bergen - de
hoogste is niet méér dan elfhonderd
meter meer onkruid dan gras en de
Weinige koeien en de vele schapen gra
zen dan ook liever langs de kant van
de weg, waar nog gras groeit, dan in
de bergweiden. De bomen waaien om
met wortel en al, als er een flinke
storm staat, omdat de bodem rotsach
tig is en slechts bedekt met een dunne
laag aarde, waarin die bomen zich moe
ten trachten staande te houden. Kond-
om de vele meren in Killarney heeft
men er al drie staan nog niet de
honderden landhuisjes en villa's van
Oostenrijk en Italië. Men treft hier wel
eens een oud Iers boerderijtje met de
zwart berookte spanten van het dak
een plafond is er niet en leeft er nog
altyd bjj de open haard, die met turf
wordt gestookt. Zelfs in het chique
„Great Southern" hotel was een open
haardvuur van turf, maar dat was al
leen maar show.
Van Killarney uit kan men de „Ring
of Kerry" maken, een tocht van hon
derdtachtig kilometer langs de Dingle
Bay, die eigenlijk een stuk Atlantische
TOKIO, 22 juli (UPI) Een 32-jari-
ge tandarts heeft gisteren bekend, dat
hij in mei van dit jaar het 7-jarig
zoontje van een schatrijke Tokiose
fabrikant van lederwaren heeft ont
voerd. Hij wilde op die manier schul
den aflossen, die hij had gemaakt, na
dat hij zijn beroep had opgegeven.
Dr. Sjigehisa Motojama heeft de po
litie huilend bekend, dat hy het kind
had ontvoerd en het later had vergast
toen de politie hem op het spoor kwam.
Motojama is j.l. zondag in de buurt
van Osaka gearresteerd. Hij werkte er
als arbeider, onder een gefingeerde
naam. Motojama bekende, dat hij Ma-
saki Ozeki heeft ontvoerd op de och
tend van de 16-de mei, toen het jonge
tje op weg was naar school. Motojama
diende het kind een verdovend middel
toe en belde de vader, Soesoemoe Oze
ki, op en eiste een losgeld van 2 mil
joen yen.
KARLSRUHE, 22 juli (D.P.A.)
Het Westduitse hooggerechtshof ln
Karlsruhe heeft vandaag de 52-jarige
archivaris Karl Jasznewski uit Stutt
gart wegens landverraad tot vijf jaar
tuchthuisstraf veroordeeld. Voor drie
jaar is hij vervallen verklaard van zijn
burgerrechten. Voorts Is een bedrag
van 25.000 mark verbeurd verklaard,
dat hij voor zün diensten uit Oost-Ber-
lijn had ontvangen.
In opdracht van de staatsveiligheids
dienst van Oost-Duitsland heeft Kasz-
newski van september 1955 tot septem
ber 1959 berichten uit Westduitse dag
bladen en tijdschriften verzameld. De
ze berichten hadden speciaal betrek-
king op Westduitse patenten, de tech-
Iedere twee jaar maakt een aantal opleidingsschepen uit Scandinavië een reis nische ontwikkeling van de strydkrach-
naar Ostende, een afstand van 587 zeemijlen, die in drie tot vijf dagen wordt af- ten, de N.A.V.O.-plannen en de mili-
gelegd. Op de foto twee van de trotse schepen, volledig getuigd, de Deen taire installaties van de Amerikanen
„Danmark" en de Zweed „Gladan", in de bondsrepubliek.
Het is het enige huis in die bergen
daar, ge kunt het niet missen. Het
heet „Kate Kearney's Cottage" en Je
rome Coffey zal u vertellen, dat Kate
Kearny zijn verre overgrootmoeder
was, een vrouw van onvergelijkelijke
schoonheid, die hier eens woonde, die
honderd jaar geleden gestorven is en
die, zoals men nu nog zegt, het geheim
van haar schoonheid meenam in het
graf. Men denkt nu, dat het wel iets
met de Ierse whiskey te maken zal
hebben gehad.
Dan is daar ook nog het Estate van
de vroegere Lord Kenmare, een land
goed van achtduizend ha. Een wagen
brengt u er binnen het uur, alleen zal
Mike, de chauffeur u herhaaldelijk vra
gen even de leidsels van het paard
vast te houden als hij op de vele mulle
paden in de bossen een hek moet ope
nen en sluiten om zijn karretje mitsga
ders passagier doorgang te verlenen.
Waar alleen de wind ruis!
