Nieuwe Haarlemsche Courant | 1960 | 29 juli 1960 | pagina 3

Witkind en erfzoon gelijktijdig gekomen

„APARTHEID" STROOKT NIET
MET ECONOMISCHE BELANGEN

Hoe sterk zijn de krachten die op een
alternatief aandringen

Eén nieuwe stoelendans
is reeds fnuikend voor
Curacao's bestuurscollege

perutz VCOLOR

MINEER HOBBS
NEEMT VAKANTIE

i

„Veelrassige"
samenleving

Reportage door
Link v. Bruggen
XV (slot)

Vier jaar geëist
tegen inbrekers

Twee personen
verdronken

lekkerder...
gezonder...

ANTILLIAANSE
KRONIEK

de nieuwe kleurenfilm

Met Brabantse buit
naar Reeperbahn

Acht miljoen voor
de vluchtelingen

VRIJDAG 29 JULI 1960

PAGINA 3

„En as ons dan tog uiteindelijk as 'n Blank volk aan de Suidkus
Van Afrika moet verdwijn en moet vergaan", zo schrijft apartheids-
Voorvechter prof. dr. A. B. du Preez in zijn nieuwste boek („Eien-
soortige Ontwikkeling tot Volksdiens"), „dan mag ons met vrijmoe
digheid in die naam van die Afrikanervolk sê ten aanhore van die
ganse wereld dat ons verkies om nie te sterf deur ons eie hand op
die noodlottige pad van integrasie-assimilatie nie, maar liever uit die
hand van God self vat ons levenslot beskik". Welk een huiveringwek
kende tragiek dragen deze woorden uit! Welk een starheid en recht
lijnigheid. Welk een geslotenheid voor het compromis. In dit verge
zicht wordt de Afrikaner met al zijn typische karaktertrekken uit
gebeeld. „Ik hou van een man, die 'n wil heeft wat so vas soos 'n
klipsteen staan", heeft de dichter Jan F. E. Cilliers eens geschreven.
Er zijn meer mensen zoals professor Du Preez men kan wel zeg
gen, dat ze onder de blanken een ontelbaar legioen vormen. „Het
is als in een Griekse tragedie", zei de hoofdredacteur van „Die
Burger", Piet Cillié, in de Afrikanerclub „Here Sewentien" te Kaap
stad. „We staan met de rug tegen de muur, overweldigd als we zijn
door de snelheid, waarmee het zwarte nationalisme zich in Afrika
heeft ontwikkeld. Als er geen uitweg meer voor ons is, zijn we
verplicht ons eruit te schieten. We jagen de zwarten desnoods met
geweld naar de reservaten terug, ook al betekent dit, dat we onze
hele welvaart en al ons goud in de Oceaan moeten dumpen".

my.»

op de boterham,

SANDWICH

Op de boterham...
heerlijk en voordelig

Grote pot 1,45
Middelpot 0,98

met handige schroefsluiting

Ouders naar zieke
dochter in Canada

Nog minder werklozen
in West-Duitsland

(Advertentie)

met de grote belichtingsspeelruimte!

door

EDWARD STREETER

Het was negen uur, toen de laatste wagen met

voor

OPKLAPBAAR...
gemakkelijk schoon te houden!

ITHO-RAAMVENTILATOREN

der de neger als arbeidskracht moet
de hele weivaart in Zuid-Afrika van de
ene dag op de andere verdwijnen. De
betekenis hiervan is echter, dat dan
het kleine beetje welvaart, dat de
stadsneger zich thans in vergelijking
met het levenspeil in de Bantoestans
verworven heeft, ook niet meer bestaat.
Verzet in de vorm van een staking b.v.
treft wel in de eerste plaats de stakers.
En zij zijn het juist, die zich zover on
der de broodlijn bevinden ,dat ze geen
cent kunnen missen.

Hierbij komt nog, dat de zwarte in
Zuid-Afrika geen organisatorische er
varing en zelfs geen organisatorische
mogelijkheden bezit. Hoe moeilijk de
uitroeping van een algemene protest
staking is, bewijzen de stakingsacties
in het Nederland van de oorlogsjaren
wel, die, ondanks de aanwezigheid van
talrijke, voor de organisatie belangrij
ke kanalen, niet konden slagen. Een
zelfde bewijs schuilt in het lijdelijk ver
zet dat naar Gandhiaans voorbeeld, in
1952 op grote schaal in de steden van
de Unie werd gepleegd, doch dat uit
eindelijk tot verscherping van de maat
regelen leidde.

