Tocht door de laatste resten van Den Hout in Bennebroek en Vogelenzang Oude herbergen rui'nés herinneren Romantiek in Bennebroek buitengoederen en aan rijk verleden Kees Verwey exposeert in Vishal DOOR EEN ZATERDAGSE BRIL i 6<f VAKANTIE IN STAD EN STREEK NAAIMACHINES Bezeten minnaar van kleur, atmosfeer en stemming Uitsluitend aanhanger van zichzelf ZATERDAG 6 AUGUSTUS 1960 PAGINA 3 Het moet goed toeven zijn geweest, eeuwen geleden, in de bosrijke omgeving van Haar lem. In de tijd, dat De Hout zich uitstrekte van Haarlem tot ongeveer bij Sassenheim. Er is niet veel meer van over. Hier en daar treft men nog plukken bos aan, bekoorlijke oasen in een overigens vrij eentonig landschap. Maar de omge ving van Bennebroek en Vogelenzang heeft mis schien buiten Haarlem nog het meest van de oude statie van De Hout bewaard. Wanneer inen vanuit Haarlem naar het zuiden rijdt, door kruist men een groene gordel die tenminste nog herinnert aan de glorie van weleer. Het is niet onbegrijpelijk, dat juist in dit gebied de Amster damse (en Haarlemse) kooplieden zich rijke bui tens lieten bouwen om er „na 't afdoen hunner zaken, in 't schoonst seizoen bij 't Landvolk zich (te) vermaken". Nog heden ten dage vindt men die buitens. Veelal langs de Heerenweg, die immmers de grote verbinding over land vormde in dit gebied, of langs de Leidsevaart, de grote verbinding te water. Al eeuwenlang hebben de mensen zich tot deze contreien aangetrokken ge voeld. Graaf Floris liet onder Vogelenzang een jachtslot bouwen om er zichzelf en de zijnen te vermaken in een idyllische omgeving. Maar al is er veel van het vroegere schoons verdwenen, een wandel- of fietstocht door Bennebroek en Voge lenzang is nog altijd de moeite waard. In Heemstede zou men dan de Glipperdreef op moeten gaan, waar men op een gegeven moment rechts de Linnaeushof passeert. Met die Linnaeushof is het een merkwaardig geval. Men gaat de hof voornamelijk in de bollentijd bezoeken en vergelijkt haar dan maar al te vaak met de bollenconcentraties elders. Die vergelijking valt soms verkeerd uit en men laat dan verder de Linnaeushof voor wat ze is. Maar wanneer men er buiten het bollenseizoen komt, zal men merken, dat deze prachtige tuin vrijwel de hele zomer door een rijke collectie bloemen te zien geeft en dat het er bijzonder prettig wandelen is. ENGEL Grote Houtstraat 181 „Noordwijk" gaat bouwen aan Harmenjansweg Woonwagenkamp Nieuwe mallejan voor „Hout en Plantsoenen" Kees Verwey die op 20 april van dit jaar zestig jaar is geworden, heeft in de laatste jaren een grote tentoonstellingsactiviteit ontplooid. In de laatste drie jaren was er zeven maal een aanleiding voor ons, een artikel over hem te schrijven; het aantal tentoonstellingen die hij in het land heeft gehouden is groter. Het zou geen eenvoudige opgave zijn zo vaak over een zelfde man te moeten schrijven, ware het niet dat hij uit zijn grote oeuvre steeds weer andere werken tevoorschijn haalt die zijn persoonlijkheid weer van een bijzondere kant laten zien. Is er van ten toonstellingsmoeheid (voorlopig?) bij de schilder zelf nog geen sprake, hij zorgt er op deze manier ook voor dat de pen van zijn critici gevuld blijft. De tentoonstelling, hem in de Haarlemse Vishal aangeboden als een eerbetoon van de gemeente Haarlem, verschilt in vele opzichten van het beeld dat de jubileumtentoonstelling had ten tijde van zijn verjaardag in het Rotterdams Museum Boy mans-Van Beuningen. Werd daar zijn meester schap over de aquarel bevestigd, hier in zijn woonstad is de hele Verwey te zien, van vroeg tot recent werk alle perioden die hij heeft door gemaakt aanduidend, van spontane tekening tot doorgewerkt schilderij, in portretten, stillevens, landschappen, bloemstukken en figuurcomposities. m f\ v. DUIVENB0DEN COASTER BOTSTE OP KADEMUUR Eigenares wil schade niet betalen