Het is een tocht door stille bossen
waar alleen de wind ruist. Tussen de
bomen door, diep beneden ons, glinstert
een meer. Het einde van de tocht is
onvermijdelijk de moderne golflinks,
aangelegd door de Amerikanen, die na
de dood van Lord Kenmare, nu zeven
jaar geleden, de hele zaak maar heb
ben gekocht als recreatie-oord.
Als ge meer tijd hebt, ga dan ook
naar de westkust en begin uw tocht in
Galway, daal dan langs de westkust
af naar het zuiden, naar Limerick en
Tralee, Killarney en Cork. Ge zult
nooit schoner kleuren en landschappen,
grilliger baaien en kusten zien.
Tegenover Waterville, het paradijs
der sportvissers, vindt u dan aan de
andere kant van de baai Ballinskei-
lings; een klein dorpje, waar nog
Gaelic, het echte Keltisch, wordt ge
sproken. U zult het niet verstaan en
u zult het zelfs niet kunnen lezen
trouwens de meeste Ieren zelf ook
niet en als ik dan vroeg, waarom
de straatnamen desondanks in twee
talen stonden vermeld, zei men mij:
„In het Iers om de Engelsen te pes
tenin het Engels opdat de Ieren
het zouden kunnen lezen".
Tenslotte, indien u naar Ierland gaat,
vergeet dan vooral niet naar Ierland
te gaan om de Ieren zelf. Zij zijn be
minnenswaardig, vriendelijk en gastvrij.
Men zegt, dat zij zich intelligent vinden
en lui, maar mensen die het kunnen we
ten, zoals onze Nederlandse gezant in
Dublin, dr. Kasteel, zei, dat zij waar
lijk intelligent zijn, zelfs te intelligent
om lui te zijn, zij hebben zich alleen
niet, zegt hij, laten hesmetten door de
Westerse haast. Iemand heeft ooit eens
gezegd, dat de Ieren gelukkig enige
prachtige gebreken hebben, anders zou
het een volmaakt braaf en saai volk
zijn. Nu zijn ze filosofisch, dichterlijk,
sterk religieus enzo nu en dan dron
ken. En Moeder O'Mara, eigenaresse
van een van de negentig pubs in het
kleine Killarney bepeinsde achter de
?e „Gap oj Dunloe" m de buurt van Killarney, zoals men die met een pony kan
gen. He is een onvergetelijk landschap, maar men kan het ook te voet aoen.
Rust en stilte
Nu maken wij die „Ring of Kerry",
vanwaar honderden grote Ieren zijn
geëmigreerd. Het is een kust zó grillig,
zó afwisselend en zó rijk aan kleuren en
vormen als men zelden te zien krijgt.
En daartussen: oude verweerde kerk
jes en kleine boerderijtjes. Op de een
zame weg ontmoet men 's morgens de
boer, die op zijn platte wagentje, ge
trokken door een ezel of een paard zijn
ene busje melk wegbrengt naar de fa
briek. Iedere dag opnieuw. Hij heeft
tenminste dit vóór op onze Westerse be
schaving, dat hij geen haast heeft.
Daarom zijn hier nog die rust en die stil
te.
Indien u Killarney als vakantie-oord
zou uitkiezen, kunt u vandaar die
toch maken door het stille en ge
zellige graafschap Kerry. Maar bestijg
dan ook de Gap of Dunloe. Ge kunt er
komen met een wagen gemend door
Mike Murphy of Pat O'Mara. Verzuim
niet de zaak van Jerome Coffey te be
zoeken voor een Ierse koffie, een van
de hemelse ondeugden van Ierland.
toonbank hardop, dat zij dank die laat
ste slechte eigenschap na de oorlog ai
vier keer een reis naar Lourdes had
kunnen maken.
Kate Kearney's Cottage", het enige huisje, dat er staal op de Gap of Dunloe. üij
deze herberg ziet men de auto's van de toeristen, maar ook een groot bord met
het woord „Paddy, ten years old". Paddy is een oude Ierse whiskey.
Oceaan is, en langs Kenmare River,
een brede baai, die eveneens uitstroomt
in de oceaan. Vandaar zijn de miljoe
nen Ieren geëmigreerd. Terwijl ze toch
zo houden van hun land en met zo wei
nig tevreden zijn. Er zijn echter te veel
verlokkingen: advertenties en relaties
uit Amerika. Er zijn in Amerika dertig
miljoen Ieren en hoeveel grote lieden
zijn niet van Iers bloed? Kennedy, de
Democratische kandidaat voor het pre
sidentschap, Winston Spencer Churchill,
Mongomery, Kelly, de vader van prin
ses Grace en nog een heel stel beroem
de generaals. Allemaal Ieren.