In de naaste toekomst behoeft van
dit soort campagnes niet veel ver-
De financiële reus Harry Oppenheimer, wacht te worden. De staat heeft alle
die zich openlijk achter de Progressieve machtsmiddelen in handen en heeft be-

Partij heeft geschaard.

De Afrikaner, die zich gedragen
weet door de Nationale Partij, be
schouwt elke concessie, die hij de na
turel zou doen, als het begin van het
«inde van zijn „baasskap" en zelfs van
de existentie van de blanke groep. Als
het principe van de territoriale apart
heid wordt losgelaten, of als de repres
sieve wetgeving zou worden verzacht,
hebben zijn kinderen volgens hem geen
toekomst meer. Elke oplossing,die
naar het compromis zoekt, acht hu een
aanslag op zijn streven naar zelfhand
having, op zijn nationale roepingsbesef
ook, dat sterk godsdienstig is getint.
Het bewandelen van een tussenweg be
staat dan ook niet voor hem.

Beleggingen

In het vorige artikel is al naar voren
gebracht, dat in het bolwerk van de
Afrikaanse kerken vroeger met grote
Stelligheid onderschreven waarheden
aan het wankelen zijn gebracht. Ook in
de politieke en in de economische sfeer
zijn er bewegingen gaande, die zich te
gen de apartheid keren, of, beter: te
gen de apartheid, zoals deze door Ma-
lan, Strydom en Verwoerd als levens
beschouwing ontwikkeld is. Dit bete
kent niet, dat er op dit moment al van
een gewetensontwaking kan worden ge
sproken, die in de naaste toekomst on
herroepelijk tot veranderingen moet
leiden. Het intellect denkt echter en
speurt naar de weg, langs welke Zuid-
Afrika zich kan redden van de zelfver
nietiging, waarmee het volgens velen
bezig is.

De krachtigste politieke opponenten
van Verwoerd bevinden zich niet in de
eerste plaats in de Verenigde Partij,
die na de dood van Smuts door Sir
do Villiers Graaff wordt geleid. Hoe-

wel deze partij in het parlement felle

kritiek op het regeringsbeleid uit
cneciaal ten aanzien van de voorgeno
men uitroeping van de republiek, -
heeft zii geen program, waarin aanwy-
»£f«ro„ ichuilen, dat het roer wordt om-
ISd als de kansen keren. De Brit
ten zijn wat het verstaan van de tijd
geest betreft, weinig verder dan de
loeren Met 'de mond belyden ze een
verlicht regime, maar het hart staat
er nauwelüks achter. Ze willen de met-
blanken wel meer rechten en vruheden
geven, doch dit mag met ten koste van
de eigen rechten en vryhed g

Toch is er een alternatief, n

te vorm is dit uitgewerkt d van

gressieve Partij, die ond®5„ ^taat
dr. Jan van Aswegen Steytler sta^t.

Deze groep, die twaalf pa'

telt. heeft zich in november partj:
vorige jaar van de Verenigde
afgescheiden, omdat deze °P jV £lia_
van de bestrijding van het Verw
nisme slechts schijnaanvallen dee
ver als de zgn. liberalen een
zonder enige politieke invloed -J
party, die onder leiding van de b
de schrijver Alan Paton staat, en
de gelykschakeling van elke
kingsgroep nastreeft willen de P
gressieven zeker niet gaan. Als wei u
klok blüvcn terugdraaien, zo steine
Steytler, zullen we binnen afzienbare
tyd elke vezel van de macht verliezen.
Als we daarentegen onze tijd verstaan,
met andere woorden onmiddeliyk voor
een veelrassige samenleving met inper
kingen gaan werken, is er nog toe
komst voor onze kinderen.

