VELSEN
VAKANTIE
plaatsen in één gemeente
Villawijkenwandelbossenduinen,
vissershaven en polderland
Juffie* rrr«:
Cabot Lodge weet hoe men
Moskou van repliek dient
He
DOOR EEN ZATERDAGSE BRIL
H
IN STAD EN STREEK
verscheidenheid van
Acht maanden
voor boekhouder
Zeven jaar ervaring in de Y.N.
Rechtbank gelast
nieuw onderzoek
Ruïne
ZATERDAG 30 JULI 1960
PAGINA 3
mÉÊÊÊMi
Dankbaar plekje voor
H. H. Fotografen
Bekoorlijk
Huizenblokken
v. DUIVENB0DEN
V-
Stoffelijk overschot
mr. W. v. d. Ven
gevonden
Jubileum-toernooi
schaakclub „Het Oosten"
Overweg Pijlslaan
afgesloten
f 12,725 verduisterd
(Van een redacteur)
'enry Cabot Lodge Jr., de
Republikeinse kandidaat
voor het vice-president-
schap, heeft grote ervaring op
het gebied van het buitenlands
beleid. Hij is immers al ruim zeven
jaar Amerikaans gedelegeerde in
de Verenigde Naties, waar hij
herhaaldelijk de degen heeft
moeten kruisen met de vertegen
woordiger van de Sovjet-Unie.
Meisje aangerand
Jongetje na aanrijding
overleden
Cabot Lodge heeft aldus een diep
inzicht gekregen in de communis
tische politieke strategie. Dezer
dagen heeft hij nog een staaltje
van zijn kunnen gegeven in het
debat over de RB-47, het Ame
rikaanse vliegtuig dat ten noor
den van Noorwegen is neerge
stort, en dat volgens de Russen
de grenzen van de Sovjet-Unie
zou hebben geschonden. De tele
visie-uitzendingen van dit debat
hebben Cabot Lodge tijdens de
conventie precies de publiciteit
gegeven die hij nodig had om de
benpeming tot „running mate" te
verkrijgen. Als hij dezer dagen in
Chicago was geweest, had hij zijn
geschiktheid voor het vice-presi-
dentschap niet zo goed kunnen
bewijzen, als hij dat nu in New
York op indirecte wijze heeft ge
daan.
JL ten van een grote
HAARLEM, 30 juli Weinig plaatsen en in dit geval is het misschien
beter te spreken van „groep plaatsen", tezamen deel uitmakend van één ge
meente zullen er zich op kunnen beroepen binnen haar grenzen zoveel
verschillende natuur- en cultuurbeelden te bergen als Velsen. Weinig plaat
sen zullen, tengevolge van die verscheidenheid in structuur, tevens een zo
verschillend geaarde bevolking hebben. Komend vanuit de richting Haarlem
treft men in het zuiden de parkachtige villawijken aan en de wat systemati
scher gebouwde forensenkernen. In het hart van Velsen (we spreken in dit
artikel slechts over dat deel der gemeente, dat ten zuiden van het Noordzee
kanaal ligt) vindt men een aantal bosstroken, temidden waarvan nog riante
buitenhuizen staan. Naar het oosten loopt de gemeente uit in een breed
poldergebied; in het westen vormen de duinen, met daarachter de zee, de
natuurlijke begrenzing. In het noorden de stad IJmuiden, met haar straat
complexen en huizenblokken. Daarachter het Noordzeekanaal met het décor
van fabrieksschoorstenen op de achtergrond. En dit alles op een grondgebied,
dat voor iedere vakantieganger te doorkruisen is.
Het mooiste gedeelte van Santpoort,
gelegen in het zuiden van Velsen, is wel
de Wüstelaan, aan het eind waarvan het
stationnetje „Santpoort-zuid" ligt. Ko
mend van daar ziet men aan de linker
kant van de bochtige en door grote
bomen overgroeide weg de villa Spaarn-
heuvel, met daar tegenover het land
goed „Spaarnberg", waarvan het in 1951
afgebroken huis in vroeger jaren de
woning van de heer Wüste was, naar
Wie later de laan is genoemd. Op deze
plaats staat nu, naar ontwerpen van ar
chitect G. H. M. Holt, het Lavigerie
College, een seminarie van de witte
Paters. Tegenover de oprijlaan daarvan
staat het vaal-bruine „Zwitserse Huis
waarvan beweerd wordt, dat het m on
derdelen vanuit Zwitserland naar hier
is overgebracht. Het staat aan de r|Pa
van het magnifieke wandelbos „Hpt
Burgemeester Rijkenspark". met zijn
sprookjesachtige vijver. Aangrenzena
aan dit park. en slechts door een beeK
daarvan gescheiden, ligt het niet zozeer
gecultiveerde wandelgebied Bosbeek,
met speelweide en pierebadje en met
alweer aan de Wüstelaan gelegen, de
schilderachtige boswachterswoning. Op
enkele tientallen meters daar vandaan,
aan de rand van het bos, maar nog tus
sen de bomen en huizen, staat de „Sant-
haes". een korenmolen, naar alle waar
schijnlijkheid uit het jaar 1779. De wie
ken draaien natuurlijk al lang niet meer.