(Van onze correspondent in Bonn)
Meer dan een miljoen motorvoertui
gen heeft de Westduitse automobiel-in
dustrie in de eerste helft van 1960 ge
produceerd. In dezelfde periode van het
vorige jaar waren het er 831.855. De
stijging bedroeg 2d.6 procent, tweemaal
zoveel als in de eerste zes maanden van
1959.
De produktie-stjjging vloeide vooral
voort uit de bouw van personen-auto's.
Daarvan werden er, in vergelijking met
de eerste helft van het vorige jaar, 29.9
procent (194.905 stuks) meer geprodu
ceerd.
De export Üep 0.9 procent terug ver
geleken met de periode januari-juli
1959 Zij steeg echter desondanks nog met
16.4' procent (491.735 voertuigen). In
totaal gingen 47.1 procent van alle ge
produceerde Westduitse automobielen
Advertentie
(Advertentie)
DEN HAAG, 22 juli De Hoge Raad
heeft met betrekking tot het cafébezoek
op zondag een dergelijke zaak te behan
delen gehad als waarin hy uitspraak
heelt gedaan ten aanzien van de ge
meenteverordening van Oud-Beyerland.
Daar betrof het een bepaling, welke
gold voor café's met biljart en tele
visie. Aangezien het in Oud-Beyerland
betrof een inrichting tot ontspanning en
niet een publieke vermakelijkheid oor
deelde de Hoge Raad, dat de betref
fende bepaling in strijd was met art. 7
der Zondagswet, weshalve ontslag van
rechtsvervolging volgde voor de betref
fende caféhouder, die de sluitingsbepa
lingen had overtreden.
Thans betrof het een dergelijk geval
en wel in Hazerswoude. De Haagse
rechtbank bevestigde namelijk een von
nis van de kantonrechter te Alfen aan
de Rijn ten aanzien van de caféhoud
ster J.N. te Hazerswoude, die ontslagen
was van rechtsvervolging.
Nu heeft de Hoge Raad echter dit
vonnis vernietigd en de caféhoudster tot
een geldboete veroordeeld. Hij heeft de
ze uitspraak gegrond op de omstandig
heid, dat de betreffende bepaling niet
is uitgevaardigd met het oog op het
bijzondere karakter van de zondag, doch
ter verzekering van de openbare rust
en orde in het algemeen, welke dreig
de te worden verstoord. De gemeente
lijke wetgever kan zo zegt de Hoge
Raad zodanige regeling uitvaardi
gen zonder in strijd tc komen met ar
tikel 7 der Zondagswet.
(Van onze Haagse redactie)
DEN HAAG. 21 juli De Eerste Ka
mer stemt vrijwel algemeen in met de
deelneming door de Staatsmijnen in
een op te richten fenol (plastic grond
stof) fabriek. Het bedrijf, waarin ook de
Amerikaanse Dow Chemical Maatschap-
Pij zal deelnemen, zal worden gebouwd
in het Botlekgebied. Enige leden vra
gen in het voorlopig verslag of de pro
blemen van de lozing van afvalstoffen
en afvalwater al zün opgelost.
Dat de Staatsmijnen door de samen
werking met de Amerikaanse maat
schappij zullen kunnen meeprofiteren
van het exclusieve Dow procédé is, zo
blijkt uit het verslag, een van de be-
langrqkste argumenten voor de Senaat
om het Regeringsvoorstel te steunen.
Men ziet er een verdere versterking in
van de chemische veredelingsindustrie
van de münen.
naar het buitenland. De produktie-stij-
ging is dus vooral de binnenlandse
markt ten goede gekomen.
Het werkelijke produktie-resul-
taat van de eerste helft van dit jaar heb
ben de prognoses der industrie verre
overtroffen. Zij had op een stijging van
ongeveer 10 procent gerekend. Zij ge
looft thans aan het einde van 1960 te
kunnen melden, dat de Westduitse auto
mobielfabrieken rond 2 miljoen voertui
gen zullen hebben geproduceerd.
(Van een medewerker)
De klacht die we in de loop der ja
ren van werknemerszüde het
meest hebben moeten verwerken
is wel die, dat „alles wat tot verbete
ring kan voeren, zo ontzettend lang
duurt." Naar de mening van onze kla
gers gaan aan elke belangryke beslis
sing eerst eindeloze en „volkomen over
bodige" studie en beraadslaging vooraf.