LELIJK EENDJE VOOR STADS BIBLIOTHEEK MEER GAS VOOR DE MEER Nog geen fluor in het drinkwater Badmintonhal duurder dan geraamd was Haarlemse Sportraad TR0UPIN voor alle natuursteen zoals grafwerken enz. Vee schilder Boot, die op zijn ontwikke ling grote invloed zou gaan uitoefe nen, maar voordat hij in 1926 op Gaat men verder over de weg, dan komt men wederom rechts bjj een oud Hervormd kerkje. Het dateert uit de zeventiende eeuw en is nog ge bouwd in opdracht van Adriaen Pauw jr., de eerste heer van Bennebroek. Zijn vader, Adriaen Pauw sr., was heer van Heemstede en Bennebroek. Adriaen Pauw jr. heeft trouwens heel wat voor de hervormde gemeente van Bennebroek gedaan. Zijn stoffelijk over shot rust nog onder de blauwe steen °°r de preekstoel in het kerkje. Even Sch bet kerkJe OP de hoek van de cja °°llaan en de Meerweg vindt men tori Wat er over is van de vroegere pas- kerk' aanvankelijk zelfs als nood- dig i 6 dienst heeft gedaan. Tegenwoor- »ori- het een bollenschuur en zelfs als TeÉ?lg ook vervallen, vindt 0ver het hervormde kerkje het ___men een eindje van de weg af groen Spiukkig nogal door zwaar broek" af§eschutte „Huis te Benne- tie uiL-efn foeilelijk huis, dat er sta- bouwd ak Aanvankelijk is het ge tal iW zornerverblijf. Sedert een aan- sion geëxploiteerd?4 bejaardenpen" Wanneer men eenmaal op de hoek van öchoollaan en Meerweg is, moet *2 te ver doorgaan naar het zui- :?mA,an weerszijden ziet men de Ben- lovon r Yaart' die onder het zware n ko-Aa,n- de zomer een romantische *Ht rJu, bledt- Gaat. men rechtsaf dan ziet men vooral aan de overkant van de vaart een prachtige, zware boombe planting. De weg komt tenslotte uit op de oude rijksweg, de Heerenweg, die ook in vroeger tijden als verbinding- te-land reeds een belangrijke rol heeft gespeeld. Het punt waar men op deze weg belandt, bewijst dat trouwens al: men komt namelijk uit tegenover de her berg ,.De Oude geleerde Man", die van 1682 dateert. Reeds Jacob van Lennep wijdde aan deze goede uit spanning een hoogdravend vers en baronesse Orczy schrijfster van „De Rode Pimpernel' maakt er in een van haar boeken melding van. Aanvankelijk was het een eenvoudige pleisterplaats, waar de postkoetsen van paarden verwisselden. De eige naar noemde het „Het Huys ter Leer". Diezelfde „leer vindt m®n terug 'in ,,De oude ge-leer-de man" die immers niets met boekenwijsheid te maken heeft, maar alles met een leer of trap, die hij blijkens het oude uithangbord op de schouder torst. Dat oude uithangbord is de bal van de tegenwoordige uitspan ning te zien. Veel is er in de loop der jaren aan de herberg veranderd. Nog in 1929 werden de laatste do- men voor het huis weggehaald om de Heerenweg te kunnen verbreden. Wil lem I en Willem II waren hier graag geziene gasten en tijdens de Kulturkampf onder Bismarck week de bisschop van Munster en Keulen naar „de oude geleerde man" uit. Witfe van Haemstede Gaat men van hieruit enige honder den meters terug in de richting Haar lem dan vii. t en daar aan de wea" telijke zijde van de Heerenweg op de hoek van de Manpadsweg een gedenk naald „ter ere van Witte van Haem stede en de burgers van Haarlem die de vreemden verdreven langs het Man pad". Dat is in 1304 gebeurd en Ken- nemerland is dit roemruchte verhaal blijkens de gedenknaald niet vergeten. Men doet er nu goed aan zo spoedig re buiten „Teylingerbosch"), jhr. R. Barnaart. een ultramoderne camping aangelegd en ingericht. Het spreekt vanzelf, dat er nu reeds een druk ge bruik van wordt gemaakt. Vlak bij de camping ,aan de rechterkant, vindt men ook het tegenwoordige Huis te Vogelenzang. Graaf Floris V heeft in zjjn t(jd ook al een Huys te Vogelenzang ge bouwd, maar dat was iets verder in zuidwestelijke richting. In de latere Middeleeuwen is het jachtslot ver vallen en op het ogenblik zijn er nog slechts de fundamenten