HONDERDEN TOESCHOUWERS FLAUW GEVALLEN
Eucharistisch wereldcongres in
gloeiende
Aangrijpende
de Kerk van
hitte geopend
plechtigheid waarbij
het Oosten ontbreekt
m
Opleiding maatschappelijk
werk wordt sterk verbreed
MENEER ROBES-
NEEMT VAKANTIE
Een kathedraal bouwen
E
Hartstochtelijke
massazang
Dienstplicht nog
in studie
Dader overval
bekent
Herderlijk
schrijven
tl
In september drie studie-richtingen
Agitatie tegen
Nederland
Öt
MAANDAG 1 AUGUSTUS 1960
PAGINA 3
MüNCHEN, 1 aug. Men zou
het gisteravond niet geloofd heb
ben. De regen gutste met stro
men van de hemel en München
lag om half elf even verlaten als
Amsterdam om twaalf uur. Toch
Is gistermorgen het 37ste eucha
ristische wereldcongres bij stra-
Surinames defensie
Cine stud 1960
Prins Bernhard schenkt
zilveren medaille
Pater Gratia ter Haar
O.E.S.A. nam afscheid
lend weer geopend. Om tien uur I kardinaal, is d® ^"nfactisc^maY^
f - leven wordt door net practiscn mate-
het aantal toeschouwers dat
sindsdien door de warmte werd
bevangen moet dan ook minstens
met vier cijfers geschreven wor
den.
ft»
door
EDWARD STREETER
Alkmaarse jongen
terecht
DR. J. VIXSEBOXSE
NAAR DJAKARTA
In Indonesië
Papare c.s. geven een
verklaring uit
Pastoor EL J. van
der Veldt
SCHIPHOL, 30 juli De comman
dant troepenmacht Suriname, kolonel
T. Beets, is vanmiddag, na een verblijf
van ruim twee weken in ons land, weer
naar Paramaribo teruggekeerd. Vóór
zijn vertrek sprak de kolonel op Schip
hol tegenover een verslaggever van het
A.N.P. een recent bericht uit Parama
ribo tegen, volgens hetwelk Surinaam
se en Nederlandse autoriteiten overeen
stemming zouden hebben bereikt over
de opleiding van Surinaamse jongens
tot militair.
i,De minister-president van Suriname
heeft inderdaad een jaar geleden de
wens uitgesproken in Suriname een
vorm van dienstplicht in te voeren voor
nam»a®m1! iongelui. gevestigd in Suri-
dtriana kolone] Beets. „In Ne-
DpfpnsJL, ?n toen de minister van
en de chef van de generale
wnarhil Ih hWestlf In studie genomen,
aarbij zyi hun steun voor de ontwikke-
ling van dit plan toezegden. Maar de
besprekingen zgn nog steeds aan de
gang, en wel op het hoogste niveau."
De kolonel memoreerde, dat hij 19
Juli aanwezig is geweest bij een be
spreking over dit onderwerp tussen de
chef van de generale staf, luitenant-
generaal G. J. Ie Fèvre de Montigny en
de gevolmachtigd minister van Surina
me in ons land, mr. dr. R. H. Pos. De
besprekingen werden bovendien bijge
woond door enkele autoriteiten van het
departement van Defensie.
Resumerend zeide hij, dat hoewel
uitstekende vorderingen worden ge
maakt ,,de kwestie het stadium van
uitvoering nog niet heeft bereikt," om
dat vele facetten nog nader zullen wor
den bestudeerd. Voor de regering van
Suriname zal de vorm van dienstplicht
nog een diepgaande studie vergen.
De reis van kolonel Beets naar Ne
derland was een normaal jaarlijks rou
tine-bezoek. Met de chef van de genera
le staf besprak hij diverse militaire on
derwerpen. betreflende Suriname.
(Van onze correspondent)
ALKMAAR, 1 aug. D®.
los-arbeider uit Koedijk, i?e
week maandag werd gearresteera in
verband met een overval m de nacht
van 18 op 179 juli op eten bejaard echt
paar in St.-Pancras, heeft zater aj;
dag een volledige bekentenis a£g
Als motief voor zijn daad gaf hij °P
geldnood te verkeren. Hij tp
bij deze overval echter niet in Se
bemachtigen. jp
Het onderzoek naar de dader van
overval op de 86-jarige weduwe oipm
te Alkmaar in de nacht van 23 op J
li, waarbij deze oude dame ISO wei
afhandig gemaakt, wordt voortgezet.