In gepopulariseerde vorm komt het
program van de Progressieve Partij °P
de volgende punten neer;

a. Een nieuwe constitutie, waarin de
rechten van elke bevolkingsgroep
gewaarborgd zijn;

b. Een voorwaardelijk kiesrecht voor
iedereen, afhankelijk van bezit of
beschavingspeil;

c. Een kieslijst, zowel voor blank,
bruin als zwart;

d. Afschaffing van de territoriale
apartheid als dwangsysteem;

Openlegging van het onderwijs en
de beroepen voor allen;

f. Herroeping van de Passenwetten;

g. Handhaving van de banden met de
Britse Kroon.

Oppenheimer

In kringen van Britse industriëlen en
Intellectuelen is het program van de
Progressieve Partij gunstig ontvangen.
Harry Oppenheimer, erfgenaam van het
gouden diamantrijk van Sir Ernest,
heeft zich zelfs openlijk achter Jan
Steytler geplaatst, evenals een paar
andere financiële reuzen. Pas na de
volgende algemene verkiezingen of
ficieel in 1963, doch misschien al in
1961 kan worden uitgemaakt, of de
opvattingen van de twaalf dissidenten
diep genoeg in het electoraat wortelen
om gevolgen te kunnen hebben. Als na
deel kan in ieder geval naar voren
worden gebracht, dat onder het in
Zuid-Afrika heersende districtenstelsel
splinterpartijen totaal vermorzeld wor
den.

Ook uit het hart van het zaken-, het
bedrijfs- en het vakverenigingsleven
zijn na l.iarpeville stemmen opgegaan,
die op een spoedig compromis tussen
de verschillende bevolkingsgroepen
aandringen. Er zijn „welvaartsplan-
nen" opgesteld, verzoekschriften inge-

diend en besprekingen tussen kopstuk
ken georganiseerd.

De invloedrijke Handelskamer van
Johannesburg heeft de regering laten
weten, dat ze tot de volgende erken
ningen zal dienen te komen:

1. Dat de zwarte bevolking op het zelf
de tijdstip als de witte bevolking in
Zuid-Afrika is gearriveerd

2. Dat de Indiërs het land binnengeko
men zijn om goedkope suiker voor
de blanken te "produceren;

3. Dat de kleurlingen voor een gr ooi
deel zjjn ontstaan door vermenging
van blank met zwart;

4. Dat de niet-blanken geïntegreerd
zjjn in het nationale, economische le
ven;

5. Dat de zwarte stadsbevolking deel
is van de blanke steden;

6. Dat het van een groot economisch
belang is de levensstandaard van de
zwarte bevolking te verhogen;

7. Dat er behoefte aan overleg tussen
de rassen op elk niveau bestaat;

8. Dat de niet-blanken een zelfde recht
hebben om zich Zuidafrikaner te
noemen als de blanken;

9. Dat een permanente, veelrassige sa
menleving gebouwd dient te wor
den, waarin de welvaart allen ten
goede komt.

„We hebben meer dan honderd jaar
in de wolken geleefd," zei de president
van de Handelskamer, de heer M. A.
G. Ruddock, toen hij deze punten be
kend maakte. „Een bocht van negentig
graden is onmiddellijk gewenst."

Een andere industrieel verklaarde:
„De regering zover te krijgen, is een
mammoet-taak. Het betekent, dat zij
de helft van haar beleidslijn moet op
geven."

Toenadering

Er zijn ook mensen, die toenadering
tot de kleurlingen (anderhalf miljoen)
en de Indiërs (een half miljoen) willen
zoeken. Hun stelling is, dat, als deze
beide groepen in het blanke kamp
(drie miljoen) kunnen worden getrok
ken, de numerieke achteruitstelling ten
aanzien van het zwarte plattelands- en
stadsproletariaat (tussen de zes en ze
ven miljoen) zo goed als te verwaar
lozen wordt. Met de reservaat-negers
(tussen de drie en vier miljoen) be
hoeft volgens hen geen rekening wor
den gehouden, althans niet, als men
over de bedreiging van „doodstemmen'

spreekt.