van te vin den. Het tegenwoordige Huis te Vo gelenzang dateert uit 1580. Het werd door een Amsterdamse koopman ge bouwd. De koopman Marcelis, die het later in handen kreeg (Marcelisvaart! heeft de landgoederen Vogelenzang en Teylingen samengebracht onder de naam Vogelenzang. Men bevindt zich hier op een toch wel kostbare bollengrond, die binnen- en buitenduin gescheiden houdt. Het veengebied hier is al in het begin van de vijftiende eeuw ontgonnen. Verschil lende bloembollenkwekers hebben zich hier dan ook gevestigd en menigeen, die de Vogelenzangseweg passeert, zal ln de hal van de herberg „De Oude Geleerde Man" in Bennebroek treft men het oorspronkelijke uithangbord aan. Aan de gevel van het witte pand vindt men een getrouwe reproductie, voor stellend een oude man, die een trap of leer draagt. Vandaar: de oude „ge-leer de" man. mogelijk via de Zwarteweg de Leidse vaart te bereiken om dan over de vaart heen langs het water in noor delijke richting te gaan. De oostelijke oever van de Leidsevaart is daar bij zonder mooi. Dicht bebost zijn de oude landgoederen Woestduin en Vinken- duin, die men daar treft. Maar het dpel van onze tocht is toch de weste lijke oever. Op een gegeven moment immers bereikt men de Bekslaan, een prachtige beschaduwde allee langs de rand van het Teylingerbos. Aan het be gin van deze Dreef, nog voor de spoor wegovergang over de Hjn Haarlem- Leiden, ziet men te rechterzijde de oude herberg „Graaf Floris", waarvan de waardin graag iets over haar huis vertelt. Zij neemt er de tijd voor en komt gezellig bjj u zitten en drinkt met u een kop voortreffelijke thee. „Graaf Floris" alles in deze omgeving is genoemd naar de in zijn tijd bij de Kennemers buitengewoon geliefde graaf van Holland dateert van ruim honderd jaar geleden. Jonker Van Tey lingen liet het als woonhuis bouwen voor zijn zoon, die in het huwelijk trad. Len paar jaar later werd de spoor- tfn,.aangelegd en we kunnen ons voor stenen, dat de jonggehuwden weinig ge steld waren op het lawaai (en het vuil) van de passerende treinen. Hoe het ook zij, het huis werd verkocht en in gericht tot herberg. Het is er klein en proper, hr is een miniscuul terrasje en verder weer prachtige bomen, waaraan deze hele omgeving trouwens ruk is. De rust wordt alleen verstoord door het doordringende lawaai van de overweg-bel, dat om de tien minuten als er een trein gaat passeren, opkrijst. Advei tentie) VERKOOP VAN ALLE MERKEN DUS RUIME KEUZE Telef. 14444 Wereldjamboree Men rijdt de Bekslaan af. Men steekt de Vogelenzangseweg over om weer in de Bekslaan uit te komen. Dit stukje heet in de Volksmond: de kleine Bekslaan. Aan uw linkerhand ligt het dorp Vogelenzang, maar men heeft er een fraaier uitzicht op, wanneer men even verder met de weg naar links buigt. Op de weilanden in deze omge ving werd in 1937 de Wereldjamboree voor padvinders gehouden. Hier ook heeft de tegenwoordige bewoner van het Huys te Vogelenzang (het vroege- Vogelenzang is onlangs een prachtig geoutilleerd kampeercentrum rijker geworden, dat energiek geleid wordt door de beide broers Barnaart. De familie Barnaart Vormt een aanzienlijk geslacht, dat zich in deze omstreken gevestigd heeft. Het kampeercentrum is niet minder dan zeven hectaren groot. van verkopen t HAARLEM. 