maar nog wordt in deze „molen van
Klaas Boekei", zij het dan elektrisch,
koren gemalen.
Interessant is een bezoek aan de
Ruïne van Brederode. Haarlemmers
kunnen daarvoor het beste met lijn 8
gaan en uitstappen bij de halte „Vel-
serend". Via een smal houten brug
getje bereikt men de „Burcht van
Brederode". Wie echter denkt een im
posant ridderslot te zien te krijgen,
komt bedrogen uit. Eén toren, de
Donjon, is nog grotendeels in tact;
van de andere drie bestaan nog slechts
de een mensenlengte hoge, resten.
Maar voor wie gezegend is met ver
beelding en een romantisch hart is
het een verrukkelijk oord. De spraak
zame rondleider releveert met een
ervaring van jaren alle gebeurtenis
sen uit het stoffige verleden alsof hij
de verwoesting van de burcht in
1426, bij de Hoeksche en Kabeljouw-
sche Twisten, zelf had meegemaakt.
De oudheidkundige .beslo™mfpinSe"
kan men van zich afwissen m hel
dere bassins van het zwembad
end", dat schuin tegenover de ingang
van de ruïne ligt. Er is een dl p inder_
instructiebad, een speelbad, een
badje en een kanovijver. Spee wu
zonneterras completeren het gen
men zich niet aan een bad wagen dan
is het misschien wel aardig o
krioelende mensenmenigte op ee -
stand te bekijken. Daartoe m2,eprBweg
ongeveer honderd meter de Heig s
opgaan. Het bordje met het waPe" p
Bloemendaal, ten teken dat de gem -
tegrens is bereikt (voor wat deze rep -
tage betreft eigenlijk „verboden g -
bied), mag geen reden zijn tot om
keren, het prachtige natuurschoon van
„Klein Zwitserland" latend voor wat
het is. Keert men toch om (en we hopen
het voor wat dit artikel betreft), dan
krijgt men na een kleine kilometer een
prachtig uitzicht over de weilanden met
in de verte het dorp Santpoort. U bent
dan op de Duin en Kruidbergerweg. die
zich in sierlijke bochten langs de duin
rand slingert.
Wanneer men niet geheel met de si-
De boerderijen langs de Duin en Kruid
bergerweg zijn een toonbeeld van een
voud en landelijke rust.
tuatie op de hoogte is, zal men met het
vinden van de hoofdingang tot het park
„Duin en Kruidberg" enige moeite heb
ben. Maar eindelijk leest men op een
groen bord: „Ingang wandelpark. Al
leen toegankelijk voor houders van
kaarten, te verkrijgen bij het hotel, 100
mtr verder". Dit hotel, het voormalige
buiten van de familie Cremer, gebouwd
in neo-renaissancestijl, ziet men even
verderop pralen tussen majestueuze
boomgroepen. Wanneer men de weg
linksom volgt, passeert men de toe
gangspoort tot het landgoed „Kenne-
mergaarde", dat in een afschuwelijke
staat van verwaarlozing verkeert. Rui
ten en deuren zijn met planken dicht
getimmerd en de natuur heeft er zich
als een cocon in grote wildernis omheen
gesponnen. Al jaren loopt men met het
plan rond er een tehuis voor chronisch
zieken van te maken, maar de kosten
voor herstel van het buiten bedragen
ruim drie ton. Het koetshuis wordt in
tussen nog steeds bewoond, terwijl in
het bos er omheen een manége is onder
gebracht.