AMSTERDAM, 1 aug. Z.K.H. prins
Bernhard heeft als prijs een zilveren
medaille ter beschikking gesteld voor
het Internationale Festival van studen-
tenfUms, dat door de Algemene Stu
denten Vereniging Amsterdam onder de
titel inestud 1960 in oktober wordt ge
houden. Bovendien heeft het ministerie
van O.K. en W. een map met grafische
tekeningen over de Deltawerken als
prijs toegezegd.
De belangstelling uit het buitenland
voor dit festival van studentenfilms
blijkt veel groter te zijn dan de orga
nisatoren zelf aanvankelijk hadden dur
ven hopen. Nog steeds komen er inzen
dingen binnen. Polen bijvoorbeeld zond
een tiental films, waarvan de verto-
ningsduur varieert van 7>/« tot 32 mi
nuten. Denemarken en Noorwegen ne
men met elk twee films deel, terwijl
Engeland de reeds binnengekomen in
zending met elf films aanvulde.
(Van onze correspondent)
CULEMBORG, 1 aug. Pater Gra
tia ter Haar O.E.S.A., oprichter en di
recteur van het Nederlands schriftelijk
studiecentrum, die wordt opgevolgd
door pater drs. Modestus van Straaten.
heeft zondag tijdens een receptie in de
aula van het N.S.S.C. in het klooster
van de paters Augustijnen afscheid ge
nomen. Velen kwamen de scheidende
directeur persoonlijk de hand drukken.
Burgemeester H. A. J. M. van Konings-
bruggen bood pater Gratia ter Haar de
ere-penning van de stad Culemborg aan.
Onder de vele belangstellenden merkten
wij o.m. op pater Drs. E. H.J. van
Waesberge O.P., voorzitter van de
K.R.O., mr. C. van Keyser, inspecteur
van het schriftelijk onderwijs in Neder
land. Schriftelijk gaf het Centraal Bu
reau van Onderwijs en Opvoeding uit
Den Haag bij dit afscheid van zgn be
langstelling blijk. Plaatselijke muziek
korpsen brachten de scheidende pater
•en aubade.
kon men al met een gerust hart rialisme bepaald. En, zegt by, als de
van tropische hitte spreken en mensen op deze weg verder gaan zou
w „„iUoi bet u dan verwonderen als GodI het
Misschien zeggen wij iets te veel als
wij van een officiële opening spreken.
Mgr. Maier, de voorzitter van het uit
voerende comité, sprak zelf van een
statio urbis, een opening als van een fa
miliefeest voor de stad en het bisdom
München. De pracht was er echter niet
minder om. In de Feldherrnhalle, een
open driehoog aan de Odeonsplatz, had
men hoog boven de minstens 50.000
toeschouwers een tijdelijk altaar opge
slagen. Daar heeft Joseph kardinaal
Wendel, geflankeerd door twee stenen
leeuwen en standbeelden van de veld
heren Tillys en vorst Wredes, een pon
tificale hoogmis gecelebreerd zoals men
die alleen meemaakt als de Kerk uit-
zonderingsgewijs haar plaats in de we
reld wil manifesteren.
De gehele metershoge achterwand van
de driehoog was versierd met berken
groen Aan de voeten van het altaar
had nien reusachtige toeven gele en wit
te gladiolen geplaatst en overal daar
voor en daartussen stonden honderden
vlaggen van diocesane organisaties. Het
plein zelf was versierd met de kleuren
van de 22 dekenaten van München
waarbij de zwarte vlag van het deke.
naat Dachau en verder was heel het
perspectief tot ver in de Ludwigstrasse
bepaald door een zee van wit-blauwe en
geel-rode en zwarte vanen. Uit de ba
rokke klokkengaten van de belendende
Theatinerkirche keken witgekapte non
nen naar beneden en zover het oog reik
te was geen venster, hoe hoog ook, on
bezet.
Om tien uur precies klonken de eer
ste bazuinstoten. Vanuit de met groen en
vlaggen versierde hoofdingang van de
Theatinerkirche zette zich toen een
enorme processie in beweging. Voorop
acolieten in rood en wit, dan 50 pries
ters met cibories om overal onder het
volk tot ver in de zijstraten Ons Heer
uit te delen en tot slot een rij wereld
lijke en kerkelijke hoogwaardigheidsbe
kleders, zo bont en zo wereldomspan
nend, dat op dat ogenblik de statio ur
bis een statio orbis mocht heten.