Men ziet het: er zijn ook verheugen
de tekenen in Zuid-Afrika. Op veler
lei terrein zijn er groepen en personen
ann het werk om de waardigheid van
de zwartman als individu te herstel
len overigens beslist niet alleen op het
nniltieke en economische vlak. De aan
stoot die b.v. aan het optreden van de
politie genomen wordt, is in brede la
ven van de blanke bevolking duidelijk
voelbaar, en er is dan ook een geroep
ontstaan om inperking van de bevoegd
heden zomede om strenge bestraffing
van degenen, die buiten hun boekje
gaan Het moet niet meer kunnen voor
komen lo wordt er gezegd, dat negers,
die om hun pas worden gevraagd, de
ze na controle voor de voeten gesmeten
kriifypn Een S6rg63.nt, die tegen z n
collega's zegt: „Ik heb trek in kaffer
vlees ik ga een zwarte schieten
naar voren gekomen m de beruchte
Arlow-zaak had op staande voet ont
slagen moeten worden.

De vraag dringt zich op: Is men met
al deze plfnnen, met al deze theorieen,
niet te laat? Is de verbittering onder
de niet-blanken niet al dusdanig groot,
dat de kansen op een toekomstige, har
monische samenwerking voorgoed ver
keken zyn? „Kan ons nog oor die dinge
praat?", heeft Uys Krige jaren geleden
gedicht, „Of is dit reeds te laat?

Verlos mp van die haat,vrit man,

of ek vergaan en jy vergaan, verlos

Het is onmogelpk hier geen specula
tief antwoord op te geven. Haat, die
in liefde is verkeerd, is noch in de ge
schiedenis der volkeren, noch in die
van de menselijke betrekkingen, een
zeldzame figuur. Het African National
Congress is een beweging, die tot dus
ver samenwerking met en niet over
heersing van de blanke voorstond. Het
Pan African Congress daarentegen eis
te Zuid-Afrika voor de zwarten op en
was in feite net zo nationalistisch als
de party van Verwoerd. Voordat beide
organisaties in het begin van dit jaar
verboden werden, wezen verscheidene
omstandigheden erop, dat het gematig
de zwarte nationalisme van Loetoen net
niet tegen het felle zwarte nationalisme
van Siboekwo kon houden. Aan de pas-
senverbranding b.v. moest Loetoeli wel
meedoen, daar zyn aanhangers hem
anders voor te slap hadden uitgekreten.

Een tweede vraag ligt al evenzeer
voor de hand. Zyn de niet-blanken, die
numeriek vier keer zo sterk zün als de
blanken, in staat de wereld van Ver
woerd c.s. in elkaar te doen storten?
Is het niet zo, dat ze het hele economi
sche leven plat kunnen leggen?

Het kan niet ontkend worden: zon-

wezen naar het geweer te kunnen grij
pen, als de situatie kritiek geoordeeld
wordt. Tijdens het bewind van Ver
woerd vielen er 160 doden en bijna
2.200 gewonden bij relletjes en opstand
jes. En voor de periode sinds 1948
het jaar, waarin de nationalisten aan
de macht kwamen moesten deze (of
ficiële) cyfers ongeveer met vier ver
menigvuldigd worden.

Waarheen Zuid-Afrika? Waarheen
witkind en erfzoon van Zuid-Afrika?
Aan het einde van een artikelenreeks,
die uit een verontrust gemoed geschre
ven is, en die bedoeld heeft aan te to
nen hoe ingewikkeld de problematiek
voor de blanken daar is, moeten deze
vragen min of meer gesteld worden.

De beantwoording ervan zal echter be-
invloed worden door het al of niet tot
stand brengen van een „new deal",
waarvan minister Sauer al voorzichtig
gesproken heeft, zy het dat Verwoerd
hem hiervoor onmiddeliyk liet desa
voueren. Hoe sterk zullen de krachten
blijken te zyn, die het apartheidsroer
willen bijsturen? In hoeverre zijn de
zwarten nog bereid met de blanken sa
men te werken, nu de ene zwarte staat
na de andere ontspringt en heel zwart
Afrika hun steun heeft toegezegd?

Het laatste deel van het eerste cou
plet van „Die Stem van Suid-Afrika"
kan in ieder geval als een hoopgeven
de belofte worden gezien. Het volkslied
luidt daar:

Ons sal antwoord op jou roepstem,
Ons sal offer wat jy vra,

Ons sal lewe, ons sal sterve,
ONS VIR JOU, SUID-AFRIKA.

Ken negergezin, dat uit een reservaat is gekomen, en in een lokatie by King-
williamstown onderdak heeft gevonden.