Eigenlijk kan men Duin en Kruidberg
slechts betreden met een jaarkaart, door
middel van een formulier aan te vragen
in Amsterdam, maar passanten (in feite
alleen bezoekers van het restaurant)
kunnen tegen betaling van 50 cent ook
wel een middag in het reservaat door
brengen. Het duingebied is een broed
plaats voor zeldzame vogelsoorten en
er is een redelijk goede weg, die dwars
door het park naar zee voert.
schip achterwege gebleven zijn. Voorbij
het kerkje ligt links het raadhuis van
Velsen, van waar stervormig naar alle
kanten rustieke dorpsstraatjes lopen
Langs de vervallen huisjes gaand, staat
men plotseling voor een immens breed
water, het Noordzeekanaal, de hartader
voor de scheepvaart naar Amsterdam.
Het panorama dat zich hier aandient is
van een zo grootse allure, dat alleen
hiervoor een fietstocht van uren lonend
zou zijn.
Vanaf het station Velsen-Zeeweg
leiden verschillende paden door de
Herenduinen, met aan het eind daar
van het openluchtzwembad. De stad
IJmuiden dient zich aan met grote
massale huizenblokken, waarvan die
langs de duinrand nog maar net be
woond zijn. Op de nog zanderige
pleinen ziet men her en der de door
kinderen van achtergebleven bouw
materialen opgetrokken hutten. Enor
me pijlen „Strand" wijzen erop dat
de zee vlakbij moet zijn. En inder
daad, nadat men enkele tientallen
meters het duinpad is opgeklommen,
ziet men voor zich de wijde zee.
Terug gaat uw weg langs de oude
oliehaven, de machinefabrieken en be
neden langs het oude station, door de
nauwe straatjes van héél-oud IJmuiden,
naar het sluizencomplex. waarbinnen u,
als u een beetje geluk hebt, het schut-
Advertentie
De beste service bij
GedL Oude Gracht 108 - 110 - Haarlem
Telefoon 17165
ten van een grote oceaanstomer kunt
meemaken. De eerste verbinding van
Amsterdam door het Noordzeekanaal
met de zee dateert van 1876. In 1930
werd de Noordersluis, welke de groot
ste ter wereld is, in gebruik gesteld.
Verder gaat het langs de fabrieken
van ruw ijs, over de hobbelige keien,
met de oranje avondzon laag over het
water. De silhouetten van de vissers
beneden aan de wal tekenen zich zwart
af tegen de vurige achtergrond, de wind
voert de zilte geur over het water en
de meeuwen scheren over de zee op
zoek naar wat vis. Tussen dit natuur
beeld staat het zwartgrijze monument
van de visserman, het symbool van een
stoer geslacht. In de diepte het red
dingsvaartuig „Neeltje Jacoba". En ver
derop, bij de visloodsen, de haringvis
sers, van vroeg tot laat in de weer met
het lossen van hun trawlers. Het op
windende bedrijf van het af- en aan
rollen van tonnen, het bungelen van de
visvaten tussen lucht en water, en het
stampende gezeur van de machines die
de lier trekken.
BLERICK 30 juli Vannacht heb
ben familieleden het stoffelijk over
schot geïdentificeerd dat gisteren werd
aangetroffen in de Maas bij Blerick. Het
bleek de 43-jarige Amsterdamse biblio
thecaris, mr. W. van der Ven te zijn,
die een vakantietocht maakte op de
Maas. De heer v. d. Ven was niet ge
huwd.
HAARLEM, 30 juli De defintieve
bezetting van de invitatiegroep by het
jubileum schaaktoernooi van de Haar
lemse schaakclub Het Oosten is nu
bekend. Deelnemers zullen zijn de
heren Th. D. van Scheltinga, dr. J. T.
Barendregt, C. Orbaan, H. L. Tan, M.
Jonkman en B. j. Withuis. Het toer
nooi, dat op 9 september in gebouw
„Cultura" in Haarlem zal beginnen,
zal uiteraard nog meerdere groepen
tellen van lagere afdelingen.
HAARLEM, 30 juli In verband met
herstelwerkzaamheden aan de spoor
baan zal de overweg aan de Pijlslaan
in de nacht van 7 op 8 augustus geslo
ten zijn. Alleen voetgangers zullen van
de overweg gebruik kunnen maken.
De Hoofdbuurtstraat is een van die
schilderachtige vervallen straatjes,
waaraan het hart van Oud-Velsen zo
rijk is. Vredig steekt de toren van het
Willibrorduskerkje boven de pitoresque
huisjes uit.