Als bü'zonder voorbeeld geldt bü oudere
werknemers altyd nog de geschiedenis
van de ziektewet, waarover de eerste
besprekingen en voor-ontwerpen van wet
uit het begin van onze eeuw stammen,
terwijl de wet zelf eerst op 1 maart
1930 in werking trad.
Op 20 juni j.l. heeft onze minister van
justitie ,mr. A. C. Beerman, een groep
wetenschapsmensen geïnstalleerd tot
„Commissie inzake herziening van het
ondernemingsrecht." Zijn vinstalatiere-
de is onder te verdelen in een vyftal
kleine paragrafen en één daarvan is ge-
wijd aan het probleem van de medezeg
genschap van de werknemers. Het heeft
ons helemaal niet verbaasd onmiddel-
lyk een tweetal reacties te ontmoeten
van nogal verschillende aard. De eerste
komt van werknemerszüde en heeft on
geveer deze inhoudNou, we zijn be
nieuwd; men gaat daar nu wel over pra
ten, maar het zal wel weer een halve
eeuw duren voordat er werkelük iets
uit de bus komt. De tweede komt uit de
ondernemerswereld en bevat een hele
serie vaderlüke raadgevingen aan de le
den van de commissie om toch vooral
met de nodige omzichtigheid te werk te
gaan.
We willen wel zeggen voor beide reac
ties veel begrip te hebben .In zijn inlei
dend woord herinnerde minister Beer
man aan het feit, dat reeds minister van
Maarseveen by brief van 29 mei 1948
aan de Stichting van de Arbeid advies
heeft gevraagd over de herziening van
het vennootschapsrecht in verband met
de medezeggenschap van de factor ar
beid. Het is buitengewoon jammer te
moeten constateren, dat de minister hier
direct aan moest toevoegen dat meer
dan acht jaar later de Stichting aan de
toenmalige minister van justitie, mr.
Samkalden, moest mededelen niet in
haar opdracht te zijn geslaagd, omdat het
onmogelijk bleek tot een eensluidend ad
vies te komen.
Wat ons betreft had minister Beer
man rustig nog verder mogen terug
gaan. Het is n.l. op de kop af 40 jaar
geleden, dat Henri Hermans, de toen
malige secretaris van de federatie van
diocesane werklieden- en volksbonden,
vrüwel een gehele jaargang van „Het
Roer" volschreef over het belangrijke
vraagstuk van de bedrijfsorganisatie en
daarin speciale beschouwingen wijdde
aan de medezeggenschap van de arbei
ders.
Dat voorts de ondernemers kennelyk
met veel reserve naar de nieuwe
gecreëerde commissie zien, is ook zo
vreemd niet.
Wanneer we ons nu tot deze drie pun
ten beperken: de artikelen van Hermans
in 1920, de pogingen van de Stichting
van de Arbeid van 1948 tot 1956 en de
opdracht aan de nieuwe commissie,
dan constateren we onmiddellijk een
verschil in de soort mensen, die zich met
dit onderwerp bezig hielden en nu gaan
houden.
Hermans was de typische vertegen
woordiger van de arbeidersbewe
ging, die probeerde heen te zien
over de vak verenigingspoli tiek van die
dagen, om de uiteindelijke ideaalstelung
een concrete naam te geven. De vak
beweging anno 1920 was nog volop de
strüdorganisatie, die vocht voor een uur
arbeid minder per week en enkele cen
ten loon per uur meer. Een beweging,
die alles op alles zette om te zorgen,
dat de toen onderliggende arbeidersklas
se door maatregelen op korte termyn
aan een menswaardig bestaan zou wor
den geholpen.
Hermans zag veel verder. Het was
hem sinds Schaepman al duidelijk, dat
het niet, althans uiteindelük niet, ging
om de successen op korte termün, maar
om een totale ombouw van de mensely-
ke verhoudingen. Velen uit onze dagen
zouden verstandig doen met deze arti
kelenreeks van Hermans nog eens te
herlezen met daarnaast waarschünlük
ook zün in vele opzichten volkomen ver
ouderde ,in andere opzichten evenwel
nog steeds actuele Katechismus van de
katholieke vakbeweging.