Men slaat de pracht en de praal van
zo'n processie bijna met verbijstering
gade. Men ziet bisschoppen en prelaten
uit bijna aller heren landen. Zij dragen
witte, paarse en grijze gewaden. Hun
g;oud schittert in de zon en de prach
tige ikonen die de mantels van de ver
tegenwoordigers der oosterse kerken ver
sieren fonkelen als een regenboog van
kleuren. Gezicht na gezicht trekt voor
bij. Mannen, die de last van een zwaar
pontificaat jaar op jaar hebben gedra
gen. Verstorven ascetische monniken
koppen. Kloosterlingen, die slechts voor
het hoogtij der eucharistie hun cel heb
ben verlaten. Jonge krachtige missie
bisschoppen. Oude prelaten, die een eer
lijke vroomheid met een goed leven
hebben gecombineerd en zo trekt de
stoet voort, tien-, honderdtallen pries
ters aan wie de Heer zijn kudde te wei
den gaf. Tussen hen in de leken. De
ridders van het H. Graf met twee vrou
wen, de Maltezer ridders, de Romein
se graven en nog een heel leger ande
ren die hun werk of hun IJdelheid be
loond zien met een plaats in deze pro
cessie.
Dan plotseling mengt zich onder het
geweld schrijden de laatsten, de
Dom van Regens burg. Men kent dat
geluid misschien van een radiouitzen
ding rond kerstmis. Het is hard en
metaalachtig. Het is scherp gescan
deerd en het dwingt duizenden en dui
zenden Duitsers rondom ons tot een
hartstochtelijke massazang. Onder dat
geweld schreiden de laatsten, de
kardinalen naar het altaar. Oude
mannen in gloeiend rood. De zingende
massa's applaudisseren en als de aller
laatste, de aar' bisschop van Mün-
ster en Preising, Joseph kardinaal
Wendel, zegenend naar het altaar
gaat knielen zij. Onmiddellijk daarna
begint de Mis, een typische Duitse
Betsingmesse. Telkens weer die met
bazuinen ondersteunde keiharde inzet
van het Regensburger Domkoor, over
genomen door de duizenden aanwezi
gen en naklinkend tot ver in de zij
straten.
Na het Evangelie houdt Kardinaal
Wendel zijn homilie over het thema van
het congres: Pro mundi vita. Het is
een homilie zoals wij bij zulke plechtig
heden gewend zijn. Misschien meer be
stemd voor de theologen dan voor het
volk. Eén vraag slechts springt eruit,
<}ie ook de gewone congresganger moet
hebben aangesproken. Uw God, zegt de
oordeel des doods, dat ieder individueel
treft, in één keer aan de gehele mens
heid zou voltrekken? Hij zou daarvoor
zelfs geen vuur of zwavel van de hemel
behoeven te laten regenen, het zou
genoeg zijn de mensen aan zichzelf over
te laten.
Na de communie, waarbij de 50 pries
ters uittrekken naar de plaatsen, die
hen door bordjes aan vishengels wor
den aangegeven, eindigt de Mis met
een feestelijke processie. In een reus
achtige monstrans wordt het Allerhei
ligste rondgedragen en zelfs de meer
dan duizend persvertegenwoordigers die
de plechtigheid volgen knielen als zg
van dit laatste schouwspel een „shot
maken, dat u in de bioscoop zal ont
roeren of irriteren.
Middagplechtigheid
's Middags kon men de belangstel
lenden niet op 50.000 maar misschien
wel op 200.000 man schatten. Toen werd
de pauselijke legaat, Gustavo kardinaal
Testa, na een sobere ontvangst op het
vliegveld door vele en vele duizenden
officieel verwelkomd op de Marien-
platz aan de voet van het prachtige Go-
thische raadhuis Het was gloeiend heet.
Bisschoppen verborgen hun gezicht ach
ter allerlei papieren, die zij blijvend on
der hun calotje probeerden te steken
en de onvermoeibare EHBO-mannen
draafden af en aan met draagbaren.
Toch was het schouwspel grandioos.
Het raadhuis was met goud en rode
doeken herschapen tot een gloeiend ju-
wi 1 en de troon van de kardinaal-le
gaat met zijn witzijden binnenbekleding
blonk daarin als een kleinood. Daarom
heen waren weer vlaggen, spandoeken
en heel het geweld van de schitterend in
de zon glanzende gewaden. De open
auto, waarmee de kardinaal-legaat sa
men met kardinaal Wendel arriveerde,
werd voorafgegaan en gevolgd door zes
man bereden politie. Ondanks de hitte
klaterde het applaus tegen de gevels jm-
hoog en wie zijn oog daarbij liet weiden,
kon zijn blik niet afhouden van een
groep 'Beierse nonnen met grote witte
kappen half schuilgaande achter de rode
poppen van het klokkenspel.
Tegen dat décor speelde zich een
plechtigheid af, die eerlijk gezegd èn
door de temperatuur èn door de te
lange toespraak in het latijn het uiter
ste vergde van het uithoudingsvermo
gen van de door de zon geteisterde
massa. Toch zijn wij diep onder de in
druk gekomen van het welkomstwoord
van kardinaal Wendel. De tweespalt,
zo zei hij, die ons land verdeeld houdt
heeft ook voor het eucharistische
congres geen uitzondering gemaakt.