5 aug. De confectie fabriek „Noordwijk" gaat een nieuw fabrieksgebouw neerzetten aan de Harmenjansweg. B. en W. stellen de ee- meenteraad nu voor een terrein 3500 m2 aan deze n.v. te voor 45,- per m2. Voorts wordt aan de raad voorgesteld de definitieve huur van het gebouw van „Haarlems Bloei" aan het Stations plein vast te stellen op 11.680,-. per jaar. Tenslotte wordt voorgesteld de huur van een terrein tussen de Njj- verheidsweg en de Industriehaven I in de Waarderpolder aan Gebr. Schip- holt's fabriek van betonelementen op nieuw met een jaar te verlengen. HAARLEM, 5 aug. Doordat de plan nen voor de bouw van toiletgebouwtjes in het Haarlemse woonwagenkamp moesten worden gewijzigd, zijn de bouwkosten verhoogd. In verband daar mee vragen B. en W. van Haarlem de raad thans om een verhoging van het destijds toegestane crediet van 47.300 tot 57.127. HAARLEM, 5 aug. Hout en Plant soenen wil zijn oude Mallejan vervan gen, omdat die niet meer aan de te stel len eisen voldoet. Vandaar dat B. en W. de raad om een crediet van 10.000 vragen. getroffen zijn door de grote aankondi ging van de Tulipshow van de firma Roozen, compleet met molentje. Noordwijkerhout Gaat men van hieruit nog even ver der, dan komt men terecht op de kron kelige Zilker Duinweg met rechts de terreinen van de Amsterdamse Water leiding en ook het klooster van de Vrou wen van Nazareth, de Tiltenberg. De ze niet de beste, maar wat uitzicht be treft beslist niet te versmaden weg voert langs de zandafgravingen ten nutte van Van Herwaardens Kalkzand steenfabrieken in Hillegom, naar Noordwijkerhout, waar een vriendelijk hervormd kerkje te bewonderen is. Aanvankelijk was het een katholiek kerkje, toegewijd aan de heiligen Pe trus en Paulus. De uit het midden van de dertiende eeuw daterende toren werd onlangs prachtig gerestaureerd. In deze omgeving valt ook op het kloosterachtig raadhuis van Noordwij kerhout. dat architect A. J. Krophol ler heeft ontworpen en dat in 1930 werd gebouwd en in 1957 uitgebreid. Langs de Zilkerduinweg ontwikkelt zich een nieuw strandgebied. De zoge naamde Langeveldse en Duindammer slagen worden met grote voortvarend heid opengelegd, zodat er nieuwe toe gangen naar zee ontstaan, rond welke slagen zich gaandeweg een belangrijk recreatiegebied gaat ontwikkelen. Een van de mooiste plekjes in Bennebroek en Vogelenzang is wel de Bennebroek.se Vaart in Bennebroek. Tegenover de oude dorpskern treft men een rijk-belommerde oever, terwijl over het water rustieke houten brugjes zijn geslagen. Alles ademt er een landelijke sfeer, waar het goed toeven is. Nog een dertigtal werken, uit het land opgevraagd bü particulieren en musea, zijn buiten de tentoonstelling moeten blijven, omdat de eerste opzet berekend was op expositie in het Van Looy museum. Maar de bijna honderd werken, in de Vishal tot 4 september te zien, geven wel een volledig beeld van de ontwikkeling en de betekenis van de ze zestigjarige. Kees Verwey is in ftiimenmu ge boren woonde van zijn zesde tot zpn achtste jaar in Zandvoort, waarna zijn ouders zich voorgoed vestigden in Santpoort in een romantisch huis aan de Vinkenbaan nabij de Neethof. in 1918 kwam hij in contact met de nationale plan kan bewegen. Men hoeft De aquarel, Haventje van Cancale, door Verwey gemaakt in juli 1.960 op zijn T3fO+n nn o non rJ ta iti.j reis door Bretagne en door hem geschonken aan de gemeente Haarlem is in de tentoonstelling opgenomen onder no. 88. W'ie van vakantie is terugge keerd, heeft wel een ruime aanlooptijd nodig om er weer helemaal in te komen. Aan de reac ties van de meeste thuiskomers te zien zal het wel eind september worden, eer iedereen weer vrede genomen heeft met zijn opdracht, zich in het zweet zijns aanschijns zijn brood te verdienen. De stem ming is op het ogenblik nog teveel die van het verlangen naar het ter ras van een heimwee naar een avondwandeling. Maar het terras zelf is in vakan tiestemming. De stamgasten zijn niet in complete getale aanwezig en de lege plaatsen worden met min der of meer gerucht ingenomen door vreemde gasten. Je moet aan die altalighied, waarin het Duits de boventoon voerdt, wennen. Je voelt je niet op je gemak en je vraagt je zelf af, wat al die vreemdelingen hier zoeken. Nu zoeken ze inderdaad niets. Wat ze willen hebben, krijgen ze op een presenteerblaadje aangeboden. De Duitsers vooral. Tot ergernis van welopgevoede lieden, die