Advertentie

AMSTERDAM, 28 juli Het echt
paar Sikkes-Van der Veen uit West-
zaan zal zaterdagavond om elf uur van
Schiphol naar Vancouver vertrekken om
daar hun geëmigreeerde dochter me
vrouw Nachbar-Sikkes in Aldersgrove,
die ongeneeslpk ziek is geworden, te
bezoeken. Deze reis werd het ouder
paar mogelijk gemaakt dank zy het
noodfonds „Wij komen" in samenwer
king met de „Westzaanse gemeenschap".
Mevrouw Nachbar-Sikkes, die in 1948
naar Canada emigreerde en moeder is
van vier kinderen, lijdt aan een onge-
neesiyke bloedziekte.

NEURENBERG, 27 juli Op 30 juni
j.l. namen in de Westduitse bondsrepu
bliek 20.270.600 personen deel aan het
arbeidsproces, hetgeen het grootste aan
tal is sedert het einde van de oorlog.
Het tot dusverre grootste aantal van
de herfst van 1959 werd met 135.000
man overtroffen. Aan het eind van
het eerste halfjaar van 1960 werkten
13.364.900 mannen en 6.905.700 vrouwen.

Tegenover de toeneming van het aan
tal werkenden met 239.100 in het tweede
kwartaal van dit jaar staat een ver
mindering van het aantal werklozen
met 122.200.

WILLEMSTAD, 29 juli In het

nieuwe bestuurscollege van Curagao
dat de vorige week donderdag gekozen
werd, zijn dus gelijk zich de laatste
dag vóór de verkiezingen reeds liet
aanzien uitsluitend de Democrati
sche Partij en de Konstruktieve Volks
partij vertegenwoordigd.

Zoals wij reeds berichtten lijkt het
niet juist de schuld van het mislukken
der pogingen om tot een bredere basis
te geraken uitsluitend, of zelfs maar
voor het grootste deel, op de oppositie
te laden. Het heeft overigens, zoals de
„Amigoe" naar aanleiding van de ver
kiezingen opmerkte, weinig zin thans
de schuldvraag te gaan nameten. Naar
de fractieleider van de N.V.P. op de
vergadering van de eilandsraad, waarin
de verkiezing plaatsvond, verklaarde,
waren de Samenwerkende Partijen be
reid tot een bestuurscollege in de ver
houding twee-twee-één (respectieve
lijk Democratische Party, Samenwer
kende Partijen, Konstruktieve Volks
partij) samen te werken. Doch van de
andere zijde wilde men wel eens graag
weten wie de vertegenwoordigers van
de Samenwerkende Partijen dan wel
waren, omdat men daar in geen geval
met UNPOCO in zee wenst te gaan.

In het besef dat de meerderheid die
de regeringspartijen thans behaald heb
ben een zeer labiele is en een nieuwe
stoelendans voldoende is om het thans

wederom „normaal" geachte bestuur ab
normaal te maken, is de feestvreugde
die zich bij het bekendmaken van de
uitslag en het verlaten van de zaal door
de oppositie uitte, heel wat getemperd.

„Het was geen eerlijke zegepraal na
een hartstochtelijk beroep op het volk;
hier sprak alleen maar de kille taal der
cijfers: elf tegen tien", zegt de „Beurs
en Nieuwsberichten".

In het besef hiervan zinnen de party-
en die thans de meerderheid hebben in
de eilandsraad, naar middelen om deze
meerderheid wat ruimer te maken. Een
van de middelen die hun ten dienste
staat Is het benoemen van de Heer Ro-
sario tot rekenplichtig ambtenaar, waar
door hy gedwongen zou worden öf ont
slag te nemen als ambtenaar öf als
lid van de eilandsraad te bedanken. (Re-
kenplichtige ambtenaren mogen geen lid
zyn van de eilandsraad). Aangezien hy
nog steeds op de ïyst van de D.P. staat,
wordt zijn opvolger by ontslag uit de
Raad automatisch een lid van de D.P.