Onderkomens, die door gastvrijheid en
christelijke liefde waren klaargemaakt
zijn leeggebleven, omdat de gasten
die wij verwachtten niet konden ko
men. Zelfs de plaatsen aan het altaar
die voor hen waren gereserveerd
konden niet worden ingenomen Zij
staan voor de deuren van het con
gres en kunnen niet binnen gaan
'iniiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiimiiiiiiiiimiiiiiiiiiiiiniiiiiiiiniiniiiiiiiii
UTRECHT, 31 juli In verband
met het 37ste Internationale Eucharis
tische Congres, dat vandaag in Mün
chen begon, publiceerde het Neder
landse episcopaat een herderlijk schrij
ven, dat in de parochiekerken is voor
gelezen.
Het episcopaat wijst er in de aan
hef van dit schrijven op, dat verte
genwoordigers van geheel de Kerk
rondom de H. Eucharistie zich in Mün
chen verenigen, om in gelovige bezin
ning op Christus' bedoelingen de Heer
te danken voor dit teken van Zijn
blijvende liefde, dat Hij aan Zijn Kerk
heeft geschonken „voor het leven der
wereld."
Hoogtepunten van dit congres zijn
de grootse eucharistische plechtighe
den, die donderdagavond, vrijdagavond
en zaterdagavond telkens om acht uur
worden gevierd.
De bisschoppen zouden graag zien,
dat ook in Nederland de gelovigen zo
veel mogelijk met dit congres meele
ven. Daarom schrijven zij voor dat
vrijdag in alle parochiekerken een
Avondmis zal worden gecelebreerd en
zij hopen, dat een zeer groot aantal
gelovigen de H. Eucharistie zal mee
vieren om zich aldus in de geest aan
te sluiten bij degenen die in München
als vertegenwoordigers van geheel de
Kerk rondom het altaar vergaderd zijn.
Bij de sluitingsplechtigheid van het
congres, zondag 7 augustus zullen de
katholieken van alle landen een gelde
lijk offer aanbieden aan de Kardinaal-
Legaat, dat bestemd is voor de uit
breiding van de Kerk in de missie
landen. Nederland, dat zo kostbare
eucharistische en missionaire traditie
bezit, zal hier niet willen achterblij
ven.
Daarom zal onder de Avondmis van
vrijdag een collecte worden gehouden,
waarvan een klein gedeelte besteed
zal worden voor de onkosten van het
congres, maar die overigens geheel
bestemd is voor de H. Vader voor de
uitbreiding van de Kerk. Aldus dit her
derlijk schrijven.
iiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiimiiiiiiiiiiiiiiiiiiimimii
Deze verwijzing naar de zwijgende
kerk van het Oosten mocht, dachten
wjj, bij deze feestelijke opening niet ach
terwege blijven. Zij verleent aan het we
reldcongres in München de smartelijke
achtergrond die bij alle glans niet ver
geten mag worden. De kerk van het
Oosten is afwezig. Voor haar geldt el
ke dag in concreto wat in het Westen
nauwelijks wordt verstaan. Dat de barm
hartige Samaritaan zoals de kardi
naal zei ook nu het slachtoffer niet
langs de weg laat liggen als het bereid
is in zijn woord te geloven, het woord
van het eeuwige leven, dat Hij gege
ven heeft toen Hij zijn brood te eten
gaf, het brood dat Zijn vlees is, Zijn
vlees pro mundi vita, voor het leven
der wereld.
Dat is andere taal dan ee Münchener
avondbladen spreken. Zij spraken tot de
zesduizend man van de trammaatschap
pij die door het congres hun verlof niet
kunnen nemen op het ogenblik dat hun
past. Zij spreken tot de Münchener
middenstand om hen op te wekken tot
vriendelijkheid en gastvrijheid. De gas
ten van vandaag zegt de Münchener
Abendzeitung, zullen misschien volgend
jaar terugkeren als gasten die in Mün
chen hun vakantie komen houden. Daar
om „auf zur Olympiade der Nettig-
keit". Dat echter is niet het thema van
het congres. Dat thema is: Pro mundi
vita, voor het leven der wereld.
ALBERT WELLING
m wM
De Feldhernnhalle in München tijdens de H. Mis op zondagochtend. (Telefoto)
In Breda werd tijdens het concours hippique ook een voetbalwedstrijd gespeeld,
door pony's. Het was de pony-afdeling van de Ryvereniging „Bemmel en Om
streken" die hier optrad. Dat men in Bemmel de pony een warm hart toedraagt
kan men lezen in 's Lands Kroniek van vandaag.