AMSTERDAM, 29 juli Een 52-ja-
rige Haagse boekhouder is door de
rechtbank veroordeeld tot acht maan
den gevangenisstraf met aftrek van
het voorarrest. De boekhouder, die nog
nooit met de justitie in aanraking
was geweest, heeft als kantoorhouder
van een Rotterdamse expeditiefirma
in het Bodecentrum te Amsterdam van
1957 tot april 1960 een bedrag van
12.725,. verduisterd. Hjj ontving van
diverse bedrijven remboursgelden,
waarvan hij een deel in eigen zak
stak. Hij was door huwelijksmoeilijk
heden en geldgebrek gaan knoeien.
Als u Duin en Kruidberg (letterlijk
en figuurlijk) links laat liggen, krijgt
u een tipje van de „Bollenstreek" te
zien. Enkele honderden vierkante
meters geestgrond, waarachter zich
de uitlopers van de Herenduinen aan
dienen. Inmiddels vermoeid geraakte
wandelaars zouden wij aanraden van
af het stationnetje „Driehuis-Wester-
veld" de trein naar Haarlem te ne
men. Zij die per fiets erop uit getrok
ken zijn, moeten beslist de tocht ver
volgen. Door de dorpskern van Drie
huis heen komen zij na een drukke
verkeersweg te hebben overgestoken
op de Driehuizerkerkweg, die op dit
punt in bekoorlijkheid zijn weerga
niet kent. Jammer genoeg is het er
's zondags erg druk. Men kan dan een
van de parallelwegen nemen, waar
van er enkele tevens leiden naar de
achterzijde van het landgoed „Beecke-
steyn".
„Beeckesteyn", een representatief
bouwwerk uit de achttiende eeuw, dat
nu geheel ontluisterd en gehavend, als
een grauwe massa langs de weg Haar-
lem-Velsen staat. Maar gelukkig komt
hierin verandering, want met steun van
het Rijk en een onderneming in Velsen
is het nodige kapitaal voor de restaura
tie bijeengebracht. Over de bestemming
van dit landgoed is men het nog niet
eens kunnen worden. Naar alle waar
schijnlijkheid zal het dienst gaan doen
als conferentie-oord.
Wel het meest geliefde plekje van
Velsen vindt men aan het einde van de
Driehuizerkerkweg bij het zogenaamde
pompstation. Een dankbaar plekje voor
de „H.H. Fotografen" van huwelijks
reportages, die er vele malen hun
trouwtjes heensiepen voor de onover
troffen fotoreeks: vóór het berkeboom
pje, naóst het berkeboompje ónder het
berkeboompje, enzovoorts. Maar laten
we meer aandacht hebben voor het
beeld Leda en de Zwaan, dat kortgele
den in de met lissen omzoomde vijver
is geplaatst.
Na het oversteken van de hoofdweg panorama van het Noordzeekanaal,
komt men in het oudste deel van Vel- at) ter h00gte van de pontveren geken-
sen, daar waar het raadhuis gevestigd merht WOrdt door kranen en houtstapels.
is. Daar staat ook het oude kerkje, toe
behorend aan de Hervormde Gemeente,
maar in zijn oorsprong één van de vijf
moederkerken omstreeks het jaar 800
door Sint-Willibrord gesticht. Het kerk
je is enige malen verwoest. Omstreeks
1600 is het herbouwd, met dien ver
stande, dat de zijbeuken en het tweede
biedt een nimmer aflatend schouwspel
voor het oog.
AMSTERDAM. 29 juli De recht
bank heeft een interlocutoir vonnis ge
wezen in de zaak tegen een «,4-jarige
bloemist, die op 21 april j.l. in het Am
sterdamse Bos een 24-jarige onderwij
zeres heeft aangerand. De behandeling
werd terug verwezen naar de rechter
commissaris teneinde door de genees
heer-directeur van „Meer en Bosch
een nieuw onderzoek te laten instellen
naar de gezondheidstoestand van de
verdachte, die aan vallende ziekte
lijdt.
In een psychiatrisch rapport was de
rapporteur tot de conclusie gekomen,
dat voor deze epilepticus geen genezing
meer mogelijk is, hetgeen voor de ver
dediger aanleiding was om een nieuw
onderzoek door een andere deskundi
ge te vragen. De officier van justitie
had vijf jaar gevangenisstraf en terbe
schikkingstelling van de regering ge-
eist.
ASSEN, 29 juli De tienjarige Jan
Talens uit Gasteren, die in Gieten lo
geerde, is gisteravond door een auto
aangereden, waardoor hij zulke ernstige
verwondingen opliep, dat hij vannacht
in het academisch ziekenhuis te Gro
ningen is overleden.