De pers van de oppositie, met name
van de N.V.P., noemt dit „broodroof" en
publiceert alvast een lijst van „reken-
plichtige ambtenaren" (eilandsraadsle
den van de wederpartij), die de N.V.P.
zal benoemen „wanneer de kansen ke
ren. Intussen hebben de D.P. en de Kon
struktieve Volkspartij in een gezamenlijk
communiqué het programma bekendge
maakt, dat zij „onder meer" in de reste
rende zittingsperiode zullen afwerken.
Dat daarbij de nodige reclame is, laat
zich begrijpen. Men doet bijvoorbeeld
alsof de bouw van een aantal rooms-
katholieke scholen iets bijzonders is, ter
wijl de gelijkstelling van het onderwijs
medebrengt dat deze scholen, mits aan
de wettelijke vereisten voldaan wordt,
gebouwd moeten worden.

De Staten hebben het Voorlopig Ver
slag uitgebracht op de ontwerp-lands-
verordening tot vaststelling van bijzon
dere voorzieningen voor de president van
het Hof van Justitie en degenen die tot
lid van het Hof worden benoemd.

Hierin wordt kritiek geoefend op de
nieuw voorgestelde regeling, die een
persoonlijke toelage toekent aan de Ne
derlandse rechter die tot president of lid
van het Hof van Justitie wordt benoemd,
omdat dit in feite neerkomt op verho
ging van de bezoldiging van betrokkene.
Sommige leden stelden de vraag of dit
niet in strijd is met artikel 111 van de
Staatsregeling waarin wordt bepaald dat
de bezoldigingen van de president en de
leden van het Hof van Justitie door de
Gouverneur worden vastgesteld onder
goedkeuring van de Koning.

Deze bepaling betreft de bezoldiging
van de leden, terwijl de voorgestelde per
soonlijke toelage slechts toegekend zal
worden aan de nieuwe te benoemen le
den. Ook de verlofsregeling voor de

Vertaling:

F. A. BRUNKLAUS

55

In dit bepaalde geval was het onderwerp van die
huldebetuigingen er lang niet zo door gevleid als
zyn moeder en grootmoeder. Terwyl hy de schotels
met gevulde eieren en met allerlei kleverigs be
smeerde toast passeerde, wierp hy een blik vol haat
en afkeer op iedere bewonderaarster en bleef boos
over zyn schouder kyken, totdat hy uiteindelyk te
gen een der aanwezigen opliep en de inhoud van één
der schotels op het gras en over de schoenen der
gasten glipte.

Omdat Peter hun kind niet was, werd dit als by-
zonder charmant beschouwd. Vele handen wilden
hem naar een vrye stoel trekken, maar de schade
was niet meer te herstellen. Beroofd van zyn gewo
ne requisieten en niet ongevoelig voor het verminde
rend succes, probeerde Peter iets nieuws en begon
temidden van de verzamelde gasten met uitgestrekte
armen een woeste dans uit te voeren.

Mevrouw Hobbs en Susan deden, alsof ze niets za
gen, maar toen de een na de ander zich met een
papieren zakdoek mayonnaise en jam en vruchten
van het gezicht moest vegen, moest mevrouw Hobbs
wel actief optreden.

„Kom, kindje, het wordt tyd om naar bed te
gaan. Pas op! Wat doe je nu weer? (Hemel, het
spyt me. Rog zal je dadelyk een ander glas bren
gen). Laat dat, Peter. (O, mevrouwtje, ik hoop, dat
het geen vlekken geeft! Het is zo'n mooi soort
blauw!) Kom nu, Peter, 't Is mooi geweest. Nu
gaan we naar bed."

Peter verschoöl zich achter een stoel.

„Susan, wil jy even Kom, nu geen onzin."

„Ik hou niet van je," zei Peter, „en niet van jou,
en ook niet van jou Susans hand sloot zich krach
tig om zyn knuistje en plotseling was hy uit hun
aller midden verdwenen. Een aantal gasten keek
verbysterd, terwyl zyn verontwaardigd geschreeuw
door de zomerlucht sneed.

Meneer Hobbs hield even op met knoeien achter
zyn geïmproviseerde cocktailbar. „Ganadige he
mel!' zei hy. „Wat is er met dat kind aan de nand?"

Beklemd tussen twee bridge-tafeltjes.

,,Hy is moe, het arme schaap," zei mevrouw
Hobbs.