menen, dat de gast wel als heer behandeld moet worden, maar dat in de titel gastheer nadrukkelijk gestipuleerd wordt, dat hij heer is en geen slaaf van zijn gasten. De burgemeester van Zandvoort, die het voorname prototype is van de man, die beslist geen slaafse nei gingen heeft, heeft dat uitstekend begrepen. Is hij de sympathieke heer en meester van zijn burgers, hij wil hen zeker geen slaven laten zijn van de gasten. De nu zo gede monstreerde slavernij, vooral ten opzichte van de Duitsers, heeft hem wat verdroten. En hij heeft dat ooi- gezegd. Niet snauwend want daar is hij toch weer teveel koopman voor maar met een hoofse tirade, die tussen de regels door niets aan dui delijkheid te wensen overlaat. Zo hebben zeker de fijnproevers de iro nie gesmaakt van de opmerking, dat de Duitsers heus wel de Neder landse opschriften begrijpen. Wat dat betreft zijn zij, gezeten achter hun slagroomgebak, niet hardleers. Haarlem leeft evenzeer nog in de sfeer van de vrijheid. De avonden lokken tot een wande, ling. Maar ik heb tot mijn verdriet ervaren, dat een wandeling door de donkerende binnenstad een ver moeiende bezigheid is geworden. Onze vaders en moeders zullen de laatsten zijn, die kunnen vertellen van de stilte in de binnenstad-bij- avond, een rust, die niet verstoord, wel geaccentueerd werd door liet droge geping der Damioatjes. Wie nu een wandeling maakt door de Grote Houtstraat, krimpt van stap tot stap ineen bij het gekrijs van brutale bromfietsen, knallende mon sters, bereden door welvarende dui veltjes. De wandeltocht zelf is een slingerweg over het trottoir langs meisjes met heel saaie gezichten en ijsbijtende jongetjes. Zij stofferen de straat in het licht van de etalages en gebruiken hun beperkt woorden boek om boven de knalpotten uit de rust in grote stukken te scheuren. Een politie-agent is de grote en verstandige zwijger. Hij kijkt wat gespannen en zijn gebaren zijn die van de nonchalante zwerver. Nee, Haarlem-bij-avond is een verloren zaak ge worden. Misshien kunnen wij het Spaarne nog be houden, zolang er geen asfalt is e- diens atelier ging werken bezocht hij twee jaar de Kunstnijverheidsschool in Haarlem en twee jaar studeerde hij onder prof. Jurres aan de Rijks academie. De houtsnede, no. 30 in de catalogus, is gemaakt aan de Kunstnijverheidsschool. Een korte tijd, van 1928 tot 1930 woonde Ver wey in Spaarndam en sindsdien in Haarlem. Verwey schijnt in iedere bespreking met het impressionisme in verband ge bracht te moeten worden, als verwon dert men er zich over dat een schilder die thans nog van deze opvatting uit werkt, zich toch zo overtuigend op het iiiiiiiiiiiiiHiiiiiiiuiiiiiiiiiiimiiiiimiiiHiimiiiiiiiiiinmmiiii IIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIHIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIilllllllllllll zich daarover niet te verwonderen, om dat Verwey geen aanhanger van het impressionisme is, maar alleen en uit sluitend van zich zelf! Het voortduren de gevecht dat hij met zich zelf voert en waarin hjj veel behagen schept - Ver wey is recalcitrant tot iedere prijs - be vestigt hem steeds weer de juistheid van het eigen standpunt. Hij is een be zeten minnaar van kleur, atmosfeer en stemming. Het werk dat daaruit ont- staat is emotioneel geladen, bruisend van leven.Hier ligt de verklaring waar om al het werk van Verwey direct I overtuigt en zich onttrekt aan de eti kettering volgens een stijlsysteem. Erupties van kleur Hij beleeft zijn poëtische impressies op de wijze van een expressionist en de waarde van z(jn werk ligt in'de ab strahering van zijn onderwerp in de materialen. Vooral zijn bloem aquarel len, erupties van kleur, zijn duidelijke voorbeelden van de materiaalexpositie waartoe het onderwerp hem leidt. Hij transponeert daarbij nimmer het onder werp naar zijn innerlijke gesteltenis, het