TFT ie van vakantie terugkomt,
W ervaart, dat het leven in zijn
TT stad rustig zijn gang is ge
gaan. Hij ontkomt zelf niet aan de
indruk, dat er nog meer leven in
de brouwerij is gekomen, meer la
waai ook, in ieder geval meer druk
te. Dat was althans mijn ervaring,
toen ik uit de stilte van de Bra
bantse bossen binnen een paar uur
overstapte in het woelige stads
beeld van Haarlem. Het vele ge
rucht overrompelt je en je weet er
niet goed raad mee. Je hebt een
aanloop nodig om er weer in te ko
men. Maar die aanloop is maar
kort. Thuis gekomen vind je een
flinke stapel post, waaruit je kan
lezen,- dat het leven geen vakantie
heeft genomen: van de een ge
boortekaartje, van een ander een
adreswijziging, van een derde een
dankbetuiging voor gelukwensen,
en onderwijl merk je, dat het in
Bosbeek uitstekend dat ve-tgaena
Bosbeek uitstekend gaat en dat ve
le anderen een kaart gestuurd heb
ben met „Groeten uit
Maar de kranten van een paar
weken leveren het bewijs hoe oud
nieuws helemaal nieuw kan zijn
voor wie zich als ver van de we
reld heeft afgesloten, bij regen in
de melanche van de einoinnnnnn
reld heeft afgesloten, bij regen in
eindeloze jeugd. Dan verrast het je
achteraf te lezen, dat de Fokker
feesten volgend jaar toch nog-door
gang zullen vinden. Eindelijk dus
een comité, dat krachtig de vleu
gels heeft uitgeslagen. Hopelijk is
het geen wassen geval, want an
ders zou het, bij een te hoge vlucht,
het comité wel eens precies kunnen
vergaan als wijlen de heer Icarus,
wiens wassen vleugels in de zon
smolten en die in enkele minuten
ten dode opgeschreven werd.
Intussen treur je over het heen
gaan van pater Van Straaten, de
na-oorlogse Trinitariër-bij-uitstek en
over de J.M.J.-Zusters die een
flink en markant stuk schoolge
schiedenis in Overveen hebben af
geschreven. En het doet je deugd,
dat er nog mensen zijn, die met
een olijk gezicht over Sinterklaas
delibereren, terwijl de man nog zit
uit te puffen in een of andere
Spaanse zomerresidentie. Maar
goed, de winkels zullen hem vijf da
gen 's avonds tot tien uur ter be
schikking staan. Of het hem wat
interesseert, weet ik niet. Hij is nu
eenmaal heilige van professie en
geen middenstander, al laat hij zich
gaarne voor het heilige midden
standskarretje spannen. Trekt hij
zelf niet, dan doet zijn paard het
wel. Misschien kan men in decem
ber dan gaan praten over de zomer
en eens wat gaan doen aan die ver
plichte winkelsluiting waaraan de
vreemdeling, hier in Haarlem op
vakantie, zich steeds weer moet er
geren.
Tenslotte is me gebleken, dat het
Landjuweel een jaar zal worden
uitgesteld. Men komt niet klaar
met de voorbereiding van dat gro
te en langdurige toneelfeest. Ja,
als amateurs zich op een terrein vol
klippen en klemmen begeven, blij
ken zij spoedig dilettanten te zijn.
Waar zijn de mannen van weleer,
die misschien minder met organi
satie en meer met improvisatie
kans zagen een Landjuweel in
Haarlem te bezorgen, dat veel roem
en eer oogstte? Ik ben bang, dat
de huidige organisatoren bewust
de improvisatie buiten de deur heb
ben gehouden en in hun organisatie
verstikt zijn geraakt. Ja, man, dan
kraakt er wat.
oeveel vreemdelingen dagelijks
Haarlem binnenvallen, is mij
niet bekend. Hun aantal moet
groot zijn, want wie op straat loopt,
krijgt de indruk op vakantie in
eigen stad te zijn. De mensen, die
zich verdringen voor de bali bij
de V.V.V. en zich werpen in de ar
men van een meelevende vier
schaar, gewapend met kasregister
en ai, willen natuurlijk allemaal de
bus naar Schiphol weten. Maar
daarna is het het Frans Halsmu
seum, dat toch nog de grootste
trekpleister voor Haarlem blijkt te
zijn. Nu heb ik niets tegen een mu
seum en nog minder tegen Frans
Hals, maar ik ga vrezen, dat met
het Groot Heiligland voor de mees
ten Haarlem heeft afgedaan. Als u
die halzen tegenkomt, moet u ze
toch maar heel even een zijstraat
insturen, misschien,
dat zij dan ook het
andere Haarlem
ontdekken. Ons
Haarlem.