EINDHOVEN, 29 juli (K.N.P.) De
opleiding aan alle scholen voor maat
schappelijk werk in ons land wordt met
ingang van 1 september sterk verbreed.
In plaats van één studie-richting zullen
er in september drie zijn. Naast de be
staande richting: maatschappelijk werk
zal het mogelijk zijn ook een opleiding
te volgen in sociaal-cultureel werk en
personeelsaangelegenheden. Tengevolge
van deze vrij belangrijke verbreding zal
de opleiding, die momenteel ruim drie
jaar duurt, worden verlengd tot vier
jaar. Bovendien gaan de scholen op
twee na voortaan sociale academies
heten. De r.-ls. scholen voor maatschap
pelijk werk te Amsterdam en Breda
gaan zich noemen „Instituut voor So
ciale Opleiding".
Hét ministerie van maatschappelijk
werk, dat deze verbreding van de op
leiding mogelijk heeft gemaakt, staat
verder toe ook de studie-richting socia
le volksgezondheid op te richten. Bin
nen de studie-richting maatschappelijk
werk zal het mogelijk blijven om zich
te specialiseren in de volgende richtin
gen: algemeen maatschappelijk werk;
kinderbescherming, reclassering en so
ciale jeggdzorg; bedrijfs-maatschappe-
lijk werk; ziekenhuis-maatschappelijk
werk.
Het is op dit ogenblik moeilijk te zeg
gen hoe zich het opleidingsplan van de
sociaal-culturele stichting zal ontwikke
len, doch afgestudeerden aan deze nieu
we studie-richting zouden bijvoorbeeld
functies kunnen gaan verrichten aan
volkshogescholen, vormingscentra,
dorps- en buurthuizen, verder in vak
verenigingen (in de KAB bijvoorbeeld
in de culturele secties), jeugdorganisa
ties en niet te vergeten functies bij de
overheid.
Ten aanzien van de studie-richting
personeelsaangelegenheden ligt het op
leidingsplan iets gemakkelijker. Zo is
het een uitgemaakte zaak, dat het per
soneelsbeheer, zoals dat op de perso
neelsdiensten van de bedrijven wordt
gevoerd, een specifieke taak voor man
nelijke functionarissen is, bovendien
en dat is belangrijker heeft men in
deze opleiding meer „houvast", aange
zien de praktijk intussen geleerd heeft
wat er voor nodig is om een goed per-
soneelchef te zijn. -
Specialisaties na eersfe studiejaar
In de opleiding heeft zich een evolu
tie voorgedaan in die zin, dat voor de
leerlingen (na het eerste studie-jaar)
afhankelijk van aanleg en voorkeur
de mogelijkheid bestaat om zich meer
in het bijzonder te bekwamen in bepaal
de specialisaties of differentiaties, zoals
de praktijk van het werk te zien geeft.
Uit het inzicht, dat door de praktijk
is verkregen, is het streven ontstaan
naar een meer direct op het betreffen
de werk afgestemd afzonderlijk oplei
dingsprogramma, doch als één gecom
bineerd opleidingsinstituut, met afzon
derlijke studierichtingen. Hiermede was
in feite de conceptie van de sociale
academie ontstaan.
De sociale academie in Eindhoven
(bestaande uit een school voor mannen
en een voor vrouwen) verkeert in ons
land in een unieke positie. Het is het
enige instituut, dat een volledig aparte
opleiding heeft voor mannen. Toen in
1945 in de lichtstad een school voor
maatschappelijk werk werd opgericht
overwoog men, dat met de recente ont
wikkeling de mannelijke functionaris
steeds meer zijn intrede doet in het
maatschappelijk werk. Aangezien de
plaats van de man in het maatschappe
lijk werk een andere is dan die van
zjjn vrouwelijke collega, ligt het voor
de hand, dat het uitermate gewenst is.
Vertaling
F. A. BRUSKLAVS
'^Meneer Hobbs keek in de bomen langs de weg,
ma Tp Zkifkt verkeerd," zei meneer Turner ongedul-
naar boven die bossen."
Met' de ogen knipperend tegen het licht vermocht
meneer Hobbs enkele nietige stipjes boven de bo
menin de verte te onderscheiden. Het kon ook aan
zijn ogen liggen. Hij zag wel eens meer van die
PUrwnp' kun ie daar nu zo zeker van zijn, dat daai
wilde eenden vliegen?" vroeg hg.