is steeds do atmosfeer van het on derwerp die zijn gesteltenis vormt. Door het hele oeuvre, dat deze ere-ten- toonstelling in veelzijdigheid presen teert, dringt zich die van kleur en at mosfeer bezeten schilder op; ook in de schijnbaar bedachtzame en kalm door gebouwde doeken die tintelen van inge houden spanning. Opmerkelijk is dat Verwey zich re gelmatig heeft kunnen vernieuwen zonder zichzelf ontrouw te worden. Het werk van de laatste jaren is hier vertegenwoordigd in een aantal voor treffelijk geraakte portretten, die in hun losheid van schildering het ge rijpte meesterschap verkondigen dat in het vruchtbare jaar 1948 - waaruit het zelfportret met de scheve das en de aquarel Gladiolen stammen - reed bereikt scheen. Voor Verwey blijkt steeds opnieuw oen „verder" te be staan, in ieder werk dat hij beëindigt lijft hij het verworvene in tot de een heid van zijn persoonlijkheid. L.T. (Advertentie) aluminium jaloezieën De beste service bij Ged. Oude Gracht 108 - 110 - Haarlem Telefoon 17165 N HAARLEM, 6 aug. De coaster „Rosemarie" heeft op 18 januari van het vorig jaar de kademuur van e in dustriehaven aangevaren. De herstel- kosten bedroegen 4.741,77 en de eige nares van het schip is daarvoor aan sprakelijk gesteld door de gemeente Haarlem. Deze eigenares meent echter, dat niet voldoende bewezen is dat de „Rosemarie" de schade heeft veroor zaakt. B. en W. van Haarlem vragen de raad n machtiging om tegen de eigenares van het schip een rechtspro cedure aanhangig te maken. HAARLEM, 5 aug. Tot nu toe werden de boeken van de stadsbiblio theek vervoerd naar de filialen in Spaarndam en de Haarlemse buiten wijken in de auto van de directeur. Die directeur is nu echter gepensio neerd en nu zit men met de handen in het haar. Ten behoeve van het boe- kenvervoer willen B. en W. nu een deux-chevaux oftewel een lelijk eendje aanschaffen, waarvan dan ook de nieu we directeur gebruik kan maken. De raad wordt om een crediet van 4.185,- gevraagd. HAARLEM, 5 aug. In verband met de vestiging van een broodfabriek in Haarlemmermeer, is het nodig dat de gasleveringsovereenkomst tussen Haarlem en Haarlemmermeer wordt gewijzigd. B. en W. stellen daarom aan de Haarlemse raad voor de maximaal te leveren hoeveelheid gas te verhogen van 1460.000 m3 tot 2.000.500 m3. HAARLEM, 5 aug. Mevrouw T. Kerkhoff-Pet (PvdA), die B. en W. van Haarlem schriftelijk had gevraagd of het niet nodig was om fluor aan het drinkwater toe te voegen om tanbe- derf tegen te gaan, heeft nu van het college te horen gekregen, dat het eerst het rapport over deze zaak van de Gezondheidsraad dient af te wachten, eer het hierover een beslissing kan ne men. HAARLEM, 5 aug. De bouwkosten van de badmintonhal achter de Klever parkweg ten westen van de Delft, zul len niet 200.000,- bedragen zoals aan vankelijk was aangenomen, maar 257.000,-. In verban hiermee stellen en W. de raad voor de gemeentelij ke garantie voor een door het stich tingsbestuur van de hal te sluiten geld lening dienovereenkomstig te verhogen. B. en W. achten het risico niet groot, omdat er bij verschillende sportorgani saties veel belangstelling bestaat voor het huren van de hal. HAARLEM, 5 aug. Omdat het her haaldelijk voorkomt, dat leden van de Sportraad niet ter vergadering aanwe zig kunnen zijn, betekent dit dat ook herhaaldelijk bepaalde takken van sport niet vertegenwoordigd zijn ter vergade ring. Vandaar dat B. en W. de raad nu voorstellen de Verordening op de Sportraad in die zin te wijzigen, dat leden van de sportraad bö voorziene afwezigheid, plaatsvervangers kunnen aanwijzen. Advertentie Anno 1898 ZIJLWEG 151 HAARLEM Tel. 02500 - 10564 - 20154 - 20750 Flagstones voor tuin en schouwen - Raamtabletten - Tafelbladen Eigen BLOKKENZAGERU tot 5 ton

Krantenviewer Noord-Hollands Archief

Nieuwe Haarlemsche Courant | 1960 | | pagina 3