„Zou ik nog een stevige borrel van je mogen heb
ben, Hobbs?" vroeg een hem onbekende kerel met
een reusachtige snor.

eten, als ze daaromtrent al denkbeelden koesterden.
De Turners hadden uit het vuistje moeten eten. Su
san en Jane hadden het werk in de keuken op zich
genomen. In de huiskamer zaten mevrouw Hobbs
en mevrouw Turner weer te praten over de mensen,
die ze de vorige zomer op die ranch in Arizona ont
moet hadden. Ze waren nu pas goed op dreef en het
zou nog uren kunnen duren. Meneer Hobbs rende
heen en weer tussen het huis en het terras om hier
op de sporen van het feest, waarmee het overdekt
was, zo goed mogelyk te doen verdwynen.

Meneer Turner begeleidde hem op die tochten als
een escorterend gevechtsvliegtuig, nu en dan een
paar glazen of een cigarettendoos meenemend, doch
meestal enkel maar pratend.

„Hoe ouder ik wordt," zei hy, „des te meer raak
ik ervan overtuigd, dat het buitenleven iemand alle
genoegens verschaft, welke hy zich maar wensen
kan en de vryheid bovendien. Lees je Thoreau
nog wel eens?"

Meneer Hobbs gaf toe, dat hy daar al sinds lang
geen gewoonte meer van maakte.

„Dat is verkeerd!" riep meneer Turner uit. „Ieder
een moet Thoreau op het tafeltje naast zyn bed heb
ben liggen. Ik zal je een exemplaar van „Walden"
sturen, als ik terug ben. Help me eraan herinneren,
dat ik het noteer. Er komt een goedkope uitgave
van. Je zult het met plezier opnieuw lezen. Nie
mand sinds Thoreau

„Zou je de deur even voor me open willen hou
den?" viel meneer Hobbs hem in de rede. Hy
wrong zich dwars door de deuropening heen, be
klemd tussen twee bridge-tafeltjes.

Mevrouw Turner riep vroJyk vanuit de huiska
mer: „Waarom komen jullie twee kerels hier niet
wat uitrusten? Jullie zult wel doodmoe zyn. En mor
gen is er weer een dag!"

„Geiyk heb je," zei meneer Turner. „Als jullie er
geen bezwaar tegen hebt, gaan Emily en ik nu
naar bed. Ik weet niet, wat jullie ervan denken,
maar wy vinden de morgenstond het beste deel van
de dag zo vlak na zonsopgang. Dan is alles nog
fris en nieuw. Herinner je je nog, hoe Emily en ik
op de ranch iedere morgen vóór het ontbyt een gro
te wandeling maakten?"

Op de ranch had meneer Hobbs altyd geslapen tot
de laatste ontbytbel, zodat hy het zich niet herinner
de.

„En jy, kerel, ga jy nog niet slapen? Je krijgt
een heeriyke slaap van die zeelucht!"

„Eerst wil ik die verdraaide rommel opgeruimd
hebben," zei meneer Hobbs tamelyk onvriendeiyk

„Nou, het spyt me je in de steek te moeten laten'
maar je vindt het toch niet erg, hè?"

„Helemaal niet," zei meneer Hobbs.

(Wordt vervolgd)

nieuw te benoemen leden is veel gunsti
ger dan die voor de reeds in functie zyn-
de leden.

Voorts constateert het Voorlopig Ver
slag een onbillijkheid ten opzichte van
de „landskinderen" die een functie bij
de Rechterlijke Macht ambiëren en op
wie deze regeling niet van toepassing
zal zijn. De voorgestelde regeling wordt,
naar de toelichting daarop, in het leven
geroepen om personeel uit Nederland
naar de Antillen aan te trekken, met
name die een rechterlijke functie in Ne
derland uitoefenen.

Verwijzende naar een mededeling van
de minister in de Memorie van Toelich
ting verklaarden sommige leden dat zy
de zienswijze van de bewindsman niet
erg kunnen appreciëren, daar deze er in
feite op neerkomt dat de thans in func
tie zijnde rechters niet als „ervaren
krachten" worden beschouwd en dat de
persoonlijke toelage slechts toegekend
zal worden voor persoonlijke bekwaam
heid of geschiktheid. De bedoelde uitla
ting van de minister wordt door de aan
het woord zijnde leden dan ook niet erg
fraai gevonden tegenover de huidige le
den van het Hof van Justitie.