Aan de manier van trekken, zei meneer Turner.
mV deed het voor met zijn hand, hoe die beesten ple-
c/pn tp vlieaen k kan me met vergissen. We hebben
dus nu a drie verschillende soorten. Nu moet Jij het
dndeiHkeens proberen. Zo leer je het."
Meneer Hobbs schreef de buit in en liep verder,
terwiil hii zo ingespannen tussen de bomen en strui
ken tuurde dat hij het gevoel had, dat zijn ogen
hem tederogenblik uit zijn hoofd konden rollen.
„D™ vogels schijnen vandaag thuis te blgven," zei hg
om ook iets I®. ^„eer Turner. „Er zitten er hon-
HöVSL?'aï* struiken en bomen Maar het zijn alle-
derden in die sttuiken Jk dach
D aar6 i s ere e nT riep meneeer Hobbs. Hij wVu die
„iw meneer Turner gezien hebben, dat
z«ngstem bijna als een noodkreet klonk. „Wat was
heto 7Pj meneer Turner. „Je zult hier
in bimrt^et^ve'efMtóschien °vhiden
bosje, hier links van ons, trekken. ïvusscmen vmaen
we daar wel iets en ook in het veld bij de kust
mêennkarrgesVp0ogoerSleidde"'van de weg af dwars door
de velden naar het door meneer Turner aangewezen
bos. De toegang werd versperd door een ijzeren hek.
Meneer Turner maakte aanstalten om er zich oor-
heen te wringen. ,,Daar heb je een P
plotseling. Op hélzelfde ogenblik verdween zijn
hoofd tuisen de spijlen van het hek en onwillekeurig
keek meneer Hobbs naar de grond rond zijn voeten
Meneer Turner, die nog pas ha^erweg Meneer
hek was wees naar boven en naai links. Meneei
Hobbs zag een vogel achter een boom verdwijnen
„Dat is een apart soort", zei hij met de overtui-
gingskracht van een kenner.
„Ja," beaamde meneer Turner, ..dat is de soort
met vierkante stippen op de staart. Daar kun je
ze aan onderscheiden." ^hr.p, vierkani
„Juist", zei meneer Hobbs. Hfc schre<ef vierkiant
sestiüDelde valk" op de blocnote. Hy kon niet al
te duidelijk schrijven, omdat meneer Turner van geen
stilstaan wist en hij slechts met moeite het potlood
hanteren kon, terwijl hij door die ruwe karr sporen
mMefarbflegeenf bleef meneer Turner stokstijf staar,
en rukte zijn verrekijker uit het foudraal. Hu bestu
deerde een groepje bomen links van hen en giftoen
de kijker aan meneer Hobbs. „Wil je een g g
vireo zien?" vroeg hij fluisterend. h H
„Ja," fluisterde meneer Hobbs terug. Zgn ha:nden
beefden lichtelijk, toen hij de k«ketr
bekeek de groep bomen van wortel tot kruin. Aiies
wat hij vermocht te zien waren in de zomerwmd
ritselende blaren. „Verdraaid!" zei hg, teiwgl 11
meneer Turner de kijker teruggaf. „,Qr,QQ,
„Had je er nog nooit een gezien? vroeg meneer
Turner.
„Nooit," zei meneer Hobbs.
„De eerste, die ik van het jaar heb waargenomen.
Weet niet waarom. Zo zeldzaam zijn ze toen met.
Meneer Hobbs keek teleurgesteld.
vroeg hg,
„Wil je me nog even de kijkei geven
terwijl hij moeite deed om zijn stem normaal te doen
klinken. Nu was het zijn beurt om een boom aan
zijn linkerhand te bestuderen. „Zie je daarginds die Turner gehoord had, schreef gehoorzaam
dode tak? Kijk, daar is een dikkere tak, vlak bij, domp
ongeveer tien voet boven de grond." Hij gaf ue kg-
ker aan meneer Turner terug. „Volg die tak tot het
uiterste tipje. Daar zit een vogel." Zijn stem trilde
heel even, als van een koorknaap, die in de nachtmis
zijn eerste solo gezongen heeft.
„Boerenzwaluwen. Drie tegelijk," zei meneer Tur
ner, nadat hij amper de kijker aan zijn ogen ge
bracht had. Hij liep het karrespoor volgend, weer
met kwieke passen verder. Er viel een lange stilte.
Meneer Turner scheen in somber gepeins verzon
ken. „Ik miste bijna die vierkant gespikkelde valk,"
zei hij. „Dit is een slecht seizoen voor me geweest,
ook al heb ik meer vogels thuis gebracht dan ooit
in deze tijd van het jaar."
„Hoeveel zei je ook weer, dat je er gezien had?'
vroeg meneer Hobbs, die voelde, dat enige belang
stelling hier op z'n plaats was.