i een zijstraat
Het zal voor de nieuwe president
van de Verenigde Staten bijzonder
nuttig zijn als hij een man naast zich
heeft, die op het terrein van de we
reldpolitiek zijn sporen verdiend
heeft. De Amerikaanse kiezers zullen
in november hun keuze bepalen op
een Republikeins „team", dat in
staat zal zijn Moskou krachtig van
repliek te dienen. Nixon zelf heeft,
sinds zijn debat met Khroesjtsjev op
de Amerikaanse tentoonstelling in
Moskou vorig jaar. de reputatie.dat
hij de communisten aan kan. Cabot
Lodge is voor Khroesjtsjev ook een
geducht tegenstander.
De 58-jarige Cabot Lodge is elf jaar
ouder dan Nixon, en hij is twaalf jaar
eerder in de senaat gekomen. Hij is
echter in 1942 als senator afgetreden,
omdat hij actief aan de oorlog wilde
deelnemen. In 1946 trad hij weer tot
de senaat toe, maar toen zijn termijn
van zes jaar was beëindigd, werd hi)
niet herkozen. In 1952 werd hij versla
gen door John F. Kennedy, de man
die in de komende verkiezingsstrijd
weer zijn grote tegenstander wordt. Het
is ook een merkwaardig toeval, dat zo
wel in het democratische als in het Re
publikeinse team, dat aan de wedloop
naar het Witte Huis deelneemt, een
politicus uit de staat Massachusetts
zit. De beide partijen hebben zich ge
houden aan de traditie, dat de kandi
daten voor het presidentschap en het vi-
ce-presidentschap uit ver van elkaar
verwijderde staten komen. Bij de De
mocraten zijn dat ditmaal Massachu
setts en Texas, en bjj de Republikei
nen; Californië en Massachusetts.
venals de republikeinse „running
mate" Johnson, en in tegenstel
ling tot Kennedy en Nixon, is Ca
bot Lodge nog een politicus van voor
de oorlog. Zijn opvattingen over de rol
van de Verenigde Staten in de wereld
politiek hebben een opzienbarende evo
lutie doorgemaakt. Op het ogenblik is
hjj diep overtuigd van de noodzaak, dat
Amerika een leidende rol speelt in de
internationale ontwikkelingen, maar
vroeger dacht hij daar anders over.
Voor Pearl Habour was hij nog een
„isolationist". In 1940 verzette hij zich
tegen Roosevelts plannen voor Ameri
kaanse hulp aan Engeland. Cabot Lod
ge koesterde toen nog de hoop, dat de
V.S. buiten de oorlog zouden kunnen
bljjven. Maar toen Amerika eenmaal
in de strijd was betrokken, verander
de hij van opvatting, en in 1949 heeft
d- Republikein Cabot Lodge zich ge
heel achter het denkbeeld van een
Noord-Atlantische Verdragsorganisa
tie gesteld.
Cabot Lodge heeft er. ruim acht
jaar geleden, veel toe bijgedragen,
dat Eisenhower zich tenslotte be
schikbaar stelde voor het president
schap. Reeds in januari 1952 zorgde
hjj er voor, dat de naam van de ge-
generaal op de lijst kwam van de
voorverkiezingen in New Hampshire,
de „primary", .waarmee het voorspel
van de verkiezingscampagne begint.
In de eigenlijke verkiezingscampag
ne heeft Eisenhower vervolgens veel
steun gehad van de ervaren politicus
uit Massachusetts, en Cabot Lodge
zag zjjn inspanningen beloond met de
benoeming tot V.N.-gedelegeerde, een
van de voornaamste functies, die de
nieuwe president kon aanbieden.
Cabot Lodge heeft, evenals Kennedy,
gestudeerd op de vermaarde Harvard-
universiteit. Beiden komen zij uit fami
lies, die in New England 'n vooraanstaan
de 'plaats in nemen. Cabot Lodge wordt
in de hoofdstad van Massachusetts ge
rekend tot de „upper ten": hij is een
typische „Boston Brahmin".