Advertentie

Alleen

hebben een.opklapbaar motorge
deelte. Zij zorgen voorfrisse,'natuur
zuivere lucht in Uw woning én...
zij zijngemakkelijkschoon te maken.
Vraagt deskundige voor
lichting hij Uw tUktro-
installateur.

Publikatie "ITHO-SCHIEDAM*

(Van onze correspondent)

DEN BOSCH, 28 juli Een hecht
samenwerkend team op het terrein van
de misdaad vormden de vier Amster
dammers, die donderdag voor de Bos
sche rechtbank terecht stonden wegens
inbraak in een Iimonadefabriek te
Maarheeze. De politie had met hnn
aanhouding een goede vangst gedaan,
want behalve deze inbraak, die hun on
der meer een bedrag van 17.000,—
opleverde, hadden zij ook dergelijke on
dernemingen gepleegd in Den Helder,
Oosthuizen, Amsterdam, Lemmer en
Huizen. Even eendrachtig als ze in het
plegen van hun misdrijven waren ge
weest, waren ze het nu ook in het af
leggen van hun bekentenis. Hetgeen
echter niet kon weerhouden dat de of
ficier van justitie, mr. Moons, tegen
ieder van hen de zware straf van vier
jaar met aftrek van voorarrest eiste.

Het viertal was met een auto naar
het Zuiden gekomen en nadat gebleken
was dat er in Limburg niets te „verdie
nen" viel hadden zy het oog op Bra
bant gericht.

Na de inbraak nam het kwartet een
vlieg-retourtje naar Hamburg waar op
de Reeperbahn goede sier werd ge
maakt van de Brabantse pecunia. Er
was by dit alles één fatale fout ge
maakt. Toen de techniker die het sny-
werk uitvoerde, bang was dat hy zyn
handen ging branden, had een collega
hem zyn handschoenen geleend die Hy
over de zyne aantrok. Die collega heeft
daarna een vingerafdruk achtergelaten,
die tot gevolg had, dat de politie het
stel binnen korte tyd achter slot en gren
del had.

Uitspraak 11 augustus.

ROERMOND, 28 juli De 20-jarige
A. van Dinter uit Arnhem, i8 als schip
persknecht varend op het motorschip
„Beaume" tijdens werkzaamheden te
water geraakt en verdronken. Het onge
val gebeurde beneden de sluizen by Lin-
ne. De rivierpolitie heeft tot laat in de
avond naar het stoffelyk overschot ge
dregd, echter zonder resultaat.

In het kanaal Wessem-Nederweert
werd onder de gemeente Thorn het stof
felyk overschot gevonden van de 33-jari-
ge ongehuwde inwoner van Maarheeze
L. JKirkels. Zondagmiddag omstreeks
twaalf uur werd hij met zijn auto voor
*n Budel gezien. Tot op dit
ogenblik wordt naar de wagen gezocht.
Het slachto-fer werd gevonden met een
hoofdwond, waarschynlyk veroorzaakt
door een scheepsschroef. Het stoffelijk
overschot Is naar Roermond overge
bracht. De rykspolitie heeft de zaak ln
nader onderzoek.

(Van onze Utrechtse redacteur)

UTRECHT, 28 juli De inzamelingen
in het kader van het Wereldvluchtelin
gen jaar 1959/1960 hebben in Nederland
een bedrag van ruim 8.000.000 gulden
opgebracht. Hieronder zyn begrepen de
regeringsbijdrage, alsmede de akties
„Redt een kind", de jeugdaktie „Doe
open" en de „Nationale Bevrydings-
manifestatie 1960". Buiten laatstge
noemde acties om was de opbrengst in
de provincie Utrecht 210.814,39.

HELMOND, 28 juli Burgemeester
en Wethouders alhier hebben de raad
voorgesteld een crediet van 2.110.000
gulden beschikbaar te stellen voor bouw
en inrichting van een nieuw zwembad
annex recreatiecentrum. Voor de be
kostiging van dit project zal een geld
lening van twee miljoen gulden worden
aanvaard van het pensioenfonds der
N.V. Van Vlissingen en Co's Katoenfa-
brieken.