Ook toen stond Hermans al niet hele
maal alleen. In professor Veraart, wel
eens genoemd de vader van de publiek-
reehtelüke bedryfsorganisatie, vond hij
een medestander buiten de eigen werk
nemerskring. Om de werknemers zelf
vertrouwd te maken, werden rond de
dertiger jaren cursussen geschreven en
georganiseerd, gewyd aan het vraag
stuk van de medezeggenschap. Zelf heb
ben wü deze cursus zowel mogen vol
gen als mogen geven. De belangstelling
was van nogal theoretische aard, omdat
niemand, ook de lesgevers zelf niet ge
loofde, dat de medezeggenschap op kor
te termün gerealiseerd zou kunnen wor
den. Het ging hierby immers niet alleen
om de vraag, of er aan werknemers so
ciale medezeggenschap zou worden toe
gekend (het was betrekkelijk snel duide-
lyk: daaraan zou op korte termyn niet
zijn te ontkomen) Maar evenzeer moest
worden gepraat over de vraag, of de
medezeggenschap zich ook zou moeten
uitstrekken over het commercieel ge
bied van bedryf en onderneming, over
beleidsaangelegenheden en technische
kwesties. En dat alles met behoud i van
gezonde gezagsverhoudingen. Vele les
gevers meenden in die dagen, dat nooit
verder gegaan zou kunnen worden dan
sociale medezeggenschap.
Voor het ogenblik laten we deze
zaak voor wat zü is. Tot afgeron
de conclusies is men praktisch im
mers nooit gekomen. Het meest opval
lende is, dat de eerste grote poging om
tot een gezamenlyk standpunt van werk
gevers en werknemers beiden te komen,
ook na 8 jaar studie, op een mislukking
is uitgelopen. Het is niet zo moeilük,
om bü werknemers belangstelling en
een zekere mate van enthousiasme te
wekken voor een goed, dat hun uitein
delük, zy het dan op de eerste plaats
onstoffelyk, voordeel brengt. Even dui
delijk is het. dat de groep, die nooit an
ders gewend is geweest dan als groep
alleen te beslissen, zonder naar het oor
deel van de werknemers te vragen, hui
verig tegenover deze nieuwe ontwikke
ling staat en in gedachten reeds aller
lei onheilen ziet gaan gebeuren. Het is
duidelijk, dat onder deze omstandighe
den de regering, die aan deze ontwikke
ling leiding moet geven, nu naar een
weg heeft gezocht om tot een zo objec
tief mogelijke oordeelvorming te ko
men.
Daarom zitten er in de nieuwe com
missie noch typische werkgevers, noch
typische vertegenwoordigers van de
werknemersgroep. In hoofdzaak bestaat
de commissie uit hoogleraren en juris
ten en wel enkele typische beleidsfigu-
ren, die heus wel gewend zün om af
stand te nemen van particuliere belan
getjes. Maar het is ook duidelük. dat nu
deze weg eenmaal is gekozen we niet
mogen verwachten, dat op zeer korte
termyn zodanig concrete conclusies zul
len worden getrokken, dat we binnen
enkele jaren van een wettelük geregel
de medezeggenschap op elk gebied in
het bedrijfsleven kunnen gewagen. Erg
vinden we dat niet. We herhalen, wat
we vroeger reeds vaak schreven: de ge
schiedenis van de sociale ontwikkeling
is geen verhaal van genomen besluiten,
maar de genomen besluiten zjjn slechts
de wettelüke bevestiging van een zich
kenterende mentaliteit. En deze ken
tering ligt in handen van de betrokke
nen zelf.
(Advertentie)
Er is momenteel een groot gebrek aan
Onderwijzers. Wij raden U aan zo spoedig
mogelijk een prospectus aan te vragen bij:
(Bekende Schriftelijke Cursus) - Tel. 5432
Onderwijzersakte (Eerste en 2e Leerkring)
Tolk-Vertaler (Fr., D. en Engels) Hoofd
correspondent en V.T.H.-diploma, H.B.S.,
Gymnasium en MULO A en B.
BANNEUX, 23 juli Op 31 juli a.s.
het feest van de Heilige Ignatius, zal in
Banneux een kapel van de H. Ignatius
worden ingewüd, in de namiddag om 4
uur door de Missiebisschop mgr. Pe
rier S.J. die daarna de H. Mis zal cele
breren, waaronder Abbé Jamin zal pre
ken.
Abbé Jamin beoogt met de stichting
van deze kapel tevens een gedenkteken
op te richten ter nagedachtenis aan drie
pioniers van het werk van Banneux, de
Jezuïetenpaters Scheuer, Rutten (postu-
lator voor de zaak van Banneux en M.
Claeys-Bouart;drie arbeiders van het
eerste uur, die tot het laatste uur van
hun leven al hun kracht, hun toewijding
en hun kennis hebben ingezet, om de
devotie tot de Maagd van de Armen te
helpen grondvesten en te verbreiden.