Tweehonderdvier-en-veertig," zei meneer Turner.
„Dat was de stand gisteravond, zoals ik je toen
ook heb meegedeeld. En nu met die roodogige vireo
erbij wordt het tweehonderdvijf-en-veertig. Xk moet
er nog één honderd-en-tien tot -vijftien zien voor het
jaar om is. Dat zou geen slecht resultaat zijn. Maar
het zijn de vogels, die je mist ,die je hinderen. Dit
jaar miste ik er twee om onvergeeflijke redenen.
En dat zit me dwars."
„Daar kan ik in komen," was meneer Hobbs' be
grijpend commentaar.
„Eén was in juni," zei meneer Turner. „Zo om
streeks de tweede week van juni meen ik. Ik liep
door een landschap zoals dit en ik joeg iets op in
een akker juist achter mijn linkerschouder. Ik draai
de me snel genoeg om. En ik kreeg hem In het oog,
maar toen vloog hg weg, en ik weet niet, wat het
was."
Meneer Hobbs liet dit drama gedurende ver
scheidene minuten op zich inwerken. „Verdraaid
wat een pech," zei hij eindelijk.
„Helemaal niet," zei meneer Turner scherp. „Het
was zorgeloosheid. Enkel maar stomme zorgeloos
heid. En het tweede geval kwam precies op het
zelfde neer. Ik hoorde de roep van die vogel zo dui
delijk als ik nu die roerdomp hoor noteer roer
domp
Meneer Hobbs, die enkel de stem van meneer
roer-
ook reeds bg de opleiding hiermede re
kening te houden. Op grond daarvan is
bij de oprichting van het instituut in
Eindhoven bewust gekozen voor een af
zonderlijke school voor mannen, naast
een school voor meisjes.
Een ervaring van vijftien jaar heeft
in Eindhoven aangetoond, dat degenen
die in 1945 tot deze figuur besloten heb
ben, inderdaad juist en scherp hebben
'gezien. Het feit, dat mannelijke en vrou
welijke leerlingen in Eindhoven op ver
schillende onderwijsinstituten zijn onder
gebracht, verhindert niet, dat er tussen
beide scholen veel contact bestaat.
Interessant is nog, dat er momenteel
tussen de onderscheiden sociale acade
mies en de universiteiten contact be
staat omtrent de vraag in hoeverre het
mogelijk is om van de sociale acade
mie over te stappen naar de universi
teit.
ALKMAAR, 1 aug. Zaterdagmid
dag heeft de politie te Amsterdam aan
gehouden de zestienjarige Peter Rom-
bout uit Alkmaar, die 13 juni de ouder
lijke woning had verlaten en sindsdien
spoorloos was. Het onderzoek heeft uit
gewezen, dat hij al liftend de Duitse
grens had bereikt, vermoedelijk op weg
naar Duitsland. Anderhalve week gele
den op zijn verjaardag, 20 juli, schreef
hij een brief aan zijn ouders, waarin
hij mededeelde, dat hg in Amsterdam
een werkkring had voor dertig gulden
per week en een kamer had gehuurd
voor vijfenveertig gulden per maand.
Hij vroeg zijn ouders zijn kleren naar
een tante in Amsterdam te sturen. Een
familielid heeft de politie op de hoogte
gebracht van zijn verblijfplaats. De jon
gen is thans ingesloten op het bureau
van politie te Alkmaar.
DEN HAAG, 1 aug. Zaterdag zijn
de nieuwe Nederlandse diplomatieke ver
tegenwoordiger in Indonesië, dr. J.
Vixsevoxe en echtgenote naar Djakar
ta vertrokken. Op Schiphol waren bij het
vertrek o.a. aanwezig de diplomatieke
vertegenwoordiger van Indonesië in Ne
derland en mevr. Susanto.
LONDEN, 30 juli (U.P.I.) Op ge
zag van het persbureau Antara. meldt
het persbureau Nieuw-China dat acht
tien bekende personen, afkomstig uit
West-Irian, een gemeenschappelijke
verklaring hebben uitgegeven, waarin
bij de Indonesische regering wordt
bepleit Nederlands kapitaal in ge-
meonschappelijke ondernemingen tn
Indonesië over te nemen. De groep,
waartoe oud-parlementslid Silas Papa-
re behoort, wekt de regering voorts op
het zelfde te doen met kapitaal van
„andere imperialistische landen" die
Nederland hulp bieden.
De verklaring is uitgegeven, omdat
Nederland, met assistentie van „ande
re imperialistische landen", oorlogs
schepen en straalvliegtuigen naar West-
Irian stuurde voor agressieve activiteit
tegen Indonesië. In de verklaring wordt
geprotesteerd tegen „deze agressieve
activiteit welke de wereldvrede in ge
vaar brengt" en met klem wordt ge
vraagd de zaak in de veiligheidsraad
te brengen en de betrekkingen met
Nederland te verbreken.
„Nederland onderhoudt betrekkingen
met rebellen"
MEDAN, 31 juli (U.P.I.) De
woordvoerder van de militaire bevel
hebber in Atjeh op Sumatra, kapitein
Sjah, heeft de Nederlandse regering er
van beschuldigd diplomatieke betrek
kingen te onderhouden met de Indonesi
sche rebellen, door een officiële verte
genwoordiger van de R.P.I., een groe
pering die van Indonesië een eenheids
republiek wil maken en daarbij de steun
van de Sumatraanse rebellen en de Da-
roel Islam heeft, in Nederland toe te
laten. Er is, naar Sjah verklaarde,
sprake van „officiële diplomatieke be
trekkingen".
„Het is duidelijk", aldus de woord
voerder, „dat de huidige aktiviteiten
van de R.P.I. en de terreurbenden van
Daud Beureueh (een noordsumatraans
rebellenleider) nauw verband houden
met de plannen van de Nederlanders,
in het bijzonder waar die de versterking
betreffen van het militair potentieel op
westelijk Nieuw Guinea".
(Wordt vervolgd
ind 1958 werd de
Franciscaner pas
toor H. J. van der
Veldt, bijna zestig jaar
oud, per K.L.M.-Constel
lation van Biak naar Am
sterdam gevlogen voor een
ernstige maagoperatie
binnen een half jaar was
hij weer terug, ouder, ma
gerder, maar wachtend op
de nieuwe bouwopdracht
van bisschop Manfred Sta-
verman: een kathedraal in
Hollandia.
Toen hij, een vocation
tardive, 33 jaar oud, in In-
dië zijn priesterwerk be
gon, had hij al gauw met
bouwproblemen te maken.
In Batavia was de pastoor
van Kramat ook degene
die het wijd om zich heen
grijpende Vincentiuswerk
voor de Europese jeugd
organiseerde; protestant,
katholiek, niets, het kreeg
allemaal zijn zorg. Onaf
gebroken werkend, kreeg
hij de teleurstelling van
zijn leven te verwerken,
toen een opgeschoten
meisje hem aangaf bij de
Japanners; maar na mar
teling en verhoor lieten
de bezetters de steile boe
renzoon uit Sloten weer
aan zijn werk, dat hij pas
in '54 verruilde voor het
onstuimige opbloeiende
missie-werk in Nieuw-
Guinea. Hij vond daar velen van „zijn" jongens en meisjes terug, goea
terechtgekomen of verkeerd, godsdienstig of niet, getrouwd of vereenzaamd
En naast het herderlijke sociale werk was er weer de organisatorische
opdracht, in Sorong, de oliehaven aan Indonesië's grens, droeg hy twee
nieuwe kerkjes over toen de Augustijnen het missiewerk in de Vogelkop
overnamen. Op Biak stoorde zijn ziekte hem in de bouw van een school
In Hollandia geplaatst, waar een modern ziekenhuis met specialisten de
gelegenheid bood het werk voort te zetten met voldoende garantie, bouwde
hij een klein wit kerkje in de stadswijk Berg en Dal, een kerkje voor een
zestig gelovigen, dat met een slank, wit torentje zichtbaar is vanuit de
magnifieke Humboldt-baai. Toen kwam het sluitstuk op alle voorgaande
opdrachten: een kathedraal binnen Hollandia's havengebied, waar mariniers,
Papoea's uit het binnenland en de Europese blijvers en ambtenaren 's zon
dags een ouden zinken barak uit de Amerikaanse tijd binnenschuifelen, een
noodkerk, die minder is dan wat de Papoea's zelf bouwen in het diepste
binnenland.
Pastoor Van der Veidt, zelf overtuigd dat de goede stenen kerk m de
ambtenarenwijk Noordwijk geen oplossing is voor de problemen van Hol
landia's kern en het centrum van de Franciscaanse Missie, bouwt weer. En
intussen rijdt hij, het rijbewijs pas in de zak, met harde hand het kleine
wagentje, dat hem door het bergachtige Hollandia voert naar de nieuwe
wijken en de sloppen-van-de-oorïog, een kudde verzamelend uit Papeoa's,
die vanuit het oerwoud naar de stad trokken, Europeanen, die vluchtten uit
Indonesië en „Jantjes", die Hollandia een tijdlang als standplaats hebben of
er de wal op mogen na een wekenlang verblijf op „Piet Hein", „Groningen'
of „Karei Doorman".
